|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1994) 4 ΑΑΔ 2088
24 Οκτωβρίου, 1994
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΝΙΚΗ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΟΥ,
Αιτήτρια,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ TOYPIΣMOY,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 34/94)
Οργανισμοί Δημοσίου Δικαίου ― Κ.Ο.Τ. ― Διορισμοί ― Αρχαιότητα ― Συνεκτιμάται και συσταθμίζεται μαζί με τα υπόλοιπα κριτήρια που μετρούν για διορισμό ή προαγωγή.
Οργανισμοί Δημοσίου Δικαίου ― Κ.Ο.Τ. ― Διορισμοί/Προαγωγές ― Προσόντα ― Γνώση δύο ξένων γλωσσών ― Τεκμαίρεται η κατοχή του προσόντος εφόσον απαιτείτο στα σχέδια υπηρεσίας των προηγούμενων θέσεων.
Η αιτήτρια προσέβαλε με την προσφυγή της την απόφαση των καθ'ων η αίτηση, η οποία λήφθηκε μετά από επανεξέταση της υπόθεσης λόγω ακύρωσης της αρχικής απόφασης από το Ανώτατο Δικαστήριο, σύμφωνα με την οποία διόρισε τα ενδιαφερόμενα μέρη αντί της ιδίας στη θέση Ανώτερου Βοηθού Τουρισμού Λειτουργού.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Από απλή αναφορά στο διοικητικό φάκελο διαπιστώνεται πως η επίδικη απόφαση ήταν το φυσικό αποτέλεσμα του περιεχομένου του που υποστηρίζεται βέβαια (η απόφαση) και από τη σύσταση της Γενικού Διευθυντή.
Η εικόνα που παρουσιάζεται στις παρατηρήσεις και γενική αξιολόγηση των υποψηφίων για προαγωγή στην επίδικη θέση για τα έτη 1986-89 είναι συνοπτικά ως εξής: γίνονται εξαίρετα σχόλια για τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα και εύφημη μνεία για το σύνολο της εργασίας τους, ενώ αντίθετα για την αιτήτρια δεν γίνεται κανένα απολύτως σχόλιο. Η ίδια κατάσταση ισχύει και για τις παρατηρήσεις της ομάδας αξιολόγησης για το 1990. Στο μοναδικό στοιχείο που υπερτερεί η αιτήτρια είναι η αρχαιότητα, βέβαια συνεκτιμάται και συσταθμίζεται με τα υπόλοιπα κριτήρια που μετρούν για διορισμό ή προαγωγή.
Η αιτήτρια όχι μόνο απέτυχε να αποδείξει έκδηλη υπεροχή αλλά μήτε καν ισοβάθμια σε σύγκριση με τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα. Σε ό,τι αφορά τη γνώση δύο ξένων γλωσσών, προσόν που απαιτείται στα σχέδια υπηρεσίας το ζήτημα καλύπτεται από την απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Δημοκρατία v. Πογιατζή, εφόσον το ίδιο προσόν απαιτείται στα σχέδια υπηρεσίας για τις θέσεις που κατείχαν προηγουμένως τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα, δηλαδή Βοηθός Τουριστικός Λειτουργός 1ης τάξης.
H προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Φιτικίδου κ.ά. v. Κ.Ο.Τ. (1993) 4 Α.Α.Δ. 2028,
Ρ.Ι.Κ. v. Καραγιώργη κ.ά. (1991) 3 Α.Α.Δ. 159,
Δημοκρατία v. Πογιατζή (1992) 3 Α.Α.Δ. 422.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση, ημερομηνίας 22.12.93, με την οποία διορίστηκαν τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα στη θέση Ανώτερου Βοηθού Τουριστικού Λειτουργού, αντί της αιτήτριας.
Χρ. Χριστοφίδης, για την Aιτήτρια.
Α. Δικηγορόπουλος, για τους Kαθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
APTEMIΔHΣ, Δ.: To Συμβούλιο του Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού, καθ' ων η αίτηση, συνήλθε στις 22.12.93 για να αποφασίσει την πλήρωση 3 θέσεων Ανώτερου Βοηθού Τουριστικού Λειτουργού. Η διαδικασία συνιστούσε επανεξέταση του θέματος, ενόψει της ακυρωτικης απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου, στην Νίνα Φιτικίδου κ.ά. ν. Κ.Ο.Τ. (1993) 4 Α.Α.Δ. 2028 Δικαστής του Ανωτάτου Δικαστηρίου ακύρωσε, στις υποθέσεις αυτές, το διορισμό των Μαρίας Αριστείδου, Αθηνάς Σωτηροπούλλου και Αγγελικής Ορφανίδου, επειδή έκρινε πως το Συμβούλιο δεν ήταν νόμιμα συγκροτημένο, αναπόφευκτο αποτέλεσμα της γνωστής απόφασης από την Ολομέλεια: ΡΙΚ ν. Καραγιώργη κ.ά. (1991) 3 Α.Α.Δ. 159. Το Δικαστήριο προχώρησε και θεώρησε έγκυρο ακόμη ένα λόγο που έπληττε τη διοικητική πράξη, ότι η Επιτροπή Προσωπικού του Οργανισμού, που διενήργησε τις προαγωγές, δεν είχε ενώπιον της τις συστάσεις του Γενικό Διευθυντή, δεδομένου ότι δεν δεν υπήρχε Υπεύθυνος Λειτουργός του Τμήματος Προβολής στο οποίο υπάγονταν οι θέσεις. Η υποχρέωση της Επιτροπής να λάβει δεόντως υπόψη τις συστάσεις του Γενικού Διευθυντή, όπου δεν υπάρχει προϊστάμενος του τμήματος, προβλέπεται στον Κανονισμό 15(3) των περί Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού (Διάρθρωσις και Όροι Υπηρεσίας) Κανονισμών του 1970 ΚΔΠ 829/70.
Ο συνάδελφος, ακολουθώντας καθιερωμένη πρακτική του Ανωτάτου Δικαστηρίου, στην εκδίκαση πρωτοδίκως προσφυγών, δεν αποφάσισε την ουσία των αιτήσεων ακυρώσεως.
Το Συμβούλιο στην επίδικη συνεδρίασή του, θεράπευσε, καθώς είχε υποχρέωση, τα νομικά ελαττώματα που διέγνωσε το πρωτόδικο Δικαστήριο. Ήταν δεόντως και νόμιμα συγκροτημένο, κάτι που δεν αμφισβητείται, και άκουσε τις απόψεις και συστάσεις της Γενικού Διευθυντή αναφορικά με τους υποψηφίους, οι οποίες και καταγράφτηκαν στο σχετικό πρακτικό. Η Γενικός Διευθυντής έκρινε ως καταλληλότερες για προαγωγή τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα. Το Συμβούλιο, αφού μελέτησε το θέμα, κατέληξε στο συμπέρασμα πως τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα υπερέχουν των υπόλοιπων υποψηφίων, και συνεπώς ήσαν οι καταλληλότερες για προαγωγή.
Το μόνο ζήτημα που παραμένει για εξέταση είναι κατά πόσο η απόφαση του Συμβουλίου ήταν εύλογα επιτρεπτή, μέσα στα πλαίσια άσκησης της διακριτικής του ευχέρειας, αν ληφθούν υπόψη τα αντικειμενικά δεδομένα που ήσαν ενώπιόν του. Από απλή αναφορά στο διοικητικό φάκελο διαπιστώνεται πως η επίδικη απόφαση ήταν το φυσικό αποτέλεσμα του περιεχομένου του, που υποστηρίζεται βέβαια (η απόφαση) και από τη σύσταση της Γενικού Διευθυντή.
Η εικόνα που παρουσιάζεται στις παρατηρήσεις και γενική αξιολόγηση των υποψηφίων για προαγωγή στην επίδικη θέση για τα έτη 1986-89 είναι συνοπτικά ως εξής: γίνονται εξαίρετα σχόλια για τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα και εύφημη μνεία για το σύνολο της εργασίας τους, ενώ αντίθετα για την αιτήτρια δεν γίνεται κανένα απολύτως σχόλιο. Η ίδια κατάσταση ισχύει και για τις παρατηρήσεις της ομάδας αξιολόγησης για το 1990. Στο μοναδικό στοιχείο που υπερτερεί η αιτήτρια είναι η αρχαιότητα, που βέβαια συνεκτιμάται και συσταθμίζεται με τα υπόλοιπα κριτήρια που μετρούν για διορισμό ή προαγωγή.
Η αιτήτρια, όχι μόνο απέτυχε να αποδείξει έκδηλη υπεροχή, αλλά μήτε καν ισοβαθμία σε σύγκριση με τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα. Σε ό,τι αφορά τη γνώση δύο ξένων γλωσσών, προσόν που απαιτείται στα σχέδια υπηρεσίας, το ζήτημα καλύπτεται από την απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Δημοκρατία ν. Πογιατζή (1992) 3 Α.Α.Δ. 422 εφόσον το ίδιο προσόν απαιτείται στα σχέδια υπηρεσίας για τις θέσεις που κατείχαν προηγουμένως τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα, δηλαδή Βοηθός Τουριστικός Λειτουργός 1ης τάξης.
Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα εναντίον της αιτήτριας, που θα υπολογισθούν από το πρωτοκολλητή και θα εγκρίνει το Δικαστήριο.
H προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα εναντίον της αιτήτριας.