|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1994) 4 ΑΑΔ 803
14 Απριλίου, 1994
[ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΣΠΥΡΟΣ Χ" ΓΙΑΝΝΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 529/93)
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος ― Αντικείμενο ― Πράξεις δημοσίου δικαίου ― Πράξεις του κράτους που ανάγονται στη σφαίρα του ιδιωτικού δικαίου, δεν αποτελούν αντικείμενο προσφυγής ― Πράξεις διαχειρίσεως της περιουσίας του κράτους, ανάγονται στη σφαίρα του ιδιωτικού δικαίου.
Στην παρούσα προσφυγή, με την οποία ο αιτητής προσέβαλε την απόφαση των καθ'ων η αίτηση να απορρίψουν αίτημά του για εκμίσθωση κρατικής παραλιακής γης στη Σκάλα, οι καθ'ων η αίτηση πρόβαλαν προδικαστική ένσταση, ότι η επίδικη απόφαση ενέπιπτε στη σφαίρα του ιδιωτικού δικαίου και ως εκ τούτου δεν μπορούσε να αποτελέσει αντικείμενο προσφυγής, βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Έχει νομολογηθεί πως πράξη διαχείρισης κρατικής περιουσίας, δεν εμπίπτει στη σφαίρα του δημοσίου δικαίου και επομένως δεν μπορεί να προσβληθεί με προσφυγή με βάση το Άρθρο 146 του Συντάγματος.
Από το υλικό που τέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου, γίνεται φανερό, πως η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε λόγω των πολλών παρανομιών και αυθαιρεσιών του αιτητή. Παρόλο που το θέμα της τουριστικής ανάπτυξης της περιοχής συζητήθηκε, εντούτοις δεν κατέληξε σε κάτι συγκεκριμένο και τελεσίδικο. Όταν εξετάστηκε η αίτηση του αιτητή, διαπιστώθηκαν οι παρανομίες του και ανεξάρτητα με το μελετημένο θέμα της τουριστικής ανάπτυξης της περιοχής,η προσβαλλόμενη απόφαση είχε καθαρά σκοπό την κατoχύρωση των συμβατικών δικαιωμάτων του κράτους, ήταν πράξη διαχείρισης και συνεπώς, το θέμα που εγείρεται ενώπιον του Δικαστηρίου, εμπίπτει στη σφαίρα του ιδιωτικού δικαίου.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Miliotis v. Republic (1968) 3 C.L.R. 447,
Chrysanthou v. Republic (1968) 3 C.L.R. 519,
Paschalidou v. Republic (1969) 3 C.L.R. 297,
Papakyriakou v. Health Services of Cyprus (1970) 3 C.L.R. 351,
Παντελίδου κ.ά v. Συμβουλίου Υδατοπρομηθείας Λευκωσίας (1990) 3 A.A.Δ. 3397,
C. Contos Estates Ltd v. Γενικού Εισαγγελέα (1991) 4 A.A.Δ. 2473.
Προσφυγή.
Προσφυγή με την οποία ο αιτητής προσβάλλει την απόφαση των καθ'ων η αίτηση, με την οποία απορρίφθηκε αίτηση του αιτητή για εκμίσθωση του τεμαχίου αρ. 102, Φ/Σχ 50/24 Ε.2 στη Λάρνακα.
Α. Ποιητής, για τον Aιτητή.
Μ. Μαλαχτού - Παμπαλή, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Kαθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
XPYΣOΣTOMHΣ, Δ. Ο αιτητής με την παρούσα προσφυγή ζητά:
"Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση του καθ' ου η αίτηση που γνωστοποιήθηκε στον αιτητή με επιστολή του Επαρχιακoύ Κτηματολογίου Λάρνακας ημερομηνίας 28.4.93, δυνάμει της οποίας οι καθ' ων η αίτηση απεφάσισαν την απόρριψη της 'αιτήσεως' του αιτητή για εκμίσθωση του τεμαχίου αρ. 102, Φ/Σχ. 50/24.Ε.2 στη Σκάλα είναι άκυρη και στερημένη οιουδήποτε αποτελέσματος."
To Υπουργικό Συμβούλιο με απόφασή του ημερ. 14.6.85, ενέκρινε την εκμίσθωση προς τον αιτητή μέρους της παραλιακής κρατικής γης με αρ. τεμαχίου 102, του κυβερνητικού χωρομετρικού σχεδίου 50/24.Ε.2, του συμπλέγματος "J", της ενορίας Σκάλα, της πόλης Λάρνακας, συνολικής έκτασης πέντε δεκαρίων και 909 τετραγωνικών μέτρων για περίοδο ενός χρόνου.
Σύμφωνα με την πιο πάνω απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, συνομολογήθηκε και υπογράφτηκε Σύμβαση Μίσθωσης με αριθμό 30/86 και ημερομηνία 26.9.86 (Τεκμήριο 2). Μεταξύ των όρων της πιο πάνω συμφωνίας, ήταν η χρησιμοποίηση τους κτήματος και των επ' αυτού ευρισκομένων υποστατικών, αποκλειστικά και μόνο ως εστιατορίο και κατοικία για την οικογένεια του αιτητή, με πληρωμή μηνιαίου μισθώματος £110,-.
Στις 26.7.90 πραγματοποιήθηκε σύσκεψη στο Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας και εξετάστηκαν θέματα που αφορούσαν την αίτηση για παραχώρηση μεγάλης έκτασης παραλιακής κρατικής γης στο Μενεού, νότια του αεροδρομίου Λάρνακος, για τη δημιουργία τουριστικών έργων από τον Κυπριακό Οργανισμό Τουρισμού, αίτηση από τη Νέα Γενιά για δημιουργία κατασκηνωτικού χώρου στην περιοχή και αίτηση του αιτητή για την εκμίσθωση μέρους της πιο πάνω κρατικής παραλιακής γης με σκοπό τη δημιουργία κατασκηνωτικού χώρου.
Eκφράστηκαν διάφορες απόψεις και διαπιστώθηκε από όλους τους λειτουργούς που έλαβαν μέρος, ότι ήταν ανάγκη να απομακρυνθεί ο αιτητής από την εν λόγω παραλία.
Στη συνέχεια, το Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας συνέταξε έκθεση, στην οποία εκτέθηκαν τα γεγονότα που είχαν προηγηθεί και προέβη σε εισηγήσεις αναφορικά με το τι έπρεπε να γίνει σε σχέση με τη συγκεκριμένη παραλιακή κρατική γη. Αντίγραφο της έκθεσης αυτής επισυνάπτεται στην ένσταση σαν Τεκμήριο 4 και μεταξύ άλλων αναφέρονται στην έκθεση αυτή τα ακόλουθα:
"................................................................................................................
5. Επιπρόσθετα με τα πιο πάνω αναφέρονται τα ακόλουθα:
(α) Ο κος Χ"Γιάννης έπαυσε προ πολλού να λειτουργεί το καφεστιατόριό του γνωστό ως "SPYROS BEACH", το οποίο ενοικίασε σε τρίτους και ασχολείται με άλλου είδους επαγγέλματα, ιδιαίτερα με την ανέγερση παραθαλασσίων συγκροτημάτων από σπίτια και διαμερίσματα τα οποία πωλεί σε ιδιώτες.
(β) Χρησιμοποιεί ως κατοικία αυτού και της οικογένειάς του μέρος των υποστατικών που δείχνονται με μπλε χρώμα στο σχέδιο. Οι κατασκευές αυτές εχρησιμοποιούντο από τις αρχές των Κυρίαρχων Βρεττανικών Βάσεων ως παρατηρητήριο και περιλαμβάνονται μέσα στην περιοχή Διακατοχής Β8, η διακατοχή της οποίας καθορίζεται στην παράγραφο 2 του άρθρου 1 του Μέρους ΙΙ του Παραρτήματος Β της Συνθήκης Εγκαθιδρύσεως. Ο κος Χ"Γιάννης μετέτρεψε με διάφορες προσθήκες τα προαναφερόμενα υποστατικά σε πολυτελή διαμερίσματα για δική του χρήση και για φιλοξενία άλλων.
