ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αρχείο σε μορφή PDF - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


(1991) 4 ΑΑΔ 4049

16 Δεκεμβρίου, 1991

[ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ/στής]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

ΣΤΕΛΙΟΣ ΠΑΡΠΑΣ,

Αιτητής,

ν.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ

Καθ' ων η αίτηση.

(Υπόθεση Αρ. 93/91).

Διοικητική Πράξη — Εκτελεστή — Πληροφοριακή πράξη δεν περιέχει απόφαση που να δημιουργεί νέα νομική κατάσταση — Δεν είναι εκτελεστή — Δεν μπορεί να προσβληθεί με προσφυγή βάσει τον άρθρου 146 του Συντάγματος.

Προσφυγή βάσει του άρθρου 146 του Συντάγματος — Έννομο συμφέρον — Συναίνεση ή αποδοχή της πράξης — Το έννομο συμφέρον δεν δημιουργείται — Η αποδοχή της πράξης πρέπει να είναι ελεύθερη και ανεπιφύλακτη και να μην έλαβε χώρα κάτω από την πίεση επέλευσης επιβλαβών συνεπειών για τον αιτητή.

Μετά την εισαγωγή και εκτελωνισμό αναπηρικοί) οχήματος και αφού ο αιτητής κατέβαλε χωρίς καμία επιφύλαξη τους δασμούς που είχαν επιβληθεί από το Διευθυντή του Τμήματος Τελωνείων, με επιστολή του προς τον Υπουργό Οικονομικών ζήτησε την επιστροφή των περιπλέον δασμών που κατέβαλε για την εισαγωγή του ως άνω οχήματος. Η απορριπτική απάντηση του Υπουργείου Οικονομικών προσβλήθηκε με την παρούσα προσφυγή.

Οι καθ' ων η αίτηση πρόβαλαν προδικαστικές ενστάσεις ότι η προσβαλλόμενη επιστολή δεν ήταν εκτελεστή διοικητική πράξη αλλά πράξη πληροφοριακού χαρακτήρα, ότι η προσφυγή ήταν εκπρόθεσμη και ότι ο αιτητής στερείτο εννόμου συμφέροντος.

Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:

(1) Η πράξη πληροφοριακού χαρακτήρα, η οποία δεν περιέχει απόφαση που να δημιουργεί νέα νομική κατάσταση, δεν είναι εκτελεστή και ως εκ τούτου, δεν μπορεί να γίνει αντικείμενο προσφυγής με βάση το άρθρο 146 του Συντάγματος.

Η επιστολή του Υπουργού Οικονομικών ημερομηνίας 14.11.90, είναι κατά την άποψή μου, διευκρινιστική της προγενέστερης εκτελεστής απόφασης, με βάση την οποία ο αιτητής τελώνισε το αυτοκίνητό του και δεν παρήχθη οποιοδήποτε έννομο αποτέλεσμα γι' αυτόν, ούτε λήφθηκε οποιαδήποτε νέα απόφαση από μέρους της Διοίκησης.

(2) Ο αιτητής τη μόνη πράξη που θα μπορούσε να προσβάλει ήταν την απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, που του κοινοποιήθηκε στις 45.90, αλλά δεν το έπραξε εντός της τακτής προθεσμίας των 75 ημερών.

(3) Είναι βασική αρχή του διοικητικού δικαίου ότι απαραίτητη προϋπόθεση, σύμφωνα με την παράγραφο 2 του Άρθρου 146 του Συντάγματος για την καταχώρηση προσφυγής, είναι η ύπαρξη έννομου συμφέροντος στο πρόσωπο του αιτητή. Αν ο αιτητής συναίνεσε ή αποδέχθηκε την έκδοση της πράξης, το έννομο συμφέρον δεν δημιουργείται. Η αποδοχή της πράξης θα πρέπει να είναι ελεύθερη και ανεπιφύλακτη και να μην έλαβε χώρα κάτω από την πίεση της επέλευσης επιβλαβών συνεπειών για τον αιτητή.

Ο αιτητής στερείται έννομου συμφέροντος, ενόψει του γεγονότος ότι αποδέχτηκε την απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, αφού κατά τον τελωνισμό του οχήματός του κατάβαλε αδιαμαρτύρητα και χωρίς καμιά επιφύλαξη, τους δασμούς που του επιβλήθηκαν.

Προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.

Αναφερόμενες υποθέσεις:

Οικονομίδης ν. Δημοκρατίας (1980) 3 Α.Α.Δ. 219·

Φυλακτίδης ν. Δημοκρατίας (1984) 3 Α.Α.Δ. 1328·

Παναγή ν. Δημοκρατίας (1988) 3 Α.Α.Δ. 2338·

Varkas ν.  Δημοκρατίας (Προσφυγή Αρ.   170/86,  ημερομηνίας 21/2/90) ·

Gabbiano Overseas Ltd ν. Δημοκρατίας (Προσφυγή Αρ. 157/87, ημερομηνίας 19/4/90) ·

Gulf Agency Ltd ν. Δημοκρατίας (Προσφυγή Αρ. 954/88, ημερομηνίας 29/9/89)·

Κοζάκος ν. Δημοκρατίας (Προσφυγή Αρ. 159/89, ημερομηνίας 26/10/90).

Προσφυγή.

Προσφυγή εναντίον της απόφασης του καθ' ου η αίτηση με την οποίαν απέρριψε το αίτημα του αιτητή όπως του επιστραφούν οι περιπλέον δασμοί (pro rata) που κατέβαλε για την εισαγωγή αναπηρικού οχήματος.

Α.Σ. Αγγελίδης, για τον αιτητή.

Λ. Καουτζάνη (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.

Cur. adv. vult.

ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ. ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Ο αιτητής με την παρούσα προσφυγή ζητά:

"1. Δήλωση του δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση του καθ' ου η αίτηση η οποία κοινοποιήθηκε στον αιτητή με επιστολή ημερ. 14.11.90 και με την οποία απέρριψε το αίτημα του αιτητή όπως του επιστραφούν οι περιπλέον δασμοί (pro rata) που κατέβαλε ο αιτητής είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.

2. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η άρνηση και/ή παράλειψη των καθ' ων η αίτηση να επιστρέψουν στον αιτητή τους περιπλέον δασμούς (pro rata) που κατέβαλε και οι οποίοι ανέρχονται στο ποσό των £998.47 είναι άκυρη, παράνομη και πως ότι παραλείφθηκε θα πρέπει να διενεργηθεί.

3. Έξοδα."

Ο αιτητής υπέβαλε αίτηση για παραχώρηση ατέλειας σε αναπηρικό όχημα, δυνάμει του εδαφίου 09, της κλάσης 01, του Τέταρτου Πίνακα του περί Τελωνειακών Δασμών και Φόρων Καταναλώσεως Νόμου, σύμφωνα με το οποίο η έκταση της απαλλαγής αποφασίζεται από τον Υπουργό Οικονομικών, βάσει της οικονομικής κατάστασης του αιτητή.

Ο αιτητής κρίθηκε δικαιούχο πρόσωπο, μετά από εξέταση της αίτησης του από το Τμήμα Τελωνείων και ο Διευθυντής του Τμήματος Τελωνείων διαβίβασε επιστολή του προς το Υπουργείο Οικονομικών για καθορισμό της έκτασης της απαλλαγής. Ο Υπουργός Οικονομικών καθόρισε την έκταση της απαλλαγής με απόφασή του, η οποία διαβιβάστηκε στο Διευθυντή του Τμήματος Τελωνείων με επιστολή ημερ. 19.3.88 (Παράρτημα 2 στην ένσταση).

Με βάση την πιο πάνω απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, ο Διευθυντής του Τμήματος Τελωνείων διαβίβασε τη σχετική έγκριση στον αιτητή με επιστολή του ημερ. 5.4.87 (Παράρτημα 3 στην ένσταση).

Μετά από διαβήματα του αιτητή, ο Υπουργός Οικονομικών αναθεώρησε την αρχική του απόφαση και παραχώρησε στον αιτητή ποσοστό απαλλαγής από τους πληρωτέους δασμούς από 55 % σε 75 %.

Την απόφασή του αυτή κοινοποίησε στο Διευθυντή του Τμήματος Τελωνείων στις 9.4.90 (Παράρτημα 4 στην ένσταση).

Με τη σειρά του ο Διευθυντής του Τμήματος Τελωνείων, με επιστολή του προς τον αιτητή ημερ. 4.5.90, του κοινοποίησε τη νέα έγκριση, η οποία έχει ως ακολούθως:

"Αναφορικά με την αίτησή σας με ημερομηνία 15 Απριλίου, 1986 σας πληροφορώ ότι μετά από αρμόδια εξέταση έχετε κριθεί ως δικαιούχο πρόσωπο για τους σκοπούς του εδαφίου 01.09 του Τέταρτου Πίνακα του Περί Τελωνειακών Δασμών και Φόρων Καταναλώσεως Νόμου.

2. Ο Υπουργός Οικονομικών ασκώντας τις εξουσίες που του παρέχει το πιο πάνω εδάφιο αφού έλαβε υπόψη την οικονομική σας κατάσταση, αποφάσισε όπως ο εισαγωγικός δασμός και φόρος καταναλώσεως για ένα αναπηρικό όχημα τύπου MERCEDES 190D ιπποδυνάμεως 1997 κυβ. εκ. μειωθεί κατά 75% (εβδομήντα πέντε τοις εκατόν) εφόσον η δασμολογητέα αξία δεν υπερβαίνει τις £8,000.-. Για κάθε συμπληρωμένες £100, πέραν των £8,000, η απαλλαγή πάνω σε ολόκληρη τη δασμολογητέα αξία (C.I.F.) του οχήματος θα μειούται κατά μισή ποσοστιαία μονάδα (0.50%). (Από £8,000 μέχρι £8,099, καμμιά μείωση, από 8,100 μέχρι £8,199 μείωση 1/2 ποσοστιαία μονάδα (0.50%), από £8,200 μέχρι £8,299 μείωση 1 ποσοστιαία μονάδα (1%) κ.τ.λ.).

3. Η παρούσα έγκριση χορηγείται με τους όρους ότι:-

(α) Το όχημα θα διασκευαστεί ως ακολούθως: - Το κιβώτιο ταχυτήτων θα είναι αυτόματο.

(β) Το όχημα θα χρησιμοποιείται αποκλειστικά από σας και απαγορεύεται αυστηρά η οδήγησή του από άλλο πρόσωπο και δεν θα πωληθεί ή διατεθεί με οποιοδήποτε τρόπο χωρίς την προηγούμενη έγκριση του Τμήματος τούτου.

Παρακαλώ σημειώστε ότι η μη τήρηση των πιο πάνω όρων εν όλω ή εν μέρει καθιστά την παρούσα έγκριση άκυρη και οι αναλογούντες δασμοί και φόροι καταναλώσεως καθίστανται πληρωτέοι πάραυτα.

4. Για συμπλήρωση της αναγκαίας διαδικασίας και τελική διευθέτηση του θέματος παρακαλείσθε όπως επικοινωνήσετε με τον Ανώτερο Τελώνη του Επαρχιακού Τελωνείου της εκλογής σας.

5. Με την παρούσα ακυρούται η προηγούμενή μου έγκριση με τον ίδιο πιο πάνω αριθμό και ημερομηνία 5 Απριλίου 1988.

6. Η παρούσα έγκριση λήγει στις 23 Οκτωβρίου 1990."

Με βάση τη νέα έγκριση, ο αιτητής τελώνησε με διασάφηση εισαγωγής του Τελωνείου Λευκωσίας, στις 27.9.90, ένα όχημα MERCEDES 190D (Παράρτημα 6 στην ένσταση).

Αργότερα και συγκεκριμένα στις 15.10.90, ο αιτητής απόστειλε προς τον Υπουργό Οικονομικών την ακόλουθη επιστολή (Παράρτημα 7 στην ένσταση):

"Αναφερόμενος επί του ύπερθεν θέματος, λαμβάνω την τιμήν να φέρω εις γνώσιν Υμών τα ακόλουθα:-

Συμφώνως FORM C72A No. 386599 ημερομηνίας 27.9.90 του SENIOR COLLECTOR OF CUSTOMS AND EXCISE απέκτησα το εγκριθέν υφ' Υμών αυτοκίνητον. (Φωτοαντίγραφον της οποίας επισυνάπτεται).

Δέον να σημειωθή ότι, ο Διευθυντής Τμήματος Τελωνείων μου επέβαλεν επιπρόσθετον φορολογίαν (PRO RATA) 10% επί του εισαγωγικού δασμού, φόρου καταναλώσεως και φόρου πολυτελείας, επί της C.I.F. αξίας του αυτοκινήτου μου, ανερχόμενον εις 35% αντί 25% που εσείς μου εγκρίνατε, συμφώνως του εδαφίου 01.09 του Τετάρτου Πίνακα του Περί Τελωνειακών Δασμών και Φόρων Καταναλώσεως Νόμου, που σας παρέχει το εν λόγω εδάφιον.

Κατά την ταπεινή μου γνώμην, ο Διευθυντής του Τμήματος Τελωνείων, δεν είχεν κανέναν δικαίωμα ή εξουσίαν διά να μου επιβάλη το PRO RATA 10% περιπλέον της Υμετέρας εγκρίσεως καθ' ότι στερείται Νομικής Υπόστασης, ήτοι είναι παράνομον και αντισυνταγματικόν.

Ως εκ τούτου, αιτούμαι όπως δώσητε οδηγίας εις τον Διευθυντήν Τελωνείου ίνα μου επιστραφούν περιπλέον δασμοί (PRO RATA) που επλήρωσα, το συντομώτερον δυνατόν μετά του επιτοκίου των, δια να τα διαθέσω έναντι των υφισταμένων χρεών μου. (Βεβαιώσεις των οποίων επισυνάπτονται).

Εις περίπτωσιν κατά την οποίαν δεν θα μου επιστραφούν οι εν λόγω δασμοί (PRO RATA) θα χρησιμοποιήσω τα εις την διάθεσίν μου νόμιμα μέσα, δια διεκδίκησιν των αιτημάτων μου, μέσω της Οργάνωσης μου, ήτοι της Παγκύπριας Οργάνωσης Αποκαταστάσεως Παθόντων.

Ευελπιστών ότι η παρούσα μου θα τύχη της ευγενούς Υμών εγκρίσεως

Ευχαριστών Υμάς εκ των προτέρων."

Σε απάντηση αποστάληκε από το Υπουργείο Οικονομικών, κατόπιν οδηγιών του Γενικού Διευθυντή, η ακόλουθη επιστολή ημερ. 14.11.90 (Παράρτημα 8 στην ένσταση):

"Έχω οδηγίες να αναφερθώ στην επιστολή σας με ημερομηνία 15 Οκτωβρίου 1990 σχετικά με την απαλλαγή από εισαγωγικούς δασμούς και φόρους κατανάλωσης ενός αναπηρικού αυτοκινήτου με την απαλλαγή που σας παραχωρήθηκε με επιστολή του Διευθυντή Τμήματος Τελωνείων με αριθμό 01.09/869 και ημερομηνία 4 Μαΐου 1990 και διευκρινήσω ότι ο Υπουργός Οικονομικών, αφού έλαβε υπόψη την οικονομική σας κατάσταση, ενέκρινε απαλλαγή από τους πληρωτέους δασμούς για ένα αυτοκίνητο τύπου Mercedes 190D με ποσοστό εβδομήντα πέντε τοις εκατόν (75%).

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι με βάση τα αυστηρά οικονομικά κριτήρια η οικονομική σας κατάσταση δικαιολογούσε απαλλαγή μόνο κατά πενήντα πέντε τοις εκατόν (55%).

Η ευνοϊκή αυτή μεταχείριση κρίθηκε από τον Υπουργό δικαιολογημένη ενόψει του γεγονότος ότι η αναπηρία σας προκλήθηκε λόγω της συμμετοχής σας στην αντίσταση κατά του πραξικοπήματος τον Ιούλιο του 1974.

Όσον αφορά τη μείωση του ποσοστού της απαλλαγής στις περιπτώσεις που η αξία CIF του αυτοκινήτου υπερβαίνει τις £8,000, επιθυμώ να σας πληροφορήσω ότι πρόκειται για μέτρο που εφαρμόζεται γενικά μετά από σχετική απόφαση του Υπουργού, και συνεπώς η εντύπωση σας ότι ο εν λόγω περιορισμός της απαλλαγής οφείλεται σε αυθαίρετη απόφαση του Διευθυντή Τελωνείων, δεν είναι ορθή."

Είναι το περιεχόμενο της επιστολής αυτής που ο αιτητής προσβάλλει με την προσφυγή του.

Η δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση υπόβαλε τρεις προδικαστικές ενστάσεις και εισηγήθηκε, πως στην παρούσα υπόθεση υπάρχει έλλειψη εκτελεστότητας της προσβαλλόμενης πράξης, πως η προσφυγή είναι εκπρόθεσμη και πως ο αιτητής στερείται έννομου συμφέροντος.

Όσον αφορά την πρώτη εισήγηση, είναι η θέση της δικηγόρου των καθ' ων η αίτηση πως η προσβαλλόμενη πράξη δε συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη, αλλά, αποτελεί πράξη πληροφοριακού χαρακτήρα.

Ο δικηγόρος του αιτητή ισχυρίζεται πως η προσβαλλόμενη πράξη αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη. Διευκρινίζοντας ανάφερε πως ο αιτητής απρόοπτα και χωρίς προειδοποίηση διαπίστωσε, κατά τον τελωνισμό, την επιπλέον χρέωση που κλήθηκε να πληρώσει. Γι' αυτό προχώρησε σε νέα επιστολή- διαμαρτυρία, ζητώντας να του επιστραφούν οι επιπλέον δασμοί (PRO RATA) που πλήρωσε, ως αχρεωστήτως καταβληθέντες και/ή ως αξιωθέντες παράνομα. Μόλις δηλαδή στις 27.9.90 πληροφορήθηκε την αυθαίρετη αυτή τροποποίηση προς τα άνω του εισαγωγικού δασμού έστειλε την επιστολή του ημερ. 15.10.90, ζητώντας την άρση της, αφού επιβλήθηκε αντίθετα στην απόφαση του Υπουργού.

Ο αιτητής, πρόσθεσε, με την επιστολή του ημερ. 15.10.90, γνωστοποιούσε στον Υπουργό Οικονομικών την ενέργεια του Διευθυντή Τμήματος Τελωνείων να παραβεί την απόφασή του για αύξηση του ποσοστού μείωσης του δασμού σε 75%. Υπέβαλε, δηλαδή, στη Διοίκηση στοιχεία ουσιαστικά και νομικά για να διενεργήσει η Διοίκηση νέα έρευνα και να άρει την σε βάρος της παρανομία.

Ακόμα ισχυρίστηκε πως, με την επιστολή ημερ. 14.11.90, η Διοίκηση εξέδωσε την τελική εκτελεστή διοικητική πράξη της με το να απορρίψει το καθόλα νόμιμο αίτημα του αιτητή.

Είναι νομολογημένο πως πράξη πληροφοριακού χαρακτήρα, η οποία δεν περιέχει απόφαση που να δημιουργεί νέα νομική κατάσταση, δεν είναι εκτελεστή και ως εκ τούτου, δεν μπορεί να γίνει αντικείμενο προσφυγής με βάση το άρθρο 146 του Συντάγματος.

Στην υπόθεση Οικονομίδης ν. Δημοκρατίας (1980) 3 ΑΑΔ 219, αναφέρθηκαν τα ακόλουθα στη σελ. 223:

"It is well settled that a letter which is merely of an informative nature, and does not contain a decision creating a new legal situation, is not of an executory nature and, therefore, it cannot be made the subject matter of a recourse under Article 146 (see, in this respect, inter alia Koudounaris v. The Republic (1967) 3 CLR 479, 482, Lardis v. The Republic (1970) 3 CLR 356, 359, HadjiKyriacos and Sons Limited v. The Republic (1971)3 CLR 286, 290, The Republic v. Demetriou (1971) 3 CLR 219, 223, Theodorou v. The Attorney-General of the Republic (1974) 3 CLR 213, and Hadjipanayi v. The Municipal Committee of Nicosia (1974) 3 CLR 366, 375).

Επίσης βλέπε Στέλιος Φυλακτίδης ν. Δημοκρατίας (1984) 3 ΑΑΔ 1328, Ιωάννης Παναγή ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1988) 3 C.L.R. 2338, Monique Varkas ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 170/86, απόφαση δόθηκε στις 21.2.90, Gabbiano Overseas Ltd ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 157/87, απόφαση δόθηκε στις 19.4.90.

Στην υπό κρίση υπόθεση η αναθεωρημένη απόφαση του Υπουργού Οικονομικών κοινοποιήθηκε στο Διευθυντή του Τμήματος Τελωνείων με επιστολή ημερ. 9.4.90 (Παράρτημα 4 στην ένσταση) και ο Διευθυντής του Τμήματος Τελωνείων την κοινοποίησε στον αιτητή με επιστολή του ημερ. 4.5.90 (Παράρτημα 5 στην ένσταση). Ακολούθως ο αιτητής, με βάση την απόφαση αυτή, τελώνισε το αυτοκίνητό του στις 27.9.90.

Η επιστολή του Υπουργού Οικονομικών ημερ. 14.11.90, είναι κατά την άποψή μου, διευκρινιστική της προγενέστερης εκτελεστής απόφασης, με βάση την οποία ο αιτητής τελώνισε το αυτοκίνητό του και δεν παρήχθη οποιοδήποτε έννομο αποτέλεσμα γι' αυτόν, ούτε λήφθηκε οποιαδήποτε νέα απόφαση από μέρους της Διοίκησης.

Συνεπώς, ο αιτητής τη μόνη πράξη που θα μπορούσε να προσβάλει ήταν την απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, που του κοινοποιήθηκε στις 4.5.90, αλλά δεν το έπραξε εντός της τακτής προθεσμίας των 75 ημερών. Όμως, ο αιτητής και πάλι δεν θα μπορούσε να επιτύχει, γιατί στερείται έννομου συμφέροντος, ενόψει του γεγονότος ότι αποδέκτηκε την απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, αφού κατά τον τελωνισμό του οχήματός του κατάβαλε αδιαμαρτύρητα και χωρίς καμιά επιφύλαξη, τους δασμούς που του επιβλήθηκαν.

Στην υπόθεση Gulf Agency Ltd ν. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 954/88, ημερ. απόφασης 29.9.89, είχα την ευκαιρία να ασχοληθώ με το θέμα τούτο. Στη σελ. 6 της απόφασής μου αναφέρονται τα ακόλουθα:

"Είναι βασική αρχή του διοικητικού δικαίου ότι απαραίτητη προϋπόθεση, σύμφωνα με την παράγραφο 2 του Άρθρου 146 του Συντάγματος για την καταχώρηση προσφυγής, είναι η ύπαρξη έννομου συμφέροντος στο πρόσωπο του αιτητή. Αν ο αιτητής συναίνεσε ή αποδέχθηκε την έκδοση της πράξης, το έννομο συμφέρον δεν δημιουργείται. Η αποδοχή της πράξης θα πρέπει να είναι ελεύθερη και ανεπιφύλακτη και να μη έλαβε χώρα κάτω από την πίεση της επέλευσης επιβλαβών συνεπειών για τον αιτητή. (Βλ. μεταξύ άλλων, Μάρκου ν. Δημοκρατίας (1968) 3 ΑΑΔ 267, 276, Μυριάνθης ν. Δημοκρατίας (1977) 3 ΑΑΔ 165, Νεοκλέους ν. Δημοκρατίας (1980) 3 ΑΑΔ 497, 508, Χριστοδουλίδης ν. Δημοκρατίας (1985) 3 ΑΑΔ 1979, 1996, Δημητρίου ν. Δημοκρατίας (1986) 3 ΑΑΔ 920,925, Σαρκής ν. Συμβουλίου Βελτιώσεως Παραλιμνίου (1986) 3 ΑΑΔ 2457, 2462, Αλεξάνδρου ν. Δημοκρατίας (1986) 3 ΑΑΔ 2554, 2558, Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας (1929-1959) σελ. 260-261)".

(Επίσης βλέπε, Αριστείδης Κοζάκος ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 159/89, ημερ. απόφασης 26.10.90).

Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η προσφυγή θα πρέπει να απορριφθεί και υπό. τις περιστάσεις, δεν θα υπεισέλθω στην ουσία της υπόθεσης.

Η προσφυγή απορρίπτεται. Η επίδικη απόφαση επικυρώνεται.

Ο αιτητής να πληρώσει τα έξοδα της άλλης πλευράς. Τα έξοδα να υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή.

Προσφυγή απορρίπτεται. Έξοδα εναντίον του αιτητή.

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο