Bασιλείου Στέλιος και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (Eπιτροπή Δημόσιας Yπηρεσίας) (1993) 4 ΑΑΔ 633

Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας — Θεση πρώτου διορισμού και προαγωγής — Διακριτική ευχέρεια μη επιλογής υποψηφίου — Η διακριτική ευχέρεια πρέπει να ασκείται με νόμιμο τρόπο.

Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας — Συμβουλευτική Επιτροπή — Βοηθητικό όργανο στη διαδικασία επιλογής — Η έκθεσή της έχει συμβουλευτικό χαρακτήρα, δε δεσμεύει την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας — Η Ε.Δ.Υ δεν υποχρεούται να δώσει ειδική αιτιολογία για τη μη υιοθέτηση της έκθεσης της Συμβουλευτικής Επιτροπής — Μόνη υποχρέωση της Ε.Δ.Υ να λάβει υπόψη της την έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής.

Δημόσιοι Υπάλληλοι — Διορισμοί / Προαγωγές — Συστάσεις Τμηματάρχη — Δεν απαιτείται ειδική αιτιολογία για απόκλιση από αυτές από την Ε.Δ.Υ, εφόσον πρόκειται για θέση πρώτου διορισμού.

Αναθεωρητική Δικαιοδοσία — Διορισμοί/Προαγωγές — Κατοχή των προσόντων του Σχεδίου Υπηρεσίας δε συνεπάγεται διορισμό ή προαγωγή του υποψηφίου — Αρμόδιο όργανο για εκτίμηση των ουσιαστικών γεγονότων είναι αποκλειστικά η Διοίκηση — Το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει στην συστατική κρίση του αρμοδίου διοικητικού οργάνου εκτός αν αποδειχθεί πλάνη περί τα πράγματα ή υπέρβαση ακραίων ορίων της διακριτικής του ευχέρειας, που συνιστά υπέρβαση εξουσίας, ή παραβίαση του Συντάγματος ή του Νόμου.

Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας — Διακριτική εξουσία — Υποχρέωση άσκησης εξουσίας εύλογα και όχι αυθαίρετα — Νόημα της εύλογης διακριτικής εξουσίας.

Οι αιτητές στις προσφυγές αυτές προσέβαλαν την απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας να μην επιλέξει κανέναν από τους υποψηφίους για διορισμό / προαγωγή στη θέση Ανώτερου Λειτουργού Αεροπορικών Μεταφορών και Αερολιμένων (Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας) και ταυτόχρονα να επαναπροκηρύξει τις θέσεις.

Το Ανώτατο Δικαστήριο απορρίπτοντας τις προσφυγές, αποφάσισε ότι:

1. Όσο αφορά την πλήρωση θέσεων πρώτου διορισμού και προαγωγής, η Επιτροπή μπορεί να μην επιλέξει κανένα από τους υποψήφιους, αν, κατά την ατιολογημένη κρίση της, κανένας από αυτούς δεν είναι κατάλληλος για διορισμό ή προαγωγή (βλ. εδάφιο (11) του Άρθρου 33 και επιφύλαξη του εδαφίου (9) του Άρθρου 34 του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου (Ν. 1/90).

Η διακριτική εξουσία πρέπει να ασκείται με νόμιμο τρόπο για το σκοπό που δίδεται από το Νόμο. Ασκείται με νόμιμο τρόπο, αν λαμβάνονται υπόψη όλα τα ουσιώδη στοιχεία με τη δέουσα βαρύτητα και δεν υπάρχει πλάνη περί το Νόμο ή τα πράγματα.

Η Επιτροπή έχει καθήκον να επιλέξει τον καταλληλότερο υποψήφιο για διορισμό ή πρoαγωγή σε κενή θέση. Το συμφέρον της Υπηρεσίας και του κοινού εξυπηρετείται με ικανούς προσοντούχους δημοσίους υπαλλήλους και αυτό το συμφέρον πρέπει να εξυπηρετεί και η επιλογή από την Επιτροπή.

