|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1994) 4 ΑΑΔ 2212
11 Νοεμβρίου, 1994
[ΠΙΚΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
FRIEMIL TRADING LIMITED,
Αιτήτρια,
v.
EΦOPOY ΦΟΡΟΥ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 656/93)
Φορολογία Εισοδήματος ― Αφαίρεση δαπανών που γίνονται αποκλειστικά για κτήση του εισοδήματος ― Οικειοθελώς ανάληψη υποχρέωσης εταιρείας προς το Διευθύνοντα Σύμβουλό της δεν αύξησε τις εισοδηματικές δυνατότητες της εταιρείας ― Η δαπάνη αυτή εύλογα δεν έγινε αποδεκτή από τον Έφορο.
Φορολογία Εισοδήματος ― Αφαίρεση δαπανών προς κτήση εισοδήματος ― Το έμβλημα με το οποίο εμφανίζονται τα γεγονότα για αιτιολόγηση μιας δαπάνης δεν αρκεί -― Τα ίδια τα γεγονότα αποχρωματισμένα πρέπει να δικαιολογούν την έκπτωση.
Η αιτήτρια εταιρεία προσέβαλε με την προσφυγή της την απόφαση του Εφόρου Φόρου Εισοδήματος να παραγνωρίσει την οφειλή των ΛΚ 100.000,- προς τον Διευθύνοντα Σύμβουλο και να μην θεωρήσει ότι οι τόκοι της οφειλής αυτής συνέβαλαν με οποιοδήποτε τρόπο στη κτήση του εισοδήματος της εταιρείας για σκοπούς υπολογισμού του φορολογητέου εισοδήματος.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Οι εισοδηματικές δαπάνες που αφαιρούνται είναι εκείνες που αποβλέπουν στο σύνολό τους αποκλειστικά στην κτήση του εισοδήματος που αποτελεί το αντικείμενο της φορολογίας. Παρονομαστής των φορολογικών υποχρεώσεων της εταιρείας, όπως και κάθε προσώπου, είναι το εισόδημα το οποίο προκύπτει μετά την αφαίρεση των εξόδων για την κτήση του. Ανάληψη του χρέους από την εταιρεία προς το Διευθύνοντα Σύμβουλο δεν επαύξησε τις εισοδηματικές δυνατότητες της εταιρείας ούτε η καταβολή του τόκου στην κτήση του εισοδήματός της.
2. Το έμβλημα με το οποίο εμφανίζονται τα γεγονότα δεν αποτελεί ποτέ αφευατού επαρκή δικαιολογία για τον συνυπολογισμό δαπάνης για την κτήση του εισοδήματος. Τα γεγονότα αποχρωματισμένα πρέπει να δικαιολογούν την έκπτωση η οποία διεκδικείται.
3. Ο Έφορος δικαιολογημένα παραγνώρισε την οφειλή των ΛΚ100.000,- προς το Διεθύνοντα Σύμβουλο ως στοιχείο ενέχων οποιαδήποτε σημασία για τον καθαρισμό των φορολιακών υποχρεώσεων της αιτήτριας εταιρείας. Επρόκειτο για οικειοθελή ανάληψη υποχρέωσης η οποία άφησε ανεπηρέαστη την κεφαλαιουχική βάση της εταιρείας ενώ η καταβολή τόκων δεν συνέβαλε με οποιαδήποτε τρόπο στην κτήση του εισοδήματος.
H προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Salomon v. Salomon & Co. [1897] A.C. 22,
Bank of Cyprus (Holdings) Ltd v. Republic (1985) 3 C.L.R. 1883,
G. Pavlou Textile Industries Ltd v. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 2545,
Shoemex Ltd v. Republic (1987) 3 C.L.R. 407,
Coates v. Arndale Properties Ltd [1985] 1 All E.R. 15,
Kowloon Stock Exchange v. IR Comr. [1985] 1 All E.R 205.
Cur. adv. vult.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία δεν λήφθηκε υπόψη για σκοπούς προσδιορισμού των φορολογικών υποχρεώσεων της εταιρείας, τόκοι καταβληθέντες στο Διευθύνοντα Σύμβουλο της για "φήμη και πελατεία" που έφερε στην εταιρεία.
Ι. Νικολάου, για την Αιτήτρια.
Λ. Καουτζάνη, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Kαθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΠΙΚΗΣ, Δ.: Ο Διευθύνων Σύμβουλος και η σύζυγός του είναι οι μόνοι μέτοχοι της αιτήτριας εταιρείας. Πρόκειται για οικογενειακή εταιρεία η οποία διαδέχτηκε συνεταιρισμό μεταξύ των ιδίων προσώπων για την προαγωγή των εμπορικών δραστηριοτήτων του συνεταιρισμού.
Το ερώτημα το οποίο εγείρεται και αυτό προσδιορίζει και το επίδικο θέμα είναι αν η εταιρεία δικαιούται να αφαιρέσει από τα έσοδά της για σκοπούς προσδιορισμού των φορολογικών της υποχρεώσεων τόκους καταβληθέντες στο Διευθύνοντα Σύμβουλο για "φήμη και πελατεία" που έφερε στην εταιρεία. Η φήμη και πελατεία στην οποία η οφειλή αναφέρεται είναι εκείνη του συνεταιρισμού που προϋπήρχε της εταιρείας. Η οφειλή αναλήφθηκε, όπως προκύπτει, με εγγραφή στο ημερολόγιο της εταιρείας. Πρόκειται για οικειοθελή ανάληψη υποχρέωσης εκ μέρους της εταιρείας προς μέλος του διοικητικού συμβουλίου. Με την ανάληψη της υποχρέωσης δεν κτήθηκε η "φήμη και πελατεία" της ίδιας της εταιρείας. Η φήμη και πελατεία του συνεταιρισμού συναρτάτο άμεσα με τους εταίρους, ανήκε σ' αυτούς και περιήλθε στην εταιρεία με την παρουσία και συμμετοχή τους στη διεύθυνση της εταιρείας. Το γεγονός ότι η εταιρεία συνιστά ξεχωριστή οντότητα από τους μετόχους της (Βλ. Salomon v. Salomon & Co. [1897] A.C. 22 και Bank of Cyprus (Holdings) Ltd v. Republic (1985) 3 C.L.R. 1883), δεν αλλοιώνει την πραγματική φύση της δικαιοπραξίας και τον οικειοθελή (voluntary) χαρακτήρα της.
Στην G. Pavlou Textile Industries Ltd v. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 2545 την οποία επικαλέστηκαν οι καθ' ων η αίτηση, επαναλαμβάνεται ότι οι εισοδηματικές δαπάνες που αφαιρούνται είναι εκείνες που αποβλέπουν στο σύνολό τους αποκλειστικά στην κτήση του εισοδήματος που αποτελεί το αντικείμενο της φορολογίας. Παρονομαστής των φορολογικών υποχρεώσεων της εταιρείας, όπως και κάθε προσώπου, είναι το εισόδημα το οποίο προκύπτει μετά την αφαίρεση των εξόδων για την κτήση του. Η ανάληψη του χρέους από την εταιρεία προς το Διευθύνοντα Σύμβουλο δεν επαύξησε τις εισοδηματικές δυνατότητες της εταιρείας ούτε η καταβολή του τόκου στην κτήση του εισοδήματός της.
Στην Shoemex Ltd v. Republic (1987) 3 C.L.R. 407 διαπιστώνεται με αναφορά στη σχετιζόμενη με φορολογικά θέματα αγγλική νομολογία ότι το έμβλημα με το οποίο εμφανίζονται τα γεγονότα δεν αποτελεί ποτέ αφεαυτού επαρκή δικαιολογία για τον συνυπολογισμό δαπάνης για την κτήση του εισοδήματος. Τα γεγονότα αποχρωματισμένα πρέπει να δικαιολογούν την έκπτωση η οποία διεκδικείται. (Βλ. Coates v. Arndale Properties Ltd [1985] 1 All E.R. 15 (HL) και Kowloon Stock Exchange v. IR Comr. [1985] 1 All E.R. 205 (PC)).
Καταλήγω ότι ο Έφορος δικαιολογημένα παραγνώρισε την οφειλή των £100.000,- προς το Διευθύνοντα Σύμβουλο ως στοιχείο ενέχων οποιαδήποτε σημασία για τον καθορισμό των φορολογικών υποχρεώσεων της αιτήτριας εταιρείας. Επρόκειτο για οικειοθελή ανάληψη υποχρέωσης η οποία άφησε ανεπηρέαστη την κεφαλαιουχική βάση της εταιρείας ενώ η καταβολή τόκων δεν συνέβαλε με οποιοδήποτε τρόπο στην κτήση του εισοδήματός της.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα. Η επίδικη απόφαση επικυρώνεται στην ολότητά της βάσει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος.
H προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.