(γ) Ολόκληρο το κτίριο που χρησιμοποιεί σαν κατοικία, ολόκληρος ο χώρος που καταλαμβάνει το καφεστιατόριο, καθώς και ο περισσότερος χώρος που του εκμισθώθηκε και η μισή περίπου έκταση της παραλιακής κρατικής γης που χρησιμοποιεί παράνομα σαν κατασκηνωτικό χώρο, περιλαμβάνονται μέσα στη νεκρή ζώνη προστασίας της παραλίας, όπως αυτή δείχνεται με πράσινη γραμμή στο σχέδιο.
(δ) Ο κος Χ"Γιάννης καταβάλλει ανελλιπώς το μηνιαίο μίσθωμα από £110,00 που αναφέρεται στην πιο πάνω ληγμένη Σύμβαση Μισθώσεως.
(ε) Σε πολύ μικρή απόσταση βορειοδυτικά από τις επεμβάσεις του κου. Χ"Γιάννη, εκμισθώθηκε μεγάλος κρατικός χώρος προς το Συμβούλιο Αποχετεύσεων Λάρνακας για να χρησιμοποιηθεί για τις ανάγκες του Αποχετευτικού Έργου Λάρνακας (ανοικτές χωμάτινες δεξαμενές).
6. Το Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας έχοντας υπόψη όλα τα πιο πάνω εισηγείται όπως:
1. (α) Η υφιστάμενη Σύμβαση Μισθώσεως μεταξύ της Κυβερνήσεως και του κου. Χ"Γιάννη με αρ. 30/86 και ημερομηνία 26.2.1986 που έληξε στις 25.2.1987, μη ανανεωθεί και αυτός να κληθεί να εγκαταλείψει την επέμβαση που εξακολουθεί να κάμνει με το να χρησιμοποιεί το "κτήμα" ως καφεστιατόριο.
(β) Τα μηνιαία ενοίκια που κατέβαλε ο κος Χ"Γιάννης από 25.2.1987 μέχρι σήμερα ενόσω δεν ήταν μισθωτής, να θεωρηθούν ότι εισπράχτηκαν ως ενδιάμεσα ωφέλη (mesne profits) για τη χρήση της κρατικής γης (πρώην "κτήματος") ως καφεστιατόριο.
2. (α) Ο κος Χ"Γιάννης άρει αμέσως την επέμβαση που κάμνει πάνω στην παρακείμενη κρατική γη που δείχνεται με κίτρινες ραβδώσεις στο σχέδιο, το οποίο, όπως προαναφέρεται, χρησιμοποιεί ως κατασκηνωτικό χώρο. Άρση της επέμβασης σημαίνει να αφαιρέσει τις παροχές νερού και ρεύματος που παρέχει στα τροχόσπιτα και να καλέσει με δική του ευθύνη τους ιδιοκτήτες των τροχοσπίτων να τα μετακινήσουν αμέσως.
Σε ενάντια περίπτωση να ληφθούν τα απαραίτητα δικαστικά μέτρα εναντίον του.
(β) Ο κος Χ"Γιάννης να κληθεί να καταβάλει ενδιάμεσα ωφέλη (Mesne Profits) για τη χρονικήν περίοδο της παράνομης κατοχής και χρήσης της παραλιακής κρατικής γης που δείχνεται με κίτρινες ραβδώσεις στο σχέδιο (κατασκηνωτικός χώρος) ήτοι από το έτος 1980 μέχρι την ημέρα της άρσης της επέμβασης."
Στις 24.11.92 συνήλθε η Υπουργική Επιτροπή αρμόδια για θέματα εκμίσθωσης της κρατικής γης, η οποία εξέτασε μεταξύ άλλων και το θέμα του αιτητή. Η σχετική απόφαση της Επιτροπής σε σχέση με τον αιτητή φαίνεται στο σχετικό απόσπασμα στα πρακτικά της συνεδρίας, αντίγραφο της οποίας επισυνάπτεται στην ένσταση σαν Τεκμήριο 5.
Στις 18.2.93 το Υπουργικό Συμβούλιο υιοθέτησε τις αποφάσεις που πήρε η Υπουργική Επιτροπή στις 24.11.92, μεταξύ των οποίων ήταν και η απόφαση που αφορούσε το θέμα του αιτητή.
