|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1992) 4 ΑΑΔ 3902
21 Οκτωβρίου, 1992
[ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΣ,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υποθέσεις Αρ. 755/90,907/90).
Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας — Σχέδια Υπηρεσίας — Ερμηνεία — Ανήκει στη διακριτική ευχέρεια της Επιτροπής — Το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει έστω και αν διαφωνεί, φτάνει να διενεργήθηκε δέουσα έρευνα.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Συνεντεύξεις — Δεν αποτελεί η απόδοση των υποψηφίων σ' αυτές ξεχωριστό κριτήριο επιλογής — Μεγαλύτερη βαρύτητα αποδίδεται σε θέσεις πρώτου διορισμού.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Διορισμοί/Προαγωγές — Θέσεις πρώτου διορισμού και προαγωγής — Οι εντός της υπηρεσίας δεν μπορούν να τυγχάνουν προτεραιότητας παρά μόνο αν το ορίζει ο νόμος — Προσόν πλεονέκτημα η πείρα σχετική με τα καθήκοντα της θέσης στη δημόσια υπηρεσία — Δεν πρέπει να ερμηνεύεται κατά τρόπο που να καταστρατηγεί το δικαίωμα ίσης μεταχείρισης μεταξύ των εντός της υπηρεσίας και των υποψηφίων για τη θέση ως πρώτου διορισμού — Επαρκής αιτιολογία απαιτείται για παραγνώριση του προσόντος πλεονεκτήματος.
Οι αιτητές προσέβαλαν με τις προσφυγές τους την απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας με την οποία διόρισε και/ή προήγαγε τα ενδιαφερόμενα μέρη στη θέση Λειτουργού Εμπορίου, Υπηρεσίες Εμπορίου και Βιομηχανίας, αντί των ιδίων.
Οι ισχυρισμοί του δικηγόρου των αιτητων προς υποστήριξη της προσφυγής ήταν οι εξής:
(1) Η ερμηνεία που δόθηκε στην παράγραφο 3(1) του Σχεδίου Υπηρεσίας, αναφορικά με την κατοχή του προβλεπόμενου απαιτούμενου προσόντος από το ενδιαφερόμενο μέρος Παπασολομώντος, δεν ήταν εύλογα επιτρεπτή.
(2) Η Επιτροπή λανθασμένα έκρινε ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη Τελεβάντου και Σιεκκερής διέθεταν, το πλεονέκτημα της παραγράφου 3(4) του Σχεδίου Υπηρεσίας, δηλαδή πείρα σχετική με τα καθήκοντα της θέσης που αποκτήθηκε είτε σε υπηρεσία σε δημόσια θέση, είτε σε έκτακτη απασχόληση στη Δημόσια Υπηρεσία.
(3) Η Επιτροπή έδωσε υπέρμετρη βαρύτητα στα αποτελέσματα των συνεντεύξεων τα οποία κατέστησαν το αποφασιστικό κριτήριο για την τελική επιλογή. Επίσης δεν δόθηκε αιτιολογία γιατί παραγνωρίστηκε το πρόσθετο προσόν της πείρας που κατείχαν οι αιτητές έναντι των ενδιαφερομένων μερών Παπασολομώντος και Συμεωνίδη.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας τις προσφυγές, αποφάσισε ότι:
(1) Η ερμηνεία και η εφαρμογή των Σχεδίων Υπηρεσίας ανάγεται στη σφαίρα εξουσιών της Επιτροπής και το Δικαστήριο, κατά την άσκηση της αναθεωρητικής του δικαιοδοσίας, δεν δίνει σ' αυτά διαφορετική ερμηνεία από εκείνη της Επιτροπής, εφόσον η ερμηνεία που δόθηκε ήταν εύλογα επιτρεπτή, έστω και αν το Δικαστήριο έχει διαφορετική γνώμη.
Στην κρινόμενη υπόθεση η Επιτροπή δεν αρκέστηκε στην συμπληρωματική έκθεση της Τμηματικής, αλλά ζήτησε και έλαβε λεπτομερή στοιχεία αναφορικά με τη φύση των διπλωμάτων του ενδιαφερομένου μέρους Παπασολομώντος. Η Επιτροπή έκρινε ότι, με βάση τα στοιχεία αυτά, το ενδιαφερόμενο μέρος ικανοποιούσε το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης. Η έρευνα που διενέργησε ήταν η δέουσα και η ερμηνεία που έδωσε εύλογα επιτρεπτή.
(2) Από μελέτη των καθηκόντων και ευθυνών του Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης Βοηθού Εμπορίου και Βιομηχανίας 3ης Τάξης, που κατείχαν τα ενδιαφερόμενα μέρη, σε συσχετισμό προς αυτά του Σχεδίου Υπηρεσίας της υπό πλήρωση θέσης, έχω καταλήξει πως η ερμηνεία που έδωσε η Επιτροπή, ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη Τελεβάντου και Σιεκκερής κατείχαν το πλεονέκτημα της πείρας, ήταν λογική και μέσα στα πλαίσια της διακριτικής της εξουσίας. Δεν υπάρχει πεδίο για παρέμβαση του δικαστηρίου στην ερμηνεία αυτή και ο ισχυρισμός απορρίπτεται.
(3) Οι συνεντεύξεις, παρόλον ότι δεν υπάρχει νομοθετική πρόβλεψη γι' αυτές, αναγνωρίστηκαν σαν μια διαδικασία επιτρεπτή στην Επιτροπή και σε άλλες διοικητικές αρχές. Είναι πρακτική της Επιτροπής να καλεί τους υποψηφίους σε συνεντεύξεις για την εκτίμηση της καταλληλότητάς τους για διορισμό ή προαγωγή. Οι συνεντεύξεις διαδραματίζουν ουσιαστικό ρόλο στη διακρίβωση της αξίας και σε κάποιο βαθμό των προσόντων των υποψηφίων, ειδικά στις περιπτώσεις πρώτου διορισμού. Η Επιτροπή, βέβαια, δεν πρέπει να αποδίδει υπέρμετρη βαρύτητα στην απόδοση των υποψηφίων στις συνεντεύξεις, ούτε να τις θεωρεί σαν ξεχωριστό κριτήριο.
Η απόδοση των υποψηφίων στις συνεντεύξεις έχει συγκριτικά μεγαλύτερη βαρύτητα σε θέσεις πρώτου διορισμού από ότι στις περιπτώσεις προαγωγής.
Η εκτίμηση του Διευθυντή του Τμήματος, για την απόδοση των υποψηφίων, δεν αποτελεί κριτήριο επιλογής, αλλά είναι ένας παράγοντας για τη μόρφωση κρίσης της Επιτροπής για την απόδοση των υποψηφίων.
(4) Οι επίδικες θέσεις ήταν πρώτου διορισμού και προαγωγής. Τέτοιες θέσεις σκοπό έχουν να προσελκύσουν ικανούς υποψηφίους στη δημόσια υπηρεσία και ταυτόχρονα να δώσουν ευκαιρία επαγγελματικής ανέλιξης σε ικανούς και κατάλληλους δημόσιους υπαλλήλους. Εκτός αν ο νόμος ορίζει διαφορετικά, οι εντός της Υπηρεσίας δεν μπορούν να τυγχάνουν προτεραιότητας. Το πλεονέκτημα της πείρας της σχετικής με τα καθήκοντα της θέσης δεν πρέπει να ερμηνεύεται με τρόπο που να καταστρατηγεί το δικαίωμα ίσης μεταχείρισης μεταξύ των εντός της Υπηρεσίας υπαλλήλων, με αυτούς που διεκδικούν τη θέση σαν θέση πρώτου διορισμού.
(5) Αναμφίβολα η Επιτροπή έχει καθήκον να δώσει ειδική αιτιολογία για την προτίμηση υποψηφίου που δεν κατέχει πρόσθετο προσόν.
Στην υπό κρίση υπόθεση η καλύτερη απόδοση των ενδιαφερομένων μερών στις συνεντεύξεις και τα πρόσθετα μεταπτυχιακά διπλώματα των Παπασολομώντος και Συμεωνίδη, είναι κατά την κρίση του Δικαστηρίου επαρκής αιτιολογία.
Η Επιτροπή δεν απέδωσε υπέρμετρη βαρύτητα στην απόδοση κατά τις συνεντεύξεις, αλλά τη δέουσα για περιπτώσεις θέσεων πρώτου διορισμού και προαγωγής. Η Επιτροπή, όπως ανέφερε, εξέτασε όλα τα άλλα ουσιώδη στοιχεία, καθώς και τους προσωπικούς φακέλους και τις εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψηφίων που ήταν δημόσιοι υπάλληλοι, προτού καταλήξει.
(6) Από τα ενώπιον του Δικαστηρίου στοιχεία, έχω καταλήξει πως οι αιτητές, δεν έχουν αποδείξει έκδηλη υπεροχή έναντι των ενδιαφερομένων μερών και η Επιτροπή, λαμβάνοντας την επίδικη απόφαση, ενέργησε στα πλαίσια της διακριτικής της εξουσίας.
Οι προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Δημοκρατία ν. Κυπρή (1989) 3(Δ) Α.Α.Δ. 2600·
Κλεάνθους ν. Δημοκρατίας (1989) 3(B) Α.Α.Δ. 250·
Ηλιάδης και Άλλος ν. Δημοκρατίας (1989) 3(B) Α.Α.Δ. 479·
Λύωνας κ.α. ν. Ε.Δ.Υ(1990) 3 Α.Α.Δ. 2038·
Mytides v. Republic (1988) 3(B) C.L.R. 737·
Republic v. Panayiotides (1987) 3 C.L.R. 1081·
Christoudias v. Republic (1984) 3 C.L.R. 657·
Δρουσιώτης και Άλλος ν. Δημοκρατίας (1989) 3(B) Α.Α.Δ. 519·
Republic & Another v. Aristotelous (1982) 3 C.L.R. 497·
Χριστοφή ν. Δημοκρατίας (1989) 3(Δ) Α.Α.Δ. 2245·
Μιλτιάδους και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (1989) 3(Γ) Α.Α.Δ. 1318·
Maratheftou & Others v. Republic (1982) 3 C.L.R. 1088·
Tourpeki v. PSC(1973) 3 C.L.R. 592·
Δρουσιώτης και Άλλος ν. Δημοκρατίας (1989) 3(B) Α.Α.Δ. 519·
Makrides v. Republic (1983) 3 C.L.R. 750·
Makrides v. Republic (1978) 3 C.L.R. 106.
Προσφυγές.
Προσφυγές που προσβάλλουν την απόφαση των καθ' ων η αίτηση να διορίσουν τα ενδιαφερόμενα μέρη Λουκά Συμεωνίδη και Ανθέμιδα Παπασολομώντος και να προάξουν τα ενδιαφερόμενα μέρη Μαρίνα Τελεβάντου και Κωνσταντίνο Σιεκκερή στη μόνιμη θέση Λειτουργού Εμπορίου, Υπηρεσίες Εμπορίου και Βιομηχανίας, από τις 16/8/90, αντί και/ή στη θέση των αιτητών.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τους αιτητές.
Α. Βασιλειάδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α,' για τους καθ' ων η αίτηση.
Γ. Τριανταφυλλίδης, για τα ενδιαφερόμενα μέρη.
Cur. adv. vult.
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με τις προσφυγές αυτές, που συνεκδικάστηκαν γιατί βασίζονται στην ίδια διοικητική πράξη και στα ίδια γεγονότα, οι αιτητές ζητούν δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση της καθ' ης η αίτηση Επιτροπής, που δημοσιεύτηκε στις 24.8.90 στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας και με την οποία η Επιτροπή διόρισε τα ενδιαφερόμενα μέρη Λουκά Συμεωνίδη και Ανθέμιδα Παπασολομώντος και προήγαγε τα ενδιαφερόμενα μέρη Μαρίνα Τελεβάντου και Κωνσταντίνο Σιεκκερή στη μόνιμη θέση Λειτουργού Εμπορίου, Υπηρεσίες Εμπορίου και Βιομηχανίας, από τις 16.8.90, αντί και/ή στη θέση των αιτητών, είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.
Αμφότερες οι προσφυγές εναντίον του ενδιαφερόμενου μέρους Χαράλαμπου Ρούσου αποσύρθηκαν.
Ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Εμπορίου και Βιομηχανίας με επιστολή του ημερ. 22.4.89, ζήτησε από την Επιτροπή την πλήρωση πέντε κενών μονίμων θέσεων Λειτουργού Εμπορίου και Βιομηχανίας.
Η θέση Λειτουργού Εμπορίου και Βιομηχανίας είναι θέση Πρώτου Διορισμού και Προαγωγής και δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερ. 26.5.89, με αρ. γνωστοποίησης 1533.
Σε ανταπόκριση της δημοσίευσης υποβλήθηκαν συνολικά 131 αιτήσεις, οι οποίες στάληκαν από το Γραμματέα της Επιτροπής με επιστολές ημερ. 14.8.89 και 21.9.89, προς το Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Εμπορίου και Βιομηχανίας ως Πρόεδρο της αρμόδιας Τμηματικής Επιτροπής, μαζί με όλα τα αναγκαία έγγραφα.
Στις 26.9.89 ο Πρόεδρος της Τμηματικής Επιτροπής διαβίβασε τη σχετική έκθεση, με την οποία η Τμηματική σύστηνε για διορισμό στις πιο πάνω θέσεις 20 υποψηφίους, ανάμεσα στους οποίους περιλαμβάνονταν τόσο οι αιτητές όσο και τα ενδιαφερόμενα μέρη.
Στη συνεδρίασή της με ημερομηνία 25.1.90 (Παράρτημα 7), η Επιτροπή, αφού εξέτασε τις εκθέσεις και τα πορίσματα της Τμηματικής και έλαβε υπόψη τα ενώπιόν της στοιχεία, αποφάσισε να ζητήσει από την Τμηματική να αιτιολογήσει το πόρισμά της αναφορικά με το ενδιαφερόμενο μέρος Ανθέμιδα Παπασολομώντος, η οποία, όπως σημείωσε, "δυνατόν να μην ικανοποιεί το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης, γιατί διαθέτει B.Sc. και M.Sc. στον κλάδο Agricultural Economics, ενώ το Σχέδιο Υπηρεσίας καθορίζει ότι το πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλος πρέπει να είναι στα Οικονομικά, Εμπορικά, Διοίκηση Επιχειρήσεων, Marketing, Οικονομικά με Λογιστική, Οικονομικά με Νομικά ή σε συνδυασμό των θεμάτων αυτών".
Σε ανταπόκριση του πιο πάνω αιτήματος, ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Εμπορίου και Βιομηχανίας απέστειλε με επιστολή του, ημερ. 20.2.90, συμπληρωματική έκθεση της Τμηματικής, στην οποία, μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε ότι:
"Η Τμηματική Επιτροπή αφού έλαβε υπόψη της τα προσόντα που απαιτούνται με βάση την παράγραφο 3 (1) του οικείου Σχεδίου Υπηρεσίας και τα θέματα που η Δ/νις Άνθεμις Παπασολομώντος έχει παρακολουθήσει τόσο κατά τις πτυχιακές όσο και κατά τις μεταπτυχιακές της σπουδές, όπως αυτά αναφέρονται αναλυτικά στην αίτησή της, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αυτή κατέχει ισότιμο προσόν με τα Οικονομικά και κατά συνέπεια ικανοποιεί το Σχέδιο Υπηρεσίας της εν λόγω θέσης."
Η Επιτροπή στη συνεδρίασή της, με ημερ. 2.3.90, αφού εξέτασε τη συμπληρωματική έκθεση της Τμηματικής, αποφάσισε να ζητηθεί από το Γραφείο του Fullbright Commission να διευκρινίσει κατά πόσον το B.Sc. in Agricultural Economics, που διέθετε η Άνθεμις Παπασολομώντος, είναι πτυχίο στα Οικονομικά και από το British Council να παράσχει περαιτέρω πληροφορίες όσον αφορά το Master's Degree που κατείχε.
Η Επιτροπή στη συνεδρίασή της, ημερ. 30.4.90 (Παράρτημα 10), συνέχισε την εξέταση του θέματος και στη συνεδρίασή της, ημερ. 14.5.90 (Παράρτημα 11), κατέγραψε τα ακόλουθα σχετικά με τα στοιχεία που λήφθηκαν:
"Το Βρετανικό Συμβούλιο, με επιστολή του με αρ. CYP/0631/2 και ημερ. 11.4.90, απαντώντας σε σχετική επιστολή του Γραφείου της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας σ' ό,τι αφορά τον τίτλο M.Sc. που απονεμήθηκε στην υποψήφια Ανθέμιδα Παπασολομώντος από το Reading University, διαβίβασε φωτοαντίτυπο αποσπάσματος από τον κατάλογο του Reading University, στο οποίο δίνονται λεπτομέρειες όσον αφορά το πρόγραμμα σπουδών που οδηγεί στον τίτλο M.Sc. in Agricultural Economics.
To όλο πρόγραμμα υπάγεται στον κλάδο Γεωπονίας και Τροφίμων (Fuculty of Agriculture and Food) και απευθύνεται σε σπουδαστές που κατέχουν πρώτο τίτλο στα Οικονομικά, Γεωργική Οικονομία ή άλλα θέματα, όπως η Γεωπονία, η Γεωγραφία κτλ.
Επίσης, στην επιστολή του Βρετανικού Συμβουλίου περιλαμβάνεται τηλεμήνυμα του Γραφείου του Συμβουλίου στο Λονδίνο, στο οποίο αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι ο τίτλος M.Sc. in Agricultural Economics είναι 'Economics Degree Applied to Agriculture'.
Εξάλλου, η Επιτροπή Fullbright, με επιστολή της με ημερομηνία 30.4.90, απαντώντας σε παρόμοιο ερώτημα του Γραφείου της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας σ' ό,τι αφορά το πτυχίο B.Sc. in Agricultural Economics, το οποίο απονεμήθηκε στην Παπασολομώντος από το Purdue University, ανάφερε ότι το πρόγραμμα των σπουδών της 'includes a solid background in Economics plus the Applied Economic courses related to Agriculture. It is not, however, the same as the institution's B.Sc. degree program in Economics".
(Βλ., επίσης, Παραρτήματα 12 και 13).
Αφού έλαβε υπόψη όλα τα ενώπιόν της στοιχεία, η Επιτροπή έκρινε ότι το ενδιαφερόμενο μέρος Παπασολομώντος ικανοποιούσε το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης και αποφάσισε να την καλέσει σε συνέντευξη μαζί με τους άλλους υποψηφίους που συστήθηκαν από την Τμηματική Επιτροπή, σε ημερομηνία που θα οριζόταν αργότερα.
Στις συνεδριάσεις της με ημερ. 7.6.90, 14.6.90 και 15.6.90, η Επιτροπή δέχτηκε τους υποψηφίους, συμπεριλαμβανομένων των αιτητών και των ενδιαφερομένων μερών, σε χωριστές συνεντεύξεις. Παρών ήταν και ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Εμπορίου και Βιομηχανίας. Στους υποψηφίους υποβλήθηκαν ερωτήσεις σε γενικά θέματα και κυρίως σε θέματα που αφορούσαν τα καθήκοντα της θέσης, τόσο από το Γενικό Διευθυντή όσο και από τον Πρόεδρο και τα μέλη της Επιτροπής.
Οι κρίσεις του Γενικού Διευθυντή και της Επιτροπής, όσον αφορά την απόδοση των αιτητών και των ενδιαφερομένων μερών στις συνεντεύξεις, ήταν οι εξής:
|
Αιτητές |
Κρίση Γενικού Διευθυντή |
Κρίση Επιτροπής |
|
Μιχαηλίδης Γεώργιος |
Σχεδόν Πολύ Καλός |
Σχεδόν Πολύ Καλός |
|
Παπανικολάου Ιωάννης |
Πολύ Καλός |
Πολύ Καλός |
|
Ενδιαφερόμενα Μέρη |
|
|
|
Συμεωνίδης Λουκάς |
Πάρα Πολύ Καλός |
Πάρα Πολύ Καλός |
|
Παπασολομώντος Άνθεμις |
Πάρα Πολύ Καλή |
Πάρα Πολύ Καλή |
|
Τελεβάντου Μαρίνα |
Πάρα Πολύ Καλή |
Πάρα Πολύ Καλή |
|
Σιεκκερής Κωνσταντίνος |
Πολύ Καλός |
Πολύ Καλός |
|
|
|
|
Αφού ολοκληρώθηκαν οι συνεντεύξεις, η Επιτροπή έκρινε ότι ανάμεσα στους αξιολογηθέντες ως πολύ καλούς πρώτος εκατατάσσετο το ενδιαφερόμενο μέρος Σιεκκερής.
Όσον αφορά το πλεονέκτημα της πείρας σχετικής με τα καθήκοντα της θέσης, που προβλέπεται στην παράγραφο 3(4) του Σχεδίου Υπηρεσίας, η Επιτροπή υιοθέτησε το πόρισμα της Τμηματικής Επιτροπής ότι οι Γεώργιος Μιχαηλίδης και Ιωάννης Παπανικολάου το κατέχουν, δεν υιοθέτησε όμως το πόρισμά της ρτι ουδείς άλλος διαθέτει το πλεονέκτημα. Η Επιτροπή, αφού μελέτησε τα Σχέδια Υπηρεσίας των θέσεων που κατέχουν οι Κωνσταντίνος Σιεκκερής, Μαρίνα Τελεβάντου και Χρίστος Φωτιάδης, οι οποίοι υπηρετούν στο Υπουργείο Εμπορίου και Βιομηχανίας, έκρινε ότι και αυτοί κατέχουν το πλεονέκτημα, δεδομένου ότι ορισμένα από τα καθήκοντα των θέσεών τους σχετίζονται σε επαρκή βαθμό με τα καθήκοντα της υπό πλήρωση θέσης.
Ακολούθως η Επιτροπή ασχολήθηκε με τη γενική αξιολόγηση και σύγκριση των υποψήφιων.
Η Επιτροπή εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το Φάκελο Πλήρωσης της θέσης, από τις αιτήσεις και τα δικαιολογητικά των υποψήφιων, καθώς και από τους Προσωπικούς Φακέλους και τις Εμπιστευτικές Εκθέσεις των υποψηφίων που είναι δημόσιοι υπάλληλοι, και έλαβε επίσης υπόψη τα πορίσματα της Τμηματικής Επιτροπής και την απόδοση των υποψήφιων στις συνεντεύξεις τους με την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, υπό το φως και των σχετικών κρίσεων και απόψεων του Γενικού Διευθυντή.
Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα ενώπιόν της ουσιώδη στοιχεία, η Επιτροπή έκρινε ότι πέντε υποψήφιοι, ανάμεσα στους οποίους και τα ενδιαφερόμενα μέρη, υπερείχαν γενικά των άλλων υποψηφίων και τους επέλεξε σαν τους πιο κατάλληλους για διορισμό/προαγωγή στη μόνιμη θέση Λειτουργού Εμπορίου, Υπηρεσίες Εμπορίου και Βιομηχανίας.
Είναι ο ισχυρισμός του δικηγόρου των αιτητών πως η ερμηνεία που δόθηκε από την Επιτροπή στην παράγραφο 3(1) του Σχεδίου Υπηρεσίας αναφορικά με την κατοχή του προβλεπόμενου από αυτή απαιτούμενου προσόντος από το ενδιαφερόμενο μέρος Παπασολομώντος, δεν ήταν εύλογα εφικτή.
Η παράγραφος 3 του Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης, η οποία απαρριθμεί τα απαιτούμενα για τη θέση προσόντα, έχει ως εξής:
"(1) Πανεπιστημιακό Δίπλωμα ή Τίτλος ή ισότιμο προσόν σε ένα τουλάχιστον από τα ακόλουθα θέματα ή συνδυασμό θεμάτων: Οικονομικά, Εμπορικά, Διοίκηση Επιχειρήσεων, Marketing, Οικονομικά με Λογιστική, Οικονομικά με Νομικά.
(2) Ακεραιότητα χαρακτήρα, οργανωτική και διοικητική ικανότητα, πρωτοβουλία, υπευθυνότητα και ευθυκρισία.
(3) Πολύ καλή γνώση της Ελληνικής και της Αγγλικής γλώσσας. Καλή γνώση άλλης ξένης γλώσσας θα αποτελεί πλεονέκτημα.
(4) Πείρα σχετική με τα καθήκοντα της θέσης που αποκτήθηκε είτε σε υπηρεσία σε δημόσια θέση είτε σε έκτακτη απασχόληση στη Δημόσια Υπηρεσία θα αποτελεί πλεονέκτημα.
................................."
Ο ισχυρισμός των αιτητών είναι ότι οι πανεπιστημιακοί τίτλοι, που κατείχε το ενδιαφερόμενο μέρος, δεν ενέπιπταν σε ένα από τα θέματα τα οποία προβλέπονταν από τη σχετική παράγραφο και, ως εκ τούτου, το ενδιαφερόμενο μέρος δεν κατείχε τα απαιτούμενα προσόντα για διορισμό στη θέση.
Σύμφωνα με την πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, η ερμηνεία και η εφαρμογή των Σχεδίων Υπηρεσίας ανάγεται στη σφαίρα εξουσιών της Επιτροπής και το Δικαστήριο, κατά την άσκηση της αναθεωρητικής του δικαιοδοσίας, δεν δίνει σ' αυτά διαφορετική ερμηνεία από εκείνη της Επιτροπής, εφόσον η ερμηνεία που δόθηκε ήταν εύλογα επιτρεπτή, έστω και αν το Δικαστήριο έχει διαφορετική γνώμη (βλ. Δημοκρατία ν. Θεοφανώ Κυπρή, Α.Ε. 876, ημερ. 3.11.89, Σάββας Κλεάνθους ν. Δημοκρατίας, Υπ. Αρ. 386/86, ημερ. 11.2.89, Κωνσταντίνος Ηλιάδης κ.α. ν. Δημοκρατίας, Υπ. Αρ. 161/88 και 265/88, ημερ. 6.3.89, Γεώργιος Λύωνα κ.α. ν. Δημοκρατίας, Υπ. Αρ. 683/88 κλπ., ημερ. 14.6.90).
Στην υπόθεση Μυτίδης ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. Αρ. 706, ημερ. 5.4.88, το Δικαστήριο αποφάνθηκε πως δεν έχει δικαιοδοσία να ερμηνεύει Σχέδια Υπηρεσίας και να αποφασίζει κατά πόσον ένας υποψήφιος έχει τα απαιτούμενα ακαδημαϊκά προσόντα. Αυτό είναι έργο της Επιτροπής, η οποία όμως οφείλει να διενεργήσει την ενδεδειγμένη έρευνα.
Στην κρινόμενη υπόθεση η Επιτροπή δεν αρκέστηκε στην συμπληρωματική έκθεση της Τμηματικής, αλλά ζήτησε και έλαβε λεπτομερή στοιχεία αναφορικά με τη φύση των διπλωμάτων του ενδιαφερόμενου μέρους Παπασολομώντος. Η Επιτροπή έκρινε ότι, με βάση τα στοιχεία αυτά, το ενδιαφερόμενο μέρος ικανοποιούσε το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης. Ή έρευνα που διενέργησε ήταν η δέουσα και η ερμηνεία που έδωσε εύλογα επιτρεπτή.
Ένας άλλος ισχυρισμός που προβλήθηκε, ο οποίος επίσης άπτεται του θέματος της ορθής ερμηνείας και εφαρμογής του Σχεδίου Υπηρεσίας, ήταν ότι η Επιτροπή λανθασμένα έκρινε ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη Τελεβάντου και Σιεκκερής διέθεταν το πλεονέκτημα της παραγράφου 3(4) του Σχεδίου Υπηρεσίας, δηλαδή πείρα σχετική με τα καθήκοντα της θέσης που αποκτήθηκε είτε σε υπηρεσία σε δημόσια θέση, είτε σε έκτακτη απασχόληση στη Δημόσια Υπηρεσία.
Η Επιτροπή υιοθέτησε το πόρισμα της Τμηματικής ότι οι δυο αιτητές στις παρούσες προσφυγές κατείχαν το πλεονέκτημα, αλλά, αφού μελέτησε τα Σχέδια Υπηρεσίας των θέσεων που κατείχαν στο Υπουργείο Εμπορίου και Βιομηχανίας τα ενδιαφερόμενα μέρη Τελεβάντου, Σιεκκερής και ένας άλλος υποψήφιος, έκρινε ότι το πλεονέκτημα κατείχαν και οι πιο πάνω, δεδομένου ότι ορισμένα από τα καθήκοντα των θέσεών τους σχετίζονταν σε επαρκή βαθμό με τα καθήκοντα της υπό πλήρωση θέσης.
Τα Σχέδια Υπηρεσίας των θέσεων που κατείχαν τα ενδιαφερόμενα μέρη κατατέθηκαν σαν Παράρτημα 21 στη γραπτή αγόρευση των καθ' ων η αίτηση.
Από μελέτη των καθηκόντων και ευθυνών του Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης Βοηθού Εμπορίου και Βιομηχανίας 3ης Τάξης, που κατείχαν τα ενδιαφερόμενα μέρη, σε συσχετισμό προς αυτά του Σχεδίου Υπηρεσίας της υπό πλήρωση θέσης, έχω καταλήξει πως η ερμηνεία που έδωσε η Επιτροπή, ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη Τελεβάντου και Σιεκκερής κατείχαν το πλεονέκτημα της πείρας, ήταν λογική και μέσα στα πλαίσια της διακριτικής της εξουσίας. Δεν υπάρχει πεδίο για παρέμβαση του Δικαστηρίου στην ερμηνεία αυτή και ο ισχυρισμός απορρίπτεται.
Ο λόγος για ακύρωση των επίδικων διορισμών ήταν ότι η Επιτροπή έδωσε υπέρμετρη βαρύτητα στα αποτελέσματα των συνεντεύξεων, τα οποία κατέστησαν το αποφασιστικό κριτήριο για την τελική επιλογή. Περαιτέρω, ο δικηγόρος των αιτητών εισηγήθηκε πως η Επιτροπή παραγνώρισε το πρόσθετο προσόν της πείρας που κατείχαν οι αιτητές έναντι των ενδιαφερομένων μερών Παπασολομώντος και Συμεωνίδη, χωρίς να δώσει καμιά ειδική αιτιολογία και πως απέτυχε να επιλέξει τους καταλληλότερους υποψήφιους για τη θέση.
Έχει επανειλημμένα νομολογηθεί πως οι συνεντεύξεις, παρόλον ότι δεν υπάρχει νομοθετική πρόβλεψη γι' αυτές, αναγνωρίστηκαν σαν μια διαδικασία επιτρεπτή στην Επιτροπή και σε άλλες διοικητικές αρχές. Είναι πρακτική της Επιτροπής να καλεί τους υποψηφίους σε συνεντεύξεις για την εκτίμηση της καταλληλότητάς τους για διορισμό ή προαγωγή. Οι συνεντεύξεις διαδραματίζουν ουσιαστικό ρόλο στη διακρίβωση της αξίας και σε κάποιο βαθμό των προσόντων των υποψηφίων, ειδικά στις περιπτώσεις πρώτου διορισμού. Η Επιτροπή, βέβαια, δεν πρέπει να αποδίδει υπέρμετρη βαρύτητα στην απόδοση των υποψηφίων στις συνεντεύξεις, ούτε να τις θεωρεί σαν ξεχωριστό κριτήριο (βλ. Republic v. Panayiotides (1987) 3 C.L.R. 11081, 1088). Η απόδοση των υποψηφίων στις συνεντεύξεις έχει συγκριτικά μεγαλύτερη βαρύτητα σε θέσεις πρώτου διορισμού από ότι στις περιπτώσεις προαγωγής (Christoudias v. Republic (1984) 3 C.L.R. 657).
Η εκτίμηση του Διευθυντή του Τμήματος για την απόδοση των υποψηφίων, δεν αποτελεί κριτήριο επιλογής, αλλά είναι ένας παράγοντας για τη μόρφωση κρίσης της Επιτροπής για την απόδοση των υποψηφίων (βλ. Μάριος Δρουσιώτης κ.α. ν. Δημοκρατίας, Υπ. Αρ. 701/86 και 715/86, ημερ. 11.3.89).
Στην παρούσα υπόθεση ο αιτητής Μιχαηλίδης κρίθηκε, τόσο από τον Γενικό Διευθυντή, όσο και από την Επιτροπή, σαν σχεδόν πολύ καλός, ο αιτητής Παπανικολάου και το ενδιαφερόμενο μέρος Σιεκκερής σαν πολύ καλοί, αντίστοιχα, τα δε ενδιαφερόμενα μέρη Συμεωνίδης, Παπασολομώντος και Τελεβάντου, σαν πάρα πολύ καλοί, αντίστοιχα. Τα τέσσερα ενδιαφερόμενα μέρη υπερείχαν στην αξιολόγηση κατά τις συνεντεύξεις του αιτητή Μιχαηλίδη, τα τρία ενδιαφερόμενα μέρη υπερείχαν αμφοτέρων των αιτητών και το ενδιαφερόμενο μέρος Σιεκκερής έτυχε της ίδιας αξιολόγησης με τον αιτητή Παπανικολάου. Οι ερωτήσεις που υποβλήθηκαν στους υποψηφίους αφορούσαν γενικά θέματα και κυρίως θέματα σχετικά με τα καθήκοντα της υπό πλήρωση θέσης.
Οι επίδικες θέσεις ήταν πρώτου διορισμού και προαγωγής. Τέτοιες θέσεις σκοπό έχουν να προσελκύσουν ικανούς υποψηφίους στη δημόσια υπηρεσία και ταυτόχρονα να δώσουν ευκαιρία επαγγελματικής ανέλιξης σε ικανούς και κατάλληλους δημόσιους υπαλλήλους (βλ. Republic and Another v. Aristotelous (1982) 3 C.L:R. 497 και Χρυσόστομος Χριστοφή v. Δημοκρατίας, Υπ. Αρ. 343/88, ημερ. 30.9.89). Εκτός αν ο νόμος ορίζει διαφορετικά, οι εντός της Υπηρεσίας δεν μπορούν να τυγχάνουν προτεραιότητας (βλ. Κλέαρχος Μιλτιάδους κ.α. ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. Αρ. 789, 791 και 796, ημερ. 30.5.89). Έχει επίσης νομολογηθεί πως το πλεονέκτημα της πείρας της σχετικής με τα καθήκοντα της θέσης δεν πρέπει να ερμηνεύεται με τρόπο που να καταστρατηγεί το δικαίωμα ίσης μεταχείρισης μεταξύ των εντός της Υπηρεσίας υπαλλήλων, με αυτούς που διεκδικούν τη θέση σαν θέση πρώτου διορισμού (βλ. Maratheftou & Others v. Republic (1982) 3 C.L.R. 1088, 1095).
Αναμφίβολα η Επιτροπή έχει καθήκο να δώσει ειδική αιτιολογία για την προτίμηση υποψηφίου που δεν κατέχει πρόσθετο προσόν (βλ. Vasso Tourpeki v. PSC (1973) 3 C.L.R. 592).
Στην υπό κρίση υπόθεση η καλύτερη απόδοση των ενδιαφερομένων μερών στις συνεντεύξεις και τα πρόσθετα μεταπτυχιακά διπλώματα των Παπασολομώντος και Συμεωνίδη, είναι κατά την κρίση του Δικαστηρίου επαρκής αιτιολογία (βλ. Μάριος Δρουσιώτης κ.α. ν. ΕΔΥ, Υπ. Αρ. 701/86 και 715/86, ημερ. 11.3.89, Makrides v. Republic (1983) 3 C.L.R. 750, 760 και Makrides v. Republic (1978) 3 C.L.R. 106, 116).
Η Επιτροπή δεν απέδωσε υπέρμετρη βαρύτητα στην απόδοση κατά τις συνεντεύξεις, αλλά τη δέουσα για περιπτώσεις θέσεων πρώτου διορισμού και προαγωγής. Η Επιτροπή, όπως ανέφερε, εξέτασε όλα τα άλλα ουσιώδη στοιχεία καθώς και τους προσωπικούς φακέλους και τις εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψηφίων που ήταν δημόσιοι υπάλληλοι, προτού καταλήξει.
Από τα ενώπιον του Δικαστηρίου στοιχεία, έχω καταλήξει πως οι αιτητές δεν έχουν αποδείξει έκδηλη υπεροχή έναντι των ενδιαφερομένων μερών και η Επιτροπή, λαμβάνοντας την επίδικη απόφαση, ενέργησε στα πλαίσια της διακριτικής της εξουσίας.
Οι προσφυγές απορρίπτονται και η επίδικη πράξη επικυρώνεται. Δεν επιδικάζονται έξοδα.
Οι προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.