|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1992) 4 ΑΑΔ 2044
29 Μαΐου, 1992
[ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΟΥΚΗ,
Αιτητής.
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΑΔΕΙΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 813/90).
Αναθεωρητική Αρχή Αδειών — Αρμοδιότητα — Επικύρωση απόφασης Αρχής Αδειών, που λήφθηκε ενόσω τα μέλη της Αρχής Αδειών ήταν διορισμένα, δυνάμει των προνοιών του Νόμου 149/88, που κηρύχθηκαν από το Ανώτατο Δικαστήριο ως αντισυνταγματικές — Επομένως, η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών είχε επικυρώσει, νομικά ανυπόστατη, απόφαση της Αρχής Αδειών και συναρτήθηκε με το κύρος αυτής.
Με την προσφυγή αυτή προσβλήθηκε η απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών να επικυρώσει απόφαση της Αρχής Αδειών, με την οποία είχε απορριφθεί η ιεραρχική προσφυγή των αιτητών.
Οι αιτητές ισχυρίστηκαν πως, η επίδικη απόφαση στερείτο νομικού ερείσματος, ενόψει του ότι αποσκοπούσε στην επικύρωση νομικά ανυπόστατης πράξης της Αρχής Αδειών, που είχε ληφθεί από αυτήν ενόσο είχε συγκροτηθεί και λειτουργούσε βάσει των διατάξεων του Περί Ορισμένων Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου (Διορισμός Διοικητικών Συμβουλίων) Νόμου του 1988 (Νόμος 149/88), που είχαν κηρυχθεί αντισυνταγματικές από το Ανώτατο Δικαστήριο. Οι καθ' ων η αίτηση ισχυρίστηκαν πως, το κύρος της επίδικης απόφασης δεν επλήττετο, ενόψει του πλαισίου λειτουργίας και των εξουσιών της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
Στην υπόθεση Σπύρος Γεωργίου ν. Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών, το Δικαστήριο κήρυξε άκυρη απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών σε ιεραρχική προσφυγή, με το σκεπτικό ότι αυτή είχε επικυρώσει πράξη της Αρχής Αδειών, που ήταν νομικά ανυπόστατη και άκυρη, λόγω του ότι αυτή είχε ληφθεί ενόσο τα μέλη της Αρχής Αδειών ήταν διορισμένα, δυνάμει του περί Ορισμένων Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου (Διορισμός Διοικητικών Συμβουλίων) Νόμου του 1988. Σύμφωνα με το σκεπτικό αυτής της απόφασης, η επικυρωτική επίδικη απόφαση υποδήλωσε βεβαίωση της απόφασης της Αρχής Αδειών, που ήταν νομικά ανυπόστατη και συναρτήθηκε με το κύρος αυτής. Η επικυρωτική απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών δεν μπορούσε να προσθέσει στο κύρος νομικά ανυπόστατης απόφασης της Αρχής Αδειών και συναρτήθηκε με το κύρος του αντικειμένου της ιεραρχικής προσφυγής, δηλαδή την απόφαση της Αρχής Αδειών.
Η εισήγηση των καθ' ων η αίτηση τέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου στην υπόθεση Σπύρου Γεωργίου ν. Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών και το Δικαστήριο την απέρριψε για τους λόγους που αναφέρονται στο σκεπτικό της απόφασης, το οποίο έχω αναφέρει σε συντομία πιο πάνω, και με το οποίο συμφωνώ και το οποίο υιοθετώ.
Η προσφυγή επιτυγχάνει χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενη Υπόθεση:
Γεωργίου ν. Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών (1991) 4(B) Α.Α.Δ. 1563.
Προσφυγή.
Προσφυγή που προσβάλλει τις αποφάσεις της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών, με τις οποίες αρνήθηκαν στον αιτητή τη χορήγηση άδειας οδικής χρήσης αστικού ταξί με έδρα και χώρο στάθμευσης στην Αγία Νάπα, στην Αστική Τροχαία Περιοχή Αμμοχώστου.
Δ. Χ" Νέστορος, για τον αιτητή.
Μ. Τσιάππα (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Κ. Ευσταθίου για Ε. Ευσταθίου, για το ενδιαφερόμενο μέρος Χριστόφορου Παπαντωνίου.
Cur. adv. vult.
ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ.: Με την προσφυγή αυτή, ο αιτητής ζητά δηλώσεις του Δικαστηρίου ότι, οι αποφάσεις της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών να αρνηθεί στον αιτητή τη χορήγηση άδειας οδικής χρήσης αστικού ταξί με έδρα και χώρο στάθμευσης στην Αγία Νάπα, στην Αστική Τροχαία Περιοχή Αμμοχώστου και να χορηγήσει στα ενδιαφερόμενα μέρη άδειες οδικής χρήσης αστικού ταξί, με την πιο πάνω έδρα και χώρο στάθμευσης, είναι άκυρες και χωρίς οποιοδήποτε νομικό αποτέλεσμα.
Οι επίδικες αποφάσεις εκδόθηκαν συνεπεία εξέτασης ιεραρχικών προσφυγών, που είχαν ασκηθεί από τον αιτητή και τα ενδιαφερόμενα μέρη, δυνάμει των περί Ρυθμίσεως Τροχαίας Μεταφοράς Νόμων του 1982-1989 (Νόμοι 9/82, 84/84 και 224/89), εναντίον αποφάσεων της Αρχής Αδειών να τους αρνηθεί τη χορήγηση των σχετικών αδειών οδικής χρήσης.
Είναι ο ισχυρισμός του αιτητή ότι, η απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών στερείται νομικού ερείσματος, ενόψει του ότι αποσκοπεί στην επικύρωση νομικά ανυπόστατης πράξης. Η απόφαση λήφθηκε από την Αρχή Αδειών ενόσο είχε συγκροτηθεί και λειτουργούσε βάσει των διατάξεων του περί Ορισμένων Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου (Διορισμός Διοικητικών Συμβουλίων) Νόμου του 1988 (Νόμος 149/88).
Ο δικηγόρος του αιτητή υποστήριξε την εισήγησή του με την απόφαση της υπόθεσης Σπύρος Γεωργίου ν. Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών, υπ' αριθμό 652/90 που εκδόθηκε στις 775/91, εναντίον της οποίας καταχωρήθηκε στις 6/6/91 η Αναθεωρητική Έφεση αρ. 1362.
Στην πιο πάνω υπόθεση, το Δικαστήριο κύρηξε άκυρη απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών σε ιεραρχική προσφυγή, με το σκεπτικό ότι αυτή είχε επικυρώσει πράξη της Αρχής Αδειών που ήταν νομικά ανυπόστατη και άκυρη, λόγω του ότι αυτή είχε ληφθεί ενόσο τα μέλη της Αρχής Αδειών ήταν διορισμένα, δυνάμει του περί Ορισμένων Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου (Διορισμός Διοικητικών Συμβουλίων) Νόμου του 1988. Σύμφωνα με το σκεπτικό αυτής της απόφασης, η επικυρωτική επίδικη απόφαση υποδήλωσε βεβαίωση της απόφασης της Αρχής Αδειών, που ήταν νομικά ανυπόστατη, και συναρτήθηκε με το κύρος αυτής. Η επικυρωτική απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών δεν μπορούσε να προσθέσει στο κύρος νομικά ανυπόστατης απόφασης της Αρχής Αδειών και συναρτήθηκε με το κύρος του αντικειμένου της ιεραρχικής προσφυγής, δηλαδή την απόφαση της Αρχής Αδειών.
Η θέση των καθ' ων η αίτηση είναι ότι, το κύρος της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών δεν πλήττεται ενόψει του πλαισίου λειτουργίας της και των εξουσιών της. Η δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση, εισηγήθηκε ότι, στη συγκεκριμένη υπόθεση δεν προσβάλλεται η νομιμότητα ή η εγκυρότητα της απόφασης της Αρχής Αδειών. Η μόνη εκτελεστή πράξη, της οποίας η εγκυρότητα και νομιμότητα εξετάζεται και αποτελεί το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής, είναι εκείνη της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών, της οποίας τα μέλη ήταν πάντα διορισμένα, δυνάμει του άρθρου 4 των περί Ρυθμίσεως Τροχαίας Μεταφοράς Νόμων. Η απόφαση της Αρχής Αδειών, δεν προσβλήθηκε με προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο μέσα στο νομικό πλαίσιο των 75 ημερών, που προνοεί το άρθρο 146.3 του Συντάγματος, και δεν έχει κηρυχθεί άκυρη από το Ανώτατο Δικαστήριο. Γι' αυτό δεν μπορεί να λεχθεί ότι οι καθ' ων η αίτηση επικύρωσαν "άκυρη" πράξη, χωρίς αυτή η πράξη να έχει κηρυχθεί άκυρη από το Δικαστήριο.
Η εισήγηση αυτή τέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου στην υπόθεση Σπύρου Γεωργίου ν. Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών (ανωτέρω) και το Δικαστήριο την απέρριψε για τους λόγους που αναφέρονται στο σκεπτικό της απόφασης, το οποίο έχω αναφέρει σε συντομία πιο πάνω.
Συμφωνώ με το περιεχόμενο της απόφασης του Δικαστή Πική στην υπόθεση Σπύρου Γεωργίου ν. Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών (ανωτέρω), το οποίο και υιοθετώ, και για τους ίδιους λόγους η προσφυγή επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται. Δεν εκδίδεται διαταγή για έξοδα.
Η προσφυγή επιτυγχάνει χωρίς έξοδα.