|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(1992) 4 ΑΑΔ 2678
28 Ιουλίου, 1992
(ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ/στής)
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΙΓΛΗ ΧΡΙΣΤΟΥΔΗ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ'ων η αίτηση.
(Υποθέσεις Αρ. 259/89, 357/89 & 358/89).
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Συστάσεις Προϊσταμένου — Σοβαρό στοιχείο — Επαρκείς λόγοι προς παραγνώριση του — Νομολογία.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Διορισμοί/Προαγωγές — Προσόντα — Συνεκτίμηση επιπροσθέτων προσόντων με τα απαιτούμενα — Ανεπίτρεπτη όμως η μεμονωμένη χρήση των στοιχείων αυτών.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Εμπιστευτικές Εκθέσεις — Η επιμέρους βαθμολογία — Δυνατότητα εξετάσεώς της κατά περίπτωση, για ακριβέστερη και δικαιότερη αξιολόγηση των υποψηφίων, όχι όμως αποφασιστική.
Με τις προσφυγές οι αιτητές προσέβαλαν την προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών στη θέση Φοροθέτη, Τμήμα Εσωτερικών Προσόδων.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση στο μέτρο του αιτητικού της προσφυγής 259/89 και απορρίπτοντας τις προσφυγές 357/89 και 358/89, αποφάσισε ότι:
1. Είναι νομολογημένο ότι οι συστάσεις του Διευθυντή του Τμήματος είναι σοβαρό στοιχείο, που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη από την Επιτροπή, η σύσταση δε αυτή δεν μπορεί να παραγνωριστεί χωρίς να δίδονται γι" αυτό επαρκείς λόγοι.
Οι λόγοι οι οποίοι παρατέθηκαν από την Ε.Δ.Υ., γιατί παραγνωρίστηκαν οι συστάσεις του Διευθυντή του Τμήματος, καθιστούν πρόδηλο ότι η Ε.Δ.Υ, ενήργησε κάτω από πλάνη όσον αφορά τις εμπιστευτικές εκθέσεις της αιτήτριας, από τις οποίες δεν συνάγεται το συμπέρασμα ότι ήταν υποδεέστερες από αυτές του ενδιαφερόμενου μέρους.
Επιπλέον, η γνώση από το ενδιαφερόμενο μέρος ξένων γλωσσών, δεδομένου ότι δεν απαιτείται τέτοιο προσόν από το σχετικό σχέδιο υπηρεσίας για τη θέση, δεν αποτελεί στοιχείο που θα έπρεπε να είχε ληφθεί υπόψη σε βαθμό που να αποτελέσει λόγο παρέκκλισης από τις συστάσεις του Διευθυντή. Αναμφίβολα, τα επιπρόσθετα προσόντα που κατέχει ένας υποψήφιος θα πρέπει να συνεκτιμούνται με όλα τα απαιτούμενα για να δίδεται πλήρης εικόνα του μορφωτικού επιπέδου του υποψήφιου, όμως μεμονωμένη και ξεχωριστή χρήση των στοιχείων αυτών καθιστά την απόφαση του διορίζοντος οργάνου υποκείμενη σε ακύρωση.
Στην προκειμένη περίπτωση, δεν μπορώ να δεχθώ ότι η γνώση ξένων γλωσσών από το ενδιαφερόμενο μέρος συνεκτιμούμενη με τα άλλα στοιχεία του ενδιαφερόμενου αυτού μέρους, όπως και η κατά 1 1/2 χρόνο αρχαιότητά της, αποτελούν επαρκή και νόμιμη αιτιολογία για παραγνώριση των συστάσεων του Διευθυντή.
Για το λόγο αυτό η προσφυγή της αιτήτριας αυτής, όσον αφορά το ενδιαφερόμενο μέρος Λ. Σαββίδου, επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται έχοντας ληφθεί κάτω από πλάνη περί τα πράγματα και ως αποτέλεσμα κακής χρήσης της διακριτικής εξουσίας της Επιτροπής.