Στις 28.4.93 κοινοποιήθηκε στον αιτητή επιστολή του Επαρχιακού Κτηματολογικού Γραφείου Λάρνακας με την οποία ενημερώθηκε για την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου. Το περιεχόμενο της επιστολής αυτής (Τεκμήριο 7 στην ένσταση) έχει ως ακολούθως:
"Αναφορικά με το πιο πάνω θέμα επιθυμώ να σας πληροφορήσω ότι έχω οδηγίες να σας αποστείλω τη συνημμένη απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου στην οποία αναφέρεται ότι το αίτημά σας για εκμίσθωση παραλιακής κρατικής γης στη Λάρνακα έχει απορριφθεί.
2. Έχω επίσης οδηγίες να σας καταστήσω σαφές ότι πρέπει να ανταποκριθείτε άμεσα και θετικά στους όρους που το Υπουργικό Συμβούλιο υπέδειξε με την πιο πάνω απόφασή του και συγκεκριμένα:
α) Να σας καλέσω να εγκαταλείψετε αμέσως την επέμβαση που εξακολουθείτε να κάμνετε με το να χρησιμοποιείτε την κρατική γη που δείχνεται με κίτρινο χρώμα στο συνημμένο σχέδιο για τη λειτουργία καφεστιατορίου. Σε ενάντια περίπτωση θα λάβουμε τα απαραίτητα δικαστικά μέτρα εναντίον σας.
β) Να σας πληροφορήσω ότι τα ενοίκια που καταβάλατε από τις 25.2.1987 μέχρι σήμερα ενόσω δεν ήσασταν μισθωτής, θεωρούνται ότι εισπράχθηκαν ως ενδιάμεσα ωφέλη (mesne profits) για τη χρήση της πιο πάνω κρατικής γης και τη λειτουργία σ' αυτήν καφεστιατορίου.
γ) Να σας καλέσω να άρετε αμέσως την επέμβαση που κάμνετε πάνω στην παρακείμενη κρατική γη που δείχνεται με κίτρινες ραβδώσεις στο συνημμένο σχέδιο, την οποία χρησιμοποιείτε παράνομα ως κατασκηνωτικό χώρο. Άρση της επέμβασης σημαίνει να αφαιρέσετε τις παροχές νερού και ρεύματος που παρέχετε στα τροχόσπιτα και να καλέσετε, με δική σας ευθύνη, τους ιδιοκτήτες των τροχοσπίτων να τα μετακινήσουν αμέσως. Σε ενάντια περίπτωση θα ληφθούν τα απαραίτητα δικαστικά μέτρα εναντίον σας και των ιδιοκτητών των τροχοσπίτων, σε τρόπο ώστε, η μετακίνηση των τροχοσπίτων να γίνει οπωσδήποτε πριν τη φετεινή καλοκαιρινή περίοδο (Ιούλιος-Αύγουστος).
δ) Να σας πληροφορήσω ότι θα κληθείτε σύντομα να καταβάλετε ενδιάμεσα ωφέλη (mesne profits) για τη χρονική περίοδο της παράνομης κατοχής και χρήσης της παραλιακής κρατικής γης που δείχνεται με κίτρινες ραβδώσεις στο συνημμένο σχέδιο (κατασκηνωτικός χώρος) ήτοι από το έτος 1980 μέχρι την ημέρα της άρσης της επέμβασης."
Σαν αποτέλεσμα καταχωρήθηκε η παρούσα προσφυγή.
Οι καθ' ων η αίτηση εγείρουν προδικαστική ένσταση και ισχυρίζονται ότι η απόφαση και/ή αποφάσεις που προσβάλλονται με την παρούσα αίτηση εμπίπτουν στη σφαίρα του ιδιωτικού δικαίου και ως εκ τούτου, δεν μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο προσφυγής με βάση το άρθρο 146 του Συντάγματος.
