|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1992) 4 ΑΑΔ 1981
27 Μαΐου, 1992
[ΠΙΚΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΘΗΝΑ ΑΒΡΑΑΜΙΔΟΥ,
Αιτήτρια,
ν.
ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΕΩΣ ΣΤΕΓΗΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 546/91).
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Διορισμοί/Προαγωγές — Σχέδια Υπηρεσίας — Δημοσίευση — Αν δεν προβλέπεται από το σχετικό νόμο ή τους κανονισμούς, ως συστατικό στοιχείο του καταρτισμού τους, η δημοσίευση των Σχεδίων Υπηρεσίας δεν είναι απαραίτητη.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Προκήρυξη θέσης — Η δημοσίευση της θέσης αν δεν προβλέπεται από τους κανονισμούς δεν είναι αναγκαία — Σε θέσεις προαγωγής δεν είναι ούτε εξ αντικειμένου αναγκαία, αν υπάρχει εσωτερική κοινοποίηση σε όλους τους δικαιούχους.
Διοικητικό Δίκαιο — Γενικές Αρχές — Αρχή της αμεροληψίας — Ισχυρισμός για έλλειψη αμεροληψίας λόγω συγγένειας σε λήψη απόφασης προαγωγής — Οφείλει να αποδεικνύεται από αυτόν που την επικαλείται.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Επανεξέταση μετά από ακύρωση των προαγωγών από το Ανώτατο Δικαστήριο — Η αξιολόγηση του Γενικού Διευθυντή, που έγινε κατά τον ουσιώδη χρόνο, αποτελεί αντικειμενικό γεγονός, το οποίο εύλογα λαμβάνεται υπόψη κατά την επανεξέταση.
Η αιτήτρια προσέβαλε την απόφαση των καθ' ων η αίτηση να προάγουν στην θέση Γραφέα Α' το ενδιαφερόμενο μέρος, αντί αυτής.
Λόγους ακύρωσης αποτέλεσαν:
(α) Παράλειψη δημοσίευσης του σχεδίου υπηρεσίας.
(β) Μη δημοσίευση της προκήρυξης της θέσης.
(γ) Έλλειψη αμεροληψίας, λόγω συγγένειας του Γενικού Διευθυντή με το ενδιαφερόμενο μέρος.
(δ) Λανθασμένα λήφθηκε υπόψη, κατά την επανεξέταση της υπόθεσης, η απόδοση των υποψηφίων στις συνεντεύξεις, που έγιναν κατά την πρώτη εξέταση του θέματος, καθώς και η αξιολόγηση του Γενικού Διευθυντή, που υποβλήθηκε κατά την πρώτη εξέταση του θέματος.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
(1) Εκτός όπου η δημοσίευση ή η έκδοση του σχεδίου υπηρεσίας στην εφημερίδα της κυβέρνησης προβλέπεται από το σχετικό νόμο ή κανονισμούς ως συστατικό στοιχείο του καταρτισμού τους, η δημοσίευση δεν είναι απαραίτητη. Στην προκείμενη περίπτωση δεν προβλέπεται η δημοσίευση του σχεδίου υπηρεσίας στην εφημερίδα της κυβέρνησης ως προϋπόθεση για τη γένεση του.
(2) Επισημαίνουμε ότι, η δημοσίευση της θέσης δεν προβλέπεται από τους σχετικούς κανονισμούς, ούτε ήταν εξ αντικειμένου αναγκαία εφόσον ήταν θέση προαγωγής. Συνάγεται ότι, η ύπαρξη της κενής θέσης κοινοποιήθηκε εσωτερικά σε όλους που είχαν δικαίωμα να θέσουν υποψηφιότητα για προαγωγή στη θέση Γραφέα Α'. Η αιτήτρια ήταν μεταξύ των υπαλλήλων του Οργανισμού που κατείχαν τα προσόντα για προαγωγή και η υποψηφιότητα της, όπως ρητά αναφέρεται στο πρακτικό της απόφασης, εξετάστηκε μαζί με εκείνη των άλλων υπαλλήλων που είχαν τα προσόντα.
(3) Αναφορικά με τον ισχυρισμό της αιτήτριας για έλλειψη αμεροληψίας, αυτή είχε επιφυλαχθεί να προσάγει μαρτυρία προς τούτο, χωρίς όμως να το κάνει, γεγονός που αφήνει την εισήγησή της μετέωρη και υποκείμενη σε απόρριψη.
(4) Αναφορικά με τον τέταρτο λόγο ακύρωσης που προβλήθηκε, καμιά από τις δύο εισηγήσεις δεν ευσταθεί. Η αξιολόγηση του Γενικού Διευθυντή και το περιεχόμενο της συνιστούν αντικειμενικό γεγονός, το οποίο εύλογα λαμβάνεται υπόψη κατά την επανεξέταση, η οποία έλαβε χώραν, όπως αναγράφεται στο πρακτικό, με βάση το πραγματικό καθεστώς που ίσχυε κατά την πρώτη εξέταση του θέματος, το οποίο προσδιορίζεται στην απόφαση χωρίς καμιά αναφορά στις συνεντεύξεις. Προκύπτει ότι, τα υπηρεσιακά στοιχεία των υποψηφίων αποτέλεσαν το βάθρο' προσδιορισμού της καταλληλότητας των υποψηφίων για προαγωγή και τη βάση σύγκρισης μεταξύ τους. Η διαπίστωση ότι το ενδιαφερόμενο μέρος υπερείχε της αιτήτριας, σε αξία και αρχαιότητα, δεν έχει αμφισβητηθεί.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Χατζηπαύλου ν. Α.Η.Κ. (1991) 3 Α.Α.Δ. 11·
Christou v. Republic (1980) 3 C.L.R. 437·
Kontemeniotis v. C.B.C. (1982) 3 C.L.R. 1027·
Othonos and Another v. Republic (1987) 3 C.L.R. 362·
Republic ν. Safirides (1985) 3 C.L.R. 163·
Σκορδής και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (1992) 4 Α.Α.Δ. 1390.
Προσφυγή.
Προσφυγή κατά της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία έχει προαχθεί το ενδιαφερόμενο μέρος στη θέση Γραφέα Α', στην υπηρεσία των καθ' ων η αίτηση.
Α. Παπαχαραλάμπους και Ν. Σάντης, για τον αιτητή.
Γ. Κολοκασίδης, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΠΙΚΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια εξαιτείται την αναθεώρηση προς το σκοπό ακύρωσης της απόφασης των καθ' ων η αίτηση, της 4/4/91, με την οποία έχει προαχθεί το ενδιαφερόμενο μέρος στη θέση Γραφέα Α', στην υπηρεσία των καθ' ων η αίτηση. Στην προαγωγή δόθηκε αναδρομική ισχύς από 1/9/90. Προηγούμενη απόφαση του σώματος για την πλήρωση της ίδιας θέσης, της 3/9/90, ακυρώθηκε δικαστικά στις 2/4/91, οπόταν προέκυψε θέμα επανεξέτασης της πλήρωσης της κενής θέσης, που αντιμετωπίστηκε στη συνεδρία του Συμβουλίου του Οργανισμού της 4/4/91. Κατά την επανεξέταση, όπως αναγράφεται στα πρακτικά, το Συμβούλιο, ενεργόν υπό το φως της ακυρωθείσας απόφασης και "... με βάση την πραγματική και νομική κατάσταση, που ίσχυε κατά τον χρόνο της διενέργειας της ακυρωθείσης προαγωγής", έκρινε το ενδιαφερόμενο μέρος τον καταλληλότερο των υποψηφίων και τον προήγαγε στη θέση του Γραφέα Α'. Λόγο για την προαγωγή του αποτέλεσε, όπως εξηγείται στο πρακτικό της απόφασης, η υπεροχή του έναντι των άλλων υποψηφίων, όπως προέκυπτε από τα υπηρεσιακά του στοιχεία. Επρόκειτο για θέση προαγωγής και υποψήφιοι για την πλήρωση της ήταν αριθμός υπαλλήλων του Οργανισμού που κατείχαν τη θέση Γραφέα Β'. Έναντι της αιτήτριας, το ενδιαφερόμενο μέρος υπερείχε, όπως διαπιστώνεται, τόσον σε αξία όσον και σε αρχαιότητα. Η διαπίστωση αυτή δεν αμφισβητείται· αντίθετα, υποστηρίζεται από τα στοιχεία που περιέχονται στο φάκελο που έχει κατατεθεί.
Οι λόγοι οι οποίοι προβάλλονται για την ακύρωση της πράξης, όπως εξειδικεύονται και αναπτύσσονται στη γραπτή αγόρευση που υποβλήθηκε προς υποστήριξη της προσφυγής, είναι τρεις :-
(1) Παράλειψη δημοσίευσης του σχεδίου υπηρεσίας. Εκτός όπου η δημοσίευση ή η έκδοση του σχεδίου υπηρεσίας στην εφημερίδα της κυβέρνησης προβλέπεται από το σχετικό νόμο ή κανονισμούς, ως συστατικό στοιχείο του καταρτισμού τους, η δημοσίευση δεν είναι απαραίτητη. Το θέμα εξετάστηκε διεξοδικά από την ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου στη Χατζηπαύλου v. A.H.K. - Υπόθεση Αρ. 927/88 - αποφασίστηκε στις 17/1/91 και δημοσιεύτηκε στους τόμους (1991) 3 Α.Α.Δ. 11. Στην προκείμενη περίπτωση, δεν προβλέπεται η δημοσίευση του σχεδίου υπηρεσίας στην εφημερίδα της κυβέρνησης ως προϋπόθεση για τη γένεση του.
(2) Η προκήρυξη της θέσης δε δημοσιεύθηκε. Και πάλιν επισημαίνουμε ότι η δημοσίευση της θέσης δεν προβλέπεται από τους σχετικούς κανονισμούς, ούτε ήταν εξ αντικειμένου αναγκαία εφόσον ήταν θέση προαγωγής. Συνάγεται ότι, η ύπαρξη της κενής θέσης κοινοποιήθηκε εσωτερικά σε όλους που είχαν δικαίωμα να θέσουν· υποψηφιότητα για προαγωγή στη θέση Γραφέα Α'. Η αιτήτρια ήταν μεταξύ των υπαλλήλων του Οργανισμού που κατείχαν τα προσόντα για προαγωγή και η υποψηφιότητα της, όπως ρητά αναφέρεται στο πρακτικό της απόφασης, εξετάστηκε μαζί με εκείνη των άλλων υπαλλήλων που είχαν τα προσόντα. Ούτε ο ισχυρισμός αυτός της αιτήτριας τεκμηριώνει λόγο για ακύρωση της πρωτόδικης απόφασης.
(3) Έλλειψη αμεροληψίας, λόγω συγγένειας του Γενικού Διευθυντή με το ενδιαφερόμενο μέρος. Ο ισχυρισμός αυτός συνοδεύεται με την πρόσθεση: "Προς τούτο δε η αιτήτρια προτίθεται να προσκομίσει την αναγκαία μαρτυρία μετά που θα λάβει τη σχετική άδεια από το Δικαστήριο". Τέτοια μαρτυρία δεν έχει προσαχθεί, γεγονός που αφήνει την εισήγηση της αιτήτριας μετέωρη και υποκείμενη σε απόρριψη, όπως έγινε εισήγηση και από τους καθ' ων η αίτηση με αναφορά στις αποφάσεις Christou v. Republic (1980) 3 C.L.R. 437, Kontemeniotis v. C.B.C. (1982) 3 C.L.R. 1027, και Othonos and Another v. Republic (1987) 3 C.L.R. 362.
Στην απάντηση της στη γραπτή αγόρευση των καθ' ων η αίτηση, η αιτήτρια προβάλλει ακόμα ένα λόγο για ακύρωση της απόφασης, τη συμπερίληψη στα γεγονότα που λήφθηκαν υπόψη κατά την επανεξέταση και της απόδοσης των υποψηφίων κατά τις συνεντεύξεις, που έγιναν κατά την πρώτη εξέταση του θέματος υπό το φως της απόφασης Republic v. Safirides (1985) 3 C.L.R. 163. Επίσης τρωτή κρίνουν και την αναφορά στην αξιολόγηση του Γενικού Διευθυντή, που είχε υποβληθεί κατά την πρώτη εξέταση του θέματος.
Καμιά από τις δυο εισηγήσεις δεν ευσταθεί. Η αξιολόγηση του Γενικού Διευθυντή και το περιεχόμενο της συνιστούν αντικειμενικό γεγονός, το οποίο εύλογα λαμβάνεται υπόψη κατά την επανεξέταση [βλ. Σκορδής και Άλλοι ν. Δημοκρατίας - Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 804/89 και 995/89 - αποφασίστηκαν στις 17/4/92 και δημοσιεύτηκε στους τόμους (1992) 4 Α.Α.Δ. 1390]. Η επανεξέταση έλαβε χώραν, όπως αναγράφεται στο πρακτικό, με βάση το πραγματικό καθεστώς που ίσχυε κατά την πρώτη εξέταση του θέματος, το οποίο προσδιορίζεται στην απόφαση χωρίς καμιά αναφορά στις συνεντεύξεις. Προκύπτει ότι, τα υπηρεσιακά στοιχεία των υποψηφίων αποτέλεσαν το βάθρο προσδιορισμού της καταλληλότητας των υποψηφίων για προαγωγή, και τη βάση σύγκρισης μεταξύ τους. Η διαπίστωση, ότι το ενδιαφερόμενο μέρος υπερείχε της αιτήτριας σε αξία και αρχαιότητα, δεν έχει αμφισβητηθεί.
Υπό το φως των ανωτέρω, διαπιστώνεται ότι δεν έχει θεμελιωθεί λόγος που να δικαιολογεί την ακύρωση της επίδικης απόφασης. Η επίδικη απόφαση επικυρώνεται στην ολότητα της, βάσει του άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος. Δεν εκδίδεται διαταγή για τα έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.