|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1994) 4 ΑΑΔ 2024
12 Οκτωβρίου, 1994
[ΠΙΚΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ,
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, MEΣΩ
YΠOYPΓOY ΔIKAIOΣYNHΣ KAI ΔHMOΣIAΣ TAΞEΩΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 766/94)
Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο ― Εκδίκαση προσφυγής επί της ουσίας της ― Αδύνατη η ακρόαση της ουσίας της προσφυγής από Δικαστή άλλο από εκείνο ενώπιον του οποίου έχει οριστεί για ακρόαση η προσφυγή, τον φυσικό Δικαστή της υπόθεσης.
Οι δικηγόροι των μερών στην παρούσα προσφυγή ζήτησαν από τον Δικαστή κ. Πική που επιλήφθηκε της αίτησης για προσωρινό διάταγμα, λόγω απουσίας στο εξωτερικό του φυσικού Δικαστή της προσφυγής κ. Αρτέμη, όπως αποφασίσει επί της ουσίας της προσφυγής.
Το Ανώτατο Δικαστήριο δίδοντας οδηγίες όπως η υπόθεση τεθεί ενώπιον του Δικαστή κ. Αρτέμη, αποφάσισε ότι:
Το Δικαστήριο δεν κρίνει απαραίτητο να αποφασίσει κατά πόσο είναι δυνατή η εκδίκαση αίτησης για την έκδοση προσωρινού διατάγματος από Δικαστή άλλο από εκείνο ενώπιον του οποίου είναι ορισμένη η προσφυγή, το φυσικό δικαστή της υπόθεσης. Τούτο όμως είναι οριστικά επιθυμητό.
Διαπιστώνεται ότι είναι προς το συμφέρον της δικαιοσύνης όπως το δικαστήριο επιληφθεί της ουσίας της προσφυγής. Κρίνεται ότι δεν παρέχεται η δυνατότητα ακρόασης της ουσίας της προσφυγής από Δικαστή άλλο από εκείνο ενώπιον του οποίου έχει οριστεί για ακρόαση η προσφυγή, το φυσικό δικαστή της υπόθεσης. Και εφόσον δεν παρεμβάλλεται οποιοδήποτε κώλυμα για την εκδίκαση της προσφυγής από τον Αρτέμη, Δ., ο οποίος στο μεταξύ έχει επιστρέψει στα καθήκοντά του, δίδονται οδηγίες όπως η υπόθεση τεθεί ενώπιόν του.
Οδηγίες ως ανωτέρω
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Νικολάου v. Δημοκρατίας (1992) 3 Α.Α.Δ. 3959,
Ορφανίδης κ.ά. v. Δημοκρατίας (1992) 4 Α.Α.Δ. 2207,
Σκαρπάρης v. Δημοκρατίας κ.ά. (1993) 4 Α.Α.Δ. 476,
Περικλέους v. Συμβουλίου Βελτιώσεως Αγίας Νάπας (1993) 3 Α.Α.Δ. 579.
Αίτηση.
Αίτηση σε προσφυγή για έκδοση προσωρινού διατάγματος.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Aιτητή.
Μ. Τριανταφυλλίδης, Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας, Μ. Φλωρέντζος, Εισαγγελέας της Δημοκρατίας, Στ. Ιωσήφ - Χ" Γιάννη, Δικηγόρος της Δημοκρατίας και Στ. Ασπρόφτας, Ασκούμενος Δικηγόρος, για τους Kαθ' ων η αίτηση
Cur. adv. vult.
ΠΙΚΗΣ, Δ.: Η παρούσα προσφυγή ορίστηκε ενώπιον του Αρτέμη, Δ. στο πλαίσιο της ισχύουσας διαδικασίας για την κατανομή της δικαστικής εξουσίας μεταξύ των δικαστών του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Με τον ορισμό της ενώπιον του συγκεκριμένου Δικαστή, ο Αρτέμης Δ., κατέστη ο φυσικός δικαστής της υπόθεσης.
Παράλληλα υποβλήθηκε αίτηση για την έκδοση προσωρινού διατάγματος. Η αίτηση τέθηκε, όπως ήταν φυσικό, ενώπιον του Αρτέμη, Δ. προς εκδίκαση. Λόγω της πιθανότητας απουσίας του στο εξωτερικό κατά το χρόνο που θα αγόταν η αίτηση για προσωρινό διάταγμα ενώπιον του δικαστηρίου για ακρόαση δόθηκαν οδηγίες όπως η αίτηση για προσωρινό διάταγμα τεθεί ενώπιον άλλου Δικαστή. Η αίτηση τέθηκε ενώπιόν μου και δόθηκαν οδηγίες για την επίδοση της. Ο δικηγόρος του αιτητή πληροφόρησε το δικαστήριο ότι παρόμοια ήταν η διαδικασία (επίδοση στην άλλη πλευρά) που ακολουθήθηκε και στην υπόθεση Νικολάου v. Δημοκρατίας (1992) 4 Α.Α.Δ. 3959 στην οποία προτίθεται να βασιστεί.
Η αίτηση για προσωρινό διάταγμα ορίστηκε στις 14/9/94. Την ημέρα εκείνη εμφανίστηκαν ενώπιον του δικαστηρίου και οι καθ' ων η αίτηση που πληροφόρησαν το δικαστήριο ότι προτίθενται να καταχωρήσουν ένσταση στην αίτηση και ζήτησαν χρόνο για την υποβολή τόσο της ένστασης στην αίτηση για προσωρινό διάταγμα όσο και της προσφυγής.
Η αίτηση για προσωρινό διάταγμα ορίστηκε για ακρόαση σήμερα. Κατά την έναρξη της διαδικασίας ο Γενικός Εισαγγελέας υπέβαλε ότι είναι προς το συμφέρον της δικαιοσύνης να παρακαμφθεί η αίτηση για προσωρινό διάταγμα και το δικαστήριο να επιληφθεί της ουσίας της προσφυγής. Και ο κ. Αγγελίδης, δικηγόρος του αιτητή, δήλωσε ότι αυτό είναι επιθυμητό δεδομένου ότι παρέχεται η δυνατότητα εκδίκασης της προσφυγής χωρίς χρονοτριβή.
Υπέδειξα στα δύο μέρη ότι η προσφυγή είναι ορισμένη ενώπιον του Αρτέμη, Δ. σε μεταγενέστερη ημερομηνία. Ο Γενικός Εισαγγελέας υπέβαλε ότι ο Κ.13 των Θεσμών του Ανωτάτου συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962 σωστά προσαρμοζόμενος στα δεδομένα της άσκησης της αναθεωρητικής δικαιοδοσίας σύμφωνα με τον περί Απονομής της Δικαιοσύνης (Ποικίλαι Διατάξεις) Νόμο του 1964 (Ν 33/64) καθιστά απαραίτητη την εκδίκαση της αίτησης για προσωρινό διάταγμα από το Δικαστή ο οποίος θα επιληφθεί της ουσίας της προσφυγής. Προς υποστήριξη των θέσεων του επικαλέστηκε την απόφαση της ολομέλειας στην Ορφανίδης και Άλλοι v. Δημοκρατίας (1992) 4 Α.Α.Δ. 2207. Ανεξάρτητα από την εισήγηση αυτή ο Γενικός Εισαγγελέας εισηγήθηκε ότι είναι επιθυμητό όπως το δικαστήριο επιληφθεί της ουσίας της προσφυγής ανεξάρτητα από το ποιος Δικαστής του Ανωτάτου Δικαστηρίου θα εκδικάσει την υπόθεση.
Ο κ. Αγγελίδης υπέβαλε ότι δεν υφίσταται κώλυμα στην εκδίκαση της αίτησης για προσωρινό διάταγμα από Δικαστή άλλο από εκείνο ο οποίος θα επιληφθεί της προσφυγής. Επεσήμανε όμως, με αναφορά στην Νικολάου (ανωτέρω), ότι παρέχεται η δυνατότητα στο δικαστήριο και στο στάδιο της έκδοσης προσωρινού διατάγματος να ακυρώσει την διοικητική πράξη που αποτελεί το αντικείμενο της προσφυγής εφόσον διαπιστωθεί ότι αυτή είναι έκδηλα παράνομη. (Αναφορά έγινε επίσης στην Σκαρπάρης v. Ε.Δ.Υ. (1993) 4 Α.Α.Δ. 476 και Περικλέους v. Συμβουλίου Βελτιώσεως Αγίας Νάπας (1993) 3 Α.Α.Δ. 579. Η θέση αυτή, πρέπει να σημειώσω, καθιστά αν όχι επιβεβλημένη, επιθυμητή την έκδοση της αίτησης για προσωρινό διάταγμα από τον ίδιο το Δικαστή ο οποίος θα επιληφθεί της ουσίας της προσφυγής. Απαντώντας σε ερώτηση του δικαστηρίου ο κ. Αγγελίδης συμφώνησε ότι είναι επιθυμητό και ότι εξυπηρετούνται καλύτερα τα συμφέροντα της δικαιοσύνης εάν το δικαστήριο επιληφθεί της ουσίας της προσφυγής αντί της αίτησης για προσωρινό διάταγμα, τόνισε όμως την ανάγκη για την εκδίκαση της προσφυγής το ταχύτερο δυνατό. Εξυπακούεται από τη δήλωση του κ. Αγγελίδη ότι δεν πρέπει να εξουδετερωθεί η δυνατότητα επίλυσης των θεμάτων που εγείρονται με την αίτηση για προσωρινό διάταγμα το ταχύτερο δυνατό.
Και οι δυο πλευρές συμφώνησαν ότι δεν παρεμβάλλεται κώλυμα στην εκδίκαση της προσφυγής ή του προσωρινού διατάγματος από το Δικαστή ενώπιον του οποίου είναι ορισμένη η προσφυγή εφόσον έχει αρθεί το κώλυμα το οποίο τον παρεμπόδισε στο πρώτο στάδιο να επιληφθεί της αίτησης για προσωρινό διάταγμα.
Δεν κρίνω απαραίτητο να αποφασίσω κατά πόσο είναι δυνατή η εκδίκαση αίτησης για την έκδοση προσωρινού διατάγματος από Δικαστή άλλο από εκείνο ενώπιον του οποίου είναι ορισμένη η προσφυγή, το φυσικό δικαστή της υπόθεσης. Τούτο όμως είναι οριστικά επιθυμητό.
Διαπιστώνω ότι είναι προς το συμφέρον της δικαιοσύνης όπως το δικαστήριο επιληφθεί της ουσίας της προσφυγής. Κρίνω ότι δεν παρέχεται η δυνατότητα ακρόασης της ουσίας της προσφυγής από Δικαστή άλλο από εκείνο ενώπιον του οποίου έχει οριστεί για ακρόαση η προσφυγή, το φυσικό δικαστή της υπόθεσης. Και εφόσον δεν παρεμβάλλεται οποιοδήποτε κώλυμα για την εκδίκαση της προσφυγής από τον Αρτέμη, Δ., ο οποίος στο μεταξύ έχει επιστρέψει στα καθήκοντά του, δίδονται οδηγίες όπως η υπόθεση τεθεί ενώπιόν του.
Οδηγίες ως ανωτέρω.