Είναι η θέση του δικηγόρου του αιτητή πως η προσβαλλόμενη απόφαση δεν εμπίπτει στη σφαίρα του ιδιωτικού δικαίου και στη γραπτή του αγόρευση αναφέρθηκε στις υποθέσεις Miliotis v. Republic (1968) 3 C.L.R. 447, Chrysanthou v. Republic (1968) 3 C.L.R. 519, Paschalidou v. Republic (1969) 3 C.L.R. 297, στις σελ. 300, 301, Papakyriacou v. Health Services of Cyprus (1970) 3 C.L.R. 351, και εισηγήθηκε ότι ενόψει των αποφάσεων αυτών γίνεται φανερό ότι για να χαρακτηρισθεί η πράξη ιδιωτικού ή δημοσίου δικαίου, δεν αρκεί το γεγονός ότι είναι μίσθωση, αλλά πρέπει να εξετάζεται και ο σκοπός για τον οποίο παραχωρείται ή δεν παραχωρείται η μίσθωση και στην παρούσα περίπτωση, εισηγήθηκε, με βάση τα τεκμήρια που επισυνάφθηκαν στην ένσταση, ότι είναι φανερό ότι ο σκοπός για τον οποίο απέρριψαν την "αίτηση" του αιτητή ήταν διότι επιδίωκαν να ικανοποιήσουν άλλες κρατικές ανάγκες, καθώς επίσης πως ήταν ένα διάβημα που έλαβε το Υπουργικό Συμβούλιο κατά τη διαχείριση της κρατικής περιουσίας για σκοπούς καλύτερης επίτευξης του γενικότερου δημοσίου συμφέροντος και κατά τρόπο που εμπίπτει στα πλαίσια του δημοσίου δικαίου και όχι του ιδιωτικού.
Η δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση αναφέρθηκε στην υπόθεση Κλεοπάτρα Παντελίδου κ.ά. ν. Συμβουλίου Υδατοπρομηθείας Λευκωσίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 3397 και Σπηλιωτόπουλος, Εγχειρίδιον Διοικητικού Δικαίου, έκδοση 1977, σελ. 387 και εισηγήθηκε ότι στην παρούσα περίπτωση η απόφαση των καθ' ων η αίτηση να μη επιτρέψουν στον αιτητή να συνεχίσει την εκμετάλλευση της κρατικής ιδιοκτησίας γνωστής ως Spyros Beach, αποτελεί καθαρά πράξη διαχείρισης κρατικής περιουσίας και δεν μπορεί να προσβληθεί με προσφυγή με βάση το άρθρο 146 του Συντάγματος. Ακόμα εισηγήθηκε πως η γραμμή αυτή υιοθετήθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο στην υπόθεση C. Contos Estates Ltd ν. Γενικού Εισαγγελέα (1991) 4 Α.Α.Δ. 2473, όπου αντικείμενο της προσφυγής ήταν η απόρριψη αίτησης του αιτητή για εκμίσθωση κρατικής γης. Στην υπόθεση αυτή το Δικαστήριο, αφού αναφέρθηκε στην παλαιότερη νομολογία, κατάληξε στο συμπέρασμα ότι η απόφαση για εκμίσθωση κρατικής γης ανάγεται στη σφαίρα του ιδιωτικού δικαίου, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι ο ίδιος ο νόμος και/ή οι σχετικοί κανονισμοί καθορίζουν ειδικά κριτήρια με βάση τα οποία η αρμόδια Αρχή ενασκεί τη διακριτική της ευχέρεια.
Όσον αφορά τις διάφορες απόψεις που εκφράστηκαν στις υπηρεσιακές συσκέψεις, η δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση αναφέρει ότι οι απόψεις δεν είχαν τίποτε να κάμουν με τους ουσιαστικούς λόγους για τους οποίους η αρμόδια Αρχή αποφάσισε τελικά την απομάκρυνση του αιτητή από την περιοχή. Οι λόγοι αυτοί είπε, εκτίθενται σαφέστατα στην υπηρεσιακή έκθεση του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας ημερ. 8.9.92, Τεκμήριο 4 στην ένσταση, η οποία και ήταν ενώπιον της αρμόδιας Αρχής κατά τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης. Mια απλή ανάγνωση της έκθεσης αυτής, είπε, οδηγεί αβίαστα στο συμπέρασμα ότι ο λόγος για τον οποίο λήφθηκε η απόφαση για απομάκρυνση του αιτητή από την περιοχή δεν ήταν άλλος από τις συνεχείς και αυθαίρετες παραβιάσεις των όρων της σύμβασης με βάση την οποία, είχε λάβει κατοχή της εν λόγω ιδιοκτησίας.
Άλλο χαρακτηριστικό στοιχείο, ανάφερε, είναι αυτό που αναφέρεται στην παράγραφο 5(γ) στη σελ. 3 του Τεκμηρίου 4, όπου διαπιστώνεται ότι ο περισσότερος χώρος που εκμισθώθηκε χρησιμοποιείται παράνομα σαν κατασκηνωτικός χώρος, κατά παράβαση, μεταξύ άλλων, των όρων της σύμβασης που προβλέπουν ότι μόνος σκοπός της εκμίσθωσης είναι η χρησιμοποίηση του χώρου και των υποστατικών αποκλειστικά ως κατοικίας και εστιατορίου.
Έχει νομολογηθεί πως πράξη διαχείρισης κρατικής περιουσίας δεν εμπίπτει στη σφαίρα του δημοσίου δικαίου και επομένως δεν μπορεί να προσβληθεί με προσφυγή με βάση το άρθρο 146 του Συντάγματος.
Στο σύγγραμμα του Σπηλιωτόπουλου, Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου, έκδοση 1977, αναφέρονται τα ακόλουθα στη σελ. 387:
"Δεν περιλαμβάνονται εις τα διοικητικάς πράξεις και συνεπώς δεν υπόκεινται εις αίτησιν ακυρώσεως, αι πράξεις των οργάνων του Κράτους και των λοιπών δημοσίων νομικών προσώπων αι εκδιδόμεναι εις το πλαίσιον συμβατικών σχέσεων ρυθμιζομένων υπό του διοικητικού ή του ιδιωτικού δικαίου διά των οποίων δεν ασκείται δημοσία εξουσία. Αι πράξεις αυταί, εάν διέπωνται υπό των κανόνων του ιδιωτικού δικαίου, δημιουργούν διαφοράς ιδιωτικού δικαίου υπαγομένας εις την αρμοδιότητα των πολιτικών δικαστηρίων (Κ. Πολ. Δικ. άρθρον 1 περίπτ. α') εάν εξεδόθησαν βάσει ειδικών κανόνων του διοικητικού δικαίου, δημιουργούν διοικητικάς διαφοράς ουσίας υπαγομένας εις τα τακτικά διοικητικά δικαστήρια ή τα πολιτικά δικαστήρια. Εις αμφοτέρας τας περιπτώσεις αι ανωτέρω πράξεις δεν υπόκεινται εις αίτησιν ακυρώσεως, η οποία, τυχόν ασκουμένη κατ' αυτών, είναι απαράδεκτος. Αι εν λόγω πράξεις δύναται να καταταγούν κατά κατηγορίας εις:
α) Πράξεις διαχειρίσεως, ήτοι πράξεις αναφερομένας εις την διαχείρισιν της περιουσίας του Κράτους ή των λοιπών δημοσίων νομικών προσώπων κατά τους κανόνας του ιδιωτικού δικαίου.
Συμφωνώ πλήρως με τις εισηγήσεις της δικηγόρου των καθ' ων η αίτηση. Από το υλικό που τέθηκε ενώπιόν μου γίνεται φανερό πως η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε λόγω των πολλών παρανομιών και αυθαιρεσιών του αιτητή. Παρόλο που το θέμα της τουριστικής ανάπτυξης της περιοχής συζητήθηκε, εντούτοις δεν κατάληξε σε κάτι συγκεκριμένο και τελεσίδικο. Όταν εξετάστηκε η αίτηση του αιτητή διαπιστώθηκαν οι παρανομίες του και ανεξάρτητα με το μελετώμενο θέμα της τουριστικής ανάπτυξης της περιοχής, η προσβαλόμενη απόφαση είχε καθαρά σκοπό την κατοχύρωση των συμβατικών δικαιωμάτων του κράτους, ήταν πράξη διαχείρισης και συνεπώς, το θέμα που εγείρεται ενώπιόν μου εμπίπτει στη σφαίρα του ιδιωτικού δικαίου.
Ενόψει της κατάληξης αυτής, δεν θα υπεισέλθω στην ουσία της υπόθεσης. Η προσφυγή κρίνεται απαράδεκτη και απορρίπτεται. Δεν επιδικάζονται έξοδα.
H�προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.