ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αρχείο σε μορφή PDF - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


(1993) 4 ΑΑΔ 439

4 Μαρτίου, 1993

[ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στής]

ANAΦOPIKA ME TA APΘPA 146 KAI 28 TOY ΣYNTAΓMATOΣ

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΧΑΡΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΗ,

Αιτήτριες,

v.

KYΠPIAKHΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,

MEΣΩ EΠITPOΠHΣ ΔHMOΣIAΣ YΠHPEΣIAΣ,

Καθ' ων η αίτηση.

(Υποθέσεις Αρ. 615/91 και 830/91)

 

Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας —- Δέουσα έρευνα — Υποχρέωση έρευνας και διαπίστωσης κατοχής των απαιτουμένων προσόντων από τους υποψηφίους — Το Δικαστήριο επεμβαίνει μόνο όταν η ερμηνεία των σχεδίων υπηρεσίας δεν είναι εύλογα επιτρεπτή.

Δημόσιοι Υπάλληλοι — Διορισμοί / Προαγωγές — Υποψήφιοι Υπάλληλοι στη Δημόσια Υπηρεσία — Ένα από τα στοιχεία που λαμβάνεται υπόψη είναι το περιεχόμενο των προσωπικών φακέλων και των φακέλων των ετήσιων υπηρεσιακών εκθέσεων — Άρθρο 34(9) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου (Ν. 1/90).

Δημόσιοι Υπάλληλοι — Διορισμοί / Προαγωγές — Γραπτές Εξετάσεις — Ένα από τα στοιχεία που λαμβάνονται υπόψη για τον προσδιορισμό της αξίας των υποψηφίων.

Δημόσιοι Υπάλληλοι — Διορισμοί/Προαγωγές — Συνεντεύξεις — Αυξημένη η σημασία τους σε θέσεις Πρώτου Διορισμού και Προαγωγής.

Οι δύο αιτήτριες προσέβαλαν με την προσφυγή τους την απόφαση των καθ'ων η αίτηση να διορίσουν το ενδιαφερόμενο μέρος, αντί αυτών, στη μόνιμη θέση Διευθύντριας της Στέγης Νέας Ελεούσας.

Το Ανώτατο Δικαστήριο απορρίπτοντας τις προσφυγές, αποφάσισε ότι:

(1)    Αναφορικά με την προσφυγή αρ. 830/91:

Η Σχολή στην οποία είχε φοιτήσει η αιτήτρια, δεν ήταν Σχολή Κοινωνικής Εργασίας/Ευημερίας όπως προνοεί η παράγραφος 3(1)(β) του Σχεδίου Υπηρεσίας και ως εκ τούτου ορθά η Ε.Δ.Υ. αποφάσισε ότι η αιτήτρια δεν πληρούσε τον σχετικό όρο του Σχεδίου Υπηρεσίας.  Το γεγονός ότι η αιτήτρια κληθηκε σε γραπτές και προφορικές εξετάσεις από τη Συμβουλευτική Επιτροπή, συστήθηκε και θεωρήθηκε ότι κατέχει το πλεονέκτημα της θέσης είναι άσχετο, γιατί, σύμφωνα με τη νομολογία, το καθήκον και η ευθύνη διακρίβωσης των προσόντων των υποψηφίων ανήκει αποκλειστικά στο διορίζον όργανο, δηλαδή στην προκειμένη περίπτωση, την Ε.Δ.Υ.  Η Επιτροπή έχει, όχι μόνο εξουσία, αλλά και υποχρέωση να ερευνήσει η ίδια το θέμα της κατοχής των προσόντων από τους υποψηφίους. Το Δικαστήριο επεμβαίνει μόνο όταν η ερμηνεία και εφαρμογή του Σχεδίου Υπηρεσίας δεν είναι εύλογα επιτρεπτή. Όσον αφορά τη διεξαγωγή έρευνας, προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου ότι η Ε.Δ.Υ., προτού αποφασίσει για το θέμα, είχε προβεί στις δέουσες ενέργειες (ζήτησε διευκρινήσεις μέσω του Υπουργείου Εξωτερικών από την Πρεσβεία της Δημοκρατίας στην Αθήνα).

Από τα πιο πάνω προκύπτει ότι δε δικαιολογείται επέμβαση του Δικαστηρίου και η προσφυγή πρέπει να απορριφθεί.

(2)   Αναφορικά με την προσφυγή αρ. 615/91:

     Σύμφωνα με το Άρθρο 34(9) των Περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμων του 1990 έως 1991, το περιεχόμενο των Προσωπικών Φακέλων και των Φακέλων των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων όλων των υποψηφίων που είναι δημόσιοι υπάλληλοι, είναι ένα από τα στοιχεία που πρέπει να ληφθούν υπόψη από την Ε.Δ.Υ κατά την αξιολόγηση των υποψηφίων.

     Επιπρόσθετα, και όπως φαίνεται από τα πρακτικά της Ε.Δ.Υ., παρόλον που η Συμβουλευτική Επιτροπή δε σύστησε την αιτήτρια, εντούτοις, για τους λόγους που αναφέρονται στα πρακτικά, η Ε.Δ.Υ. έκρινε ορθό να καλέσει η ίδια την αιτήτρια σε προσωπική συνέντευξη ενώπιόν της μαζί με τις υπόλοιπες 4 συστηθείσες υποψήφιες.

     Αναφορικά με την αξία, η υπεροχή της αιτήτριας είναι στα Αγγλικά όπου εξασφάλισε 87 μονάδες έναντι 65 του ενδιαφερομένου μέρους. Εφόσον όμως το Σχέδιο Υπηρεσίας απαιτεί "καλή γνώση" της Αγγλικής γλώσσας, θεωρείται ότι ήταν εύλογα επιτρεπτό για την Ε.Δ.Υ. να θεωρήσει ότι το ενδιαφερόμενο μέρος πληρούσε αυτή την προϋπόθεση.  Η καλύτερη γνώση της Αγγλικής από την Αιτήτρια δε δημιουργεί έκδηλη υπεροχή. Επίσης, η απόδοση στις γραπτές εξετάσεις, είναι μόνο ένα από τα στοιχεία που λαμβάνονται υπόψη για τον προσδιορισμό της αξίας ενός υποψηφίου.

     Στη συνέντευξη δίνεται αυξημένη σημασία σε θέσεις η Πρώτου Διορισμού και Προαγωγής και περαιτέρω είναι χρήσιμη σε περίπτωση διορισμού στις ψηλότερες θέσεις της ιεραρχίας της Υπηρεσίας.

Oι προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.

Αναφερόμενες υποθέσεις:

Mytides and Another v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1096,

Παπαγαπίου v. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 1604,

Μιλτιάδους και Άλλοι v. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 1318,

Αντωνίου v. Δημοκρατίας (1991) 4 Α.Α.Δ. 3740,

Αντωνίου v. Δημοκρατίας (1992) 4 Α.Α.Δ. 3033,

Public Service Commission v. Potoudes and Others (1987) 3 C.L.R. 1591,

Τορνάρης και Άλλος v. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 2619,

Hadjisavva v. Republic (1982) 3 C.L.R. 76,

Hadjiioannou v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1041.

Προσφυγές.

Προσφυγές εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία διορίστηκε το ενδιαφερόμενο μέρος στη μόνιμη θέση Διευθύντριας Στέγης Νέας Ελεούσας από 3.6.1991, αντί των αιτητριών.

Παπάμιχαήλ και Βρυωνίδης, για την Αιτήτρια στην Yπόθεση Αρ. 615/91.

Γ. Μηχανικός, για την Αιτήτρια στην Υπόθεση Αρ. 830/91.

Ρ. Βραχίμη-Πετρίδου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α' για τους Καθ' ων η αίτηση.

Ν. Γιαπανάς, για το Ενδιαφερόμενο μέρος.

Cur. adv. vult.

APTEMHΣ, Δ.: Οι προσφυγές αυτές συνεκδικάστηκαν γιατί στρέφονται εναντίον της ίδιας διοικητικής πράξης.

Οι Αιτήτριες ζητούν δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση των Καθ' ων η Αίτηση που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 21.6.1991 να διορίσουν την κα Δέσπω Αλούπα-Γιαπανά στη μόνιμη θέση Διεθύντριας Στέγης Νέας Ελεούσας από 3.6.1991 είναι άκυρη, παράνομη και χωρίς νομικό αποτέλεσμα.

Τα γεγονότα, όπως φαίνονται από όλα τα έγγραφα και στοιχεία που παρουσιάστηκαν στο Δικαστήριο, είναι ως εξής:

Ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, με επιστολή του με αρ. ΥΕ 233/59 και ημερ. 3.2.90, ζήτησε την πλήρωση μιας κενής μόνιμης (Τακτ. Προϋπ.) θέσης Διευθύντριας Στέγης Νέας Ελεούσας στο Τμήμα Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας.

Επειδή σύμφωνα με το Σχέδιο Υπηρεσίας, η θέση Διευθύντριας Στέγης Νέας Ελεούσας, Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, είναι θέση Πρώτου Διορισμού και Προαγωγής, η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (Ε.Δ.Υ.) στη συνεδρίασή της στις 12.2.90 αποφάσισε να δημοσιευτεί η πιο πάνω θέση στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας και να δοθεί προθεσμία τριών εβδομάδων για την υποβολή αιτήσεων από τους ενδιαφερομένους.

Η θέση αυτή δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερ. 16.2.90 με αρ. γνωστοποίησης 534 και σ' αυτήν καθορίστηκε ως τελευταία ημερομηνία υποβολής αιτήσεων η 10.3.90.

Τα απαιτούμενα προσόντα, σύμφωνα με το Σχέδιο Υπηρεσίας είναι:

"3. Aπαιτούμενα προσόντα:

(1)   (α) Πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλος ή ισότιμο προσόν σε ένα από τα ακόλουθα θέματα ή συνδυασμό των θεμάτων αυτών: Ψυχολογία, Κοινωνική Εργασία/Ευημερία, Κοινωνική Πολιτική ή Κοινωνιολογία·

ή

(β)   Δίπλωμα τριετούς φοίτησης σε Ανώτερη Σχολή Κοινωνικής Εργασίας/Ευημερίας ή ισότιμο προσόν σε τομέα σχετικό με εξειδικευμένη ιδρυματική φροντίδα παιδιών και νέων και ικανοποιητική πείρα σε ιδρυματική φροντίδα παιδιών ή/και νέων ή/και ηλικιωμένων σε Ιδρύματα του Τμήματος Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας.

(2)   . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .. . . .

(3)   Πολύ καλή γνώση της Ελληνικής και καλή γνώση της Αγγλικής γλώσσας.

    . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ."

(4)   Πείρα σχετική με τα καθήκοντα της θέσης που αποκτήθηκε είτε σε υπηρεσία σε δημόσια θέση είτε σε έκτακτη απασχόληση στη Δημόσια Υπηρεσία θα αποτελεί πλεονέκτημα."

Σ' ανταπόκριση στην πιο πάνω γνωστοποίηση υποβλήθηκαν 33 αιτήσεις. Ο Γραμματέας της Ε.Δ.Υ., με την επιστολή του με αρ. φακ. 34/83/ΙΙ και ημερ. 3.4.90 έστειλε στον Αναπληρωτή Διευθυντή Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας, Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ως Πρόεδρο της αρμόδιας Συμβουλευτικής Επιτροπής, τις 33 αιτήσεις καθώς και αντίγραφα της σχετικής γνωστοποίησης και του Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης Διευθύντριας Στέγης Νέας Ελεούσας.

Η Συμβουλευτική Επιτροπή μελέτησε το Σχέδιο Υπηρεσίας, εξέτασε τις αιτήσεις και τα προσόντα του καθενός υποψηφίου και έκρινε ότι 27 υποψήφιοι είχαν τα προσόντα που απαιτούνται στην παρ. 3(1)(α) ή 3(1)(β) του Σχεδίου Υπηρεσίας. Η Αιτήτρια Αντωνίου και το ενδιαφερόμενο μέρος κρίθηκαν ότι κατείχαν το απαιτούμενο προσόν της παρ. 3(1)(α) και η Αιτήτρια Σκουφάρη κρίθηκε ότι κατείχε το απαιτούμενο προσόν της παρ. 3(1)(β).

Η Συμβουλευτική Επιτροπή αποφάσισε να γίνει γραπτή εξέταση για τους 27 υποψηφίους και για όσους επιτύχουν να ακολουθήσει προφορική εξέταση. Η γραπτή εξέταση αποτελείτο από 3 Μέρη (Α, Β, και Γ). Η Συμβουλευτική Επιτροπή καθόρισε ως κατώτατο όριο επιτυχίας το 50% που περιλαμβάνει τη συνολική βαθμολογία από τα δύο μέρη Α και Β. Επίσης καθόρισε ως κατώτατο όριο επιτυχίας το 50% για το μέρος Γ που αφορούσε εξέταση στην Αγγλική γλώσσα.

Στις γραπτές εξετάσεις προσήλθαν 14 υποψήφιοι από τους οποίους πέτυχαν 7 και προσήλθαν και οι 7 στην προφορική συνέντευξη.

Η Συμβουλευτική Επιτροπή έκρινε ότι από τις υποψήφιες που πέτυχαν στις γραπτές εξετάσεις, η Χαριτίνη Σκουφάρη είχε το πλεονέκτημα που προβλέπεται από το Σχέδιο Υπηρεσίας.  Η Συμβουλευτική Επιτροπή σε δύο συνεδρίες στις 26.7.1990 και 4.8.1990 αξιολόγησε την προσωπικότητα, τις γνώσεις και τη γενική απόδοση της καθεμιάς από τις 7 υποψήφιες και έκρινε τις εξής 4 υποψήφιες κατ' αλφαβητική σειρά Γιαπανά - Αλούπα Δέσπω, Ελισσαίου-Παντζιαρή Μαρίλια, Μιχαήλ Αντιγόνη, Σκουφάρη Χαριτίνη, ως "Πολύ Καλές" και τις σύστησε ως πιο κατάλληλες για διορισμό.  Η Αιτήτρια Αντωνίου είχε αξιολογηθεί ως "Καλή".

Στη συνεδρίασή της με ημερ. 2.10.90, η Ε.Δ.Υ., αφού έλαβε υπόψη τα ενώπιόν της στοιχεία και με βάση τα πορίσματα της Συμβουλευτικής Επιτροπής, αποφάσισε να καλέσει σε προφορική εξέταση ενώπιόν της, σε ημερομηνίες που θα ορίζονταν αργότερα, τις 4 υποψήφιες που συστήθηκαν από τη Συμβουλευτική Επιτροπή, καθώς και την Αναστασία Χαρή Αντωνίου, η οποία όπως αναφέρουν τα πρακτικά της Ε.Δ.Υ. εξήλθε τρίτη στο γραπτό διαγωνισμό με 138 μονάδες, έναντι 120 και 106 που έλαβαν αντίστοιχα 2 από τις 4 συστηθείσες, και η οποία κρίθηκε ως "Καλή" στην προφορική εξέταση.

Η Ε.Δ.Υ. δέχτηκε σε προφορική εξέταση τις υποψήφιες στη συνεδρίασή της με ημερομηνία 8.11.90 στην οποία παρέστη και αντιπρόσωπος του Διευθυντή. Μετά το πέρας της προφορικής εξέτασης ο Πρώτος Λειτουργός Ευημερίας κ. Αργύρης Ρούσος, ο οποίος εξουσιοδοτήθηκε από το Διευθυντή των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας, με την επιστολή του με ημερ. 2.11.90, να τον εκπροσωπήσει αξιολόγησε την απόδοση των υποψήφιων σ'αυτές και αποχώρησε από τη συνεδρίαση. Στη συνέχεια η Ε.Δ.Υ. αξιολόγησε και η ίδια την απόδοσή τους, υπό το φως και των σχετικών κρίσεων του εκπροσώπου του Διευθυντή.

Η Ε.Δ.Υ. ανέβαλε τη γενική αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων, προκειμένου να διερευνηθεί περαιτέρω το κατά πόσον η υποψήφια Χαριτίνη Σκουφάρη ικανοποιεί το Σχέδιο Υπηρεσίας και συγκεκριμένα τη διάζευξη (β) της παραγράφου (1) των Απαιτούμενων Προσόντων.

Η Ε.Δ.Υ. ζήτησε από την Πρεσβεία της Δημοκρατίας στην Αθήνα (μέσω του Υπουργείου Εξωτερικών) να πάρει διευκρινήσεις κατά πόσον το Δίπλωμα Αδελφής Νοσοκόμου και Επισκέπτριας του Πατριωτικού Ιδρύματος Κοινωνικής Προνοίας και Αντιλήψεως (Σχολής Αδελφών Νοσοκόμων και Επισκεπτριών) πληρεί το Σχέδιο Υπηρεσίας.

Η Ε.Δ.Υ. στη συνεδρίασή της με ημερ. 17.1.91, καθοδηγούμενη και από στοιχεία που λήφθηκαν μέσω του Υπουργείου Εξωτερικών από την Ελλάδα, αποφάσισε ότι η Αιτήτρια δεν ικανοποιεί το Σχέδιο Υπηρεσίας και επομένως αποκλείεται από την παραπέρα διαδικασία.

Στη συνέχεια η Ε.Δ.Υ., αφού άκουσε τον εκπρόσωπο του Διευθυντή Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας ασχολήθηκε με τη γενική αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων. Η Ε.Δ.Υ., αφού έλαβε δεόντως υπόψη την έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής, το περιεχόμενο των αιτήσεων των υποψηφίων, το περιεχόμενο των Προσωπικών Φακέλων και των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων που είναι δημόσιοι υπάλληλοι, την απόδοση των υποψηφίων κατά την προφορική εξέταση και τη σύσταση του εκπροσώπου του Διευθυντή των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας, επέλεξε τη Μαρίλια Παντζιαρή-Ελισσαίου ως την καταλληλότερη για διορισμό στη θέση Διευθύντριας Στέγης Νέας Ελεούσας, Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας.

Η Ε.Δ.Υ. στη συνεδρίασή της με ημερ. 14.3.91 έλαβε γνώση της επιστολής με την οποία η Μαρίλια Παντζιαρή-Ελισσαίου δεν αποδέχτηκε το διορισμό και αποφάσισε να ακυρώσει την προσφορά και να προχωρήσει στην επιλογή άλλης υποψήφιας. Τα πρακτικά της συνεδρίας της Ε.Δ.Υ. ημερ. 14.3.1991 αναφέρουν ότι:

"Η Επιτροπή λαμβάνοντας υπόψη όλα τα ενώπιον της ουσιώδη στοιχεία, έκρινε ότι η Δέσπω ΑΛΟΥΠΑ-ΓΙΑΠΑΝΑ, η οποία έχει και τη σύσταση του Αναπληρωτή Διευθυντή, υπερέχει γενικά της άλλης υποψήφιας και την επέλεξε σαν την πιό κατάλληλη για διορισμό στη μόνιμη (Τακτ. Προϋπ.) θέση Διευθύντριας Στέγης Νέας Ελεούσας, Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας".

