|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1993) 4 ΑΑΔ 1767
30 Ιουλίου, 1993
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ANAΦOPIKA ME TO APΘPO 146 TOY ΣYNTAΓMATOΣ
ΜΙΧΑΛΑΚΗΣ ΜΗΝΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΣ,
Αιτητές,
v.
KYΠPIAKHΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
MEΣΩ EΠITPOΠHΣ ΔHMOΣIAΣ YΠHPEΣIAΣ,
Καθ' ης η αίτηση.
(Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 218/91 και 225/91)
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Σχέδια Υπηρεσίας — Σχετική έρευνα και η εφαρμογή τους — Αρμόδιο το διοικητικό όργανο — Πεδίο επεμβάσεως του Δικαστηρίου.
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Υπαλληλική προσφυγή — Ανεπαρκής έρευνα απαιτούμενου προσόντος — Οδήγησε σε ακύρωση.
Με τις προσφυγές τους που συνεκδικάστηκαν, οι αιτητές προσέβαλαν το κύρος της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, με την οποία διορίστηκε το ενδιαφερόμενο μέρος στη θέση Επιμελητή Καρδιολογίας.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
1. Η έρευνα και η εφαρμογή του Σχεδίου Υπηρεσίας είναι έργο του αρμόδιου διοικητικού οργάνου. Το Δικαστήριο δεν αποφασίζει πάνω στo θέμα πρωτογενώς. Ασκεί έλεγχο με γνώμονα ό,τι προκύπτει ως αντικειμενικά εύλογο. Παρεμβαίνει μόνο στην ακραία περίπτωση που η κρίση του διοικητικού οργάνου δεν είναι εύλογα επιτρεπτή.
2. Ο λόγος που αναφέρεται στα ακαδημαϊκά προσόντα του ενδιαφερόμενου μέρους δεν έχει τεκμηριωθεί και απορρίπτεται.
3. Η έρευνα υπήρξε ανεπαρκής, ως προς το στοιχείο της δεκαετούς πείρας του ενδιαφερομένου μέρους. Σε αντίθεση προς όσα έγιναν σε σχέση με τη φύση του διπλώματός του, η ΕΔΥ δεν προέβη σε οποιαδήποτε δική της έρευνα. Αποφάσισε με βάση τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιόν της από το ενδιαφερόμενο μέρος και που αμφισβητήθηκαν έντονα από τους αιτητές.
4. Οι προσφυγές πρέπει να επιτύχουν και η προσβαλλόμενη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί ως το αποτέλεσμα ελλειπούς έρευνας σε σχέση με το προσόν της δεκαετούς πείρας στην ειδικότητα της καρδιολογίας.
Οι προσφυγές επιτυγχάνουν χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Δημοκρατία v. Ορφανίδη κ.ά. (1992) 3 Α.Α.Δ. 205.
Προσφυγές.
Προσφυγές εναντίον της απόφασης της καθ' ης η αίτηση, με την οποία διορίσθηκε το ενδιαφερόμενο μέρος στη μόνιμη θέση Επιμελητή Καρδιολογίας (Τακτ. Προϋπολογισμός) Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τους Αιτητές.
Δ. Παπαδόπουλου, Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Καθ' ης η αίτηση.
Χρ. Κληρίδης, για το Ενδιαφερόμενο μέρος.
Cur. adv. vult.
KΩNΣTANTINIΔHΣ, Δ.: Mε τις προσφυγές τους που συνεκδικάστηκαν, οι αιτητές προσβάλλουν το κύρος της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας ημερομηνίας 11 Ιανουαρίου 1991 με την οποία διορίστηκε ο Ευαγόρας Π. Νικολαΐδης στη μόνιμη θέση Επιμελητή Καρδιολογίας (Τακτ. Προϋπολογισμός) Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας.
Στο στάδιο των διευκρινίσεων, αφού εγκαταλείφθηκε κάθε άλλος ισχυρισμός, παρέμειναν ως μόνα υπό εξέταση θέματα:
(1) Η επάρκεια της έρευνας ως προς την κατοχή από το ενδιαφερόμενο μέρος των προσόντων της παραγράφου 3(2) και (3) του σχεδίου υπηρεσίας που απαιτεί
(α) Μεταπτυχιακό Δίπλωμα ή τίτλο στην Ειδικότητα στην οποία θα απασχοληθεί, που αναγνωρίζεται στη χώρα που αποκτήθηκε και να θεωρείται ως Ειδικός σύμφωνα με τον περι Εγγραφής Ιατρών Νόμο.
(β) Δεκαετή τουλάχιστον πείρα στην ειδικότητα που καθορίζεται κατά την πλήρωση της θέσης, περιλαμβανομένου του χρόνου εκπαίδευσης για απόκτηση του διπλώματος ή τίτλου ειδικότητας.
(2) Η σύσταση του Αναπληρωτή Διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας ως προς την υπεροχή του ενδιαφερόμενου μέρους.
Τα ακαδημαϊκά προσόντα του ενδιαφερόμενου μέρους.
Στο επίκεντρο της αμφισβήτησης είναι ο συσχετισμός του διπλώματος ΜRCP (Member of the Royal College of Physicians) του Ηνωμένου Βασιλείου που κατείχε το ενδιαφερόμενο μέρος από το 1986, προς το σχέδιο υπηρεσίας. Συμφωνούν τα μέρη πως το δίπλωμα αυτό δεν είναι "τίτλος στην ειδικότητα". Το ερώτημα ήταν αν είναι μεταπτυχιακό δίπλωμα. Η Τμηματική Επιτροπή, στη συνεδρία της ημερομηνίας 10 Μαΐου 1989 έκρινε ότι ο αιτητής είχε τα προσόντα του σχεδίου υπηρεσίας. Η ΕΔΥ, στις 7 Σεπτεμβρίου 1989, "λόγω κάποιας αμφιβολίας κατά πόσον οι υποψήφιοι Χρίστος Μιλτιάδους και Ευαγόρας Πέτρου Νικολαΐδη διαθέτουν δίπλωμα ή τίτλο στην Καρδιολογία", αποφάσισε να ζητήσει συμβουλή από τα αρμόδια σώματα στο Ηνωμένο Βασίλειο. Με βάση τα στοιχεία που εξασφαλίστηκαν και αφού το ζήτημα επανεξετάστηκε από την Τμηματική Επιτροπή, που δεν μετέβαλε την άποψή της, η ΕΔΥ, στις 26 Ιανουαρίου 1990, κατέληξε πως το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχε όλα τα προσόντα του σχεδίου υπηρεσίας. Κάλεσε τους υποψηφίους, μεταξύ των οποίων και τους αιτητές, σε συνεντεύξεις, άκουσε τις συστάσεις του Αναπληρωτή Διευθυντή και στις 20 Μαρτίου 1990 επέλεξε το ενδιαφερόμενο μέρος ως τον πιό κατάλληλο από τους υποψήφιους.
Μετά τη λήψη της απόφασης, παραλήφθηκαν από την ΕΔΥ δυο επιστολές που είχαν ταχυδρομηθεί προηγουμένως. Η πρώτη από τον αιτητή Λ. Αντωνιάδη που έκρινε ορθό, ενόψει των προαγγελθεισών συνεντεύξεων να στείλει στην ΕΔΥ βιογραφικό του σημείωμα και η δεύτερη από το δικηγόρο του. Ενδιαφέρει η δεύτερη. Αναφερόταν στα προσόντα του ενδιαφερομένου μέρους. Ήταν μακροσκελής και περιλάμβανε όσα κατά την άποψή του θα έπρεπε να οδηγήσουν στον αποκλεισμό του ενδιαφερομένου μέρους ως υποψηφίου.
Στις 10 Απριλίου 1990, ενόψει της επιστολής αυτής, η ΕΔΥ αποφάσισε, όπως σημειώνεται στο πρακτικό της, να "παραμείνει σε εκκρεμότητα η επιλογή για διορισμό του Νικολαΐδη", μέχρις ότου αποσαφηνιστεί το ζήτημα των ακαδημαϊκών προσόντων και της πείρας του. Μεταξύ άλλων, κρίθηκε ορθό να ενημερωθεί το ενδιαφερόμενο μέρος για να του δοθεί η δυνατότητα να σχολιάσει τους ισχυρισμούς που προβλήθηκαν.
Άρχισε τότε μια μαραθώνια αντιπαραβολή απόψεων, επιχειρημάτων και στοιχείων που κράτησε το θέμα σε εκκρεμότητα μέχρι τον Ιανουάριο 1991. Επειδή στη δίνη των συζητήσεων οι αιτητές αμφισβήτησαν ο ένας την επιστημονική αξία ή προσφορά του άλλου, τουλάχιστον σε σύγκριση με τον εαυτό του, παρενεβλήθηκαν και άλλοι ιατρικοί λειτουργοί. Δεν πρόκειται, βέβαια, να εμπλακώ στις λεπτομέρειες αυτής της αντιπαράθεσης. Ως προς όσα σχετίζονται με τα επίδικα ζητήματα, υπερκαλύπτονται από τις αγορεύσεις και τις διευκρινίσεις στη διαδικασία ενώπιόν μου. Στα στοιχεία που, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, περιλήφθηκαν στο φάκελο και συνεξετάστηκαν από την ΕΔΥ, θα αναφερθώ στο κατάλληλο στάδιο.
Συμπληρώνω αυτό το εισαγωγικό μέρος με την τελική απόφαση της ΕΔΥ. Λήφθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 1990. Έκρινε ότι η αρχική της απόφαση σύμφωνα με την οποία το ενδιαφερόμενο μέρος ικανοποιούσε το σχέδιο υπηρεσίας ήταν σωστή και την επαναβεβαίωσε. Επανεξέτασε, όπως σημειώνει, όλα τα στοιχεία μεταξύ των οποίων και όσα επιπρόσθετα περιλήφθηκαν στο φάκελο κατά το μεσοδιάστημα, έκρινε ότι το ενδιαφερόμενο μέρος υπερέχει γενικά των άλλων υποψηφίων και επαναβεβαίωσε την πρώτη απόφασή της με την οποία τον επέλεξε ως τον πιό κατάλληλο.
Τέσσερις μέρες αργότερα ο αιτητής Μιχαλάκης Μηνάς επανήλθε με νέα επιστολή. Ήταν σε θέση να γνωρίζει, όπως ανέφερε, την επιλογή που έγινε, και θέλησε, για μια ακόμη φορά, να επιχειρήσει να πείσει την ΕΔΥ, πως η απόφαση της ήταν άκυρη. Στις 11 Ιανουαρίου 1991 η ΕΔΥ επελήφθη του θέματος, θεώρησε ότι η τελευταία επιστολή δεν περιείχε οτιδήποτε που διαφοροποιούσε την κατάσταση και, εφόσον συνυπήρχαν και οι υπόλοιπες προϋποθέσεις, αποφάσισε την προσφορά διορισμού στο ενδιαφερόμενο μέρος. Στις 24 Ιανουαρίου 1991, το ενδιαφερόμενο μέρος αποδέχθηκε την προσφορά.
Μελέτησα προσεκτικά τον ογκώδη φάκελο που σχηματίστηκε και ταξινόμησα τα έγγραφα που τον συναποτελούν. Η αυτούσια παράθεσή τους θα ήταν η εύκολη επιλογή. Θα οδηγούσε όμως σε ατέρμον κείμενο και θα απέληγε σε επαναλήψεις. Η ορθή πορεία είναι η σύνθεση της εικόνας, όπως τη διακρίνω μέσα από το σύνολο των σχετικών εγγράφων.
Προκύπτουν τα ακόλουθα. Το MRCP είναι μεταπτυχιακό δίπλωμα αναγνωρισμένο στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η απόκτησή του προϋποθέτει πρακτική εξάσκηση και επιτυχία σε εξετάσεις που θεωρούνται ως ιδιαίτερα δύσκολες. Είναι το ψηλότερο ακαδημαϊκό προσόν που ειναι δυνατό να αποκτηθεί στο Ηνωμένο Βασίλειο στο τομέα της Ιατρικής. Δεν αποτελεί, αφ' εαυτού, τίτλο ειδικότητας ούτε η απόκτησή του προσδίδει από μόνη της την ιδιότητα του ειδικού σε κάποιο από τους ιατρικούς κλάδους. Η απόκτησή του όμως αποτελεί προϋπόθεση για να αναγνωριστεί κάποιος ως ειδικός. Η ιδιότητα του μέλους του RCP, παρέχει τη δυνατότητα ψηλού επιπέδου πρακτικής εξάσκησης σε οποιοδήποτε από τους κλάδους της ιατρικής. Με την ικανοποιητική συμπλήρωση αυτής της πρακτικής εξάσκησης σε αναγνωρισμένο κέντρο, είτε μετά από αναγνώριση της (accreditation) από τη Μικτή Επιτροπή για Ανώτερη Ιατρική Εκπαίδευση (Joint Committee on Higher Medical Training) είτε ενδεχομένως και χωρίς αυτή (βλ. ειδικά την επιστολή του D.A. Pyke, Registrar R.C.P. ημερομηνίας 20 Σεπτεμβρίου 1990), είναι δυνατή η πρόσληψη του μέλους ως ειδικού (consultant). Προστίθεται ότι η αναγνώριση δεν είναι επιπρόσθετο προσόν ούτε η παροχή της προϋποθέτει επιτυχία σε οποιεσδήποτε εξετάσεις. Τονίζεται από τον D.A. Pyke ότι δεν υπάρχει αναγνωρισμένο μεταπτυχιακό δίπλωμα στην καρδιολογία, ή σε άλλη ειδικότητα της ιατρικής πέρα από το MRCP το οποίο καλύπτει όλες τις πτυχές της ιατρικής, περιλαμβανομένης και της καρδιολογίας. Διευκρίνίζεται από τον ίδιο πως το δίπλωμα στην καρδιολογία του Πανεπιστημίου του Λονδίνου δεν έχει ιδιαίτερο βάρος στο Ηνωμένο Βασίλειο και πως δεν παρέχει το δικαίωμα διορισμού στη θέση Επιμελητή (Registrar) στην καρδιολογία και, πολύ λιγότερο, ειδικού (consultant).
Oι αιτητές ανέπτυξαν πληθώρα επιχειρημάτων με ιδιαίτερη έμφαση στο ότι η κατοχή του MRCP μόνη, δεν προσδίδει στην Αγγλία την ιδιότητα του ειδικού. Οι θέσεις τους προκάλεσαν την δραστηριοποίηση του ενδιαφερομένου μέρους που μερίμνησε για την περίληψη στο φάκελο επιστολών που, σύμφωνα με τη δική του θέση, έπειθαν πως με βάση τα προσόντα και την πείρα του θα μπορούσε να είχε αναγνωριστεί ως ειδικός στην καρδιολογία στο Ηνωμένο Βασίλειο. Δεν ήταν όμως αυτό το ζητούμενο. Είναι αδιάφορο για τους σκοπούς του σχεδίου υπηρεσίας το αν ο υποψήφιος αναγνωρίζεται στο εξωτερικό ως ειδικός. Εκείνο που απαιτείται είναι μεταπτυχιακό δίπλωμα ή τίτλος στην ειδικότητα που, βέβαια, αναγνωρίζεται στη χώρα που αποκτήθηκε. Από εκεί και πέρα, όπως αναφέρεται στο σχέδιο υπηρεσίας, θα πρέπει ο υποψήφιος να θεωρείται ως ειδικός σύμφωνα με τον περι Εγγραφής Ιατρών Νόμο. Παρεμβάλλω, συναφώς, ότι στις 9 Μαΐου 1986 το ενδιαφερόμενο μέρος αναγνωρίστηκε ως ειδικός καρδιολόγος σύμφωνα με τον κανονισμό 3 των περι Εγγραφής Ιατρών (Ειδικά Προσόντα) Κανονισμών του 1979 Κ.Δ.Π. 54/79.
Στο στάδιο των διευκρινίσεων ο δικηγόρος των αιτητών προέβη σε δήλωση, το αποτέλεσμα της οποίας το έχω ήδη παραθέσει στην αρχή κατά τον προσδιορισμό των ερωτημάτων που πρέπει να απαντηθούν. Δέχθηκε πως αν τα στοιχεία του φακέλου ήταν, στην τελική τους μορφή, εκείνα που έλαβε υπόψη η ΕΔΥ, θα ήταν εύλογο να ληφθεί η προσβαλλόμενη απόφαση. Εισηγήθηκε, όμως, πως επειδή δε διεξάχθηκε η δέουσα έρευνα τα στοιχεία πάνω στα οποία στηρίχτηκε η απόφαση δεν ήταν πλήρη, ήταν ελλιπή και δεν ήταν επαληθευμένα. Μπορώ τώρα να σημειώσω πως η εγκατάλειψη της άποψης πως με βάση τα στοιχεία του φακέλου, υπό την αίρεση της πληρότητας και της αυθεντικότητάς τους, δεν ήταν εύλογα επιτρεπτό να καταλήξει η ΕΔΥ στην απόφασή της, ήταν ορθή. Οι αρχές που διέπουν τη δυνατότητα παρέμβασης στη κρίση του αρμόδιου οργάνου ως προς την ερμηνεία και την εφαρμογή του σχεδίου υπηρεσίας είναι θεμελειωμένες. Έχει γίνει αναφορά στις αγορεύσεις στη σχετική νομολογία και δε νομιζω πως χρειάζεται να επεκταθώ. Η έρευνα και η εφαρμογή του σχεδίου υπηρεσίας είναι έργο του αρμόδιου διοικητικού οργάνου. Το Δικαστήριο δεν αποφασίζει πάνω στο θέμα πρωτογενώς. Ασκεί έλεγχο με γνώμονα ό,τι προκύπτει ως αντικειμενικά εύλογο. Παρεμβαίνει μόνο στην ακραία περίπτωση που η κρίση του διοικητικού οργάνου δεν είναι εύλογα επιτρεπτή.
Το MRCP είναι μεταπτυχιακό δίπλωμα, όχι μόνο στην καρδιολογία αλλά και στην καρδιολογία. Αποτελεί το ψηλότερο ακαδημαϊκό προσόν που είναι δυνατό να αποκτηθεί στο Ηνωμένο Βασίλειο στην επιστήμη της Ιατρικής. Ήταν εύλογα επιτρεπτό να γίνει δεκτό πως το ενδιαφερόμενο μέρος είχε μεταπτυχιακό δίπλωμα στην ειδικότητα, αναγνωρισμένο στη χώρα στην οποία αποκτήθηκε.
Τώρα ως προς το θέμα που έχει εγερθεί. Δεν μπορώ να δεκτώ ότι είναι δυνατό να τίθεται ζήτημα ελλιπούς έρευνας ή αναξιοπιστίας των στοιχείων στην παρούσα υπόθεση. Υπενθυμίζω την πρωτοβουλία της ΕΔΥ για την περαιτέρω μελέτη του θέματος, τη δυνατότητα που έδωσε στους ενδιαφερομένους να θέσουν ενώπιόν της κάθε σχετικό στοιχείο, και το σημαντικότερο, τις δικές της ενέργειες για αναζήτηση από επίσημους φορείς κάθε τί του σχετικού. Τελικά, στα στοιχεία του φακέλλου περιλαμβάνονταν επιστολές από τον Registrar του RCP ημερομηνίας 8 Ιουνίου 1990 και 20 Σεπτεμβρίου 1990, επιστολή του Γραμματέα Εξετάσεων του RCP ημερομηνίας 24 Απριλίου 1990, επιστολή του British Council Λονδίνου ημερομηνίας 24 Μαΐου 1990, επιστολή της Υπάτης Αρμοστείας της Κύπρου στο Λονδίνο ημερομηνίας 6 Οκτωβρίου 1989, επιστολές του Αναπληρωτή Διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας ημερομηνίας 18 Ιουνίου 1989 και 6 Ιουνίου 1990, οι Κανονισμοί του RCP και η 18η έκδοση του βιβλίου British Qualifications. O λόγος που αναφέρεται στα ακαδημαϊκά προσόντα του ενδιαφερομένου μέρους δεν έχει τεκμηριωθεί και απορρίπτεται.
Η δεκαετής πείρα του ενδιαφερομένου μέρους
To ενδιαφερόμενο μέρος πήρε το πρώτο του δίπλωμα στην ιατρική από το Trinity College του Δουβλίνου το 1977. Διεκδίκησε ως πείρα στην ειδικότητα της Καρδιολογίας σχεδόν κάθε μέρα από τότε μέχρι την 18 Δεκεμβρίου 1988 που αναφέρεται, από όλες τις πλευρές, ως η ουσιώδης ημερομηνία. Εισηγείται πως έχει πείρα στην ειδικότητα διάρκειας 11 χρόνων και δυο μηνών. Περιλαμβάνει στην περίοδο αυτή τη θητεία του στην Εθνική Φρουρά και την περίοδο της λίγων εβδομάδων άδειάς του χωρίς απολαβές που πήρε μετά την πρόσληψή του, δυνάμει σύμβασης, ως ειδικός καρδιολόγος στην Κυπριακή Δημοκρατία στις 2 Ιανουαρίου 1987. Ακόμα, προσθέτει τον ένα χρόνο της προεγγραφής του (preregistration) στο Meath Hospital του Δουβλίνου.
Η αντιπαράθεση που εκδηλώθηκε ως προς την πείρα του ενδιαφερομένου μέρους ήταν ιδιαίτερα έντονη. Χρησιμοποιήθηκαν πικρές εκφράσεις και αποδόθησαν αλλότρια κίνητρα. Και ως προς αυτό το ζήτημα, οι αιτητές και το ενδιαφερόμενο μέρος αναζήτησαν, με ιδιωτική αλληλογραφία, την αποστολή βεβαιώσεων από ιατρικούς λειτουργούς, κυρίως Αγγλους, ως προς τη φύση της προϋπηρεσίας του ενδιαφερομένου μέρους και ακόμα ως προς το είδος και την ποιότητα της πείρας που απέκτησε. Προσετέθησαν στην εικόνα και εκ των υστέρων ισχυρισμοί ως προς πλειάδα θεμάτων, ασύνδετοι προς ο,τιδήποτε θα μπορούσε να συσχετισθεί προς τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιόν της ΕΔΥ.
Και σ' αυτή την περίπτωση, ήταν η θέση των αιτητών πως η έρευνα που διεξάχθηκε υπήρξε πλημμελής, πως οι προσκομισθείσες από το ενδιαφερόμενο μέρος βεβαιώσεις προέρχονταν από πηγές αμφισβητούμενης αυθεντικότητας, πως το περιεχόμενό τους δεν είχε επαληθευθεί και πως ήταν εντελώς ανασφαλές να αποτελέσουν τη βάση για εξαγωγή συμπερασμάτων που θα ήταν απαλλαγμένα από το σοβαρό κίνδυνο να είναι πλανημένα.
Αντιγράφω πρώτα όσα κατά το ενδιαφερόμενο μέρος συνθέτουν την δεκαετή του πείρα στην ειδικότητα.
"1. Ιούλιο 1977 - Ιουνιο 1978 1 χρόνο Medical Officer, Meath Hospital.
2. Ioύλιο 1978 - Δεκέμβριο 1978 (6 μήνες) locum Senior House Officer in Cardiovascular Surgery and Cardiology, St. Mary' s Hospital.
3. 1/1/1979 - 31/12/1979 (1 χρόνο) Senior House Officer in Cardiology, St. Mary' s Hospital.
4. Ιανουάριος 1980 - Ιούλιο 1980 (6 μήνες) Παθολόγος και Καρδιολόγος, Θεραπευτήριο Εθνικής Φρουράς.
5. (α) 1/11/1980 - 31/12/1986 (6 χρόνια και 2 μήνες) research Fellow (up to Senior), Registrar (up to Senior Registrar), Car diovascular Unit, St. Mary's Hospital and Medical School.
(β) Σεπτέμβριος 1983 - 31/12/1986 (3 χρόνια και 4 μήνες) Assistant to Dr. R.J. Vecht and visiting Consultant Cardiologist, Manor House Hospital.
6. 2/1/1987 - 24/3/1988 (1 χρόνο και 4 μήνες). Έκτακτος Ιατρικός Λειτουργός επί συμβολαίω σαν Ειδικός Καρδιολόγος επί ειδικής κλίμακας στο Παθολογικό Τμήμα του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας.
7. 25/4/1988 - 17/12/1988 (8 μήνες) Έκτακτος Ιατρικός Λειτουργός επί συμβολαίω σαν Ειδικός Καρδιολόγος επί ειδικής κλίμακας στο Καρδιολογικό Τμήμα του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας."
To επόμενο είναι η γνώμη του Αναπληρωτή Διευθυντή, ημερομηνίας 6 Ιουνίου 1990. Διαπιστώνει, με βάση το περιεχόμενο του προσωπικού φακέλλου του ενδιαφερομένου μέρους, συνολική πείρα στην καρδιολογία μόνο 9 1/2 χρόνων. Κάλεσε το ενδιαφερόμενο μέρος, συζήτησε το ζήτημα μαζί του και το θέμα έμεινε εκεί σε αναμονή της προσκόμισης περαιτέρω αποδεικτικών στοιχείων. Ο Αναπληρωτής Διευθυντής επιβεβαίωσε ουσιαστικά το περιεχόμενο αυτής της επιστολής ένα, περίπου, χρόνο αργότερα όταν παρέπεμψε σ' αυτήν με την επιστολή της 13 Ιουλίου 1990. Δεν αναζητήθηκε οποτεδήποτε η γνώμη του Αναπληρωτή Διευθυντή σε σχέση με όσα θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως επιπρόσθετα στοιχεία ούτε και επανήλθε το ζήτημα στη Τμηματική Επιτροπή μετά την τελική της σύσταση ημερομηνίας 5 Ιανουρίου 1990. Θα εξετάσω μία προς μία τις πιο πάνω περιόδους.
Η περίοδος μεταξύ Ιουλίου 1977 και Ιουνίου 1978
Ο Αναπληρωτής Διευθυντής δεν περιέλαβε αυτή την περίοδο στην πείρα του ενδιαφερόμενου μέρους. Προκύπτει πως δεν υπήρχαν σχετικά στοιχεία στο προσωπικό του φάκελλο. Το ενδιαφερόμενο μέρος αναφέρθηκε σε αυτή στην αίτησή του για διορισμό στη θέση. Επεσύναψε ως αποδεικτικό στοιχείο την επιστολή του Br. Mayne, Επίτιμου Γραμματέα του Ιατρικού Συμβουλίου του Meath Ηοspital. H επιστολή εκείνη δεν είναι ιδιαίτερα διαφωτιστική. Εκθειάζει, όπως και αριθμός άλλων επιστολών, το ενδιαφερόμενο μέρος από διάφορες απόψεις αλλά δεν προσδιορίζει την περίοδο της παραμονής του ενδιαφερομένου μέρους στο Νοσοκομείο εκείνο ούτε και είναι ιδιαίτερα συγκεκριμένη ως προς το είδος της εκπαίδευσης του εκεί. Το ενδιαφερόμενο μέρος μερίμνησε για την αποστολή σ' αυτό επιστολής από τον προαναφερθέντα D.A. Pyke ημερομηνίας 7 Δεκεμβρίου 1990, με την οποία επιβεβαιώνεται ότι η πιο πάνω περίοδος της προεγγραφής του στο Δουβλίνο υπολογίζεται προς απόκτηση δικαιώματος συμμετοχής στις εξετάσεις για το MRCP. Eπομένως, εισηγείται το ενδιαφερόμενο μέρος, πρέπει να του αναγνωριστεί αυτή η περίοδος αφού, κατά το σχέδιο υπηρεσίας, στη δεκαετή πείρα περιλαμβάνεται και ο χρόνος εκπαίδευσης για απόκτηση του μεταπτυχιακού διπλώματος. Επικαλέστηκε σχετικά την υπόθεση Κυπριακή Δημοκρατία v. Δημήτριος Ορφανίδης και Άλλος (1992) 3 Α.Α.Δ. 205.
Το ζήτημα που εγείρεται δεν αναφέρεται στο κατά πόσο ο χρόνος εκπαίδευσης για την απόκτηση του μεταπτυχιακού διπλώματος συνυπολογίζεται στην πείρα σύμφωνα με το σχέδιο υπηρεσίας. Οι αιτητές ισχυρίζονται πως τα στοιχεία πάνω στα οποία στηρίχτηκε η ΕΔΥ ήταν ανεπαρκή. Αποδίδουν την αναφορά του ενδιαφερομένου μέρους σ' αυτή την περίοδο σε εκ των υστέρων προσπάθεια τεκμηρίωσης ανύπαρκτης δεκαετούς πείρας.
Παραπέμπουν στην επιστολή του ίδιου του ενδιαφερόμενου μέρους, ημερομηνίας 15 Δεκεμβρίου 1990, στην οποία αναφέρεται στο μέχρι τότε ατελέσφορο των προσπαθειών του να εξασφαλίσει διασαφηνιστική επιστολή σε σχέση με τη βεβαίωση της 14 Ιουλίου 1978, επειδή ο Br. Mayne είχε στο μεταξύ συνταξιοδοτηθεί. Επικαλούνται τη βεβαίωση του E. Besterman Ειδικού Καρδιολόγου (Consultant Cardiologist) στο St. Mary's Hospital του Λονδίνου, ημερομηνίας 28 Σεπτεμβρίου 1989, σύμφωνα με την οποία κατά τη συζητούμενη περίοδο, η εργασία του ενδιαφερομένου μέρους στο Meath Hospital ήταν κατά τους πρώτους έξη μήνες στη γενικη ιατρική (medicine) και κατά τους υπόλοιπους, στη χειρουργική. Εισηγούνται πως με κανένα τρόπο δε θα μπορούσε να θεωρηθεί αυτής της φύσης η εργασία ως πείρα στην ειδικότητα της καρδιολογίας.
Στην αγόρευση για το ενδιαφερόμενο μέρος επιχειρείται ανάλυση της έννοιας του όρου προεγγραφή (pre-registration) με αναφορά στα ισχύοντα στην Αγγλία σε αντίθεση με όσα ισχύουν στην Κύπρο.
Στην τελική απόφαση της ΕΔΥ απαριθμείται αριθμός εγγράφων μεταξύ των οποίων και η επιστολή του D.A. Pyke, ημερομηνίας 7 Δεκεμβρίου 1990 αλλά δεν επεξηγούνται οι επί μέρους συλλογισμοί ως προς την τελική της κρίση. Πρέπει να συμπεράνουμε πως δέκτηκε την άποψη του ενδιαφερόμενου μέρους και πως, παρά την παλαιότερα εκφρασθείσα γνώμη του Αναπληρωτή Διευθυντή, προσμέτρησε και την περίοδο της προεγγραφής του ενδιαφερόμενου μέρους. Θα περιοριστώ, όμως, σε όσα συναρτήθηκαν προς την επάρκεια της έρευνας.
Θεωρώ πως η έρευνα υπήρξε ανεπαρκής. Σε αντίθεση προς όσα έγιναν σε σχέση με τη φύση του διπλώματος MRCP, η ΕΔΥ δεν προέβη σε οποιαδήποτε δική της έρευνα. Απεφάσισε με βάση τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιόν της από το ενδιαφερόμενο μέρος και που αμφισβητήθηκαν έντονα από τους αιτητές. Το ζητούμενο ήταν συγκεκριμένο και αποτελεί κενό τό τί θα απέφερε η αναζήτηση επίσημης πληροφόρησης από την πηγή, δηλαδή από το Meath Hospital του Δουβλίνου. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν η αναφορά του E. Besterman του St. Mary' s Hospital στην περίοδο της προεγγραφής του ενδιαφερόμενου μέρους στο Meath Hospital στηρίζεται σε πρωτογενή γνώση· το αντίθετο είναι το πιθανότερο. Εν πάση περιπτώσει, πράγματι εγείρεται ζήτημα αν, το είδος της εργασίας του ενδιαφερόμενου μέρους, όπως την περιγράφει στο πιστοποιητικό του, θα ήταν εύλογο, χωρίς άλλη διερεύνηση, να θεωρηθεί ως πείρα στην ειδικότητα της καρδιολογίας. Επισημαίνω στο σημείο αυτό πως σύμφωνα με την βεβαίωση του Br. Mayne, το ενδιαφερόμενο μέρος εργάστηκε σε διάφορα τμήματα που δεν καθορίζονται και πως κατά τη διάρκεια της εργασίας του στο δικό του Τμήμα, που και αυτό δεν καθορίζεται, ασχολήθηκε κυρίως με "Coronary Care Work" και "General Medicine". Υπενθυμίζω πως το MRCP μπορεί να θεωρηθεί ως μεταπτυχιακό δίπλωμα όχι μόνο στην καρδιολογία. Ακολουθεί πως η εκπαίδευση που απαιτείται πριν την συμμετοχή στις εξετάσεις γι' αυτό, δεν είναι απαραίτητο να σχετίζεται με ορισμένη ειδικότητα. Έτσι η βεβαίωση του D.A.Pyke πως η περίοδος της προεγγραφής του ενδιαφερομένου μέρους στο Δουβλίνο, που και αυτή πρέπει να διαβάζεται υπό την αίρεση της θεμελίωσης των πρωτογενών γεγονότων, υπολογίζεται για τους σκοπούς συμμετοχής στις εξετάσεις για το MRCP, δεν αίρει το ερωτηματικό.
Η περίοδος στο St Mary's Hospital του Λονδίνου
Το St Mary's Hospital είναι αναγνωρισμένο ως καρδιολογικό και καρδιοχειρουργικό κέντρο. Ακολουθεί εκπαιδευτικό πρόγραμμα αναγνωρισμένο από το RCP για την εκπαίδευση και μεταπτυχιακή μόρφωση ιατρών που ειδικεύονται στην Καρδιολογία. Το ζήτημα ήταν, και εδώ περιστράφηκαν οι αλλεπάλληλες παραστάσεις των ενδιαφερομένων προς την ΕΔΥ, αν το ενδιαφερόμενο μέρος, κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του εκεί, είχε ασχοληθεί με οτιδήποτε που θα μπορούσε να θεωρηθεί ως εκπαίδευση και επομένως ως πείρα στην Καρδιολογία, κυρίως μετά την 1η Ιουνίου 1980 όταν είχε επιστρέψει στην Αγγλία αφού συμπλήρωσε τη στρατιωτική του θητεία. Σε σχέση με την πρώτη περίοδο της υπηρεσίας του στο Νοσοκομείο εκείνο μεταξύ του Ιουλίου 1978 και του Δεκεμβρίου 1979, υπάρχει στο φάκελλο η βεβαίωση ημερομηνίας 28 Σεπτεμβρίου 1989, στην οποία έχω αναφερθεί και πιο πριν. Στη γραπτή αγόρευση για τους αιτητές γίνεται δεκτό πως ο ένας χρόνος της περιόδου εκείνης αποτελούσε εκπαίδευση στην καρδιολογία.
Σε σχέση με τη δεύτερη περίοδο (1/11/80 -31/12/86, 6 χρόνια και 2 μήνες) το ενδιαφερόμενο μέρος επισύναψε στην αίτησή του για διορισμό βεβαίωση ημερομηνίας 7 Αυγούστου 1987 του R.J. Vehct που υπογράφει ως Consultant Cardiologist. Εξηγεί ότι διορίστηκε στο St Mary' s Hospital to 1980 ως Ηοnorary Consultant Physician στην καρδιολογική του μονάδα και στην καρδιοαγγειακή μονάδα της ιατρικής σχολής. Αναφέρεται στην υπηρεσία του ενδιαφερομένου μέρους στο πιο πάνω νοσοκομείο, στις λεπτομέρειες της οποίας δε χρειάζεται να επεκταθώ. Όπως σημείωσα, δεν αμφισβητείται πως αν αυτή η βεβαίωση μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως βάση, αποκαλύπτει πείρα στην καρδιολογία. Ισχύουν τα ίδια και σε σχέση με τις βεβαιώσεις του Dr. Vehct ημερομηνίας 10 Φεβρουαρίου 1986, 17 Δεκεμβρίου 1986 και 18 Μαΐου 1989 αν και η πρώτη, όπως επισημαίνουν οι αιτητές, αναφέρει ως περίοδο υπηρεσίας του ενδιαφερομένου μέρους στην καρδιοαγγειακή μονάδα του Νοσοκομείου, εκείνη μεταξύ της 1ης Νοεμβρίου 1980 και 31 Δεκεμβρίου 1983, μόνο. Παράλληλα, ο Δρ. Vecht αναφέρεται και στην παράλληλη εργασία του ενδιαφερομένου μέρους, υπό την καθοδήγησή του, στο Manor House Hospital για τρία χρόνια περίπου όπως αναφέρεται και στην αίτηση του ενδιαφερόμενου μέρους. (Βλ. σχετικά και τη βεβαίωση ημερομηνίας 14 Ιανουαρίου 1988)
Οι αιτητές, αμφισβητούν την οποιαδήποτε ενασχόληση του ενδιαφερόμενου μέρους κατά την πιο πάνω περίοδο στην καρδιολογία. Κυρίως στο St. Mary' s Hospital, εφόσον, κατά τη θέση τους, το Manor House Hospital, εν πάση περιπτώσει, δεν ήταν κέντρο αναγνωρισμένο για παροχή εκπαίδευσης που θα μετρούσε προς κτήση δικαιώματος για συμμετοχή στις εξετάσεις για το ΜRCP. Στηρίχτηκαν συναφώς σε ιδιωτική και εμπιστευτική επιστολή του R. Foale, Consultant Cardiologist στο St. Mary' s Hospital ημερομηνίας 31 Μαΐου 1990 προς τον αιτητή Μ. Μηνά.
Μεταφέρω τα ουσιώδη σημεία της επιστολής εκείνης. Ο Δρ. Vehct δεν είχε διορισμό στο Νοσοκομείο σε σχέση με την καρδιολογία ούτε συμμετέσχε στην εκπαίδευση ιατρών στην ειδικότητα αυτή. Η καρδιοαγγειακή μονάδα είναι ουσιαστικά χειρουργική και είναι εντελώς ξεχωριστή από το καρδιολογικό τμήμα. Αμφισβητεί τη βεβαίωση ως προς την καρδιολογική πείρα του ενδιαφερόμενου μέρους, με την εξαίρεση της περιόδου 1979 - 80, θεωρεί παραπλανητικό το υπονοούμενο ότι έτυχε αναγνωρισμένης εκπαίδευσης, χαρακτηρίζει ως ιδιωτικού τομέα την εργασία στο Manor House Hospital και καταλήγει πως η διφορούμενη σχέση του Dr. Vehct με το St. Mary' s Hospital τερματίστηκε με την παραίτησή του το 1986.
Τα στοιχεία και η συζήτηση από εκεί και πέρα, δεν αναφέρονταν στη διάκριση μεταξύ της καρδιολογίας και της καρδιοαγγειακής χειρουργικής που προκύπτει πως είναι αποδεκτή. Το ενδιαφερόμενο μέρος αμφισβήτησε τα κίνητρα του Dr. Foale, αναφέρθηκε στην προσωπική του αντιπαράθεση προς το Dr. Vehct και υποστήριξε την ορθότητα των βεβαιώσεων του τελευταίου. Έθεσε ενώπιον της ΕΔΥ νέα επιστολή του Dr. Vehct ημερομηνίας 7 Δεκεμβρίου 1990 που επέμενε στις προηγούμενες βεβαιώσεις του και τον πληροφορούσε πως ανέθεσε τη μελέτη της επιστολής του Dr. Foale στους δικηγόρους του. Επιπρόσθετα, αναφέρθηκε σε προηγούμενες επιστολές του Dr. Foale προς τον ίδιο, σε ανύποπτο χρόνο, με τις οποίες αναγνωρίζονται οι ικανότητες και η εμπειρία του όπως και σε νέα επιστολή του ίδιου, προς το ενδιαφερόμενο μέρος αυτή τη φορά, ημερομηνίας 10 Δεκεμβρίου 1990. Πριν αναφερθώ σ' αυτή την τελευταία επιστολή, σημειώνω την επίκληση της βεβαίωσης του Dr. Pyke ημερομηνίας 8 Ιουνίου 1990 και τις επιστολές των R. K. Walesby ημερομηνίας 6 Ιουλίου 1990 και H. Dudley ημερομηνίας 26 Μαΐου 1989. Πρέπει να σημειωθεί ότι η τελευταία περιγράφει ως ρευστή την κατάσταση στο St. Mary's Hospital ως προς την αναγνώριση του καρδιολογικού τμήματος κατά την εποχή εκείνη. Ακόμα, επισύναψε έγγραφο της Υπάτης Αρμοστείας της Κύπρου στο Λονδίνο, που αποκαλύπτει ενδιαφέρον του αιτητή Μ. Μηνά να εκπαιδευτεί από το Δρ. Vehct σε θέματα καθετηριασμού. Μαζί με αυτά, επιχειρηματολογεί πως δε θα έπρεπε να προσδοθεί σημασία στην επιστολή του Dr. Foale ημερομηνίας 31 Μαΐου 1990 γιατί ήταν ανυπόγραφη.
Ο Dr. Foale επιβεβαιώνει το γεγονός της αποστολής εκείνης της επιστολής με την απάντησή του προς το ενδιαφερόμενο μέρος 10 Δεκεμβρίου 1990. Αναφέρει πως ανέλαβε θέση Consultant στο St Mary's Hospital τον Απρίλιο 1985, πως δεν είχε την ευκαιρία να παρακολουθήσει το ενδιαφερόμενο μέρος στην εργασία του και πως δεν ήταν η πρόθεσή του να εκφράσει αρνητική γνώμη ως προς τις ικανότητές του. Προσθέτει όμως πως το ενδιαφερόμενο μέρος εργάστηκε στην καρδιοαγγειακή μονάδα και πως πρόθεσή του ήταν να καταδείξει τη διάκριση μεταξύ εκείνης της μονάδας και της καρδιολογικής. Αναφέρει πως τα αρχεία του Νοσοκομείου δείχνουν πως το ενδιαφερόμενο μέρος προέβη σε 71 συνολικά καθετηριασμούς, πράγμα που το ενδιαφερόμενο μέρος στη συνέχεια αμφισβήτησε, αναφερόμενο σε εκατοντάδες.
Δε θα παραθέσω την πληθώρα των ισχυρισμών που προβλήθηκαν, οι οποίοι, σε πολλά σημεία, είχαν ως στήριγμα γεγονότα που για πρώτη φορά εμφανίστηκαν στις αγορεύσεις. Θα συμπληρώσω την αναφορά στα δεδομένα με όσα σχετίζονται με την επιστολή του D.A. Pyke ημερομηνίας 8 Ιουνίου 1990. Καταλήγει πως, κρίνοντας από το βιογραφικό σημείωμα και τα προσόντα του, το ενδιαφερόμενο μέρος θα μπορούσε να διεκδικήσει τη θέση con sultant στη γενική ιατρική και στην καρδιολογία στην Αγγλία. Οι αιτητές λέγουν πως αυτό δε σημαίνει τίποτε γιατί στηρίχτηκε στα όσα το ίδιο το ενδιαφερόμενο μέρος έθεσε ενώπιον του D.A. Pyke που, πρέπει να συμπεράνουμε, περιλάμβαναν βασικά τις απόψεις του Dr. Vehct. Η απάντηση του ενδιαφερόμενου μέρους στην αγόρευση του συνίσταται στο ότι δεν μπορούν να γνωρίζουν οι αιτητές τί στοιχεία τέθηκαν ενώπιον του D.A. Pyke και κυρίως αν σ' αυτά περιλαμβάνονταν και οι απόψεις του Dr. Vecht. Πρέπει να σημειώσω εδώ πως ακριβώς η αξία της βεβαίωσης του Dr. D.A. Pyke, ως προς αυτό το σημείο, είναι συναρτημένη προς τα στοιχεία που του δόθηκαν και που δεν είναι γνωστά.
Αυτά ήταν σε γενικές γραμμές τα δεδομένα όταν η ΕΔΥ ασχολήθηκε με το θέμα στις 17 Δεκεμβρίου 1990. Και σ' αυτή την περίπτωση δεν αποκαλύπτεται ο συλλογισμός που οδήγησε στην επιβεβαίωση της αρχικής απόφασης. Πρέπει να συμπεράνουμε και εδώ, πως η ΕΔΥ δέκτηκε τις θέσεις του ενδιαφερόμενου μέρους και πως συνυπολόγισε στην πείρα του και τα 6 χρόνια και δυο μήνες της περιόδου της υπηρεσίας του στο St. Mary' s Hospital. Όπως και πιο πριν θα εξετάσω το ζήτημα από την άποψη της επάρκειας της έρευνας και της επακόλουθης δυνατότητας μόρφωσης γνώμης πάνω στη βάση των αντικρουομένων ισχυρισμών που προβλήθηκαν.
Η ΕΔΥ είχε ενώπιόν της τις βεβαιώσεις του Dr. Vehct που δεν είχε πλέον οποιοδήποτε δεσμό ή σχέση με το St. Mary' s Hospital και την αντίθεση άποψη του Dr. Foale, εν υπηρεσία Consultant Cardiologist στο Νοσοκομείο εκείνο. Προβλήθηκαν ενώπιον της ισχυρισμοί που απέδιδαν στους δυο έλλειψη αντικειμενικότητας και εμφάνιζαν, από τη μια, τον Dr. Vehct ως πρόθυμο υποστηρικτή του συνεργάτη του στην ιδιωτική του δραστηριότητα και, από την άλλη, το Dr. Foale που φερόταν να ήθελε να πλήξει τον ανταγωνιστή του με τον οποίο είχε έκτοτε σημαντικές διαφορές. Τα υπόλοιπα έγγραφα δε θα ήταν δυνατό από μόνα τους ή ακόμα και σε συνδυασμό να δώσουν απάντηση στο συγκεκριμένο ερώτημα που εγειρόταν ως προς το αν η εκπαίδευση του ενδιαφερομένου μέρους ήταν στην καρδιολογία και όχι στο εντελώς διαφορετικό, όπως παρουσιάστηκε, θέμα της καρδιοαγγειακής χειρουργικής. Θα ανέμενα πως η ΕΔΥ, ενόψει αυτής της κατάστασης, θα έβλεπε την ανάγκη για δική της έρευνα πάνω στο θέμα. Η ΕΔΥ, και σ' αυτή την περίπτωση κατά αντίθεση προς όσα έκαμε ως προς το δίπλωμα MRCP, δεν προέβη σε οποιαδήποτε δική της ενέργεια. Είχε ενώπιόν της ισχυρισμούς αντικρουόμενους ακόμα και σε ό,τι αφορούσε στο περιεχόμενο των μητρώων του St Mary' s Hospital και σίγουρα, ούτε εν προκειμένω μπορεί να ειναι γνωστό ποιό θα ήταν το αποτέλεσμα της αναζήτησης επίσημης πληροφόρησης. Όσα τέθηκαν ενώπιον της ΕΔΥ ήταν εκείνα που ο κάθε ενδιαφερόμενος θεωρούσε από τη δική του σκοπιά πως απαντούσαν στο ερώτημα που είχε τεθεί. Κάτω από αυτές τις συνθήκες κρίνω πως πράγματι η έρευνα υπήρξε ελλιπής και σε σχέση με αυτή την περίοδο.
H υπηρεσία του ενδιαφερομένου μέρους στην Εθνική Φρουρά.
Το ενδιαφερόμενο μέρος έθεσε ενώπιον της ΕΔΥ δυο βεβαιώσεις. Η μια, ημερομηνίας 21 Ιουνίου 1990, από τον αρχίατρο Γεώργιο Παπαδόπουλο, Διευθυντή του 106 ΣΝΕ σύμφωνα με την οποία υπηρέτησε στο τότε ΝΕΦ από 19.1.80 - 10.7.80 "σαν οπλίτης ιατρός ασχολούμενος κυρίως με παθολογικά και καρδιολογικά περιστατικά". Η άλλη, ημερομηνίας 30 Μαΐου 1990, από τον ιατρό Θρασύβουλο Σπυριδάκι που συνυπηρετούσε με το ενδιαφερόμενο μέρος μέχρι τον Απρίλιο 1980. Βεβαιώνει ότι κάλυπταν την παθολογία και την καρδιολογία, έργο το οποίο ανέλαβε πλέον το ενδιαφερόμενο μέρος μόνο του, μετά τη δική του αποστράτευση.
Οι αιτητές, αντέκρουσαν έντονα ακόμα και την ιδέα να τίθεται ζήτημα απόκτησης πείρας στην ειδικότητα της καρδιολογίας κατά το χρόνο της εκπλήρωσης των στρατιωτικών υποχρεώσεων του ενδιαφερομένου μέρους. Αρνήθηκαν την ύπαρξη δυνατότητας για απόκτηση τέτοιας πείρας στο στρατιωτικό νοσοκομείο και έθεσαν θέμα ακόμα και ως προς το αν η αποδοχή του ενδεχομένου να απασχόλησαν το ενδιαφερόμενο μέρος κατά την περίοδο αυτή καρδιολογικά περιστατικά, θα μπορούσε, χωρίς άλλο, να καταστήσει αυτή την υπηρεσία μετρήσιμη. Επισημαίνουν πως το στρατιωτικό νοσοκομείο δεν είναι σε καμιά περίπτωση αναγνωρισμένο καρδιολογικό κέντρο, αμφισβητούν ακόμα και την ύπαρξη, κατά το χρόνο εκείνο, καρδιογράφου εκεί, και τελικά θέτουν θέμα ως προς το πώς είναι νοητό να αποκτάται τέτοια πείρα υπό την εποπτεία ιατρών που δεν είναι οι ίδιοι ειδικοί καρδιολόγοι.
Ο Αναπληρωτής Διευθυντής, στην επιστολή του τις 6 Ιουνίου 1990, δεν περιέλαβε την πιο πάνω περίοδο στα 9 1/2 χρόνια που έκρινε ότι προέκυπταν ως πείρα του ενδιαφερομένου μέρους από τον προσωπικό του φάκελλο. Η ΕΔΥ, όπως σημείωσα, κατέληξε στην γενική διαπίστωση πως το ενδιαφερόμενο μέρος ικανοποιούσε το σχέδιο υπηρεσίας. Στις περιπτώσεις των άλλων χρονικών περιόδων, παρά την έλλειψη ειδικής αναφοράς, προέκυπτε ως συμπέρασμα πως η ΕΔΥ απεδέχθη ότι έπρεπε να υπολογιστούν. Σ' αυτή την περίπτωση δεν υπάρχουν δεδομένα που να δικαιολογείται να οδηγήσουν στο ίδιο συμπέρασμα. Σημειώνω πως η ΕΔΥ, που θεώρησε σκόπιμο να εξειδικεύσει στην απόφαση ορισμένα από τα έγγραφα που τέθηκαν ενώπιόν της, δεν αναφέρθηκε σε ο,τιδήποτε σχετιζόταν προς την υπηρεσία στην Εθνική Φρουρά. Το μόνο σχετικό ήταν η αρνητική πάνω στο θέμα επιστολή του Αναπληρωτή Διευθυντή. Η ασάφεια που εντοπίζεται θα μπορούσε να δημιουργήσει ζήτημα κενού ως προς την αιτιολόγηση του τελικού συμπέρασματος της ΕΔΥ. Εν πάση περιπτώσει, όσα σημείωσα σε σχέση με τις άλλες περιόδους της προϋπηρεσίας του ενδιαφερομένου μέρους, αναπόφευκτα θα οδηγούσαν στην ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης, ανεξάρτητα από το αν υπολογιζόταν στην πείρα του ενδιαφερομένου μέρους η θητεία του στην Εθνική Φρουρά.
Είναι ορθό όμως να εξετάσω το θέμα που έχει εγερθεί και σε σχέση με αυτή την περίοδο. Έχω καταλήξει πως και σ' αυτή την περίπτωση η έρευνα ήταν πλημμελής. Ενόψει των ενστάσεων που υποβλήθηκαν και των έντονων απόψεων που αναπτύχθηκαν θα ανέμενα, ως εύλογη ενέργεια, την αναζήτηση από την ΕΔΥ σχετικών στοιχείων. Η ΕΔΥ δεν έχει προβεί η ίδια σε οποιαδήποτε έρευνα, έχοντας υπόψη, μεταξύ άλλων, και το ό,τι κατά το σχέδιο υπηρεσίας ήταν ουσιώδες το αν η διεκδικούμενη ως πείρα ήταν χρόνος "εκπαίδευσης για απόκτηση του διπλώματος ή τίτλου ειδικότητας." Στο φάκελο υπάρχουν μόνο οι δυο βεβαιώσεις στις οποίες έχω αναφερθεί. Το κατά πόσο υπήρχε ή όχι καρδιογράφος στο ΝΕΦ, δεν είναι ζήτημα το οποίο μπορεί να αποφασιστεί από το Δικαστήριο πρωτογενώς. Το ίδιο και το κατά πόσο ο κ. Θρασύβουλος Σπυριδάκις ήταν τότε ειδικός καρδιολόγος. Οι ισχυρισμοί στην αγόρευση του ενδιαφερόμενου μέρους ως προ τη σταδιοδρομία του κ. Σπυριδάκι και ακόμα ως προς τον αριθμό των καρδιολογικών ανωμαλιών που παρουσιάζουν οι οπλίτες, οι υπαξιωματικοί ή οι αξιωματικοί, δεν είναι δυνατό να συμπληρώσουν εκ των υστέρων το φάκελο.
Η περίοδος από 2 Ιανουαρίου 1987
Στις 2 Ιανουαρίου 1987 το ενδιαφερόμενο μέρος προσελήφθη με σύμβαση ως έκτακτος ειδικός καρδιολόγος. Δεν είχε εγερθεί ουσιαστικά ζήτημα ελλιπούς έρευνας σε σχέση με την περίοδο αυτή. Τα σχετικά στοιχεία βρίσκονται στον προσωπικό φάκελο του ενδιαφερομένου μέρους και δεν έχει υποδειχθεί ο,τιδήποτε που εύλογα θα έπρεπε να είχε γίνει πέρα από την εξέταση των στοιχείων εκείνων. Το μόνο ζήτημα που συζητήθηκε αναφέρεται στην περίοδο της χωρίς απολαβές άδειας του ενδιαφερόμενου μέρους από 26.1.87 μέχρι 28.2.87. Ο Αναπληρωτής Διευθυντής δεν υπολόγισε αυτή την περίοδο μέσα στην πείρα του ενδιαφερόμενου μέρους. Το ενδιαφερόμενο μέρος παρουσίασε στην ΕΔΥ βεβαίωση του Δρ. Vehct, ημερομηνίας 5 Δεκεμβρίου 1990, σύμφωνα με την οποία, μεταξύ των πιο πάνω ημερομηνιών, το ενδιαφερόμενο μέρος προέβη σε αριθμό καρδιακών καθετηριασμών επί ασθενών του. Η ΕΔΥ δεν αναφέρεται ειδικά ούτε σ' αυτή την περίοδο. Όσα σημείωσα ως προς την περίοδο της θητείας του ενδιαφερομένου μέρους στην Εθνική Φρουρά ισχύουν και εδώ. Συμπληρώνω όμως πως και πάνω στη βάση της επιστολής του Dr Vehct δε θα εδικαιολογείτο, χωρίς περαιτέρω έρευνα, να θεωρηθεί ότι η διενέργεια αριθμού καθετηριασμών ισοδυναμεί με άσκηση της ειδικότητας για ορισμένη περίοδο και ειδικά για την περίοδο μεταξύ των πιο πάνω ημερομηνιών.
Πριν τελειώσω, πρέπει να αναφερθώ στον ισχυρισμό του ενδιαφερομένου μέρους πως ο αιτητής Μ. Μηνάς στερείται εννόμου συμφέροντος, παρά το ό,τι, ενόψει των δηλώσεων στο στάδιο των διευκρινίσεων, θα μπορούσε να θεωρηθεί πως ο ισχυρισμός αυτός εγκαταλείφθη.
Ως πρώτος λόγος αναφέρεται το γεγονός του διορισμού του Μ. Μηνά στη θέση του Επιμελητή Παθολογίας πριν πληρωθεί η επίδικη θέση. Δεν παρατίθενται συγκεκριμένα στοιχεία ούτε αναπτύχθηκαν σχετικά επιχειρήματα. Σημειώνεται μόνο πως το ενδιαφερόμενο μέρος επιφυλάσσεται να ασχοληθεί με το θέμα αφού εξετάσει τους φακέλους. Δεν προωθήθηκε περαιτέρω το θέμα και δε θα ασχοληθώ με τους αντίστοιχους ισχυρισμούς του αιτητή που περιέχονται στην απαντητική του αγόρευση.
Ως δεύτερος λόγος αναφέρεται η κατ' ισχυρισμό αμφισβητούμενη κατοχή από τον αιτητή Μ. Μηνά του προσόντος της αναγνώρισης του ως Ειδικού Καρδιολόγου, σύμφωνα με τον περί Εγγραφής Ιατρών Νόμο. Αυτό, γιατί σύμφωνα με την επιστολή του Διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών και Προέδρου του Ιατρικού Συμβουλίου Κύπρου ημερομηνίας 12 Mαΐου 1988 η μεταπτυχιακή εκπαίδευση στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας στο οποίο υπηρέτησε ο αιτητής, δεν αναγνωρίζεται για σκοπούς ειδικότητας. Ο αιτητής Μ. Μηνάς αναγνωρίστηκε στις 23 Ιουλίου 1988 ως Ειδικός Καρδιολόγος με απόφαση του Ιατρικού Συμβουλίου σύμφωνα με τον κανονισμό 3 των περι Ιατρών (Ειδικά Προσόντα) Κανονισμών του 1986, του περι Εγγραφής Ιατρών Νόμου. (Βλ. Πιστοποιητικό, ερυθρό 43, στο φάκελό του). Προκύπτει πως το ιατρικό συμβούλιο οδηγήθηκε σ' αυτή την αναγνώριση, παρά το ό,τι δε θεωρούσε το Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας ως εκπαιδευτικό Ιδρυμα, ενόψει (α) της υπηρεσίας του αιτητή σε νοσοκομεία του Λονδίνου, (β) του γεγονότος ότι η υπηρεσία στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας αναγνωρίστηκε ως εκπαίδευση από τον Υπουργό Υγείας και Πρόνοιας της Ελλάδας και του παραχωρήθηκε, ύστερα από επιτυχία σε εξετάσεις, ειδικότητα στην Καρδιολογία (βλ. επιστολή 12.5.88) και (γ) γνωμάτευση του Γραφείου του Γενικού Εισαγγελέα ότι μπορούσε να προχωρήσει στην αναγνώριση της ειδικότητας του αιτητή εφόσον είχε μεταπτυχιακή εκπαίδευση μεγαλύτερη από την προβλεπόμενη από τους κανονισμούς. (βλ. Γνωμάτευση ημερομηνίας 11 Ιουνίου 1988). Με αυτά τα δεδομένα, δεν υπάρχει περιθώριο αμφισβήτησης της κατοχής από τον αιτητή Μ. Μηνά του προσόντος που αναφέρθηκε για το λόγο που δόθηκε.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους οι προσφυγές πρέπει να επιτύχουν και η προσβαλλόμενη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί ως το αποτέλεσμα ελλιπούς έρευνας σε σχέση με το προσόν της δεκαετούς πείρας στην ειδικότητα της καρδιολογίας. Ενόψει αυτού του αποτελέσματος δεν εγείρεται πλέον για εξέταση, στην παρούσα διαδικασία, ο λόγος ακυρότητας που αναφέρεται στη σύσταση του Αναπληρωτή Διευθυντή ως προς την αξία των υποψηφίων.
Οι προσφυγές επιτυγχάνουν. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται. Καμιά διαταγή για έξοδα.
Οι προσφυγές επιτυγχάνουν χωρίς διαταγή για έξοδα.