|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1994) 4 ΑΑΔ 2433
9 Δεκεμβρίου, 1994
[ΠΙΚΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
PITTAS DAIRY INDUSTRIES LTD.,
Αιτητές,
v.
ΔΗΜΟY ΛΑΤΣΙΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 38/94)
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος ― Προθεσμία 75 ημερών ― Στον καθορισμό της δεν λαμβάνεται υπόψη η ημερομηνία του κρίσιμου συμβάντος.
Οδοί και Οικοδομές ― Έκδοση άδειας οικοδομής ― Αποτελεί πράξη εκτέλεσης ― Εκτελεστή διοικητική πράξη στην προκειμένη περίπτωση είναι η απόφαση έγκρισης της αίτησης για άδεια οικοδομής ― Η προθεσμία για καταχώρηση προσφυγής ενεργοποιείται απ' όταν η απόφαση έγκρισης της αίτησης περιέλθει σε γνώση του διοικουμένου.
Οι αιτητές προσέβαλαν με την προσφυγή τους την απόφαση αναθεώρησης της άδειας οικοδομής τους.
Από τους καθ'ων η αίτηση προβλήθηκε προδικαστική ένσταση ότι η προσφυγή ήταν εκπρόθεσμη.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Στον καθορισμό του χρόνου των 75 ημερών, που προβλέπεται επιτακτικά από το Άρθρο 146.3 του Συντάγματος ως η προθεσμία για την άσκηση προσφυγής, δεν λαμβάνεται υπόψη η ημερομηνία του κρίσιμου συμβάντος, στην προκείμενη περίπτωση η ημερομηνία που περιήλθε σε γνώση των αιτητών η απόφαση.
2. Η έκδοση της άδειας αποτελεί πράξη εκτέλεσης της απόφασης και όχι στοιχειοθέτηση αυτής τούτης της απόφασης. Η έκδοση άδειας προϋποθέτει την ύπαρξη απόφασης για την έκδοσή της. Στην προκείμενη περίπτωση λήφθηκε τον Οκτώβρη του 1994. Με την απόφαση εκείνη εκδηλώθηκε (μονομερώς) η βούληση του αρμόδιου διοικητικού οργάνου ως προς τα δικαιώματα και υποχρεώσεις των αιτητών. Η λήψη της απόφασης δεν ενεργοποιεί το χρόνο για την άσκηση προσφυγής. Ο χρόνος ενεργοποιείται αφότου η απόφαση περιέρχεται σε γνώση του προσφεύγοντος. Η γνώση η οποία απαιτείται είναι εκείνη που καθιστά τον επηρεαζόμενο ενήμερο για κάθε ουσιώδη πτυχή της απόφασης και τις επακόλουθες επιπτώσεις στα συμφέροντά του ώστε να είναι σε θέση να ασκήσει προσφυγή εάν το επιλέξει για την προστασία των συμφερόντων του.
H προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Holy See of Kitium v. Municipal Council of Limassol 1 R.S.C.C. 15,
Aspri v. Republic (1979) 3 C.L.R. 490,
Ploussiou v. Central Bank of Cyprus (1982) 3 C.L.R. 230,
Papaioannou v. Republic (1982) 3 C.L.R. 103,
Irr. Division "Katzilos" v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1068,
Κεπέρη v. Δημοκρατίας (1991) 4 Α.Α.Δ. 1622.
Προσφυγή.
Προσφυγή για αναθεώρηση άδειας οικοδομής που χορηγήθηκε στους αιτητές για την ανέγερση βιολογικού σταθμού με αίτημα την ακύρωση των όρων που την συνοδεύουν.
Σ. Παναγίδης, για τους Aιτητές.
Α. Κωνσταντίνου, για τους Kαθ'ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΠΙΚΗΣ, Δ.: Το αντικείμενο της προσφυγής, όπως καθορίζεται στην αίτηση, είναι η αναθεώρηση άδειας οικοδομής που χορηγήθηκε στους αιτητές για την ανέγερση βιολογικού σταθμού και αίτημα η ακύρωση των όρων που την συνοδεύουν, ιδιαίτερα εκείνου που αφορά την επιβολή υποχρέωσης στους αιτητές για την καταβολή ποσού £6.000,- για την έκδοση της άδειας οικοδομής.
Οι καθ' ων η αίτηση ήγειραν ένσταση στο παραδεκτό της προσφυγής και υπέβαλαν ότι αυτή ασκήθηκε εκπρόθεσμα. Αντίθετα, οι αιτητές υποστήριξαν ότι η προσφυγή ασκήθηκε εμπρόθεσμα. Υπάρχει συμφωνία ως προς τα γεγονότα που αναφέρονται στη λήψη της απόφασης, την κοινοποίηση και την έκδοση της. Η διαφωνία των μερών επικεντρώνεται στον καθορισμό της πράξης η οποία ενεργοποίησε το χρόνο για την άσκηση προσφυγής. Τα ουσιώδη γεγονότα είναι τα εξής:
Η απόφαση για τη χορήγηση άδειας στους αιτητές λήφθηκε στις 5/10/93. Στις 5/11/93 οι καθ' ων η αίτηση κοινοποίησαν στους αιτητές την έγκριση της αίτησής τους καθώς και τους όρους υπό τους οποίους εγκρίθηκε. Είναι παραδεκτό ότι το περιεχόμενο της άδειας οικοδομής και οι συνοδευτικοί όροι περιήλθαν σε γνώση των αιτητών στις 5/11/93. Εάν η κοινοποίηση εκείνη κατέστησε γνωστή στους αιτητές την απόφαση η οποία αποτελεί το αντικείμενο της προσφυγής, τότε δεν χωρεί αμφιβολία ότι η προσφυγή ασκήθηκε εκπρόθεσμα. Η προσφυγή ασκήθηκε στις 21/1/1994, δηλαδή 77 μέρες αφότου περιήλθε σε γνώση των αιτητών η απόφαση. Στον καθορισμό του χρόνου των 75 ημερών, που προβλέπεται επιτακτικά από το Άρθρο 146.3 ως η προθεσμία για την άσκηση προσφυγής, δεν λαμβάνεται υπόψη η ημερομηνία του κρίσιμου συμβάντος, στην προκείμενη περίπτωση η ημερομηνία που περιήλθε σε γνώση των αιτητών η απόφαση. (Βλ. Άρθρο 31(α) του περί Ερμηνείας Νόμου, ΚΕΦ. 1, και Holy See of Kitium v. The Municipal Council of Limassol, 1 R.S.C.C.15).
Οι αιτητές υποστήριξαν ότι η κρίσιμη ημερομηνία για την επιμέτρηση του χρόνου για το σκοπό άσκησης προσφυγής δεν είναι η 5/11/93 που τους γνωστοποιήθηκε η απόφαση αλλά η 9/11/93, η ημερομηνία κατά την οποία εκδόθηκε η άδεια μετά την καταβολή απ' αυτούς υπό διαμαρτυρία του ποσού των £6.000,-. Είναι η θέση τους, όπως μπορώ να τη συνοψίσω, ότι είναι μόνο με την έκδοση της απόφασης που εκδηλώθηκε μονομερώς η βούληση της Διοίκησης και σημειώθηκε η γένεση εκτελεστής διοικητικής πράξης υποκείμενης σε αναθεώρηση. Με τις εισηγήσεις τους οι αιτητές ταυτίζουν την εκτελεστότητα της απόφασης για τη χορήγηση άδειας οικοδομής με την έκδοση της άδειας. Κρίνω τη θέση των αιτητών εσφαλμένη. Η έκδοση της άδειας αποτελεί πράξη εκτέλεσης της απόφασης και όχι στοιχειοθέτηση αυτής τούτης της απόφασης. Η έκδοση άδειας προϋποθέτει την ύπαρξη απόφασης για την έκδοσή της. Στην προκείμενη περίπτωση λήφθηκε τον Οκτώβρη του 1994. Με την απόφαση εκείνη εκδηλώθηκε (μονομερώς) η βούληση του αρμόδιου διοικητικού οργάνου ως προς τα δικαιώματα και υποχρεώσεις των αιτητών. Η λήψη της απόφασης δεν ενεργοποιεί το χρόνο για την άσκηση προσφυγής. Ο χρόνος ενεργοποιείται αφότου η απόφαση περιέρχεται σε γνώση του προσφεύγοντος. Η γνώση η οποία απαιτείται είναι εκείνη που καθιστά τον επηρεαζόμενο ενήμερο για κάθε ουσιώδη πτυχή της απόφασης και τις επακόλουθες επιπτώσεις στα συμφέροντά του ώστε να είναι σε θέση ν' ασκήσει προσφυγή, εάν το επιλέξει, για την προστασία των συμφερόντων του. [Βλ. μεταξύ άλλων Aspri v. Republic (1979) 3 C.L.R. 490, Ploussiou v. The Central Bank of Cyprus (1982) 3 C.L.R. 230, Papaioannou v. Republic (1982) 3 C.L.R. 103, Irr. Division "Katzilos" v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1068 και Κεπέρη ν. Δημοκρατίας (1991) 4 Α.Α.Δ. 1622.].
Καταλήγω ότι η προσφυγή ασκήθηκε εκπρόθεσμα και επομένως η απόφαση που προσβάλλεται δεν μπορεί να αποτελέσει το αντικείμενο αναθεώρησης.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
H προσφυγή απορρίφθηκε με έξοδα.