|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1993) 4 ΑΑΔ 1715
16 Ιουλίου, 1993
[ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ANAΦOPIKA ME TO APΘPO 146 TOY ΣYNTAΓMATOΣ
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΠΑΠΑΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ,
Αιτητής,
v.
KYΠPIAKHΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, MEΣΩ YΠOYPΓOY ΣYΓKOINΩNIΩN KAI EPΓΩN ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 482/92)
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Αντικείμενο — Εκτελεστές διοικητικές πράξεις — Χαρακτηριστικά — Βεβαιωτικές πράξεις δεν υπόκεινται σε αναθεώρηση — Χαρακτηριστικά, προϋποθέσεις — Προσβληθείσα απόφαση δεν ηταν βεβαιωτική, γιατί λήφθηκαν υπόψη πρόσθετα ουσιώδη στοιχεία και η αιτιολογία των δύο αποφάσεων δεν ήταν ταυτόσημη.
Διοικητική πράξη — Αιτιολογία — Περιέχει τρία στοιχεία — Τη νομική βάση, την πραγματική βάση και το σκοπό, δηλαδή το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα — Ο σκοπός απαιτείται μόνον εφόσον η πράξη εκδίδεται κατά διακριτική ευχέρεια.
Οι περί Μηχανοκίνητων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως Νόμοι του 1972 έως του 1991 — Παράρτημα (Άρθρο 5) Μέρος Ι — Καταβολή μειωμένων τελών άδειας κυκλοφορίας — Προϋποθέσεις — Χρήση του οχήματος κατ' εξοχήν δια μεταφορά εργατών του ιδιοκτήτη ή για μεταφορά αγαθών ή φορτίου συναφώς προς την εργασία του ιδιοκτήτη — Λανθασμένη ερμηνεία του όρου "κατ' εξοχήν" — Διοίκηση πλανήθηκε περί το Νόμο δίνοντας λανθασμένη ερμηνεία στις προϋποθέσεις του και πλανήθηκε περί τα πράγματα μη λαμβάνοντας υπόψη τη χρήση του οχήματος για μεταφορά γεωργικών υλικών και προϊόντων — Πλάνη οδήγησε σε λανθασμένη αιτιολογία της απόφασης.
Με την προσφυγή του αυτή ο αιτητής προσέβαλε την απόφαση των καθ' ων η αίτηση να απορρίψουν αίτημά του για καταβολή μειωμένων τελών άδειας κυκλοφορίας του οχήματός του.
Το Ανώτατο Δικαστήριο ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
1. (α) Το αντικείμενο της προσφυγής, με βάση το Άρθρο 146(1), είναι εκτελεστή διοικητική πράξη ή απόφαση ή παράλειψη προσώπου, αρχής ή οργάνου που ασκεί εκτελεστική ή διοικητική λειτουργία. Διοικητική πράξη ή απόφαση υπόκειται στην Αναθεωρητική Δικαιοδοσία του Δικαστηρίου, μόνο αν είναι εκτελεστή. Πρέπει να είναι πράξη με την οποία η βούληση της Διοίκησης γίνεται γνωστή για ένα θέμα, πράξη που έχει σκοπό έχει την παραγωγή εννόμου αποτελέσματος έναντι του διοικουμένου και συνεπάγεται την άμεση εκτέλεσή του.
Το κύριο στοιχείο της νέας εκτελεστής πράξης, είναι η άμεση παραγωγή εννόμου αποτελέσματος, που συνίσταται στη δημιουργία, τροποποίηση ή κατάλυση νομικής κατάστασης, δικαιωμάτων και υποχρεώσεων διοικητικού χαρακτήρα του διοικουμένου.
(β) Βεβαιωτικές πράξεις δεν υπάγονται στην Αναθεωρητική Δικαιοδοσία του Δικαστηρίου, γιατί δεν είναι εκτελεστές. Με αυτές η Διοίκηση απλώς επιβεβαιώνει την εμμονή της στην προηγούμενη επιταγή. H νεώτερη πράξη για να είναι βεβαιωτική προγενέστερης απαιτείται:-
(α) ταυτότητα της αρχής που εκδίδει την πράξη,
(β) ταυτότητα του προσώπου στο οποίο αναφέρεται η πράξη,
(γ) ταυτότητα της νόμιμης διαδικασίας,
(δ) ταυτότητα της πραγματικής αιτιολογίας και των δύο πράξεων, και
(ε) ταυτότητα του διατακτικού.
