|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1994) 4 ΑΑΔ 2372
30 Νοεμβρίου, 1994
[ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΘΕΟΠΙΣΤΗ ΤΣΙΓΚΗ,
Αιτήτρια,
v.
KYΠPIAKHΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, MEΣΩ
EΠITPOΠHΣ ΔHMOΣIAΣ YΠHPEΣIAΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 976/93)
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Διαθεσιμότητα ― Άρθρο 85(1) του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου (Ν. 1/90) ― Η Ε.Δ.Υ οφείλει να προσδιορίσει την χρονική διάρκεια της διαθεσιμότητας στην απόφασή της ― Η απόφαση εμφαίνεται στα πρακτικά της σχετικής συνεδρίας.
Η αιτήτρια προσέβαλε με την προσφυγή της την απόφαση της Ε.Δ.Υ με την οποία αυτή τέθηκε σε διαθεσιμότητα.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
Δεν μπορεί να μείνει απροσδιόριστη η περίοδος διαθεσιμότητας ενός υπαλλήλου και το όργανο που οφείλει να την προσδιορίσει είναι η ΕΔY.
Είναι εμφανές ότι στα πρακτικά της πιο πάνω συνεδρίας της ΕΔΥ δεν εμφαίνεται καμιά απόφαση, ούτε για τη διάρκεια της ισχύος της διαθεσιμότητας της αιτήτριας, ούτε για το ύψος των απολαβών της κατά την περίοδο αυτή.
Στην περίπτωση αυτή τα πρακτικά μιλούν από μόνα τους. Η απόφαση που κοινοποιήθηκε στην αιτήτρια δεν μπορεί να θεωρηθεί μέρος των πρακτικών ούτε μπορεί να συμπληρώσει τα πρακτικά.
Δεν υπάρχει καμιά εξήγηση ούτε για το πώς, ούτε για το πότε, ούτε από ποιους ή ποιον λήφθηκε η απόφαση αναφορικά με τη χρονική διάρκεια της διαθεσιμότητας της αιτήτριας (αν λήφθηκε τέτοια απόφαση) που ας σημειωθεί δεν ήταν ούτε σύμφωνη με την εισήγηση της αρμόδιας αρχής, ούτε είχε τη μέγιστη χρονική διάρκεια που επιτρέπει ο Νόμος. Το Δικαστήριο δεν μπορεί να στηρίζεται σε πιθανολογήσεις ή εικασίες.
H προσφυγή επιτυγχάνει χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Σάββα v. Αρχής Λιμένων Κύπρου (1990) 3 Α.Α.Δ. 801,
Margal Ltd v. Κεντρικής Τράπεζας (1993) 3 Α.Α.Δ. 194,
Παπαδόπουλου κ.ά. v. Οργανισμού Γεωργικής Ασφαλίσεως (1994) 4 Α.Α.Δ. 132.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ'ων η αίτηση ημερομηνίας 16/11/93, με την οποία έθεσαν σε διαθεσιμότητα την αιτήτρια για περίοδο 2 μηνών.
Α. Σ. Αγγελίδης, για την Aιτήτρια.
Ε. Κλεόπα, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Kαθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
KOYPPHΣ, Δ.: Με την προσφυγή αυτή προσβάλλεται η απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ), ημερομηνίας 16/11/93, να θέσει σε διαθεσιμότητα την αιτήτρια για περίοδο 2 μηνών.
Η αιτήτρια διορίστηκε στη θέση Παιδοκόμου, Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας (το Τμήμα) από τις 15/6/93 και τοποθετήθηκε στη Στέγη Νέα Ελεούσα (βλέπε επιστολή ημερομηνίας 23/7/93, Ερυθρό 21 στο φάκελο). Η αιτήτρια διαμαρτυρήθηκε ισχυριζόμενη ότι τα καθήκοντα που της ανατέθηκαν δεν ήταν αυτά που περιγράφονται στο σχέδιο υπηρεσίας με βάση το οποίο διορίστηκε (σχετικές είναι οι επιστολές του δικηγόρου της προς την ΕΔΥ, ημερομηνίας 26/7/93 και 3/8/93, Ερυθρά 20 και 22 στο φάκελο) και ταυτόχρονα αρνείτο να εκτελέσει τα καθήκοντα που της ανατέθηκαν.
