|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1992) 4 ΑΑΔ 4260
11 Νοεμβρίου, 1992
[ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ης η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 986/91).
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Συστάσεις Προϊσταμένου — Επτά μήνες είναι αρκετός χρόνος για τον Διευθυντή για να έχει προσωπική γνώση της εργασίας των υποψηφίων — Δεν απαιτείται προσωπική γνώση για σκοπούς συστάσεων — Δεν απαιτείται καταγραφή συνεννόησης Διευθυντή με προϊσταμένους εφόσον η αξία των υποψηφίων φαίνεται στις εμπιστευτικές εκθέσεις — Ανεξάρτητο στοιχείο κρίσης — Απαιτείται ειδική αιτιολογία για παραγνώρισή τους.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Προσόντα — Σχέδιο Υπηρεσίας — Δεν μπορούν να διαβαστούν στο κείμενό του προσόντα που δεν αναγράφονται ούτε μπορεί να νοηθεί ότι απαιτούνται προσόντα που δεν προβλέπονται.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Προσόντα — Που δεν σχετίζονται με τα καθήκοντα της θέσης — Μικρής σημασίας.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Έκδηλη Υπεροχή — Το βάρος απόδειξης φέρει αυτός που ισχυρίζεται υπεροχή έναντι των επιλεγέντων υποψηφίων.
Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας — Δημόσιοι Υπάλληλοι — Ευχέρεια συνεκτίμησης όλων των σχετικών στοιχείων κατά την επιλογή του καταλληλότερου υποψηφίου και απόδοση περισσότερης βαρύτητας σε ένα απ' αυτά — Νοουμένου ότι η διακριτική αυτή ευχέρεια ασκείται νόμιμα.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Πείρα — Ευρύτερη πείρα λόγω ανάθεσης ειδικών καθηκόντων — Δεν μπορεί να αποβεί εις βάρος των άλλων υποψηφίων που δεν τους ανατέθηκαν τέτοια καθήκοντα.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Αρχαιότητα — Πόρισμα της Antoniou v. Republic (1975) 3 C.L.R. 510 και εφαρμογή του στην παρούσα υπόθεση.
Ο αιτητής προσέβαλε με την προσφυγή του την προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών στη θέση Επιθεωρητή, Τμήμα Φυλακών, αντί του ιδίου.
Προς υποστήριξη της προσφυγής του ο αιτητής ισχυρίστηκε πως υπερείχε τόσο σε αξία όσο και σε προσόντα γιατί υπερείχε στο θέμα της βαθμολογίας των εμπιστευτικών εκθέσεων και επιπλέον κατείχε απολυτήριο Σχολής Μέσης Παιδείας, προσόν το οποίο, όπως ισχυρίστηκε, από λάθος δεν απαιτείτο από το σχέδιο υπηρεσίας εφόσον απαιτείτο από τα σχέδια υπηρεσίας των κατώτερων και ανώτερης θέσης. Περαιτέρω ως προς τα προσόντα ισχυρίστηκε ότι κατείχε πιστοποιητικό παρακολούθησης μαθημάτων με τίτλο "Εισαγωγή στους Ηλεκτρονικούς Υπολογιστές" καθώς και άλλης σειράς με τίτλο "Training for Trainers" τα οποία όμως δεν τέθηκαν υπόψη της ΕΔΥ και επομένως δεν λήφθηκαν υπόψη.
Ήταν τέλος ισχυρισμός του αιτητή πως οι συστάσεις του Διευθυντή προς τα ενδιαφερόμενα μέρη έπασχαν γιατί η δήλωσή του ότι γνώριζε την προσωπική εργασία των υποψηφίων δεν ανταποκρίνετο στην πραγματικότητα αφού είχε αναλάβει καθήκοντα τον Νοέμβριο του 1990 και επομένως δεν γνώριζε τους υποψηφίους για αρκετό χρονικό διάστημα, ούτε πήρε πληροφορίες από τους προϊσταμένους τους.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
(1) Η υποβολή των συστάσεων του Διευθυντή, έγινε μετά παρέλευση 7 και πλέον μηνών από της αναλήψεως των καθηκόντων του, χρόνος, που κατά τη γνώμη μου ήταν αρκετός για τη δημιουργία προσωπικής γνώσης της εργασίας των υποψηφίων. Το γεγονός ότι ο αιτητής παρακολούθησε, για διάστημα περίπου 6 εβδομάδων το πρόγραμμα "Εκπαίδευση Εκπαιδευτών" (από 11/2/91 23/3/91), στην Αστυνομική Ακαδημία, κι' επομένως δεν εκτελούσε τα καθήκοντά του κατά την περίοδο αυτή, δεν αλλοιώνει την κατάσταση. Εξάλλου, ο ίδιος ο Διευθυντής επέλεξε τον αιτητή μετά από συνεντεύξεις, ως τον πιο κατάλληλο για να παρακολουθήσει το πιο πάνω πρόγραμμα, και επομένως, είχε γνώση της εργασίας του. Εξάλλου, δεν είναι απαραίτητος ο προϊστάμενος ενός τμήματος να γνωρίζει προσωπικά τους υποψηφίους, για σκοπούς συστάσεων. Ούτε και ήταν απαραίτητο να καταγράψει αν συνεννοήθηκε με τους προϊσταμένους των υποψηφίων εφόσον η αξία τους εμφαίνεται από τις εμπιστευτικές εκθέσεις.
(2) Από τους φακέλους των ενδιαφερομένων μερών, φαίνεται ότι δεν κατέχουν απολυτήριο Γυμνασίου. Το προσόν αυτό όμως δεν προβλέπεται από το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης. Δεν μπορώ να δεχθώ ως ορθό τον ισχυρισμό του αιτητή ότι πρέπει να θεωρηθεί ως απαραίτητη η κατοχή του προσόντος αυτού, αν και δεν αναφέρεται στο σχέδιο υπηρεσίας, για το λόγο ότι το ίδιο προσόν απαιτείται από τα σχέδια υπηρεσίας των κατώτερων και της ανώτερης θέσης, ή ότι απαιτείτο από τα προηγούμενα σχέδια υπηρεσίας για την ίδια θέση. Ούτε πρόκειται για ασάφεια, ούτε μπορούν να διαβαστούν στο κείμενο του σχεδίου υπηρεσίας προσόντα που δεν αναγράφονται.
(3) Η ευθύνη για ενημέρωση του φακέλου του αιτητή για παρακολούθηση μαθημάτων βάραινε τον ίδιο και όχι οποιοδήποτε άλλο. Εν πάση περιπτώσει, η απουσία του πιστοποιητικού αυτού από το φάκελο του αιτητή δεν είναι ουσιώδους σημασίας, αφού το προσόν αυτό δε σχετίζεται με τα καθήκοντα της θέσης του.
(4) Για να επιτύχει στην ακύρωση της επίδικης απόφασης ο αιτητής πρέπει ν'αποδείξει ότι υπερέχει έκδηλα των ενδιαφερομένων μερών. Επίσης, το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει να ακυρώσει απόφαση της διοίκησης υποκαθιστώντας τη δική του κρίση, εκτός αν η διοίκηση υπερέβηκε τα ακραία όρια της διακριτικής της ευχέρειας.
(5) Οι συστάσεις του Διευθυντή, λόγω της στενής σχέσης με τους υφισταμένους του, αποτελούν ανεξάρτητο και σημαντικό στοιχείο κρίσης της αξίας των υποψηφίων και δεν μπορούν να παραγνωριστούν χωρίς ειδική αιτιολογία.
(6) Η ΕΔΥ έχει την ευχέρεια, κατά την επιλογή του καταλληλότερου υποψηφίου, να συνεκτιμήσει όλα τα σχετικά στοιχεία και ν' αποδώσει περισσότερη βαρύτητα στον ένα ή τον άλλο παράγοντα, νοουμένου ότι άσκησε τη διακριτική της ευχέρεια νόμιμα.
(7) Η αξιολόγηση των ενδιαφερομένων μερών ως Καλός, αφορά απομακρυσμένα χρόνια και είναι μικρής βαρύτητας. Κατά τα τρία τελευταία χρόνια υπερέχει κάπως ο αιτητής, λαμβανομένου όμως υπόψη ότι οι υποψήφιοι αξιολογήθηκαν από διαφορετικούς Αξιολογούντες Λειτουργούς και ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη συστήθηκαν από το Διευθυντή, γεγονός που προσθέτει στην αξία της, δεν μπορώ να πω ότι υπάρχει σημαντική υπεροχή του αιτητή ως προς την αξία.
(8) Όσο για την ισχυριζόμενη ευρύτερη πείρα του αιτητή, που αποκόμισε από την εκτέλεση ειδικών καθηκόντων που του ανατέθηκαν, τα ενδιαφερόμενα μέρη δεν μπορούν να τιμωρηθούν επειδή δεν τους ανατέθηκαν τέτοια καθήκοντα. Εξάλλου, σημαντική πείρα πρέπει να θεωρηθεί ότι αποκόμισαν και τα ενδιαφερόμενα μέρη, λόγω της μακρόχρονης υπηρεσίας τους (από το 1955).
(9) Όσον αφορά τα προσόντα, όπως λέχθηκε προηγουμένως, τα ενδιαφερόμενα μέρη κατέχουν τα προσόντα του σχεδίου υπηρεσίας της θέσης. Η υπεροχή του αιτητή σε προσόντα που δεν προβλέπονται από το σχέδιο υπηρεσίας ούτε θεωρούνται ως πλεονέκτημα, είναι πολύ μικρής σημασίας.
(10) Τα ενδιαφερόμενα μέρη υπερέχουν σημαντικά τόσο σε αρχαιότητα όσο και υπηρεσία. Το μεν ενδιαφερόμενο μέρος Νικολάου υπερέχει του αιτητή σε αρχαιότητα κατά 14 ½ περίπου χρόνια, το δε ενδιαφερόμενο μέρος Χριστοδούλου κατά 19 σχεδόν χρόνια. Επίσης, και τα δύο ενδιαφερόμενα μέρη διορίστηκαν στην Υπηρεσία το 1955, ενώ ο αιτητής το 1964.
Στην απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Antoniou ν. Republic (1975) 3 C.L.R. 510, λέχθηκε στη σελίδα 515, ότι:
"... one does not have to be exceptional in order to enjoy the benefit of the advantage of seniority".
Σύμφωνα με την πιο πάνω εικόνα των υποψηφίων και λαμβανομένων υπόψη των συστάσεων του Διευθυντή υπέρ των ενδιαφερομένων μερών, που αποτελούν παράγοντα προσδιορισμού της αξίας τους, όπως και τη σημαντική αρχαιότητα και τη μακρόχρονη υπηρεσία τους, βρίσκω ότι ο αιτητής απέτυχε ν' αποδείξει έκδηλη υπεροχή.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Θεοφίλου και Άλλη ν. Δημοκρατίας (1992) 4 Α.Α.Δ. 2199·
Ιακωβίδης και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (1992) 3 Α.Α.Δ. 2102·
Μιλτιάδους και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 1318·
Republic v. Haris (1985) 3 C.L.R. 106·
Λύωνα και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 2038·
Ierides v. Republic (1980) 3 C.L.R. 165·
loannides v. Public Service Commission (1986) 3 C.L.R. 1089·
Γεωργίου και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 4275·
Οικονόμου ν. Δημοκρατίας (1992) 3 Α.Α.Δ. 3427·
Antoniou v. Republic (1975) 3 C.L.R. 510.
Προσφυγή.
Προσφυγή με την οποία προσβάλλεται η προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών στη θέση Επιθεωρητή, Τμήμα Φυλακών, αντί του αιτητή.
Χρ. Ματθαίου, για Μ. Κυπριανού, για τον αιτητή.
Π. Πασιάς, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την καθ' ης η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Ο αιτητής προσβάλλει, με την παρούσα προσφυγή, την προαγωγή, από 15/7/91, των ενδιαφερομένων μερών Τιμόθεου Νικολάου και Αντωνάκη Χριστοδουλίδη στη θέση Επιθεωρητή, Τμήμα Φυλακών, αντί αυτού.
Στις 8/11/90 ζητήθηκε, με επιστολή του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Δικαιοσύνης, η πλήρωση μιας κενής θέσης Επιθεωρητή, στο Τμήμα Φυλακών. Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ), στη συνεδρία της ημερομηνίας 3/12/90, αποφάσισε να επιληφθεί του θέματος σε μεταγενέστερη συνεδρία της, στην οποία να κληθεί να παραστεί κι' ο Διευθυντής Φυλακών (ο Διευθυντής).
Με άλλη επιστολή του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Δικαιοσύνης, ημερομηνίας 21/1/91, ζητήθηκε η πλήρωση άλλης μιας κενής θέσης Επιθεωρητή. Η ΕΔΥ, στη συνεδρία της ημερομηνίας 4/2/91, αποφάσισε να επιληφθεί του θέματος σε μεταγενέστερη συνεδρία της, στην οποία γα κληθεί να παραστεί κι' ο Διευθυντής. Ανάμεσα στους υποψηφίους και στις δύο περιπτώσεις, ήταν κι' ο αιτητής και τα ενδιαφερόμενα μέρη, που κατείχαν τη θέση Αρχιδεσμοφύλακα.
Στη συνεδρία της ημερομηνίας 17/6/91 (Παράρτημα 3), η ΕΔΥ ασχολήθηκε πρώτα με την πλήρωση της πρώτης κενής θέσης. Ο Διευθυντής ανέφερε σχετικά τα εξής:
"Παίρνοντας τους αρχιδεσμοφύλακες όλους σαν ομάδα, από πλευράς Εμπιστευτικών Εκθέσεων υπερτερεί ο Ανδρέας Παναγιώτου, ιδίως τα τελευταία τρία χρόνια. Όμως, αν πάρει κανείς τα καθιερωμένα τρία κριτήρια στο σύνολό τους, τότε βλέπουμε ότι ο Τιμόθεος Νικολάου ξεχωρίζει και συστήνεται για προαγωγή στη θέση Επιθεωρητή. Όλοι οι υποψήφιοι ικανοποιούν όλα τα στοιχεία του Σχεδίου Υπηρεσίας. Έχει ο ίδιος και προσωπική γνώση της εργασίας όλων των υποψηφίων."
Ακολούθως μετά την αποχώρηση του Διευθυντή, η ΕΔΥ ασχολήθηκε με την αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων κι' αφού έλαβε υπόψη της όλα τα ενώπιόν της στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων των εμπιστευτικών εκθέσεων, κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στις 5 τελευταίες, τα προσόντα και την αρχαιότητα των υποψηφίων, επέλεξε για προαγωγή το ενδιαφερόμενο μέρος Νικολάου, που συστήθηκε από το Διευθυντή.
Στη συνέχεια, η ΕΔΥ ασχολήθηκε με την πλήρωση της άλλης κενής θέσης Επιθεωρητή, και αφού αφαίρεσε από τον κατάλογο των υποψηφίων το ενδιαφερόμενο μέρος Νικολάου, που ήδη επιλέγηκε, άκουσε τις απόψεις του Διευθυντή, ο οποίος είπε τα ακόλουθα:
"Με βάση τα καθιερωμένα τρία κριτήρια στο σύνολό τους συστήνει τον Αντώνιο Χριστοδούλου, ο οποίος προηγείται στην αρχαιότητα και του οποίου οι Εκθέσεις τα τελευταία χρόνια ήταν ψηλές. Όλοι οι υποψήφιοι ικανοποιούν όλα τα στοιχεία του Σχεδίου Υπηρεσίας. Έχει ο ίδιος και προσωπική γνώση της εργασίας των υποψηφίων."
Μετά την αποχώρηση του Διευθυντή η ΕΔΥ ασχολήθηκε με την αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων, κι' αφού έλαβε υπόψη όλα τα ενώπιόν της στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων των εμπιστευτικών εκθέσεων, των προσόντων και της αρχαιότητας των υποψηφίων, επέλεξε για προαγωγή το ενδιαφερόμενο μέρος Χριστοδούλου, που συστήθηκε από το Διευθυντή (Παράρτημα 9). Στη συνεδρία της ημερομηνίας 4/7/91, η ΕΔΥ καθόρισε ως ημερομηνία ισχύος της προαγωγής των ενδιαφερομένων μερών, τις 15/7/91.
Οι προαγωγές των ενδιαφερομένων μερών δημοσιεύτηκαν στην επίσημη εφημερίδα της Δημοκρατίας, ημερομηνίας 2/8/91, με αποτέλεσμα την καταχώρηση της παρούσας προσφυγής.
Ο αιτητής επιδιώκει την ακύρωση της επίδικης απόφασης, για το λόγο ότι η ΕΔΥ απέτυχε στο καθήκον της να επιλέξει τον καταλληλότερο υποψήφιο.
Ο αιτητής, κατά τους ισχυρισμούς του υπερέχει των ενδιαφερομένων μερών τόσον σε αξία όσον και σε προσόντα και συνεπώς έπρεπε να επιλεγεί. Είναι η θέση του ότι, εκτός των καλύτερων εμπιστευτικών εκθέσεων του, έχει και ευρεία πείρα, σ' αντίθεση με τα ενδιαφερόμενα μέρη, στοιχείο που εμπίπτει στον παράγοντα αξία.
Όσο για τα προσόντα του, ισχυρίζεται ότι κατέχει απολυτήριο Σχολής Μέσης Παιδείας, σ' αντίθεση με τα ενδιαφερόμενα μέρη που δεν κατέχουν, και ότι, αν και η κατοχή αυτού του προσόντος δεν αναφέρεται ρητά στο σχέδιο υπηρεσίας, πρόκειται απλώς για παράλειψη αφού το προσόν αυτό θεωρείται απαραίτητο από τα σχέδια υπηρεσίας τόσον των κατώτερων θέσεων Αρχιδεσμοφύλακα και Δεσμοφύλακα, όσον και της ανώτερης θέσης του Λειτουργού Φυλακών. Το ίδιο προσόν απαιτείτο επίσης κι' από το παλαιότερο σχέδιο υπηρεσίας της επίδικης θέσης που ίσχυε μέχρι το Μάρτιο του 1990. Είναι επίσης η θέση του αιτητή, ότι παρακολούθησε σειρά μαθημάτων με τίτλο "Εισαγωγή στους Ηλεκτρονικούς Υπολογιστές", καθώς και άλλη με τίτλο "Training for Trainers", τα οποία δεν τέθηκαν υπόψη της ΕΔΥ και επομένως δε λήφθηκαν υπόψη.
Τέλος, ισχυρίστηκε ότι οι συστάσεις του Διευθυντή πάσχουν γιατί η δήλωσή του ότι είχε προσωπική γνώση της εργασίας των υποψηφίων δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα αφού ανάλαβε καθήκοντα το Νοέμβριο του 1990 και επομένως δε γνώριζε τους υποψηφίους για αρκετό χρονικό διάστημα, και ούτε φαίνεται πουθενά ότι πήρε πληροφορίες από τους προϊσταμένους των υποψηφίων.
Ξεκινώντας από το τελευταίο σημείο, το γεγονός ότι ο Διευθυντής ανέλαβε καθήκοντα το Νοέμβριο του 1990 δεν αμφισβητήθηκε, αλλά αναφέρεται και στη γραπτή αγόρευση του δικηγόρου της καθ' ης η αίτηση. Η υποβολή των συστάσεών του, έγινε μετά παρέλευση 7 και πλέον μηνών από της αναλήψεως των καθηκόντων του, χρόνος, που κατά τη γνώμη μου ήταν αρκετός για τη δημιουργία προσωπικής γνώσης της εργασίας των υποψηφίων. Το γεγονός ότι ο αιτητής παρακολούθησε, για διάστημα περίπου 6 εβδομάδων το πρόγραμμα "Εκπαίδευση Εκπαιδευτών" (από 11/2/91- 23/3/91), στην Αστυνομική Ακαδημία, κι' επομένως δεν εκτελούσε τα καθήκοντά του κατά την περίοδο αυτή, δεν αλλοιώνει την κατάσταση. Εξάλλου, όπως λέχθηκε από το δικηγόρο του αιτητή, ο ίδιος ο Διευθυντής επέλεξε τον αιτητή μετά από συνεντεύξεις, ως τον πιο κατάλληλο για να παρακολουθήσει το πιο πάνω πρόγραμμα, και επομένως, είχε γνώση της εργασίας του. Εξάλλου, σύμφωνα με τη νομολογία μας, δεν είναι απαραίτητο ο προϊστάμενος ενός τμήματος να γνωρίζει προσωπικά τους υποψηφίους, για σκοπούς συστάσεων (Βλέπε: Θεοφίλου και Άλλη ν. Δημοκρατίας, Υποθέσεις αρ. 691/90, 871/90, ημερομηνίας 11/6/92). Ούτε και ήταν απαραίτητο να καταγράψει αν συνεννοήθηκε με τους προϊσταμένους των υποψηφίων εφόσον η αξία τους εμφαίνεται από τις εμπιστευτικές εκθέσεις (Βλέπε: Ιακωβίδη και Άλλοι ν. Δημοκρατίας, Υποθέσεις αρ. 143/88 και άλλες, ημερομηνίας 4/6/92). Ενόψει των περιστατικών της υπόθεσης, βρίσκω ότι οι συστάσεις του Διευθυντή ήταν νόμιμες και αιτιολογημένες, και δεν αντίκεινται στα στοιχεία των φακέλων, λαμβανομένων υπόψη της μεγάλης υπεροχής των ενδιαφερομένων μερών σε αρχαιότητα και της μακρόχρονης υπηρεσίας τους.
Αναφορικά με τα προσόντα, το σχέδιο υπηρεσίας της επίδικης θέσης απαιτεί:
"(1) Τριετής τουλάχιστον υπηρεσία στη θέση Αρχιδεσμοφύλακα.
(2) Επιτυχία σε Ειδικές Τμηματικές Εξετάσεις.
(3) Ακεραιότητα χαρακτήρα, οργανωτική και διοικητική ικανότητα, πρωτοβουλία και ευθυκρισία."
Δεν υπάρχει αμφισβήτηση ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη κατείχαν τα προσόντα αυτά.
Από τους φακέλους των ενδιαφερομένων μερών, φαίνεται ότι δεν κατέχουν απολυτήριο Γυμνασίου. Το προσόν αυτό όμως δεν προβλέπεται από το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης. Δεν μπορώ να δεχθώ ως ορθό τον ισχυρισμό του αιτητή ότι πρέπει να θεωρηθεί ως απαραίτητη η κατοχή του προσόντος αυτού, αν και δεν αναφέρεται στο σχέδιο υπηρεσίας, για το λόγο ότι το ίδιο προσόν απαιτείται από τα σχέδια υπηρεσίας των κατώτερων και της ανώτερης θέσης, ή ότι απαιτείτο από τα προηγούμενα σχέδια υπηρεσίας για την ίδια θέση. Ούτε πρόκειται για ασάφεια, ούτε μπορούν να διαβαστούν στο κείμενο του σχεδίου υπηρεσίας προσόντα που δεν αναγράφονται.
Αναφορικά με την παρακολούθηση του προγράμματος "Εκπαίδευση για Εκπαιδευτές" που παρακολούθησε ο αιτητής από τις 11/2/91-23/3/91, ο δικηγόρος του, κατά το στάδιο των προφορικών διευκρινίσεων, αποφάσισε να μην επιμένει στους ισχυρισμούς του για το λόγο ότι αυτό το προσόν αποκτήθηκε μετά τον ουσιώδη χρόνο συνδρομής των προσόντων για προαγωγή. Επομένως, δε θ' ασχοληθώ με το θέμα αυτό.
Όσο για τη σειρά μαθημάτων που παρακολούθησε ο αιτητής με τίτλο "Εισαγωγή στους Ηλεκτρονικούς Υπολογιστές", αυτό, όπως φαίνεται από το πιστοποιητικό που επισυνάφθηκε στη γραπτή αγόρευση για τον αιτητή, είναι μέρος του προγράμματος επιμορφωτικών μαθημάτων του Υπουργείου Παιδείας που παρακολούθησε ο ίδιος με δική του πρωτοβουλία και δεν έχει καμιά σχέση με την υπηρεσία του. Επομένως και η ευθύνη για ενημέρωση του φακέλου του βάραινε τον ίδιο και όχι οποιοδήποτε άλλο. Εν πάση περιπτώσει, η απουσία του πιστοποιητικού αυτού από το φάκελο του αιτητή δεν είναι ουσιώδους σημασίας, αφού το προσόν αυτό δε σχετίζεται με τα καθήκοντα της θέσης του.
Η κύρια επιχειρηματολογία του αιτητή αφορά τη σύγκρισή του με τα ενδιαφερόμενα μέρη και την ισχυριζόμενη υπεροχή του.
Για να επιτύχει στην ακύρωση της επίδικης απόφασης ο αιτητής πρέπει ν' αποδείξει ότι υπερέχει έκδηλα των ενδιαφερομένων μερών (Βλέπε: Μιλτιάδους και Άλλοι ν. Δημοκρατίας, Αναθεωρητικές Εφέσεις 789, 791 και 796, απόφαση δόθηκε στις 30/5/89). Επίσης, το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει να ακυρώσει απόφαση της διοίκησης υποκαθιστώντας τη δική του κρίση, εκτός αν η διοίκηση υπερέβηκε τα ακραία όρια της διακριτικής της ευχέρειας.
Πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη ότι οι συστάσεις του Διευθυντή, λόγω της στενής σχέσης με τους υφισταμένους του, αποτελούν ανεξάρτητο και σημαντικό στοιχείο κρίσης της αξίας των υποψηφίων και δεν μπορούν να παραγνωριστούν χωρίς ειδική αιτιολογία (Republic ν. Haris (1985) 3 C.L.R. 106, 110-111, Λύωνα και Άλλοι ν. Δημοκρατίας, υποθέσεις αρ. 683/88, 703/88 και 706/88, ημερομηνίας 14/6/90).
Η ΕΔΥ έχει επίσης την ευχέρεια, κατά την επιλογή του καταλληλότερου υποψηφίου, να συνεκτιμήσει όλα τα σχετικά στοιχεία και ν' αποδώσει περισσότερη βαρύτητα στον ένα ή τον άλλο παράγοντα, νοουμένου ότι άσκησε τη διακριτική της ευχέρεια νόμιμα (Ierides v. Republic (1980) 3 C.L.R. 165, 180).
Ο αιτητής στις περισσότερες εμπιστευτικές εκθέσεις του (από το 1979-1987 συμπεριλαμβανομένων), αξιολογήθηκε ως Λίαν Καλός, από δε το 1988-1990, αξιολογήθηκε, από άλλο Αξιολογούντα Λειτουργό, τον ίδιο όμως και στα 3 χρόνια, ως εξαίρετος.
Το ενδιαφερόμενο μέρος Νικολάου, αξιολογήθηκε ως επί το πλείστον ως Λίαν Καλός (με εξαίρεση το 1981, 1982 και 1983 κατά τα οποία αξιολογήθηκε ως Καλός), το δε 1990, αξιολογήθηκε ως εξαίρετος.
Το ενδιαφερόμενο μέρος Χριστοδούλου αξιολογήθηκε στις πλείστες εμπιστευτικές εκθέσεις του, ως Λίαν Καλός, με εξαίρεση το 1979, και 1981-1983, κατά τα οποία αξιολογήθηκε ως Καλός. Η αξιολόγηση των ενδιαφερομένων μερών ως Καλός, αφορά απομακρυσμένα χρόνια και είναι μικρής βαρύτητας. Κατά τα τρία τελευταία χρόνια υπερέχει κάπως ο αιτητής, λαμβανομένου όμως υπόψη ότι οι υποψήφιοι αξιολογήθηκαν από διαφορετικούς Αξιολογούντες Λειτουργούς και ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη συστήθηκαν από το Διευθυντή, γεγονός που προσθέτει στην αξία της, δεν μπορώ να πω ότι υπάρχει σημαντική υπεροχή του αιτητή ως προς την αξία.
Όσο για την ισχυριζόμενη ευρύτερη πείρα του αιτητή, που αποκόμισε από την εκτέλεση ειδικών καθηκόντων που του ανατέθηκαν, τα ενδιαφερόμενα μέρη δεν μπορούν να τιμωρηθούν επειδή δεν τους ανατέθηκαν τέτοια καθήκοντα (Ioannides v. Public Service Commission (1986) 3 C.L.R. 1089, Ανδρόνικος Γεωργίου και Άλλοι ν. Δημοκρατίας, υποθέσεις αρ. 1040/87 και 46/88, ημερομηνίας 12/12/90). Εξάλλου, σημαντική πείρα πρέπει να θεωρηθεί ότι αποκόμισαν και τα ενδιαφερόμενα μέρη, λόγω της μακρόχρονης υπηρεσίας τους (από το 1955).
Όσον αφορά τα προσόντα, όπως λέχθηκε προηγουμένως, τα ενδιαφερόμενα μέρη κατέχουν τα προσόντα του σχεδίου υπηρεσίας της θέσης. Η υπεροχή του αιτητή σε προσόντα που δεν προβλέπονται από το σχέδιο υπηρεσίας ούτε θεωρούνται ως πλεονέκτημα, είναι πολύ μικρής σημασίας (Οικονόμου ν. Δημοκρατίας, υπόθεση αρ. 397/91, ημερομηνίας 28/9/92).
Τα ενδιαφερόμενα μέρη υπερέχουν σημαντικά τόσο σε αρχαιότητα όσο και υπηρεσία. Το μεν ενδιαφερόμενο μέρος Νικολάου υπερέχει του αιτητή σε αρχαιότητα κατά 14 1/2 περίπου χρόνια, το δε ενδιαφερόμενο μέρος Χριστοδούλου κατά 19 σχεδόν χρόνια. Επίσης, και τα δύο ενδιαφερόμενα μέρη διορίστηκαν στην Υπηρεσία το 1955, ενώ ο αιτητής το 1964.
Στην απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Antoniou v. Republic (1975) 3 C.L.R. 510, λέχθηκε στη σελίδα 515, ότι:
"... one does not have to be exceptional in order to enjoy the benefit of the advantage of seniority".
Σύμφωνα με την πιο πάνω εικόνα των υποψηφίων και λαμβανομένων υπόψη των συστάσεων του Διευθυντή υπέρ των ενδιαφερομένων μερών, που αποτελούν παράγοντα προσδιορισμού της αξίας τους, όπως και τη σημαντική αρχαιότητα και τη μακρόχρονη υπηρεσία τους, βρίσκω ότι ο αιτητής απέτυχε ν' αποδείξει έκδηλη υπεροχή.
Ως αποτέλεσμα, η παρούσα προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται, χωρίς διαταγή για τα έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.