|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1992) 4 ΑΑΔ 2533
15 Ιουλίου, 1992
[ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΔΡΟΥ ΑΛΑ ΚΑΖΑΜΙΑ ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ'ων η Αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 843/91).
Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί — Διορισμοί/Προαγωγές — Τα τρία νομοθετημένα κριτήρια — Ανάλυση.
Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί — Διορισμοί/Προαγωγές — Προσόντα — Μεταπτυχιακά προσόντα — Λήψη τους με φοίτηση στην Κύπρο — Τα πορίσματα της Ματθαίος Μούστρας κ.ά. ν. Δημοκρατίας,
Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί — Διορισμοί/Προαγωγές — Συνεντεύξεις — Ο νομολογιακός κανόνας της Φειδίας Εκτωρίδης ν. Δημοκρατίας.
Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί — Διορισμοί/Προαγωγές — Πλήρωση θέσεων υψηλά στην ιεραρχία της Δημοτικής Εκπαίδευσης — Ευρεία διακριτική εξουσία της Ε.Ε. Υ.
Αναθεωρητική Δικαιοδοσία Ανωτάτου Δικαστηρίου — Επέμβαση Δικαστηρίου — Πεδίο ενεργείας του Δικαστηρίου επί πράξεως διορισμού ή προαγωγής — Αρχές από τη νομολογία — Κρίσιμη η έκδηλη υπεροχή υποψηφίου.
Η αιτήτρια επεζήτησε, με την προσφυγή, την ακύρωση της τοποθέτησης των ενδιαφερομένων μερών (είτε με διορισμό είτε με προαγωγή) στη θέση Επιθεωρητή Γενικών Μαθημάτων Δημοτικής Εκπαιδεύσεως, προβάλλοντας ποικίλους λόγους ακυρώσεως.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας έχει καθήκον να πληρώσει τις κενές θέσεις με τον καταλληλότερο υποψήφιο προς όφελος του λαού της χώρας.
Οι θέσεις προαγωγής δημιουργούνται για την επαγγελματική ανέλιξη των υπαλλήλων, κατόπιν επιλογής του καταλληλότερου.
Ο νομοθέτης καθόρισε τρία κριτήρια για σκοπούς προαγωγής: Αξία, προσόντα, αρχαιότητα.
Οι θέσεις πρώτου διορισμού και προαγωγής έχουν σκοπό τη στελέχωση της Υπηρεσίας με τον καταλληλότερο υποψήφιο, ανεξάρτητα αν είναι μέλος της Υπηρεσίας ή όχι.
Η Επιτροπή, για την επιλογή του καταλληλότερου υποψήφιου, συνεκτιμά και συσταθμίζει την αξία, τα προσόντα και την αρχαιότητα και μπορεί να αποδώσει τέτοια βαρύτητα σ' αυτά, όπως η ίδια κρίνει πρέπον.
Η αξία, παρόλον που δεν έχει τεθεί από το νομοθέτη ως το ισχυρότερο κριτήριο, νομολογιακά καθιερώθηκε ότι έχει μεγαλύτερη βαρύτητα, γιατί ο υποψήφιος με υψηλότερη αξία εκτελεί αποτελεσματικότερα και αποδοτικότερα τα καθήκοντα της θέσης.
Η αρχαιότητα από μόνη της δεν αποτελεί αποφασιστικό κριτήριο και δεν μπορεί να υπερισχύσει. Η διορίζουσα αρχή πρέπει να λαμβάνει υπόψη το σύνολο των νομοθετημένων κριτηρίων, τα οποία συνεκτιμά.
2. Η Επιτροπή, όπως φαίνεται από το πρακτικό της, σημείωσε με κάθε λεπτομέρεια τις βαθμολογίες των υποψηφίων, όπως είναι στις Υπηρεσιακές Εκθέσεις, τα προσόντα τους, την υπηρεσιακή εξέλιξη, από την ημερομηνία διορισμού στη θέση Δασκάλου, και την αρχαιότητά τους.
Η Επιτροπή, όπως φανερώνεται, εξέτασε με επιμέλεια και έλαβε υπόψη την αρχαιότητα της αιτήτριας, αφού την συνεκτίμησε με τα άλλα στοιχεία.
Ο ισχυρισμός για έλλειψη δέουσας έρευνας και πλάνη αναφορικά με την αρχαιότητα και τα προσόντα της αιτήτριας παραμένει αθεμελίωτος και αστήρικτος.
3. Αναφορικά με το ισχυριζόμενο μεταπτυχιακό προσόν της αιτήτριας, αξιοσημείωτο είναι το σχετικό απόσπασμα της Ματθαίος Μύστρας και Άλλοι ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, που αφορά τα πτυχία πανεπιστημίων τα ληφθέντα μετά από φοίτηση σε ιδιωτική σχολή στην Κύπρο.
4. Ο ισχυρισμός της αιτήτριας περί μη καταγραφής των ερωτήσεων και απαντήσεων, κατά τις συνεντεύξεις, στα πρακτικά της Ε.Ε.Υ., έχει απαντηθεί στην Φειδίας Εκτωρίδης ν. Κυπριακής Δημοκρατίας.
5. Η αξιολόγηση της απόδοσης των υποψηφίων στις συνεντεύξεις βασίζεται σε αντικειμενικά κριτήρια, αλλά πάντοτε υπάρχει το στοιχείο της υποκειμενικότητας. Όταν δεν υπάρχουν τα αντικειμενικά κριτήρια και η αξιολόγηση γίνεται με υποκειμενικά κριτήρια, αυτή είναι τρωτή για υπέρβαση εξουσίας.
Ο ισχυρισμός ότι δόθηκε υπέρμετρη βαρύτητα στις συνεντεύξεις, αντίθετα με τη νομοθετική πρόνοια του Άρθρου 35Β(10)(α) των περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμων του 1969 έως 1991, δεν υποστηρίζεται από το πρακτικό της Επιτροπής, ούτε από οποιοδήποτε στοιχείο ενώπιον του Δικαστηρίου.
6. Οι θέσεις που πληρώθηκαν είναι από τις ανώτερες στην ιεραρχία της Δημοτικής Εκπαίδευσης και, ως εκ τούτου, η Επιτροπή έχει ευρεία διακριτική εξουσία στην επιλογή του καταλληλότερου υποψήφιου.
7. Η προσβαλλόμενη απόφαση είναι με επάρκεια και σαφήνεια αιτιολογημένη.
Το Δικαστήριο, με πλάγια νομολογία, δεν υποκαθιστά τη δική του κρίση, αναφορικά με την επιλογή του καταλληλότερου υποψήφιου για προαγωγή ή διορισμό, με την κρίση του αρμοδίου οργάνου - (βλ. Κλέαρχος Μιλτιάδου και Άλλοι ν. Κυπριακής Δημοκρατίας).
Το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει, εκτός εάν η Διοίκηση υπερβεί τα ακραία όρια της διακριτικής της ευχέρειας. Υπερβαίνει τα ακραία όρια, εάν υποψήφιος με έκδηλη υπεροχή δεν διορίζεται.
Η αιτήτρια δεν έχει ικανοποιήσει το Δικαστήριο ότι υπερέχει έκδηλα των ενδιαφερομένων μερών.
Η Επιτροπή άσκησε, σύμφωνα με το Νόμο, τη διακριτική της ευχέρεια, και οι προσβαλλόμενοι διορισμοί και προαγωγή ήταν ευλόγα επιτρεπτοί σ' αυτή.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Republic v. Haris (1985) 3 C.L.R. 106·
Republic v. Zachariades (1986) 3 C.L.R. 852·
Republic v. Roussos (1987) 3 C.L.R. 1217·
Ζαπίτης και Άλλος ν. Δημοκρατίας (1989) 3(Γ) Α.Α.Δ. 1098·
Μούστρας & Άλλοι ν. Δημοκρατίας & Άλλου (1992) 4 Α.Α.Δ. 988·
Εκτωρίδης ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 922·
Δημοκρατία ν. Ποτούδη κ.ά. (1987) 3 Α.Α.Δ. 1591·
Δημητριάδης ν. Δημοκρατίας (1992) 4(Δ) Α.Α.Δ. 627·
Δημητρίου και Αλλες ν. Δημοκρατίας (1992) 4 Α.Α.Δ. 2232·
Frangos v. Republic (1970) 3 C.L.R. 312·
Christou v. Republic (1977) 3 C.L.R. 11 ·
Ierides v. Republic (1980) 3 C.L.R. 165·
Georghiou and Others v. Republic (1985) 3 C.L.R. 1309·
Simillis v. Republic (1986) 3 C.L.R. 608·
Georghiou and Others v. Republic (1988) 3(A) C.L.R. 678·
Παπαδόπουλος ν. Δημοκρατίας (1989) 3(Δ) Α.Α.Δ. 2575·
Τορνάρης και Άλλος ν. Δημοκρατίας (1990)3 Α.Α.Δ. 2619·
Μιλτιάδους και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (1989) 3(Γ) Α.Α.Δ. 1318.
Προσφυγή.
Προσφυγή με την οποία η αιτήτρια ζητά την ακύρωση της απόφασης των καθ' ων η αίτηση, με την οποία προάχθηκε ο Χαράλαμπος Ευθυμίου και διορίστηκαν οι Παντελής Θεοφυλάκτου και Χρίστος Κόμπος στη μόνιμη θέση Επιθεωρητή Γενικών Μαθημάτων Δημοτικής Εκπαίδευσης από 1.9.1991, αντί της αιτήτριας.
Χρ. Τριανταφυλλίδης, για την αιτήτρια.
Γ. Στυλυανίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Ν. Παπασάββα, για τα ενδιαφερόμενα μέρη.
Cur. adv. vult.
ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Η αιτήτρια με την προσφυγή αυτή ζητά την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, (η "Επιτροπή"), με την οποία προάχθηκε ο Χαράλαμπος Ευθυμίου και διορίστηκαν οι Παντελής Θεοφυλάκτου και Χρίστος Κόμπος - (τα "ενδιαφερόμενα μέρη") - στη μόνιμη (Τακτικός Προϋπολογισμός) θέση Επιθεωρητή Γενικών Μαθημάτων Δημοτικής Εκπαίδευσης, από 1η Σεπτεμβρίου, 1991, που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, ημερομηνίας 16 Αυγούστου, 1991, Αρ. 2624, Αριθμός Γνωστοποίησης 2770, σελ. 931.
Οι λόγοι ακυρότητας που προβλήθηκαν είναι:-
1. Η αιτήτρια υπερέχει των ενδιαφερομένων μερών σε προσόντα και αρχαιότητα.
2. Η κρίση και εκτίμηση της Επιτροπής και η λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης στηρίχτηκαν ουσιαστικά σε ένα μοναδικό κριτήριο - το αποτέλεσμα της προσωπικής συνέντευξης των υποψηφίων. Υπέρμετρη βαρύτητα στις συνεντεύξεις.
3. Η σύσταση του Διευθυντή και η κρίση της Επιτροπής για την απόδοση στις συνεντεύξεις και, ως εκ τούτου, η λήψη της επίδικης απόφασης βασίστηκαν μόνο σε υποκειμενικά στοιχεία.
4. Έλλειψη δέουσας έρευνας αναφορικά με τα αντικειμενικά κριτήρια των υποψηφίων.
5. Έλλειψη αιτιολογίας.
6. Η αιτήτρια έκδηλα υπερέχει των ενδιαφερομένων μερών.
Η θέση είναι πρώτου διορισμού και προαγωγής. Δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας.
Σύμφωνα με το Άρθρο 35Β(1) των περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμων του 1969 έως 1991, (Αρ. 10/69, 67/78, 53/79, 4/85, 100/85, 168/86, 65/87, 129/87, 157/87, 162/87, 180/87, 245/87, 76/88, 107/88, 234/88, 105/90, 135/91, 151/91, 251/91), (ο "Νόμος"), κατάλογος όλων των αιτητών με τις αιτήσεις, αντίγραφο της δημοσίευσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας και οι Φάκελοι Υπηρεσιακών Εκθέσεων των αιτητών διαβιβάστηκαν στον Διευθυντή Δημοτικής Εκπαίδευσης -Πρόεδρο της οικείας Συμβουλευτικής Επιτροπής.
Στις 13 Ιουνίου, 1991, ο Πρόεδρος της Συμβουλευτικής Επιτροπής διαβίβασε στην Επιτροπή την έκθεσή της και κατάλογο των υποψηφίων τους οποίους σύστηνε, μεταξύ των οποίων τα ενδιαφερόμενα μέρη και την αιτήτρια.
Υποβλήθηκαν ενστάσεις, οι οποίες εξετάστηκαν από την Επιτροπή με βάση το εδάφιο (8) του Άρθρου 35Β του Νόμου.
Καταρτίστηκε ο τελικός κατάλογος, στον οποίο περιλαμβάνονταν πάλιν τα ενδιαφερόμενα μέρη και η αιτήτρια.
Η Επιτροπή αποφάσισε, σύμφωνα με τις διατάξεις του Άρθρου 35Β(9) του Νόμου, να καλέσει τους υποψήφιους, που περιλαμβάνονταν στον τελικό κατάλογο, σε προσωπική συνέντευξη την 1η Ιουλίου, 1991.
Για την αξιολόγηση της απόδοσης των υποψηφίων κατά τις συνεντεύξεις η Επιτροπή αποφάσισε να ληφθούν υπόψη τα ακόλουθα:-
"(α) γλωσσική επάρκεια, άνεση και ετοιμότητα στη διατύπωση απόψεων,
(β) ενημερότητα πάνω στις σύγχρονες εξελίξεις σε παιδαγωγικά και εκπαιδευτικά θέματα,
(γ) γνώση οργανωτικών και διοικητικών προβλημάτων της Δημοτικής Εκπαίδευσης,
(δ) γνώση ευθυνών και καθηκόντων του Επιθεωρητή Γενικών Μαθημάτων Δημοτικής Εκπαίδευσης,
(ε) επιστημονική τεκμηρίωση απόψεων, και
(στ) γενική απόδοση, εμφάνιση και προσωπικότητα."
Ο Διευθυντής Δημοτικής Εκπαίδευσης και αργότερα η Επιτροπή, με βάση τα κριτήρια που καθορίστηκαν, αξιολόγησαν τα ενδιαφερόμενα μέρη "εξαίρετα" και την αιτήτρια "πολύ καλή".
Η Επιτροπή στη συνέχεια μελέτησε τους Προσωπικούς Φακέλους και τους Φακέλους των Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων και έλαβε υπόψη την έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής και, ως συμπληρωματικό στοιχείο στην επιμέτρηση της αξίας, την εντύπωση που αποκόμισε κατά τις προσωπικές συνεντεύξεις. Κατέγραψε στο πρακτικό της τις βαθμολογίες των υποψηφίων από το 1981, τα προσόντα των υποψηφίων, την αρχαιότητα και υπηρεσιακή εξέλιξή τους. Ύστερα από συνεκτίμηση της αξίας, των προσόντων και της αρχαιότητας των υποψηφίων, κατέληξε στην προσβαλλόμενη απόφαση.
Ο δικηγόρος της αιτήτριας υπέβαλε ότι αυτή υπερτερεί στα προσόντα, πείρα και αρχαιότητα έναντι των ενδιαφερομένων μερών και ότι η Επιτροπή πλανήθηκε αναφορικά με τα προσόντα και την αρχαιότητα των υποψηφίων, επειδή δεν έκαμε καμιά έρευνα αναφορικά μ' αυτά.
Η Επιτροπή έχει καθήκον να πληρώσει τις κενές θέσεις με τον καταλληλότερο υποψήφιο, προς όφελος του λαού της χώρας.
Οι θέσεις προαγωγής δημιουργούνται για την επαγγελματική ανέλιξη των υπαλλήλων, κατόπιν επιλογής του καταλληλότερου.
Ο νομοθέτης καθόρισε τρία κριτήρια για σκοπούς προαγωγής: Αξία, προσόντα, αρχαιότητα.
Οι θέσεις πρώτου διορισμού και προαγωγής έχουν σκοπό τη στελέχωση της Υπηρεσίας με τον καταλληλότερο υποψήφιο, ανεξάρτητα αν είναι μέλος της Υπηρεσίας ή όχι.
Η Επιτροπή, για την επιλογή του καταλληλότερου υποψήφιου, συνεκτιμά και συσταθμίζει την αξία, τα προσόντα και την αρχαιότητα και μπορεί να αποδώσει τέτοια βαρύτητα σ' αυτά, όπως η ίδια κρίνει πρέπον.
Η αξία, παρόλον που δεν έχει τεθεί από το νομοθέτη ως το ισχυρότερο κριτήριο, νομολογιακά καθιερώθηκε ότι έχει μεγαλύτερη βαρύτητα, γιατί ο υποψήφιος με υψηλότερη αξία εκτελεί αποτελεσματικότερα και αποδοτικότερα τα καθήκοντα της θέσης - (βλ. Republic ν. Haris (1985) 3 C.L.R. 106 Republic v. Zachariades (1986) 3 C.L.R. 852· Republic v. Roussos (1987) 3 C.L.R. 1217).
Η αρχαιότητα από μόνη της δεν αποτελεί αποφασιστικό κριτήριο και δεν μπορεί να υπερισχύσει. Η διορίζουσα αρχή πρέπει να λαμβάνει υπόψη το σύνολο των νομοθετημένων κριτηρίων, τα οποία συνεκτιμά. (Βλ. Republic v. Roussos, (ανωτέρω)· Μίκης Ζαπίτης και Άλλος ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υποθέσεις Αρ. 870/87 και 873/87, (Απόφαση δόθηκε στις 15 Μαΐου, 1989).)
Η Επιτροπή, όπως φαίνεται από το πρακτικό της, του οποίου περίληψη έχει προεκτεθεί, σημείωσε με κάθε λεπτομέρεια τις βαθμολογίες των υποψηφίων, όπως είναι στις Υπηρεσιακές Εκθέσεις, τα προσόντα τους, την υπηρεσιακή εξέλιξη, από την ημερομηνία διορισμού στη θέση Δασκάλου, και την αρχαιότητά τους.
Η Επιτροπή, όπως φανερώνεται, εξέτασε με επιμέλεια και έλαβε υπόψη την αρχαιότητα της αιτήτριας, αφού την συνεκτίμησε με τα άλλα στοιχεία.
Ο ισχυρισμός για έλλειψη δέουσας έρευνας και πλάνη αναφορικά με την αρχαιότητα και τα προσόντα της αιτήτριας παραμένει αθεμελίωτος και αστήρικτος.
Η αιτήτρια ισχυρίζεται ότι υπερέχει σε προσόντα των ενδιαφερομένων μερών, Χαράλαμπου Ευθυμίου και Παντελή Θεοφυλάκτου, γιατί αυτή έχει συμπληρώσει το διδακτικό μέρος για το M.Ed, του Πανεπιστημίου του Wales. Η φοίτησή της ήταν στο Frederick Polytechnic Λευκωσίας.
Αξιοσημείωτο είναι το πιο κάτω απόσπασμα από την Απόφαση Ματθαίος Μούστρας και Άλλοι ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1992) 4 Α.Α.Δ. 988 στις σελίδες 998 και 999:-
"Ο αιτητής Κίκας είναι κάτοχος B.Ed, και M.Ed., που εκδόθηκαν από το Πανεπιστήμιο της Ουαλλίας μετά από φοίτησή του στο Frederick Polytechnic, στην Κύπρο.
Το Πανεπιστήμιο της Ουαλλίας, το οποίο εξέδωσε τον τίτλο, είναι αναγνωρισμένο τόσο στο Ηνωμένο Βασίλειο, όσο και αλλαχού. Δεν μπορεί να λεχθεί όμως το ίδιο για το Frederick Polytechnic, που λειτουργεί στην Κύπρο, και στο οποίο έγινε η διδασκαλία για την απόκτηση του τίτλου αυτού. Το ίδρυμα αυτό δεν είναι αναγνωρισμένο στην Κύπρο ως Πανεπιστημιακή σχολή. Εξάλλου, η φοίτηση σ' αυτό και ο τίτλος του B.Ed, που δίνεται στους αποφοίτους του, χαρακτηρίζεται ως 'In-Service' από το ίδιο το Πανεπιστήμιο της Ουαλλίας που εκδίδει τον τίτλο,..."
Ο δικηγόρος της αιτήτριας ισχυρίστηκε ότι η απόφαση στηρίχτηκε σε ένα μοναδικό κριτήριο και, μάλιστα, υποκειμενικό, δηλαδή, στην αξιολόγηση των υποψηφίων στις προσωπικές συνεντεύξεις, χωρίς να καταγραφούν οι ερωτήσεις που υποβλήθηκαν και οι απαντήσεις που έδωσαν οι υποψήφιοι.
Το δεύτερο σκέλος της εισήγησης του ευπαίδευτου δικηγόρου έχει απαντηθεί από την Ολομέλεια του Δικαστηρίου στην Απόφαση Φειδίας Εκτωρίδης ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 689, (Απόφαση δόθηκε στις 15 Μαρτίου, 1990), ως εξής:-
"Αναφορικά με το δεύτερο ζήτημα, συμφωνούμε με την κρίση του πρωτόδικου δικαστή, ότι δηλαδή η Ε.Δ.Υ, δεν είχε υποχρέωση να καταγράψει τις ερωτήσεις και απαντήσεις κατά τη διάρκεια των συνεντεύξεων, αλλά στο σχετικό πρακτικό της να μεταδίδει την κρίση της αναφορικά με τη γενική εντύπωση που άφησαν οι υποψήφιοι κατά τη διάρκεια της προφορικής αυτής εξέτασης, και αν υπήρχε διαφωνία μεταξύ των μελών της, αυτή να καταγραφεί. (Δες απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Δημοκρατίας ν. Ποτούδη κ.α. (1987) 3 Α.Α.Δ. 1591."
Η απόδοση των υποψηφίων στις συνεντεύξεις, όπως ο Νόμος προνοεί, λήφθηκε υπόψη μόνο ως συμπληρωματικό στοιχείο κρίσης - (βλ. Φρίξος Δημητριάδης ν. Της Δημοκρατίας της Κύπρου, Υπόθεση Αρ. 284/84, (Απόφαση δόθηκε στις 19 Φεβρουαρίου, 1992)· Ελένη Δημητρίου και Άλλες ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υποθέσεις Αρ. 393/91, 456/91, 466/91, (Απόφαση δόθηκε στις 12 Ιουνίου, 1992)).
Η αξιολόγηση της απόδοσης των υποψηφίων στις συνεντεύξεις βασίζεται σε αντικειμενικά κριτήρια, αλλά πάντοτε υπάρχει το στοιχείο της υποκειμενικότητας. Όταν δεν υπάρχουν τα αντικειμενικά κριτήρια και η αξιολόγηση γίνεται με υποκειμενικά κριτήρια, αυτή είναι τρωτή για υπέρβαση εξουσίας.
Ο ισχυρισμός, ότι δόθηκε υπέρμετρη βαρύτητα στις συνεντεύξεις, αντίθετα με τη νομοθετική πρόνοια του Άρθρου 35Β(10)(α), δεν υποστηρίζεται από το πρακτικό της Επιτροπής, ούτε από οποιοδήποτε στοιχείο ενώπιον του Δικαστηρίου.
Στις συνεντεύξεις τα ενδιαφερόμενα μέρη αξιολογήθηκαν "εξαίρετα" και η αιτήτρια "πολύ καλή". Η αιτήτρια έχει την ίδια βαθμολογία με τα ενδιαφερόμενα μέρη στις Υπηρεσιακές Εκθέσεις και περίπου τα ίδια προσόντα με τα ενδιαφερόμενα μέρη Ευθυμίου και Θεοφυλάκτου. Ο Κόμπος υπερέχει σε προσόντα. Η αιτήτρια υπερέχει σε αρχαιότητα του Ευθυμίου. Ο Κόμπος κατείχε τη θέση Επιθεωρητή Β από 1η Δεκεμβρίου, 1979, και, ως εκ τούτου, υπερέχει σε αρχαιότητα της αιτήτριας. Ο Θεοφυλάκτου κατείχε τη θέση Διευθυντή Σχολής Τυφλών από 15 Αυγούστου, 1980, κλίμακα A11, και δεν είναι Εκπαιδευτικός Λειτουργός σύμφωνα με το Νόμο. Δεν χωρεί σύγκριση η αρχαιότητα της αιτήτριας με τον Θεοφυλάκτου.
Είναι αξιοσημείωτο ότι οι θέσεις που πληρώθηκαν είναι από τις ανώτερες στην ιεραρχία της Δημοτικής Εκπαίδευσης και, ως εκ τούτου, η Επιτροπή έχει ευρεία διακριτική εξουσία στην επιλογή του καταλληλότερου υποψήφιου - (βλ., μεταξύ άλλων, Andreas Frangos v. Republic (Public Service Commission) (1970) 3 C.L.R. 312, 343· Takis Christou v. Republic (Public Service Commission) (1977) 3 C.L.R. 11,24· Ierides v. Republic (1980) 3 C.L.R. 165 Gregoriou and Others v. Republic (1985) 3 C.L.R. 1309, 1320· Simillis v. Republic (1986) 3 C.L.R. 608· Andreas Z. Georghiou and Others v. The Republic of Cyprus, (Ολομέλεια), Υποθέσεις Αρ. 36/86, 123/86 και 158/86, (Απόφαση δόθηκε στις 30 Μαρτίου, 1988)· Δημήτρης Παπαδόπουλος ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 1072/87, (Απόφαση δόθηκε στις 31 Οκτωβρίου, 1989)· Ιορδάνης Κ. Τορνάρης και Άλλος ν. Της Κυπριακής Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 2619.
Η προσβαλλόμενη απόφαση είναι με επάρκεια και σαφήνεια αιτιολογημένη.
Το Δικαστήριο, με πάγια νομολογία, δεν υποκαθιστά τη δική του κρίση, αναφορικά με την επιλογή του καταλληλότερου υποψήφιου για προαγωγή ή διορισμό, με την κρίση του αρμοδίου οργάνου - (βλ. Κλέαρχος Μιλτιάδους και Άλλοι ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Αναθεωρητικές Εφέσεις Αρ. 789, 791, 796, (Απόφαση δόθηκε στις 30 Μαΐου, 1989)).
Το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει, εκτός εάν η Διοίκηση υπερβεί τα ακραία όρια της διακριτικής της ευχέρειας. Υπερβαίνει τα ακραία όρια, εάν υποψήφιος με έκδηλη υπεροχή δεν διορίζεται.
Η αιτήτρια δεν έχει ικανοποιήσει το Δικαστήριο ότι υπερέχει έκδηλα των ενδιαφερομένων μερών.
Η Επιτροπή άσκησε, σύμφωνα με το Νόμο, τη διακριτική της ευχέρεια, και οι προσβαλλόμενοι διορισμοί και προαγωγή ήταν εύλογα επιτρεπτοί σ' αυτή.
Για τους πιο πάνω λόγους, η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται.
Καμιά διαταγή για έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.