ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αρχείο σε μορφή PDF - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


(1993) 4 ΑΑΔ 1058

12 Μαΐου, 1993

[ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ/στής]

ANAΦOPIKA ME TO APΘPO 146 TOY ΣYNTAΓMATOΣ

ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΓΓΕΛΗΣ,

Αιτητής,

v.

KYΠPIAKHΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,

MEΣΩ EΠITPOΠHΣ ΔHMOΣIAΣ YΠHPEΣIAΣ,

Καθ' ων η αιτηση.

(Υπόθεση Αρ. 199/92)

 

Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Συστάσεις — Ανεξάρτητο σημαντικό στοιχείο κρίσης της αξίας των υποψηφίων — Πρέπει να συνάδουν με τα στοιχεία των φακέλων — Δεν είναι απαραίτητη η προσωπική γνώση των υποψηφίων για υποβολή των συστάσεων.

Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Πείρα — Ανάληψη αυξημένων καθηκόντων δεν μπορεί να αποβεί σε βάρος των υποψηφίων στους οποίους δεν ανατέθηκαν τέτοια καθήκοντα χωρίς δική τους υπαιτιότητα.

Προσβάλλοντας με την προσφυγή του την προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών στη θέση Αρχιδεσμοφύλακα στο Τμήμα Φυλακών, ο αιτητής ισχυρίστηκε ότι υπερείχε έκδηλα αυτών, ιδίως δε σε αξία και πείρα, επειδή είχε ασκήσει αυξημένα καθήκοντα, καθώς και σε προσόντα. Περαιτέρω αμφισβήτησε τη νομιμότητα των συστάσεων του Διευθυντή ο οποίος κατά τον ισχυρισμό του ήταν νέος στο Τμήμα και δε γνώριζε καλά τους υποψήφιους.

Το Ανώτατο Δικαστήριο απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:

1.  Οι συστάσεις του Διευθυντή, αποτελούν ανεξάρτητο και σημαντικό στοιχείο κρίσης της αξίας των υποψηφίων. Πρέπει όμως, να μην έρχονται σ' αντίθεση με τα στοιχεία των φακέλων.

       Το γεγονός ότι ο Διευθυντής ανέλαβε καθήκοντα κατά ή περί το Νοέμβριο του 1990, όπως φαίνεται από την αγόρευση του δικηγόρου του αιτητή, δεν καθιστά τις συστάσεις του άκυρες.  Ο Διευθυντής υπέβαλε τις συστάσεις του στις 25/10/91, ένα χρόνο περίπου μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, χρόνος που είναι, επαρκής για τη διαμόρφωση γνώμης αναφορικά με την εργασία των υποψηφίων. Εξάλλου, δεν είναι απαραίτητο ο προϊστάμενος ενός Τμήματος να γνωρίζει προσωπικά τους υποψηφίους για το σκοπό υποβολής συστάσεων.

     Όσο για την προηγούμενη απόφαση του Διευθυντη να τοποθετήσει τον αιτητή ως υπεύθυνο στο Ιατρείο του Τμήματος, αυτή δε βρίσκεται, σ'αντίφαση με τις συστάσεις του. Άλλο θέμα είναι να θεωρηθεί κάποιος κατάλληλος για τη διεκπεραίωση ορισμένου καθήκοντος, και άλλο να θεωρηθεί ως ο καταλληλότερος για προαγωγή σε μια συγκεκριμένη θέση. Οι συστάσεις του Διευθυντή ήταν νόμιμες.

2.  Για τα προσόντα της διοικητικής και οργανωτικής ικανότητας, τα ενδιαφερόμενα μέρη, όπως και ο αιτητής, αξιολογούνταν στις εμπιστευτικές τους εκθέσεις και δεν ήταν απαραίτητη η διεξαγωγή περαιτέρω έρευνας.

3.  Η πείρα είναι παράγων που εμπίπτει στην αξία των υποψηφίων.  Τόσο ο αιτητής όσο και τα ενδιαφερόμενα μέρη αποκόμισαν σημαντική πείρα από την πολύχρονη άσκηση των καθηκόντων τους. Το ότι ο αιτητής εκτέλεσε αυξημένα καθήκοντα, όπως είναι ο ισχυρισμός του, δεν μπορεί ν' αποβεί σε βάρος των ενδιαφερομένων μερών στους οποίους δεν ανατέθηκαν τέτοια καθήκοντα, όχι λόγω υπαιτιότητάς τους.

4.  'Οσον αφορά τα προσόντα, τόσο ο αιτητής όσο και τα ενδιαφερόμενα μέρη κατέχουν τα απαιτούμενα από το Σχέδιο Υπηρεσίας προσόντα. Το γεγονός ότι το ενδιαφερόμενο μέρος Στυλιανού δεν κατέχει απολυτήριο Σχολής Μέσης Παιδείας, όπως ο αιτητής, είναι ήσσονος σημασίας, αφού τέτοιο προσόν δεν προβλέπεται από το Σχέδιο Υπηρεσίας.

5.  Η γενική αξιολόγηση του αιτητή και των ενδιαφερομένων μερών, όπως φαίνεται στις εκθέσεις τους είναι κατά τα τελευταία 5 χρόνια περίπου η ίδια. Το γεγονός ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη είχαν σε απομακρυσμένο χρόνο σχετικά χαμηλότερες αξιολογήσεις από αυτές του αιτητή, δεν αλλάζει την εικόνα των υποψηφίων.  Λαμβανομένου επίσης υπόψη ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη συστήθηκαν από το Διευθυντή του Τμήματος, στοιχείο που εμπίπτει στην αξία τους, ο αιτητής δεν υπερτερούσε σε αξία. Τα ενδιαφερόμενα μέρη υπερτερούσαν του αιτητή σε αρχαιότητα, αφού προάχθηκαν στην Κλίμακα Α7 στις 15/2/85, ενώ ο αιτητής στις 1/11/85, η δε συνολική τους υπηρεσία υπερέβαινε κατά πολύ αυτή του αιτητή.

Εν πάση περιπτώσει, ο αιτητης δεν απέδειξε έκδηλη υπεροχή.

H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.

Αναφερόμενες υποθέσεις:

Λύωνας και Άλλοι v. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 2038,

Θεοφίλου και Άλλοι v. Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (1992) 4 Α.Α.Δ. 2199,

Kazamias and Others v. Republic (1984) 3 C.L.R. 1498,

Παναγιώτου v. Δημοκρατίας (1992) 4 Α.Α.Δ. 4260.

Προσφυγή.

Προσφυγή κατά της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία προάχθηκαν στη θέση Αρχιδεσμοφύλακα, Τμήμα Φυλακών, από τις 15/11/91, τα ενδιαφερόμενα μέρη αντί του αιτητή.

Ξ. Κουσταή για Μ. Κυπριανού, για τον Αιτητή.

Α. Βασιλειάδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α', για τους Καθ' ων η αίτηση.

Cur. adv. vult.

KOYPPHΣ, Δ.: Ο αιτητής ζητά, με την παρούσα προσφυγή, την ακύρωση της απόφασης των καθ' ων η αίτηση, που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 20/12/91, με την οποία προάχθηκαν στη θέση Αρχιδεσμοφύλακα, Τμήμα Φυλακών, από τις 15/11/91, τα ενδιαφερόμενα μέρη Κυριάκος Στυλιανού και Μιχαλάκης Χρ. Κουντούρη, αντί αυτού.

Στις 5/8/91, ζητήθηκε η πλήρωση δύο κενών μόνιμων θέσεων Αρχιδεσμοφύλακα, στο Τμήμα Φυλακών (η θέση). Η θέση Αρχιθεσμοφύλακα είναι θέση Προαγωγής από τη θέση Δεσμοφύλακα (Κλίμακα Α7), την οποία κατείχαν κατά τον ουσιώδη χρόνο, τόσο ο αιτητής όσο και τα ενδιαφερόμενα μέρη.

Η Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (Ε.Δ.Υ.), κατά τη συνεδρία της ημερομηνίας 25/10/91, άκουσε τις συστάσεις του Διευθυντή του Τμήματος Φυλακών (ο Διευθυντής) ο οποίος ανέφερε τα ακόλουθα:

"Αφού έλαβε υπόψη τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους, συστήνει για προαγωγή στις δύο θέσεις τους Στυλιανού Κυριάκο και Κουντούρη Μιχαήλ. Κανονικά, στα προσόντα υπερέχει ο Έλληνας Ανδρέας, ο οποίος έχει πτυχίο Νομικής. Όμως, αφού έλαβε υπόψη και τα τρία νόμιμα κριτήρια, ξεχώρισε τους πιο πάνω, των οποίων οι Ετήσιες Εκθέσεις τους είναι καλές και έχουν και πολλά χρόνια υπηρεσία. Ο Στυλιανού είναι δεσμοφύλακας από το 1955, έκαμε πάρα πολύ καιρό στη βάρδια και επίσης τα τελευταία χρόνια έχει εμπειρία σαν διαχειριστής του παντοπωλείου. Η επιτυχία με την οποία ανταποκρίνεται στα καθήκοντά του δείχνει ότι η εικόνα που παρουσιάζουν τα προσόντα του δεν είναι ακριβής περιγραφή των ικανοτήτων του.  Στην κατάρτιση είναι πεπεισμένος ότι είναι εξίσου καλός με τους άλλους που έχουν ακαδημαϊκά προσόντα.  Το ίδιο ισχύει και για τον Κουντούρη, ο οποίος έχει 24 χρόνια υπηρεσία στο Τμήμα και οι Ετήσιες Εκθέσεις του είναι πολύ καλές. Αυτός υπηρετεί στα εργαστήρια. Επίσης ο Διευθυντής ανέφερε ότι γνωρίζει προσωπικά όλους τους υποψήφιους και αφού έλαβε υπόψη όλα τα κριτήρια και με βάση την προσωπική του εμπειρία γι' αυτούς, συστήνει τους δύο που ανέφερε πιο πάνω. Επειδή τους γνωρίζει στον τόπο εργασίας, κρίνει ότι οι ικανότητες του Στυλιανού Κυριάκου αντισταθμίζουν τη διαφορά που υπάρχει στις Ετήσιες Εκθέσεις του. Περαιτέρω, ο Διευθυντής, συγκρίνοντας το Στυλιανού με τον Παπαγεωργίου, ανέφερε ότι ο Στυλιανού έχει 15 χρόνια διαφορά στην αρχαιότητα στην προηγούμενη θέση από τον Παπαγεωργίου και λόγω της μακράς του πείρας μέσα στην υπηρεσία ο Στυλιανού μπορεί να δουλέψει πολύ καλύτερα οπουδήποτε τον τοποθετήσει μέσα στο Τμήμα. Η πιο μεγάλη πείρα και η μέχρι τώρα απόδοση του Στυλιανού στους διάφορους τομείς που έχει υπηρετήσει τον πείθουν ότι είναι καταλληλότερος από τους άλλους υποψήφιους και τον συστήνει για προαγωγή στη θέση Αρχιδεσμοφύλακα.".

Μετά την αποχώρηση του Διευθυντή, η Ε.Δ.Υ. ασχολήθηκε με την αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων και αφού έλαβε υπόψη όλα τα ενώπιόν της ουσιώδη στοιχεία, έκρινε ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη υπερείχαν των άλλων υποψηφίων και τους επέλεξε ως τους πιο κατάλληλους για προαγωγή στην επίδικη θέση (Παράρτημα 3 στην ένσταση).

Κατά τη συνεδρία της ημερομηνίας 8/11/91, η Ε.Δ.Υ. καθόρισε ως ημερομηνία ισχύος της προαγωγής των ενδιαφερομένων μερών, τις 15/11/91.

Οι προαγωγές δημοσιεύθηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας με ημερομηνία 20/12/91, ως αποτέλεσμα δε ο αιτητής καταχώρησε την παρούσα προσφυγή.

Ο κύριος λόγος τον οποίο πρόβαλε ο δικηγόρος του αιτητή γι' ακύρωση της επίδικης απόφασης είναι η υπεροχή του αιτητή και η αποτυχία της Ε.Δ.Υ. να επιλέξει τον καταλληλότερο υποψήφιο.

Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι υπερέχει των ενδιαφερομένων μερών και ιδίως του Στυλιανού, σε αξία και πείρα, που είναι παράγων που εμπίπτει στην αξία των υποψηφίων, ότι άσκησε αυξημένα καθήκοντα σε σύγκριση με τα ενδιαφερόμενα μέρη, ότι υπερέχει επίσης, όσον αφορά το ενδιαφερόμενο μέρος Στυλιανού και σε προσόντα, κι' ότι η αρχαιότητα των ενδιαφερομένων μερών δεν έπρεπε να υπερισχύσει αφού στα υπόλοιπα κριτήρια οι υποψήφιοι δεν ήταν ίσοι.

Αμφισβήτησε επίσης τη νομιμότητα των συστάσεων του Διευθυντή, ισχυριζόμενος ότι δε γνώριζε καλά τους υποψηφίους γιατί ήταν νέος στο Τμήμα κι' ότι οι συστάσεις του έρχονται σ' αντίθεση με προηγούμενη απόφασή του να τοποθετήσει τον αιτητή στο ιατρείο του Τμήματος, θεωρώντας τον ως τον καταλληλότερο.

Οι συστάσεις του Διευθυντή, αποτελούν ανεξάρτητο και σημαντικό στοιχείο κρίσης της αξίας των υποψηφίων (Λυώνας και Άλλοι v. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 2038). Πρέπει όμως, να μην έρχονται σ' αντίθεση με τα στοιχεία των φακέλων.

Το γεγονός ότι ο Διευθυντής ανέλαβε καθήκοντα κατά ή περί το Νοέμβριο του 1990, όπως φαίνεται από την αγόρευση του δικηγόρου του αιτητή, δεν καθιστά τις συστάσεις του άκυρες. Ο Διευθυντής υπέβαλε τις συστάσεις του στις 25/10/91, ένα χρόνο περίπου μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, χρόνος που είναι, κατά την κρίση μου, επαρκής για τη διαμόρφωση γνώμης αναφορικά με την εργασία των υποψηφίων. Εξάλλου, δεν είναι απαραίτητο ο προϊστάμενος ενός Τμήματος να γνωρίζει προσωπικά τους υποψηφίους για το σκοπό υποβολής συστάσεων (Θεοφίλου και Άλλοι v. Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (1992) 4 Α.Α.Δ. 2199).

Όσο για την προηγούμενη απόφαση του Διευθυντή να τοποθετήσει τον αιτητή ως υπεύθυνο στο Ιατρείο του Τμήματος, αυτή δε βρίσκεται, κατά τη γνώμη μου, σ' αντίφαση με τις συστάσεις του. Άλλο θέμα είναι να θεωρηθεί κάποιος κατάλληλος για τη διεκπεραίωση ορισμένου καθήκοντος, και άλλο να θεωρηθεί ως ο καταλληλότερος για προαγωγή σε μια συγκεκριμένη θέση.  Βρίσκω ότι οι συστάσεις του Διευθυντή ήταν νόμιμες.

Προβλήθηκε επίσης ο ισχυρισμός ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη δε διαθέτουν διοικητική και οργανωτική ικανότητα, προσόν που απαιτείται από το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης.

Η παράγραφος (3) των απαιτούμενων προσόντων του σχεδίου υπηρεσίας προνοεί:

"(3)            Ακεραιότητα χαρακτήρα, διοικητική και οργανωτική ικανότητα, πρωτοβουλία και ευθυκρισία.".

Για τα προσόντα αυτά τα ενδιαφερόμενα μέρη όπως και ο αιτητής αξιολογούνταν στις εμπιστευτικές τους εκθέσεις και δεν ήταν απαραίτητη η διεξαγωγή περαιτέρω έρευνας (Kazamias and Others v. Republic (1984) 3 C.L.R. 1498, 1503-1504).

Η πείρα είναι παράγων που εμπίπτει στην αξία των υποψηφίων. Τόσο ο αιτητής ότο και τα ενδιαφερόμενα μέρη αποκόμισαν σημαντική πείρα από την πολύχρονη άσκηση των καθηκόντων τους. Το ότι ο αιτητής εκτέλεσε αυξημένα καθήκοντα, όπως είναι ο ισχυρισμός του, δεν μπορεί ν' αποβεί σε βάρος των ενδιαφερομένων μερών στους οποίους δεν ανατέθηκαν τέτοια καθήκοντα, όχι λόγω υπαιτιότητάς τους (Παναγιώτου v. Δημοκρατίας (1992) 4 Α.Α.Δ. 4260).

Όσον αφορά τα προσόντα, τόσο ο αιτητής όσο και τα ενδιαφερόμενα μέρη κατέχουν τα απαιτούμενα από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντα. Το γεγονός ότι το ενδιαφερόμενο μέρος Στυλιανού δεν κατέχει απολυτήριο Σχολής Μέσης Παιδείας, όπως ο αιτητής, είναι ήσσονος σημασίας, αοφύ τέτοιο προσόν δεν προβλέπεται από το σχέδιο υπηρεσίας (Παναγιώτου v. Δημοκρατίας (όπως πιο πάνω)).

Η γενική αξιολόγηση του αιτητή και των ενδιαφερομένων μερών, όπως φαίνεται στις εκθέσεις τους είναι κατά τα τελευταία 5 χρόνια περίπου η ίδια. Το γεγονός ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη είχαν σε απομακρυσμένο χρόνο σχετικά χαμηλότερες αξιολογήσεις από αυτές του αιτητή, δεν αλλάζει την εικόνα των υποψηφίων. Λαμβανομένου επίσης υπόψη ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη συστήθηκαν από το Διευθυντή του Τμήματος, στοιχείο που εμπίπτει στην αξία τους, δε βρίσκω ότι ο αιτητής υπερτερούσε σε αξία. Τα ενδιαφερόμενα μέρη υπερτερούσαν του αιτητή σε αρχαιότητα, αφού προάχθηκαν στην Κλίμακα Α7 στις 15/2/85, ενώ ο αιτητής στις 1/11/85, η δε συνολική τους υπηρεσία υπερέβαινε κατά πολύ αυτή του αιτητή.

Εν πάση περιπτώσει, ο αιτητής δεν απέδειξε έκδηλη υπεροχή.

Λαμβανομένων υπόψη των πιο πάνω, βρίσκω ότι η επίδικη απόφαση ήταν εντός των πλαισίων της διακριτικής ευχέρειας των καθ' ων η αίτηση και εύλογα επιτρεπτή και δεν υπάρχει λόγος επέμβασης από το Δικαστήριο.

Ως αποτέλεσμα, η παρούσα προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται.

Καμιά διαταγή για έξοδα.

H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς διαταγή για έξοδα.


 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο