ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(1994) 4 ΑΑΔ 372
17 Φεβρουαρίου, 1994
[A. N. ΛΟΪΖΟΥ, Πρόεδρος]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΣΠΥΡΟΣ ΓΙΑΛΛΟΥΡΟΣ,
Αιτητής,
v.
ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ' ης η αίτηση.
(Υπόθεση Aρ. 982/91)
Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου ― Υπάλληλοι ― Προαγωγές ― Θέση Προαγωγής σύμφωνα με τον Κανονισμό 11(1)(γ) των περί Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (Όροι Υπηρεσίας) Κανονισμών του 1986 (ΚΔΠ 291/86) είναι η θέση που πληρούται με προαγωγή υπαλλήλων που υπηρετούν στην αμέσως κατώτερη θέση ― Υπάλληλος που δεν κατέχει τέτοια θέση δεν μπορεί να είναι υποψήφιος για προαγωγή ― Δεν έχει έννομο συμφέρον προσβολής της απόφασης προαγωγής.
Σχέδια Υπηρεσίας ― Ερμηνεία τους και εξέταση κατά πόσο οι υποψήφιοι για θέση κατέχουν τα προσόντα που απαιτούνται, ανάγονται στη διακριτική ευχέρεια του διορίζοντος οργάνου ― Το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει αν η ερμηνεία ήταν λογικά εφικτή.
Δεδικασμένο ― Ζήτημα που τέθηκε σε προσφυγή αλλά δεν αποφασίστηκε, δύναται να ξανατεθεί εφόσον δεν αποτελεί δεδικασμένο ― Ανεξάρτητη η καταχώριση έφεσης.
Ο αιτητής προσέβαλε με την προσφυγή του την αναδρομική προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους, αντί του ιδίου, στη θέση Διευθυντή Προσωπικού, Κεντρικά Γραφεία, μετά από ακυρωτική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Οι καθ' ων η αίτηση πρόβαλαν προδικαστική ένσταση ότι ο αιτητής δεν είχε έννομο συμφέρον προσβολής της επίδικης απόφασης, εφόσον δεν κατείχε την αμέσως κατώτερη θέση.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
(1) Σύμφωνα με το Κανονισμό 11(1)(γ) των περί Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (Όροι Υπηρεσίας) Κανονισμών, 1986, (ΚΔΠ 291/86) θέσεις προαγωγής θεωρούνται εκείνες οι οποίες "πληρούνται διά της προαγωγής υπαλλήλων υπηρετούντων εις την αμέσως κατωτέρα θέση".
Κατά συνέπεια το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι κατά πόσο η καθ' ης η αίτηση Αρχή ορθά ερμήνευσε το σχετικό σχέδιο υπηρεσίας, με το να θεωρήσει την επίδικη θέση σαν θέση προαγωγής.
Η ερμηνεία ενός σχεδίου υπηρεσίας, όσο και η εξέταση κατά πόσο ένας αιτητής κατέχει τα απαιτούμενα από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντα, ανάγονται στη σφαίρα εξουσιών του αρμόδιου διοικητικού οργάνου και το Δικαστήριο τούτο κατά την άσκηση της αναθεωρητικής του δικαιοδοσίας δεν δίνει σ' αυτό διαφορετική ερμηνεία, από εκείνη του αρμόδιου διοικητικού οργάνου εφόσον η ερμηνεία ήταν λογικά εφικτή, έστω και αν το Δικαστήριο έχει διαφορετική γνώμη.
(2) Η ακυρωτική απόφαση δεν έχει επιληφθεί με οποιοδήποτε τρόπο του ζητήματος του εννόμου συμφέροντος. Το Δικαστήριο, το οποίο εκδίκασε την προσφυγή, αφού ακύρωσε την επίδικη απόφαση λόγω παράλειψης να καταγραφούν στα πρακτικά οι απόψεις του Διευθυντή, ανέφερε ότι "δεν χρειάζεται να αποφασίσει τους υπόλοιπους λόγους που επικαλείται ο αιτητής". Η υιοθέτηση της πιο πάνω πορείας ήταν σύμφωνα με την πρακτική. Το γεγονός ότι η Αρχή δεν καταχώρησε έφεση, δεν την αποστερεί του δικαιώματος να θέσει ξανά το ζήτημα του εννόμου συμφέροντος στην παρούσα διαδικασία.