Η δεύτερη πράξη αν εκδόθηκε ύστερα από νέα έρευνα δεν αποτελεί βεβαιωτική πράξη και, ως εκ τούτου, είναι προσβλητή με αίτηση ακυρώσεως.
(γ) Η αιτιολογία των διοικητικών πράξεων περιέχει τρία στοιχεία:-
(α) Τη νομική βάση, δηλαδή, μνεία του εφαρμοζομένου κανόνα δικαίου.
(β) Την πραγματική βάση, δηλαδή, ακριβή μνεία των πραγματικών στοιχείων επί των οποίων βασίστηκε η διοικητική πράξη.
(γ) Το σκοπό, δηλαδή, το επιδιωκόμενο με την πράξη αποτέλεσμα.
Ο σκοπός απαιτείται μόνο εφόσον η πράξη εκδίδεται κατά διακριτική ευχέρεια, ώστε να αποφευχθεί η κακή χρήση ή κατάχρηση εξουσίας.
Στην παρούσα περίπτωση η πράξη που περιέχεται στην επιστολή της 4ης Μαΐου, 1992, δεν είναι βεβαιωτική της πράξης που περιέχεται στην επιστολή ημερομηνίας 11 Μαρτίου, 1992. Μεσολάβησε μεταξύ τους η επιστολή του αιτητή ημερομηνίας 16 Μαρτίου, 1992, στην οποία έθεσε ορισμένα πρόσθετα ουσιώδη στοιχεία. Η αιτιολογία των δύο αποφάσεων δεν είναι ταυτόσημη και, ως εκ τούτου, η επίδικη απόφαση είναι εκτελεστή.
2. Η προσβαλλόμενη πράξη έχει ως νομικό έρεισμα το Παράρτημα (Άρθρο 5) Μέρος Ι των περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως Νόμων του 1972 έως (Αρ. 2) του 1991.
Οι προϋποθέσεις που πρέπει να ικανοποιούνται είναι: Το όχημα να χρησιμοποιείται "κατ' εξοχήν διά την άνευ αμοιβής μεταφοράν επιβατών τελούντων εν τη υπηρεσία του ιδιόκτητου του τοιούτου οχήματος και μεταφερόμενων ούτω υπ' αυτού διά τους σκοπούς της τοιαύτης υπηρεσίας, ή διά την άνευ αμοιβής μεταφοράν επιβατών συναφώς προς την εργασίαν του ιδιοκτήτου του τοιούτου οχήματος, ή χρησιμοποιούμενον διά την άνευ αμοιβής μεταφοράν αγαθών ή φορτίου συναφώς προς την εργασίαν του ιδιοκτήτου."
Στην προσβαλλόμενη απόφαση αναφέρεται ότι "Η μεταφορά εργατών είναι εποχιακή και όχι καθημερινή και συστηματική όπως προβλέπει ο Νόμος." Αυτό αποτελεί παρανόηση του Νόμου και όχι δήλωση του Νόμου. Ο Νόμος δεν προβλέπει ούτε καθημερινή ούτε συστηματική μεταφορά εργατών μόνο.
"Κατ' εξοχήν" είναι προσδιορισμός αναφορικά με το σύνολο της χρήσης ενός οχήματος. Δεν είναι ανάγκη το όχημα να χρησιμοποιείται καθημερινά. "Κατ' εξοχήν" σημαίνει ότι το όχημα χρησιμοποιείται κυρίως και σε μεγάλο βαθμό για τους σκοπούς που αναφέρονται στο Νόμο όπως έχει προεκταθεί.
Η προσβαλλόμενη πράξη πάσχει από πλάνη περί τα πράγματα, γιατί δε λαμβάνει υπόψη της τη χρήση για μεταφορά φυτοφαρμάκων, εργαλείων και γεωγραφικών προϊόντων από και προς τα αγροκτήματα του γεωργού αιτητή σε τρεις κοινότητες, που ευρίσκονται σε διαφορετικές διευθύνσεις μακρυά από τον τόπο της κατοικίας του, τη Λεμεσό.
Η πραγματική και νομική βάση της αιτιολογίας είναι έκδηλα λανθασμένη και, ως εκ τούτου, η προσβαλλόμενη πράξη είναι αναιτιολόγητη.
H προσφυγή επιτυγχάνει με £100 έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Kolokassides v. Republic (1965) 3 C.L.R. 542
Δημοκρατία ν. Χατζηπαντελή (1989) 3 Α.Α.Δ. 961,
Εταιρεία Μουτουλλάς - Καλοπαναγιώτης Μεταφοραί Λτδ. v. Αρχής Αδειών και Άλλης (1989) 3 Α.Α.Δ. 2277,
Spyrou v. Republic (1983) 3 C.L.R. 3541.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση του αιτητή για καταβολή μειωμένων τελών άδειας κυκλοφορίας του μηχανοκίνητου οχήματος ΧJ 266.
Α. Μαρκίδης, για τον Αιτητή.
Ρ. Μαππουρίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΣTYΛIANIΔHΣ, Δ.: Ο αιτητής με την προσφυγή αυτή ζητά την ακύρωση της απόφασης, με την οποία απορρίφθηκε η αίτησή του για καταβολή μειωμένων τελών άδειας κυκλοφορίας του μηχανοκίνητου οχήματος XJ 266, που κοινοποιήθηκε σ' αυτό με επιστολή ημερομηνίας 4 Μαΐου, 1993.
Οι λόγοι ακυρώσεως που προβλήθηκαν και αναπτύχθηκαν είναι:-
1. Πλάνη περί το νόμο.
2. Έλλειψη δέουσας έρευνας και πλάνη περί τα πράγματα.
3. Έλλειψη νόμιμης αιτιολογίας.
Ο δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση πρόβαλε ότι η προσφυγή είναι απαράδεκτη, γιατί η προσβαλλόμενη πράξη είναι βεβαιωτική.
Ο αιτητής είναι γεωργός, κατάγεται από το χωριό Παλιόμυλος και κατοικεί στη Λεμεσό. Είναι ιδιοκτήτης (α) αγροκτήματος με εσπεριδοειδή, έκτασης 25 σκάλες στο Τραχώνι Λεμεσού, (β) περιβολιού, έκτασης 10 σκάλες με μηλιές, αχλαδιές και άλλα δένδρα στον Παλιόμυλο και (γ) 4 σκάλες αμπέλι στο Κοιλάνι.
Ήταν ιδιοκτήτης μηχανοκίνητου οχήματος με αριθμό εγγραφής NF 457 για το οποίο πλήρωνε μειωμένα τέλη κυκλοφορίας. Κατά το Νοέμβριο του 1989 αντάλλαξε αυτό με το όχημα XJ 266 μάρκας Nissan τύπου Station wagon Patrol.
Στις 21 Δεκεμβρίου, 1989, υπέβαλε αίτηση για χορήγηση άδειας κυκλοφορίας με μειωμένα τέλη για το μηχανοκίνητο όχημα XJ 266 για το έτος 1990, η οποία εγκρίθηκε στις 23 Ιανουαρίου, 1990.
Στις 19 Δεκεμβρίου, 1990, υπέβαλε αίτηση για τον ίδιο σκοπό για το έτος 1991, η οποία χορηγήθηκε στις 18 Ιανουαρίου, 1991.
Στις 8 Ιανουαρίου, 1992, υπέβαλε στον ειδικό τύπο αίτηση για χορήγηση μειωμένων τελών για το 1992.
Η σύζυγος του αιτητή ήταν και συνεχίζει να είναι ιδιοκτήτρια του αυτοκινήτου με αριθμό εγγραφής VL 179, το οποίο χρησιμοποιείται για τους ιδιωτικούς σκοπούς της οικογένειας.
Στο έντυπο αίτησης κάτω από τον υπότιτλο "Χρήση του Οχήματος", ο αιτητής έγραψε: "Μεταφέρω εποχιακούς εργάτες, φυτοφάρμακα, εργαλεία, και γεωργικά προϊόντα στην αγορά. Συνήθως το χρησιμοποιώ για τις γεωργικές μου ασχολίες."
Στην παράγραφο "Στοιχεία του Μεταφερόμενου φορτίου" έγραψε: "Εσπεριδοειδή σταφύλια και προϊόντα οπωροφόρων, φυτοφάρμακα, λιπάσματα κλπ. καθ' όλη τη διάρκεια του έτους."
Αρμόδιος λειτουργός που διεξήγαγε έρευνα σημείωσε: "Ο αιτητής είναι γεωργός και ο ιδιοκτήτης του οχήματος XJ 266. Το όχημα κυκλοφορεί εποχιακά για τις ανάγκες του αιτητή."
Τα αποτελέσματα των ερευνών της 21ης Φεβρουαρίου, 1992 και 25ης Φεβρουαρίου, 1992, είναι ταυτόσημα και έχουν:
"Το όχημα XJ 266 δεν εκυκλοφόρησε. Ήτο σταθμευμένο στο γκαράζ. (Κυκλοφορεί εποχιακά για τους σκοπούς που ζητά την άδεια)."
Στην αρχή της αίτησης του αιτητή γράφτηκε με μελάνι "Rejected", υπογραφή δυσανάγνωστη, 10/3/92.
Στις 11 Μαρτίου, 1992, στάληκε στον αιτητή η ακόλουθη επιστολή:-
"Αναφέρομαι στην αίτησή σας ημερ. 8-1-1992 με την οποία ζητάτε να σας επιτραπεί να καταβάλετε μειωμένα τέλη κυκλοφορίας για το αυτοκίνητό σας με αρ. εγγραφής XJ 266 και σας πληροφορώ ότι το εν λόγω αίτημα δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό γιατί από σχετική έρευνα διαπιστώθηκε ότι η περίπτωση σας δεν εμπίπτει στις περιπτώσεις που αναφέρονται στο Παράρτημα (Άρθρο 5) Μέρος Ι του Νόμου 86/1972 περί Μηχανοκίνητων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως."
Στις 16 Μαρτίου, 1992, ο αιτητής έστειλε αίτηση-επιστολή στην οποία, μεταξύ άλλων, ανέφερε:
"Σύμφωνα με επιστολή σας ημ. 11.3.92 η αίτησή μου για μειωμένα τέλη κυκλοφορίας απορρίφθηκε γιατί το αυτοκίνητό μου δεν εμπίπτει στις διατάξεις που αναφέρονται στο Παράρτημα (Άρθρο 5) Μέρος Ι του Νόμου 86/1972 περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως.
Όπως καλώς θα γνωρίζετε, καταβάλλω μειωμένα τέλη κυκλοφορίας από το 1982 γιατί το Τμήμα σας ικανοποιείτο πάντοτε ότι η περίπτωσή μου καλυπτόταν από την πιο πάνω διάταξη του νόμου. Υπενθυμίζω ότι το αποκλειστικό μου επάγγελμα είναι γεωργός και το αυτοκίνητό μου το χρησιμοποιώ καθημερινά είτε για να μεταφέρω εργάτες στα κτήματά μου για εργασία είτε για να μεταφέρω λιπάσματα, φρούτα, εργαλεία και άλλα υλικά αναγκαία για την καλλιέργειά τους.
Επειδή η χρήση αυτή του αυτοκινήτου μου δεν έχει μέχρι σήμερα διαφοροποιηθεί και ούτε πρόκειται να διαφοροποιηθεί μέσα στο 1992 θεωρώ πως η απόφασή σας να απορρίψετε την αίτησή μου δεν είναι δικαιολογημένη."
Στις 4 Μαΐου, 1992, κοινοποιήθηκε στον αιτητή η προσβαλλόμενη διοικητική απόφαση με την πιο κάτω επιστολή:
"Όχημα με αρ. εγγραφής XJ 266
Αναφέρομαι στην επιστολή σας ημερ. 16/3/92 με την οποία ζητάτε επανεξέταση της αίτησής σας για καταβολή μειωμένων τελών άδειας κυκλοφορίας για το πιο πάνω όχημα/οχήματα σας και σας πληροφορώ ότι το αίτημά σας απορρίπτεται για τους πιο κάτω λόγους:
Η μεταφορά των εργατών σας είναι εποχιακή και όχι καθημερινή και συστηματική όπως προβλέπει ο νόμος."
Το αντικείμενο της προσφυγής, με βάση το Άρθρο 146(1), είναι εκτελεστή διοικητική πράξη ή απόφαση ή παράλειψη προσώπου, αρχής ή οργάνου που ασκεί εκτελεστική ή διοικητική λειτουργία. Διοικητική πράξη ή απόφαση υπόκειται στην Αναθεωρητική Δικαιοδοσία του Δικαστηρίου μόνο αν είναι εκτελεστή. Πρέπει να είναι πράξη με την οποία η βούληση της Διοίκησης γίνεται γνωστή για ένα θέμα, πράξη που σκοπό έχει την παραγωγή εννόμου αποτελέσματος έναντι του διοικουμένου και συνεπάγεται την άμεση εκτέλεσή του.
Το κύριο στοιχείο της νέας εκτελεστής πράξης είναι η άμεση παραγωγή εννόμου αποτελέσματος που συνίσταται στη δημιουργία, τροποποίηση ή κατάλυση νομικής κατάστασης δικαιωμάτων και υποχρεώσεων διοικητικού χαρακτήρα του διοικουμένου. (Βλ., μεταξύ άλλων, Nicos Kolokassides and The Republic of Cyprus through the Minister of Finance (1965) 3 C.L.R. 542· Κυπριακή Δημοκρατία v. Παντελή Χατζηπαντελή (1989) 3 Α.Α.Δ. 961· Εταιρεία Μουτουλλάς - Καλοπαναγιώτης Μεταφοραί Λτδ. v. 1. Αρχής Αδειών, 2. Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών (1989) 3 Α.Α.Δ. 2277.)
Βεβαιωτικές πράξεις δεν υπάγονται στην Αναθεωρητική Δικαιοδοσία του Δικαστηρίου γιατί δεν είναι εκτελεστές. Με αυτές η Διοίκηση απλώς επιβεβαιώνει την εμμονή της στην προηγούμενη επιταγή. Η νεώτερη πράξη για να είναι βεβαιωτική προγενέστερης απαιτείται:-
(α) ταυτότητα της αρχής που εκδίδει την πράξη,
(β) ταυτότητα του προσώπου στο οποίο αναφέρεται η πράξη,
(γ) ταυτότητα της νόμιμης διαδικασίας,
(δ) ταυτότητα της πραγματικής αιτιολογίας και των δύο πράξεων, και
(ε) ταυτότητα του διατακτικού.
Η δεύτερη πράξη αν εκδόθηκε ύστερα από νέα έρευνα δεν αποτελεί βεβαιωτική πράξη και, ως εκ τούτου, είναι προσβλητή με αίτηση ακυρώσεως. (Βλ. Spyrou v. Republic (1983) 3 C.L.R. 3541· Τσάτσου "Η Αίτησις Ακυρώσεως ενώπιον του Συμβουλίου Επικρατείας" 3η Έκδοση σελ. 131, 132· Κυριακοπούλου "Ελληνικόν Διοικητικόν Δίκαιον" 4η Έκδοση, Γ Ειδικό Μέρος· "Πορίσματα Νομολογίας Ελληνικού Συμβουλίου Επικρατείας" 1929-59, σελ. 240, 241.)
Η αιτιολογία των διοικητικών πράξεων περιέχει τρία στοιχεία:-
(α) Τη νομική βάση, δηλαδή, μνεία του εφαρμοζομένου κανόνα δικαίου.
(β) Την πραγματική βάση, δηλαδή, ακριβή μνεία των πραγματικών στοιχείων επί των οποίων βασίστηκε η διοικητική πράξη.
(γ) Το σκοπό, δηλαδή, το επιδιωκόμενο με την πράξη αποτέλεσμα.
Ο σκοπός απαιτείται μόνο εφόσον η πράξη εκδίδεται κατά διακριτική ευχέρεια, ώστε να αποφευχθεί η κακή χρήση ή κατάχρηση εξουσίας.
Στην παρούσα περίπτωση η πράξη που περιέχεται στην επιστολή της 4ης Μαΐου, 1992, δεν είναι βεβαιωτική της πράξης που περιέχεται στην επιστολή ημερομηνίας 11 Μαρτίου, 1992. Μεσολάβησε μεταξύ τους η επιστολή του αιτητή ημερομηνίας 16 Μαρτίου, 1992, στην οποία έθεσε ορισμένα πρόσθετα ουσιώδη στοιχεία. Η αιτιολογία των δύο αποφάσεων δεν είναι ταυτόσημη και, ως εκ τούτου, η επίδικη απόφαση είναι εκτελεστή.
Η προσβαλλόμενη πράξη έχει ως νομικό έρεισμα το Παράρτημα (Άρθρο 5) Μέρος Ι των περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως Νόμων του 1972 έως (Αρ. 2) του 1991, (Νόμοι Αρ. 86/72, 37/74, 58/76, 20/78, 64/78, 72/81, 83/83, 75/84, 72/85, 134/89, 152/91 και 241/91), (ο "Νόμος").
Οι προϋποθέσεις που πρέπει να ικανοποιούνται είναι: Το όχημα να χρησιμοποιείται "κατ' εξοχήν διά την άνευ αμοιβής μεταφοράν επιβατών τελούντων εν τη υπηρεσία του ιδιοκτήτου του τοιούτου οχήματος και μεταφερομένων ούτω υπ' αυτού διά τους σκοπούς της τοιαύτης υπηρεσίας, ή διά την άνευ αμοιβής μεταφοράν επιβατών συναφώς προς την εργασίαν του ιδιοκτήτου του τοιούτου οχήματος, ή χρησιμοποιούμενον διά την άνευ αμοιβής μεταφοράν αγαθών ή φορτίου συναφώς προς την εργασίαν του ιδιοκτήτου."
Στην προσβαλλόμενη απόφαση αναφέρεται ότι "Η μεταφορά εργατών είναι εποχιακή και όχι καθημερινή και συστηματική όπως προβλέπει ο νόμος." Αυτό αποτελεί παρανόηση του νόμου και όχι δήλωση του νόμου. Ο νόμος δεν προβλέπει ούτε καθημερινή ούτε συστηματική μεταφορά εργατών μόνο.
"Κατ' εξοχήν" είναι προσδιορισμός αναφορικά με το σύνολο της χρήσης ενός οχήματος. Δεν είναι ανάγκη το όχημα να χρησιμοποιείται καθημερινά. "Κατ' εξοχήν" σημαίνει ότι το όχημα χρησιμοποιείται κυρίως και σε μεγάλο βαθμό για τους σκοπούς που αναφέρονται στο νόμο όπως έχει προεκτεθεί.
Η προσβαλλόμενη πράξη πάσχει από πλάνη περί το νόμο.
Η προσβαλλόμενη πράξη πάσχει από πλάνη περί τα πράγματα, γιατί δεν λαμβάνει υπόψη της τη χρήση για μεταφορά φυτοφαρμάκων, εργαλείων και γεωργικών προϊόντων από και προς τα αγροκτήματα του γεωργού αιτητή σε τρεις κοινότητες που ευρίσκονται σε διαφορετικές διευθύνσεις μακρυά από τον τόπο της κατοικίας του, τη Λεμεσό.
Η πραγματική και νομική βάση της αιτιολογίας είναι έκδηλα λανθασμένη και, ως εκ τούτου, η προσβαλλόμενη πράξη είναι αναιτιολόγητη.
Για τους πιο πάνω λόγους, η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται.
Οι καθ' ων η αίτηση να πληρώσουν £100.- έναντι των εξόδων του αιτητή.
H προσφυγή επιτυγχάνει με £100,- έξοδα.