|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1994) 4 ΑΑΔ 10
10 Ιανουαρίου, 1994
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στής]
ANAΦOPIKA ME TO APΘPO 146 TOY ΣYNTAΓMATOΣ
ΕΛΕΝΗ ΑΣΠΡΗ,
Αιτήτρια,
v.
ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΩΝ KAI AΛΛOY,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Aρ. 825/92)
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος ― Προθεσμία 75 ημέρες από την κοινοποίηση της απόφασης ― Μηχανοκίνητα Οχήματα ― Εισαγωγή μεταχειρισμένου οχήματος πέραν των δύο ετών ― Αρμόδιο όργανο ο Έφορος Μηχανοκινήτων Οχημάτων ― Δυνατότητα ανάθεσης συναφών εξουσιών σε άλλους λειτουργούς ― Άρθρο 4 του περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως Νόμου του 1972 (Ν.86/72).
Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο ― Λόγοι ακυρώσεως ― Πρέπει να προβάλλονται στο δικόγραφο της αίτησης ακυρώσεως.
Στην παρούσα προσφυγή η αιτήτρια προσέβαλε την απόρριψη του αιτήματός της για εγγραφή μεταχειρισμένου οχήματος.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Η�προσφυγή καταχωρήθηκε εκπρόθεσμα.
2. Οι λειτουργοί του αρμόδιου υπουργείου, που διεξήγαγαν τη σχετική έρευνα, δεν ασχολήθηκαν με την εξέταση της αίτησης ως συλλογικό διοικητικό όργανο, έστω και αν αποκαλούνται "επιτροπή", αλλά ως ομάδα ατόμων που ορίσθηκαν από τον Έφορο, σύμφωνα με τις διατάξεις του Άρθρου 4 του Περί Mηχανοκινήτων Oχημάτων και Tροχαίας Kινήσεως Νόμου (N. 86/72), για να ερευνήσουν τα στοιχεία που υποβλήθηκαν για τη στήριξη της αιτήσεως. Η τελική απόφαση ελήφθη από το αρμόδιο όργανο, τον Έφορο δηλαδή Μηχανοκινήτων Οχημάτων.
3. Λόγοι ακυρώσεως που δεν προβάλλονται στην αίτηση, δεν εξετάζονται.
H προσφυγή απορρίπτεται με £150 έξοδα.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Larkos v. Republic (1987) 3 C.L.R. 2189.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφαση των καθ' ων η αίτηση με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα της αιτήτριας για μόνιμη εγγραφή ενός αυτοκινήτου, μεταχειρισμένου άνω των δύο ετών.
Μ. Κυριακίδης και Ι. Αβρααμίδης, για την Aιτήτρια.
Α. Μαππουρίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Kαθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
APTEMIΔHΣ, Δ.: Η αιτήτρια ζήτησε στις 20.5.92 από τον Έφορο Μηχανοκινήτων Οχημάτων τη μόνιμη εγγραφή ενός αυτοκινήτου, μεταχειρισμένου πάνω από δύο χρονών, σύμφωνα με τον Κανονισμό 4(2)(δ)ι των περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως Κανονισμών, (ΚΔΠ 66/84). Το αίτημά της απορρίφθηκε με την αιτιολογία ότι δεν επείσθη ο Έφορος πως το όχημα προοριζόταν για δική της χρήση. Η επίδικη απόφαση κοινοποιήθηκε στην αιτήτρια στις 17.6.92. Δέχονται οι δικηγόροι της πως η προσφυγή, που καταχωρίστηκε στις 5.11.92, θα ήταν εκπρόθεσμη αν δεν ανακοπτόταν, καθώς εισηγούνται, η χρονική περίοδος των 75 ημερών, γιατί στις 2.7.92 ζήτησαν να πληροφορηθούν, βάσει του Αρθρου 29 του Συντάγματος, από τη διοίκηση τους λόγους της απόρριψης του αιτήματος. Στην απαντητική τους αγόρευση όμως οι συνήγοροι, πολύ ορθά, συμφωνούν πως η νομολογία που παραθέτει επί του ζητήματος ο δικηγόρος της Δημοκρατίας αντικρούει την εισήγησή τους. [Ξενής Λάρκος ν. Δημοκρατίας (1987) 3 Α.Α.Δ. 2189]. Τελικά παραμένει για συζήτηση ένα μόνο νομικό σημείο, το οποίο ήγειραν οι δικηγόροι της αιτήτριας για πρώτη φορά στην απαντητική τους αγόρευση. Υποβάλλουν πως δεν ελήφθη επί της αιτήσεως οποιαδήποτε απόφαση από το αρμόδιο όργανο που ορίζει ο Νόμος, τον Έφορο δηλαδή Μηχανοκινήτων Οχημάτων, αλλά από μια επιτροπή, που ενήργησε ως συλλογικό διοικητικό όργανο. Προχωρούν δε στην επιχειρηματολογία τους οι δικηγόροι της αιτήτριας και καταλήγουν να εισηγηθούν πως εφόσον δεν υπήρξε απόφαση από το αρμόδιο διοικητικό όργανο, αλλά από άλλο κατά νόσφηση εξουσίας, έπεται ότι ο χρόνος των 75 ημερών για την καταχώριση της προσφυγής δε λειτουργεί.
Τα γεγονότα που κτίζουν τη βάση αυτής της εισήγησης είναι τα πιο κάτω: Στη σχετική αρνητική απόφαση που απεστάλη στην αιτήτρια αναφέρονται επί λέξει τα εξής:
"Αναφέρομαι στην επιστολή σας ημερ. 2.9.92 σχετικά με το πιο πάνω θέμα.
Η Επιτροπή σε συνεδρία της στις 4.9.92 αφού εξέτασε ξανά το αίτημα της κ.Ασπρή διαπιστώνει ότι τα έγγραφα τα οποία προσκόμισε για υποστήριξη της υποθέσεώς της δεν την πείθουν ότι το όχημα αυτό αγοράστηκε απ' αυτήν για ιδίαν αυτής χρήση.
Γι' αυτό η αίτησή της απορρίφθηκε."
Οι συνήγοροι της αιτήτριας εισηγούνται πως η επίδικη απόφαση ελήφθη από κάποια επιτροπή, ενώ ο περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως Νόμος του 1972, 86/72, ορίζει ως αρμόδιο όργανο σύμφωνα με το άρθρο 3 του Νόμου για την εφαρμογή των διατάξεών του και των Κανονισμών που εκδίδονται βάσει αυτού, μεταξύ άλλων και για την εγγραφή μηχανοκινήτων οχημάτων, τον Έφορο Μηχανοκινήτων Οχημάτων. Ο δικηγόρος της Δημοκρατίας απαντώντας στο επιχείρημα αναφέρει πως την επίδικη επιστολή δεν υπογράφει οποιοσδήποτε εκ μέρους της επιτροπής αλλά αρμόδιος λειτουργός για τον Έφορο. Η επιτροπή δεν ενήργησε ως συλλογικό διοικητικό όργανο για να αποφασίσει το αίτημα αλλά ως ομάδα ατόμων που ηρεύνησε τα στοιχεία για να υποβάλει εισηγήσεις στον Έφορο, ο οποίος βέβαια δεν μπορεί να κάμει μόνος του τέτοιας φύσεως έρευνα. Στην εκδικαζόμενη υπόθεση ο Έφορος υιοθέτησε τα αποτελέσματα της έρευνας που διενήργησαν οι δημόσιοι λειτουργοί.
Το νομικό αυτό ζήτημα που, επαναλαμβάνω, ηγέρθη για πρώτη φορά στην απαντητική αγόρευση των δικηγόρων της αιτήτριας, δεν περιλαμβάνεται στα νομικά σημεία της αιτήσεως ακυρώσεως, μολονότι με άδεια του Δικαστηρίου τροποποιήθηκε, μετά την καταχώρισή της, για να προστεθούν σε αυτή γεγονότα, που παρελήφθηκαν στο αρχικό έγγραφο της προσφυγής. Σύμφωνα με πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου δεν πρέπει να ασχοληθώ με το επίμαχο ζήτημα. Κατ' οικονομία αναφέρω σε συντομία τα εξής. Το άρθρο 4 του Νόμου έχει ως ακολούθως:
"Ο Έφορος δύναται να ορίση Αναπληρωτάς Εφόρους ως και ετέρους αναγκαίους λειτουργούς προς ενάσκησιν τοιούτων καθηκόντων και εξουσιών συναφώς προς τας αρμοδιότητας αυτού, ως ήθελεν εκάστοτε αναθέσει αυτοίς."
Οι λειτουργοί επομένως του αρμόδιου υπουργείου, που διεξήγαγαν τη σχετική έρευνα, δεν ασχολήθηκαν με την εξέταση της αίτησης ως συλλογικό διοικητικό όργανο, έστω και αν αποκαλούνται "επιτροπή", αλλά ως ομάδα ατόμων που ορίσθηκαν από τον Έφορο, σύμφωνα με τις πιο πάνω διατάξεις του Νόμου, για να ερευνήσουν τα στοιχεία που υποβλήθηκαν για τη στήριξη της αιτήσεως. Η τελική απόφαση ελήφθη από το αρμόδιο όργανο, τον Έφορο δηλαδή Μηχανοκινήτων Οχημάτων.
Η προσφυγή απορρίπτεται ως εκπρόθεσμη με £150 έξοδα εις βάρος της αιτήτριας.
H προσφυγή απορρίπτεται με £150,- έξοδα.