|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1992) 4 ΑΑΔ 2187
11 Ιουνίου, 1992
[ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΩΣΤΑΣ ΣΤΑΥΡΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 862/88).
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Διορισμοί — Κριτήρια — Συγγένεια υποψηφίων με μόνιμους υπαλλήλους — Οπωσδήποτε εξωγενές στοιχείο.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Διορισμοί — Κριτήρια — Πείρα των υποψηφίων από εργασία τους ως ωρομισθίων στο οικείο Τμήμα είναι παράγων που εμπίπτει στην αξία — Νομίμως λαμβάνεται υπόψη.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Διορισμοί — Συνεντεύξεις — Επιτρεπτή διαδικασία όχι όμως υπέρμετρης βαρύτητας — Περισσότερη η βαρύτητα τους επί πληρώσεως θέσεων πρώτου διορισμού.
Ο αιτητής προσέβαλλε με την προσφυγή το διορισμό των 13, αρχικά, ενδιαφερομένων μερών, στη θέση Τεχνικού 2ας Τάξεως, Τμήμα Αρχαιοτήτων.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, μερικώς ακυρώνοντας την επίδικη Απόφαση, αποφάσισε ότι:
1. Η Ε.Δ.Υ, είχε ενώπιον της, κατά τη λήψη της επίδικης απόφασης, τόσο την έκθεση της Τμηματικής Επιτροπής, όσο και τις αιτήσεις των υποψηφίων με τα αιτιολογικά τους και σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, ήταν λογικά εφικτό στην Ε.Δ.Υ, να θεωρήσει ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη ικανοποιούσαν το προσόν του σχεδίου υπηρεσίας περί καλής γνώσης της Αγγλικής ή άλλης Ευρωπαϊκής γλώσσας.
2. Οπωσδήποτε το θέμα της συγγένειας υποψηφίων με άλλους μόνιμους υπαλλήλους του Τμήματος αποτελεί εξωγενές στοιχείο, που δεν έπρεπε να τεθεί ενώπιον της Ε.Δ.Υ., ούτε και να ληφθεί υπόψη από αυτή κατά τη λήψη της απόφασης της.
Στην παρούσα περίπτωση, η συγγένεια των υποψηφίων δεν ήταν με κανένα από τα μέλη της Ε.Δ.Υ., ούτε της Τμηματικής Επιτροπής, αλλά με άλλους υπαλλήλους του Τμήματος Αρχαιοτήτων. Μόνο δύο από τους υποψηφίους που είχαν άλλους στενούς συγγενείς στο Τμήμα, διορίστηκαν τελικά από την Ε.Δ.Υ., η προσφυγή δε εναντίον του ενός αποσύρθηκε, λόγω μη επίδοσης της. Επομένως, το θέμα αυτό αφορά μόνο το ενδιαφερόμενο μέρος 2. Από τα στοιχεία που είναι ενώπιον μου, δεν προκύπτει ότι κατά την τελική κρίση της Ε.Δ.Υ, λήφθηκε υπόψη καθ' οιονδήποτε τρόπο το γεγονός ότι το ενδιαφερόμενο αυτό μέρος είχε στενούς συγγενείς στο Τμήμα. Επομένως, θεωρώ τον ισχυρισμό αυτό αβάσιμο.
3. Η αιτιολογία για την επιλογή των ενδιαφερομένων μερών βρίσκεται δίπλα από το όνομα του καθενός από αυτά.
Το γεγονός ότι για άλλα ενδιαφερόμενα μέρη γίνεται αναφορά σε άλλα κριτήρια και για άλλα ενδιαφερόμενα μέρη σε άλλα κριτήρια, δεν αποτελεί, υπό τις περιστάσεις της παρούσας υπόθεσης, επαρκή λόγο ακυρώσεως. Τα κριτήρια αυτά, αποτέλεσμα συνεντεύξεως, απόδοση στην εργασία τους για εκείνους που εργάζονταν ως ωριμίσθιοι στο Τμήμα, ακαδημαϊκά προσόντα που έχουν κάποια σχέση με τα καθήκοντα της θέσης, όπως και το απολυτήριο Σχολής Μέσης Εκπαίδευσης, είναι στοιχεία που νόμιμα λήφθηκαν υπόψη.
Η αναφορά σε διάφορα κριτήρια ήταν δικαιολογημένη ενόψει της ανομοιομορφίας των ακαδημαϊκών προσόντων των υποψηφίων και του γεγονότος ότι ορισμένοι υποψήφιοι εργάστηκαν ως ωρομίσθιοι στο Τμήμα ενώ άλλοι όχι.
Η πείρα των υποψηφίων την οποία απέκτησαν από την εργασία τους ως ωρομίσθιοι στο Τμήμα, είναι παράγοντας που εμπίπτει στην αξία του και μπορούσε νόμιμα να ληφθεί υπόψη.
Η Ε.Δ.Υ., όπως φαίνεται κι' από τα πρακτικά της, είχε ενώπιον της, και έλαβε υπόψη, όλα τα στοιχεία που αφορούσαν τους υποψηφίους και οποιεσδήποτε τυχόν ελλείψεις στην αιτιολογία της επίδικης απόφασης συμπληρώνονται από τα στοιχεία αυτά.
4. Όσον αφορά τις συνεντεύξεις, αυτές αποτελούν επιτρεπτή διαδικασία και μπορούν να ληφθούν υπόψη χωρίς όμως να δοθεί υπέρμετρη βαρύτητα σ' αυτές, αν και περισσότερη βαρύτητα μπορεί να δοθεί όταν πρόκειται για πλήρωση θέσεων πρώτου διορισμού (Βλέπε Public Service Commission v. Potoudes).
5. Η απόφαση της Ε.Δ.Υ., να προτιμήσει το ενδιαφερόμενο μέρος, ήταν εντός των πλαισίων της άσκησης της διακριτικής εξουσίας της και λογικά εφικτή σ' αυτήν, ο δε αιτητής δεν απέδειξε έκδηλη υπεροχή.
Δεν μπορεί να λεχθεί ότι δόθηκε υπερβολική βαρύτητα στις συνεντεύξεις, ούτε και απέδειξε ο αιτητής έκδηλη υπεροχή σε σύγκριση με τα άλλα ενδιαφερόμενα μέρη.
6. Στην περίπτωση του ενδιαφερόμενου μέρους 12 το αιτιολογικό της απόφασης της Ε.Δ.Υ, για την επιλογή της, είναι ότι: "... κρίθηκε ως πολύ καλή στην συνέντευξη και η οποία αποφοίτησε από το Λύκειο Επιλογής Μαθημάτων του Γυμνασίου Στροβόλου με βαθμό Λίαν Καλώς 16 11/12".
Όπως φαίνεται, τα μόνα στοιχεία στα οποία βασίστηκε η Ε.Δ.Υ, ήταν η απόδοση του ενδιαφερόμενου μέρους στη συνέντευξη και το Απολυτήριο Σχολής Μέσης Εκπαίδευσης του ενδιαφερομένου μέρους. Ενόψει της πολύ μικρής διαφοράς στην απόδοση του ενδιαφερόμενου μέρους και του αιτητή, κατά τις συνεντεύξεις, και των ψηλότερων ακαδημαϊκών προσόντων του αιτητή σε σύγκριση με το ενδιαφερόμενο μέρος, στην περίπτωση αυτή δόθηκε υπερβολική βαρύτητα στις συνεντεύξεις ενώπιον της Ε.Δ.Υ. Επομένως, η επίδικη απόφαση, όσον αφορά το διορισμό του ενδιαφερόμενου αυτού μέρους, πρέπει ν' ακυρωθεί.
Η προσφυγή επιτυγχάνει μερικώς, χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Piperi & Others v. Republic (1984) 3 C.L.R. 1306·
Ζαπίτης και Άλλος ν. Δημοκρατίας (1988) 3(Γ) Α.Α.Δ. 1098·
Χρυσοστόμου ν. Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (1989) 3(E) Α.Α.Δ. 3186·
Public Service Commission v. Potoudes (1987) 3 C.L.R. 1591.
Προσφυγή.
Προσφυγή κατά της απόφασης των καθ' ων η αίτηση, που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 19/8/88, να διορίσει στη θέση Τεχνικού 2ας Τάξεως, Τμήμα Αρχαιοτήτων, από 15.1.88, τα ενδιαφερόμενα μέρη, αντί του αιτητή.
Ι. Νικολάου για Α. Μαρκίδη, για τον αιτητή.
Α. Παπασάββας, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τον/την καθ' ου/ης η αίτηση.
Μ. Ασπρή (δ/νις) για ΑΣ. Αγγελίδη, για τα ενδιαφερόμενα μέρη 2,5,7,8,12.
Cur. adv. vult.
ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Η προσφυγή αυτή στρέφεται κατά της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (Ε.Δ.Υ.), που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 19/8/88, να διορίσει στη θέση Τεχνικού 2ας Τάξεως, Τμήμα Αρχαιοτήτων, από 15/1/88, τα ενδιαφερόμενα μέρη, αντί του αιτητή.
Τα ενδιαφερόμενα μέρη όπως φαίνονται στην αίτηση, είναι τα ακόλουθα: (1) Ηλιάνα Γεωργίου, (2) Ανδρομάχη Θεοδώρου, (3) Χρυστάλλα Κυπρή, (4) Ανδρέας Κυριάκου, (5) Φίλιππος Κωνσταντίνου, (6) Ελένη Λοή, (7) Ελένη Λουκά, (8) Μαρία Μακρή-Τσιάμπερλαιν, (9) Ανδρέας Φ. Μιχαηλίδης, (10) Αντώνης Στ. Ταβέλης, (11) Γεώργιος Ταπακούδης, (12) Ειρήνη Χαραλάμπους και (13) Ευάγγελος Χ'' Στεφάνου. Σε μεταγενέστερο στάδιο όμως, η προσφυγή εναντίον των ενδιαφερομένων μερών (4) και (11) αποσύρθηκε για το λόγο ότι δεν τους επιδόθηκε η προσφυγή.
Τα γεγονότα που οδήγησαν στη λήψη της επίδικης απόφασης, έχουν ως εξής:
Με την επιστολή του προς την Ε.Δ.Υ., ημερομηνίας 20/5/87, ο Γενικός Διευθυντής, Υπουργείο Συγκοινωνιών και Έργων, ζήτησε την πλήρωση 13 κενών μόνιμων θέσεων Τεχνικού 2ας Τάξης, Τμήμα Αρχαιοτήτων. Οι θέσεις, που είναι πρώτου διορισμού, δημοσιεύθηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, ημερομηνίας 19/6/87 και σ' ανταπόκριση υποβλήθηκαν 189 αιτήσεις. Οι αιτήσεις στάληκαν στην αρμόδια Τμηματική Επιτροπή μαζί με τα σχετικά έγγραφα.
Με την έκθεση της Τμηματικής Επιτροπής (Παράρτημα 5 στην ένσταση), που διαβιβάστηκε στην Ε.Δ.Υ, με επιστολή ημερομηνίας 28/11/87, συστήθηκαν 52 υποψήφιοι, ανάμεσα στους οποίους ο αιτητής και τα ενδιαφερόμενα μέρη. Για τα ενδιαφερόμενα μέρη αρ. 2, 5, 9, 10, 11 και 13, όπως αναφέρεται στην έκθεση της Τμηματικής Επιτροπής, σελίδα 3, λήφθηκε επίσης υπόψη, ως πλεονέκτημα, η προϋπηρεσία τους σε διάφορους τομείς του Τμήματος, σε ωρομίσθια βάση, και η πείρα που απόκτησαν από την υπηρεσία τους αυτή.
Στη συνεδρίαση της, ημερομηνίας 21/1/88, η Ε.Δ.Υ., αφού εξέτασε την έκθεση της Τμηματικής Επιτροπής, αποφάσισε να καλέσει τους συστηθέντες υποψηφίους σε συνεντεύξεις ενώπιον της. Οι συνεντεύξεις διεξήχθηκαν στις 3/3/88,4/3/88, 7/3/88 και 8/3/88 στην παρουσία και του εκπροσώπου του Διευθυντή του Τμήματος Αρχαιοτήτων, που σε κάθε συνεδρίαση εξέφραζε τις κρίσεις και απόψεις του, αναφορικά με την απόδοση των υποψηφίων στις συνεντεύξεις. Σε κάθε συνεδρίαση, μετά τις συνεντεύξεις και τις κρίσεις του εκπροσώπου του Διευθυντή, η Ε.Δ.Υ. αξιολογούσε επίσης την απόδοση των υποψηφίων στις ενώπιον της συνεντεύξεις (Παραρτ. 7, 8, 9 και 10 στην ένσταση).
Κατά τη συνεδρία της Ε.Δ.Υ., ημερομηνίας 8/3/88 (Παράρτ. 10), ο εκπρόσωπος του Διευθυντή εξέφρασε επίσης τις απόψεις του για την απόδοση των υποψηφίων, που εργάζονταν ως ωρομίσθιοι στο Τμήμα Αρχαιοτήτων. Ανάμεσα σ' αυτούς ήταν και τα ενδιαφερόμενα μέρη με αρ. 2, 5, 9, 10 και 13 από τους οποίους οι αρ. 2 και 10 χαρακτηρίστηκαν ως πολύ καλοί, οι δε άλλοι 3 ως εξαίρετοι. Ακολούθως, κατά την ίδια συνεδρία, η Ε.Δ.Υ, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα ουσιώδη στοιχεία, επέλεξε για προαγωγή 13 υποψηφίους, ανάμεσα στους οποίους και τα ενδιαφερόμενα μέρη.
Σε μεταγενέστερη συνεδρία της, ημερομηνίας 11/3/88 (Παράρτ. 11), η Ε.Δ.Υ, διαπίστωσε ότι μια από τις υποψήφιες, η Ελένη Χ. Μιχαήλ δεν προσήλθε στη συνέντευξη, γιατί δεν της είχε επιδοθεί η κλήση για συνέντευξη, και αποφάσισε να αναστείλει την απόφαση της, ημερομηνίας 8/3/88, μέχρις ότου κληθεί σε συνέντευξη η υποψήφια αυτή. Η συνέντευξη έλαβε χώρα στις 2/4/88 και κατά την ίδια συνεδρία αξιολογήθηκε η απόδοση της, τόσον από τον εκπρόσωπο του Διευθυντή, όσον και από την Ε.Δ.Υ. (Παράρτ. 12). Κατά την ίδια συνεδρία η Ε.Δ.Υ. αποφάσισε επίσης, ενόψει της επιστολής ενός από τους υποψηφίους, σχετικά με τη συνέντευξη και την εργασία του στο Τμήμα Αρχαιοτήτων, να ζητήσει τις απόψεις του Διευθυντή για τον υποψήφιο αυτό.
Στη συνεδρία της, ημερομηνίας 6/5/88, η Ε.Δ.Υ., αφού εξέτασε το αίτημα του υποψηφίου που υπέβαλε παραστάσεις, όπως και την απάντηση του Αναπληρωτή διευθυντή του Τμήματος Αρχαιοτήτων, έκρινε ότι το αίτημα του για αναθεώρηση της απόφασης της δεν μπορούσε να γίνει αποδεκτό. Στη συνέχεια η Ε.Δ.Υ. ασχολήθηκε ξανά με τη γενική αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων, λαμβάνοντας υπόψη και την υποψήφια Ελένη Χ. Μιχαήλ, και επέλεξε για προαγωγή 13 υποψηφίους, ανάμεσα στους οποίους τα ενδιαφερόμενα μέρη (Παράρτ. 13), στα οποία πρόσφερε διορισμό. Κατά τη συνεδρία ημερομηνίας 11/7/88 (Παράρτ. 15), ορίσθηκε ως ημερομηνία ισχύος του διορισμού των ενδιαφερομένων μερών, η 15/7/88.
Οι πιο πάνω διορισμοί δημοσιεύτηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, ημερομηνίας 19/8/88, και ως αποτέλεσμα καταχωρήθηκε η παρούσα προσφυγή.
Οι δικηγόροι του αιτητή με τη γραπτή αγόρευση τους, ήγειραν τα ακόλουθα σημεία για ακύρωση της επίδικης απόφασης:
(1) Η Ε.Δ.Υ, δεν προέβηκε στη δέουσα έρευνα για τη διαπίστωση της καλής γνώσης της Αγγλικής ή άλλης Ευρωπαϊκής γλώσσας.
(2) Η Ε.Δ.Υ υπερέβηκε τα ακραία όρια της διακριτικής της ευχέρειας και ενήργησε αντίθετα με την αρχή της ισότητας.
(3) Η αιτιολογία της επίδικης απόφασης πάσχει.
(4) Δόθηκε υπερβολική βαρύτητα στις συνεντεύξεις.
Αναφορικά με το πρώτο νομικό σημείο, οι δικηγόροι του αιτητή ισχυρίστηκαν ότι ανεξάρτητα από την έρευνα της Τμηματικής Επιτροπής η Ε.Δ.Υ, όφειλε να διεξαγάγει δική της έρευνα και ότι για τα ενδιαφερόμενα μέρη 1, 2, 4, 5, 8, 10 και 12 δεν υπήρχαν επαρκή στοιχεία ότι κατείχαν το προσόν της καλής γνώσης της Αγγλικής ή άλλης Ευρωπαϊκής γλώσσας.
Θα ήθελα κατ' αρχή να διευκρινήσω ότι η προσφυγή όσον αφορά το ενδιαφερόμενο μέρος 4 έχει αποσυρθεί. Εξάλλου, το ενδιαφερόμενο αυτό μέρος, έχει υποβάλει παραίτηση από την υπηρεσία, η οποία έγινε αποδεκτή από 15/7/88, ημερομηνία ισχύος του διορισμού του. Επίσης, όπως ήδη ανάφερα πιο πάνω, έχει αποσυρθεί η προσφυγή και εναντίον του ενδιαφερόμενου μέρους 11, Γεώργιου Ταπακούδη. Επομένως, δε θα ασχοληθώ με όσους ισχυρισμούς αφορούν τα ενδιαφερόμενα αυτά μέρη.
Το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης, απαιτεί καλή γνώση της Αγγλικής ή άλλης Ευρωπαϊκής γλώσσας. Όπως φαίνεται από τους φακέλους που κατατέθηκαν ως τεκμήρια στο Δικαστήριο, 4 από τα ενδιαφερόμενα μέρη, με αρ. 1, 3, 6 και 7, φοίτησαν στο εξωτερικό, σε χώρες της Ευρώπης, όπως και ο αιτητής, και επομένως ικανοποιούν το προσόν της καλής γνώσης μιας Ευρωπαϊκής γλώσσας. Είναι επίσης πρόδηλο ότι αυτό το προσόν ικανοποιείται και στην περίπτωση του ενδιαφερόμενου μέρους 13, που όπως φαίνεται από το φάκελο του, έτυχε εκπαίδευσης στο εξωτερικό, για τη συντήρηση και διατήρηση τοιχογραφιών. Το ενδιαφερόμενο μέρος 12 φοίτησε, μετά την αποφοίτηση του από το Γυμνάσιο, στο Americanos College και διδάχτηκε, ανάμεσα στ' άλλα, και Αγγλικά σε προχωρημένο επίπεδο, Book-Keeping (Elementary), Αγγλική Δακτυλογραφία ανώτερου επιπέδου και έχει περάσει τις εξετάσεις του First Certificate στα Αγγλικά. Το ενδιαφερόμενο μέρος 2, επίσης έχει περάσει εξετάσεις στο Book-Keeping, Commercial Arithmetic και Office Management, το δε ενδιαφερόμενο μέρος 9, έχει περάσει εξετάσεις στα Γαλλικά (Alliance Francaise). Για τα υπόλοιπα 3 ενδιαφερόμενα μέρη, το μόνο στοιχείο, που υπάρχει στο φάκελο τους, είναι το απολυτήριο σχολής Μέσης Εκπαίδευσης, όπου διδάσκεται η Αγγλική ή/και η Γαλλική γλώσσα.
Επιπλέον, η Τμηματική Επιτροπή, όπως φαίνεται από την έκθεση της (Παράρτ. 5), ερεύνησε το προσόν της καλής γνώσης της Αγγλικής ή άλλης Ευρωπαϊκής γλώσσας. Για το σκοπό αυτό υποβλήθηκαν στους υποψήφιους τέτοιας φύσεως ερωτήσεις που τους έδιναν την ευκαιρία να εκφρασθούν τόσο στα Ελληνικά, όσο και στα Αγγλικά, Γαλλικά ή Γερμανικά. Η Ε.Δ.Υ, είχε ενώπιον της, κατά τη λήψη της επίδικης απόφασης, τόσον την έκθεση της Τμηματικής Επιτροπής, όσον και τις αιτήσεις των υποψηφίων με τα αιτιολογητικά τους και βρίσκω ότι, σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, ήταν λογικά εφικτό στην Ε.Δ.Υ, να θεωρήσει ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη ικανοποιούσαν το προσόν αυτό του σχεδίου υπηρεσίας.
Σχετικά με το δεύτερο σημείο που εγείρεται, οι δικηγόροι του αιτητή ισχυρίστηκαν ότι η ενέργεια της Τμηματικής Επιτροπής να θέσει, με την έκθεση της, ενώπιον της Ε.Δ.Υ., το γεγονός ότι 6 από τους υποψηφίους που σύστησε είναι στενοί συγγενείς μονίμων υπαλλήλων του Τμήματος, ισοδυναμεί με προσπάθεια προκατάληψης της Ε.Δ.Υ, και αντιβαίνει στις αρχές της χρηστής διοίκησης και της ισότητας. Είναι η θέση των δικηγόρων του αιτητή ότι το εξωγενές αυτό στοιχείο λήφθηκε υπόψη από την Ε.Δ.Υ., που το σημείωσε στα πρακτικά της.
Στη σελίδα 4 της έκθεσης της, η Τμηματική Επιτροπή αναφέρει:
"Συναφώς τέλος, δηλώνεται ότι έξι (6) υποψήφιοι τυγχάνουν στενοί συγγενείς μονίμων υπαλλήλων του Τμήματος.. Αυτοί είναι οι ακόλουθοι:
1. Αρ. 39 Ηροδότου Μάριος Τάκη:
2. Αρ. 42 Θεοδώρου Ανδρομάχη: Είναι σύζυγος του Δήμου Θεοδώρου, Τεχνικού 1ης Τάξης, που υπηρετεί στην περιοχή του Κουρίου και θυγατέρα του Κύπρου Τσαγγαρίδη, Ανώτερου Τεχνικού, που εργάζεται στο Μεσαιωνικό Μουσείο Κύπρου, στο Φρούριο Λεμεσού και που βρίσκεται στα πρόθυρα αφυπηρέτησης.
3. Αρ. 77 Λένου Μαρούλλα Παναή:
4. Αρ. 106 Νικολάου Αγγέλα:
5. Αρ, 119 Παπαδοπούλου Βαθούλα:
6. Αρ. 154 Παπακούδης Γεώργιος: Είναι γιος του Ανδρέα Ταπακούδη, Επιστάτη".
Στα πρακτικά της συνεδρίασης της Ε.Δ.Υ, ημερομηνίας 21/1/88 (Παράρτ. 6), όπου η Ε.Δ.Υ, εξέτασε την έκθεση της Τμηματικής Επιτροπής, διαβάζουμε τα ακόλουθα:
"Η Τμηματική Επιτροπή ανάφερε περαιτέρω ότι έξι από τους υποψήφιους που συστήνονται είναι τέκνα/ σύζυγοι υπαλλήλων του Τμήματος Αρχαιοτήτων και ότι θεώρησε σκόπιμο να θέσει τούτο υπόψη της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, ώστε να είναι σε γνώση της κατά την τελική της κρίση.".
Δε γίνεται καμιά περαιτέρω αναφορά στο θέμα αυτό από την Ε.Δ.Υ..
Οπωσδήποτε το θέμα της συγγένειας υποψηφίων με άλλους μόνιμους υπαλλήλους του Τμήματος, αποτελεί εξωγενές στοιχείο που δεν έπρεπε να τεθεί ενώπιον της Ε.Δ.Υ., ούτε και να ληφθεί υπόψη από αυτή κατά τη λήψη της απόφασης της.
Στην παρούσα περίπτωση, η συγγένεια των υποψηφίων δεν ήταν με κανένα από τα μέλη της Ε.Δ.Υ., ούτε της Τμηματικής Επιτροπής, αλλά με άλλους υπαλλήλους του Τμήματος Αρχαιοτήτων. Μόνο δύο από τους υποψηφίους, που είχαν άλλους στενούς συγγενείς στο Τμήμα, διορίστηκαν τελικά από την Ε.Δ.Υ., η προσφυγή δε εναντίον του ενός του Γ. Ταπακούδη, αποσύρθηκε λόγω μη επίδοσης της. Επομένως, το θέμα αυτό αφορά μόνο το ενδιαφερόμενο μέρος Ανδρομάχη Θεοδώρου. Από τα στοιχεία που είναι ενώπιον μου, δεν προκύπτει ότι κατά την τελική κρίση της Ε.Δ.Υ, λήφθηκε υπόψη, καθ' οιονδήποτε τρόπο, το γεγονός ότι το ενδιαφερόμενο μέρος Θεοδώρου είχε στενούς συγγενείς στο Τμήμα. Επομένως, θεωρώ τον ισχυρισμό αυτό αβάσιμο.
Έρχομαι τώρα στο θέμα της αιτιολογίας της επίδικης απόφασης και της βαρύτητας που δόθηκε, από την Ε.Δ.Υ., στις συνεντεύξεις με τους υποψηφίους. Η αιτιολογία για την επιλογή των ενδιαφερομένων μερών βρίσκεται στο Παράρτημα 10, δίπλα από το όνομα του καθενός από αυτά.
Το γεγονός, ότι για άλλα ενδιαφερόμενα μέρη γίνεται αναφορά σε άλλα κριτήρια και για άλλα ενδιαφερόμενα μέρη σε άλλα κριτήρια, δεν αποτελεί, υπό τις περιστάσεις της παρούσας υπόθεσης, επαρκή λόγο ακυρώσεως. Τα κριτήρια αυτά, αποτέλεσμα συνεντεύξεως, απόδοση στην εργασία τους για εκείνους που εργάζονταν ως ωρομίσθιοι στο Τμήμα, ακαδημαϊκά προσόντα που έχουν κάποια σχέση με τα καθήκοντα της θέσης, όπως και το απολυτήριο Σχολής Μέσης Εκπαίδευσης, είναι στοιχεία που νόμιμα λήφθηκαν υπόψη.
Η αναφορά σε διάφορα κριτήρια ήταν δικαιολογημένη, ενόψει της ανομοιομορφίας των ακαδημαϊκών προσόντων των υποψηφίων και του γεγονότος ότι ορισμένοι υποψήφιοι εργάστηκαν ως ωρομίσθιοι στο Τμήμα, ενώ άλλοι όχι.
Η πείρα των υποψηφίων, την οποία απέκτησαν από την εργασία τους ως ωρομίσθιοι στο Τμήμα, είναι παράγοντας που εμπίπτει στην αξία τους και μπορούσε νόμιμα να ληφθεί υπόψη (Βλέπε Piperi & Others v. Republic (1984) 3 C.L.R. 1306, 1310). Επίσης, σύμφωνα με τη νομολογία μας, προσόντα που είναι σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης, λαμβάνονται υπόψη (Βλέπε Ζαπίτη & Άλλος ν. Δημοκρατίας, υπόθεση αρ. 870/87 και 873/87, ημερομηνίας 15/5/89" Χρυσοστόμου ν. Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, Αναθεωρητική Έφεση 787, ημερομηνίας 18/12/89).
Η Ε.Δ.Υ., όπως φαίνεται κι' από τα πρακτικά της, είχε ενώπιον της, και έλαβε υπόψη, όλα τα στοιχεία που αφορούσαν τους υποψηφίους και οποιεσδήποτε τυχόν ελλείψεις στην αιτιολογία της επίδικης απόφασης συμπληρώνονται από τα στοιχεία αυτά.
Όσον αφορά τις συνεντεύξεις, αυτές αποτελούν επιτρεπτή διαδικασία και μπορούν να ληφθούν υπόψη, χωρίς όμως να δοθεί υπέρμετρη βαρύτητα σ' αυτές, αν και περισσότερη βαρύτητα μπορεί να δοθεί όταν πρόκειται για πλήρωση θέσεων πρώτου διορισμού (Βλέπε Public Service Commission v. Potoudes (1987) 3 C.L.R. 1591, 1597-1598).
Ο αιτητής κρίθηκε από την Ε.Δ.Υ, ως σχεδόν πολύ καλός, όπως και το ενδιαφερόμενο μέρος 7, τα ενδιαφερόμενα μέρη 5 και 13 ως πάρα πολύ καλοί, και τα υπόλοιπα ενδιαφερόμενα μέρη ως πολύ καλοί. Το ενδιαφερόμενο μέρος 7, Ελένη Λουκά, που η απόδοση της στη συνέντευξη αξιολογήθηκε η ίδια με του αιτητή, είναι κάτοχος του Maitrise στην Ιστορία της Τέχνης και την Αρχαιολογία καθώς και D.E.A. στα ίδια θέματα. Είναι επίσης κάτοχος άδειας Ξεναγού του Κ.Ο.Τ. και έλαβε μέρος και σε αρχαιολογικές ανασκαφές. Ο αιτητής είναι κάτοχος πτυχίου της Παντείου Ανωτάτης Σχολής Πολιτικών Επιστημών στη Δημόσια Διοίκηση και του D.E.A. του Πανεπιστημίου της Σορβόνης στη Μοντέρνα και Σύγχρονη Ιστορία. Με τα δεδομένα αυτά η απόφαση της Ε.Δ.Υ, να προτιμήσει το ενδιαφερόμενο μέρος ήταν εντός των πλαισίων της άσκησης της διακριτικής εξουσίας της και λογικά εφικτή σ' αυτή, ο δε αιτητής δεν απέδειξε έκδηλη υπεροχή. Όσον αφορά τα υπόλοιπα ενδιαφερόμενα μέρη, εκτός της Ειρήνης Χαραλάμπους, με αρ. 12, η Ε.Δ.Υ, δε στηρίχθηκε μόνο στο αποτέλεσμα των συνεντεύξεων, αλλά και στην απόδοση στην εργασία τους, την εκπαίδευση τους και τα ακαδημαϊκά τους προσόντα, που ήταν, σε αρκετές περιπτώσεις Πανεπιστημιακού επιπέδου. Η απόδοση των ενδιαφερομένων αυτών μερών στις συνεντεύξεις, ήταν καλύτερη από αυτή του αιτητή. Με τα πιο πάνω δεδομένα, που ήταν ενώπιον της Ε.Δ.Υ., δεν μπορεί να λεχθεί ότι δόθηκε, στις περιπτώσεις αυτές, υπερβολική βαρύτητα στις συνεντεύξεις, ούτε και απέδειξε ο αιτητής έκδηλη υπεροχή σε σύγκριση με τα ενδιαφερόμενα αυτά μέρη.
Στην περίπτωση του ενδιαφερόμενου μέρους 12, Ειρήνης Χαραλάμπους, το αιτιολογικό της απόφασης της Ε.Δ.Υ, για την επιλογή της, είναι ότι: "... κρίθηκε ως πολύ καλή στη συνέντευξη και η οποία αποφοίτησε από το Λύκειο Επιλογής Μαθημάτων, του Γυμνασίου Στροβόλου, με βαθμό Λίαν Καλώς 16 11/12.".
Όπως φαίνεται από τα πιο πάνω, τα μόνα στοιχεία στα οποία βασίστηκε η Ε.Δ.Υ, ήταν η απόδοση του ενδιαφερόμενου μέρους στη συνέντευξη και το απολυτήριο Σχολής Μέσης Εκπαίδευσης του ενδιαφερόμενου μέρους. Ενόψει της πολύ μικρής διαφοράς στην απόδοση του ενδιαφερόμενου μέρους και του αιτητή κατά τις συνεντεύξεις και των ψηλότερων ακαδημαϊκών προσόντων του αιτητή, σε σύγκριση με το ενδιαφερόμενο μέρος, βρίσκω ότι στην περίπτωση αυτή δόθηκε υπερβολική βαρύτητα στις συνεντεύξεις ενώπιον της Ε.Δ.Υ.. Επομένως, η επίδικη απόφαση, όσον αφορά το διορισμό του ενδιαφερόμενου αυτού μέρους, πρέπει ν' ακυρωθεί.
Ως αποτέλεσμα, η προσφυγή αυτή επιτυγχάνει μερικώς και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται, μόνο όσον αφορά το μέρος της που αναφέρεται στο διορισμό του ενδιαφερόμενου μέρους Ειρήνης Χαραλάμπους. Η απόφαση της Ε.Δ.Υ, επικυρώνεται αναφορικά με τα άλλα ενδιαφερόμενα μέρη. Δε γίνεται διαταγή για έξοδα.
Η προσφυγή επιτυγχάνει μερικώς, χωρίς έξοδα.