(3) Αφού λήφθηκαν υπόψη το λεκτικό του επίδικου σχεδίου υπηρεσίας και οι αρχές που διέπουν το δικαστικό έλεγχο της ερμηνείας ενός σχεδίου υπηρεσίας από το διορίζον όργανο, κρίθηκε από το Δικαστήριο, ότι η ερμηνεία που δόθηκε στο σχετικό σχέδιο υπηρεσίας, να θεωρηθεί δηλαδή η επίδικη θέση σαν θέση προαγωγής, ήταν λογική. Δεν υπάρχει περιθώριο επέμβασης του Δικαστηρίου. Εφόσον ο αιτητής δεν ήταν κάτοχος της αμέσως προηγούμενης θέσης, δεν κατείχε τα απαραίτητα προσόντα για την επίδικη θέση.
Είναι νομολογημένο ότι πρόσωπο το οποίο δεν κατέχει τα προσόντα για προαγωγή σε μια θέση δεν έχει έννομο συμφέρον, μέσα στην έννοια του Άρθρου 146(2) του Συντάγματος να προσβάλει τη σχετική απόφαση με προσφυγή. Επομένως, η προσφυγή πρέπει να απορριφθεί, επειδή ο αιτητής δεν έχει έννομο συμφέρον μέσα στην έννοια του Άρθρου 146(2) του Συντάγματος.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Petsas v. Republic 3 R.S.C.C. 60,
Frangoullides a.o. v. Republic (1985) 3 C.L.R. 1680,
Papaleontiou v. Republic (1987) 3 C.L.R. 211,
Δημοκρατία v. Κυπρή (1989) 3 Α.Α.Δ. 2600,
Κλεάνθους v. Ε.Δ.Υ. (1989) 3 Α.Α.Δ. 250,
Ηλιάδης κ.ά. v. Ε.Δ.Υ. (1989) 3 Α.Α.Δ. 479,
Λύωνα κ.ά. v. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.ΑΔ. 2038,
Mytides v. Republic (1988) 3 C.L.R. 737,
Republic v. Georghiades (1972) 3 C.L.R. 594,
Panayides v. Republic (1973) 3 C.L.R. 378.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης της καθ' ης η αίτηση Αρχής με την οποία προήχθηκε το ενδιαφερόμενο μέρος στη θέση Διευθυντή Προσωπικού, Κεντρικά Γραφεία αντί και/ή στη θέση του αιτητή.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Aιτητή,
Γ. Κακογιάννης, για την Kαθ' ης η αίτηση.
Cur. adv. vult.
A. N. ΛOΪZOY, Π.: Με την προσφυγή του αυτή ο αιτητής προσβάλλει την απόφαση της καθ' ης η αίτηση Αρχής με την οποία "προήγαγε το Γεώργιο Σάββα στη θέση Διευθυντή Προσωπικού, Κεντρικά Γραφεία, μετά από προηγηθείσα ακυρωτική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, αντί και/ή στη θέση του αιτητή" ως άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.
Ο αιτητής προσλήφθηκε στην υπηρεσία της Αρχής την 1 Ιανουαρίου 1964 στη θέση του Καταγραφέα Μετρητών / Εισπράκτορα. Την 1 Φεβρουαρίου 1968 προάχθηκε στη θέση του Γραφέα Γενικών Καθηκόντων και την 1 Φεβρουαρίου 1977 μετατάχθηκε στη θέση του Γραφέα 1ης Τάξεως. Την 10 Ιανουαρίου 1984 προάχθηκε στη θέση του Λογιστικού Λειτουργού και την 1 Αυγούστου 1991 προάχθηκε στη θέση του Διοικητικού Λειτουργού.
Το ενδιαφερόμενο μέρος προσλήφθηκε στην υπηρεσία της Αρχής στις 17 Σεπτεμβρίου 1956 στη θέση του Junior Engineer. Την 1 Δεκεμβρίου 1958 ανακατάχθηκε στη θέση του Βοηθού Μηχανικού Ι. Την 1 Απριλίου 1961 προάχθηκε στη θέση του Μηχανικού ΙΙ. Την 1 Απριλίου 1968 προάχθηκε στη θέση του Μηχανικού Ι. Την 1 Αυγούστου 1968 διορίστηκε στη θέση του Επαρχιακού Μηχανικού και την 1 Δεκεμβρίου 1978 διορίστηκε στη θέση του Διευθυντή Περιφ. Λεμεσού - Πάφου.