Ως αποτέλεσμα, διορίστηκε ερευνών λειτουργός για τη διεξαγωγή έρευνας αναφορικά με πειθαρχικό παράπτωμα που δυνατόν να διέπραξε η αιτήτρια. Παράλληλα, τερματίστηκε η καταβολή του μισθού της από 1/8/93, από το Γενικό Λογιστήριο, κατόπιν ενεργειών του Διευθυντή της Υπηρεσίας της (εναντίον της ενέργειας αυτής εκκρεμεί η προσφυγή της αιτήτριας με αριθμό 780/93). Αργότερα, και ενόψει του γεγονότος ότι η αιτήτρια άρχισε, από 14/9/93 να εκτελεί τα καθήκοντά της, υποβλήθηκε εισήγηση προς την ΕΔΥ, ότι δεν ενδείκνυτο να τεθεί η αιτήτρια σε διαθεσιμότητα (βλέπε επιστολή Γενικού Διευθυντή ημερομηνίας 8/10/93, Ερυθρά 28-27).
Με επιστολή ημερομηνίας 14/10/93 (Ερυθρό 31), ο Επαρχιακός Λειτουργός Ευημερίας ανέφερε προς το Διευθυντή του Τμήματος νέες περιπτώσεις αρνήσεως της αιτήτριας να εκτελέσει καθήκοντα που της αντέθηκαν. Ο Διευθυντής ενημέρωσε με τη σειρά του σχετικά το Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, με επιστολή του ημερομηνίας 15/10/93 (Ερυθρά 33-32), η οποία τελειώνει ως εξής:
"Επειδή συνεχίζει ν' αρνείται να εκτελέσει τα καθήκοντά της και η άρνησή της θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα, σύμφωνα με το άρθρο 82 (Πρώτος Πίνακας, Μέρος Ι, Παρ. 6) των περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμων 1990-1991, σας το αναφέρω για να προωθήσετε ως Αρμόδια Αρχή τη λήψη πειθαρχικών μέτρων εναντίον της.".
Ως αποτέλεσμα ορίστηκε και πάλι ερευνών λειτουργός για τη διερεύνηση της πιθανότητας διάπραξης πειθαρχικού αδικήματος από την αιτήτρια και στάληκε στην ΕΔΥ, από το Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου, η ακόλουθη επιστολή, ημερομηνίας 3/11/93:
"1. Σε συνέχεια της επιστολής μου σ' εσάς με τον ίδιο αριθμό φακέλου και ημερομηνία 8 Οκτωβρίου 1993, σχετικά με τη δ/δα Θεοπίστη Τσίγκη, Παιδοκόμο στη Στέγη Νέας Ελεούσας, έχω οδηγίες να σας πληροφορήσω ότι η δ/δα Τσίγκη από τις 6/10/1993 αρνείται πάλι να εκτελέσει οποιαδήποτε καθήκοντα της ανατεθούν από τους προϊσταμένους της στη Στέγη και περιπλανάται προκλητικά εντός και εκτός της Στέγης κατά τη διάρκεια του ωραρίου της υπηρεσίας της. Γι' αυτό η αρμόδια αρχή έχει ορίσει την κα Κούλα Κούμα, Ανώτερη Λειτουργό Ευημερίας, ως Ερευνώντα Λειτουργό βάσει του άρθρου 81(2)(β) των περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμων του 1990 έως 1991, για τη διεξαγωγή έρευνας για πιθανή διάπραξη πειθαρχικού παραπτώματος από την Παιδοκόμο αυτή. Αντίγραφο του εν λόγω διοριστηρίου εγγράφου και των σχετικών καταγγελιών εναντίον της δ/δας Τσίγκη εσωκλείονται.
2. Ενόψει της φύσης και της σοβαρότητας του αδικήματος της δ/δας Τσίγκη, η οποία αρνείται έμμονα και προκλητικά να εκτελέσει οποιοδήποτε από τα καθήκοντα της θέσης της, καθώς και της μεγάλης ανωμαλίας που δημιουργεί στη Στέγη Νέας Ελεούσας από την καθημερινή επίσκεψη και περιπλάνησή της μέσα και έξω από το Ίδρυμα χωρίς να εκτελεί οποιαδήποτε καθήκοντα, παρόλο που καταγράφει συστηματικά την ώρα προσέλευσης και αποχώρησής της στην υφιστάμενη ηλεκτρονική συσκευή, το Υπουργείο τούτο εισηγείται όπως η δ/δα Τσίγκη τεθεί σε διαθεσιμότητα για περίοδο τριών μηνών με την ελπίδα ότι η υπόθεση αυτή θα συμπληρωθεί το συντομότερο. Σημειωτέον ότι η ανεπιθύμητη, προκλητική και πρωτοφανής αυτή κατάσταση γίνεται συχνά γνωστή σε εργάτες και άλλους πολίτες που επισκέπτοναι τη Στέγη και γενικά έχει δυσμενείς επιπτώσεις πάνω σ' όλο το προσωπικό (αποτελούμενο από τη Διευθύντρια, 2 Βοηθούς Διευθύντριες, 65 Παιδοκόμους, 10 Καθαρίστριες, 1 Μάγειρα, 1 Βοηθό Μάγειρα και 2 Εργάτριες Μαγειρίου) και ιδιαίτερα στην ομαλή λειτουργία του Ιδρύματος".
Κατά τη συνεδρία της ημερομηνίας 16/11/93, η ΕΔΥ επελήφθη του θέματος. Από τα πρακτικά της συνεδρίας διαβάζουμε τα ακόλουθα:
"Ο Γενικός Διευθυντής, Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, με δύο επιστολές του με αρ. ΥΕ149/67 και ημερομηνίες 8.10.93 και 3.11.93, αντίστοιχα, πληροφόρησε την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας ότι εναντίον της Τσίγκη Θεοπίστης, Παιδοκόμου, Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας, που είναι τοποθετημένη στη Στέγη Νέας Ελεούσας, έχει διαταχθεί έρευνα πειθαρχικού παραπτώματος.
Η αρμόδια αρχή έχει την άποψη ότι το δημόσιο συμφέρον απαιτεί να τεθεί υπάλληλος σε διαθεσιμότητα, γιατί, όπως αναφέρει στις πιο πάνω επιστολές της, η Τσίγκη, ενώ προσέρχεται κανονικά στο χώρο εργασίας της, αρνείται να εκτελέσει τα καθήκοντα της θέσης της και περιπλανάται μέσα και έξω από το ίδρυμα, προκαλώντας δυσμενείς εντυπώσεις τόσο στο υπόλοιπο προσωπικό όσο και στους πολίτες που επισκέπτονται το ίδρυμα.
Η Επιτροπή, αφού έλαβε υπόψη τα πιο πάνω, έκρινε ότι το δημόσιο συμφέρον απαιτεί να τεθεί η ΤΣΙΓΚΗ Θεοπίστη, Παιδοκόμος, Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας, σε διαθεσιμότητα.".
Στην αιτήτρια στάληκε αυθημερόν η ακόλουθη επιστολή:
"Έχω οδηγίες να σας πληροφορήσω ότι η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, αφού έλαβε υπόψη ότι έχει διαταχθεί εναντίον σας έρευνα για διάπραξη πειθαρχικού παραπτώματος δυνάμει του άρθρου 81(β) των περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμων του 1990-91, και αφού έλαβε υπόψη όλα τα ενώπιόν της στοιχεία, έκρινε ότι το δημόσιο συμφέρον απαιτεί να τεθείτε σε διαθεσιμότητα.
2. Γι' αυτό η Επιτροπή σας θέτει σε διαθεσιμότητα από σήμερα, 16.11.93, και για διάρκεια δύο μηνών, σύμφωνα με το άρθρο 85(1) των περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμων.
3. Η Επιτροπή αποφάσισε περαιτέρω να σας επιτραπεί να λαμβάνετε το 1/2 των απολαβών σας κατά τη διάρκεια της περιόδου διαθεσιμότητας.".
Η παρούσα προσφυγή στρέφεται εναντίον της πιο πάνω απόφασης.
Ο πρώτος ισχυρισμός του δικηγόρου της αιτήτριας είναι ότι η απόφαση της ΕΔΥ δεν περιέχει καθορισμό χρονικής διάρκειας της διαθεσιμότητας, γεγονός που αποτελεί παρανομία. Ο δικηγόρος αναφέρθηκε στο άρθρο 85(1) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου (αρ. 1/90) (ο Νόμος) υποστηρίζοντας ότι ενόψει των διατάξεών του, η ΕΔΥ οφείλει να καθορίζει τη διάρκεια της διαθεσιμότητας.
Η δικηγόρος για τους καθ'ων η αίτηση υποστήριξε ότι πρόκειται περί λάθους και αβλεψίας των πρακτικών, ότι η επιστολή προς την αιτήτρια είναι συμπληρωματική της απόφασης της ΕΔΥ και ότι, εν πάση περιπτώσει δεν ήταν απαραίτητο να καθορίσει η ΕΔΥ τη χρονική διάρκεια της διαθεσιμότητας αφού δεν μπορεί να γνωρίζει εκ των προτέρων τη χρονική διάρκεια της έρευνας.
Το άρθρο 85(1) του Νόμου έχει ως εξής:
"85.-(1) Αν διαταχθεί έρευνα πειθαρχικού παραπτώματος, δυνάμει των διατάξεων της παραγράφου (β) του άρθρου 81, εναντίον κάποιου υπαλλήλου ή με την έναρξη αστυνομικής έρευνας με σκοπό την ποινική δίωξη εναντίον του, η Επιτροπή μπορεί, αν το δημόσιο συμφέρον το απαιτεί, να θέσει σε διαθεσιμότητα τον υπάλληλο κατά τη διάρκεια της έρευνας:
Νοείται ότι η διάρκεια της διαθεσιμότητας στην οποία τίθεται ο υπάλληλος κατά τη διάρκεια της έρευνας δεν μπορεί να υπερβεί τους τρεις μήνες, μπορεί όμως να παραταθεί, αν συντρέχει σοβαρός λόγος, για άλλους τρεις μήνες.".
Δεν νομίζω ότι η έννοια του άρθρου αυτού του Νόμου είναι αυτή που εισηγείται η δικηγόρος των καθ'ων η αίτηση. Δεν μπορεί να μείνει απροσδιόριστη η περίοδος διαθεσιμότητας ενός υπαλλήλου και το όργανο που οφείλει να την προσδιορίσει είναι η ΕΔΥ.
Είναι εμφανές ότι στα πρακτικά της πιο πάνω συνεδρίας της ΕΔΥ δεν εμφαίνεται καμιά απόφαση, ούτε για τη διάρκεια της ισχύος της διαθεσιμότητας της αιτήτριας, ούτε για το ύψος των απολαβών της κατά την περίοδο αυτή.
Στην απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Λίζα Σάββα ν. Αρχής Λιμένων Κύπρου (1990) 3 Α.Α.Δ. 801, λέχθηκαν τα ακόλουθα:
"Τα πρακτικά μιας συνεδρίας αντανακλούν την πραγματική εικόνα του περιεχομένου της όταν επικυρωθούν από ένα Συμβούλιο και υπογραφούν από το πρόσωπο που είναι εξουσιοδοτημένο για το σκοπό αυτό.".
Στην επίσης απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Margal Ltd. v. Κεντρικής Τράπεζας (1993) 3 Α.Α.Δ. 194), λέχθηκαν τα ακόλουθα:
"Οι λόγοι για τους οποίους λήφθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση περιέχονται στο πρακτικό της 14 Ιανουαρίου 1987. Η μεταγενέστερη προσπάθεια ερμηνείας του πρακτικού από τον κ. Νίκολσον δεν μπορεί να αναμορφώσει τα γεγονότα όσο και αν ήταν ένας από τους συντάκτες του. Το θέμα, από τη στιγμή της σύνταξης του πρακτικού που οδήγησε στην προσβαλλόμενη απόφαση, είχε εκφύγει από τη σφαίρα του υποκειμενικού και είχε εισέλθει στη σφαίρα του αντικειμενικού μέσα στην οποία και διενεργείται ο δικαστικός έλεγχος της διοικητικής ενέργειας.".
Σχετική είναι και η απόφαση στην υπόθεση Παπαδόπουλου και Άλλοι ν. Οργανισμού Γεωργικής Ασφαλίσεως (1994) 4 Α.Α.Δ. 132.
Στην περίπτωση αυτή τα πρακτικά μιλούν από μόνα τους. Η απόφαση που κοινοποιήθηκε στην αιτήτρια δεν μπορεί να θεωρηθεί μέρος των πρακτικών ούτε μπορεί να συμπληρώσει τα πρακτικά. Δεν υπάρχει καμιά εξήγηση ούτε για το πώς, ούτε για το πότε, ούτε από ποιους ή ποιον λήφθηκε η απόφαση αναφορικά με τη χρονική διάρκεια της διαθεσιμότητας της αιτήτριας (αν λήφθηκε τέτοια απόφαση) που ας σημειωθεί δεν ήταν ούτε σύμφωνη με την εισήγηση της αρμόδιας αρχής, ούτε είχε τη μέγιστη χρονική διάρκεια που επιτρέπει ο Νόμος. Το Δικαστήριο δεν μπορεί να στηρίζεται σε πιθανολογήσεις ή εικασίες.
Για το λόγο αυτό θεωρώ ότι η προσφυγή αυτή πρέπει να επιτύχει. Ενόψει δε της καταλήξεώς μου αυτής, δεν θεωρώ απαραίτητο να ασχοληθώ με τους υπόλοιπους ισχυρισμούς της αιτήτριας.
Ως αποτέλεσμα, η προσφυγή επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται.
Δε γίνεται διαταγή για έξοδα.
H προσφυγή επιτυγχάνει χωρίς έξοδα.