|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1992) 4 ΑΑΔ 3930
22 Οκτωβρίου, 1992
[Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υποθέσεις Αρ. 992/90, 1046/90).
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Συστάσεις — Ο περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμος του 1990 (Ν. 1/90) — Άρθρο 35(4) — Αιτιολογημένες Συστάσεις Διευθυντή — Η αιτιολογία μπορεί να υποστηρίζεται από τα στοιχεία του φακέλου.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Προσόντα — Προσόν "πολύ καλής" γνώσης Αγγλικής γλώσσας — Αναφορά από την ίδια την υπάλληλο στην εμπιστευτική της έκθεση ότι παρακολουθεί μαθήματα καθώς και κατοχή θέσης της οποίας απαραίτητο προσόν ήταν η "καλή γνώση" της Αγγλικής δεν οδηγούν στο συμπέρασμα ότι πληροί το απαιτούμενο προσόν της "πολύ καλής" γνώσης της Αγγλικής.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Αιτιολογία — Δεν είναι απαραίτητο να αναφέρονται στην απόφαση όλα τα στοιχεία που λήφθηκαν υπόψη ή να γίνεται ρητή σύγκριση όλων των στοιχείων των υποψηφίων.
Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας — Προαγωγές δημοσίων υπαλλήλων — Εμπιστευτικές εκθέσεις — Υποχρέωση της Ε.Δ.Υ, σύμφωνα με το Άρθρο 44(3) του Ν. 1/90 να λάβει υπόψη της τις ετήσιες εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψηφίων — Ενδοτμηματικά στοιχεία και εκθέσεις δεν αφορούν την Επιτροπή.
Οι προσφυγές αυτές προσέβαλαν την νομιμότητα της απόφασης προαγωγής των ενδιαφερομένων μερών Χαραλάμπους και Κορομία στη θέση Ανώτερου Λειτουργού Ευημερίας.
Σ' ότι αφορούσε την προσφυγή αρ. 992/90 προβλήθηκαν οι πιο κάτω ισχυρισμοί ακυρότητας:
(α) Η σύσταση του Διευθυντή ήταν αντίθετη με το Άρθρο 35(4) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990 (Ν. 1/90) που απαιτούσε όπως οι συστάσεις είναι αιτιολογημένες.
(β) Έλλειψη δέουσας έρευνας και ειδικά αναφορικά με το προσόν της "πολύ καλής" γνώσης της Αγγλικής σε σχέση με το ενδιαφερόμενο μέρος Χαραλάμπους.
(γ) Η Επιτροπή δεν έλαβε υπόψη και/ή δεν είχε ενώπιόν της τους "Ενδοτμηματικούς φακέλους" των υποψηφίων.
Σ' ότι αφορούσε την προσφυγή αρ. 1046/90 προβλήθηκε ο πιο κάτω ισχυρισμός ακυρότητας:
(α) Η Επιτροπή δεν προέβη στη δέουσα έρευνα με αποτέλεσμα τα ευρήματά της να είναι προϊόν πλάνης περί τα πράγματα.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση αναφορικά με το ενδιαφερόμενο μέρος Αυγή Χαραλάμπους, αποφάσισε ότι:
(1) Οι συστάσεις του προϊσταμένου δεν θεωρούνται άκυρες από έλλειψη αιτιολογίας απλώς γιατί είναι σύντομες ή λακωνικές, αρκεί να συνάδουν με τα στοιχεία των φακέλων.
Είναι φανερόν ότι με την προσθήκη της λέξης "αιτιολογημένες", η πρόνοια στο Άρθρο 35(4) του Νόμου δεν άλλαξε ουσιαστικά το νομικό καθεστώς που αφορά τις συστάσεις του προϊσταμένου, αλλά στην ουσία θεσμοθέτησε τις προηγούμενες νομολογιακές αρχές που καθιερώνονταν από τις γενικές αρχές τους Διοικητικού Δικαίου.
Και τούτο γιατί η αιτιολογία μιας πράξης είναι νόμιμη όταν είναι εξειδικευμένη και ανταποκρίνεται στα στοιχεία του φακέλου, ο δε προσδιορισμός ότι η σύσταση βασίστηκε στα κριτήρια που καθορίζονται από το νόμο αποτελεί επαρκή αιτιολογία.
Στο σχετικό πρακτικό της Επιτροπής οι συστάσεις του Διευθυντή καταγράφησαν με τα ακόλουθα: "Με βάση τα τρία κριτήρια - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - συστήνει για προαγωγή τις, Αυγή Χαραλάμπους και Χλόη Κωνσταντινοπούλου - Κορομία".
Η σύσταση του Διευθυντή υποστηρίζεται από τα στοιχεία των φακέλων και πρέπει να θεωρείται ότι έχει τη δέουσα αιτιολογία και συμμορφώνεται με τις διατάξεις του άρθρου 35(4) του Νόμου.
(2) Από το περιεχόμενο των φακέλων του ενδιαφερομένου μέρους Χαραλάμπους, που ήταν ενώπιον των καθ' ων η αίτηση κατά τον ουσιώδη χρόνο, δεν προκύπτει από μόνο του ότι πληρούσε το προσόν της "πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής γλώσσης" που απαιτείτο από το σχέδιο υπηρεσίας της επίδικης θέσης.
Όντως στην εμπιστευτική της έκθεση για το 1981 το ενδιαφερόμενο μέρος αυτό αναφέρει η ίδια ότι παρακολουθούσε ιδιαίτερα μαθήματα Αγγλικής γλώσσας, χωρίς όμως να υπάρχει στους φακέλους της οποιοδήποτε ανεξάρτητο πιστοποιητικό ή στοιχείο σχετικά με το επίπεδο ή τη διάρκεια των μαθημάτων αυτών. Η μοναδική άλλη αναφορά στους φακέλους του ενδιαφερομένου μέρους αυτού σε σχέση με οποιαδήποτε γνώση Αγγλικών από αυτή, περιέχεται στον προσωπικό της φάκελο, Ερ. 42Β, στα πρακτικά συνεδρίας της Επιτροπής με ημερομηνία 11 Ιουλίου 1977, για πλήρωση θέσεων Λειτουργού Ευημερίας, όπου αναφέρονται τα πιο κάτω:
"According to the relevant scheme of service, candidates for appointment or promotion to the post of Welfare Officer must possess 'a good knowledge of English' The Commission observed that, .... Avgi Haralambous had graduated from a Six-years' Secondary School where the English language is taught as one of the subjects. ... In view of the above, the Commission was satisfied that the candidates in question did possess 'a good knowledge of English'."
Η αναφορά του ενδιαφερόμενου μέρους αυτού στην εμπιστευτική της έκθεση, ότι παρακολουθούσε μαθήματα Αγγλικής γλώσσας, σε συνδυασμό με την "καλή γνώση των Αγγλικών", την οποία θεωρήθηκε ότι είχε, δεν μπορεί να οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι το επίπεδο των Αγγλικών της μετατράπηκε σε "πολύ καλό", ή αλλοιώθηκε σε βαθμό που να ικανοποιείται το επίδικο σχέδιο υπηρεσίας.
Κατά συνέπεια καταλήγω στο συμπέρασμα ότι, όσον αφορά το ενδιαφερόμενο μέρος Αυγή Χαραλάμπους, η Επιτροπή παρέλειψε να διεξάγει τη δέουσα έρευνα όσον αφορά το προσόν της "πολύ καλής" γνώσης της Αγγλικής γλώσσας, δεδομένου ότι από τα στοιχεία των φακέλων που ήταν ενώπιον της δεν ήταν δυνατό και λογικό να εξαχθεί αντικειμενικά το συμπέρασμα ότι το ενδιαφερόμενο μέρος αυτό πληρούσε το προσόν αυτό.
(3) Όσον αφορά το γενικό ισχυρισμό ότι δεν έγινε η δέουσα έρευνα, όλα τα στοιχεία αναφορικά με τους υποψήφιους φαίνονται στους σχετικούς φακέλους που ήταν ενώπιον της Επιτροπής και εξετάστηκαν από αυτή.
Δεν είναι δε αναγκαίο για το διοικητικό όργανο να αναφέρει στην απόφασή του όλα τα στοιχεία που έλαβε υπόψη στη λήψη της επίδικης απόφασης ή να γίνει ρητή σύγκριση όλων των στοιχείων των υποψηφίων.
Επιπλέον η όλη διαδικασία, όπως φαίνεται στα σχετικά πρακτικά της Επιτροπής, σε συνδυασμό με τα στοιχεία του φακέλου πλήρωσης της θέσης και των αιτήσεων που ήταν ενώπιόν της φανερώνουν τη διεξαγωγή ενδελεχούς έρευνας.
(4) Η Επιτροπή έχει υποχρέωση σύμφωνα με το Άρθρο 44(3) του Νόμου να λάβει υπόψη δεόντως τις ετήσιες εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψηφίων. Οποιαδήποτε άλλα στοιχεία που τηρούνται στο Τμήμα για ενδοτμηματικούς σκοπούς δεν αφορούν την Επιτροπή και ασφαλώς δεν μπορούν να επηρεάσουν την κρίση της αντίθετα από το περιεχόμενο των προσωπικών φακέλων και των φακέλων των ετησίων υπηρεσιακών εκθέσεων.
Οι προσφυγές επιτυγχάνουν μερικώς.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Themistokleous v. Republic (1985) 3 C.L.R. 1070·
Yenakritou v. Republic (1985) 3 C.L.R. 2731·
Pourgourides and Others v. Republic (No.1) (1988) 3(B) C.L.R. 1434·
Yiangoullis v. Republic (1988) 3(A) C.L.R. 266·
Καϊττάνης κ.α. ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 1294·
Μαυρομμάτης & Άλλοι ν. Δημοκρατίας & Άλλων (1991) 4(A) Α.Α.Δ. 767·
Σαββίδης ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 2555·
Δημοκρατία ν. Βασιλείου (1990) 3 Α.Α.Δ. 226·
Partellides v. Republic (1969) 3 C.L.R. 480 ·
Δημοκρατία ν. Πογιατζή (1992) 3 Α.Α.Δ. 422·
Ierides v. Republic (1979) 3 C.L.R. 165·
Lewis ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 1253·
Μιλτιάδους και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (1989) 3(Γ) Α.Α.Δ. 1318·
Adamon v. Republic (1987) 3 C.L.R. 1720·
Petrides v. Republic (1987) 3 C.L.R. 1166.
Προσφυγές.
Προσφυγές με τις οποίες προσβάλλεται η απόφαση των καθ' ων η αίτηση, ημερομηνίας 26/10/90.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τους αιτητές στην 992/90.
Α. Χαβιαράς, για την αιτήτρια στην 1046/90.
Π. Κουρσουμπά (κα), Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Οι αιτητές με τις προσφυγές τους αυτές, που συνεκδικάστηκαν γιατί στρέφονται εναντίον της ίδιας διοικητικής πράξης, ζητούν από το Δικαστήριο να κηρύξει την απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, - της Επιτροπής -η οποία δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, ημερομηνίας 26 Οκτωβρίου 1990, με αριθμό Γνωστοποίησης 3332 και με την οποία προήγαγε τα ενδιαφερόμενα μέρη, Αυγή Χαραλάμπους και Χλόη Κωνσταντινοπούλου Κορομία στη μόνιμη (Τακτικός Προϋπολογισμός) Θέση Ανώτερου Λειτουργού Ευημερίας, Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας, από 1 Οκτωβρίου 1990, άκυρη και στερημένη οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος.
Στη συνεδρίασή της στις 30 Αυγούστου 1990, η Επιτροπή, αφού εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το φάκελο πλήρωσης της θέσης αυτής που είναι θέση προαγωγής, καθώς και από τους προσωπικούς φακέλους και τις εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψηφίων και έλαβε υπόψη τις συστάσεις του Διευθυντή, έκρινε με βάση το σύνολο των καθιερωμένων κριτηρίων (αξία, προσόντα, αρχαιότητα), ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη υπερείχαν των άλλων υποψηφίων και αποφάσισε να προσφέρει σ' αυτές προαγωγή στην πιο πάνω θέση, σαν τις πιο κατάλληλες από τους υποψηφίους. Στη δε συνεδρίασή της στις 19 Σεπτεμβρίου 1990, καθόρισε ως ημερομηνία ισχύος του διορισμού των την 1 Οκτωβρίου 1990.
Στην προσφυγή αρ. 992/90, ο πρώτος νομικός ισχυρισμός των αιτητών είναι ότι η σύσταση του Διευθυντή πάσχει γιατί είναι αντίθετη και/ή δεν συνάδει με το άρθρο 35(4) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990 (Νόμος αρ. 1 του 1990), όπως τροποποιήθηκε από τους Νόμους αρ. 71 και 211 του 1991, - στη συνέχεια ο Νόμος - επειδή δεν είναι αιτιολογημένη και επομένως παράνομη.
Το άρθρο 35(4) του Νόμου προνοεί:
"(4) Κατά την προαγωγή η Επιτροπή λαμβάνει δεόντως υπόψη το περιεχόμενο των Προσωπικών Φακέλλων και των Φακέλων των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων, αιτιολογημένες συστάσεις του Προϊσταμένου του Τμήματος στο οποίο υφίσταται η κενή θέση και την εντύπωση την οποία η Επιτροπή αποκόμισε για τους υποψηφίους κατά την προφορική εξέταση, αν αυτή έγινε."
Το αντίστοιχο άρθρο 44(3) του προηγούμενου περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1967 (Νόμος αρ. 33 του 1967), προνοούσε:
"(3) Κατά την προαγωγήν η Επιτροπή λαμβάνει δεόντως υπ' όψιν τας περί των υποψηφίων ετησίας εμπιστευτικός εκθέσεις και τας επί τούτω συστάσεις του Προϊσταμένου του Τμήματος εν τω οποίω η κενή θέσις."
Από την παράθεση των δύο άρθρων είναι φανερόν ότι η διαφορά της νέας νομοθετικής διάταξης από την προηγούμενη που μας αφορά στην παρούσα προσφυγή είναι η ρητή περίληψη στη νέα διάταξη της λέξης 'αιτιολογημένες' πριν από τη λέξη "συστάσεις" που δεν υπήρχε στο προηγούμενο άρθρο.
Η ανάγκη όμως για αιτιολόγηση της σύστασης του προϊσταμένου υπήρχε και στην περίπτωση του άρθρου 44 (3) του προηγούμενου Νόμου με βάση τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου. (Βλέπε Themistokleous v. The Republic (1985) 3 C.L.R. 1070, 1081-1082. Yenakritou v. The Republic (1985) 3 C.L.R. 2731, 2741-2742, Pourgourides v. The Republic, Aρ. προσφυγής 723/86, ημερομηνίας 14 Ιουλίου 1988.
Από τη νομολογία καθιερώθηκε επίσης η αρχή ότι οι συστάσεις του προϊσταμένου δεν θεωρούνται άκυρες από έλλειψη αιτιολογίας απλώς γιατί είναι σύντομες ή λακωνικές, αρκεί να συνάδουν με τα στοιχεία των φακέλων. (Βλέπε Othon Yiangoullis v. The Republic, Aρ. προσφ. 540/86, ημερομηνίας 18 Φεβρουαρίου 1988, Ανδρέας Καϊττάνης κ.ά. ν. Της Δημοκρατίας Αρ. προσφυγής 286/88 κ.ά. ημερομηνίας 12 Απριλίου 1990, Γεώργιος Μαυρομμάτης κ.ά ν. Της Δημοκρατίας Αρ. προσφ. 43/88 κ.ά. ημερομηνίας 22 Φεβρουαρίου 1991, Ανδρέας Σαββίδης ν. Δημοκρατία Αρ. προσφ. 281/90 ημερομηνίας 6 Φεβρουαρίου 1990.)
Στην Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 859, Δημοκρατία ν. Βασιλείου, ημερομηνίας 30 Ιανουαρίου 1990, αναφέρεται:
"Το ουσιώδες θέμα που τίθεται ενώπιόν μας είναι κατά πόσο οι συστάσεις του οικείου τμηματάρχη ανταποκρίνοντο στα στοιχεία του φακέλου. Και θα πρέπει στο σημείο αυτό να παρατηρήσουμε ότι όταν μιλούμε για τα στοιχεία του φακέλου δεν περιορίζεται η νομολογία μας στην εικόνα που παρουσιάζουν οι εμπιστευτικές εκθέσεις όπως φαίνεται στην υπό έφεση απόφαση αλλά σε όλα τα στοιχεία τα οποία αναφέρονται στους υποψήφιους και μπορεί να υπάρχουν και στους προσωπικούς φακέλους, όπως η αρχαιότης και τα προσόντα, επιπρόσθετα προς την αξία.
Μια παρατήρηση στο σημείο αυτό που πρέπει να γίνει είναι ότι οι συστάσεις του Τμηματάρχη αποτελούν ξεχωριστό στοιχείο κρίσεως."
Στην ίδια απόφαση αναφέρονται στη συνέχεια και τα πιο κάτω:
"Είναι φανερόν ότι η σύσταση αυτή δεν περιορίζεται μόνο στις τρεις γραμμές της διατύπωσής της μέσα στο πρακτικό που παραθέσαμε αλλά φέρει πίσω της και το περιεχόμενο των εμπιστευτικών εκθέσεων και των προσωπικών φακέλων, όπως επίσης και στοιχεία προσωπικών απόψεων τις οποίες ο ίδιος είχε διαμορφώσει κατόπιν ενημερώσεώς του από πρόσωπα που είχαν άμεση γνώση περί των υποψηφίων. Αυτή είναι μια ορθή προσέγγιση και δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι αποτελεί παρέκκληση ή αντίθεση προς το τι λέχθηκε στην υπόθεση Ανδρέας Χριστοδουλίδης και Άλλος ν. Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (1986)3 Α.Α.Δ. 1637, η οποία διαφοροποιείται διότι εκεί επρόκειτο περί απόψεων και συστάσεων τις οποίες το ίδιο το διοικητικό όργανο επήρε από διάφορους τμηματάρχες, αλλά ουδέποτε κατέγραψε το περιεχόμενό τους."
Είναι φανερό ότι με την προσθήκη της λέξης "αιτιολογημένες", η πρόνοια στο άρθρο 35(4) του Νόμου δεν άλλαξε ουσιαστικά το νομικό καθεστώς που αφορά τις συστάσεις του προϊσταμένου αλλά στην ουσία θεσμοθέτησε τις προηγούμενες νομολογιακές αρχές που καθιερώνονταν από τις γενικές αρχές του Διοικητικού Δικαίου.
Και τούτο γιατί η αιτιολογία μιας πράξης είναι νόμιμη όταν είναι εξειδικευμένη και ανταποκρίνεται στα στοιχεία του φακέλου, ο δε προσδιορισμός ότι η σύσταση βασίστηκε στα κριτήρια που καθορίζονται από το νόμο αποτελεί επαρκή αιτιολογία.
Στο σχετικό πρακτικό της Επιτροπής οι συστάσεις του Διευθυντή καταγράφησαν με τα ακόλουθα: "Με βάση τα τρία κριτήρια - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - συστήνει για προαγωγή τις, Αυγή Χαραλάμπους και Χλόη Κωνσταντινοπούλου-Κορομία".
Από τα στοιχεία των φακέλων φαίνεται ότι ο αιτητής στην προσφυγή αρ. 992/90, Ανδρέας Νικολάου, έχει βαθμολογία "Ε" τα τρία τελευταία χρόνια μόνο. Και η αιτήτρια στην ίδια προσφυγή, Έλλη Καραϊσκάκη, έχει βαθμολογία "Ε" μόνο τα δύο τελευταία χρόνια, ενώ το ενδιαφερόμενο μέρος Αυγή Χαραλάμπους έχει βαθμολογία "Ε" τα πέντε τελευταία χρόνια, η δε Χλόη Κωνσταντινοπούλου-Κορομία έχει βαθμολογία "Ε" όλα τα χρόνια.
Σχετικά με την αρχαιότητα ο αιτητής Νικολάου έχει πέντε χρόνια αρχαιότητα. Η αιτήτρια Καραϊσκάκη έχει δύο χρόνια αρχαιότητα. Η αρχαιότητα όμως μπορεί να είναι ο αποφασιστικός παράγων μόνο αν όλα τα άλλα κριτήρια είναι περίπου τα ίδια. Partellides v. The Republic (1969) 3 C.L.R. 480 (Ολομέλεια). Και στην περίπτωση αυτή υπήρχαν περιθώρια αγνοήσεως της αρχαιότητας των δύο αυτών αιτητών.
Η σύσταση του Διευθυντή υποστηρίζεται από τα στοιχεία των φακέλων και πρέπει να θεωρείται ότι έχει τη δέουσα αιτιολογία και συμμορφώνεται με τις διατάξεις του άρθρου 35(4) του Νόμου.
Ο δεύτερος ισχυρισμός των αιτητών αυτών είναι ότι η απόφαση πάσχει λόγω έλλειψης δέουσας έρευνας και επίσης ειδικά αναφορικά με το προσόν της "πολύ καλής" γνώσης της Αγγλικής που απαιτείται από το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης σε σχέση με το ενδιαφερόμενο μέρος Αυγή Χαραλάμπους.
Όπως αναφέρεται στην αγόρευση των καθ' ων η αίτηση, σε ό,τι αφορά το προσόν της "πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής", ο ισχυρισμός αυτός δεν ευσταθεί γιατί από τα στοιχεία των φακέλων φαίνεται ότι το 1981 παρακολουθούσε μαθήματα Αγγλικής γλώσσας (Φάκελος Εκθέσεων 1981).
Από το περιεχόμενο των φακέλων του ενδιαφερομένου μέρους αυτού, που ήταν ενώπιον των καθ' ων η αίτηση κατά τον ουσιώδη χρόνο, δεν προκύπτει από μόνο του ότι πληρούσε το προσόν της "πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής γλώσσης" που απαιτείτο από το σχέδιο υπηρεσίας της επίδικης θέσης.
Όντως στην εμπιστευτική της έκθεση για το 1981 το ενδιαφερόμενο μέρος αυτό αναφέρει η ίδια ότι παρακολουθούσε ιδιαίτερα μαθήματα Αγγλικής γλώσσας, χωρίς όμως να υπάρχει στους φακέλους της οποιοδήποτε ανεξάρτητο πιστοποιητικό ή στοιχείο σχετικά με το επίπεδο ή τη διάρκεια των μαθημάτων αυτών. Η μοναδική άλλη αναφορά στους φακέλους του ενδιαφερομένου μέρους αυτού σε σχέση με οποιαδήποτε γνώση Αγγλικών από αυτή, περιέχεται στον προσωπικό της φάκελο, Ερ. 42Β, στα πρακτικά συνεδρίας της Επιτροπής με ημερομηνία 11 Ιουλίου 1977, για πλήρωση θέσεων Λειτουργού Ευημερίας, όπου αναφέρονται τα πιο κάτω:
"According to the relevant scheme of service, candi dates for appointment or promotion to the post of Wel fare Officer must possess 'a good knowledge of English'. The Commission observed that.... Avgi Haralambous had graduated from a Six-years' Secondary School where the English language is taught as one of the subjects... In view of the above, the Commission was satisfied that the candidates in question did possess 'a good knowledge of English'."
Η προκειμένη περίπτωση δεν καλύπτεται από την πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας του Δικαστηρίου στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Πάμπου Πογιατζή, Α.Ε. 1490, ημερομηνίας 17 Σεπτεμβρίου 1992, όπου στην απόφαση της πλειοψηφίας λέχθηκε ότι "δεν χρειαζόταν οποιαδήποτε παραπέρα έρευνα από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, να κρίνει ως πραγματικό γεγονός ότι ο προαχθείς διέθετε το επίμαχο προσόν, που είναι το ίδιο με αυτό που απαιτείται για τη θέση στην οποία διορίστηκε από 1 Μαρτίου 1983. Το συμπέρασμα όμως αυτό δεν επιβάλλεται μόνο από την κοινή λογική αλλά και παγιώνεται από την αρχή του διοικητικού δικαίου περί της νομιμότητας του διορισμού του ενδιαφερομένου προσώπου στην προηγούμενη θέση, που ουδέποτε προσεβλήθη."
Από τα πιο πάνω γεγονότα προκύπτει ότι το ενδιαφερόμενο μέρος αυτό απαιτείτο να έχει μόνο "καλή γνώση της Αγγλικής γλώσσας" για την προηγούμενη θέση που κατείχε, ενώ για την επίδικη θέση ήταν απαραίτητη η "πολύ καλή γνώση της Αγγλικής". Η αναφορά του ενδιαφερόμενου μέρους αυτού στην εμπιστευτική της έκθεση, ότι παρακολουθούσε μαθήματα Αγγλικής γλώσσας, σε συνδυασμό με την "καλή γνώση των Αγγλικών", την οποία θεωρήθηκε ότι είχε, δεν μπορεί να οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι το επίπεδο των Αγγλικών της μετατράπηκε σε "πολύ καλό", ή αλλοιώθηκε σε βαθμό που να ικανοποιείται το επίδικο σχέδιο υπηρεσίας.
Κατά συνέπεια καταλήγω στο συμπέρασμα ότι όσον αφορά το ενδιαφερόμενο μέρος Αυγή Χαραλάμπους, η Επιτροπή παρέλειψε να διεξάγει τη δέουσα έρευνα όσον αφορά το προσόν της "πολύ καλής" γνώσης της Αγγλικής γλώσσας, δεδομένου ότι από τα στοιχεία των φακέλων που ήταν ενώπιόν της δεν ήταν δυνατό και λογικό να εξαχθεί αντικειμενικά το συμπέρασμα ότι το ενδιαφερόμενο μέρος αυτό πληρούσε το προσόν αυτό.
Όσον αφορά το γενικό ισχυρισμό ότι δεν έγινε η δέουσα έρευνα, όλα τα στοιχεία αναφορικά με τους υποψήφιους φαίνονται στους σχετικούς φακέλους που ήταν ενώπιον της Επιτροπής και εξετάστηκαν από αυτή. (Βλέπε Ierides v. The Republic (1979) 3 C.L.R. 165, 179 (Ολομέλεια), Rolis Lewis v. Δημοκρατίας Αναθεωρητική Έφεση αρ. 522, ημερομηνίας 30 Μαΐου 1989, Κλέαρχος Μιλτιάδους ν. Της Δημοκρατίας, Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 789, ημερομηνίας 30 Μαΐου 1989.)
Δεν είναι δε αναγκαίο για το διοικητικό όργανο να αναφέρει στην απόφασή του όλα τα στοιχεία που έλαβε υπόψη στη λήψη της επίδικης απόφασης ή να γίνει ρητή σύγκριση όλων των στοιχείων των υποψηφίων. (Βλέπε Adamou v. The Republic (1987) 3 C.L.R. 1720, 1722, Petrides v. The Republic (1987) 3 C.L.R. 1166, 1179.)
Επιπλέον η όλη διαδικασία όπως φαίνεται στα σχετικά πρακτικά της Επιτροπής, σε συνδυασμό με τα στοιχεία του φακέλου πλήρωσης της θέσης και των αιτήσεων που ήταν ενώπιόν της φανερώνουν τη διεξαγωγή ενδελεχούς έρευνας. (Βλέπε Δημοκρατία ν. Α. Βασιλείου Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 859, ημερομηνίας 30 Ιανουαρίου 1990.).
Επομένως ο ισχυρισμός αυτός δεν ευσταθεί.
Ένας άλλος ισχυρισμός που προβάλλεται από τους ίδιους αιτητές είναι ότι η Επιτροπή δεν έλαβε υπόψη και/ή δεν είχε ενώπιόν της τους "ενδοτμηματικούς φακέλους" των υποψηφίων με τις "ενδοτμηματικές αξιολογήσεις".
Η Επιτροπή έχει υποχρέωση, σύμφωνα με το άρθρο 44 (3) του Νόμου, να λάβει υπόψη δεόντως τις ετήσιες εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψηφίων. Οποιαδήποτε άλλα στοιχεία που τηρούνται στο Τμήμα για ενδοτμηματικούς σκοπούς δεν αφορούν την Επιτροπή και ασφαλώς δεν μπορούν να επηρεάσουν την κρίση της αντίθετα από το περιεχόμενο των προσωπικών φακέλων και των φακέλων των ετησίων υπηρεσιακών εκθέσεων. Ενόψει των πιο πάνω και ο ισχυρισμός αυτός αποτυγχάνει.
Σε ό,τι αφορά την προσφυγή αρ. 1046/90, ο πρώτος νομικός ισχυρισμός της αιτήτριας είναι ότι η Επιτροπή κατέληξε στην προσβαλλόμενη απόφαση χωρίς να κάμει τη δέουσα έρευνα, με αποτέλεσμα τα ευρήματά της να είναι προϊόν πλάνης περί τα πράγματα και με τον τρόπο αυτό να ασκήσει τη διακριτική της ευχέρεια λανθασμένα.
Οι νομικές αρχές που διέπουν το θέμα αυτό έχουν ήδη εκτεθεί ενωρίτερα στην απόφαση αυτή σε σχέση με την προσφυγή αρ. 992/90, τα οποία εφαρμόζονται και στην υπόθεση αυτή.
Στην περίπτωση της αιτήτριας αυτής, όσον αφορά το ενδιαφερόμενο μέρος, Χλόη Κωνσταντινοπούλου-Κορομία, αυτά τα στοιχεία των φακέλων δείχνουν, αναφορικά με τις εμπιστευτικές εκθέσεις ότι αυτή έχει τα τελευταία τέσσερα χρόνια βαθμολογία "Ε" ενώ το ενδιαφερόμενο μέρος αυτό έχει όλα τα χρόνια "Ε".
Όσον αφορά την αρχαιότητα διορίστηκαν στην προηγούμενη θέση την ίδια ημερομηνία, δηλαδή 1 Οκτωβρίου 1977. Η Κωνσταντινοπούλου-Κορομία πρωτοδιορίστηκε στην υπηρεσία την 1 Οκτωβρίου 1977, ενώ η αιτήτρια πρωτοδιορίστηκε στις 15 Ιανουαρίου 1968, γεγονός που την καθιστά αρχαιότερη μεν, όμως η αρχαιότητά της αυτή είναι κάπως απομεμακρυσμένη.
Όσον αφορά τα προσόντα, όπως φαίνονται από τα σχετικά έγγραφα, έχουν και οι δύο τα απαιτούμενα από το σχέδιο υπηρεσίας. Το ενδιαφερόμενο μέρος Κωνσταντινοπούλου-Κορομία, όμως, υπερτερεί σε πρόσθετα προσόντα, επιπλέον έχει τη σύσταση του Διευθυντή, όχι όμως η αιτήτρια, και η σύσταση αυτή, η οποία δεν αντικρούεται από τα στοιχεία του φακέλου, δεν μπορούσε να αγνοηθεί.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους έχω καταλήξει στο συμπέρασμα, όσον αφορά το ενδιαφερόμενο μέρος Χλόη Κωνσταντινοπούλου-Κορομία, ότι η Επιτροπή άσκησε τη διακριτική της εξουσία ορθά, οι δε αιτητές απέτυχαν να αποδείξουν οποιοδήποτε λόγο ακύρωσης της προσβαλλόμενης απόφασης, όπως επίσης και δεν απέδειξαν έκδηλη υπεροχή έναντι του ενδιαφερομένου μέρους αυτού, και τούτο είναι φανερόν από το σύνολο των στοιχείων που η Επιτροπή είχε ενώπιόν της. Η επίδικη απόφαση ήταν εύλογα επιτρεπτή και επικυρώνεται.
Όσον αφορά το ενδιαφερόμενο μέρος Αυγή Χαραλάμπους, για τους λόγους που αναφέρτηκαν πιο πάνω, οι προσφυγές επιτυγχάνουν και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται.
Δεν γίνεται οποιαδήποτε διαταγή για έξοδα.
Οι προσφυγές επιτυγχάνουν μερικώς.