Στις 29 Απριλίου 1987 η αρχή κυκλοφόρησε Γνωστοποίηση Κενών Θέσεων αρ. 5/87 (Τεκμήριο "1") για την πλήρωση της θέσης Διευθυντή Προσωπικού, Κεντρικά Γραφεία. Για τη θέση αυτή, αποτάθηκε για προαγωγή μαζί με άλλους και ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο μέρος.
Η Συμβουλευτική Υπεπιτροπή της Αρχής για Θέματα Προσωπικού κατά τις συνεδριάσεις της στις 9 και 11 Μαΐου 1987 αφού επιλήφθηκε του θέματος της πλήρωσης της επίδικης θέσης, αποφάσισε να εισηγηθεί στην Αρχή την προαγωγή στη θέση αυτή του ενδιαφερόμενου μέρους.
Η Αρχή κατά τη συνεδρίασή της στις 19 Μαΐου 1987, αφού αξιολόγησε όλα τα στοιχεία που είχε ενώπιόν της, αποφάσισε την προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους στην επίδικη θέση.
Η προαγωγή αυτή του ενδιαφερόμενου μέρους ακυρώθηκε με απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, στην Γιάλλουρος ν. Α.Η.Κ. (1991) 4 Α.Α.Δ. 2907. Οι λόγοι της ακυρώσεως ήταν ότι οι συστάσεις του Διευθυντή και των παρευρισκομένων Διευθυντών Υπηρεσιών τις οποίες η Αρχή έλαβε υπόψη, δεν καταγράφησαν στα πρακτικά ώστε η ορθότητα και η αιτιολογία της απόφασης να μπορεί να ελεχθεί. Μια δε και κατέληξε στο συμπέρασμα αυτό το Δικαστήριο έκρινε ότι δεν εχρειάζετο να αποφασίσει τους υπόλοιπους λόγους που επικαλείτο ο αιτητής.
Μετά την πιο πάνω ακύρωση, η Συμβουλευτική Υπεπιτροπή της Αρχής για Θέματα Προσωπικού κατά τη συνεδρίασή της στις 6 Σεπτεμβρίου 1991, αφού επανεξέτασε το όλο θέμα, αποφάσισε να εισηγηθεί στην Αρχή την προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους στην επίδικη θέση. Στο σχετικό πρακτικό της πιο πάνω συνεδρίασης (Τεκμήριο 3) αναφέρονται τα πιο κάτω:
"Ακύρωση Προαγωγής από το Ανώτατο Δικαστήριο
Θέση Διευθυντή Προσωπικού, Κ.Γ., Κλίμακα Α15+2
Με προηγούμενη απόφαση της Αρχής ημερ. 19.5.1987 είχε προαχθεί στην πιο πάνω θέση από 1.12.1987 ο 8120 Γ. Σάββα. Η απόφαση της Αρχής να προάξει τον 8120 Γ. Σάββα ακυρώθηκε για λόγους τυπικούς (δεν καταγράφηκαν στα πρακτικά οι απόψεις του Γενικού Διευθυντή), με απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην προσφυγή 450/87.
Η Υπεπιτροπή ενεργούσα σύμφωνα με τον Κανονισμό 19 και τους Κανόνες τους ρυθμίζοντες τη διαδικασία της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής όπως φαίνονται στο Μέρος ΙΙ του Δευτέρου Πίνακα των Περί Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (Όροι Υπηρεσίας) Κανονισμών του 1986, επιλήφθηκε εκ νέου των αιτήσεων για προαγωγή όπως αναφέρονται στον επισυνημμένο κατάλογο χρώματος λευκού, και αφού μελέτησε και αξιολόγησε όλα τα στοιχεία κάθε αιτητή, τον προσωπικό φάκελο κάθε αιτητή (που είχε τεθεί ενώπιον της Υπεπιτροπής), την πείρα, αξία, ικανότητα, αρχαιότητα στην Αρχή, προσόντα σε συσχετισμό προς το ισχύον Σχέδιο Υπηρεσίας και επίδοση στην υπηρεσία όπως αυτά αναφέρονται εκτενέστερα στην παράγραφο 23(2) των Κανονισμών και αφού άκουσε τις απόψεις του Διευθυντή (οι οποίες απόψεις καταγράφονται πιο κάτω), καθώς επίσης και τις εμπιστευτικές εκθέσεις για τους υποψηφίους, προέβηκε στην επιλογή του καλυτέρου διαθεσίμου υποψηφίου για προαγωγή, χωρίς να λάβει υπόψη της ή να επηρεαστεί κατά οποιοδήποτε τρόπο από την προηγούμενη (ακυρωθείσα) απόφαση της Αρχής και αποφάσισε να συστήσει στην Αρχή την προαγωγή του 8120 Γ. συστήσει στην Αρχή την προαγωγή του 8120 Γ. Σάββα, στη θέση του Διευθυντή Προσωπικού αναδρομικά (εφόσον η προηγούμενη προαγωγή ακυρώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο για λόγους τυπικούς) από 1.12.1987.
Απόψεις Διευθυντή
Ο Διευθυντής δηλώνει ότι ο 8120 Γ. Σάββα υπερέχει σε αρχαιότητα όλων των άλλων υποψηφίων, έχει μακρόχρονη υπηρεσία στη θέση του Περιφερειακού Διευθυντή, από την οποία έχει αποκτήσει πολύτιμη εμπειρία χειριζόμενος θέματα/προβλήματα προσωπικού, είναι ο καταλληλότερος και τον συστήνει για προαγωγή στην πιο πάνω θέση."
Η Αρχή κατά τη συνεδρίασή της στις 17 Σεπτεμβρίου 1991, αποφάσισε την προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους στην επίδικη θέση, αναδρομικά από 1 Δεκεμβρίου 1987. Στο σχετικό πρακτικό (Τεκμήριο 4) αναφέρονται τα πιο κάτω:
"Ακύρωση Προαγωγής από το Ανώτατο Δικαστήριο
Θέση Διευθυντή Προσωπικού, Κ.Γ., Κλίμακα Α15+2
Με προηγούμενη απόφαση της Αρχής ημερ. 19.5.1987 είχε προαχθεί στην πιο πάνω θέση από 1.12.1987 ο 8120 Γ. Σάββα. Η απόφαση της Αρχής να προάξει τον 8120 Γ. Σάββα ακυρώθηκε για λόγους τυπικούς (δεν καταγράφηκαν στα πρακτικά οι απόψεις του Γενικού Διευθυντή), με απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην προσφυγή 450/87.
Ο κ. Εργατούδης κλήθηκε στη συνεδρία για να εκφέρει τις απόψεις του.
Η Αρχή ενεργούσα σύμφωνα με τον Κανονισμό 23 των Περί Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (Όροι Υπηρεσίας) Κανονισμών του 1986, επιλήφθηκε εκ νέου των αιτήσεων για προαγωγή όπως αναφέρονται στον κατάλογο χρώματος λευκού, και αφού μελέτησε και αξιολόγησε όλα τα στοιχεία που είχε ενώπιόν της δηλαδή τα υπηρεσιακά στοιχεία του κάθε αιτητή, τον προσωπικό φάκελο του κάθε αιτητή (που είχε τεθεί ενώπιόν της Αρχής), την πείρα, αξία, ικανότητα, αρχαιότητα στην Αρχή, προσόντα σε συσχετισμό προς το ισχύον για τη θέση Σχέδιο Υπηρεσίας και επίδοση στην υπηρεσία όπως αυτά αναφέρονται εκτενέστερα στην παράγραφο 23(2) των Κανονισμών και αφού έλαβε υπόψη τις συστάσεις της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής της Αρχής για Θέματα Προσωπικού, τη σύσταση του Διευθυντή ο οποίος προτείνει για προαγωγή στην πιο πάνω θέση τον 8120 Γ. Σάββα, επιβεβαιώνοντας τη σύστασή του που είχε δώσει στη συνεδρία της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής και για τους ίδιους λόγους που αναφέρονται στα πρακτικά της συνεδρίας αυτής και τα οποία πρακτικά έχουν τεθεί ενώπιον της Αρχής καθώς επίσης και τις εμπιστευτικές εκθέσεις για τους υποψηφίους, και αφού ακολούθησαν διαβουλεύσεις των Μελών της Αρχής μετά την αποχώρηση από τη συνεδρία του Διευθυντή (ο οποίος αποχώρησε μετά που εξέφρασε τις απόψεις του).