2. Παρόλο που είναι νομολογημένο ότι η επιμέρους βαθμολογία δεν διαδραματίζει αποφασιστική σημασία, ιδιαίτερα αν προέρχονται από διαφορετικούς αξιολογούντες λειτουργούς, εν τούτοις, σε περιπτώσεις όπως η παρούσα μπορούν να εξεταστούν για σκοπούς ακριβέστερης και δικαιότερης αξιολόγησης των υποψήφιων, χωρίς όμως αυτό να αποτελεί βαρύνον ή καθ' οιονδήποτε τρόπο αποφασιστικό κριτήριο επιλογής.
3. Στην υπόθεση της Ολομέλειας Antoniou v. Republic αναφέρεται ότι "one does not have to be 'exceptional' in order to enjoy the benefit of the advantage of seniority".
Στην υπό εξέταση υπόθεση δεν προκύπτει ότι η Ε.Δ.Υ. χρησιμοποίησε διαφορετικά κριτήρια για την επιλογή, ή με επιλογή, των υποψηφίων. Αναμφίβολα, όπως αναφέρθηκε πιο πάνω, οι αιτητές πιθανόν να είναι οριακά υπέρτεροι ορισμένων από τα ενδιαφερόμενα μέρη, όμως αυτό δεν τους προσδίδει την απαραίτητη έκδηλη υπεροχή, που θα πρέπει να αποδείξουν για να δικαιολογείται οποιαδήποτε επέμβαση στην απόφαση του διοικητικού οργάνου. Για το λόγο αυτό οι προσφυγές αποτυγχάνουν σε σχέση με όλα τα υπόλοιπα ενδιαφερόμενα μέρη.
Η προσφυγή αρ. 259/88 επιτυγχάνει με έξοδα. Οι προσφυγές αρ. 357/89 & 358/89 απορρίπτονται με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Theodossiou v. Republic, 2R.S.C.C. 44·
Evangelou v. Republic (1965) 3 C.L.R. 292·
Republic v. Haris (1985) 3 C.L.R. 106·
Philotheou v. Republic (1985) 3 C.L.R. 862·
Antoniou v. Republic (1975) 3 C.L.R. 570.
Προσφυγή.
Προσφυγές που προσβάλλουν την απόφαση της καθ' ης η αίτηση Επιτροπής, με την οποία προήχθησαν τα ενδιαφερόμενα μέρη στη μόνιμη θέση Φοροθέτη, Τμήμα Εσωτερικών Προσόδων, αντί των αιτητών.
Γ. Τριανταφυλλίδης, για την αιτήτρια στην 259/89.
Α. Ανδρέου, για τους αιτητές στις 357/89 και 358/89.
Π. Χατξηδημητρίου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α,' για τους καθ' ων η αίτηση.
Α. Σ. Αγγελίδης, για το ενδιαφερόμενο μέρος Λ. Σαββίδου.
Κ. Βελάρης, για το ενδιαφερόμενο μέρος Ε. Δαμασκηνού.
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με τις προσφυγές αυτές οι αιτητές προσβάλλουν την απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (Ε.Δ.Υ.) [που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας με ημερομηνία 17/3/1989], με την οποία προήχθηκαν τα ενδιαφερόμενα μέρη στη μόνιμη θέση Φοροθέτη, Τμήμα Εσωτερικών Προσόδων, αντί των αιτητών, ως άκυρη και στερημένη οποιουδήποτε νόμιμου αποτελέσματος.
Η θέση Φοροθέτη είναι θέση προαγωγής.
Η Τμηματική Επιτροπή, που συστάθηκε για τους σκοπούς της διαδικασίας πλήρωσης της θέσης, με έκθεσή της, ημερομηνίας 2/12/1988 και 24/12/1988, σύστησε κατ' αλφαβητική σειρά 20 (είκοσι) υποψήφιους, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονταν τόσον τα ενδιαφερόμενα μέρη, όσον και οι αιτητές.
Η Ε.Δ.Υ, στη συνεδρία της, ημερομηνίας 10/1/1989, έλαβε γνώση της έκθεσης της Τμηματικής Επιτροπής.
Κατά τη συνεδρία της 9/2/1992, η Ε.Δ.Υ, ασχολήθηκε στην αρχή με τις εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψήφιων και αποφάσισε ότι, οι τροποποιήσεις στην έκθεση του Ανδρέα Ομήρου για το 1988 ήταν σύμφωνες με τις σχετικές Κανονιστικές Διατάξεις και επομένως έπρεπε να ληφθούν υπόψη. Όσον αφορά τις τροποποιήσεις στις εκθέσεις του Ευθύβουλου Ιωάννου και Ιουλίας Κορέλλη για το 1981, επειδή δεν ήταν σύμφωνες με τις Κανονιστικές Διατάξεις η Ε.Δ.Υ, αποφάσισε ότι δεν θα τις λάμβανε υπόψη, όπως επίσης και τις παρατηρήσεις στο Μέρος V των εκθέσεων των Ιουλίας Ταπάκη και Λυσιμάχης Σαββίδου για το 1988.
Σε συστάσεις ενώπιον της Ε.Δ.Υ, κατά τη συνεδρία αυτή προέβηκε ο Διευθυντής του Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων, ο οποίος, αφού ενημερώθηκε για τα πιο πάνω και αφού αναφέρθηκε στα προσόντα των υποψήφιων και στις εμπιστευτικές τους εκθέσεις και στην, αρχαιότητά τους, προέβη στις συστάσεις του.
Στη συνέχεια, η Ε.Δ.Υ, προχώρησε στη γενική αξιολόγηση και σύγκριση των υποψήφιων, εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το φάκελο πλήρωσης της θέσης, τους προσωπικούς και εμπιστευτικούς φακέλους, έλαβε υπόψη τα πορίσματα της Τμηματικής και τις συστάσεις του Διευθυντή και, αφού έκρινε ότι τα ακόλουθα ενδιαφερόμενα μέρη υπερείχαν των άλλων υποψήφιων, αποφάσισε να τους προαγάγει στην επίδικη θέση από 15/2/1989.
1. Δαμασκηνού Ελένη.
2. Ιωάννου Ευθύβουλος.
3. Κεδαρίτης Θουκυδίδης.
4. Κορέλλη Ιουλία.
5. Ξυναρή Ελένη Κυριάκου.
6. Ομήρου Ανδρέας Π.
7. Σαββίδου Λυσιμάχη.
8. Ταπάκη Ιουλία.
Η Προσφυγή Αρ. 259/89 προσβάλλει μόνο την προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους 7, Λυσιμάχης Σαββίδου.
Οι Προσφυγές Αρ. 357/89 και 358/89 στρέφονται εναντίον των προαγωγών όλων των ενδιαφερόμενων μερών.
Είναι ο ισχυρισμός της αιτήτριας στην Προσφυγή Αρ. 259/89 ότι η Ε.Δ.Υ, άσκησε τη διακριτική της ευχέρεια εσφαλμένα, δεδομένου ότι η αιτήτρια είναι καταφανώς υπέρτερη του ενδιαφερόμενου μέρους 7, καθότι κατείχε υπέρτερα προσόντα και διότι είχε τη σύσταση του Διευθυντή, ενώ το ενδιαφερόμενο μέρος αυτό δεν είχε συσταθεί για προαγωγή. Επίσης είναι ο ισχυρισμός της ότι δεν δόθηκε από την Ε.Δ.Υ, ειδική αιτιολογία για την παρέκκλιση από τις συστάσεις του Διευθυντή και ότι, απ' ό,τι προκύπτει από τα πρακτικά της Ε.Δ.Υ., προτιμήθηκε το ενδιαφερόμενο μέρος αυτό αντί της αιτήτριας, γιατί δόθηκε εσφαλμένα υπέρμετρη βαρύτητα στην κατά 11/2 χρόνο αρχαιότητά της έναντι της αιτήτριας.
Είναι νομολογημένο ότι οι συστάσεις του Διευθυντή του Τμήματος είναι σοβαρό στοιχείο, που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη από την Επιτροπή, η σύσταση δε αυτή δεν μπορεί να παραγνωριστεί χωρίς να δίδονται γι' αυτό επαρκείς λόγοι. (Βλέπε Theodossiou v. Republic, 2 R.S.C.C. 44, Evangelou v. Republic (1965) 3 C.L.R. 292 στη σελίδα 297, Republic v. Haris (1985) 3 C.L.R. 106 στη σελίδα 111, Philotheou v. Republic (1985) 3 C.L.R. 862).
Στην προκειμένη περίπτωση, η Ε.Δ.Υ, αναφέρει τα ακόλουθα σχετικά με την αιτήτρια αυτή:-
"Για την όγδοη θέση η Επιτροπή δεν υιοθέτησε τη σύσταση του Διευθυντή, για την Αίγλη Χριστούδη, και αντί αυτής επέλεξε τη Λυσιμάχη Σαββίδου, αφού σημείωσε ότι η τελευταία είχε συνέχεια 'Εξαίρετες' εμπιστευτικές εκθέσεις, με υψηλή μάλιστα αναλυτική βαθμολογία, και ότι προηγείται σε αρχαιότητα της Χριστούδη κατά 1 1/2 σχεδόν χρόνο στην παρούσα τους θέση. Η Επιτροπή δεν παράλειψε να σημειώσει ότι, και η Χριστούδη είχε 'Εξαίρετες' εμπιστευτικές εκθέσεις στα τρία τελευταία χρόνια, 1986, 1987, 1988, με υψηλή επίσης αναλυτική βαθμολογία, σημείωσε όμως ότι οι εξαμηνιαίες εκθέσεις που υποβλήθηκαν γι' αυτήν κατά την περίοδο δοκιμασίας της, από 1/12/1984 μέχρι 31/10/1986, δεν ήταν και τόσο υψηλές. Εξάλλου, η Σαββίδου διαθέτει και γνώση άλλων ξένων γλωσσών, όπως της Γαλλικής και της Ιταλικής."
Από το περιεχόμενο των φακέλων που είναι κατατεθημένοι ενώπιόν μου, όπως και από τα πρακτικά της Ε.Δ.Υ., προκύπτουν τα ακόλουθα.
Η αιτήτρια, στις εμπιστευτικές της εκθέσεις το 1987 και 1988, έχει αξιολογηθεί ως εξαίρετη, με επιμέρους βαθμολογία (11-1-0) και (9-2-0-1ΔΕ) για το 1986, εις δε τις εξαμηνιαίες εμπιστευτικές Εκθέσεις της για την περίοδο 1/11/1984 μέχρι 31/10/1986, που υπηρετούσε επί δοκιμασία, χαρακτηρίζεται ως εξαίρετη και πολύ κατάλληλη για προαγωγή.
Το ενδιαφερόμενο μέρος, που αξιολογήθηκε επίσης ως εξαίρετη, έχει επιμέρους βαθμολογία (10-1-0-1ΔΕ) για το 1987 και (10-2-0) για το 1988, για όλα δε τα προηγούμενα χρόνια το ενδιαφερόμενο μέρος είχε επίσης αξιολογηθεί ως εξαίρετη, με επιμέρους βαθμολογία (10-1-0-1ΔΕ) για το 1986, (9-1-0-2ΔΕ) το 1985, (11-1-0) το 1984, (10-2-0) για το 1983 και 1982, (9-3-0) για το 1981 και (8-4-0) για το 1980.
Από πλευράς αρχαιότητας το ενδιαφερόμενο μέρος είναι αρχαιότερη της αιτήτριας, κατά ένα χρόνο και 41/2 μήνες, όσον αφορά την ημερομηνία διορισμού στη θέση Βοηθού Φοροθέτη, 1ης Τάξης.
Οι λόγοι, οι οποίοι παρατέθηκαν από την Ε.Δ.Υ, γιατί παραγνωρίστηκαν οι συστάσεις του Διευθυντή του Τμήματος, καθιστούν πρόδηλο ότι η Ε.Δ.Υ, ενήργησε κάτω από πλάνη, όσον αφορά τις εμπιστευτικές εκθέσεις της αιτήτριας, από τις οποίες δεν συνάγεται το συμπέρασμα ότι ήταν υποδεέστερες από αυτές του ενδιαφερόμενου μέρους.
Επιπλέον, η γνώση από το ενδιαφερόμενο μέρος ξένων γλωσσών, δεδομένου ότι δεν απαιτείται τέτοιο προσόν από το σχετικό σχέδιο υπηρεσίας για τη θέση, δεν αποτελεί στοιχείο που θα έπρεπε να είχε ληφθεί υπόψη, σε βαθμό που να αποτελέσει λόγο παρέκκλισης από τις συστάσεις του Διευθυντή. Αναμφίβολα, τα επιπρόσθετα προσόντα που κατέχει ένας υποψήφιος θα πρέπει να συνεκτιμούνται με όλα τα απαιτούμενα, για να δίδεται πλήρης εικόνα του μορφωτικού επιπέδου τον υποψήφιου, όμως, μεμονωμένη και ξεχωριστή χρήση των στοιχείων αυτών καθιστά την απόφαση του διορίζοντος οργάνου υποκείμενη σε ακύρωση.
Στην προκειμένη περίπτωση, δεν μπορώ να δεχθώ ότι η γνώση ξένων γλωσσών, από το ενδιαφερόμενο μέρος, συνεκτιμούμενη με τα άλλα στοιχεία του ενδιαφερόμενου μέρους αυτού, όπως και η κατά 1 1/2 χρόνο αρχαιότητά της, αποτελούν επαρκή και νόμιμη αιτιολογία για παραγνώριση των συστάσεων του Διευθυντή.
Για το λόγο αυτό η προσφυγή της αιτήτριας αυτής, όσον αφορά το ενδιαφερόμενο μέρος Λ. Σαββίδου, επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται, έχοντας ληφθεί κάτω από πλάνη περί τα πράγματα και ως αποτέλεσμα κακής χρήσης της διακριτικής εξουσίας της Επιτροπής.
Όσον αφορά τις Προσφυγές 357/89 και 358/89 είναι η θέση των αιτητών ότι, υπερτερούν των ενδιαφερόμενων μερών σε αξία, προσόντα και αρχαιότητα, ισχυρίζονται δε ότι, δεν χρησιμοποιήθηκε από την Ε.Δ.Υ, ίσο μέτρο κρίσης των υποψήφιων, εφόσον τα κριτήρια εφαρμόστηκαν κατ' επιλογή, χωρίς ταύτιση, δεδομένου ότι, όπως προκύπτει, δεν εφαρμόστηκαν τα ίδια κριτήρια για όλους.
Το σχετικό απόσπασμα της επίδικης απόφασης, από τα πρακτικά της Ε.Δ.Υ., έχει ως ακολούθως:-
"Η Επιτροπή, αφού έλαβε υπόψη τα πιο πάνω, επέλεξε τον Ανδρέα Ομήρου, ο οποίος μαζί με την Ελένη Ξυναρή και την Ιουλία Ταπάκη διαθέτει μεγάλη αρχαιότητα έναντι των άλλων, οι Εμπιστευτικές Εκθέσεις του των τελευταίων τριών ετών είναι Εξαίρετες' και έχει συστηθεί από το Διευθυντή.
Επίσης, επιλέγονται οι συστηθέντες από το Διευθυντή Ελένη Ξυναρή, Ιουλία Ταπάκη, Θουκυδίδης Κεδαρίτης, Ευθύβουλος Ιωάννου, Ιουλία Κορέλλη και Ελένη Δαμασκηνού, οι οποίοι είχαν 'Εξαίρετες' Εμπιστευτικές Εκθέσεις τα τρία τελευταία χρόνια και από αυτούς οι πέντε πρώτοι προηγούνται σε αρχαιότητα των υπόλοιπων υποψήφιων. Η τελευταία, Ελένη Δαμασκηνού, έχει την ίδια αρχαιότητα με τους υπόλοιπους υποψήφιους, εκτός της Λυσιμάχης Σαββίδου, έναντι της οποίας υστερεί σε αρχαιότητα κατά 1 1/2 περίπου χρόνο. Έχει όμως ελαφρά υψηλότερη αξιολόγηση από όλους τους υπόλοιπους υποψήφιους και επί πλέον έχει πανεπιστημιακά προσόντα καθώς και επιτυχία στις εξετάσεις στα Νομικά του Πανεπιστημίου του Southampton, προσόν χρήσιμο για την εργασία της σύμφωνα με τη δήλωση του Διευθυντή."
Από τους Προσωπικούς Φακέλους και Εμπιστευτικές Εκθέσεις των υποψήφιων προκύπτουν τα ακόλουθα.
Όλοι οι αιτητές, όπως και τα ενδιαφερόμενα μέρη, έχουν αξιολογηθεί ως "Εξαίρετοι" για τα έτη 1986, 1987, 1988, εκτός του αιτητή στην 358/89, που για το 1986 ήταν "Λίαν Καλός". Από τα ενδιαφερόμενα μέρη προηγούνται δε στα επιμέρους στοιχεία και των δυο αιτητών ως ακολούθως: οι Δαμασκηνού Ε., Ιωάννου Δ., Κεδαρίτης Θ., Κορέλλη Ι. και Ταπάκη Ι.
Παρόλο που είναι νομολογημένο ότι η επιμέρους βαθμολογία δεν διαδραματίζει αποφασιστική σημασία, ιδιαίτερα αν προέρχεται από διαφορετικούς αξιολογούντες λειτουργούς, εν τούτοις, σε περιπτώσεις όπως η παρούσα μπορούν να εξεταστούν για σκοπούς ακριβέστερης και δικαιότερης αξιολόγησης των υποψήφιων, χωρίς όμως αυτό να αποτελεί βαρύνον ή καθ' οιονδήπτε τρόπο αποφασιστικό κριτήριο επιλογής.
Από πλευράς προσόντων όλοι πληρούν τα απαιτούμενα προσόντα του σχεδίου υπηρεσίας, το ενδιαφερόμενο όμως μέρος Δαμασκηνού, όπως γίνεται και ειδική μνεία γι' αυτό στο απόσπασμα των πρακτικών που παρατέθηκε πιο πάνω, έχει επιπλέον πανεπιστημιακά προσόντα. Πανεπιστημιακά προσόντα επίσης διαθέτουν και οι δυο αιτητές.
Από απόψεως αρχαιότητας, τα ενδιαφερόμενα μέρη, εκτός της Δαμασκηνού που είναι το ίδιο, είναι αρχαιότεροι των αιτητών.
Στην υπόθεση της Ολομέλειας Antoniou v. Republic (1975) 3 C.L.R. 510 στη σελίδα 515 αναφέρεται ότι "one does not have to be 'exceptional' in order to enjoy the benefit of the advantage of seniority".
Στην υπό εξέταση υπόθεση δεν προκύπτει ότι η Ε.Δ.Υ. χρησιμοποίησε διαφορετικά κριτήρια για την επιλογή, ή με επιλογή, των υποψήφιων, όπως είναι ο πιο πάνω ισχυρισμός. Αναμφίβολα, όπως αναφέρθηκε πιο πάνω, οι αιτητές πιθανόν να είναι οριακά υπέρτεροι ορισμένων από τα ενδιαφερόμενα μέρη, όμως αυτό δεν τους προσδίδει την απαραίτητη έκδηλη υπεροχή, που θα πρέπει να αποδείξουν για να δικαιολογείται οποιαδήποτε επέμβαση στην απόφαση του διοικητικού οργάνου. Και για το λόγο αυτό οι προσφυγές αποτυγχάνουν σε σχέση με όλα τα υπόλοιπα ενδιαφερόμενα μέρη, εκτός της Λ. Σαββίδου, για τους λόγους που ήδη αναφέρθηκαν στην Προσφυγή Αρ. 259/88.
Ενόψει των ευρημάτων μου η Προσφυγή Αρ. 259/88 επιτυγχάνει, οι δε Προσφυγές Αρ. 357/89 και 358/89 αποτυγχάνουν και απορρίπτονται.
Οι καθ' ων η αίτηση στην Προσφυγή Αρ. 259/88 να πληρώσουν τα έξοδα του αιτητή τα οποία να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
Όσον αφορά τώρα τα έξοδα των Προσφυγών Αρ. 357/89 και 358/89, κάθε αιτητής να πληρώσει, έναντι των εξόδων των καθ' ων η αίτηση, το ποσό των £75.00.-
Η προσφυγή αρ. 259/88 επιτυγχάνει με έξοδα. Οι προσφυγές αρ. 357/89 και 358/89, απορρίπτονται με έξοδα.