|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1992) 4 ΑΑΔ 1828
19 Μαΐου, 1992
[ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΤΑΚΗΣ Κ. ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ' ης η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 485/91).
Οργανισμοί Δημοσίου Δικαίου — Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου — Υπάλληλοι —Διορισμοί και Προαγωγές — Προσόντα — Η πολύ καλή γνώση ξένης γλώσσας — Κριτήρια διαπίστωσης.
Οργανισμοί Δημοσίου Δικαίου — Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου — Υπάλληλοι — Διορισμοί και Προαγωγές — Συστάσεις — Ο νόμος δεν προβλέπει ειδική αιτιολόγηση τους.
Οι περί Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (Όροι Υπηρεσίας) Κανονισμοί του 1986 (Κ.Δ.Π. 291/86) — Κανονισμός 23 (2) και (4) — Δεν ισχύει η αρχή ότι η αρχαιότητα υπερισχύει — Όλα τα κριτήρια ιδίας βαρύτητας — Αριθμός άλλων κριτηρίων πέραν των τριών γνωστών — Όλα αυτά πρέπει να συνεκτιμώνται.
Διοικητική Πράξη —Αιτιολογία — Αιτιολογία διορισμού — Το γεγονός της μηχανογραφής στα πρακτικά των ονομάτων των ψηφισάντων υπέρ ή κατά είναι άνευ σημασίας — Δεν είναι απαραίτητη η αναφορά σε έναν έκαστο των υποψηφίων.
Ο περί Αναπτύξεως Ηλεκτρισμού Νόμος, Κεφ. 171 — Άρθρο 8(5), όπως τροποποιήθηκε με το Ν. 24/63 — Οι αποφάσεις λαμβάνονται διά πλειοψηφίας — Τα standing orders που προβλέπονται από το Άρθρο 9 — Ο κανόνας 3 των standing orders.
Ο αιτητής προσέβαλε με την προσφυγή την προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους στη θέση Επιθεωρητή Λογαριασμών, Γραφείο Περιφέρειας Αμμοχώστου - Λάρνακας της Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Το ενδιαφερόμενο μέρος, όπως φαίνεται στο φάκελο του, είναι απόφοιτος του Παγκυπρίου Εμπορικού Λυκείου Λάρνακας, όπου ορισμένα μαθήματα διδάσκονταν στην Αγγλική. Επίσης, τα σχέδια υπηρεσίας των θέσεων Αναπληρωτή Τμηματάρχη και Γραμματειακού Λειτουργού, όπως μετονομάστηκε η θέση του Αναπληρωτή Τμηματάρχη, τις οποίες κατείχε το ενδιαφερόμενο μέρος από το 1982, περιέχουν την ίδια πρόνοια, όπως αυτή της παραγράφου (4) του παρόντος σχεδίου υπηρεσίας. Επίσης, αποτελούσε μέρος των καθηκόντων του, βάσει των ιδίων σχεδίων υπηρεσίας, η διεξαγωγή αλληλογραφίας, τόσον στην Αγλλική όσον και στην Ελληνική γλώσσα. Για τα καθήκοντα του αυτά, το ενδιαφερόμενο μέρος βαθμολογείτο κάθε χρόνο από τους προϊσταμένους του και όπως φαίνεται από τα φύλλα αξιολόγησης του για τα χρόνια 1987-1990, που κατατέθηκαν στο Δικαστήριο, δεν υπάρχει καμιά παρατήρηση που να δείχνει ότι υστερούσε, όσον αφορά το προσόν αυτό. Τέλος, όπως φαίνεται στον ίδιο φάκελο, παραχωρήθηκε στο ενδιαφερόμενο μέρος υποτροφία για σπουδές στο Λονδίνο, γεγονός που εξυπακούει πολύ καλή γνώση της Αγγλικής γλώσσας. Τα στοιχεία αυτά ήταν ενώπιον της Αρχής κατά τη λήψη της επίδικης απόφασης και ήταν εύλογα επιτρεπτό σ' αυτή να θεωρήσει, ότι το ενδιαφερόμενο μέρος πληρούσε το προσόν αυτό του σχεδίου υπηρεσίας.
2. Ο νόμος δεν προβλέπει ειδική αιτιολόγηση των συστάσεων (Βλέπε Δημοκρατία ν. Άννας Βιολάρη και Άλλων).
3. Το γεγονός ότι, για να θεωρήσει το ενδιαφερόμενο μέρος ως τον πιο κατάλληλο για την επίδικη θέση, ο Διευθυντής έλαβε υπόψη και το γεγονός ότι εργάστηκε για πολλά χρόνια στην αποθήκη, όπου ήταν και η κενή θέση, δεν μπορεί να οδηγήσει στην ακυρότητα της επίδικης απόφασης, ούτε αποτελεί εξωγενές στοιχείο, αφού η πείρα που απέκτησε εκεί έχει σχέση με την εκτέλεση των καθηκόντων της επίδικης θέσης.
4. Τα κριτήρια, βάσει των οποίων διενεργούνται οι προαγωγές στην Αρχή, καθορίζονται από τον Κανονισμό 23(2) των περί Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (Όροι Υπηρεσίας) Κανονισμών του 1986 (Κ.Δ.Π. 291/86). Επίσης, σχετικός είναι ο κανονισμός 23(4).
Όλα τα κριτήρια που λαμβάνονται υπόψη για τη διενέργεια των προαγωγών έχουν την ίδια βαρύτητα, συμπεριλαμβανομένου και του κριτηρίου της αρχαιότητας, και, επομένως, δεν ισχύει η αρχή ότι η αρχαιότητα υπερισχύει όταν στα κριτήρια της αξίας και των προσόντων οι υποψήφιοι είναι περίπου ίσοι. Επίσης, πέραν των τριών γνωστών κριτηρίων, λαμβάνονται υπόψη και αριθμός άλλων κριτηρίων, χωρίς κανένα από αυτά να έχει μεγαλύτερη βαρύτητα από τα άλλα. Επομένως, όλα αυτά πρέπει να συνεκτιμούνται προτού καταλήξει η Αρχή στην απόφαση της. Αυτό έγινε και στην παρούσα περίπτωση.
Ο αιτητής είναι κατά 4 1/2 περίπου χρόνια αρχαιότερος του ενδιαφερόμενου μέρους. Η βαθμολογία όμως του ενδιαφερόμενου μέρους κατά τα τρία τελευταία χρόνια, όπως φαίνεται από τις εκθέσεις που κατατέθηκαν στο Δικαστήριο, είναι καλύτερη από αυτή του αιτητή και επιπλέον, έχει και τη σύσταση του Διευθυντή, που λαμβάνεται υπόψη σύμφωνα με τον Κανονισμό 23(4). Η αρχαιότητα του αιτητή δεν δημιουργεί από μόνη της έκδηλη υπεροχή. Με βάση αυτά τα δεδομένα, το Δικαστήριο δεν μπορεί να επέμβει και να υποκαταστήσει τη δική του κρίση αναφορικά με την επιλογή του καταλληλότερου υποψηφίου.
5. Το γεγονός ότι δεν καταγράφηκαν στα πρακτικά τα ονόματα των μελών που ψήφισαν υπέρ ή κατά, είναι άνευ σημασίας. Ούτε και είναι απαραίτητο η Αρχή ν' αναφερθεί ονομαστικά σ' ένα έκαστο των υποψηφίων (Βλέπε Savva & Another v. Republic).
6. To Άρθρο 8(5), του περί Αναπτύξεως Ηλεκτρισμού Νόμου, Κεφ. 171, όπως τροποποιήθηκε με το Ν.24/63, προνοεί ότι αποφάσεις λαμβάνονται διά πλειοψηφίας. Το Άρθρο 9 προνοεί για τη θέσπιση, από την Αρχή, Κανόνων (Standing Orders), που να ρυθμίζουν τη διαδικασία της γενικά, και πιο ειδικά τα των συνεδριών της. Ο Κανόνας 3 των Κανόνων (Standing Orders) που ρυθμίζουν τη Διαδικασία των Συνεδριάσεων της Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου και Άλλα Συναφή Θέματα, που έγιναν από την Αρχή βάσει του πιο πάνω άρθρου, προνοεί περί ψηφοφορίας.
Η παρούσα περίπτωση δεν εμπίπτει στις περιπτώσεις όπου χρειάζεται ειδική πλειοψηφία και, επομένως, ισχύει ο Κανόνας 3.1, με βάση τον οποίο απαιτείται μόνο απλή πλειοψηφία των μελών, όχι μόνο που παρίστανται, αλλά και που ψηφίζουν. Επομένως δεν ισχύουν εδώ τα αποσπάσματα που παρέθεσε ο δικηγόρος του αιτητή, εφόσον υπάρχει ειδική πρόνοια που ρυθμίζει το θέμα. Όπως φαίνεται από τα πρακτικά της συνεδρίας της αρχής, παρόντα ήταν οκτώ μέλη, δύο από τα οποία απείχαν της ψηφοφορίας. Επομένως η πλειοψηφία καθορίζεται από τα υπόλοιπα έξι μέλη που ψήφισαν. Από αυτά τα τέσσερα ψήφισαν υπέρ και τα δύο εναντίον της προαγωγής του ενδιαφερόμενου μέρους. Το συμπέρασμα είναι ότι, υπήρξε πλειοψηφία κατά τη λήψη της επίδικης απόφασης.