AΠOΦAΣIΣE
χωρίς να λάβει υπόψη της ή να επηρεαστεί κατά οποιοδήποτε τρόπο από την προηγούμενη (ακυρωθείσα) απόφαση της Αρχής, την προαγωγή του 8120 Γ. Σάββα, στη θέση του Διευθυντή Προσωπικού αναδρομικά (εφόσον η προηγούμενη προαγωγή ακυρώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο για λόγους τυπικούς) από 1.12.1987."
Είναι η θέση της Αρχής ότι ο αιτητής δεν πληρούσε τα απαραίτητα προσόντα που προνοούνται στο Σχέδιο Υπηρεσίας (Τεκμήριο 1) της επίδικης θέσης, η παράγραφος ΙΙΙ του οποίου προνοεί τα ακόλουθα:
"III. QUALIFICATIONS REQUIRED
He must be a citizen of the Republic of Cyprus and must have fulfilled his National Service obligations or must have been permanently exempted therefrom.
University degree or diploma or such other academic qualification, which in the discretion of the Authority may be considered equivalent, in Engineering, Accountancy Law, Personnel Management and Industrial Relations.
He must have very extensive and wide post-qualification experience in a senior managerial post in the Electricity Supply Industry, and aptitude and special general knowledge of the duties and responsibilities set out above.
He must be of proven integrity and must have a highly developed quality of leadership and the ability and extensive experience of:
(a) Forecasting, Budgeting and planning
(b) Managing, directing, controlling and developing subordinate staff
(c) Collecting and making use of data and information
(d) Drafting reports and expressing himself in a clear and concise manner
In addition to Greek and/or Turkish he must have a very good knowledge of the English language.
He must be of such good health as to enable him to discharge the duties of his post."
Η Αρχή προχώρησε με την ετοιμασία καταλόγων των αιτητών, δηλαδή ένα κατάλογο αιτητών που κατά τον επίδικο χρόνο πληρούσαν το Σχέδιο Υπηρεσίας της επίδικης θέσης και που ζητούσαν προαγωγή, και ένα κατάλογο υποψηφίων που δεν πληρούσαν το Σχέδιο Υπηρεσίας.
Αυτοί οι καταλόγοι ετοιμάστηκαν από την Αρχή δυνάμει και σύμφωνα με τις πρόνοιες του Κανόνα 5 του Μέρους ΙΙ (Δεύτερος Πίνακας) των περί Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (Όροι Υπηρεσίας) Κανονισμών του 1986.
Η Αρχή αφού εξέτασε την αίτηση του αιτητή διαπίστωσε, όπως αναφέρεται στη γραπτή αγόρευσή της, ότι αυτός κατά το χρόνο λήξης της προθεσμίας υποβολής των αιτήσεων δεν πληρούσε τα απαραίτητα προσόντα της επίδικης θέσης όπως φαίνονται στην παράγραφο 3 του Σχεδίου Υπηρεσίας που ανάφερα πιο πάνω και ειδικότερα:
(1) Δεν κατέχει Δίπλωμα Πανεπιστημίου ή άλλο ακαδημαϊκό προσόν που κατά την κρίση της Αρχής δυνατόν να θεωρηθεί ισοδύναμο, στη Μηχανική, Λογιστική, Διοίκηση Προσωπικού και Εργατικών Σχέσεων.
(2) Δεν κατέχει μακρά και ευρεία πείρα σε ανώτερη διευθυντική θέση στη Βιομηχανία Ηλεκτρισμού και ούτε κατέχει ειδικές γνώσεις των καθηκόντων και ευθυνών που αναφέρονται στο σχετικό Σχέδιο Υπηρεσίας.
(3) Επίσης ο αιτητής δεν κατέχει την εκτενή πείρα που απαιτείται για να διευθύνει δίδει οδηγίες και ελέγχει κατώτερο προσωπικό.
Ο κατάλογος των αιτητών για την επίδικη θέση επισυνάφθηκε στο Τεκμήριο 2. Το πρώτο μέρος του καταλόγου περιλαμβάνει του αιτητές που πληρούν τα Σχέδια Υπηρεσίας της επίδικης θέσης και σ' αυτόν αναφέρεται το ενδιαφερόμενο πρόσωπο και τρεις άλλοι και στο δεύτερο πίνακα που περιλαμβάνει τους αιτητές που δεν πληρούν τα Σχέδια Υπηρεσίας της θέσης, καταχωρήθη ο αιτητής με το βαθμό "του Γραφέα 1ης Τάξης" ως κατέχων τη θέση αυτή από την 1 Φεβρουαρίου 1977 και στις παρατηρήσεις αναφέρεται ότι "δεν είναι κάτοχος της αμέσου κατώτερης θέσεως".
Όπως φαίνεται στον πιο πάνω 2ο πίνακα (μέρος του Τεκμηρίου 2) η καθ' ης η αίτηση είχε θεωρήσει τον αιτητή ως μη κατέχοντα τα προσόντα για την επίδικη θέση, επειδή "δεν είναι κάτοχος της αμέσου κατωτέρας θέσεως". Επομένως, αυτό που μπορεί να λεχθεί είναι ότι η καθ' ης η αίτηση Αρχή θεώρησε την επίδικη θέση σαν θέση προαγωγής.
Σύμφωνα με το κανονισμό 11(1)(γ) των περί Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (Όροι Υπηρεσίας) Κανονισμών, 1986 θέσεις προαγωγής θεωρούνται εκείνες οι οποίες "πληρούνται διά της προαγωγής υπαλλήλων υπηρετούντων εις την αμέσως κατωτέρα θέση".
Κατά συνέπεια το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι κατά πόσο η καθ' ης η αίτηση αρχή ορθά ερμήνευσε το σχετικό σχέδιο υπηρεσίας με το να θεωρήσει την επίδικη θέση σαν θέση προαγωγής.
Η ερμηνεία ενός σχεδίου υπηρεσίας όσο και η εξέταση κατά πόσο ένας αιτητής κατέχει τα απαιτούμενα από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντα, ανάγονται στη σφαίρα εξουσιών του αρμόδιου διοικητικού οργάνου και το Δικαστήριο τούτο κατά την άσκηση της αναθεωρητικής του δικαιοδοσίας δεν δίνει σ' αυτό διαφορετική ερμηνεία από εκείνη του αρμόδιου διοικητικού οργάνου εφόσον η ερμηνεία ήταν λογικά εφικτή, έστω και αν το Δικαστήριο έχει διαφορετική γνώμη. (Βλ. Petsas v. R. 3 R.S.C.C. 60, Frangoullides and Another v. R. (1985) 3 C.L.R. 1680, Papaleontiou v. R. (1987) 3 C.L.R. 211, Δημοκρατία ν. Θεοφανώς Κυπρή (1989) 3 Α.Α.Δ. 2600, Σάββας Κλεάνθους ν. Ε.Δ.Υ. (1989) 3 Α.Α.Δ. 250, Κωνσταντίνος Ηλιάδης κ.ά. ν. Ε.Δ.Υ. (1989) 3 Α.Α.Δ. 479, Γεώργιος Λύωνα κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 2038, που δεν έχουν ακόμη δημοσιευτεί επίσημα). Η θέση αυτή επεκυρώθηκε από την Ολομέλεια στην υπόθεση Μιτίδης ν. Της Δημοκρατίας (1988) 3 Α.Α.Δ. 737.
Η γνωστοποίηση κενών θέσεων προνοούσε ότι αιτήσεις θα ελαμβάνοντο υπόψη μόνο στις περιπτώσεις που αιτητής κατείχε τα απαιτούμενα προσόντα της θέσης κατά την ημερομηνία λήξης της προθεσμίας υποβολής των αιτήσεων.
Είναι η θέση της Αρχής ότι η επίδικη θέση Διευθυντή Προσωπικού επληρούτο πάντοτε με προαγωγή και εθεωρείτο πάντοτε ότι αυτή η θέση είναι θέση προαγωγής. Ουδέποτε πληρώθηκε με οποιονδήποτε άλλο τρόπο παρά με προαγωγή.
Ο συνήγορος της Αρχής αναφέρθηκε στο μέρος εκείνο των σχεδίων υπηρεσίας σύμφωνα με το οποίο είναι απαραίτητη "πολύ ευρεία και πλατειά μεταπτυχιακή πείρα σε ανώτερη διευθυντική θέση στη βιομηχανία παροχής ηλεκτρισμού" και υπέβαλε ότι είναι εμφανές από το ίδιο το σχέδιο υπηρεσίας ότι η θέση για την οποία θεωρείται απαραίτητη τέτοια πείρα δεν μπορεί να είναι θέση πρώτου διορισμού.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή υπέβαλε ότι ο αιτητής έχει έννομο συμφέρον για τους πιο κάτω λόγους:
Το ζήτημα του εννόμου συμφέροντος δεν μπορούσε να εγερθεί στην παρούσα διαδικασία γιατί η επίδικη απόφαση είναι επανεξέταση μετά από ακυρωτική απόφαση στην Προσφυγή αρ. 171/90 στην οποία ηγέρθη το ίδιο προδικαστικό θέμα, έλλειψη εννόμου συμφέροντος. Πλην όμως το Δικαστήριο προχώρησε, σε ακύρωση, προφανώς απορρίπτοντας έμμεσα, όχι ρητά, πλην όμως σαφώς την προδικαστική ένσταση.
Με όλο το σεβασμό προς την εισήγηση του ευπαιδεύτου συνηγόρου η ακυρωτική απόφαση δεν έχει επιληφθεί με οποιοδήποτε τρόπο του ζητήματος του εννόμου συμφέροντος. Το Δικαστήριο, το οποίο εδίκασε την προσφυγή, αφού ακύρωσε την επίδικη απόφαση λόγω παράλειψης να καταγραφούν στα πρακτικά οι απόψεις του διευθυντή, ανέφερε ότι "δεν χρειάζεται να αποφασίσει τους υπόλοιπους λόγους που επικαλείται ο αιτητής". Η υιοθέτηση της πιο πάνω πορείας ήταν σύμφωνα με την πρακτική. [Βλ. Δημοκρατία ν. Γεωργιάδης (1972) 3 Α.Α.Δ. 594]. Το γεγονός ότι η αρχή δεν καταχώρισε έφεση δεν την αποστερεί του δικαιώματος να θέσει ξανά το ζήτημα του εννόμου συμφέροντος στην παρούσα διαδικασία. Αφού έλαβα υπόψη μου το λεκτικό του επίδικου σχεδίου υπηρεσίας και τις αρχές που διέπουν το δικαστικό έλεγχο της ερμηνείας ενός σχεδίου υπηρεσίας από το διορίζον όργανο, κρίνω ότι η ερμηνεία που δόθηκε στο σχετικό σχέδιο υπηρεσίας, να θεωρηθεί δηλαδή η επίδικη θέση σαν θέση προαγωγής, ήταν λογική. Επομένως, δεν υπάρχει περιθώριο επέμβασης του Δικαστηρίου. Είναι επακόλουθο πως εφόσον ο αιτητής δεν ήταν κάτοχος της αμέσως προηγούμενης θέσης δεν κατείχε τα απαραίτητα προσόντα για την επίδικη θέση.
Είναι νομολογημένο ότι πρόσωπο το οποίο δεν κατέχει τα προσόντα για προαγωγή σε μια θέση δεν έχει έννομο συμφέρον, μέσα στην έννοια του άρθρου 146(2) του Συντάγματος να προσβάλει τη σχετική απόφαση με προσφυγή [Παναγίδης ν. Δημοκρατίας (1973) 3 Α.Α.Δ. 378]. Επομένως, η προσφυγή θα πρέπει να απορριφθεί επειδή ο αιτητής δεν έχει έννομο συμφέρον μέσα στην έννοια του άρθρου 146(2) του Συντάγματος.
Για τον πιο πάνω λόγο η προσφυγή απορρίπτεται και η επίδικη απόφαση επικυρώνεται. Δεν γίνεται όμως οποιαδήποτε διαταγή για έξοδα.
H�προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.