2. Η Συμβουλευτική Επιτροπή είναι βοηθητικό όργανο στη διαδικασία πλήρωσης θέσεως και η έκθεσή της έχει συμβουλευτικό χαρακτήρα και δε δεσμεύει την Επιτροπή. Η τελική ευθύνη και το καθήκον εκτέλεσης των υψηλών αρμοδιοτήτων και εξουσιών διορισμού και προαγωγής ανήκουν αποκλειστικά στην Επιτροπή.

Η Συμβουλευτική Επιτροπή αντικατέστησε την Τμηματική Επιτροπή της παλαιάς νομοθεσίας.

Το Άρθρο 11(3) του Νόμου προβλέπει την τήρηση συνοπτικών πρακτικών των εργασιών κάθε συνεδρίας της Επιτροπής.

Η νομοθετική πρόβλεψη για την προφορική εξέταση περιέχεται στο Άρθρο 34(10) που έχει:-

"(10) Η γενική εντύπωση της Συμβουλευτικής Επιτροπής και της Επιτροπής όσο αφορά την απόδοση των υποψηφίων σε προφορική εξέταση καταγράφεται πάντοτε στα πρακτικά της καθεμιάς Επιτροπής και αιτιολογείται."

Δεν υπήρξε καμιά παραβίαση της νομοθετικής αυτής διάταξης από την Επιτροπή.

3. Αναφορικά με τις συστάσεις του Διευθυντή, η νομοθεσία και η νομολογία είναι καλά εμπεδωμένες. Στην παρούσα περίπτωση - πλήρωση θέσεων πρώτου διορισμού - δεν έχει εφαρμογή.

Όπως φαίνεται από το πρακτικό, ο Διευθυντής έκαμε τη σύστασή του για προαγωγή, ύστερα από σύγκριση μεταξύ των υποψηφίων. Η δήλωσή του ότι θα προτιμούσε καλύτερο υλικό δείχνει πως δεν έκρινε τους υποψήφιους κατάλληλους για την πλήρωση της θέσης.

4. Όλα τα στοιχεία ήταν ενώπιον της Επιτροπής. Ακολούθησε η νομοθετικά προβλεπόμενη διαδικασία. Λήφθηκαν υπόψη τα στοιχεία που προβλέπονται στο εδάφιο (9) του Άρθρου 34 του Νόμου.

Η κατοχή των προσόντων που απαιτούνται από το Σχέδιο Υπηρεσίας δε συνεπάγεται, κατ' ανάγκη, το διορισμό ή την προαγωγή υποψηφίου στη θέση.

Η εκτίμηση των ουσιαστικών γεγονότων που υποστηρίζουν την απόφαση, εμπίπτει στην αποκλειστική αρμοδιότητα του διοικητικού οργάνου.

Η Αναθεωρητική Δικαιοδοσία του Δικαστηρίου περιορίζεται στον έλεγχο της νομιμότητας της πράξης. Το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει στην ουσιαστική κρίση του αρμοδίου διοικητικού οργάνου και στην εκτίμηση των γεγονότων που βρίσκονται ενώπιόν του, εκτός εάν αποδειχθεί πλάνη περί τα πράγματα ή υπέρβαση των ακραίων ορίων της διακριτικής του ευχέρειας, που συνιστά υπέρβαση εξουσίας, ή παραβίαση του Συντάγματος ή του Νόμου.

Το Δικαστήριο ελέγχει αν η διοίκηση διέπραξε 'κακή χρήση' ή 'υπέρβαση των άκρων ορίων της διακριτικής εξουσίας', γιατί δεν ετήρησε τα όρια που της έθεσε ο συγκεκριμένος Νόμος ή που προκύπτουν από το Σύνταγμα και τις γενικές αρχές του δικαίου.

(4) Η Επιτροπή πρέπει να ασκεί την εξουσία της εύλογα και όχι αυθαίρετα. Το νόημα της εύλογης διακριτικής εξουσίας περιέχει το δικαίωμα διοικητικού οργάνου να εκλέγει μεταξύ δυνατών λύσεων, τις οποίες μπορεί να υιοθετήσει λογικό πρόσωπο, με διαφορετική γνώμη ή εκλογή, αφού λάβει υπόψη του τα γεγονότα της κάθε περίπτωσης.

Η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε σύμφωνα με το Νόμο, χωρίς πλάνη περί τα πράγματα, στην άσκηση της διακριτικής εξουσίας της Επιτροπής και ήταν εύλογα επιτρεπτή σ' αυτή.

Oι προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.

Αναφερόμενες υποθέσεις:

Papapetrou v. Republic, 2 R.S.C.C. 115,

Andreou v. Republic (1973) 3 C.L.R. 101,

Papadopoulos v. P.S.C. (1986) 3 C.L.R. 519,

Vassos Eliades Ltd. v. Republic (1979) 3 C.L.R. 259,

O. Galanos & Sons Ltd. v. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 2004,

Republic and Another v. Aristotelous (1982) 3 C.L.R. 497,

Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας και Άλλος ν. Αναστασιάδη (1991) 3 Α.Α.Δ. 1,

Λάμπρου και Άλλοι ν. Δήμου Λευκωσίας (1991) 4 Α.Α.Δ. 2465.

Προσφυγές.

Προσφυγές εναντίον της απόφασης των καθ'ων η αίτηση με την οποία δεν επιλέγησαν οι αιτητές για διορισμό και/ή προαγωγή στη θέση Ανώτερου Λειτουργού Αεροπορικών Μεταφορών και Αερολιμένων (Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας) και εναντίον της επαναπροκήρυξης των θέσεων.

Α.Σ. Αγγελίδης, για τους Αιτητές.

Μ. Κληρίδου - Τσιάππα, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α', για τους Καθ' ων η αίτηση.

Cur. adv. vult.

ΣTYΛIANIΔHΣ, Δ.: Οι αιτητές με ξεχωριστές προσφυγές ζητούν την πιο κάτω θεραπεία:-

"1. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση της καθ' ης η αίτηση η οποία κοινοποιήθηκε στον αιτητή με επιστολή της καθ' ης ημερομ. 13.1.92 και με την οποίαν πληροφόρησε τον αιτητή ότι δεν κατέστη δυνατό να επιλεγεί για διορισμό και/ή προαγωγή για τη θέση Ανώτερου Λειτουργού Αεροπορικών Μεταφορών και Αερολιμένων (Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας) σε συνδυασμό με την επαναπροκήρυξη των θέσεων, είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.

2. Δήλωση του Δικαστηρίου με την οποία να κηρύσσεται άκυρη η απόφαση της ΕΔΥ να επαναπροκηρύξει στις 24.1.92 τις θέσεις γιατί προηγήθηκε η παράνομη και άρα άκυρη απόφαση όπως πιο πάνω."

Οι λόγοι ακυρώσεως που προβλήθηκαν είναι:-

1. Η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αυθαίρετη και λήφθηκε με υπέρβαση εξουσίας.

2. Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, (η "Επιτροπή"), αντίθετα με τις πρόνοιες του Άρθρου 11(3) των περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμων του 1990 και 1991, (Νόμοι Αρ. 1/90, 71/91 και 211/91), (ο "Νόμος"), δεν κατέγραψε, μόλις τελείωσαν οι συνεντεύξεις, τις εντυπώσεις της.

3. Έλλειψη ειδικής αιτιολογίας για την παραγνώριση της σύστασης της Συμβουλευτικής Επιτροπής και του Προϊσταμένου του Τμήματος.

4. Έλλειψη νόμιμης αιτιολογίας.

Οι αρμοδιότητες της Επιτροπής καθορίζονται στο Άρθρο 5 του Νόμου και περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, διορισμό και προαγωγή δημοσίων υπαλλήλων.

Η Επιτροπή ενεργεί πάντοτε ύστερα από πρόταση της αρμόδιας αρχής.

Με τον περί Συμπληρωματικού Προϋπολογισμού Νόμο (Αρ. 11) του 1990, (Αρ. 72/90), δημιουργήθηκαν και εγκρίθηκαν δυο θέσεις Ανώτερου Λειτουργού Αεροπορικών Μεταφορών και Αερολιμένων, Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας.

Ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Συγκοινωνιών και 'Εργων, με επιστολή του ημερομηνίας 7 Ιουνίου, 1990, ζήτησε την πλήρωση των δύο αυτών θέσεων. Επειδή οι θέσεις, σύμφωνα με το Σχέδιο Υπηρεσίας, είναι Πρώτου Διορισμού και Προαγωγής, δημοσιεύτηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας Αρ. 2519, ημερομηνίας 6 Ιουλίου, 1990, Αριθμός Γνωστοποίησης 2178, σελ. 811.

Υποβλήθηκαν εμπρόθεσμα 15 αιτήσεις.

Ο Γραμματέας της Επιτροπής, ενεργώντας σύμφωνα με το Άρθρο 34(3) του Νόμου, έστειλε στο Διευθυντή του Τμήματος Πολιτικής Αεροπορίας, (ο "Διευθυντής"), ως Πρόεδρο της Αρμόδιας Συμβουλευτικής Επιτροπής, τις αιτήσεις των υποψηφίων και αντίγραφα της σχετικής Γνωστοποίησης και του Σχεδίου Υπηρεσίας.

Ο Διευθυντής διαβίβασε στην Επιτροπή την έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής.

Η Συμβουλευτική Επιτροπή σύστησε για επιλογή με αλφαβητική σειρά οκτώ υποψήφιους, μεταξύ των οποίων τους αιτητές στις Υποθέσεις Αρ. 62/92 και 291/92.

Στις 18 Απριλίου, 1991, η Επιτροπή, με επιστολή στον Πρόεδρο της Συμβουλευτικής Επιτροπής, υπέδειξε ότι η Συμβουλευτική Επιτροπή παρέλειψε να αιτιολογήσει τη γενική εντύπωσή της όσον αφορά την απόδοση των υποψηφίων στην ενώπιόν της προφορική εξέταση, όπως απαιτείται από το Άρθρο 34(10) του Νόμου, και τον παρακάλεσε να μεριμνήσει ώστε να υπάρξει συμμόρφωση με την πιο πάνω νομοθετική διάταξη.

Στις 3 Μαΐου, 1991, ο Διευθυντής υπέβαλε συμπληρωματική έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής, στην οποία αναφέρεται η αιτιολογία της αξιολόγησης των υποψηφίων στην προφορική εξέταση.

Στις 15 Οκτωβρίου, 1991, η Επιτροπή, αφού έλαβε υπόψη τις εκθέσεις της Συμβουλευτικής Επιτροπής, αποφάσισε να καλέσει σε προφορική εξέταση ενώπιόν της τους υποψήφιους που συστήθηκαν, καθώς και τρεις υποψήφιους που δεν είχαν συστηθεί, μεταξύ των οποίων τον αιτητή στην Προσφυγή Αρ. 138/92.

Στις 21 Νοεμβρίου, 1991, η Επιτροπή δέχτηκε σε ατομική προφορική εξέταση, στην παρουσία του Διευθυντή, οκτώ από τους υποψήφιους, επειδή τρεις υποψήφιοι δεν προσήλθαν. Σε συνεννόηση με το Διευθυντή, τέθηκαν στους υποψήφιους γενικά θέματα για συζήτηση, που άπτονται των καθηκόντων και ευθυνών της θέσης, με σκοπό τη διαπίστωση των γνώσεων, της κρίσης και της προσωπικότητάς τους. Μετά το πέρας της προφορικής εξέτασης, ο Διευθυντής αξιολόγησε την απόδοση των υποψηφίων σ' αυτή.

Ο Διευθυντής σύστησε για προαγωγή στη θέση τους υποψήφιους Ειρήνη Αττεσλή και τον αιτητή στην Προσφυγή Αρ. 62/92. Ταυτόχρονα, σε ερώτηση της Επιτροπής σχετικά με τις δυνατότητες των υποψηφίων να αναλάβουν τις ευθύνες που προνοεί το Σχέδιο Υπηρεσίας, δήλωσε ότι οι συστάσεις στις οποίες προέβη, καθώς και οι αξιολογήσεις, ήταν συγκριτικές και θα προτιμούσε να είχε καλύτερο υλικό.

Η περαιτέρω εξέταση του θέματος αναβλήθηκε.

Στις 29 Νοεμβρίου, 1991, η Επιτροπή αξιολόγησε την απόδοση των υποψηφίων κατά την προφορική εξέταση ενώπιόν της, αφού έλαβε υπόψη το επίπεδο ορθότητας και επάρκειας των απαντήσεών τους, την ανάλυση, επιχειρηματολογία και αιτιολόγηση των θέσεων που υποστήριξαν σε θέματα σχετικά με τα καθήκοντα και τις απαιτήσεις της θέσης, καθώς και την προσωπικότητά τους, υπό το φως και των σχετικών κρίσεων του Διευθυντή.

Η κρίση της Επιτροπής αναφορικά με την απόδοση των αιτητών στην προφορική εξέταση ήταν:-

Αιτητής στην Προσφυγή Αρ. 62/92: Καλός.

Αιτητής στην Προσφυγή Αρ. 138/92: Σχεδόν καλός.

Αιτητής στην Προσφυγή Αρ. 291/92: Καλός.

Ακολούθως η Επιτροπή ασχολήθηκε με τη γενική αξιολόγηση των υποψηφίων. Θεωρώ αναγκαίο να παραθέσω αυτούσιο το πρακτικό, που έχει ως εξής:-

"Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας έλαβε δεόντως υπόψη την έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής, το περιεχόμενο των αιτήσεων των υποψήφιων, το περιεχόμενο των Προσωπικών Φακέλων και των Φακέλων των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψήφιων που είναι δημόσιοι υπάλληλοι, την απόδοση των υποψήφιων κατά την προφορική εξέταση και τις συστάσεις του Διευθυντή για την προαγωγή των Βασιλείου και Αττεσλή. Η Επιτροπή δεν παρέλειψε να σημειώσει ότι ο Διευθυντής, όταν ρωτήθηκε σχετικά με τις δυνατότητες των υποψήφιων να αναλάβουν τις ευθύνες που προνοεί το Σχέδιο Υπηρεσίας, ανέφερε ότι οι συστάσεις στις οποίες προβαίνει, καθώς και οι αξιολογήσεις, είναι συγκριτικές και θα προτιμούσε να είχε καλύτερο υλικό.

Η Επιτροπή, αφού έλαβε υπόψη τα πιο πάνω, έκρινε ότι υπό το φως των απαιτήσεων του Σχεδίου Υπηρεσίας, ούτε οι συστηθέντες ούτε οι άλλοι υποψήφιοι έχουν την ικανότητα να ανταποκριθούν με επάρκεια στα καθήκοντα και τις ευθύνες της θέσης. Ιδιαίτερα, η Επιτροπή σημείωσε ότι πρόκειται για θέση Πρώτου Διορισμού και Προαγωγής, της οποίας τα καθήκοντα και οι ευθύνες είναι αυξημένα και σοβαρά και θα αναμένετο από τους υποψήφιους να είναι σε θέση να ανταποκριθούν σ' αυτά επαρκώς, ασκώντας οργανωτική και διοικητική ικανότητα, πρωτοβουλία, υπευθυνότητα και ευθυκρισία, όπως προβλέπει το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης.

Ύστερα από τα πιο πάνω, η Επιτροπή έκρινε πως κανένας από τους υποψήφιους δεν είναι κατάλληλος για να καταλάβει τη θέση και αποφάσισε μην προχωρήσει στην πλήρωση των εν λόγω θέσεων και παράλληλα να τις επαναπροκηρύξει."

Η εξουσία της Επιτροπής να διορίσει ή προαγάγει δεν επιβάλλει σ' αυτή την υποχρέωση της πλήρωσης της θέσης, αν, κατά την κρίση της, δεν υπάρχει κατάλληλος υποψήφιος για διορισμό ή προαγωγή.

Αυτή ήταν η θέση της νομολογίας του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου και του Ανωτάτου Δικαστηρίου (βλ., μεταξύ άλλων, Theodhoros G. Papapetrou v. The Republic (Public Service Commission) 2 R.S.C.C. 115· Chrysostomos Andreou v. Republic (Public Service Commission) (1973) 3 C.L.R. 101· Papadopoulos v. P.S.C. (1986) 3 C.L.R 519). Στην υπόθεση Papadopoulos v. P.S.C., (ανωτέρω), στη σελ. 523, διαβάζουμε:-

"As regards the first submission of counsel for applicant, I must say that I entirely disagree with his proposition that the Public Service Commission was bound to promote the applicant. In the case of Papapetrou v. The Republic, 2 R.S.C.C. 115, it has been decided that the Public Service Commission was not bound to appoint any candidate even though he may have been found to possess the required qualifications specified in the relevant schemes of service, if it was of the opinion that such candidate was not, on the whole, qualified and suitable for such appointment.

This principle has been reiterated in the case of Andreou v. The Republic (1973) 3 C.L.R. 101 where at page 104 it is stated that if a suitable candidate is not found, the Commission is not bound to fill a vacancy merely because it has been requested or authorised to do so or because it has advertised the existence of such vacancy or because there exists a qualified candidate."

Όσο αφορά την πλήρωση θέσεων πρώτου διορισμού και προαγωγής, η Επιτροπή μπορεί να μην επιλέξει κανένα από τους υποψήφιους, αν, κατά την αιτιολογημένη κρίση της, κανένας από αυτούς δεν είναι κατάλληλος για διορισμό ή προαγωγή (βλ. εδάφιο (11) του Άρθρου 33 και επιφύλαξη του εδαφίου (9) του Άρθρου 34 του Νόμου).

Η διακριτική εξουσία πρέπει να ασκείται με νόμιμο τρόπο για το σκοπό που δίδεται από το νόμο. Ασκείται με νόμιμο τρόπο, αν λαμβάνονται υπόψη όλα τα ουσιώδη στοιχεία με τη δέουσα βαρύτητα και δεν υπάρχει πλάνη περί το νόμο ή τα πράγματα - (βλ. μεταξύ άλλων, Vassos Eliades Ltd. v. Republic (1979) 3 C.L.R. 259· O. Ghalanos & Son Ltd. v. Κυπριακής Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 2004).

Η Επιτροπή έχει καθήκον να επιλέξει τον καταλληλότερο υποψήφιο για διορισμό ή προαγωγή σε κενή θέση. Το συμφέρον της Υπηρεσίας και του κοινού εξυπηρετείται με ικανούς προσοντούχους δημοσίους υπαλλήλους και αυτό το συμφέρον πρέπει να εξυπηρετεί και η επιλογή από την Επιτροπή - (βλ., μεταξύ άλλων, Republic and Another v. Aristotelous (1982) 3 C.L.R. 497).

Η Συμβουλευτική Επιτροπή είναι βοηθητικό όργανο στη διαδικασία πλήρωσης θέσεως και η έκθεσή της έχει συμβουλευτικό χαρακτήρα και δε δεσμεύει την Επιτροπή. Η τελική ευθύνη και το καθήκον εκτέλεσης των υψηλών αρμοδιοτήτων και εξουσιών διορισμού και προαγωγής ανήκουν αποκλειστικά στην Επιτροπή.

Η Συμβουλευτική Επιτροπή αντικατέστησε την Τμηματική Επιτροπή της παλαιάς νομοθεσίας.

Το Άρθρο 11(3) του Νόμου προβλέπει την τήρηση συνοπτικών πρακτικών των εργασιών κάθε συνεδρίας της Επιτροπής.

Η νομοθετική πρόβλεψη για την προφορική εξέταση περιέχεται στο Άρθρο 34(10) που έχει:-

Δεν υπήρξε καμιά παραβίαση της νομοθετικής αυτής διάταξης από την Επιτροπή.

Ο ισχυρισμός ότι πρέπει να δίδεται ειδική αιτιολογία για τη μη υιοθέτηση από την Επιτροπή της έκθεσης της Συμβουλευτικής Επιτροπής είναι ανεδαφικός και νομικά αβάσιμος. Η Επιτροπή έχει μόνο υποχρέωση να λάβει υπόψη της, μεταξύ άλλων, την έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής. Αναφορικά με τις συστάσεις του Διευθυντή, η νομοθεσία και η νομολογία είναι καλά εμπεδωμένες. Στην παρούσα περίπτωση - πλήρωση θέσεων πρώτου διορισμού - δεν έχει εφαρμογή.

Όπως φαίνεται από το πρακτικό που έχει προεκτεθεί, ο Διευθυντής έκαμε τη σύστασή του για προαγωγή, ύστερα από σύγκριση μεταξύ των υποψηφίων. Η δήλωσή του ότι θα προτιμούσε καλύτερο υλικό δείχνει πως δεν έκρινε τους υποψήφιους κατάλληλους για την πλήρωση της θέσης.

Όλα τα στοιχεία ήταν ενώπιον της Επιτροπής. Ακολουθήθηκε η νομοθετικά προβλεπόμενη διαδικασία. Λήφθηκαν υπόψη τα στοιχεία που προβλέπονται στο εδάφιο (9) του Άρθρου 34 του Νόμου.

Μεταξύ των καθηκόντων και ευθυνών της θέσης, όπως προβλέπονται στο Σχέδιο Υπηρεσίας, είναι τα ακόλουθα:

"(α) Υπεύθυνος για τη διοίκηση, οργάνωση, ανάπτυξη και εύρυθμη λειτουργία ενός ή περισσότερων αερολιμένων, περιλαμβανομένων των κτιριακών συγκροτημάτων, των γραφείων, των καταστημάτων και άλλων υπηρεσιών, καθώς και των χώρων σταθμεύσεως αεροσκαφών και οχημάτων.

(β) Συντονίζει τις δραστηριότητες αεροπορικών εταιρειών, αντιπροσωπειών και άλλων υπηρεσιών που σχετίζονται με τον αερολιμένα που υπηρετεί, σύμφωνα με τους Κανονισμούς του Διεθνούς Οργανισμού Πολιτικής Αεροπορίας, τη σχετική Νομοθεσία και την καθορισμένη πολιτική της Κυπριακής Δημοκρατίας.

(γ) Συντονίζει τις εργασίες της Επιτροπής Ασφάλειας του Αερολιμένα που υπηρετεί και μεριμνά για την εφαρμογή των Κανονισμών Ασφάλειας."

Αυτά είχε υπόψη της η Επιτροπή όταν στο σκεπτικό της απόφασής της έκαμνε αναφορά στο Σχέδιο Υπηρεσίας.

Ο δικηγόρος των αιτητών ισχυρίζεται ότι οι αιτητές, οι οποίοι κατείχαν τα απαιτούμενα ακαδημαϊκά προσόντα, ήταν κατάλληλοι για διορισμό.

Η εκτίμηση των ουσιαστικών γεγονότων που υποστηρίζουν την απόφαση εμπίπτει στην αποκλειστική αρμοδιότητα του διοικητικού οργάνου.

Το Δικαστήριο ελέγχει "αν η διοίκηση διέπραξε 'κακή χρήση' ή 'υπέρβαση των άκρων ορίων της διακριτικής εξουσίας', γιατί δεν ετήρησε τα όρια που της έθεσε ο συγκεκριμένος νόμος ή που προκύπτουν από το Σύνταγμα και τις γενικές αρχές του δικαίου·" - (Π.Δ. Δαγτόγλου - "Γενικό Διοικητικό Δίκαιο" α', β' Έκδοση, 1984, σελ. 127).

Η Επιτροπή πρέπει να ασκεί την εξουσία της εύλογα και όχι αυθαίρετα. Το νόημα της εύλογης διακριτικής εξουσίας περιέχει το δικαίωμα διοικητικού οργάνου να εκλέγει μεταξύ δυνατών λύσεων, τις οποίες μπορεί να υιοθετήσει λογικό πρόσωπο, με διαφορετική γνώμη ή εκλογή, αφού λάβει υπόψη του τα γεγονότα της κάθε περίπτωσης - (βλ. O. Ghalanos & Son Ltd. v. Κυπριακής Δημοκρατίας, (ανωτέρω), και Γεώργιος Λάμπρου και Άλλοι v. Δήμου Λευκωσίας (1991) 4 Α.Α.Δ. 2465).

Οι αιτιάσεις των αιτητών δεν ευσταθούν. Η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε σύμφωνα με το Νόμο, χωρίς πλάνη περί τα πράγματα, στην άσκηση της διακριτικής εξουσίας της Επιτροπής και ήταν εύλογα επιτρεπτή σ' αυτή.

Οι προσφυγές αποτυγχάνουν και απορρίπτονται.

Καμιά διαταγή για έξοδα.

Oι προσφυγές απορρίπτονται χωρίς διαταγή για έξοδα.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία