|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1992) 4 ΑΑΔ 4109
30 Οκτωβρίου, 1992
[ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΧΡΥΣΤΑΛΛΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΑΤΣΑΛΙΔΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Συν. Υποθέσεις Αρ. 629/89, 694/89, 796/89, 819/89).
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Διορισμοί/Προαγωγές — Εμπιστευτικές Εκθέσεις — Μη αντικειμενικά κίνητρα κατά τη σύνταξη τους ανάγονται αποκλειστικά στην αξιολόγηση της Ε.Δ.Υ. — Δεν μπορεί το θέμα να αποτελέσει αντικείμενο το πρώτο αξιολογήσεως από το αναθεωρητικό δικαστήριο.
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Λόγοι ακυρώσεως — Πλάνη περί τα πράγματα — Το τυπογραφικό λάθος (clerical error) που δεν συνιστούσε πλάνη στην κριθείσα περίπτωση.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Σύσταση Προϊσταμένου — Ουσιώδες ανεξάρτητο στοιχείο κρίσεως.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Προσόντα — Πρόσθετα Προσόντα που δεν απαιτούνται από το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης εκάστοτε αλλά είναι συναφή με τα καθήκοντά της δεν έχουν αποφασιστική επιρροή αλλά πρέπει να λαμβάνονται δεόντως υπόψη.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Αρχαιότητα — Προηγούμενη απομακρυσμένη αρχαιότητα δεν έχει οποιαδήποτε σημαντική βαρύτητα.
Αντικείμενο της αναθεωρήσεως ήταν η προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών στη θέση Ανώτερου Φοροθέτη Β' (Φόρου Εισοδήματος), Τμήμα Εσωτερικών Προσόδων.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας τις προσφυγές αποφάσισε ότι:
(1) Οι ισχυρισμοί για μη αντικειμενικότητα της αξιολόγησης του αξιολογούντος λειτουργού (στην πρ. 629/89) ουδέποτε τέθηκαν ενώπιον της Ε.Δ.Υ. Η αξιολόγηση της σχετικής μαρτυρίας με την οποία αποδίδονται στον λειτουργό μη αντικειμενικά κίνητρα κατά τη σύνταξη της εμπιστευτικής έκθεσης της αιτήτριας ανάγεται αποκλειστικά στην αξιολόγηση της Ε.Δ.Υ, και δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο αξιολόγησης από το Δικαστήριο.
(2) Μελέτη των εμπιστευτικών εκθέσεων των υποψηφίων φανερώνει ότι δεν έγιναν οποιεσδήποτε τροποποιήσεις για το έτος 1987 αλλά για το έτος 1981. Κρίνω, με βάση τα στοιχεία ενώπιόν μου, ότι πρόκειται περί τυπογραφικού λάθους (clerical error). Η Ε.Δ.Υ, δεν τέλεσε υπό πλάνη δεδομένου ότι είχε ενώπιόν της τις εμπιστευτικές εκθέσεις και στο Παράρτημα 6, όπου αναγράφονται αναλυτικά οι βαθμολογίες, φαίνονται οι ορθές βαθμολογίες για το έτος 1987.
(3) Η σύσταση του Προϊσταμένου είναι ένα ουσιώδες ανεξάρτητο στοιχείο κρίσεως.
(4) Προηγούμενη αρχαιότητα που είναι απομακρυσμένη δεν έχει οποιαδήποτε σημαντική βαρύτητα.
(5) Πρόσθετα προσόντα τα οποία δεν απαιτούνται από το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης, αλλά είναι συναφή με τα καθήκοντα της θέσης, δεν έχουν αποφασιστική επιρροή αλλά πρέπει να λαμβάνονται δεόντως υπόψη από το διορίζον σώμα. Όπως φαίνεται από το σχετικό πρακτικό, η Ε.Δ.Υ, έλαβε υπόψη τα προσόντα των υποψηφίων μέσα στο σωστό τους πλαίσιο, εν προκειμένω.
Οι προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Σταύρου και Άλλος ν. Δημοκρατίας (1991) 4(A) Α.Α.Δ. 317·
Βουκής ν. Δημοκρατίας (1991) 4(E) A.A.Δ. 3959·
Spanos v. Republic (1985) 3 C.L.R. 1826·
Δημοκρατία ν. Βασιλείου (1990) 3 Α.Α.Δ. 226·
Δημοκρατία κ.α. ν. Στυλιανού κ.ά. (1990) 3 Α.Α.Δ. 2427·
Χατζηϊωσήφ ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 1730·
Yiangoullis v. Republic (1988) 3(A) C.L.R. 266·
Καψοσιδέρης κ.α. ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 2405.
Προσφυγές.
Προσφυγές εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία προήχθησαν τα ενδιαφερόμενα μέρη στη Θέση Ανώτερου Φοροθέτη Β' (Φόρου Εισοδήματος), Τμήμα Εσωτερικών Προσόδων, αντί των αιτητών.
Χ. Ιερείδης, για την αιτήτρια στην 629/82.
Π. Αγγελίδης, για τον αιτητή στην 694/89.
Λ. Παπαφιλίππου, για τον αιτητή στην 769/89.
Γ. Μηχανικός, για τον αιτητή στην 819/89.
Π. Χ"Δημητρίου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α', για τους καθ' ων η αίτηση.
Αιμ. Λεμονάρης, για το Ε/Μ Α. Κούλλη.
ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με τις προσφυγές αυτές τέθηκε προς αναθεώρηση η προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών 1. Κ. Ιωάννου, 2. Ν. Κορέλλη, 3. Α. Κούλλη, 4. Μ. Μορφή, 5. Χ. Παναγιώτου, 6. Α. Τουμαζή στη θέση Ανώτερου Φοροθέτη Β' (Φόρου Εισοδήματος), Τμήμα Εσωτερικών Προσόδων, που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερομηνίας 11.8.89 (αρ. Γνωστοποίησης 2303).
Ο Πρόεδρος της αρμόδιας Τμηματικής Επιτροπής, η οποία συστάθηκε, απέστειλε στην Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (Ε.Δ.Υ.) με επιστολή του ημερ. 20.5.89 την έκθεση της Επιτροπής, σύμφωνα με την οποία σύστησε κατ' αλφαβητική σειρά 21 υποψήφιους που κατείχαν τα προσόντα του Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης που απαιτεί επταετή τουλάχιστον πείρα επί θεμάτων φορολογίας εισοδήματος, από την οποία τριετή τουλάχιστον υπηρεσία στη θέση Φοροθέτη (Φόρου Εισοδήματος). Ανάμεσα στους συστηθέντες περιλαμβάνονταν τόσο οι αιτητές στις προσφυγές, όσο και τα ενδιαφερόμενα μέρη.
Στη συνεδρία ημερομηνίας 23.6.89, η Ε.Δ.Υ, ασχολήθηκε με τις Εμπιστευτικές Εκθέσεις των υποψηφίων και παρατήρησε ότι σε ορισμένες περιπτώσεις έγιναν τροποποιήσεις από τους Προσυπογράφοντες Λειτουργούς, χωρίς να τηρηθεί η διαδικασία που προβλέπεται από τον Καν. 9 της Εγκυκλίου 491. Κατόπιν τούτου "αποφάσισε να ληφθούν υπόψη μόνο οι αξιολογήσεις των Αξιολογούντων Λειτουργών στις Εκθέσεις του 1987" για τον αιτητή στην προσφυγή 796/89 Ι. Βασιλείου, την αιτήτρια στην προσφυγή 629/89 Χ. Πατσαλίδου και το ενδιαφερόμενο μέρος Μ. Μορφή.
Κατά την ίδια συνεδρία προσήλθε ο Διευθυντής του Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων κ. Α. Γρηγορίου ο οποίος ανάφερε τα ακόλουθα:
"Προκειμένου να υποβάλει τις συστάσεις του έχει μελετήσει το σύνολο των Εμπιστευτικών Εκθέσεων των υποψήφιων και έχει δώσει ιδιαίτερη έμφαση στις Εκθέσεις των τελευταίων ετών. Έχει επίσης λάβει υπόψη επικουρικά και τη δική του προσωπική γνώση περί του υπηρεσιακού έργου των υποψηφίων, δεδομένου του γεγονότος ότι μερικοί από τους υποψήφιους αξιολογούνται από διαφορετικούς λειτουργούς."
Στη συνέχεια, ο Διευθυντής προέβη σε ιδιαίτερα σχόλια για τους υποψήφιους και κατέληξε με τη σύσταση των ενδιαφερομένων μερών οι οποίοι κατά τη γνώμη του υπερτερούν, θεωρώ χρήσιμο να παραθέσω αυτούσια τη σύσταση του Διευθυντή:
"Ο Κούλλης Ανδρέας κατατάσσεται πρώτος μεταξύ όλων των υποψήφιων στο κριτήριο αξία. Έχει επιδείξει ιδιαίτερο ζήλο, αφοσίωση και ικανότητα στην εκτέλεση των καθηκόντων του και ιδιαίτερα στον τομέα της επί τόπου έρευνας των βιβλίων των φορολογουμένων, τα δε αποτελέσματα της εργασίας του θεωρούνται άκρως ικανοποιητικά. Από πλευράς προσόντων είναι κάτοχος του πιστοποιητικού της Ανωτέρας Λογιστικής του Εμπορικού Επιμελητηρίου του Λονδίνου. Αν και κατατάσσεται 14ος από πλευράς αρχαιότητας μεταξύ όλων των υποψήφιων, ο χρόνος μεταξύ της ημερομηνίας που ο ίδιος προάχθηκε στην παρούσα του θέση και της ημερομηνίας που προάχθηκαν οι άλλοι υποψήφιοι που είναι αρχαιότεροι δεν είναι κατά την κρίση του τέτοιος που να εξουδετερώνει την ουσιαστική υπεροχή του στο κριτήριο αξία έναντι των υποψήφιων που είναι αρχαιότεροι και που δε συστήνονται για προαγωγή.
Οι Κύπρος Ιωάννου, Νίνος Κορέλλης και Χριστόδουλος Παναγιώτου ισοβαθμούν στο κριτήριο αξία μαζί με τους Χριστάκη Τσεριώτη και Κωνσταντίνο Λοΐζου. Στο κριτήριο προσόντα οι Ιωάννου, Κορέλλης, Τσεριώτης και Λοΐζου είναι κάτοχοι του πιστοποιητικού της Ανωτέρας Λογιστικής του Εμπορικού Επιμελητηρίου του Λονδίνου. Ο Χριστόδουλος Παναγιώτου κατέχει πτυχίο της Ανωτάτης Σχολής Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών, Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων, έτυχε δε και τρίμηνης μετεκπαίδευσης πάνω σε φορολογικά θέματα στην Ομόσπονδη Δημοκρατία της Γερμανίας. Ο Λοΐζου, εκτός από το πιστοποιητικό της Ανωτέρας Λογιστικής, κατέχει και δίπλωμα του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης της Σχολής Νομικών και Οικονομικών Επιστημών. Πρέπει να αναφερθεί ότι τόσο η μετεκπαίδευση του Παναγιώτου όσο και το πτυχίο του Λοΐζου κανονικά δεν αποτελούν πλεονέκτημα σύμφωνα με το Σχέδιο Υπηρεσίας. Από πλευράς αρχαιότητας οι Ιωάννου, Κορέλλης και Παναγιώτου κατατάσσονται 7ος, 80ς και 120ς και υπερτερούν έναντι των Τσεριώτη και Λοΐζου που κατατάσσονται 15ος και 16ος, αντίστοιχα.
Ο Μιχαήλ Μορφής κατατάσσεται 10ος μεταξύ όλων των υποψήφιων στο κριτήριο αξία. Έχει αξιολογηθεί ως Εξαίρετος τα τελευταία εννέα χρόνια, παρουσιάζει δε ανοδική τάση στην εργασία του τον τελευταίο καιρό. Από πλευράς προσόντων κατέχει πιστοποιητικό της Ανωτέρας Λογιστικής του Εμπορικού Επιμελητηρίου του Λονδίνου. Από πλευράς αρχαιότητας κατατάσσεται 6ος μεταξύ όλων των υποψηφίων.
Ο Αντώνιος Τουμαζής κατατάσσεται 14ος μεταξύ όλων των υποψήφιων στο κριτήριο αξία, είναι εξαιρετικά ευσυνείδητος, υπάκουος και προσήγορος στον κόσμο. Στο παρελθόν είχε κάποια προβλήματα υγείας, τα οποία ξεπέρασε μετά το 1986. Αξιολογών Λειτουργός του Τουμαζή είναι ο προϊστάμενος του Επαρχιακού Γραφείου Φόρου Εισοδήματος Λάρνακας, ενώ των άλλων που ανάφερε ο προϊστάμενος του Επαρχιακού Γραφείου Φόρου Εισοδήματος Λευκωσίας. Από πλευράς προσόντων κατέχει το πτυχίο της Ανωτάτης Σχολής Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών. Από πλευράς αρχαιότητας κατατάσσεται 3ος μεταξύ όλων των υποψηφίων.
Ο Γεώργιος Ανδρέου, αν και στο κριτήριο αξία κατατάσσεται 2ος μεταξύ όλων των υποψήφιων, δε συστήνεται, διότι υστερεί, κατά τη γνώμη του, στο κριτήριο αρχαιότητα. Κατατάσσεται 18ος μεταξύ όλων των υποψηφίων.
Με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια, αξία, προσόντα και αρχαιότητα, συστήνει για προαγωγή στη θέση Ανώτερου Φοροθέτη Β' τους Ανδρέα Κούλλη, Κύπρο Ιωάννου, Νίνο Κορέλλη, Χριστόδουλο Παναγιώτου, Μιχαήλ Μορφή και Αντώνιο Τουμαζή, οι οποίοι κατά τη γνώμη του υπερτερούν σε μια συνολική θεώρηση των πιο πάνω κριτηρίων έναντι των άλλων υποψήφιων που δε συστήνονται για προαγωγή.
Οι 21 υποψήφιοι που κατέχουν τα απαιτούμενα προσόντα για προαγωγή στη θέση Ανώτερου Φοροθέτη Β' υπηρετούν ως ακολούθως: Νεόφυτος Καττάμης-Λεμεσός, Αντώνιος Τουμαζής-Λάρνακα, Δημήτριος Ζαννούπας-Λευκωσία, Χρυστάλλα Κωνσταντίνου-Λευκωσία, ΜιχαήλΜορφής-Λευκωσία, Κύπρος Ιωάννου-Λευκωσία, Νίνος Κορέλλης-Λευκωσία, Νίκος Τζιώλης-Πάφος Μάρκος Μαυρής-Πάφος, Κωνσταντίνος Καλυβίτης-Λευκωσία, Χριστόδουλος Παναγιώτου-Λευκωσία, Χρύσανθος Χατζηχρυσάνθου-Λευκωσία, Ανδρέας Κούλλη-Λευκωσία, Χριστάκης Τσεριώτης-Λευκωσία, Κωνσταντίνος Λοΐζου-Λευκωσία, Νικόλαος Μαρκίδης-Λευκωσία, Γεώργιος Ανδρέου-Λευκωσία, Παναγιώης Τράππελος-Λάρνακα, Ανδρέας Δημητρίου-Λάρνακα και Μάριος Κωνσταντίνου-Λεμεσός."
Μετά την αποχώρηση του Διευθυντή, η Ε.Δ.Υ, ασχολήθηκε με τη σύγκριση και αξιολόγηση των υποψηφίων. Αφού εξέτασε τα στοιχεία από τους Προσωπικούς Φακέλους και τις Εμπιστευτικές Εκθέσεις των υποψηφίων, και έλαβε υπόψη τα πορίσματα της Τμηματικής Επιτροπής και τις κρίσεις και συστάσεις του Διευθυντή, αποφάσισε να προάξει τα ενδιαφερόμενα μέρη στις επίδικες θέσεις.
ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΑΡ. 629/89
Με την προσφυγή αυτή προσβάλλεται η προαγωγή και των έξι ενδιαφερομένων μερών.
Η κύρια θέση της αιτήτριας Πατσαλίδου στην Προσφυγή Αρ. 629/89 υποδιαιρείται ουσιαστικά σε δύο επιμέρους θέματα (α) την κατ' ισχυρισμό αντικανονική ετοιμασία της εμπιστευτικής της έκθεσης για το έτος 1985 και (β) τη μη αντικειμενική σύνταξη της έκθεσης για το 1985 από τον αξιολογούνται λειτουργό κ. Σιαμμασιάν εφόσον υπήρξε μείωση στη βαθμολογία από Εξαίρετη το 1984 σε Λίαν Καλή το 1985.
Στο Δικαστήριο κατατέθηκαν δύο ένορκες δηλώσεις του κ. Τ. Ζεμπύλα, ο οποίος ήτο υπεύθυνος του Τμήματος ΟΝ/3 του Φόρου Εισοδήματος, στο Τμήμα δηλαδή που μεταφέρθηκε η αιτήτρια από 1.7.85. Ο κ. Ζεμπύλας δήλωσε ότι δεν υπήρξε ο ίδιος αξιολογών λειτουργός της αιτήτριας για το 1985, αλλά ο κ. Σιαμμασιάν, ο Προϊστάμενος του Επαρχιακού Γραφείου Φόρου Εισοδήματος Λευκωσίας, στο οποίο υπήγετο το ΟΝ/3 μαζί με άλλα τρία Τμήματα. Όμως, σύμφωνα με τον κ. Ζεμπύλα, ο κ. Σιαμμασιάν δεν είχε άμεση επόπτευση όλων των υπαλλήλων των τεσσάρων τμημάτων, διότι το κάθε τμήμα είχε δικό του υπεύθυνο στον οποίο ήσαν υπόλογοι οι υπάλληλοι και οι υπεύθυνοι τμημάτων ήσαν υπόλογοι στον κ. Σιαμμασιάν. Στην προκείμενη περίπτωση η αιτήτρια ήταν υπόλογη στον ίδιο (Ζεμπύλα) ως προϊστάμενο του Τμήματος ΟΝ/3, και όχι στον κ. Σιαμμασιάν. Επιπλέον ο κ. Ζεμπύλας ανάφερε ότι τον κάλεσε ο κ. Σιαμμασιάν όταν θα ετοίμαζε τις εκθέσεις για το 1985 για να ακούσει τις απόψεις του και επιπλέον του είπε ότι θα έκανε τροποποιήσεις στις εμπιστευτικές εκθέσεις των υπαλλήλων από το προηγούμενο έτος. Ο κ. Ζεμπύλας αφυπηρέτησε από το εν λόγω τμήμα τον Ιανουάριο του 1986.
Ενορκη δήλωση κατάθεσε και ο κ. Π. Σιαμμασιάν ο οποίος δήλωσε ότι από τον Ιανουάριο του 1985 μέχρι τον Ιούνιο του 1989 υπήρξε αξιολογών λειτουργός της αιτήτριας, ότι είχε άμεση εποπτεία της δουλειάς που διεκπεραίωνε και ότι συμβουλεύετο ο ίδιος κατά καιρούς και τον κ. Ζεμπύλα για την απόδοσή της. Επίσης, ανάφερε ότι η αιτήτρια μεταφέρθηκε στο ΟΝ/3 από 1.7.85 μετά από παράπονο του υπεύθυνου του Τμήματος, στο οποίο υπηρετούσε προηγουμένως, ότι υπήρχε μείωση στην απόδοσή της.
Από την αντεξέταση που έγινε ενώπιον του Δικαστηρίου και από την προσαχθείσα μαρτυρία διαφαίνεται ότι ο κ. Σιαμμασιάν είχε άμεση και απευθείας γνώση της εργασίας της αιτήτριας. Τόσον η αιτήτρια όσον και οι υπόλοιποι υπάλληλοι ήσαν υπόχρεοι κάθε μήνα να ετοιμάσουν και να δώσουν στον κ. Σιαμμασιάν έκθεση αναφορικά με τη δουλειά που διεκπεραίωσαν κατά τη διάρκεια του μηνός. Ο κ. Σιαμμασιάν μελετούσε και είχε στη διάθεσή του όλους τους φακέλους που επιλαμβάνοντο οι υφιστάμενοι του. Επιπλέον, οι υφιστάμενοι του έρχονταν στον ίδιο για τις υποθέσεις τις οποίες, λόγω της βαθμίδας τους, δεν μπορούσαν να διευθετήσουν. Καταλήγω ότι δεν υπάρχει καμιά παρέκκλιση από τις σχετικές διατάξεις του Καν. 4 της Εγκυκλίου 491 που προνοεί ότι: "Ο Αξιολογών Λειτουργός δέον απαραιτήτως να είναι ο Λειτουργός όστις, λόγω των καθηκόντων αυτού, έχει απ' ευθείας γνώσιν της εργασίας του αξιολογουμένου υπαλλήλου και δύναται ως εκ τούτου να έκφραση υπεύθυνον και έγκυρον γνώμην επί της εργασίας και των ικανοτήτων του υπαλλήλου, κανονικώς δε ο Αξιολογών Λειτουργός δέον να είναι ο εποπτεύων τον υπάλληλον λειτουργός." Ορθά ο κ. Σιαμμασιάν υπήρξε ο αξιολογών λειτουργός και ο κ. Αποστολίδης, Διευθυντής του Φόρου Εισοδήματος, ο Προσυπογράφων Λειτουργός για την εμπιστευτική έκθεση της αιτήτριας για το έτος 1985.
Όσον αφορά το δεύτερο σκέλος του πρώτου ισχυρισμού της αιτήτριας Πατσαλίδου αναφέρω τα ακόλουθα: Οι ισχυρισμοί για μη αντικειμενικότητα της αξιολόγησης του κ. Σιαμμασιάν ουδέποτε τέθηκαν ενώπιον της Ε.Δ.Υ. Η αξιολόγηση της σχετικής μαρτυρίας με την οποία αποδίδονται στον κ. Σιαμμασιάν μη αντικειμενικά κίνητρα κατά τη σύνταξη της εμπιστευτικής έκθεσης της αιτήτριας ανάγεται αποκλειστικά στην αξιολόγησή της Ε.Δ.Υ, και δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο αξιολόγησης από το Δικαστήριο. (Βλ. Σταύρου και Άλλος ν. Δημοκρατίας, Συν. Υπ. Αρ. 739/87 και 814/87 αποφασίστηκε στις 25.1.91 και Βουκής ν. Δημοκρατίας, Συν. Υπ. Αρ. 684/90 και 685/90, αποφασίστηκε στις 11.12.91).
Με δεύτερο επιχείρημά της η αιτήτρια ισχυρίζεται ότι η καταφανής υπεροχή της σε αρχαιότητα έναντι των ενδιαφερομένων μερών 3. Α. Κούλλη και 5. Χ. Παναγιώτου έπρεπε να υπερισχύσει, δεδομένου ότι στα κριτήρια της αξίας και των προσόντων είναι περίπου ίσοι.
Η αιτήτρια προηγείται του ενδιαφερομένου μέρους 3. Α. Κούλλη κατά 19 μήνες και του ενδιαφερομένου μέρους Χ. Παναγιώτου κατά ένα χρόνο και τέσσερις μήνες. Όμως υπό τις περιστάσεις της παρούσας υπόθεσης η αρχαιότητα δεν μπορεί να υπερισχύσει δεδομένης της υπεροχής των ενδιαφερομένων μερών σε αξία, όπως αυτή προκύπτει από τις εμπιστευτικές εκθέσεις, και της υπέρ αυτών σύστασης του Διευθυντή καθώς και στα προσόντα.
Περαιτέρω, ο δικηγόρος της αιτήτριας προβάλλει ότι η Ε.Δ.Υ, ενήργησε κάτω από πλάνη περί τα πράγματα όσον αφορά τις εμπιστευτικές εκθέσεις, δεδομένου ότι η απόφασή της, κατά τη συνεδρίαση ημερ. 23.6.89, να ληφθούν υπόψη μόνο οι αξιολογήσεις των αξιολογούντων λειτουργών στις εκθέσεις του 1987 ορισμένων υποψηφίων είναι λανθασμένη, εφόσον δεν έγιναν οποιεσδήποτε τροποποιήσεις κατά το έτος αυτό.
. Μελέτη των εμπιστευτικών εκθέσεων των υποψηφίων φανερώνει ότι δεν έγιναν οποιεσδήποτε τροποποιήσεις για το έτος 1987 αλλά για το έτος 1981. Κρίνω, με βάση τα στοιχεία ενώπιόν μου, ότι πρόκειται περί τυπογραφικού λάθους (clerical error). Η Ε.Δ.Υ, δεν τέλεσε υπό πλάνη δεδομένου ότι είχε ενώπιόν της τις εμπιστευτικές εκθέσεις και στο Παράρτημα 6, όπου αναγράφονται αναλυτικά οι βαθμολογίες, φαίνονται οι ορθές βαθμολογίες για το έτος 1987.
Καταλήγω ότι η αιτήτρια δεν απέδειξε οποιαδήποτε έκδηλη υπεροχή έναντι των ενδιαφερομένων μερών. Σαν αποτέλεσμα, η προσφυγή 629/89 απορρίπτεται.
ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΑΡ. 694/89
Με την προσφυγή αυτή προσβάλλεται η προαγωγή όλων των ενδιαφερομένων μερών.
Ο αιτητής Δημήτρης Ζαννούπας προβάλλει ότι έκδηλα υπερτερεί των ενδιαφερομένων μερών σε ό,τι αφορά τα καθιερωμένα από το νόμο κριτήρια της αξίας, των προσόντων και της αρχαιότητας.
Με βάση τις εμπιστευτικές εκθέσεις των τελευταίων πέντε ετών (1984-1988) τόσο του αιτητή όσο και όλων των ενδιαφερομένων μερών, πλην του ενδιαφερόμενου μέρους Α. Τουμαζή, η βαθμολογία είναι εξαίρετη. Ο Α. Τουμαζής αξιολογείται ως Εξαίρετος τα δύο τελευταία έτη (1987-1988) και Λίαν Καλός τα προηγούμενα. Τα ενδιαφερόμενα μέρη 1-5 υπερτερούν σε αξία καθότι συστήθηκαν και από το Διευθυντή του Τμήματος (και το ενδιαφερόμενο μέρος 6. Α. Τουμαζής συστήθηκε). Η σύσταση του Προϊσταμένου είναι ένα ουσιώδες ανεξάρτητο στοιχείο κρίσεως (Βλ. Spanos v. Republic (1985) 3 C.L.R. 1826, Δημοκρατία ν. Βασιλείου, Α.Ε. 859, απόφαση δόθηκε στις 30:1.90, Δημοκρατία και Άλλοι ν. Στυλιανού και Άλλου, Α.Ε. 1028, 1029 και 1034, απόφαση δόθηκε στις 10.7.90). Τα προσόντα τους είναι τα ίδια με την εξαίρεση ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη Παναγιώτου και Τουμαζή έχουν υπέρτερα προσόντα εφόσον έχουν διπλώματα πανεπιστημίου. Αυτά, αν και δεν απαιτούνται από το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης λαμβάνονται υπόψη από το διορίζον σώμα στη διακρίβωση του καταλληλότερου υποψηφίου. Ο αιτητής έχει το προβάδισμα έναντι όλων των ενδιαφερομένων μερών, πλην του Α. Τουμαζή σε σχέση με την αρχαιότητα.
Κρίνω ότι η υπεροχή του αιτητή σε αρχαιότητα έναντι των ενδιαφερομένων μερών δεν μπορεί να υπερισχύσει ούτε και αποτελεί έκδηλη υπεροχή εφόσον καθορίζεται με βάση προηγούμενη αρχαιότητα που είναι απομακρυσμένη. Όπως έχει νομολογηθεί, προηγούμενη αρχαιότητα που είναι απομακρυσμένη δεν έχει οποιαδήποτε σημαντική βαρύτητα. (Βλ. Χατζηϊωσήφ ν. Δημοκρατίας, Προσφ. Αρ. 218/79, αποφασίστηκε στις 18.5.90). Επιπλέον, τα ενδιαφερόμενα μέρη 1-5 υπερέχουν σε αξία εφόσον έχουν τη σύσταση του Διευθυντή του Τμήματος που δεν έχει ο αιτητής. Κρίνω επίσης ότι ο αιτητής δεν απέδειξε οποιαδήποτε έκδηλη υπεροχή έναντι του Α. Τουμαζή, ο οποίος υπερέχει σε προσόντα, αρχαιότητα και έχει και τη σύσταση του Διευθυντή.
Η προσφυγή 694/89 απορρίπτεται.
ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΑΡ. 796/89
Κατ' ισχυρισμό του δικηγόρου του αιτητή, η διοικητική απόφαση πάσχει εφόσον ο Διευθυντής παρέλειψε να αναφερθεί στον αιτητή στη συνεδρίαση της Επιτροπής ημερ. 23.6.89 και επιπλέον δεν αναγράφηκε το όνομά του ανάμεσα στους 21 προσοντούχους υποψηφίους στους οποίους αναφέρθηκε ο Διευθυντής.
Σε σχέση με την πιο πάνω θέση παρατηρώ τα ακόλουθα:
(α) Ο Διευθυντής δεν είχε υποχρέωση να αναφερθεί σε όλους τους υποψήφιους. (Βλ. Yiangoullis v. Republic, Case No. 940/86, 18.2.88, Καψοσιδέρης κ.α. ν. Δημοκρατίας, Υπ. Αρ. 587/88, 670/88 αποφασίστηκε στις 7.7.90). Εξάλλου ο αιτητής δεν ήτο ο μόνος στον οποίο δεν αναφέρθηκε ο Διευθυντής από τους 21 προσοντούχους υποψηφίους.
(β) Η μη αναγραφή του ονόματος του αιτητή στους 21 υποψήφιους, που αναφέρονται από τον Διευθυντή ως προσοντούχοι, δε θεωρώ ότι κάτω από τις συγκεκριμένες περιστάσεις ήτο ουσιώδης παρατυπία (i) εφόσον ο Διευθυντής αναφέρθηκε και στους 21 προσοντούχους υποψήφιους, αλλά μόνο τα ονόματα των 20 υποψήφιων, καταγράφηκαν και (ii) ο κατάλογος των προσοντούχων υποψήφιων συμπεριλαμβανομένου και του ονόματος του αιτητή που ετοίμασε η Τμηματική, ήτο ενώπιον της Ε.Δ.Υ, (iii) To όνομα του αιτητή και η βαθμολογία του αναγράφηκε ανάμεσα στους 21 προσοντούχους υποψήφιους των οποίων οι εμπιστευτικές εκθέσεις λήφθηκαν υπόψη. (Βλ. πρακτικό επίδικης απόφασης ημερ. 23.6.89). (iv) Ο Διευθυντής στο επίμαχο σημείο αναφερόταν μόνο στον τόπο που υπηρετούσαν οι 21 υποψήφιοι.
Κατά τη γνώμη μου δεν επηρεάστηκε καθ' οιονδήποτε τρόπο η κρίση της Ε.Δ.Υ, η οποία καθόλη τη διάρκεια της διαδικασίας είναι ολοφάνερο ότι τον θεώρησε ως ένα εκ των προσοντούχων υποψηφίων.
Με δεύτερο επιχείρημα προβάλλεται ότι η αρχαιότητα του αιτητή δε λήφθηκε υπόψη. Πράγματι, ο αιτητής είναι αρχαιότερος όλων των ενδιαφερομένων μερών. Όμως, η αρχαιότητά του αυτή δεν μπορεί να θεωρηθεί αποφασιστικός παράγοντας υπεροχής εφόσον όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη κατέχουν υπέρτερες εμπιστευτικές εκθέσεις (ο αιτητής έχει από το 1984-1988 βαθμολογία Λίαν Καλή, ενώ τα ενδιαφερόμενα μέρη 1-5 έχουν τα αντίστοιχα έτη εξαίρετη βαθμολογία και το ενδιαφερόμενο μέρος Α. Τουμαζής 3 Λίαν Καλός και 2 Εξαίρετος) και έχουν τη σύσταση του Διευθυντή.
Ούτε συμφωνώ με τη θέση ότι η Ε.Δ.Υ, επηρεασμένη από τη σύσταση του Διευθυντή έλαβε υπόψη πρόσθετα προσόντα που δεν απαιτούντο από το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης. Όπως ανάφερα και προηγουμένως, πρόσθετα προσόντα, τα οποία δεν απαιτούνται από το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης αλλά είναι συναφή με τα καθήκοντα της θέσης, δεν έχουν αποφασιστική επιρροή αλλά πρέπει να λαμβάνονται δεόντως υπόψη από το διορίζον σώμα. Όπως φαίνεται από το σχετικό πρακτικό, η Ε.Δ.Υ, έλαβε υπόψη τα προσόντα των υποψηφίων μέσα στο σωστό τους πλαίσιο.
Η προσφυγή απορρίπτεται.
ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΑΡ. 819/89
Η προσφυγή αυτή στρέφεται εναντίον των ενδιαφερομένων μερών 3. Α. Κούλλη και 6. Α. Τουμαζή μόνον.
Σύμφωνα με την επιχειρηματολογία του δικηγόρου του αιτητή η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει επειδή η Ε.Δ.Υ, δε διεξήγαγε τη δέουσα έρευνα για να διαπιστώσει ότι ο αιτητής υπερέχει έναντι των δύο ενδιαφερομένων μερών.
Σύγκριση του αιτητή με το ενδιαφερόμενο μέρος Κούλλη αποκαλύπτει ότι αν και ο αιτητής υπερέχει στο θέμα των προσόντων (διευκρινίζω: προσόντα που δεν απαιτούνται ή θεωρούνται πλεονέκτημα), εφόσον κατέχει πτυχίο της Σχολής Νομικών και Οικονομικών Επιστημών, εντούτοις το ενδιαφερόμενο μέρος Κούλλη είναι υπέρτερος σε ό,τι αφορά την αρχαιότητα και την αξία. Έχουν και οι δύο εξαίρετες εμπιστευτικές εκθέσεις αλλά ο Α. Κούλλη έχει τη σύσταση από το Διευθυντή του Τμήματος, γεγονός που του δίδει το προβάδισμα έναντι του ανθυποψηφίου του.
Το ενδιαφερόμενο μέρος 2. Α. Τουμαζής έχει περίπου τα ίδια προσόντα με τον αιτητή και αν και υστερεί στις εμπιστευτικές εκθέσεις (όπως αναφέρθηκε προηγουμένως έχει βαθμολογία Λίαν Καλή σε τρία έτη και Εξαίρετη στα τελευταία δύο), έχει τη σύσταση του Διευθυντή του Τμήματος και είναι αρχαιότερος.
Καταλήγω ότι ο αιτητής απέτυχε να αποδείξει έκδηλη υπεροχή. Η προσφυγή 819/89 απορρίπτεται.
Όλες οι προσφυγές απορρίπτονται. Δεν εκδίδεται διαταγή για τα έξοδα.
Οι προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.