|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1993) 4 ΑΑΔ 1160
20 Μαΐου, 1993
[ΠΙΚΗΣ, Δ/στής]
ANAΦOPIKA ME TO APΘPO 146 TOY ΣYNTAΓMATOΣ
ΟΛΓΑ ΜΑΥΡΟΜΜΑΤΗ,
Αιτήτρια,
v.
KYΠPIAKHΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
MEΣΩ THΣ EΠITPOΠHΣ ΔHMOΣIAΣ YΠHPEΣIAΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 267/92)
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Αρχαιότητα — Περίπτωση εξίσωσης της υπηρεσίας στην Αρχή Αναδασμού με αυτήν στη Δημόσια Υπηρεσία με βάση τον περί Ενοποιήσεως και Αναδιανομής Αγροτικών Κτημάτων (Τροποποιητικο) Νόμο του 1985 (Ν. 44/85) — Συνέπειες στην κριθείσα περίπτωση.
Με την προσφυγή της η αιτήτρια προσέβαλε για δεύτερη φορά την πλήρωση θέσεων Διοικητικού Λειτουργού Α' με την αιτίαση της κακής αξιολόγησής της και ειδικότερα της αρχαιότητας και πείρας της, ενόψει της υπηρεσίας της στην Αρχή Αναδασμού, προ της εντάξεώς της στη Δημόσια Υπηρεσία.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
1. Διαπιστώνεται κενό ως προς τα στοιχεία τα οποία λήφθηκαν υπόψη για την αξιολόγηση της αιτήτριας και αβεβαιότητα ως προς τη σημασία η οποία τους αποδόθηκε.
Η εξίσωση, κατά νομικό τεκμήριο, της προϋπηρεσίας της αιτήτριας με υπηρεσία στο Τμήμα Προσωπικού, αναγνωρίστηκε εμφαντικά από το Ανώτατο Δικαστήριο στην πρώτη προσφυγή της αιτήτριας.
Η διάκριση την οποία έκαμε ο Προϊστάμενος του Τμήματος αποκαλύπτει πλάνη τόσο ως προς το νομικό πλαίσιο αξιολόγησης, όσο και ως προς τα στοιχεία για την αξιολόγηση της αιτήτριας. Η νομική και πραγματική πλάνη κάτω από την οποία αξιολογήθηκε η αιτήτρια, καθιστούν τρωτή την αξιολόγησή του και εξουδετερώνουν τη σημασία της ως παράγοντα κρίσης των υποψηφίων.
2. Ο περί Επιτάξεως και αναδιανομής Αγροτικών Κτημάτων (Τροποποιητικός) Νόμος του 1985 (Ν. 44/85) εξισώνει την υπηρεσία της αιτήτριας με υπηρεσία στο Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού. Το Δικαστήριο διατηρεί την άποψη ότι ενόψει αυτής της εξίσωσης είναι παραδεκτή η συμπερίληψη, στα στοιχεία κρίσης, της αξιολόγησης της υπηρεσίας της αιτήτριας στην Αρχή Αναδασμού.
H προσφυγή επιτυγχάνει χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Μαυρομμάτη κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 2418.
Μαυρομμάτη κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 543.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία διορίστηκαν τα ενδιαφερόμενα μέρη στις θέσεις Διοικητικού Λειτουργού Α' στο Γενικό Διοικητικό Πρόσωπο, αντί η αιτήτρια.
Α. Σ. Αγγελίδης, για την Αιτήτρια.
Λ. Κουρσουμπά, Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Ν. Ζωμενής, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.
Cur. adv. vult.
ΠΙΚΗΣ, Δ.: Με απόφαση της Ε.Δ.Υ. της 10/12/87 πληρώθηκαν 7 θέσεις Διοικητικού Λειτουργού Α' στο Γενικό Διοικητικό Προσωπικό. Με προσφυγή της αιτήτριας, μιας από τους μη επιτυχόντες υποψηφίους, ακυρώθηκε η απόφαση εκείνη στην έκταση που αφορούσε πεντε από τους επτά επιλεγέντες [η προσφυγή της αιτήτριας, 228/88, συνεκδικάστηκε με την προσφυγή άλλου επιλαχόντα υποψηφίου, του Ευθύμιου Σιμιλλίδη, 284/88, βλ. πρωτόδικη του Ανωτάτου Δικαστηρίου (1990) 3 Α.Α.Δ. 2418, και κατ' έφεση (1991) 3 Α.Α.Δ. 543].
Οι διορισμοί των 5 υποψηφίων ακυρώθηκαν λόγω πλάνης της Ε.Δ.Υ. ως προς τη σειρά αρχαιότητας της Όλγας Μαυρομμάτη. Το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι ως αποτέλεσμα των προνοιών του περί Ενοποιήσεως και Αναδιανομής Αγροτικών Κτημάτων (Τροποποιητικός) Νόμος του 1985, (Ν. 44/85), του περί Συμπληρωματικού Προϋπολογισμού Νόμου (Αρ. 39), 1985 (Ν. 140/85) και του περί Ενοποιήσεως και Αναδιανομής Αγροτικών Κτημάτων (Τροποποιητικός) Νόμου, 1987 (Ν. 23/87), η υπηρεσία της αιτήτριας στην Αρχή Αναδασμού, οργανισμός δημόσιου δικαίου, από 15/6/70 συνιστούσε, μετά την ένταξή της στη Δημόσια Υπηρεσία, υπηρεσία για σκοπούς προαγωγής στη θέση του Διοικητικού Λειτουργού 2ης Τάξης στο Τμήμα Προσωπικού. Επομένως έπρεπε να είχε καταταγεί πρώτη στον κατάλογο αρχαιότητας των υποψηφίων.
Βάσει του Ν. 44/85, η Αρχή Αναδασμού καταργήθηκε και οι εξουσίες της περιήλθαν στο συσταθέν κυβερνητικό Τμήμα Αναδασμού, ενώ τα μέλη του προσωπικού της εντάχθηκαν σε αντίστοιχες (καθήκοντα, μισθοδοσία) θέσεις στη Δημόσια Υπηρεσία. Η αιτήτρια εντάχθηκε στη Δημόσια Υπηρεσία από 1/8/85 παρόλο που η τοποθέτησή της ρυθμίστηκε και θεσμοποιήθηκε περί το τέλος του 1985 ή αρχές του 1986.
Μετά την έναρξη της διαδικασίας για επανεξέταση της πλήρωσης των πέντε επίμαχων θέσεων και αφού ακούστηκαν οι απόψεις και συστάσεις του Προϊσταμένου του Τμήματος Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού, του κ. Κουφτερού, η Ε.Δ.Υ. προβληματίστηκε ως προς το παραδεκτό για σκοπούς αξιολόγησης των εμπιστευτικών εκθέσεων για την υπηρεσία της Όλγας Μαυρομμάτη στην Αρχή Αναδασμού και ζήτησε τη γνώμη της Γενικής Εισαγγελίας. Κατά τον κρίσιμο χρόνο, δηλαδή στις 10/12/87, είχαν ετοιμαστεί δυο εμπιστευτικές εκθέσεις για την υπηρεσία της Όλγας Μαυρομμάτη στην κυβερνητική υπηρεσία και υπήρχαν και οι εμπιστευτικές εκθέσεις για την υπηρεσία της στην Αρχή Αναδασμού από το 1972. Ο Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας γνωμάτευσε ότι οι εμπιστευτικές εκθέσεις για την Όλγα Μαυρομμάτη στην Αρχή Αναδασμού, δε συνιστούσαν εμπιστευτικές εκθέσεις για τους σκοπούς του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου 1967 (Ν. 33/67) και επομένως έπρεπε να αγνοηθούν. Μόνο η εμπιστευτική έκθεση για την υπηρεσία της Όλγας Μαυρομμάτη για το 1986, συνεβούλευσε, ότι έπρεπε να γίνει δεκτή για σκοπούς αξιολόγησης. Προφανώς ο Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας έκρινε ότι η εμπιστευτική έκθεση για το 1985 δεν αντανακλούσε τα δεδομένα υπηρεσίας 12 μηνών, ούτε υπηρεσία στον κλάδο Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού ώστε να παρέχει ασφαλές μέτρο κρίσης και σύγκρισης.
Μετά τη γνωμάτευση, ο Προϊστάμενος του Τμήματος Προσωπικού επανακλήθηκε για να επαναδιατυπώσει τις θέσεις του υπό το φως της συμβουλής που παρέχεται. Ο κ. Κουφτερός διετύπωσε την άποψη ότι έπρεπε να ληφθεί υπόψη και η έκθεση του 1985 εκτός από εκείνη του 1986. Υπό το πρίσμα αυτών των δεδομένων, ο κ. Κουφτερός διετύπωσε την εξής θέση :
"Λαμβανομένων υπόψη των αξιολογήσεων κατά την περίοδο αυτή, δεν αισθάνεται ότι η αξιολόγηση του 1985 σε σχέση με εκείνη του 1986 αποτελεί ασφαλές εχέγγυο που να του επιτρέπει να καταλήξει σε σύστασή της για προαγωγή στη θέση Διοικητικού Λειτουργού Α'. Κατά συνέπεια δε βλέπει λόγο να διαφοροποιήσει τη σύσταση που υπέβαλε στην προηγούμενη συνεδρίαση της Επιτροπής."
Σε άλλο σημείο της αξιολόγησης της Όλγας Μαυρομμάτη, ο κ. Κουφτερός διετύπωσε επιφυλάξεις για το εύρος της πείρας της σε θέματα διοίκησης, κρίνοντας ότι η πείρα της δεν ήταν ανάλογη μ' εκείνη του προσωπικού του Τμήματος της Δημόσιας Διοίκησης ενόψει του περιορισμένου κύκλου εργασιών της Αρχής Αναδασμού. Ο Προϊστάμενος του Τμήματος σύστησε για προαγωγή τους Αλέκο Παπαϊωάννου, Πέτρο Παπαμιχαήλ, Θεμιστοκλή Καζαμία, Χριστάκη Αθανασίου και Μιχαήλ Παπαρίδη. Η Ε.Δ.Υ., μετά από διερεύνηση των στοιχείων των υποψηφίων και καθοδηγούμενη από τα κριτήρια που θέτει ο νόμος για την αποτίμηση της αξίας τους (με την ευρύτερη έννοια), επέλεξε τους συστηθέντες από τον κ. Κουφτερό, με εξαίρεση τον Μιχαήλ Παπαρίδη στη θέση του οποίου διόρισε τον Ανδρέα Αντωνίου.
Ως προς την αξιολόγηση της αιτήτριας, το πρακτικό της Ε.Δ.Υ. αποκαλύπτει ότι -
(α) Κατατάγηκε πρώτη σε αρχαιότητα,
(β) αγνοήθηκαν οι εμπιστευτικές εκθέσεις της για την υπηρεσία της στην Αρχή Αναδασμού,
(γ) δόθηκε "βαρύτητα" μόνο στην έκθεση του 1986 και
(δ) έλαβε υπόψη "με επιφύλαξη την έκθεση της υπαλλήλου για το 1985, ενόψει του ότι η Μαυρομμάτη εντάχθηκε στη Δημόσια Υπηρεσία από 1/8/85."
Η Όλγα Μαυρομμάτη προσέφυγε εκ νέου στο Δικαστήριο με την παρούσα προσφυγή, με αίτημα την ακύρωση της απόφασης και του διορισμού των ενδιαφερόμενων μερών, για το λόγο ότι τόσο ο προϊστάμενος του τμήματος στη διατύπωση των συστάσεών του, όσο και η Ε.Δ.Υ., λειτούργησαν κάτω από πλάνη αναφορικά με τα στοιχεία κρίσης της αιτήτριας, τα προσόντα και την πείρα της. Η αρχαιότητά της επεκτείνεται σε 8 έτη έναντι τεσσάρων από τα ενδιαφερόμενα μέρη και, 10 έτη έναντι του πέμπτου. Διαφαίνεται από το πρακτικό της επίδικης απόφασης ότι υποτιμήθηκε η καταλληλότητά της για διορισμό λόγω των συστάσεων του προϊσταμένου του τμήματος και του περιεχομένου της αξιολόγησής του για τους υποψηφίους.
Οι καθ' ων η αίτηση υπεστήριξαν ότι η απόφαση λήφθηκε υπό το πρίσμα της απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου, της γνωμάτευσης του Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα και μετά από συνεκτίμηση του συνόλου των ουσιωδών γεγονότων με γνώμονα τα κριτήρια που θέτει ο νόμος.
Διαπιστώνεται κενό ως προς τα στοιχεία τα οποία λήφθηκαν υπόψη για την αξιολόγηση της αιτήτριας και αβεβαιότητα ως προς τη σημασία η οποία τους αποδόθηκε. Ο Προϊστάμενος του Τμήματος έλαβε υπόψη του, εκτός από την εμπιστευτική έκθεση του 1986, και εκείνη του 1985 παρά τη νομική συμβουλή περί του αντιθέτου. Ο συσχετισμός των δυο εκθέσεων και τα συμπεράσματα τα οποία εξάγονται από αυτές από τον κ. Κουφτερό, είναι δύσκολο να κατανοηθούν και παραμένουν ατεκμηρίωτα. Παρά το γεγονός ότι αγνοήθηκε για σκοπούς αξιολόγησης η προϋπηρεσία της αιτήτριας στην Αρχή Αναδασμού, τα σχόλια του Προϊσταμένου για τη φύση της υπηρεσίας έτειναν να εξουδετερώσουν την αξία της πείρας την οποία η αιτήτρια απέκτησε στο διοικητικό πεδίο και να μειώσουν τη σημασία της σε σύγκριση με τους υποψηφίους που είχαν υπηρετήσει στο Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού. Η προσέγγιση αυτή αντίκειται προς την εξίσωση που επιφέρει η επιφύλαξη του Άρθρου 42 του Ν. 44/85, όπως τροποποιήθηκε από το Ν. 23/87, βάσει της οποίας, υπηρεσία στην Αρχή Αναδασμού λογίζεται ως υπηρεσία στη θέση Διοικητικού Λειτουργού Η εξίσωση, κατά νομικό τεκμήριο, της προϋπηρεσίας της αιτήτριας με υπηρεσία στο Τμήμα Προσωπικού, αναγνωρίστηκε εμφαντικά από το Ανώτατο Δικαστήριο στην πρώτη προσφυγή της αιτήτριας. Η διάκριση την οποία έκαμε ο Προϊστάμενος του Τμήματος αποκαλύπτει πλάνη τόσο ως προς το νομικό πλαίσιο αξιολόγησης, όσο και ως προς τα στοιχεία για την αξιολόγηση της αιτήτριας. Η νομική και πραγματική πλάνη κάτω από την οποία αξιολογήθηκε η αιτήτρια, καθιστούν τρωτή την αξιολόγηση του κ. Κουφτερού και εξουδετερώνουν τη σημασία της ως παράγοντα κρίσης των υποψηφίων.
Η σύσταση του Διευθυντή επέδρασε ουσιωδώς στη ληφθείσα απόφαση. Με μόνη εξαίρεση την επιφύλαξη που διατυπώθηκε ως προς την αξία της εμπιστευτικής έκθεσης του 1985, η Ε.Δ.Υ. έκρινε ως βάσιμη τη σύσταση του Διευθυντή και, επομένως η απόφασή της διαπνέεται από το ίδιο σφάλμα όπως και η απόφαση του Διευθυντή. Εξάλλου η επιφύλαξη της Ε.Δ.Υ. για την εμπιστευτική έκθεση του 1985, εισάγει αβεβαιότητα ως προς τα στοιχεία κρίσης που λήφθηκαν υπόψη και τη βαρύτητα που τους αποδόθηκε.
Σύγκριση των αντικειμενικών στοιχείων της αιτήτριας και των ενδιαφερόμενων μερών, αποκαλύπτει ότι -
(Α) Η αιτήτρια υπερείχε ουσιωδώς των ενδιαφερόμενων μερών σε αρχαιότητα,
(Β) τα ακαδημαϊκά της προσόντα δεν ήταν υποδεέστερα από εκείνα των ενδιαφερόμενων μερών και,
(Γ) η μόνη εμπιστευτική έκθεση η οποία λήφθηκε υπόψη, εκείνη του 1986, αποκαλύπτει την υπηρεσία της ως Εξαίρετη, όπως ήταν και η γενική απόδοση των ενδιαφερόμενων μερών στην υπηρεσία τους.
Εφόσον αγνοήθηκε η προϋπηρεσία της αιτήτριας για σκοπούς αξιολόγησης πριν το 1986, παρέμεινε ως μόνος οδηγός για την υπηρεσιακή της αξία η εμπιστευτική έκθεση του 1986. Εφόσον αγνοήθηκε η προηγούμενη υπηρεσία της, δεν μπορούσαν να γίνουν οποιεσδήποτε υποθέσεις για την αξία της.
Για τους λόγους που αναπτύσσονται πιο πάνω, κρίνω ότι η επίδικη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί.
Πριν τελειώσω, θέλω να διατυπώσω επιφυλάξεις αναφορικά με την ορθότητα της γνωμάτευσης της Γενικής Εισαγγελίας, βάσει της οποίας αγνοήθηκε η υπηρεσία της αιτήτριας στην Αρχή Αναδασμού για σκοπούς αξιολόγησης.
Ο νόμος, όπως έχουμε αναφέρει, εξισώνει την υπηρεσία εκείνη με υπηρεσία στο Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού. Διατηρώ την άποψη ότι ενόψει αυτής της εξίσωσης, είναι παραδεκτή η συμπερίληψη, στα στοιχεία κρίσης, της αξιολόγησης της υπηρεσίας της αιτήτριας στην Αρχή Αναδασμού.
Η απόφαση ακυρώνεται στο σύνολό της, βάσει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος.
Δεν εκδίδεται διαταγή για τα έξοδα.
H προσφυγή επιτυγχάνει χωρίς διαταγή για έξοδα.