Oι λόγοι ακυρότητας της πιο πάνω απόφασης διορισμού που προβάλλονται από την Αιτήτρια στην προσφυγή υπ. Αρ. 830/91 είναι:

1.      H διορισθείσα υστερεί καταδήλως της Αιτήτριας η οποία καταδήλως υπερτερεί και/ή είναι καλύτερη αυτής ως προς προσόντα, αξία, εκθέσεις, αρχαιότητα, πείρα, επαγγελματική κατάρτιση κ.λ.π.

2.  Η προσβαλλομένη απόφαση και/ή πράξη δεν είναι πλήρως αιτιολογημένη.

3.  Η απόφαση λήφθηκε κατά διαδικασία που προηγήθηκε και που πάσχει νομικά, γιατί στηρίχθηκε σε γεγονότα που δεν έπρεπε να ληφθούν υπ' όψιν.

4.  Οποιαδήποτε απόφαση και/ή έκθεση ή εισήγηση προσώπου και/ή επιτροπής επιλογής με την οποία εσυστήνετο για προαγωγή το ενδιαφερόμενο μέρος και πάνω στην οποία οι καθ' ων η αίτηση στηρίχθηκαν προς έκδοση της προσβαλλομένης απόφασής τους είναι άκυρη.

5.  Η απόφαση λήφθηκε χωρίς την δέουσα έρευνα και/ή καθ' υπέρβαση ή κατάχρηση εξουσίας.

Η Αιτήτρια καθ' όλο τον ουσιώδη χρόνο κατείχε τη θέση της Ιδρυματικής Λειτουργού 1ης Τάξης και είναι απόφοιτος της Σχολής Αδελφών Νοσοκόμων και Επισκεπτριών του Πατριωτικού Ιδρύματος Κοινωνικής Πρόνοιας και Αντιλήψεως (ΠΙΚΠΑ). Η Σχολή αυτή δεν ήταν Σχολή Κοινωνικής Εργασίας/Ευημερίας όπως προνοεί η παράγραφος 3(1)(β) του Σχεδίου Υπηρεσίας και ως εκ τούτου ορθά η Ε.Δ.Υ. αποφάσισε ότι η Αιτήτρια δεν πληρούσε τον σχετικό όρο του Σχεδίου Υπηρεσίας. To γεγονός ότι η Αιτήτρια κλήθηκε σε γραπτές και προφορικές εξετάσεις από τη Συμβουλευτική Επιτροπή, συστήθηκε και θεωρήθηκε ότι κατέχει το πλεονέκτημα της θέσης είναι άσχετο, γιατί, σύμφωνα με τη νομολογία, το καθήκον και η ευθύνη διακρίβωσης των προσόντων των υποψηφίων ανήκει αποκλειστικά στο διορίζον όργανο, δηλαδή στην προκειμένη περίπτωση, την Ε.Δ.Υ. Η Επιτροπή έχει, όχι μόνο εξουσία, αλλά και υποχρέωση να ερευνήσει η ίδια το θέμα της κατοχής των προσόντων από τους υποψηφίους (βλ. Mytides and Another v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1096, σελ. 1111).  Το Δικαστήριο επεμβαίνει μόνο όταν η ερμηνεία και εφαρμογή του Σχεδίου Υπηρεσίας δεν είναι εύλογα επιτρεπτή (βλ. Αγάπιος Παπαγαπίου ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 1604, όπου το Δικαστήριο αναφέρθηκε σε σωρεία αποφάσεων πάνω στο θέμα. Επίσης στην Κλέαρχος Μιλτιάδους και Άλλοι ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 1318, το Δικαστήριο είπε:

"Aνεξάρτητα όμως από τη γνώμη της Τμηματικής Επιτροπής, η Επιτροπή έχει με το Νόμο καθήκο να ερμηνεύσει η ίδια το σχέδιο υπηρεσίας, να διακριβώσει τα προσόντα του υποψηφίου ως πραγματικό γεγονός και τελικά να εφαρμόσει το σχέδιο στα γεγονότα της κάθε περίπτωσης και να αποφασίσει αν ένας υποψήφιος κατέχει τα προσόντα που προβλέπονται στο σχέδιο".

Όσον αφορά τη διεξαγωγή έρευνας, προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου ότι η Ε.Δ.Υ. προτού αποφασίσει για το θέμα είχε προβεί στις δέουσες ενέργειες (ζήτησε διευκρινήσεις μέσω του Υπουργείου Εξωτερικών από την Πρεσβεία της Δημοκρατίας στην Αθήνα).

Από τα πιό πάνω προκύπτει ότι δε δικαιολογείται επέμβαση του Δικαστηρίου και η Προσφυγή πρέπει να απορριφθεί.

Έτσι, δεν υπάρχει λόγος εξέτασης των υπολοίπων θεμάτων που εγείρονται, εφόσον η Προσφυγή αποτυγχάνει για το λόγο που αναφέρεται πιό πάνω.

Η Αιτήτρια στην Προσφυγή υπ' αρ. 615/91 ζητά ακύρωση της απόφασης της Ε.Δ.Υ. για τους εξής λόγους:

(α) Η απόφαση πάσχει γιατί δεν πραγματοποιήθηκε η αρχή της επιλογής του καλύτερου από τους διαθέσιμους υποψηφίους.

(β) Η απόφαση λήφθηκε χωρίς τη δέουσα έρευνα.

(γ) Η απόφαση λήφθηκε κατά διαδικασία η οποία επροηγήθη και η οποία πάσχει νομικά γιατί στηρίχτηκε σε γεγονότα τα οποία δεν έπρεπε να ληφθούν υπ' όψιν.

(δ) Η απόφαση είναι προϊόν αλλοτρίου σκοπού και παραβιάζει τα δικαιώματα της Αιτητρίας, τους κανόνες της Φυσικής Δικαιοσύνης και την αρχή της ίσης μεταχείρισης.

(ε) Η απόφαση πάσχει λόγω πλάνης περί τα πράγματα και/ή τον Νόμο.

(στ) Η απόφαση παρεγνώρισε τα προσόντα και τις ειδικές γνώσεις Αιτητρίας.

(ζ) Η απόφαση είναι αναιτιολόγητη και/ή λήφθηκε καθ' υπέρβασιν εξουσίας.

Το πρώτο θέμα που εγείρει ο δικηγόρος της Αιτήτριας στην γραπτή αγόρευση είναι ότι η Ε.Δ.Υ. κακώς έλαβε υπόψη τις εμπιστευτικές εκθέσεις της Αιτήτριας γιατί αυτές είναι ανεπαρκείς και πλημμελείς και τις υπογράφει ως αξιολογών λειτουργός ο Επαρχιακός Λειτουργός Ευημερίας, ο οποίος δεν είναι άμεσα Προϊστάμενος του προσωπικού του Ιδρύματος και δεν γνωρίζει ή έχει επαφή με το προσωπικό του.

Επίσης ισχυρίζεται ότι η Αιτήτρια υπερτερεί σε αξία του ενδιαφερόμενου μέρους επειδή στις γραπτές εξετάσεις η Αιτήτρια συγκέντρωσε 138 βαθμούς (51-87) ενώ το ενδιαφερόμενο μέρος συγκέντρωσε 120 βαθμούς (55-65).

Το θέμα των εμπιστευτικών εκθέσεων όπως αυτό εκτίθεται πιό πάνω εγέρθηκε και εξετάστηκε από το Δικαστήριο στις Προσφυγές της Αιτήτριας, Αναστασία Χαρή Αντωνίου v. Δημοκρατίας (1991) 4 Α.Α.Δ. 3740 και Αναστασία Χαρή Αντωνίου v. Δημοκρατίας (1992) 4 Α.Α.Δ. 3033. Το Δικαστήριο αφού εξέτασε το θέμα σε σχέση με τις ισχύουσες Κανονιστικές Διατάξεις αποφάσισε ότι "ο ισχυρισμός της Αιτήτριας αναφορικά με τις εμπιστευτικές εκθέσεις είναι ολότελα αβάσιμος." Συμφωνώ και υιοθετώ την πιο πάνω θέση του Δικαστή κ. Στυλιανίδη.

Επίσης, όπως προκύπτει από τα πρακτικά της Ε.Δ.Υ. στην προκειμένη περίπτωση οι εμπιστευτικές εκθέσεις της Αιτήτριας δε φαίνεται να έχουν επηρεάσει αρνητικά την αξιολόγησή της από την Ε.Δ.Υ.

Εξ άλλου, σύμφωνα με το άρθρο 34(9) των Περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμων του 1990 έως 1991, το περιεχόμενο των Προσωπικών Φακέλων και των Φακέλων των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων όλων των υποψηφίων που είναι δημόσιοι υπάλληλοι, είναι ένα από τα στοιχεία που πρέπει να ληφθούν υπόψη από την Ε.Δ.Υ κατά την αξιολόγηση των υποψηφίων.

Eπιπρόσθετα, και όπως φαίνεται από τα πρακτικά της Ε.Δ.Υ., παρόλον που η Συμβουλευτική Επιτροπή δε σύστησε την Αιτήτρια, εντούτοις, για τους λόγους που αναφέρονται στα πρακτικά, η Ε.Δ.Υ. έκρινε ορθό να καλέσει η ίδια την Αιτήτρια σε προσωπική συνέντευξη ενώπιόν της μαζί με τις υπόλοιπες 4 συστηθείσες υποψήφιες.

Αναφορικά με την αξία, η υπεροχή της Αιτήτριας είναι στα Αγγλικά όπου εξασφάλισε 87 μονάδες έναντι 65 του ενδιαφερομένου μέρους.  Εφόσον όμως το Σχέδιο Υπηρεσίας απαιτεί "καλή γνώση" της Αγγλικής γλώσσας θεωρώ ότι ηταν εύλογα επιτρεπτό για την Ε.Δ.Υ. να θεωρήσει ότι το ενδιαφερόμενο μέρος πληρούσε αυτή την προϋπόθεση. Συναφής είναι και η απόφαση του Δικαστηρίου πάνω στο ίδιο θέμα στην Προσφυγή υπ' αρ. 86/91 (πιο πάνω). Η καλύτερη γνώση της Αγγλικής από την Αιτήτρια δεν δημιουργεί έκδηλη υπεροχή. Επίσης, η απόδοση στις γραπτές εξετάσεις είναι μόνο ένα από τα στοιχεία που λαμβάνονται υπόψη για τον προσδιορισμό της αξίας ενός υποψηφίου.

Η Αιτήτρια ισχυρίζεται ότι είναι κάτοχος περισσοτέρων προσόντων και ότι η Ε.Δ.Υ. δεν προέβη σε δέουσα έρευνα για το θέμα αυτό. Στο σημείο αυτό ο δικηγόρος της Αιτήτριας λανθασμένα αναφέρει στην γραπτή αγόρευσή του ότι η Ε.Δ.Υ., κατόπιν λανθασμένης εισήγησης της Συμβουλευτικής Επιτροπής, θεώρησε το δίπλωμα της Αιτήτριας ισότιμο προσόν αντί να θεωρηθεί ότι η Αιτήτρια κατέχει δίπλωμα τριετούς φοίτησης σε Ανώτερη Σχολή Κοινωνικής Ευημερίας.

Η Συμβουλευτική Επιτροπή θεώρησε ότι τόσο η Αιτήτρια όσο και το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχαν πανεπιστημιακό δίπλωμα και άρα πληρούσαν τις απαιτήσεις της παρ.3(1)(α) του Σχεδίου Υπηρεσίας. Η Αιτήτρια κατέχει πανεπιστημιακό δίπλωμα (Master of Arts του Gomenius University Bratislava) στη Ψυχολογία, και το ενδιαφερόμενο μέρος πανεπιστημαικό δίπλωμα στην Κοινωνιολογία. Όσον αφορά τα προσόντα, η Αιτήτρια και το ενδιαφερόμενο μέρος κρίθηκαν ισότιμες και ως εκ τούτου δεν ευσταθεί ο πιο πάνω ισχυρισμός της Αιτήτριας.

Η Αιτήτρια ισχυρίζεται επίσης ότι κατέχει το πλεονέκτημα του Σχεδίου Υπηρεσίας επειδή κατά την 9 ετή θητεία της στη δημόσια υπηρεσία ασκούσε πλην των καθηκόντων της Παιδοκόμου και τα καθήκοντα της υπό πλήρωση θέσης ως υπεύθυνη βάρδιας κατά τις αργίες και τα Σαββατοκυρίακα.

Οι ευθύνες και τα καθήκοντα της υπό πλήρωση θέσης, όπως εκτίθενται στο Σχέδιο Υπηρεσίας, είναι τα εξής:

"(α)   Υπεύθυνη για την οργάνωση, διοίκηση και εύρυθμη λειτουργία του Iδρύματος σύμφωνα με τους κανονισμούς και την πολιτική του Τμήματος.

(β)   Οργανώνει, προγραμματίζει και συντονίζει τους τομείς καθηκόντων και αρμοδιοτήτων του προσωπικού, εποπτεύει, εκπαιδεύει και επιμορφώνει το προσωπικό του Iδρύματος.

(γ)   Αναλαμβάνει εξειδικευμένη εργασία, εφαρμόζοντας ή εποπτεύοντας την εφαρμογή ειδικών ψυχολογικών ή άλλων μεθόδων για την αντιμετώπιση των αναγκών των ενοίκων.

(δ)   Συνεργάζεται με αρμόδιες υπηρεσίες, οργανώσεις και άλλους παράγοντες για την υλοποίηση των στόχων του Ιδρύματος.

(ε)   Εκτελεί οποιαδήποτε άλλα καθήκοντα που θα της ανατεθούν".

H Aιτήτρια στις υπηρεσιακές της εκθέσεις για τα έτη 1989, 1988, 1987 και 1986 περιγράφει τα καθήκοντά της κυρίως ως εξής: "Φροντίδα, απασχόληση, ψυχαγωγία, ψυχοπαιδαγωγική, επίβλεψη". Στην ετήσια υπηρεσιακή έκθεση για το 1990 αναφέρει επιπρόσθετα: "Ανάληψη υπευθυνότητας της λειτουργίας του ιδρύματος στην απουσία της διεύθυνσης-διοργάνωση εκδηλώσεων του ιδρύματος". Από τη σύγκριση των καθηκόντων που αναφέρονται στο Σχέδιο Υπηρεσίας με τα καθήκοντα που εκτελεί η Αιτήτρια, έστω και λαμβάνοντας υπόψη τη δήλωση της ότι αναλαμβάνει υπευθυνότητα για τη λειτουργία του Ιδρύματος κατά την απουσία της διεύθυνσης προκύπτει ότι ήταν εύλογα επιτρεπτό στην Ε.Δ.Υ. να κρίνει ότι η Αιτήτρια δεν κατείχε το πλεονέκτημα του Σχεδίου Υπηρεσίας.

Tέλος, η Αιτήτρια ισχυρίζεται ότι η αξιολόγηση του εκπροσώπου του Διευθυντή, βασισμένη αποκλειστικά στις ελλειπείς εμπιστευτικές εκθέσεις υιοθετείται από την Ε.Δ.Υ. σε βάρος της.

Ο εκπρόσωπος του Διευθυντή δεν έκαμε αναφορά στις εμπιστευτικές εκθέσεις της Αιτήτριας, και ως εκ τούτου βρίσκω ότι ούτε αυτός ο ισχυρισμός ευσταθεί.  Αναφορικά με τις συνεντεύξεις, ο δικηγόρος της Αιτήτριας ισχυρίζεται ότι η απόδοση στη συνέντευξη είναι ίσως ο μοναδικός τρόπος εντελώς υποκειμενικής αξιολόγησης η οποία και καθιστά αδύνατον τον ακυρωτικό δικαστικό έλεγχο και ως εκ τούτου δεν μπορεί να δοθεί στην απόδοση των υποψηφίων στην συνέντευξη μεγαλύτερη σημασία από την Ε.Δ.Υ. για να αποτελέσει αυτή αποφασιστικό ή/και αποκλειστικό κριτήριο κατά την επιλογή της καλύτερης υποψήφιας από την Ε.Δ.Υ.

Από τα πρακτικά της Ε.Δ.Υ. δε φαίνεται να έχει δοθεί μεγαλύτερη σημασία στην απόδοση κατά την συνέντευξη.

Ανεξάρτητα από τα πιο πάνω και όπως λέχθηκε στην απόφαση Public Service Commission v. Potoudes and Others (1987) 3 C.L.R. 1591 στη συνέντευξη δίδεται αυξημένη σημασία σε θέσεις Πρώτου Διορισμού και Προαγωγής και περαιτέρω είναι χρήσιμες σε περίπτωση διορισμού στις ψηλότερες θέσεις της ιεραρχίας της Υπηρεσίας.

Απορρίπτω επίσης τον ισχυρισμό ότι "καμιά αιτιολογία της Ε.Δ.Υ. δεν παρατίθεται όσον αφορά την προτίμηση της Ε.Δ.Υ. στο διορισμό του ενδιαφερομένου μέρους". Ο ισχυρισμός δεν ευσταθεί γιατί η αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης συμπλήρωνεται από τα στοιχεία των φακέλων. (Βλ. Ιορδάνης Τορνάρης και Άλλος v. Δημοκρατία (1990) 3 A.A.Δ. 2619.)

Τέλος και ενόψει των πιό πάνω, δεν μπορεί να πετύχει η προσφυγή της Αιτήτριας γιατί τα ακαδημαϊκά και άλλα προσόντα της που ήταν ενώπιον της Ε.Δ.Υ. δε συνιστούν "έκδηλη υπεροχή" όπως η έννοια αυτή επεξηγήθηκε από το Δικαστή κ. Πική στην υπόθεση Χ" Σάββα v. Δημοκρατίας (1982) 3 C.L.R. σελ.76 και υιοθετήθηκε από την Ολομέλεια στην υπόθεση Χ" Ιωάννου v. Δημοκρατίας (1983) 3 C.L.R. σελ.1041.

Για όλους τους πιο πάνω λόγους οι Προσφυγές αποτυγχάνουν και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.

Δεν εκδίδω οποιαδήποτε διαταγή για έξοδα.

Oι προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο