|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 4 ΑΑΔ 4209
23 Δεκεμβρίου, 1991
[ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΗΛΙΑΣ ΥΨΑΡΙΔΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΣ,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η Αίτηση.
( Υποθέσεις Αρ. 738/89, 797/89.).
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Διορισμοί — Προσόντα — Η ΕΔΥ έχει διακριτική ευχέρεια να αποφασίζει κατά πόσο υποψήφιος κατέχει τα προσόντα που απαιτούνται από το σχέδιο υπηρεσίας — Λανθασμένη εκτίμηση συνιστά πλάνη περί τα πράγματα που οδηγεί σε ακύρωση της πράξης.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Προσόντα — Πλεονέκτημα — Η διορίζουσα αρχή οφείλει να αιτιολογεί ειδικά την απόφασή της για τη μη επιλογή του υποψηφίου που κατέχει το προσόν που αποτελεί πλεονέκτημα σύμφωνα με το σχέδιο υπηρεσίας.
Στην προσφυγή αρ. 738/89 ο αιτητής ο οποίος είχε κριθεί από την ΕΔΥ ότι δεν κατείχε τα προσόντα που απαιτούνταν από το Σχέδιο Υπηρεσίας, προσέβαλε το διορισμό του Μιχάλη Ατταλίδη στη θέση Πρέσβη, Εξωτερικές Υπηρεσίες.
Προς υποστήριξη της προσφυγής του, ο αιτητής ισχυρίστηκε πως η ΕΔΥ ενήργησε με πλάνη περί τα πράγματα αποφασίζοντας ότι το πτυχίο του δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις που απαιτούνταν από το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης παρόλο που από έρευνα που διεξήχθη για το θέμα αυτό, διαπιστώθηκε πως το Pacific Western University από όπου λήφθηκε το πτυχίο ήταν αναγνωρισμένο Πανεπιστήμιο από την Πολιτεία της Καλιφόρνιας όπου βρίσκεται.
Στην προσφυγή αρ. 797/89 ο αιτητής προσέβαλε τόσο το διορισμό του Μιχάλη Ατταλίδη όσο και την προαγωγή του Γεώργιου Λυκούργου στη θέση Πρέσβη, Εξωτερικές Υπηρεσίες. Ήταν ισχυρισμός του αιτητή πως ενώ σύμφωνα με το σχέδιο υπηρεσίας αυτός κατείχε προσόν που θεωρείτο πλεονέκτημα - δηλαδή τη γνώση της γαλλικής ή άλλης ξένης γλώσσας - δεν έγινε οποιαδήποτε αναφορά στα πρακτικά της ΕΔΥ ούτε και δόθηκε ειδική αιτιολογία για την επιλογή του ενδιαφερόμενου μέρους που δεν το κατείχε.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
(1) Όσον αφορά την προσφυγή αρ. 738/89, βγαίνει αβίαστα το συμπέρασμα, ότι η ΕΔΥ ήταν υποχρεωμένη να δεχθεί ότι ο πανεπιστημιακός τίτλος του αιτητή ικανοποιούσε τις πρόνοιες του Σχεδίου Υπηρεσίας και δεν είχε άλλη λύση παρά να αποφασίσει ότι ο αιτητής κατείχε τα από το Σχέδιο Υπηρεσίας απαιτούμενα προσόντα. Η ΕΔΥ ενήργησε υπό καθεστώς πλάνης περί τα πράγματα θεωρώντας ότι ο αιτητής δεν κατείχε το απαιτούμενο από τα Σχέδια Υπηρεσίας προσόν ενώ το είχε. Επίσης η ΕΔΥ με την πιο πάνω απόφασή της υπερέβη τα άκρα όρια της διακριτικής της εξουσίας λόγω κακής χρήσης της διακριτικής της εξουσίας.
(2) Όσον αφορά την προσφυγή αρ. 797/89 ο αιτητής φαίνεται ότι κατείχε τόσο επιπρόσθετα προσόντα όσο και το προσόν πλεονέκτημα. Όταν δε το διορίζον όργανο αποφασίσει να επιλέξει υποψήφιο που δεν έχει πρόσθετο προσόν, πρέπει να δώσει πειστικούς λόγους ή ειδική αιτιολογία γι' αυτή του την απόφαση. Οι λόγοι δε αυτοί πρέπει να εμφαίνονται στην αιτιολογία της απόφασης της Επιτροπής. Δεν μπορεί δηλαδή να συναχθούν από τα πρακτικά της Επιτροπής. Επίσης όσον αφορά τα επιπρόσθετα προσόντα ενός υποψηφίου που δεν προβλέπονται σαν πλεονέκτημα από το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη στην εκτίμηση της ικανότητας του υποψηφίου για την εκτέλεση των καθηκόντων του στη θέση, και δεν μπορεί να παραγνωρίζονται από τη διορίζουσα αρχή, τα επιπρόσθετα αυτά προσόντα υποψηφίου τα οποία είναι σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης.
Στην προσβαλλόμενη απόφαση, καμιά αναφορά δεν γίνεται στα πρόσθετα προσόντα του αιτητή και ιδιαίτερα στο πρόσθετο προσόν που προβλέπεται από τα Σχέδια Υπηρεσίας ως πλεονέκτημα. Επίσης καμιά αιτιολογία δεν δίδεται από την ΕΔΥ για την παραγνώριση του επιπρόσθετου αυτού προσόντος του αιτητή.
Η επίδικη απόφαση οχυρώνεται με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Mytides and Another v. Republic (1983) 3 CLR 1096·
Karis v. Republic (1985) 3 CLR 496·
Δημοκρατία ν. Κυπρή (Α.Ε. 876, απόφαση ημερ. 3/11/89)·
Λάρχος ν. Δημοκρατίας (1982) 3 AAΔ 513·
Τίφα ν. Δημοκρατίας (Προσφυγή Αρ. 16/89, ημερ. 28/2/90)·
Ιωσήφ και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (1991) 3 AAA 317·
Michaelides v. Republic (1987) 3 CLR 2170·
Dometakis v. The Republic (1988) 3 CLR 2197·
Κυπριακή Δημοκρατία v. Παπαμιχαήλ (Α.Ε. 745, απόφαση ημερ. 12/4/89)·
Ζαπίτης και Άλλος ν. Δημοκρατίας, Προσφυγές Αρ. 870/87, και 973/87, ημερ. 15/5/91·
Λαμπριανού και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (1991) 4 AAΔ. 2394.
Προσφυγές.
Προσφυγές εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία διόρισαν και/ή προήγαγαν τα ενδιαφερόμενα μέρη σε μόνιμες θέσεις Πρέσβεων (Τακτ. Προ1)π.) Εξωτερικές Υπηρεσίες αντί των αιτητών.
Λ. Παπαφιλίππου, για τους αιτητές.
Α. Παπασάββας, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Κ. Βελάρης, για το ενδιαφερόμενο μέρος Μ. Ατταλίδη.
Cur. adv. vult.
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ. ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με τις προσφυγές αυτές οι αιτητές ζητούν, δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη ή και απόφαση των καθ' ων η αίτηση που δημοσιεύτηκε στις 18/8/1989, στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, με την οποία διόρισε τον Μιχάλη Α. Ατταλίδη και προήγαγε τον Γεώργιο Λυκούργο σε μόνιμες θέσεις Πρέσβεων (Τακτικός Προυπ.) Εξωτερικές Υπηρεσίες από τις 15/7/1989, είναι άκυρη και στερείται οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.
Με επιστολή του με ημερομηνία 27/12/1988, ο Γενικός Διευθυντής, Υπουργείο Εξωτερικών, ζήτησε την πλήρωση δύο κενών μόνιμων (Τακτικός Προϋπ.) θέσεων Πρέσβη, Εξωτερική Υπηρεσία.
Επειδή η θέση Πρέσβη, Εξωτερικές Υπηρεσίες, είναι Θέση Πρώτου Διορισμού και Προαγωγής, η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (που στη συνέχεια θα αναφέρεται ως Ε.Δ.Υ.) αποφάσισε να δημοσιευτούν οι πιο πάνω θέσεις στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας και να δοθεί προθεσμία τριών εβδομάδων για την υποβολή αιτήσεων. Οι θέσεις δημοσιεύτηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας με ημερομηνία 7/1/1989 και ως τελευταία ημερομηνία για υποβολή τους καθορίστηκε η 28/1/1989.
Σ' ανταπόκριση στην πιο πάνω δημοσίευση υποβλήθηκαν 15 (δεκαπέντε) αιτήσεις τις οποίες η Ε.Δ.Υ. την 23/2/1989 εξέτασε (καθώς και τα δικαιολογητικά που τις συνώδευαν), και έκρινε ότι τέσσερεις από τους υποψήφιους που υπέβαλαν αιτήσεις δεν ικανοποιούσαν το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης για το λόγο ότι τα διπλώματα τους δεν ήταν σε κατάλληλο θέμα, και επομένως αυτοί δεν μπορούσαν να θεωρηθούν ως υποψήφιοι για τις πιο πάνω θέσεις. Στη συνεδρίασή της αυτή η Ε.Δ.Υ. αποφάσισε ότι και ο κ. Ηλίας Υψαρίδης, αιτητής στην Προσφυγή 738/89, δεν ικανοποιούσε το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης, δεδομένου ότι το Πανεπιστήμιο στο οποίο φοίτησε (The Pacific Western University) δεν ήταν "accredited" από οποιονδήποτε Αμερικάνικο "Recognised Accrediting Body".
Όσον αφορούσε τα υπόλοιπα πρόσωπα που υπέβαλαν αιτήσεις, συμπεριλαμβανόμενου και του αιτητή στην Προσφυγή 797/89, η Ε.Δ.Υ. αποφάσισε ότι αυτοί κατείχαν τα προσόντα που απαιτούνταν από το Σχέδιο Υπηρεσίας και μπορούσαν να ήταν υποψήφιοι για τις πιο πάνω θέσεις.
Μετά από συμβουλή που πήρε από τη Νομική Υπηρεσία η Ε.Δ.Υ. την 8/5/1989 αποφάσισε να ζητήσει από τον αιτητή κ. Υψαρίδη να προσκομίσει στοιχεία όσον αφορά το κατά πόσον αυτός ικανοποιούσε το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης και ότι υπό το φως των στοιχείων που αυτός θα έθετε ενώπιόν της, θα επιλαμβανόταν περαιτέρω του θέματος και θα αποφάσιζε κατά πόσο θα τον καλούσε σε συνέντευξη ή όχι.
Στις 29/5/1989, η Ε.Δ.Υ., μετά από επιστολή του δικηγόρου του αιτητή αυτού, που είναι το Παράρτημα 8 στην ένσταση των καθ' ων η αίτηση, αποφάσισε (α) να μην τον καλέσει σε συνέντευξη ενώπιόν της προτού πάρει τελική απόφαση κατά πόσον αυτός ικανοποιούσε το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης Πρέσβη, και (β) να ζητηθούν γραπτώς σχετικά στοιχεία από το "Department of Education" της Πολιτείας της Καλιφόρνιας, μέσω του Υπουργείου Εξωτερικών, προκειμένου να ολοκληρώσει την έρευνά της και να λάβει τελική απόφαση στο θέμα.
Με επιστολή της ημερομηνίας 13/6/1989 προς το Γενικό Διευθυντή, Υπουργείο Εξωτερικών, η Ε.Δ.Υ. ζήτησε να ληφθούν πληροφορίες και στοιχεία από το Τμήμα Παιδείας της Πολιτείας της Καλιφόρνιας όσον αφορά το "status" και το ακαδημαϊκό επίπεδο του πανεπιστημίου "Pacific Western University" και των διπλωμάτων του, και ως προς το γιατί το εκπαιδευτικό αυτό ίδρυμα δεν ήταν "accredited" από οποιοδήποτε από τα Αμερικάνικα "Accrediting Bodies of Post Secondary Education".
Στην πιο πάνω επιστολή ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Εξωτερικών, απάντησε με τις επιστολές 17/6/1989, 22/6/1989 και 29/6/1989.
Στις συνεδριάσεις της η Ε.Δ.Υ. την 29/5/1985,30/5/1989 και 7/7/1989, δέχτηκε σε χωριστές συνεντεύξεις τους υποψήφιους που κλήθηκαν σ' αυτές. Σ' αυτές ήταν παρών και ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Εξωτερικών ο οποίος εξέφρασε τις κρίσεις του αναφορικά με την απόδοση των υποψήφιων στις συνεντεύξεις.
Στη συνέχεια η Επιτροπή ασχολήθηκε με τα προσόντα του εκ των αιτητών κ. Υψαρίδη, ο οποίος ήταν ένας από εκείνους που κρίθηκαν από την αρχή ότι δεν ικανοποιούσαν το Σχέδιο Υπηρεσίας και αφού έλαβε υπόψη όλα τα ενώπιόν της ουσιώδη στοιχεία, επανέλαβε την προηγούμενη απόφαση της αποκλείοντας αυτόν από τη διαδικασία, ως μη κατέχοντα τα απαιτούμενα προσόντα.
Η Επιτροπή, αφού προέβη σε γενική αξιολόγηση και σύγκριση των υποψήφιων, επέλεξε τον Μιχάλη Ατταλίδη για διορισμό και το Λυκούργο Γεώργιο για προαγωγή στις δύο κενές θέσεις.
Οι πιο πάνω διορισμός/προαγωγή δημοσιεύτηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας με ημερομηνία 18/8/ 1989 (σ' ότι αφορά τον Μιχάλη Α. Ατταλίδη αριθμός Γνωστοποίησης 2355 και σ' ότι αφορά το Γεώργιο Λυκούργο αριθμός Γνωστοποίησης 2356).
Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφέρω ότι η προσφυγή του αιτητή κ. Υψαρίδη εναντίον της προαγωγής του ενδιαφερόμενου μέρους κ. Γ. Λυκούργου έχει αποσυρθεί, και επομένως η προσφυγή του στρέφεται μόνον εναντίον της επιλογής του ενδιαφερόμενου μέρους κ. Μ. Ατταλίδη.
Προσφυγή Αρ. 738/89
Ο δικηγόρος του καθ' ου η αίτηση, στην προσφυγή αυτή, ήγειρε προδικαστική ένσταση ισχυριζόμενος ότι ο αιτητής στερείται "ενεστώτος εννόμου συμφέροντος" γιατί δεν κατείχε τα υπό του σχεδίου υπηρεσίας προβλεπόμενα προσόντα.
Αναφορικά με την πιο πάνω προδικαστική ένσταση, ο δικηγόρος του αιτητή υπέβαλε, ότι η ένσταση αυτή δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ούτε ως προδικαστική ούτε ως ένσταση καν γιατί αυτή αναφέρεται στην ουσία της όλης υπόθεσης και εάν μεν ορθά αποφάσισε η Ε.Δ.Υ. ότι ο αιτητής δεν κατείχε τα από το Σχέδιο Υπηρεσίας προβλεπόμενα προσόντα, τότε ασφαλώς, ο αιτητής εστερείτο ενεστώτος έννομου συμφέροντος, συστατικού απαραίτητου δυνάμει του άρθρου 146.2 του Συντάγματος, για να προσβάλει την απόφαση της Ε.Δ.Υ. Εάν όμως ο αιτητής κατείχε τα προβλεπόμενα από τα Σχέδια Υπηρεσίας προσόντα θα είχε ενεστώς έννομο συμφέρον να καταχωρίσει και να προωθήσει την προσφυγή του.
Η επίδικη θέση Πρέσβη σύμφωνα με το Σχέδιο Υπηρεσίας, όπως έχω αναφέρει πιο πάνω, είναι θέση Πρώτου Διορισμού και Προαγωγής.
Για τον αιτητή στην προσφυγή αυτή ήταν θέμα προαγωγής, γιατί υπηρετεί στη Διπλωματική Υπηρεσία του Υπουργείου Εξωτερικών της Δημοκρατίας από τις 13/6/1961.
Για το ενδιαφερόμενο μέρος Μ. Ατταλίδη ήταν θέμα πρώτου διορισμού.
Τα απαιτούμενα από τα Σχέδια Υπηρεσίας για πλήρωση της επίδικης θέσης κατόπιν προαγωγής είναι:-
"Απαιτούμενα Προσόντα
Α. Για Πρώτο Διορισμό
(i)......
(ii).....
Β. Για Προαγωγή
(i) Πανεπιστημιακό Δίπλωμα ή Τίτλος σε κατάλληλο θέμα (π.χ. τα νομικά (περιλαμβανόμενου του "Barrister-at-Law"), τις πολιτικές, οικονομικές, κλασσικές επιστήμες κ.λ.π.), καθώς και συναφές μεταπτυχιακό Δίπλωμα ή Τίτλος."
Ο δικηγόρος του αιτητή, πρόβαλε τον ισχυρισμό ότι η Ε.Δ.Υ. αυθαίρετα και με κατάχρηση εξουσίας αποφάσισε ότι ο αιτητής κ. Υψαρίδης δεν κατείχε τα απαιτούμενα από το Σχέδιο Υπηρεσίας προσόντα κι έτσι τον απέκλεισε από την παραπέρα διαδικασία επιλογής. Από την άλλη, ο δικηγόρος της καθ' ης η αίτηση, εισηγήθηκε ότι σύμφωνα με τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, η ερμηνεία και εφαρμογή των Σχέδιων Υπηρεσίας ανήκει στην αποκλειστική δικαιοδοσία του όργανου που διορίζει ή προάγει, και μόνο η υπέρβαση των ακραίων ορίων της εξουσίας του αρμόδιου όργανου που οδηγεί σε ακυρότητα, δύναται να προκαλέσει την επέμβαση του Δικαστηρίου, θέση που είναι ορθή (βλέπε Mytides and Another v. Republic (1983), 3 C.L.R. 1096, σελ. 1111. Karis v. Republic (1985) 3 C.L.R. 496. Δημοκρατία ν. Θεοφανώς Κυπρή A.E. 876, απόφαση ημερ. 3/11/89. Λάρκος ν. Δημοκρατίας (1982) 3 Α.Α.Δ. 513, 519. Κώστα Τίφα ν. Δημοκρατίας, Υπ. Αρ. 16/89, απόφαση δόθηκε στις 28/2/90, δεν δημοσιεύτηκε ακόμα).
Στην επιστολή της Ε.Δ.Υ. προς το Γενικό Εισαγγελέα, ημερομηνίας 6/4/89, (Ερ.37 στον Π.Φ. 9524/ΙΙ του αιτητή Ηλία Υψαρίδη), διαβάζουμε στην παράγραφο 2 τα πιο κάτω:-
"Σύμφωνα με την πάγια τακτική της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, πανεπιστημιακά διπλώματα/τίτλοι/ προσόντα, που απονέμονται στο εξωτερικό θεωρούνται από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας ότι ικανοποιούν τον όρο 'Πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλος ή ισότιμο προσόν', όταν το εκπαιδευτικό ίδρυμα, το οποίο τα εκδίδει, είναι αναγνωρισμένο ως Πανεπιστήμιο ή ισότιμο από τις αρμόδιες αρχές της χώρας όπου λειτουργεί.
Ειδικά σ' ό,τι αφορά τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, το σύστημα της αναγνώρισης πανεπιστημιακού προσόντος παρουσιάζει ιδιομορφία υπό την έννοια ότι δεν υφίσταται ομοσπονδιακό όργανο που να επιλαμβάνεται τέτοιων θεμάτων. (Σύμφωνα με το Αμερικάνικο Σύνταγμα η αρμοδιότητα για θέματα Παιδείας εκχωρείται στις Πολιτείες) οι οποίες εγκρίνουν τη λειτουργία εκπαιδευτικών ιδρυμάτων με βάση τη νομοθεσία τους ('public authority in education is reserved to the States')."
Όπως φαίνεται στα πρακτικά της συνεδρίας της Ε.Δ.Υ., ημερομηνίας 29/5/1989 (παράρτημα 14 στην ένσταση), η Ε.Δ.Υ. αποφάσισε να ζητηθούν γραπτώς στοιχεία από το "Department of Education" της Πολιτείας της Καλιφόρνιας, μέσω του Υπουργείου Εξωτερικών.
Στο παράρτημα 11 της ένστασης υπάρχει η απάντηση του Πρέσβη της Δημοκρατίας στην Ουάσιγκτων, ημερομηνίας 16/6/1989, που αναφέρει μεταξύ άλλων τα πιο κάτω σχετικά με τα πτυχία του "Pacific Western University":-
"Our Honorary Consul General in Southern California Mr. A. Kyprianides, based on his research and information he received from the California State Board of Education, tells us that the Pacific Western University is recognized and legally authorized by the State of California"
Η πιο πάνω πληροφορία, εξασφαλίστηκε μέσω του Επίτιμου Γενικού Πρόξενου της Κύπρου στη Νότια Καλιφόρνια, κ. Κυπριανίδη, από το Αρμόδιο "State Board of Education" της Καλιφόρνιας, και επομένως, το πιο πάνω στοιχείο έπρεπε να παίξει σημαντικό ρόλο στη λήψη της τελικής απόφασης, από την Ε.Δ.Υ. στο υπό εξέταση θέμα, δηλαδή αν ο αιτητής κ. Υψαρίδης κατείχε πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλο, αφού η ίδια η Επιτροπή ζήτησε πληροφορίες, κατόπιν δικής της απόφασης, από το μόνο συνταγματικό καθορισμένο, ως αρμόδιο για Θέματα Παιδείας, που είναι η Πολιτεία.
Όπως αναφέρεται πιο πάνω, η Ε.Δ.Υ., σύμφωνα με πάγια τακτική της, θεωρεί ότι ικανοποιούν τον όρο "Πανεπιστημικό δίπλωμα ή τίτλος", τα πανεπιστημιακά διπλωματα/ιίτλοι/προσόντα, όταν το εκπαιδευτικό ίδρυμα, το οποίο τα εκδίδει, είναι αναγνωρισμένο ως πανεπιστήμιο ή ισότιμο από τις αρμόδιες αρχές της χώρας όπου λειτουργεί· και στην υπό εξέταση υπόθεση, όπως είδαμε στο παράρτημα 11 (πιο πάνω) το "Pacific Western University is recognized and legally authorized by the State of California".
Από όσα έχω αναφέρει πιο πάνω βγαίνει αβίαστα το συμπέρασμα, ότι η Ε.Δ.Υ. ήταν υποχρεωμένη να δεχθεί ότι, ο πανεπιστημιακός τίτλος του αιτητή ικανοποιούσε τις πρόνοιες του Σχεδίου Υπηρεσίας και δεν είχε άλλη λύση παρά να αποφασίσει ότι ο αιτητής κατείχε τα από το Σχέδιο Υπηρεσίας απαιτούμενα προσόντα. Επομένως, η Ε.Δ.Υ. ενήργησε υπό καθεστώς πλάνης περί τα πράγματα, θεωρώντας ότι ο αιτητής δεν είχε το απαιτούμενο από τα Σχέδια Υπηρεσίας προσόν, ενώ το είχε. Επίσης η Ε.Δ.Υ., με την πιο πάνω απόφασή της, υπερέβη τα ακραία όρια της διακριτικής της εξουσίας, λόγω κακής χρήσης της διακριτικής της εξουσίας.
Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή αυτή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται.
Προσφυγή Αρ. 797/89
Ένας από τους λόγους που ο αιτητής στην προσφυγή αυτή ζητά την ακύρωση της απόφασης της Ε.Δ.Υ. είναι ότι αυτή παρέλειψε να λάβει υπόψη τα Σχέδια Υπηρεσίας της θέσης, αναφορικά με τα προσόντα που απαιτούνται από αυτά και να τα εφαρμόσει σύμφωνα με τα πραγματικά γεγονότα της υπόθεσης. Σχετική με το λόγο αυτό είναι η παράλειψη της Ε.Δ.Υ. να λάβει υπόψη το επιπρόσθετο προσόν του αιτητή το οποίο, σύμφωνα με τα Σχέδια Υπηρεσίας της θέσης, θεωρείτο πλεονέκτημα. Είναι ο ισχυρισμός του αιτητή ότι η Ε.Δ.Υ. ούτε ερεύνησε το θέμα, ούτε έδωσε οποιαδήποτε αιτιολογία γιατί το αγνόησε.
Σύμφωνα με το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης, για την περίπτωση πρώτου διορισμού απαιτείται:-
" Α (i) Πανεπιστημιακό Δίπλωμα ή Τίτλος σε κατάλληλο θέμα (π.χ.) τα νομικά (περιλαμβανομένου του Barrister-at-Law), τις πολιτικές, οικονομικές, κλασσικές επιστήμες κ.λ.π.) καθώς και συναφές μεταπτυχιακό Δίπλωμα ή τίτλος.
A (ii) Άπταιστη γνώση της Ελληνικής ή Τουρκικής και άριστη γνώση της Αγγλικής. Καλή γνώση της Γαλλικής ή μιας άλλης ξένης γλώσσας θα αποτελεί επιπρόσθετο προσόν.
A(iii)
A (iv) Ικανοποιητική πείρα σε θέματα συναφή με τις δραστηριότητες του Υπουργείου Εξωτερικών θα αποτελεί επιπρόσθετο προσόν."
Το ενδιαφερόμενο μέρος Μ. Ατταλίδης διαθέτει:
1."Degree of Bachelor of Science (Economics) of London School of Economics and Political Science, University of London.
2. Degree of Doctor of Philosophy in Sociology of Princeton Uninersity, U.S.A.".
Ο αιτητής έχει τα πιο κάτω προσόντα:-
1. Πτυχείο Παντείου Σχολής στις Πολιτικές Επιστήμες, και
2. Δοκτοράτο του Διεθνούς Δικαίου από το Πανεπιστήμιο Παρισίων.
Επομένως το Δοκτοράτο του αιτητή είναι προσόν πέραν εκείνων που απαιτούνται από το Σχέδιο Υπηρεσίας.
Αναφορικά με το προσόν (Β(ii)) στο Σχέδιο Υπηρεσίας, ο αιτητής έχει άριστη γνώση της αγγλικής και εκτός απ' αυτό διαθέτει άριστη γνώση της γαλλικής ("Doctorate in Law - Paris University") και καλή γνώση των ακόλουθων γλωσσών:-
1. Τουρκική ("G.C.E. Turkish lower").
2. Ιταλική ("G.C.E. O.L.").
3. Ρωσσική ("Certificates in Russian Language of the Soviet Cultural Centre - three years" -).
4. Ισπανική.
Από τα πιο πάνω φαίνεται ότι ο αιτητής κατείχε και επιπρόσθετα προσόντα που δεν προβλέπονταν στο Σχέδιο Υπηρεσίας αλλά και επιπρόσθετο προσόν που προβλεπόταν από το Σχέδιο Υπηρεσίας (Καλή γνώση της γαλλικής ή μιας άλλης ξένης γλώσσας).
Αναφορικά με το μεταπτυχιακό δίπλωμα του ενδιαφερόμενου μέρους είναι η εισήγηση του δικηγόρου του αιτητή, ότι το Δοκτοράτο του ενδιαφερόμενου μέρους είναι στην "Κοινωνιολογία", θέμα που δεν είναι συναφές με το πανεπιστημιακό δίπλωμα "Bachelor of Science (Economics)", και ότι η Ε.Δ.Υ. σε καμμιά έρευνα δεν προέβηκε για να διαπιστώσει κατά πόσο το ενδιαφερόμενο μέρος ικανοποιούσε την πρόνοια αυτή του Σχεδίου Υπηρεσίας.
Αναφορικά με τη γλώσσα, (βλέπε A(ii) του Σχεδίου Υπηρεσίας), είναι ο ισχυρισμός του αιτητή, ότι το ενδιαφερόμενο μέρος δεν είχε άπταιστη γνώση της ελληνικής γλώσσας όπως επίσης ότι δεν είχε οποιαδήποτε γνώση της γαλλικής ή οποιασδήποτε ξένης γλώσσας εκτός της αγγλικής. Παρ' όλο που η ερμηνεία και εφαρμογή του Σχεδίου Υπηρεσίας είναι στην αποκλειστική αρμοδιότητα της Ε.Δ.Υ., αυτή δεν εξέτασε το θέμα αυτό. Επίσης η Ε.Δ.Υ., δεν φαίνεται από τα πρακτικά των συνεδριάσεών της, να έχει κάμει οποιαδήποτε έρευνα για να διαπιστώσει αν το ενδιαφερόμενο μέρος είχε το επιπρόσθετο προσόν που προνοείται στο A(iv) του Σχέδιου Υπηρεσίας, και για το οποίο υπάρχει αμφισβήτηση εκ μέρους του αιτητή. Επίσης δεν έχει δώσει καμμιά αιτιολογία για την παραγνώριση του επιπρόσθετου προσόντος του αιτητή στην προσφυγή αυτή.
Στην πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου Χρυστάλλα Χατζηγιάννη Ιωσήφ και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 317, στη σελ. 335 διαβάζουμε τα πιο κάτω:-
"Η Νομολογία μας πάνω στο ζήτημα του πρόσθετουπροσόντος όταν αυτό προβλέπεται από τα σχέδια υπηρεσίας ως πλεονέκτημα, είναι απόλυτα σταθερή. Η αρχή είναι πως, όταν το διορίζον όργανο αποφασίσει να επιλέξει υποψήφιο που δεν έχει πρόσθετο προσόν, πρέπει να δώσει πειστικούς λόγους ή ειδική αιτιολογία γι' αυτή του την απόφαση. Οι λόγοι δε αυτοί, πρέπει να εμφαίνονται στην αιτιολογία της απόφασης της Επιτροπής. Δεν μπορεί, δηλαδή, να συναχθούν από τα πρακτικά της Επιτροπής. Η αρχή αυτή υιοθετήθηκε στις πρωτόδικες αποφάσεις Tourpeki v. The Republic (1973) 3 CLR 592 και Omeros Nissiotis v. Republic (1977) 3 CLR 388, ενσωματώθηκε όμως για να καταστεί πλέον αδιαμφισβήτητη σε δύο πρόσφατες αποφάσεις της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Αυτές είναι η Αναθεωρητική Έφεση 525 Ανδρέας Γεωργίου κ.ά. ν. Δημοκρατίας που εκδόθηκε στις 16/6/89 και οι υποθέσεις με αριθμό 213/84 κ.ά. Ανδρέας Γεωργίου κ.ά. ν. Δημοκρατίας στις οποίες η απόφαση εκδόθηκε στις 31/ 7/89 και δεν έχει ακόμα δημοσιευτεί. Επίσης, στην υπόθεση Μαρίνας Ποτούδη κ.ά. ν. Δημοκρατίας που εκδόθηκε στις 30/3/90 από την Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, με σαφήνεια υιοθετείται η αρχή, όπως αυτή αναφέρεται στις δύο πιο πάνω υποθέσεις της Ολομέλειας."
'Οσον αφορά τα επιπρόσθετα προσόντα ενός υποψήφιου που δεν προβλέπονται σαν πλεονέκτημα από το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης, το θέμα έχει αποφασισθεί σε πολλές υποθέσεις (βλέπε Michaelides v. Republic (1987) 3 C.L.R. 2170. Nicos Dometakis v. The Republic of Cyprus, through the Public Service Commission (1988) 3 C.L.R. 2197. Κυπριακή Δημοκρατία μέσω Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας ν. Πέτρου Παπαμιχαήλ, Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 745, (Απόφαση δόθηκε στις 12 Απριλίου, 1989). Μίκης Ζαπίτης και Άλλος ν. Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας υποθ. αρ. 870/87 και 973/97 απόφαση δόθηκε 15.5.91, Λάμπρου Λαμπριανού και Άλλων ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1991) 4 Α.Α.Δ. 2394). Από αυτές φαίνεται ότι τα προσόντα αυτά είναι στοιχείο το οποίο πρέπει να λαμβάνεται υπόψη στην εκτίμηση της ικανότητας του υποψήφιου για την εκτέλεση των καθηκόντων του στη θέση, και ότι η αρχή που έχει την ευθύνη για το διορισμό σε μια θέση δεν μπορεί να παραγνωρίζει τα επιπρόσθετα αυτά προσόντα υποψήφιου τα οποία είναι σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης.
Μετά από προσεκτική μελέτη όλων των πρακτικών των συνεδριάσεων της Ε.Δ.Υ., των σχετικών με την πλήρωση των δύο κενών μόνιμων θέσεων Πρέσβη, διαπίστωσα ότι καμμιά αναφορά δεν γίνεται στα πρόσθετα προσόντα του αιτητή και ιδιαίτερα στο πρόσθετο προσόν που προβλέπεται από τα Σχέδια Υπηρεσίας ως επιπρόσθετο. Επίσης καμμιά αιτιολογία δεν δίδεται από την Ε.Δ.Υ. για την παραγνώριση του επιπρόσθετου προσόντος του αιτητή.
Για τους πιο πάνω λόγους η Προσφυγή Αρ. 797/89 επιτυγχάνει γιατί δεν έγινε η δέουσα έρευνα εκ μέρους της Ε.Δ.Υ., και για έλλειψη αιτιολογίας που είναι αναγκαία σε περίπτωση παραγνώρισης του επιπρόσθετου προσόντος του Σχεδίου Υπηρεσίας.
Με βάση όλα τα πιο πάνω οι προσφυγές επιτυγχάνουν και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται δηλαδή στις Προσφυγές Αρ. 738/89 και 797/89 ακυρώνεται ο διορισμός του κ. Ατταλίδη εις δε την Προσφυγή Αρ. 738/89 ακυρώνεται η προαγωγή του κ. Λυκούργου.
Οι καθ' ων η αίτηση να πληρώσουν τα έξοδα των αιτητών τα οποία να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
Προσφυγές επιτυγχάνουν. Έξοδα υπέρ των αιτητών.