|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1992) 4 ΑΑΔ 4297
13 Νοεμβρίου, 1992
[ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 24,28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΟΞΥΝΟΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 1044/90).
Αναθεωρητική Δικαιοδοσία Ανωτάτου Δικαστηρίου — Δικαστικός Έλεγχος - Φορολογική προσφυγή — Οι αρχές επί των προσφυγών γενικά ισχύουν και επί των φορολογικών προσφυγών. Η έννοια της εύλογα επιτρεπτής διοικητικής πράξης.
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Λόγοι ακυρώσεως — Έλλειψη δέουσας έρευνας — Συνέπεια η ακύρωση της σχετικής/πράξης.
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Λόγοι ακυρώσεως - Πλάνη περί τα πράγματα.
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Λόγοι ακυρώσεως — Προκατάληψη — Βάρος και μέσα αποδείξεως — Οι
Ο αιτητές ζήτησε με την προσφυγή την αναθεώρηση φορολογιών και καθορισμών έκτακτης εισφοράς που του επεβλήθησαν για συγκεκριμένα έτη. Είχε εμφιλοχωρήσει και έκδοση (και εκτέλεση) εντάλματος ερεύνης εναντίον του αιτητή, της συζύγου και των εταιρειών που ήταν αναμεμιγμένος προς λήψη των στοιχείων που θεμελίωσαν τις επίδικες πράξεις.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Οι προσφυγές εναντίον αποφάσεων του Εφόρου σε φορολογικές υποθέσεις, κάτω από το Άρθρο 146 του Συντάγματος, διέπονται από τις ίδιες αρχές όπως και οι άλλες προσφυγές.
Η εξουσία του Δικαστηρίου περιορίζεται στον έλεγχο της νομιμόμητας της διοικητικής πράξης και τη διακρίβωση κατά πόσον η Διοίκηση έχει υπερβεί τα ακραία όρια της διακριτικής της εξουσίας - (Hadjieraclis and Another v. Republic (1984) 3 C.L.R. 604, 611). Η διοικητική πράξη θεωρείται νόμιμη. Το βάρος της απόδειξης των λόγων ακυρότητας το φέρει ο αιτητής. Η διαπίστωση των γεγονότων ανήκει στο Διευθυντή και το Δικαστήριο τότε μόνο επεμβαίνει, αν υπάρχει πλάνη περί τα πράγματα ή το νόμο, ή ο Διευθυντής υπερβαίνει τα όρια της διακριτικής του εξουσίας, με το νόημα ότι η διαπίστωση των γεγονότων δεν είναι εύλογα επιτρεπτή με βάση τα ενώπιόν του στοιχεία.
Εύλογα επιτρεπτή είναι η απόφαση στην οποία ένα λογικό πρόσωπο θα μπορούσε να καταλήξει με τα στοιχεία που είχε ενώπιόν της η Διοίκηση, ανεξάρτητα αν ένα άλλο λογικό πρόσωπο μπορούσε να καταλήξει σε διαφορετική απόφαση.
2. Η παράλειψη να γίνει η δέουσα έρευνα, η οποία προξενεί έλλειψη γνώσης των ουσιωδών γεγονότων, έχει ως αποτέλεσμα, λόγω της παράβασης των αρχών του διοικητικού δικαίου, την ακύρωση της σχετικής διοικητικής πράξης.
3. Πλάνη περί τα πράγματα συνίσταται, είτε στη λήψη υπόψη μη υφιστάμενου γεγονότος, είτε στη μη λήψη υπόψη υπάρχοντος γεγονότος.
4. Από τα ενώπιον του Δικαστηρίου στοιχεία - τον ογκώδη φάκελο της Διοίκησης, τις επιστολές του Εφόρου, και την αιτιολογία που δίδεται - αποδεικνύεται ότι ο Έφορος, πριν να καταλήξει στην προσβαλλόμενη απόφαση, έκαμε σε βάθος ενδελεχή έρευνα. Δεν συντρέχει πλάνη περί τα πράγματα. Ο αιτητής δεν ικανοποίησε το Δικαστήριο ότι ο Έφορος ενήργησε με πλάνη περί τα πράγματα. Ούτε ένδειξη πιθανολόγησης πλάνης δεν έχει αποδειχθεί.
5. Διοικητική πράξη ακυρώνεται αν είναι προϊόν προκατάληψης ή αποδειχθεί έλλειψη αμεροληψίας. Το βάρος της απόδειξης έχει εκείνος που ισχυρίζεται την ύπαρξη προκατάληψης. Ο αιτητής πρέπει να παρουσιάσει συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά για θεμελίωση εχθρικής διάθεσης και προκατάληψης.
Οι αρχές που διέπουν το θέμα μπορούν να συνοψιστούν ως εξής:-
(α) Τα όργανα που μετέχουν στη διαδικασία έκδοσης μιας διοικητικής πράξης πρέπει να είναι αμερόληπτα και αν αποδειχθεί το αντίθετο, τότε η σχετική διοικητική πράξη είναι άκυρη.
(β) Η έλλειψη αμεροληψίας πρέπει να αποδειχθεί με αρκετή βεβαιότητα, είτε από γεγονότα που πηγάζουν από τα σχετικά διοικητικά έγγραφα, ή από άλλα γεγονότα που οδηγούν σε ασφαλές συμπέρασμα μεροληψίας.
Είναι στη φύση της πλειοψηφίας των ανθρώπων να εκτελούν με δυσφορία τις χρηματικές τους υποχρεώσεις προς την πολιτεία. Αυτό είναι πλήρως κατανοητό από το Δικαστήριο. Κανένα όμως στοιχείο δεν παρουσιάστηκε, που να τεκμηριώνει τον ισχυρισμό της προκατάληψης.
Οι αποφάσεις του Εφόρου ήταν εύλογα επιτρεπτές.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Hadjieraclis and Another v. Republic (1984) 3 C.L.R. 604·
Θουκυδίδη ν. Δημοκρατίας (1988) 3(Γ) Α.Α.Δ. 1150·
Μιχαήλ και Άλλη ν. Δημοκρατίας (1989) 3(E) Α.Α.Δ. 3083·
Καλοψιδιώτης ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 3453·
Ιωνίδης ν. Δημοκρατίας (1991) 4(B) Α.Α.Δ. 1459·
Photos Photiades and Co. v. Republic (1964) C.L.R. 102·
Ακίνητα Στέλλα Γαλαταριώτη Λίμιτεδ ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 1692·
Christou v. Republic (1980) 3 C.L.R. 437·
Soteriadou and Others v. Republic (1983) 3 C.L.R. 921·
Ioannides and Others v. Republic (1989) 3(A) C.L.R. 278·
Χρίστου και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (1989) 3(A) Α.Α.Δ. 2111.
Προσφυγή.
Προσφυγή με την οποία προσβάλλονται οι φορολογίες και/ή Ειδοποιήσεις Επιβολής Φορολογίας στον αιτητή καθώς και οι αποφάσεις και/ή πράξεις των καθ' ων η αίτησις να επιβάλουν φόρον εισοδήματος στον αιτητή όπως εκοινοποιήθηκαν στον αιτητή με επιστολή των καθ' ων η αίτηση ημερομηνίας 15/9/1990.
Ξ. Συλλούρης, για τον αιτητή.
Γ. Λαζάρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α', για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την προσφυγή αυτή ο αιτητής ζητά τις πιο κάτω θεραπείες:-
"(α) Δήλωσιν του Δικαστηρίου ότι αι φορολογίαι και/ ή Ειδοποιήσεις Επιβολής Φορολογίας εις τον Αιτητήν αρ. 33/90/09, 76/90/09, 75/90/09, 74/90/09, 73/90/09, 72/90/09, 71/90/09, 70/90/09, 69/90/09, 68/90/09, 67/90/09 καθώς και αι αποφάσεις και/ή πράξεις των καθ' ων η Αίτησις να επιβάλουν φόρον εισοδήματος εις τον Αιτητήν ως εκοινοποιήθησαν εις τον Αιτητήν δι' επιστολής των Καθ' ων η Αίτησις ημερομ. 15.9.90 είναι άκυροι (null and void) και άνευ οιουδήποτε αποτελέσματος (of no effect whatsoever).
(β) Δήλωσιν του Δικαστηρίου ότι οι καθορισμοί (assessments) εκτάκτης εισφοράς (special contributions) και/ή αι ειδοποιήσεις επιβολής εκτάκτης εισφοράς επί του Αιτητού διά τα έτη 1977 και 1978 και/ή αι αποφάσεις των Καθ' ων η Αίτησις να επιβάλουν έκτακτον εισφοράν εις τον Αιτητήν διά τα έτη 1977 και 1978 είναι άκυροι (null and void) και άνευ οιουδήποτε αποτελέσματος (of no effect whatsoever).
(γ) Δήλωσιν του Δικαστηρίου ότι αι αποφάσεις και/ή πράξεις και/ή βεβαιώσεις φορολογίας και/ή εκτάκτου εισφοράς των Καθ' ων η Αίτησις που επέβαλαν εις τον Αιτητήν φόρον εισοδήματος και έκτακτον εισφοράν που αναφέρονται ανωτέρω είναι άκυροι και άνευ οιουδήποτε αποτελέσματος."
Οι λόγοι ακυρώσεως που προβλήθηκαν και αναπτύχθηκαν είναι:-
1. Έλλειψη δέουσας έρευνας και πλάνη περί τα πράγματα.
2. Προκατάληψη και/ή εκδικητική συμπεριφορά.
3. Περιορισμός του δικαιώματος ακροάσεως, με την έννοια ότι δεν δόθηκε στον αιτητή η ευκαιρία ή/και το δικαίωμα να προβεί στις δέουσες διευκρινίσεις και εξηγήσεις.
4. Έλλειψη αιτιολογίας.
Τα γεγονότα, όπως φανερώνονται από τα ενώπιον του Δικαστηρίου στοιχεία, είναι:-
Ο αιτητής ασχολείται με την ανάπτυξη γης και με κτηματομεσιτικές επιχειρήσεις. Το εγγεγραμμένο γραφείο του βρίσκεται στη Λευκωσία, Λεωφόρος Στασίνου, Αρ. 10, Διαμέρισμα 3.
Οι δραστηριότητές του επεικτείνονταν στις επαρχίες Κερύνειας και Λευκωσίας. Αγόρασε και ανέπτυξε ακίνητη περιουσία σε πολλές περιοχές, όπως το Δάλι, τη Νήσου, τα Λατσιά, (Νέα Λήδρα), το Γέρι, τα Κατύδατα και Στρόβολο.
To 1984 και 1985 ο Έφορος Φόρου Εισοδήματος, (ο "Έφορος"), επέβαλε στον αιτητή φορολογίες φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 1967-1976 και 1979/ 1978 και έκτακτης εισφοράς για τις τριμηνίες των ετών 1977 και 1978.
Η νομιμότητα των φορολογιών αυτών προσβλήθηκε με τις Προσφυγές Αρ. 218/84 και 820/85.
Στις 3 Απριλίου, 1990, ο Έφορος δέχτηκε ότι οι πιο πάνω φορολογίες επιβλήθηκαν χωρίς τη δέουσα έρευνα και δεν ήταν επαρκώς αιτιολογημένες. Το Δικαστήριο τις ακύρωσε.
Μετά τη δικαστική ακύρωση, με αίτηση του Εφόρου, εκδόθηκε ένταλμα ερεύνης εναντίον του αιτητή, της συζύγου του και εταιρειών στις οποίες ο αιτητής ήταν διευθυντής και/ή μέτοχος.
Η εκτέλεση του εντάλματος πραγματοποιήθηκε στις 11 Ιουνίου, 1990, στα υποστατικά του αιτητή. Παραλήφθηκαν διάφορα έγγραφα και στοιχεία, τα οποία αφορούσαν τις εμπορικές επιχειρήσεις του αιτητή και είχαν σχέση με τις φορολογικές του υποχρεώσεις.
Τα έγγραφα που παραλήφθηκαν, λόγω του μεγάλου όγκου τους, δεν ήταν δυνατό να καταγραφούν στο γραφείο του αιτητή και συμφωνήθηκε με τον τότε δικηγόρο του, κ. Μ. Χριστοδούλου, να καταγραφούν με λεπτομέρεια στο γραφείο του Εφόρου και να δοθεί κατάλογος τούτων στο δικηγόρο του.
Έγινε ταξινόμηση και λεπτομερής καταγραφή όλων των εγγράφων και κατάλογος αποτελούμενος από 13 σελίδες δόθηκε στο νέο δικηγόρο του αιτητή, κ. Συλλούρη.
Μεταξύ των εγγράφων που παραλήφθηκαν, περιλαμβάνονταν φάκελοι με αντίγραφα φορολογιών φόρου εισοδήματος και έκτακτης εισφοράς, διπλότυπα επιταγών, τίτλοι κτημάτων, πωλητήρια έγγραφα.
Τα έγγραφα που αφορούσαν την εργασία που οι ελεγκτές του αιτητή έκαμναν για σκοπούς ελέγχου και την υποβολή λογαριασμών παραδόθηκαν στον αιτητή μόλις ζητήθηκαν.
Στις 7 Ιουλίου, 1990, ο Έφορος, μετά από έρευνα όλων των στοιχείων τα οποία συνέλεξε, επέβαλε νέες φορολογίες, με βάση το Άρθρο 21(3) των περί Βεβαιώσεως και Εισπράξεως Φόρων Νόμων του 1978 έως 1988, (Αρ. 4/78, 23/78, 41/79, 164/87, 159/88), (ο "Νόμος"), με νέο υπολογισμό του εισοδήματος.
Κοινοποίησε την απόφασή του με επιστολή ημερομηνίας 7 Ιουλίου, 1990, η οποία έχει:-
"Αναφέρομαι στις φορολογικές σας υποχρεώσεις για τα φορολογικά έτη 1967 μέχρι 1979 (έτη εισοδήματος 1966 μέχρι 1978) καθώς και στις Κεφαλαιουχικές σας καταστάσεις κατά την 31.12.1970 και 31.12.78 και σας πληροφορώ ότι με βάση το δικαίωμα που μου παρέχει το άρθρο 21(3) των Περί Βεβαιώσεως και Εισπράξεως Φόρων Νόμων του 1978-1988 έχω υπολογίσει εκ νέου το εισόδημά σας για τα πιο πάνω χρόνια.
Επισυνάπτω αναλυτικές καταστάσεις που δείχνουν τις τροποποιήσεις που έγιναν στις κεφαλαιουχικές καταστάσεις της 31.12.70 και 31.12.78 (Πίνακες Α-Γ).
2. Αναφέρω πιο κάτω λεπτομέρειες των σημείων που προέκυψαν μετά την επανεξέταση των εγγράφων και άλλων στοιχείων που παρελήφθησαν από τα υποστατικά σας κατά την εκτέλεση του εντάλματος ερεύνης που πραγματοποιήθηκε στις 11.6.90. Στους πίνακες Α, Β και Γ που επισυνάπτονται φαίνονται τα σημαντικά ποσά που πραλείψατε να δηλώσετε στις Κεφαλαιουχικές σας καταστάσεις κατά την 31.12.70 και 31.12.78.
(α) Το κόστος των οικοπέδων στην Κερύνεια που παρέμειναν στην κατοχή σας κατά την 31.12.78 υπολογίστηκε βάσει των στοιχείων που αναφέρονται στην ένορκο δήλωσή σας ημερομηνίας 12.3.90 ως επίσης και βάσει διαφόρων άλλων εγγράφων. Το ολικό κόστος των οικοπέδων ανέρχεται στο ποσό των £88,200.- (αξία κτήματος £63,200.- πλέον έξοδα διαχωρισμού £25,000.-). Οι εισπράξεις από τις πωλήσεις μερικών οικοπέδων ήσαν £60,000.- κατά τα χρόνια 1973-74. Σύμφωνα με δικούς μου υπολογισμούς το κόστος των οικοπέδων που πουλήθηκαν ήταν περίπου το 1/2 της τιμής πώλησης, δηλ. £30,000.- άρα το κόστος των απούλητων οικοπέδων υπολογίζεται στις £58,200.- (£88,200 - £30,000).
(β) Κατά την εξέταση των διαφόρων εγγράφων και στοιχείων εξακρίβωσα ότι έχετε προβεί στην αγορά μεγάλης κτηματικής περιουσίας στην Κερύνεια την οποία δεν δηλώσατε στις Κεφαλαιουχικές καταστάσεις κατά την 31.12.70 και 31.12.78 ενώ εδηλώσατε σημαντικά ποσά δανείων που έγιναν για την απόκτηση της εν λόγω περιουσίας. Συμπεριέλαβα στον επισυνημμένο Πίνακα Α' τα κτήματα αυτά και παράλληλα αποδέχτηκα μέρος των πιστωτών που αναφέρονται στις Κεφαλαιουχικές σας καταστάσεις. (KENNETH FREDERICK ALDER και άλλους). Για τα εν λόγω δάνεια έχετε υποθηκεύσει ακίνητη περιουσία στην Επαρχία Λευκωσίας. Παρόλο τούτο είμαι διατεθειμένος αν προσκομισθούν αποδεικτικά στοιχεία να αναθεωρήσω την αρχική μου απόφαση και να αγνοήσω την περιουσία που βρίσκεται στα κατεχόμενα και παράλληλα να μη λάβω υπόψη τα δάνεια που αφορούν την περιουσία αυτή.
(γ) Τα χωράφια στο Δάλι αρ. εγγρ. Ν. 104 και Ν. 109 και στα Λατσιά Αρ. εγγρ. Ε.598 αγοράστηκαν στις 22.10.70 σύμφωνα με την Κεφαλαιουχική κατάσταση της 31.12.70. Ενώ στην κατάστασή σας της 31.12.78 δηλώνονται σαν δωρεά από τον πατέρα σας. Στην πρώτη κατάσταση παραδεχτήκατε ότι τα εν λόγω χωράφια τα αγοράσατε εσείς και αφού πρώτα μεταβιβάστηκαν στον πατέρα σας την ίδια μέρα μεταβιβάστηκαν επ' ονόματι σας. Άρα το κόστος των χωραφιών αυτών έπρεπε να συμπεριληφθεί και στην κατάσταση της 31.12.78.
(δ) Τα χωράφια στην Νήσου Αρ. εγγρ. Β6, Δάλι Ν. 125 και Ν.204 και Λατσιά Ε.421 που αναφέρονται σαν δωρεά από τον αδελφό σας Ευστάθιο Όξυνο, δεν μπορούν να γίνουν δεκτά. Να σημειωθεί ότι τα χωράφια στο Δάλι τα εδηλώσατε κατά την 31.12.70 σαν αγορά.
(ε) Τα κτήματα στη Νήσου Αρ. εγγρ. Δ.414 και Δ.307 που φαίνονται σαν αγορά από την πενθερά σας Ελένη Π. Χριστοδουλίδου το 1969 έναντι £17,264, επωλήθησαν το 1980 έναντι £41,000 και σύμφωνα με τη δήλωσή σας το εν λόγω ποσό εδωρήθη σε εσάς. Τα στοιχεία που έχω στα χέρια μου δείχνουν πέραν πάσης αμφιβολίας ότι η εν λόγω πράξη έγινε από εσάς και όχι την πενθερά σας η οποία ούτε την οικονομική δυνατότητα είχε ούτε τις στοιχειώδεις γνώσεις του επαγγέλματος του κτηματομεσίτη κατείχε.
(ζ) Τα χωράφια στο Γέρι Αρ. εγγρ. J270 και Δάλι L80 που φαίνονται σαν δωρεά προς τη σύζυγό σας από την μητέρα της είναι κατά την γνώμη μου εικονικές πράξεις. Τα χωράφια στο Δάλι Μ245 και Μ442 που δωρίσατε στη σύζυγό σας στις 25.2.75 ελήφθησαν υπόψη κατά την ημερομηνία αγοράς 31.10.73.
(η) Τα χωράφια στο Γέρι Αρ. εγγρ. Η.230 και Η.219 που φαίνονται σαν ανταλλαγή της συζύγου σας με τον κ. Α. Παπασάββα τα εθεώρησα σαν δική σας αγορά. Το ολικό κόστος κτήσεως υπελογίσθη αφού ελήφθη υπόψη η αρχική τιμή των ανταλλαγέντων κτημάτων πλέον το ποσό που οφείλεται στον Α. Παπασάββα, σύμφωνα με τη δήλωσή σας της 31.12.78.
(θ) Τα χωράφια στο Δάλι Αρ. εγγρ. Η. 155, Η. 156 και Η. 167 δεν εδηλώθηκαν στην κατάσταση της 31.12.78 ενώ εδηλώθηκαν στην κατάσταση της 31.12.70. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Κτηματολογίου τα εν λόγω χωράφια παραμένουν επ' ονόματι σας.
(ι) Κατά το έτος 1978 διατηρούσατε τραπεζικό λογαριασμό στην Ελλάδα με την Ιονική και Λαϊκή Τράπεζα Ελλάδος. Σύμφωνα με τα στοιχεία που υπάρχουν ποσό $15000, δολλάρια Αμερικής, εδηλώθη στο αεροδρόμιο των Αθηνών και ακολούθως κατατέθηκε στην πιο πάνω Τράπεζα.
(κ) Οι επενδύσεις σε μετοχές σε διάφορες εταιρείες υπολογίσθηκαν βάσει των διαφόρων πιστοποιητικών μετοχών και άλλων εγγράφων ως επίσης και βάσει δικής σας κατάστασης στοιχείων ενεργητικού και παθητικού ημερομηνίας 7.11.1973.
(λ) Σύμφωνα με τις καταστάσεις που υποβλήθηκαν από τους ελεγκτές της εταιρείας σας O.K. MANAGERS LTD το υπόλοιπο του τρεχούμενου λογαριασμού σας με την εν λόγω εταιρεία κατά την 31.12.78 ανήρχετο στις £13,517 και το Μετοχικό Κεφάλαιο σας £2.-.
(μ) Σχετικά με τα ποσά που αναφέρονται στις Κεφαλαιουχικές σας καταστάσεις ότι οφείλονται σε διάφορα πρόσωπα σας πληροφορώ ότι έχω αποδεχτεί μεγάλο μέρος των πιστωτών για τα οποία υπάρχουν κάποια αποδεικτικά στοιχεία, ως υποθήκες κλπ. (KENNETH FRED. ALDER, GEOFFREY MARSHALL, Μαρία και Αθηνά Ρούσου, Κυριάκος Πιττάλης, Τιλπιάν και Ουζουνιάν, Συνεργ. Παλλουριωτίσσης, Αγίου Δομετίου, Παλαιχωρίου και διαχειριστές της περιουσίας BERDGE TILBIAN. Το ολικό ποσό των πιστωτών που αποδέχτηκα ανέρχεται κατά την 31.12.70 σε £218,896.- και κατά την 31.12.78 σε £129.297.-.
Όσον αφορά μέρος των δανείων από GEOFFREY MARSHAL, DAGLAS HAIG EVANS δεν μπορώ να τα αποδεχτώ γιατί προς το παρόν δεν έχετε παρουσιάσει τέτοια στοιχεία που να φαίνεται πως τα χρήματα αυτά εμβάσθηκαν στην Κύπρο καθώς επίσης και τον τρόπο που τα έχετε χρησιμοποιήσει. Παρόλον ότι έχουν περάσει πολλά χρόνια δεν υπάρχουν οποιαδήποτε στοιχεία που να δείχνουν ότι έχετε αποπληρώσει μέρος των δανείων αυτών.
Εν πάση περιπτώσει είμαι διατεθειμένος να αναθεωρήσω την απόφαση μου εάν παρουσιάσετε στοιχεία που να δείχνουν τον τρόπο και τον χρόνο που σας παραχωρήθηκαν τα ποσά αυτά καθώς επίσης και τον τρόπο που χρησιμοποιήθηκαν στις συναλλαγές σας.
3. Τα έξοδα συντήρησής σας υπελογίσθηκαν για μεν την περίοδο 1966-1970 σε 10,000 για δε την περίοδο 1971-1978 σε £20,000 και περιλαμβάνουν και τα έξοδα αυτοκινήτου, ασφάλιστρα, έξοδα σπουδών τέκνων, ταξίδια στο εξωτερικό κλπ.
4. Λαμβάνοντας υπόψη τις πιο πάνω τροποποιήσεις, το εισόδημα της περιόδου 1966 μέχρι 1970 υπολογίστηκε στο ολικό ποσό των £163,013 και κατανέμεται όπως πιο κάτω:
|
Έτος |
Ποσό |
|
1966 |
32,500 |
|
1967 |
32,500 |
|
1968 |
32,500 |
|
1969 |
32,500 |
|
1970 |
33,013 |
|
|
|
|
|
£163,013 |
Το εισόδημα της περιόδου 1971-1978 υπολογίστηκε στο ποσό των £237,050.- και κατανέμεται όπως πιο κάτω:
|
Έτος |
Ποσό |
|
1971 |
33,000 |
|
1972 |
33,000 |
|
1973 |
33,000 |
|
1974 |
27,500 |
|
1975 |
27,500 |
|
1976 |
27,500 |
|
1977 |
27,500 |
|
1978 |
28,050 |
|
|
|
|
|
£237,050 |
|
|
|
5. Σύμφωνα με τα πιο πάνα) σας στέλλω νέες φορολογίες φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 1967 μέχρι 1976 (έτη εισοδήματος 1966 μέχρι 1975) και Έκτακτης Εισφοράς για τα έτη 1977 και 1978. Αν διαφωνείτε με την απόφασή μου, μπορείτε να υποβάλετε ένσταση μέχρι την 31.8.1990 δίδοντας λεπτομερώς εξηγήσεις πάνω στα σημεία της επιστολής που διαφωνείτε καθώς και στις καταστάσεις που επισυνάπτονται.
6. Αποστέλλω επίσης αναθεωρημένη φορολογία για το φορολογικό έτος 1979/78 διότι κατά την άποψή μου εσκεμμένα δεν εδηλώσατε το ορθό σας εισόδημα για το έτος αυτό και ως εκ τούτου το χρονικό περιθώριο φορολόγησης παρατείνεται σε 12 έτη σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 23(2) των περί Βεβαιώσεως και Εισπράξεως Φόρων Νόμων του 1978-1988.
7. Οι πιο πάνω φορολογίες δεν επηρεάζουν με οποιοδήποτε τρόπο άλλες ενέργειες τις οποίες πιθανόν το Τμήμα αυτό να προβεί σύμφωνα με τις σχετικές πρόνοιες της Νομοθεσίας."
Έστειλε νέες φορολογίες φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 1967-1976, (έτη εισοδήματος 1966-1975), και έκτακτης εισφοράς για τα έτη 1977 και 1978. Έστειλε, επίσης, αναθεωρημένη φορολογία για το φορολογικό έτος 1979-1978, με βάση τις πρόνοιες του Άρθρου 23(2) του Νόμου.
Ο αιτητής υπέβαλε ένσταση στις πιο πάνω φορολογίες μέσω των εγκεκριμένων λογιστών του, κ.κ. Ιωάννου Ζαμπέλα & Σία.
Οι λόγοι της ένστασης, όπως αναφέρονται στην επιστολή των λογιστών του, ημερομηνίας 3 Αυγούστου, 1990, είναι:-
"... διότι είναι υποθετικές, υπερβολικές και δεν συμφωνούν με τα στοιχεία των κεφαλαιουχικών καταστάσεων του πελάτη μας."
Οι καταστάσεις κεφαλαίου και τα άλλα στοιχεία που υποβλήθηκαν από τον αιτητή εξετάστηκαν από τον Έφορο.
Ο Έφορος, επειδή δεν υπήρξε συμφωνία, ύστερα από προσωπική εξέταση της όλης υπόθεσης, πήρε την προσβαλλόμενη απόφαση και έστειλε στον αιτητή Ειδοποιήσεις Επιβολής Φορολογίας, ημερομηνίας 15 Σεπτεμβρίου, 1990, και Έκτακτης Εισφοράς της ίδιας ημερομηνίας. Κοινοποίησε δε την απόφασή του με επιστολή ημερομηνίας 15 Σεπτεμβρίου, 1990, στην οποία εκτίθεται και η αιτιολογία.
Το Δικαστήριο κρίνει αναγκαίο να παραθέσει την επιστολή αυτή:-
"Αναφέρομαι στην επιστολή των ελεγκτών σας με αρ. Φακ. G.P. 144-33 και ημερομηνία 3 Αυγούστου 1990 με την οποία υπέβαλαν ένσταση εκ μέρους σας κατά των φορολογιών φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 1967 μέχρι 1979 (έτη εισοδήματος 1966 μέχρι 1978) και έκτακτης εισφοράς για τα έτη 1977 και 1978 και να παρατηρήσω ότι, παρ' όλο που παρήλθαν, σαράντα μέρες από την ημερομηνία της πιο πάνω επιστολής/ένστασης των ελεγκτών σας στην οποία ανάφεραν ότι θα έδιδαν λεπτομερείς εξηγήσεις σε ευθετότερο χρόνο πάνω στα σημεία της επιστολής μου ημερ. 7 Ιουλίου 1990 στα οποία διαφωνείτε, εντούτοις δεν το επράξατε.
2. Θα ήθελα επίσης να υποδείξω ότι σας ήταν καλά γνωστό ως και στους συμβούλους σας ότι όλα τα έγγραφα και στοιχεία που παρελήφθησαν από το Γραφείο σας ήταν στην διάθεσή σας και είχατε την ευκαιρία μέσα στην περίοδο αυτή των 40 ημερών να πάρετε φωτοαντίγραφα από το Γραφείο τούτο οποιωνδήποτε εγγράφων για να υποστηρίξετε την ένστασή σας, αλλά δεν το επράξατε, ενώ ζητήσατε και επήρετε από το Γραφείο ορισμένα έγγραφα ή φωτοαντίγραφα τούτων που χρειαστήκατε για άλλους σκοπούς.
3. Έχετε ήδη ειδοποιηθεί με την επιστολή μας ημερομηνίας 6 Σεπτεμβρίου 1990 να παραλάβετε όλα τα έγγραφα και στοιχεία και δεν το επράξατε.
4. Ενόψει των πιο πάνω, αφού επανεξέτασα την όλη υπόθεσή σας βάσει των στοιχείων και εγγράφων που έχω στα χέρια μου, απεφάσισα με βάση το δικαίωμα που μου παρέχει το άρθρο 21(3) των Περί Βεβαιώσεως και Εισπράξεως Φόρων Νόμων του 1978-1988 να βεβαιώσω τις φορολογίες φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 1967 μέχρι 1976 (έτη εισοδήματος 1966 μέχρι 1975). και για το φορολογικό έτος 1979 (έτος εισοδήματος 1978) καθώς επίσης και τις φορολογίες έκτακτης εισφοράς για τα έτη 1977 και 1978 διατηρώντας την αρχική μου απόφαση που σας γνωστοποιήθηκε με την επιστολή μου ημερομηνίας 7 Ιουλίου, 1990.
Εσωκλείω ειδοποιήσεις επιβολής φορολογίας για τα πιο πάνω έτη και αν διαφωνείτε με την απόφαση μου, μπορείτε να προσφύγετε στο Ανώτατο Δικαστήριο μέσα σε 75 μέρες από την ημερομηνία των εν λόγω ειδοποιήσεων."
Οι προσφυγές εναντίον αποφάσεων του Εφόρου σε φορολογικές υποθέσεις, κάτω από το Άρθρο 146 του Συντάγματος, διέπονται από τις ίδιες αρχές όπως και οι άλλες προσφυγές.
Η εξουσία του Δικαστηρίου περιορίζεται στον έλεγχο της νομιμότητας της διοικητικής πράξης και τη διακρίβωση κατά πόσον η Διοίκηση έχει υπερβεί τα ακραία όρια της διακριτικής της εξουσίας - (Hadjieraclis and Another v. Republic (1984) 3 C.L.R. 604, 611). Η διοικητική πράξη θεωρείται νόμιμη. Το βάρος της απόδειξης των λόγων ακυρότητας το φέρει ο αιτητής. Η διαπίστωση των γεγονότων ανήκει στο Διευθυντή και το Δικαστήριο τότε μόνο επεμβαίνει, αν υπάρχει πλάνη περί τα πράγματα ή το νόμο, ή ο Διευθυντής υπερβαίνει τα όρια της διακριτικής του εξουσίας, με το νόημα ότι η διαπίστωση των γεγονότων δεν είναι εύλογα επιτρεπτή με βάση τα ενώπιόν του στοιχεία - (βλ., μεταξύ άλλων, Αγνή Αλέξη Θουκυδίδη ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 753/87, (Απόφαση δόθηκε στις 19 Μαΐου, 1989)).
Εύλογα επιτρεπτή είναι η απόφαση στην οποία ένα λογικό πρόσωπο θα μπορούσε να καταλήξει με τα στοιχεία που είχε ενώπιόν της η Διοίκηση, ανεξάρτητα αν ένα άλλο λογικό πρόσωπο μπορούσε να καταλήξει σε διαφορετική απόφαση - (βλ. Ανδρέας Μιχαήλ και Άλλη ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 902/88, (Απόφαση δόθηκε στις 13 Δεκεμβρίου, 1989)· Αδάμος Καλοψιδιώτης ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 897/89, (Απόφαση δόθηκε στις 20 Οκτωβρίου, 1990)· Φάνος Γ. Ιωνίδης ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 322/90, (Απόφαση δόθηκε στις 29 Απριλίου, 1991)).
Ο πρώτος λόγος ακυρώσεως που προβλήθηκε είναι έλλειψη δέουσας έρευνας και πλάνη περί τα πράγματα.
Η παράλειψη να γίνει η δέουσα έρευνα, η οποία προξενεί έλλειψη γνώσης των ουσιωδών γεγονότων, έχει ως αποτέλεσμα, λόγω της παράβασης των αρχών του διοικητικού δικαίου, την ακύρωση της σχετικής διοικητικής πράξης - (βλ., μεταξύ άλλων Photos Photiades and Co. v. The Republic of Cyprus through The Minister of Finance (1964) C.L.R. 102 και Ακίνητα Στέλλας Γαλαταριώτη Λίμιτεδ ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 352/87, (Απόφαση δόθηκε στις 16 Μαΐου, 1990), στην οποία η προηγούμενη νομολογία του Δικαστηρίου αναφέρεται).
Πλάνη περί τα πράγματα συνίσταται, είτε με τη λήψη υπόψη μη υφιστάμενου γεγονότος, είτε με τη μη λήψη υπόψη υπάρχοντος γεγονότος.
Ο Έφορος, στη λήψη των κρινομένων αποφάσεων, είχε ενώπιόν του και μελέτησε όλα τα έγγραφα και στοιχεία που αφορούσαν τις εμπορικές δραστηριότητες του αιτητή και είχαν σχέση με τις φορολογικές του υποχρεώσεις. Αυτό βεβαιώνεται από το περιεχόμενο της επιστολής, ημερομηνίας 7 Ιουλίου, 1990, η οποία έχει προεκτεθεί. Ειδική αναφορά μπορεί να γίνει στην παράγραφο 2, η οποία έχει:-
"2. Αναφέρω πιο κάτω λεπτομέρειες των σημείων που προέκυψαν μετά την επανεξέταση των εγγράφων και άλλων στοιχείων που παρελήφθησαν από τα υποστατικά σας κατά την εκτέλεση του εντάλματος ερεύνης που πραγματοποιήθηκε στις 11.6.90. Στους πίνακες Α, Β και Γ που επισυνάπτονται φαίνονται τα σημαντικά ποσά που παραλείψατε να δηλώσετε στις Κεφαλαιουχικές σας καταστάσεις κατά την 31.12.70 και 31.12.78."
Το ουσιαστικό μέρος της παραγράφου 4 της επιστολής, ημερομηνίας 15 Σεπτεμβρίου, 1990, έχει:-
"4. Ενόψει των πιο πάνω, αφού επανεξέτασα την όλη υπόθεσή σας βάσει των στοιχείων και εγγράφων που έχω στα χέρια μου, απεφάσισα με βάση το δικαίωμα που μου παρέχει το άρθρο 21(3) των Περί Βεβαιώσεως και Εισπράξεως Φόρων Νόμων του 1978 -1988 να βεβαιώσω τις φορολογίες φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 1967 μέχρι 1976 (έτη εισοδήματος 1966 μέχρι 1975) και για το φορολογικό έτος 1979 (έτος εισοδήματος 1978) καθώς επίσης και τις φορολογίες έκτακτης εισφοράς για τα έτη 1977 και 1978 διατηρώντας την αρχική μου απόφαση που σας γνωστοποιήθηκε με την επιστολή μου ημερομηνίας 7 Ιουλίου, 1990."
Από τα ενώπιον του Δικαστηρίου στοιχεία - τον ογκώδη φάκελο της Διοίκησης, τις επιστολές του Εφόρου, και την αιτιολογία που δίδεται - αποδεικνύεται ότι ο Έφορος, πριν να καταλήξει στην προσβαλλόμενη απόφαση, έκαμε σε βάθος ενδελεχή έρευνα. Δεν συντρέχει πλάνη περί τα πράγματα. Ο αιτητής δεν ικανοποίησε το Δικαστήριο ότι ο Έφορος ενήργησε με πλάνη περί τα πράγματα. Ούτε ένδειξη πιθανολόγησης πλάνης δεν έχει αποδειχθεί.
Ο δεύτερος λόγος ακυρώσεως είναι ότι ο Έφορος ενήργησε αυθαίρετα, εκδικητικά και με προκατάληψη.
Διοικητική πράξη ακυρώνεται αν είναι προϊόν προκατάληψης ή αποδειχθεί έλλειψη αμεροληψίας. Το βάρος της απόδειξης έχει εκείνος που ισχυρίζεται την ύπαρξη προκατάληψης. Ο αιτητής πρέπει να παρουσιάσει συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά για θεμελίωση εχθρικής διάθεσης και προκατάληψης - (βλ. Christou ν. Republic (1980) 3 C.L.R. 437 στις σελ. 451, 452· Soteriadou and Others v. Republic (1983) 3 C.L.R. 921, σελ. 944· Constantinos P. Ioannides and Others v. The Republic of Cyprus Υποθέσεις Αρ. 501/86, 510/86, 513/86, 514/86 και 515/86 (Απόφαση δόθηκε στις 28 Φεβρουαρίου, 1989)).
Οι αρχές που διέπουν το θέμα μπορούν να συνοψιστούν ως εξής:-
(α) Τα όργανα που μετέχουν στη διαδικασία έκδοσης μιας διοικητικής πράξης πρέπει να είναι αμερόληπτα και αν αποδειχθεί το αντίθετο, τότε η σχετική διοικητική πράξη είναι άκυρη.
(β) Η έλλειψη αμεροληψίας πρέπει να αποδειχθεί με αρκετή βεβαιότητα, είτε από γεγονότα που πηγάζουν από τα σχετικά διοικητικά έγγραφα, ή από άλλα γεγονότα που οδηγούν σε ασφαλές συμπέρασμα μεροληψίας.
(Βλ. Γιαννούλα Τάκη Χρίστου και Άλλοι ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υποθέσεις Αρ. 633/87, 697/87, 748/87, (Απόφαση δόθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου, 1989).)
Ο αιτητής προβάλλει έντονο παράπονο και πικρία, γιατί ο Έφορος, στην εκτέλεση των καθηκόντων που του επιβάλλει ο Νόμος για το δημόσιο συμφέρον, ζήτησε και εξασφάλισε ένταλμα ερεύνης, το οποίο εκτελέστηκε στις 11 Ιουνίου, 1990, και συνέλεξε, έτσι, όλο το υλικό και τα στοιχεία για την επιβολή των προσβαλλομένων φορολογιών.
Είναι στη φύση της πλειοψηφίας των ανθρώπων να εκτελούν με δυσφορία τις χρηματικές τους υποχρεώσεις προς την πολιτεία. Αυτό είναι πλήρως κατανοητό από το Δικαστήριο. Κανένα όμως στοιχείο δεν παρουσιάστηκε, που να τεκμηριώνει τον ισχυρισμό της προκατάληψης.
Ο ισχυρισμός παραμένει αβάσιμος και αστήρικτος και η αιτίαση αναπόδεικτη.
Ο ισχυρισμός ότι δεν του δόθηκε η ευκαιρία να προβεί στις διευκρινίσεις και εξηγήσεις είναι αθεμελίωτος και αβάσιμος. Στάληκαν σ' αυτό με διπλοσυστημένο ταχυδρομείο οι φορολογίες και υπάρχει απόδειξη παραλήψεως από τον αιτητή.
Στις 3 Αυγούστου, 1990, ο αιτητής, μέσω των εγκεκριμένων λογιστών του, άσκησε το δικαίωμα ένστασης που προβλέπει ο Νόμος. Είχε κάθε ευκαιρία να θέσει ενώπιον του Εφόρου όχι μόνο τις ενστάσεις του, αλλά και κάθε στοιχείο το οποίο ο ίδιος ή οι σύμβουλοι του έκριναν ότι έπρεπε να τεθεί ενώπιον του Εφόρου. Αν θεωρεί ότι υπάρχουν παραλείψεις, υπαίτιος δεν είναι ο παραλήπτης της ένστασης - ο Έφορος. Εν πάση περιπτώσει, κανένα στοιχείο δεν παρουσιάστηκε στο Δικαστήριο που να θεμελιώνει τον ισχυρισμό αυτό.
Όλα τα έγγραφα και στοιχεία που παραλήφθηκαν κατά την εκτέλεση του εντάλματος ερεύνης ήταν στη διάθεση του αιτητή και των συμβούλων του. Είχαν την ευκαιρία να πάρουν φωτοαντίγραφα για την υποστήριξη της ένστασής τους, αλλά δεν το έπραξαν. Ζήτησαν και πήραν ορισμένα έγγραφα ή φωτοαντίγραφα, τα οποία χρειάστηκαν για άλλους σκοπούς.
Στις 6 Σεπτεμβρίου, 1990, με επιστολή ο Έφορος ειδοποίησε τον αιτητή ότι μπορούσε να παραλάβει τά έγγραφά του, αλλά ο τελευταίος δεν το έπραξε.
Οι προσβαλλόμενες αποφάσεις έχουν πλήρη αιτιολογία. Η αιτιολογία αναφέρεται σε κάθε αντικείμενο φόρου ξεχωριστά και υποστηρίζεται από τα στοιχεία που υπάρχουν στο διοικητικό φάκελο και/ή εξευρέθηκαν από τον Έφορο στην αξιέπαινη προσπάθειά του.
Ο αιτητής προβάλλει επί μέρους αιτιάσεις για ορισμένες πηγές εισοδήματος, οι οποίες αποτέλεσαν το αντικείμενο του φόρου. Το Δικαστήριο ερεύνησε με προσοχή τις αιτιάσεις αυτές, σε συνάρτηση με τα στοιχεία του φακέλου, και κατέληξε ότι οι αποφάσεις του Εφόρου είναι εύλογα επιτρεπτές, με βάση τα ενώπιον του στοιχεία.
Για τους πιο πάνω λόγους, η προσφυγή απορρίπτεται.
Καμιά διαταγή για έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.