7. Η επίδικη απόφαση λήφθηκε από την καθ' ης η αίτηση μέσα στα πλαίσια της διακριτικής της ευχέρειας και δεν μπορεί το Δικαστήριο να επέμβει υποκαθιστώντας τη δική του κρίση.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Δημοκρατία ν. Βιολάρη και Άλλης (1992) 3 Α.Α.Δ. 15·
Savva & Another v. Republic (1985) 3 C.L.R. 694.
Προσφυγή.
Προσφυγή με την οποία προσβάλλεται η απόφαση της καθ' ης η αίτηση, ημερομηνίας 19/3/91, με την οποία προήγαγε το ενδιαφερόμενο μέρος στη θέση Επιθεωρητή Λογαριασμών, Γραφείο Περιφερείας Αμμοχώστου -Λάρνακας, αντί του αιτητή.
Μ. Ασπρή (δ/νίς) για Α.Σ. Αγγελίδη, για τον αιτητή.
Ρ. Χαραλάμπους (δ/νίς) για Γ. Κακογιάννη, για τον καθ' ου η αίτηση.
ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ.: Με την προσφυγή αυτή προσβάλλεται η απόφαση της καθ' ης η αίτηση, ημερομηνίας 19/3/91, με την οποίαν προήγαγε, από 1/4/91, στη θέση Επιθεωρητή Λογαριασμών, Γραφείο Περιφερείας Αμμοχώστου-Λάρνακας, το ενδιαφερόμενο μέρος Γεώργιο Τάσσου, αντί του αιτητή.
Ο αιτητής προσλήφθηκε στην υπηρεσία της καθ' ης η αίτηση, στις 15/5/56, στη θέση Καταγραφέα Μετρητών και στις 1/10/58 διορίστηκε στη θέση Εμπορικού Βοηθού ΙΙ. Στις 1/7/68 προάχθηκε στη θέση Γραφέα Ι και στις 1/5/76 διορίστηκε στη θέση Εμπορικού Βοηθού Ι (Ανακατάταξη). Τέλος στις 1/2/78 προάχθηκε στη θέση Αναπληρωτή Τμηματάρχη, η οποία μετονομάστηκε σε θέση Γραμματειακού Λειτουργού. Το ενδιαφερόμενο μέρος προσλήφθηκε στην υπηρεσία της καθ' ης η αίτηση στις 1/1/64 στη θέση Βοηθού Γραφέα, στις 1/1/65 διορίστηκε στη θέση του Γραφέα Γενικών Καθηκόντων (Συγχώνευση), στις 1/4/71 προάχθηκε στη θέση του Γραφέα Ι και στις 1/8/82 προάχθηκε στη θέση του Αναπληρωτή Τμηματάρχη, η οποία μετονομάστηκε σε θέση Γραμματειακού Λειτουργού.
Στις 6/12/90, η καθ' ης η αίτηση κυκλοφόρησε Γνωστοποίηση Κενών Θέσεων (αρ. 7/90) που περιλάμβανε και μια θέση Επιθεωρητή Λογαριασμών στο Γραφείο Περιφέρειας Αμμοχώστου-Λάρνακας. Ανάμεσα σ' αυτούς που υπόβαλαν αίτηση ήταν κι' ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο μέρος.
Η Μεικτή Συμβουλευτική Επιτροπή Επιλογής για Προαγωγές Γραφειακού και Τεχνικού Προσωπικού, κατά τη συνεδρία της ημερομηνίας 7/3/91, εξέτασε το θέμα της πλήρωσης της πιο πάνω θέσης. Κατά τη συνεδρία αυτή ο Διευθυντής Περιφέρειας Αμμοχώστου-Λάρνακας εξέφρασε τις απόψεις του σχετικά με τους υπαλλήλους του που ήταν υποψήφιοι, συμπεριλαμβανομένου του αιτητή και του ενδιαφερόμενου μέρους. Απόψεις για τους υπαλλήλους τους εξέφρασαν και άλλοι Διευθυντές που παρέστηκαν στη συνεδρία. Ακολούθως, μετά την ανταλλαγή απόψεων και αξιολόγηση των υποψηφίων, η Μεικτή Συμβουλευτική Επιτροπή Επιλογής, επέλεξε ομόφωνα τρεις υποψηφίους, τους οποίους σύστησε για προαγωγή στην επίδικη θέση. Στους συστηθέντες υποψηφίους περιλαμβάνονταν τόσο ο αιτητής όσο και το ενδιαφερόμενο μέρος. Τα πορίσματα της Μεικτής Συμβουλευτικής Επιτροπής Επιλογής, συμπεριλήφθηκαν σε έκθεση της, ημερομηνίας 7/3/91, προς την καθ' ης η αίτηση (Τεκμήριο 3 στην ένσταση).
Η πιο πάνω έκθεση της Μεικτής Συμβουλευτικής Επιτροπής Επιλογής, για Προαγωγές Γραφειακού και Τεχνικού Προσωπικού, εξετάστηκε στη συνέχεια από τη Συμβουλευτική Υπεπιτροπή της Αρχής για θέματα Προσωπικού, κατά τη συνεδρία της ημερομηνίας 12/3/91 (Τεκμήριο 5 στην ένσταση). Κατά τη συνεδρία αυτή ο Διευθυντής απέσχε της συζήτησης, λόγω συγγενείας με ένα από τους υποψηφίους, και κλήθηκε ο Διευθυντής της Περιφέρειας Αμμοχώστου-Λάρνακας, όπου ήταν η κενή θέση, ο οποίος εξέφρασε τις απόψεις του, συστήνοντας το ενδιαφερόμενο μέρος ως τον πιο κατάλληλο υποψήφιο για προαγωγή στην επίδικη θέση. Η Υπεπιτροπή στη συνέχεια, αφού μελέτησε κι' αξιολόγησε όλα τα στοιχεία που είχε ενώπιον της, λαμβάνοντας επίσης υπόψη τις συστάσεις της Μεικτής Συμβουλευτικής Επιτροπής Επιλογής, τις απόψεις του Διευθυντή Περιφέρειας Αμμοχώστου-Λάρνακας και τις εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψηφίων, αποφάσισε να συστήσει στην καθ' ης η αίτηση την προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους στην επίδικη θέση.
Η καθ' ης η αίτηση Αρχή, επιλήφθηκε του θέματος κατά τη συνεδρία της, ημερομηνίας 19/3/91, και αφού μελέτησε και αξιολόγησε όλα τα ενώπιον της στοιχεία, και άκουσε τις απόψεις του Διευθυντή περιφέρειας Αμμοχώστου-Λάρνακας, που σύστησε το ενδιαφερόμενο μέρος, αποφάσισε, με 4 ψήφους υπέρ, 2 εναντίον και 2 αποχές, την προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους στη θέση Επιθεωρητή Λογαριασμών, Γραφείο Περιφέρειας Αμμοχώστου-Λάρνακας, από 1/4/91 (Τεκμήριο 6 στην ένσταση).
Ο αιτητής καταχώρησε την παρούσα προσφυγή εναντίον της πιο πάνω απόφασης.
Με τη γραπτή αγόρευση του δικηγόρου του αιτητή, εγείρονται τα ακόλουθα νομικά σημεία, ως λόγοι ακυρώσεως:
(1) Δεν έγινε η δέουσα έρευνα για τη διακρίβωση της κατοχής, εκ μέρους των υποψηφίων, του προσόντος της πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής γλώσσας.
(2) Η σύσταση του Διευθυντή Περιφερείας Αμμοχώστου-Λάρνακας πάσχει.
(3) Έλλειψη δέουσας αιτιολογίας της επίδικης απόφασης.
(4) Δεν υπήρξε πλειοψηφία για την επιλογή του ενδιαφερόμενου μέρους.
Σχετικά με τον πρώτο νομικό λόγο, ο δικηγόρος του αιτητή αναφέρθηκε στο σχέδιο υπηρεσίας της θέσης, όπου στ' απαιτούμενα προσόντα προνοείται ικανότητα διεξαγωγής γενικής φύσεως αλληλογραφίας, τόσον στην Ελληνική όσον και στην Αγγλική γλώσσα και αμφισβήτησε ότι τα προσόντα του ενδιαφερόμενου μέρους μπορούν να τεκμηριώσουν πολύ καλή γνώση της Αγγλικής γλώσσας. Ισχυρίστηκε ακόμα ότι δε γίνεται καμιά σχετική αναφορά στα πρακτικά που να δείχνει ότι, ερευνήθηκε η ύπαρξη του προσόντος αυτού.
Η παράγραφος (4) του σχεδίου υπηρεσίας, κάτω από τον τίτλο Απαιτούμενα Προσόντα, προνοεί ότι:
"4) Πολύ καλή γνώσις της Ελληνικής και Αγγλικής γλώσσης και ικανότης διεξαγωγής γενικής φύσεως αλληλογραφίας εις αμφοτέρας τας γλώσσας.".
Στην έκθεση της Μεικτής Συμβουλευτικής Επιτροπής Επιλογής, ημερομηνίας 7/3/91 (Τεκμήριο 3), τα πρακτικά της συνεδρίας της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής της Αρχής για Θέματα Προσωπικού, ημερομηνίας 12/3/91 (Τεκμήριο 5), και στα πρακτικά της συνεδρίας της Αρχής, ημερομηνίας 19/3/91 (Τεκμήριο 6), αναφέρεται ότι μελετήθηκαν, μεταξύ άλλων, τα προσόντα των υποψηφίων, σε συσχετισμό προς το ισχύον για τη θέση σχέδιο υπηρεσίας. Το ενδιαφερόμενο μέρος, όπως φαίνεται στο φάκελο του, Τεκμήριο 2 (Ερυθρό 1), είναι απόφοιτος του Παγκυπρίου Εμπορικού Λυκείου Λάρνακας, όπου ορισμένα μαθήματα διδάσκονταν στην Αγγλική. Επίσης, τα σχέδια υπηρεσίας των θέσεων Αναπληρωτή Τμηματάρχη και Γραμματειακού Λειτουργού, όπως μετονομάστηκε η θέση του Αναπληρωτή Τμηματάρχη (Ερυθρά 166 και 180 στο φάκελο Τεκμήριο 2), τις οποίες κατείχε το ενδιαφερόμενο μέρος από το 1982 περιέχουν την ίδια πρόνοια, όπως αυτή της παραγράφου (4) του παρόντος σχεδίου υπηρεσίας. Επίσης, αποτελούσε μέρος των καθηκόντων του, βάσει των ιδίων σχεδίων υπηρεσίας, η διεξαγωγή αλληλογραφίας, τόσον στην Αγγλική όσον και στην Ελληνική γλώσσα. Για τα καθήκοντα του αυτά, το ενδιαφερόμενο μέρος βαθμολογείτο κάθε χρόνο από τους προϊσταμένους του και όπως φαίνεται από τα φύλλα αξιολόγησης του για τα χρόνια 1987-1990, που κατατέθηκαν στο Δικαστήριο, δεν υπάρχει καμιά παρατήρηση που να δείχνει ότι υστερούσε, όσον αφορά το προσόν αυτό. Τέλος, όπως φαίνεται από το Ερυθρό 184 στον ίδιο φάκελο, παραχωρήθηκε στο ενδιαφερόμενο μέρος υποτροφία για σπουδές στο Λονδίνο, γεγονός που εξυπακούει πολύ καλή γνώση της Αγγλικής γλώσσας. Τα στοιχεία αυτά ήταν ενώπιον της Αρχής κατά τη λήψη της επίδικης απόφασης και, κατά τη γνώμη μου, ήταν εύλογα επιτρεπτό σ' αυτή να θεωρήσει ότι, το ενδιαφερόμενο μέρος πληρούσε το προσόν αυτό του σχεδίου υπηρεσίας.
Αναφορικά με το δεύτερο σημείο, ο δικηγόρος του αιτητή ισχυρίστηκε ότι η σύσταση του Διευθυντή Περιφερείας Αμμοχώστου-Λάρνακας, κατά τη συνεδρία της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής Προσωπικού, έρχεται σ' αντίθεση με τα όσα ο ίδιος ανέφερε στη συνεδρία της Μεικτής Συμβουλευτικής Επιτροπής Επιλογής, ημερομηνίας 7/3/91 (Τεκμήριο 4). Υποστήριξε ότι ο Διευθυντής Περιφερείας Αμμοχώστου-Λάρνακας, σύστησε το ενδιαφερόμενο μέρος, για το λόγο ότι εργάστηκε στην αποθήκη, όπου ήταν και η κενή θέση, προσδίδοντας του με αυτό τον τρόπο πλεονέκτημα που δεν υπάρχει στα σχέδια υπηρεσίας. Ισχυρίστηκε, τέλος, ότι η σύσταση του Διευθυντή είναι αναιτιολόγητη.
Όσον αφορά την αιτιολογία της συστάσεως του Διευθυντή, βρίσκω ότι ο ισχυρισμός του αιτητή είναι ανυπόστατος. Αιτιολογία υπάρχει στο ίδιο το πρακτικό (Τεκμήριο 5 και συμπληρώνεται επίσης από το περιεχόμενο του Τεκμηρίου 4). Εξάλλου, ο νόμος δεν προβλέπει ειδική αιτιολόγηση των συστάσεων (Βλέπε Δημοκρατίας ν. Άννας Βιολάρη και Άλλων, Αναθεωρητική Έφεση 865, ημερομηνίας 13/1/92).
Όσον αφορά το περιεχόμενο της συστάσεως του Διευθυντή, αυτή έχει ως ακολούθως, όπως εκτίθεται στα Πρακτικά, Τεκμήριο 5:
"Ο Διευθυντής Περιφέρειας Αμμοχώστου-Λάρνακας δηλώνει ότι, κατά τη γνώμη του, ο 8526 Γεώργιος Τάσσου είναι ένας από τους καλύτερους υπαλλήλους και υπερτερεί έναντι των άλλων υποψηφίων ως προς την πείρα, αξία και επίδοση. Τον θεωρεί ως τον πλέον κατάλληλο για προαγωγή στην πιο πάνω κενή θέση, η οποία είναι στην Αποθήκη, εφόσον και ο ίδιος εργάστηκε για πολλά χρόνια στην Κεντρική Αποθήκη, αν και είναι νεώτερος των άλλων δυο υποψηφίων στην υπηρεσία.".
Όπως φαίνεται από το πιο πάνω απόσπασμα, ο Διευθυντής δε σύστησε το ενδιαφερόμενο μέρος για το λόγο μόνο ότι εργάστηκε στην αποθήκη, όπου ήταν η κενή θέση, αλλά και για το λόγο ότι ήταν ένας από τους καλύτερους υπαλλήλους και υπερτερούσε έναντι των άλλων ως προς την πείρα, αξία και επίδοση. Το γεγονός ότι, για να τον θεωρήσει ως τον πιο κατάλληλο για την επίδικη θέση έλαβε υπόψη και το γεγονός ότι, εργάστηκε για πολλά χρόνια στην αποθήκη, όπου ήταν και η κενή θέση, δεν μπορεί να οδηγήσει στην ακυρότητα της επίδικης απόφασης, ούτε αποτελεί εξωγενές στοιχείο, αφού η πείρα που απέκτησε εκεί έχει σχέση με την εκτέλεση των καθηκόντων της επίδικης θέσης, όπως αυτά προβλέπονται από το οικείο σχέδιο υπηρεσίας, κάτω από την παράγραφο 4(δ) που προνοεί ότι:
"(δ) Υπεύθυνος διά την εργασίαν αποθηκεύσεως και προμηθείας υλικών εις Αποθήκην της Αρχής, τον έλεγχον των αποθεμάτων και την έκδοσιν υλικών αποθήκης, ως και την εκτελώνησιν εμπορευμάτων.".
Διαφωνώ επίσης με τον ισχυρισμό του αιτητή ότι, η πιο πάνω σύσταση του Διευθυντή έρχεται σ' αντίθεση με τα όσα ο ίδιος είπε στη συνεδρία της Μεικτής Συμβουλευτικής Επιτροπής Επιλογής. Κατά τη συνεδρίαση εκείνη ο Διευθυντής, εκφράζοντας τις απόψεις του για τους υποψηφίους που υπηρετούσαν στην περιφέρεια του, έκρινε τόσο τον αιτητή όσο και το ενδιαφερόμενο μέρος ως κατάλληλους για προαγωγή και δεν υπάρχει τίποτε που να έρχεται σ' αντίθεση με την κρίση του αυτή.
Ο δικηγόρος του αιτητή ισχυρίστηκε επίσης ότι, ο αιτητής υπερέχει του ενδιαφερόμενου μέρους σε αρχαιότητα και έπρεπε να προτιμηθεί.
Τα κριτήρια, βάσει των οποίων διενεργούνται οι προαγωγές στην Αρχή, καθορίζονται από τον Κανονισμό 23(2) των περί Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (Όροι Υπηρεσίας) Κανονισμών του 1986 (Κ.Δ.Π. 291/86), που έχει ως εξής:
"(2) Προαγωγαί αποφασίζονται βάσει της πείρας, της αξίας, της ικανότητος, της αρχαιότητος παρά τη Αρχή, των προσόντων εν συσχετισμώ προς το εκάστοτε ισχύον διά την θέσιν σχέδιον υπηρεσίας, και της εν τη υπηρεσία επιδόσεως εκάστου υποψηφίου. Νοείται ότι η σειρά εν τη οποία τα κριτήρια ταύτα (τα οποία εν τοις παρούσι κανονισμοίς αναφέρονται ως "τα παραδεδεγμένα κριτήρια") αναφέρονται ανωτέρω, ουδόλως καθορίζει ή υποδηλοί ιεράρχησιν, αξιολόγησιν ή υπερτέραν βαρύτητα οιουδήποτε των ως άνω κριτηρίων έναντι ετέρου.".
Επίσης ο Κανονισμός 23(4) προνοεί ότι:
"(4) Κατά την προαγωγήν εις θέσιν ετέραν των εν τη παραγράφω (3) αναφερομένων θέσεων, η Αρχή λαμβάνει δεόντως υπ' όψιν-
(α) τας συστάσεις και απόψεις της αρμοδίας Επιτροπής Επιλογής, της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής, του Διευθυντού και οιουδήποτε Διευθυντού Υπηρεσίας, Περιφερείας ή Ηλεκτροπαραγωγού Σταθμού, η Αρχή ήθελε κρίνει σκόπιμον να συμβουλευθή·"
Όπως φαίνεται από το κείμενο του πιο πάνω κανονισμού, όλα τα κριτήρια που λαμβάνονται υπόψη για τη διενέργεια των προαγωγών έχουν την ίδια βαρύτητα, συμπεριλαμβανομένου και του κριτηρίου της αρχαιότητας και, επομένως, δεν ισχύει η αρχή ότι η αρχαιότητα υπερισχύει όταν στα κριτήρια της αξίας και των προσόντων οι υποψήφιοι είναι περίπου ίσοι. Επίσης, πέραν των τριών γνωστών κριτηρίων, λαμβάνονται υπόψη, σύμφωνα με τον κανονισμό, και αριθμός άλλων κριτηρίων, χωρίς κανένα από αυτά να έχει μεγαλύτερη βαρύτητα από τα άλλα. Επομένως, όλα αυτά πρέπει να συνεκτιμούνται προτού καταλήξει η Αρχή στην απόφαση της. Αυτό έγινε και στην παρούσα περίπτωση όπως φαίνεται από τα Τεκμήρια 4,5 και 6 στην ένσταση.
Ο αιτητής είναι κατά 4 1/2 περίπου χρόνια αρχαιότερος του ενδιαφερόμενου μέρους. Η βαθμολογία όμως του ενδιαφερόμενου μέρους κατά τα τρία τελευταία χρόνια, όπως φαίνεται από τις εκθέσεις που κατατέθηκαν στο Δικαστήριο, είναι καλύτερη από αυτή του αιτητή και επιπλέον, έχει και τη σύσταση του Διευθυντή, που λαμβάνεται υπόψη σύμφωνα με τον Κανονισμό 23(4). Η αρχαιότητα του αιτητή δε δημιουργεί από μόνη της έκδηλη υπεροχή. Με βάση αυτά τα δεδομένα, το Δικαστήριο δεν μπορεί να επέμβει και να υποκαταστήσει τη δική του κρίση αναφορικά με την επιλογή του καταλληλότερου υποψηφίου.
Σχετικά με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως που προβάλλεται, που αφορά την αιτιολογία της επίδικης απόφασης, ο λόγος αυτός δεν τεκμηριώθηκε. Η αιτιολογία εμφαίνεται στην ίδια την επίδικη απόφαση, όπως και στα Τεκμήρια 1-5 που την υποστηρίζουν και συμπληρώνεται επίσης από τα στοιχεία των φακέλων. Το γεγονός ότι δεν καταγράφηκαν στα πρακτικά τα ονόματα των μελών που ψήφισαν υπέρ ή κατά, είναι άνευ σημασίας. Ούτε και είναι απαραίτητο η Αρχή ν' αναφερθεί ονομαστικά σ' ένα έκαστο των υποψηφίων (Βλέπε Savva & Another v. Republic (1985) 3 C.L.R. 694, 708).
Το τελευταίο σημείο που εγείρεται αφορά την πλειοψηφία με την οποία λήφθηκε η επίδικη απόφαση. Από τα οκτώ παρόντα μέλη της Αρχής, τέσσερα ψήφισαν υπέρ, δύο εναντίον και δύο απείχαν της ψηφοφορίας. Είναι η θέση του δικηγόρου του αιτητή ότι δεν υπήρξε πλειοψηφία κατά την επιλογή του ενδιαφερόμενου μέρους γιατί επί οκτώ παρευρισκομένων μελών, για να υπάρχει πλειοψηφία έπρεπε τουλάχιστον πέντε να ψηφίσουν υπέρ. Η αποχή, κατά τους ισχυρισμούς του, είναι ψήφος που μετρά εναντίον, εφόσον δεν υποστηρίζει την πρόταση. Για υποστήριξη των ισχυρισμών του, ο δικηγόρος του αιτητή αναφέρθηκε στις ακόλουθες αυθεντίες: Απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας αρ. 288/1932, σελ. 857, στη σελ. 858* το Σύγγραμμα του Παπαχατζή "Σύστημα του εν Ελλάδι Ισχύοντος Διοικητικού Δικαίου", 2α έκδοση, 1952, στις σελίδες 165-166· "Μαθήματα Διοικητικού Δικαίου" του Στασινόπουλου, Ανατύπωση 1972, σελίδα 235· "Εγχειρίδιον Διοικητικού Δικαίου" του Σπηλιωτόπουλου, 2α έκδοση, 1982, σελίδα 134 και στο σύγγραμμα του Δαγτόγλου, "Γενικό Διοικητικό Δίκαιο", Τόμος Β', έκδοση 1984, σελίδες 350-351.
Τα αποσπάσματα από τις πιο πάνω αυθεντίες, που παράθεσε ο δικηγόρος του αιτητή, αφορούν τις περιπτώσεις που ο νόμος σιγεί ή όπου ορίζει ότι, οι αποφάσεις λαμβάνονται κατά πλειοψηφία των παρόντων μελών.
Στην παρούσα περίπτωση, η δικηγόρος της καθ' ης η αίτηση αναφέρθηκε στις πρόνοιες του περί Αναπτύξεως Ηλεκτρισμού Νόμου, Κεφ. 171. Το άρθρο 8(5) του Νόμου, όπως τροποποιήθηκε με το Νόμο 24/63, προνοεί ότι αποφάσεις λαμβάνονται διά πλειοψηφίας. Το άρθρο 9 προνοεί για τη θέσπιση από την Αρχή Κανόνων (Standing Orders), που να ρυθμίζουν τη διαδικασία της γενικά, και πιο ειδικά τα των συνεδριών της. Ο Κανόνας 3, των Κανόνων (Standing Orders) που ρυθμίζουν τη Διαδικασία των Συνεδριάσεων της Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου και Άλλα Συναφή Θέματα, που έγιναν από την Αρχή βάσει του πιο πάνω άρθρου, προνοεί ότι:
"Κανόνας 3: Ψηφοφορία
3.1 Η ψηφοφορία στις συνεδριάσεις της Αρχής θα γίνεται με ανάταση των χεριών. Εκτός όπου χρειάζεται ειδική πλειοψηφία, οι αποφάσεις θα λαμβάνονται με απλή πλειοψηφία των Μελών που παρίστανται και ψηφίζουν. Σε περίπτωση ισοψηφίας, ο Πρόεδρος θα έχει δεύτερη ή νικώσα ψήφο.
3.2 Αφού θα έχει προηγηθεί σχετική συζήτηση πάνω σε οποιαδήποτε πρόταση ή προτεινόμενη τροποποίηση, ο Πρόεδρος θα καλεί πρώτα να ψηφίσουν εκείνους που τάσσονται υπέρ της πρότασης ή της προτεινόμενης τροποποίησης και μετά εκείνους που τάσσονται εναντίον, και θα σημειώνει τις αποχές. Θα δηλώνει στο τέλος της ψηφοφορίας ότι το ψήφισμα εγκρίθηκε ή απορρίφθηκε, ανάλογα με την περίπτωση.
3.3 Αποφάσεις που χρειάζονται ειδική πλειοψηφία είναι οι ακόλουθες:
(α) Για το διορισμό Διευθυντή, δυνάμει του Άρθρου 10 του Νόμου.
(β) Για την κίνηση του αναγκαίου μηχανισμού για την απόκτηση οποιασδήποτε Ηλεκτρικής Επιχείρησης.
(γ) Για να συμφωνηθεί το ποσό που θα πληρωθεί για την απόκτηση οποιασδήποτε Ηλεκτρικής Επιχείρησης.
3.4. Απόφαση που χρειάζεται ειδική πλειοψηφία λαμβάνεται στην παρουσία τουλάχιστο πέντε Μελών της Αρχής, το ένα από τα οποία θα είναι ο Πρόεδρος, ή αν ο Πρόεδρος απουσιάζει από την Κύπρο ή κωλύεται να παρευρεθεί ο Αντιπρόεδρος, όλα από τα οποία πέντε (τουλάχιστο) Μέλη θα λάβουν μέρος στη ψηφοφορία και θα ψηφίσουν υπέρ της απόφασης που προτείνεται.
3.5. Η δήλωση του Προέδρου, ως προς το αποτέλεσμα μιας ψηφοφορίας, θα είναι τελική και δεσμευτική.".
Η παρούσα περίπτωση δεν εμπίπτει στις περιπτώσεις όπου χρειάζεται ειδική πλειοψηφία και επομένως ισχύει ο Κανόνας 3.1, με βάση τον οποίο απαιτείται μόνο απλή πλειοψηφία των μελών, όχι μόνο που παρίστανται, αλλά και που ψηφίζουν. Επομένως δεν ισχύουν εδώ τα αποσπάσματα που παρέθεσε ο δικηγόρος του αιτητή, εφόσον υπάρχει ειδική πρόνοια που ρυθμίζει το θέμα. Όπως φαίνεται από τα πρακτικά της συνεδρίας της Αρχής (Τεκμήριο 6), παρόντα ήταν οκτώ μέλη, δύο από τα οποία απείχαν της ψηφοφορίας. Επομένως η πλειοψηφία καθορίζεται από τα υπόλοιπα έξι μέλη που ψήφισαν. Από αυτά τα τέσσερα ψήφισαν υπέρ και τα δύο εναντίον της προαγωγής του ενδιαφερόμενου μέρους. Το συμπέρασμα είναι ότι υπήρξε πλειοψηφία κατά τη λήψη της επίδικης απόφασης και οι ισχυρισμοί του δικηγόρου του αιτητή απορρίπτονται.
Με βάση όλα τα πιο πάνω βρίσκω ότι, η επίδικη απόφαση λήφθηκε, από την καθ' ης η αίτηση, μέσα στα πλαίσια της διακριτικής της ευχέρειας και δεν μπορεί το Δικαστήριο να επέμβει υποκαθιστώντας τη δική του κρίση.
Ως αποτέλεσμα η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Επιδικάζω έξοδα εις βάρος του αιτητή. Τα έξοδα να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.