|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 4 ΑΑΔ 3675
19 Νοεμβρίου, 1991
[ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΟΛΩΜΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΟΣ,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υποθέσεις Αρ. 838/89,973/89).
Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας — Σχέδια Υπηρεσίας — Η ερμηνεία και εφαρμογή τους είναι έργο της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας — Το Ανώτατο Δικαστήριο δεν επεμβαίνει, ακόμη και αν διαφωνεί, σε εύλογα επιτρεπτή ερμηνεία της Επιτροπής (Βλ. Rolis Lewis ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 322).
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προσόντα — Σχέδια Υπηρεσίας — Το ζήτημα της κατοχής των προνοούμενων ως απαιτουμένων προσόντων είναι ζήτημα πραγματικό αναγόμενο στη διακριτική ευχέρεια της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας.
Ερμηνεία — Από τους κανόνες ερμηνείας των νόμων καθιερώνεται η γραμματική ερμηνεία — Οι νόμοι θα πρέπει κατ' αρχήν να ερμηνεύονται σύμφωνα με το απλό, γραμματικό και κατά κυριολεξία νόημα των λέξεων.
Λέξεις και Φράσεις — "Μεταπτυχιακή εκπαίδευση" — Σημαίνει εκπαίδευση που χρονικά και πραγματικά ακολουθεί τη βασική εκπαίδευση που οδηγεί στην απόκτηση του πρώτου διπλώματος ή πτυχίου — Η περίπτωση χρησιμοποίησης του όρου στο σχέδιο υπηρεσίας του Ανώτερου Κτηνιατρικού Λειτουργού.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Εμπιστευτικές Εκθέσεις — Ίδιο πρόσωπο ο αξιολογών και προσυπογράφων λειτουργός — Δυνατότητα που παρέχεται βάσει της Εγκυκλίου 491, παράγραφος 4(γ).
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Συστάσεις Προϊσταμένου — Δεν είναι απαραίτητο να περιέχουν ειδική αναφορά σε όλους τους υποψηφίους — Αρκεί η αναφορά σε εκείνους για τους οποίους υπάρχει πρόθεση συστάσεως.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Αρχαιότητα — Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας έχει καθήκον να συνεκτιμήσει τα τρία νομοθετημένα κριτήρια και εναπόκειται σε αυτήν να αποδώσει τέτοια σπουδαιότητα σε οποιαδήποτε από αυτά, όπως ήθελε κρίνει, νοουμένου ότι ασκεί ορθά τη διακριτική της ευχέρεια — Η αρχαιότητα είναι ένα από τα νομοθετημένα κριτήρια σε περιπτώσεις προαγωγής.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Συστάσεις Προϊσταμένου του Τμήματος — Σοβαρότατο στοιχείο κρίσεως της αξίας του υποψηφίου — Δεν μπορεί να παραγνωριστεί από την ΕΔΥ χωρίς ειδική αιτιολογία
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγή — Έκδηλη υπεροχή — Η έννοια της από την HadjiSavva v. Republic (βλ. και Rolis Lewis ν. Δημοκρατίας).
Αναθεωρητική Δικαιοδοσία — Δικαστικός έλεγχος — Το Ανώτατο Δικαστήριο δεν επεμβαίνει σε απόφαση της ΕΔΥ που λήφθηκε σύμφωνα με το νόμο και τα γεγονότα της υπόθεσης και ήταν εύλογα επιτρεπτή σε αυτήν.
Με τις προσφυγές αυτές, που συνεκδικάστηκαν λόγω συνάφειας, οι αιτητές ζήτησαν την ακύρωση της προαγωγής του ενδιαφερομένου μέρους, αντί' αυτών, στη μόνιμη θέση (Τακτ. Προυπ.) του Κτηνιατρικού Λειτουργού, Τμήμα Κτηνιατρικών Υπηρεσιών.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας τις προσφυγές, αποφάσισε ότι:
1. Η ερμηνεία και εφαρμογή των Σχεδίων Υπηρεσίας ανήκουν στην αρμοδιότητα της Επιτροπής και το Δικαστήριο τούτο, στην άσκηση της αναθεωρητικής του δικαιοδοσίας, δεν δίδει σ' αυτά διαφορετική ερμηνεία από εκείνη της Επιτροπής, εφόσον η ερμηνεία που δίδεται από την Επιτροπή είναι εύλογα επιτρεπτή, ακόμη και αν το Δικαστήριο τούτο έχει διαφορετική γνώμη.
2. Το ζήτημα κατοχής των απαιτούμενων από το Σχέδιο Υπηρεσίας προσόντων, είναι ζήτημα πραγματικό, το οποίο εμπίπτει μέσα στη διακριτική ευχέρεια της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας.
3. Οι κανόνες ερμηνείας των νόμων καθιερώνουν τη γραμματική ερμηνεία και επιτρέπουν παρέκκλιση από αυτή μόνο κάτω από ορισμένες συνθήκες. Οι νόμοι θα πρέπει να ερμηνεύονται σύμφωνα με το απλό, γραμματικό και κατά κυριολεξία νόημα των λέξεων.
"Μεταπτυχιακή εκπαίδευση", σύμφωνα με το απλό γραμματικό και κατά κυριολεξία νόημα της φράσης, σημαίνει εκπαίδευση ή οποία χρονικά και πραγματικά ακολουθεί τη βασική εκπαίδευση που οδηγεί στην απόκτηση του πρώτου διπλώματος ή πτυχίου και στη συγκεκριμμένη υπόθεση σημαίνει εκπαίδευση που έπεται του πρώτου βασικού πτυχίου στη κτηνιατρική.
Το Σχέδιο Υπηρεσίας της επίδικης θέσης δεν ζητούσε συγκεκριμμενο τύπο μεταπτυχιακού πανεπιστημιακού διπλώματος όπως, για παράδειγμα, Master' s Degree, αλλά μεταπτυχιακή εκπαίδευση σε κατάλληλη ειδικότητα. Το ενδιαφερόμενο μέρος παρακολούθησε δύο εκπαιδευτικά προγράμματα στην Ιστοπαθολογία και Animal Health.
Λαμβάνοντας υπόψη το λεκτικό του Σχεδίου Υπηρεσίας, η ερμηνεία που έδωσε σ' αυτό η Επιτροπή ήταν εύλογα επιτρεπτή. Ως εκ τούτου, δεν έχω λόγο να επέμβω στην άσκηση της αρμοδιότητας της Επιτροπής, στην εκτίμηση των γεγονότων και στην ερμηνεία που δόθηκε από αυτήν στο Σχέδιο Υπηρεσίας.
4. Σύμφωνα με την παράγραφο (3) της Εγκυκλίου 491 οι εμπιστευτικές εκθέσεις συντάσσονται από αξιολογούντες λειτουργούς και προσυπογράφονται από προσυπογράφοντες λειτουργούς, με εξαίρεση τις περιπτώσεις εκείνες όπου ο αξιολογών και προσυπογράφων λειτουργός είναι ένα και το αυτό πρόσωπο. Ο Προϊστάμενος του Τμήματος Κτηνιατρικών Υπηρεσιών εν προκειμένω είχε την απ' ευθείας γνώση των υπαλλήλων αυτών οπότε πληρούνται και οι απαιτήσεις της παραγράφου 4(γ) της Εγκυκλίου Αρ. 491.
Ο αιτητής δεν προσεκόμισε οποιαδήποτε αποκεικτικά στοιχεία, είτε ενώπιον της Επιτροπής είτε ενώπιον του Δικαστηρίου, που θα μπορούσαν να στηρίξουν την άποψη ότι ο Διευθυντής του Τμήματος, ο οποίος ενήργησε από διττή ιδιότητα, ως αξιολογών και προσυπογραφών λειτουργός, δεν είχε εξουσία να πράξει τούτο.
Εν πάση περιπτώσει, εκτός του γεγονότος ότι το στοιχείο αυτό ήταν κοινό για τον αιτητή Ορφανίδη, για το ενδιαφερόμενο μέρος, αλλά και για τον αιτητή Σολωμού, για κάποια σειρά ετών, μέχρι και το 1982, οι τρεις αυτοί υπάλληλοι καθ' όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας τους, αξιολογούντο συνεχώς σαν Εξαίρετοι υπάλληλοι. Επομένως, ακόμη και αν θεωρηθεί ότι υπήρχε οποιαδήποτε παρατυπία στη σύνταξη των εκθέσεων, αυτή ήταν στην προκειμένη περίπτωση επουσιώδης και δεν θα μπορούσε να επιφέρει ακύρωση της διοικητικής πράξης.
5. Εχει νομολογηθεί σε σειρά αποφάσεων, πως δεν είναι απαραίτητο για τον Διευθυντή να κάμει ειδική αναφορά κατά τις συστάσεις του σε όλους τους υποψηφίους, αλλά είναι αρκετό εάν αναφερθεί μόνο στους υποψήφιους που είχε πρόθεση να συστήσει.
6. Οι αιτητές και το ενδιαφερόμενο μέρος ήταν δημόσιοι υπάλληλοι. Η αρχαιότητα είναι ένα από τα νομοθετημένα κριτήρια σε περιπτώσεις προαγωγής. Η Επιτροπή έχει καθήκον να συνεκτιμήσει τα τρία κριτήρια, αξία-προσόντα-αρχαιότητα και εναπόκειται σ' αυτήν να αποδώσει τέτοια σπουδαιότητα σ' οποιαδήποτε από αυτά, όπως ήθελε κρίνει, νοουμένου ότι ασκεί ορθά τη διακριτική της ευχέρεια.
7. Οι συστάσεις του προϊσταμένου του Τμήματος είναι ένα σοβαρότατο στοιχείο κρίσεως, από αυτά που συνθέτουν την αξία του υποψηφίου και δεν μπορεί να παραγνωριστεί από την Επιτροπή χωρίς να δώσει ειδική αιτιολογία.
Η Επιτροπή είχε ενώπιόν της πλήρη εικόνα των ακαδημαϊκών προσόντων και της σταδιοδρομίας των υποψηφίων. Δεν τέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου κανένα στοιχείο και δεν συντρέχει κανένας λόγος που να καταδεικνύει ότι τα μέλη της Επιτροπής δεν συμπεριέλαβαν στις εκτιμήσεις τους όλα τα ενώπιόν τους στοιχεία ή ότι έσφαλαν στην εκτίμηση οποιωνδήποτε από αυτά.
Κανένας από τους αιτητές δεν έχει ικανοποιήσει το Δικαστήριο ότι έχει καταφανή υπεροχή έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους.
Η έννοια της έκδηλης υπεροχής έχει αναλυθεί στην υπόθεση HadjiSavva v. Republic (1982) 3 CLR 76, στη σελ. 78.
Οι αιτητές δεν έχουν ικανοποιήσει το Δικαστήριο ότι έχουν καταφανή υπεροχή έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους. Το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει σε απόφαση της Επιτροπής, η οποία λήφθηκε σύμφωνα με το Νόμο και τα γεγονότα της υπόθεσης και ήταν εύλογα επιτρεπτή σ'αυτήν.
Προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Frangoullides & Another v. Republic (1985) 3 CLR 1680·
Papaleontiou v. Republic (1987) 3 CLR 211·
Χατζηνέστορος κ.α. ν. Δημοκρατίας (Προσφυγές Αρ. 40/88, 80/88 και 177/88 ημερ. 12.4.89)·
Μιλτιάδους και Άλλος ν. Δημοκρατίας (Α.Ε. 789, 791 και 796 ημερ. 305.89)·
Μιχαήλ ν. Δημοκρατίας (Προσφυγή Αρ. 913/88, ημερ. 25.11.89)·
Lewis ν. Δημοκρατίας (Α.Β. 522, ημερ. 305.89)·
Petsas v. Republic, 3 R.S.C.C. 60·
Marabou Floating Restaurant Ltd v. Council of Ministers (1973) 3 CLR 397·
Argolis Estates Ltd v. Minister of Finance and Another (1977) 3 CLR 441·
Georghiou Real Estate Co Ltd & Another v. Republic (1978) 3 CLR 45·
Theodorides v. The Central Bank of Cyprus (1985) 3 CLR 721·
Δημοκρατία ν. Χρίστου (1991) 3 AAΔ 56·
Μαυρομμάτης και Άλλοι v. Δημοκρατίας (1991) 4 AAΔ 767·
Ζαχαρουδίου και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (Προσφυγή Αρ. 25/89 ημερ. 16.12.89)·
Πρέζας ν. Δημοκρατίας (Προσφυγή Αρ. 140/87, ημερ. 11.10.89)·
Παρούτη ν. Δημοκρατίας (Προσφυγή Αρ. 165/88, ημερ. 16.9.89)·
Στυλιανού ν. Δημοκρατίας (Προσφυγή Αρ. 915/88, ημερ. 15.9.89)·
Charalambides v. PSC (1985) 3 CLR 992·
Soteriades & Others v. PSC (1987) 3 CLR 1604·
Λαγός κ.α. ν. Δημοκρατίας, (Προσφυγές Αρ. 171/87,172/87,173/87 ημερ. 31.5.89)·
Othonos &. Another v. Republic (A.E. 720, ημερ. 19.4.89)·
Δημοκρατία ν. Σεκκίδη (1988) 3 ΑΑΔ 2136·
Βασιλείου ν. Δημοκρατίας (Προσφυγή Αρ. 508/88, ημερ. 26.4.89)·
Καμμίτσης κ,α. ν. ΟΓΑ (Προσφυγή Αρ. 724/86, ημερ. 25.11.89)·
Αργυρίδης ν. Δημοκρατίας (Προσφυγή Αρ. 23/88 ημερ. 30.9.89)·
Tapakis v. Republic (1987) 3 CLR 450·
Constantinou v. Republic (1980) 3 CLR 551 ·
Φωτίου & Άλλοι ν. Δημοκρατίας (Προσφυγές Αρ. 749/85 και 785/85, ημερ. 7.11.89)·
Κυπριανίδης ν. Δημοκρατίας (Προσφυγή Αρ. 188/89 ημερ. 13.12.89)·
Georghiou v. PSC (1976) 3 CLR 74·
Republic v. Zachariades (1986) 3 CLR 852·
Ζαβρός και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (Προσφυγές Αρ. 353/88 & 400/ 88, ημερ. 25.11.89)·
Στυλιανού ν. Δημοκρατίας (Προσφυγή Αρ. 915/88, ημερ. 15.9.89)·
Theodosiou v. Republic 2 CLR 44·
Ioannou v. Republic (1977) 3 CLR 61 ·
Δημοκρατία ν. Παπαμιχαήλ (ΑΕ Αρ. 745, ημερ. 12.4.89)·
Μουρτζής ν. Δημοκρατίας (Προσφυγή Αρ. 955/88 ημερ. 4.7.89)·
Σταύρου ν. Δημοκρατίας (Προσφυγή Αρ. 104/87, ημερ. 225.89)·
HadjiSavva v. Republic (1982) 3 CLR 76·
HadjiIoannou v. Republic (1983) 3 CLR 1041·
Savva & Another v. Republic (1985) 3 CLR 694·
Kyriacou v. Republic (1985) 3 CLR 830.
Προσφυγές.
Προσφυγές εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία προήγαγαν το ενδιαφερόμενο μέρος στη μόνιμη θέση Ανώτερου Κτηνιατρικού Λειτουργού αντί των αιτητών.
Α.Σ. Αγγελίδης, για τον αιτητή στην 838/89.
Α. Παναγιώτου, για τον αιτητή στην 973/89.
Α. Παπασάββας, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Αλ. Μαρκίδης, για το ενδιαφερόμενο μέρος.
Cur. adv. vult
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ. ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με τις προσφυγές αυτές, οι οποίες συνεκδικάστηκαν γιατί παρουσιάζουν κοινά σημεία γεγονότων και νόμου, οι αιτητές ζητούν την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (η "Επιτροπή") ημερ. 25.8.89, που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 6.10.89, με την οποία το ενδιαφερόμενο μέρος Λοΐζος Χ"Ζήνωνος προάχθηκε στη μόνιμη (Τακτικός Προϋπολογισμός) θέση Ανώτερου Κτηνιατρικού Λειτουργού, Τμήμα Κτηνιατρικών Υπηρεσιών, από 1.9.89.
Ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Γεωργίας και Φυσικών Πόρων, μέ επιστολή του ημερ. 3.10.87 (Παράρτημα 1), ζήτησε από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας να προβεί στις αναγκαίες ενέργειες για πλήρωση μιας κενής μόνιμης θέσης Ανώτερου Κτηνιατρικού Λειτουργού στο Τμήμα Κτηνιατρικών Υπηρεσιών. Η θέση ήταν θέση προαγωγής.
Αφού ακολουθήθηκε η νενομισμένη διαδικασία (Παραρτήματα 2 και 3), ο Πρόεδρος της αρμόδιας Τμηματικής Επιτροπής, με επιστολή του ημερ. 12.5.89, διαβίβασε προς την Επιτροπή έκθεση της Τμηματικής, η οποία σύστηνε κατ' αλφαβητική σειρά τέσσερις υποψηφίους, ανάμεσα στους οποίους περιλαμβάνονταν τόσο οι αιτητές όσο και το ενδιαφερόμενο μέρος (Παράρτημα 4).
Σε συνεδρίαση της με ημερομηνία 6.3.89 (Παράρτημα 5), η Επιτροπή, αφού έλαβε υπόψη τα πορίσματα της Τμηματικής και όλα τα ενώπιον της στοιχεία, αποφάσισε να εξετάσει το θέμα πλήρωσης της θέσης σε μεταγενέστερη συνεδρίαση, στην οποία να κληθεί να παραστεί και ο Διευθυντής του Τμήματος Κτηνιατρικών Υπηρεσιών.
Η Επιτροπή εξέτασε το θέμα πλήρωσης της πιο πάνω κενής θέσης στη συνεδρίαση της ημερ. 25.8.89 (Παράρτημα 6). Στα πρακτικά της συνεδρίασης της η Επιτροπή ανάφερε, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα σχετικά:
"Στη συνέχεια προσήλθε στη συνεδρίαση ο Διευθυντής του Τμήματος Κτηνιατρικών Υπηρεσιών κ. Κυριάκος Πολυδώρου.
Αυτός, αφού ενημερώθηκε για τα πιο πάνω και του υπενθυμίστηκε η απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας να ληφθεί υπόψη, επιπρόσθετα με τους συστηθέντες, και ο Κωνσταντίνος Πάλμας, ανάφερε τα εξής:
Όλοι οι υποψήφιοι έχουν το πλεονέκτημα. Με βάση τα τρία κριτήρια στο σύνολό τους συστήνει για προαγωγή το Λοΐζο Χ"Ζήνωνος.
Στο σημείο αυτό ο Διευθυντής αποχώρησε από τη συνεδρίαση.
Στη συνέχεια η Επιτροπή ασχολήθηκε με την αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων.
Η Επιτροπή εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το Φάκελο Πλήρωσης της θέσης, καθώς και τους Προσωπικούς Φακέλους και τις Εμπιστευτικές Εκθέσεις των υποψηφίων, και έλαβε επίσης υπόψη τα πορίσματα της Τμηματικής Επιτροπής και τη σύσταση του Διευθυντή.
Η Επιτροπή, με βάση τα ενώπιόν της στοιχεία, έκρινε ότι το πλεονέκτημα που προβλέπεται στο Σχέδιο Υπηρεσίας το διαθέτουν όλοι οι υποψήφιοι."
Ακολούθως, η Επιτροπή έλαβε υπόψη τις εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψηφίων και κατέγραψε αναλυτικά στα πρακτικά τις βαθμολογίες τους κατά τα τελευταία πέντε χρόνια. Αναφορικά με τους αιτητές και το ενδιαφερόμενο μέρος, η Επιτροπή σημείωσε τις ακόλουθες βαθμολογίες:
Αιτητές:
Σολωμού Ανδρέας: 1984 Έ" (10-2-0)
1985"Ε"( 9-3-0)
1986"Ε" (12-0-0)
1987"Ε" (10-2-0)
1988 "Ε" (12-0-0)
Ορφανίδης Ανδρέας Κ: 1984 "Ε" (11-1-0)
1985 "Ε" (11-1-0)
1986 "Ε" (12-0-0)
1987"Ε" (12-0-0)
1988"Ε" (11-1-0)
Ενδιαφερόμενο μέρος:
Χ"Ζήνωνος Λοΐζος: 1984 "Ε" (12-0-0)
1985 "Ε" ( 9-3-0)
1986"Ε" (12-0-0)
1987 "Ε" (11-1-0)
1988 "Ε" (12-0-0)
Η Επιτροπή έλαβε επίσης υπόψη τα προσόντα των υποψηφίων, καθώς και την αρχαιότητα τους.
Η Επιτροπή, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα ενώπιον της ουσιώδη στοιχεία, έκρινε με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολο τους (αξία, προσόντα, αρχαιότητα), ότι το ενδιαφερόμενο μέρος Λοΐζος Χ"Ζήνωνος, ο οποίος συστήθηκε από το Διευθυντή, υπερείχε των άλλων υποψηφίων και αποφάσισε να τον προαγάγει σαν τον πιο κατάλληλο στη μόνιμη θέση Ανώτερου Κτηνιατρικού Λειτουργού, στο Τμήμα Κτηνιατρικών Υπηρεσιών, από 1.9.89.
Σαν αποτέλεσμα της πιο πάνω προαγωγής, οι αιτητές καταχώρισαν τις παρούσες προσφυγές.
Είναι βασική εισήγηση των δικηγόρων των αιτητών ότι, τόσο η Επιτροπή όσο και ο Διευθυντής, ενήργησαν κάτω από πλάνη περί τα πράγματα σχετικά με την κατοχή από το ενδιαφερόμενο μέρος του Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης και υπέβαλαν πως, το ενδιαφερόμενο μέρος δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί κάτοχος του πλεονεκτήματος, για το λόγο ότι, η συμμετοχή του σε σύντομα δεκαπενθήμερα και δίμηνα σεμινάρια κτηνιατρικής, χωρίς απόκτηση σχετικού τίτλου, δεν αποτελούσε "μεταπτυχιακή εκπαίδευση σε κατάλληλη ειδικότητα".
Η παράγραφος (4) του Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης προβλέπει ότι: "Μεταπτυχιακή εκπαίδευσις εις καταλλήλους ειδικότητας θα θεωρήται πλεονέκτημα".
Από τον προσωπικό φάκελο του ενδιαφερόμενου μέρους προκύπτει ότι το ενδιαφερόμενο μέρος μεταξύ της 21.12.74 και της 20.2.75, παρακολούθησε στο Πανεπιστήμιο Τεχεράνης εκπαιδευτικό σεμινάριο (training course) του Near East Animal Production & Health Development Centre, με θέμα την ιστοπαθολογία και έτυχε σχετικού πιστοποιητικού παρακολούθησης.
Επίσης, όπως προκύπτει από τον προσωπικό του φάκελο, το ενδιαφερόμενο μέρος παρακολούθησε τις εργασίες σεμιναρίου στο θέμα "Animal Health", που έγινε στη Βαγδάτη από τις 5-19 Μαΐου, 1984 και έτυχε σχετικού πιστοποιητικού παρακολούθησης.
Υποστηρίχθηκε από το δικηγόρο της Δημοκρατίας και το δικηγόρο για το ενδιαφερόμενο μέρος πως η ερμηνεία που δόθηκε στη φράση "μεταπτυχιακή εκπαίδευσις", τόσο από την Τμηματική όσο και από τον Προϊστάμενο του Τμήματος και την Επιτροπή, ήταν εύλογα επιτρεπτή και σύμφωνη με τη νομολογιακά καθιερωμένη αρχή της γραμματικής ερμηνείας των νόμων.
Είναι βασική αρχή του διοικητικού δικαίου ότι, η ερμηνεία και εφαρμογή των Σχεδίων Υπηρεσίας ανήκουν στην αρμοδιότητα της Επιτροπής και το Δικαστήριο τούτο, στην άσκηση της αναθεωρητικής του δικαιοδοσίας, δεν δίδει σ' αυτά διαφορετική ερμηνεία από εκείνη της Επιτροπής, εφόσον η ερμηνεία που δίδεται από την Επιτροπή είναι εύλογα επιτρεπτή, ακόμη και αν το Δικαστήριο τούτο έχει διαφορετική γνώμη. (Βλ., μεταξύ άλλων, Frangoullides & Another v. R (1985) 3 CLR 1680, Papaleontiou v. R (1987) 3 CLR 211, Χατζηνέστορος κ.α. v. Δημοκρατίας, Υπ. Αρ. 40/88, 80/88 & 177/88, ημερ. 12.4.89, Μιλτιάδους κ.α. ν. Δημοκρατίας. Α.Ε. 789, 791 & 796, ημερ. 30.5.89, Ανδριανή Μιχαήλ ν. Δημοκρατίας, Υπ. Αρ. 913/88, ημερ. 25.11.89, που δεν έχουν ακόμη δημοσιευτεί επίσημα).
Στην πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Rolis Lewis ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 522, ημερ. 30.5.89, ο αδελφός Δικαστής κ. Πικής τόνισε τα ακόλουθα σχετικά με το θέμα αυτό:
"Η ερμηνεία των σχεδίων υπηρεσίας ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια του Σώματος που είναι επιφορτισμένο με την εφαρμογή τους. Δικαστική ευχέρεια για επέμβαση παρέχεται μόνο όταν το σώμα που διορίζει υπερβαίνει τα ακραία όρια που καθορίζει το σχέδιο, και ερμηνεύει τις πρόνοιές του με τρόπο αντινομικό προς την ορολογία του."
Είναι επίσης νομολογημένο ότι το ζήτημα κατοχής των απαιτούμενων από το Σχέδιο Υπηρεσίας προσόντων, είναι ζήτημα πραγματικό, το οποίο εμπίπτει μέσα στη διακριτική ευχέρεια της Επιτροπής. (Βλ., μεταξύ άλλων, Petsas v. R. ,3 RSCC 60 και Frangoullidesmi Papaleontiou, ανωτέρω).
Η Τμηματική Επιτροπή, στην επιστολή της με ημερ. 12.5.89 (Παράρτημα 4), πληροφόρησε, μεταξύ άλλων, την Επιτροπή, ότι όλοι οι συστηθέντες υποψήφιοι κατείχαν το πλεονέκτημα της μεταπτυχιακής εκπαίδευσης σε κατάλληλες ειδικότητες, σύμφωνα με το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης. Το όνομα του ενδιαφερόμενου μέρους περιλαμβανόταν.
Ο Διευθυντής του Τμήματος, την ημέρα λήψης της προσβαλλόμενης απόφασης, σύστησε για προαγωγή το ενδιαφερόμενο μέρος, αφού πρώτα δήλωσε πως όλοι οι υποψήφιοι είχαν το πλεονέκτημα.
Η Επιτροπή είχε ενώπιόν της, εκτός από την έκθεση της Τμηματικής, τη σύσταση και δήλωση του Διευθυντή, τους προσωπικούς και εμπιστευτικούς φακέλους των υποψηφίων. Η Επιτροπή, με βάση τα στοιχεία αυτά, έκρινε ότι το πλεονέκτημα που προβλεπόταν από το Σχέδιο Υπηρεσίας, το διέθεταν όλοι οι υποψήφιοι.
Σύμφωνα με την κρατούσα νομολογία, οι κανόνες ερμηνείας των νόμων καθιερώνουν τη γραμματική ερμηνεία και επιτρέπουν παρέκκλιση από αυτή μόνο κάτω από ορισμένες συνθήκες. Οι νόμοι θα πρέπει να ερμηνεύονται σύμφωνα με το απλό, γραμματικό και κατά κυριολεξία νόημα των λέξεων. (Βλ., μεταξύ άλλων, Marabou Floating Restaurant Ltd v. Council of Ministers (1973) 3 CLR 397, 405-406, Argolis Estates Ltd v. Minister of Finance & Another (1977) 3 CLR 441,450, Georghiou Real Estate Co. Ltd & Another v. R. (1978) 3 CLR 45, 46, Haris Theodorides v. The Central Bank of Cyprus (1985) 3 CLR 721, 722).
'Μεταπτυχιακή εκπαίδευση', σύμφωνα με το απλό γραμματικό και κατά κυριολεξία νόημα της φράσης, σημαίνει εκπαίδευση η οποία χρονικά και πραγματικά ακολουθεί τη βασική εκπαίδευση που οδηγεί στην απόκτηση του πρώτου διπλώματος ή πτυχίου και στη συγκεκριμμένη υπόθεση σημαίνει εκπαίδευση που έπεται του πρώτου βασικού πτυχίου στη κτηνιατρική. (Βλέπε σχετικά, Δημοκρατία ν. Γεώργιου Χρίστου (1991) 3 Α.Α.Δ. 56, Γεώργιου Μαυρομμάτη & άλλων ν. ΕΔΥ (1991) 4 Α.Α.Δ. 767, Μιχαήλ Ζαχαρουδίου κ.α. ν. ΕΔΥ, Υπ. Αρ. 25/89, ημερ. 16.12.89, Ιωάννη Πρέζα ν. ΕΕΥ, Υπ. Αρ. 140/87, ημερ. 11.10.89, Ελένης Παρούτη ν. ΕΔΥ, Υπ. Αρ. 165/88, ημερ. 16.9.89, Ανδρέα Στυλιανού ν. ΕΔΥ, Υπ. Αρ. 915/88, ημερ. 15.9.89, που δεν έχουν ακόμη δημοσιευτεί επίσημα).
Το Σχέδιο Υπηρεσίας της επίδικης θέσης δεν ζητούσε συγκεκριμμένο τύπο μεταπτυχιακού πανεπιστημιακού διπλώματος όπως, για παράδειγμα, Master's Degree, αλλά μεταπτυχιακή εκπαίδευση σε κατάλληλη ειδικότητα. Το ενδιαφερόμενο μέρος παρακολούθησε, όπως προανάφερα, δύο εκπαιδευτικά προγράμματα στην Ιστοπαθολογία και Animal Health.
Λαμβάνοντας υπόψη το λεκτικό του Σχεδίου Υπηρεσίας, είμαι της γνώμης ότι η ερμηνεία που έδωσε σ' αυτό η Επιτροπή ήταν εύλογα επιτρεπτή. Ως εκ τούτου, δεν έχω λόγο να επέμβω στην άσκηση της αρμοδιότητας της Επιτροπής, στην εκτίμηση των γεγονότων και στην ερμηνεία που δόθηκε από αυτήν στο Σχέδιο Υπηρεσίας.
Ένας άλλος λόγος, στο οποίο ο αιτητής Ορφανίδης στήριζε την προσφυγή του, ήταν ότι στον κατάλογο των υποψηφίων, ο οποίος στάληκε από τον Γραμματέα της ΕΔΥ στον Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Γεωργίας και Φυσικών Πόρων σαν Πρόεδρο της Τμηματικής Επιτροπής (Βλ. Παράρτημα 3 στην ένσταση), δεν υπήρχε βεβαίωση ("no certificate") ότι το ενδιαφερόμενο μέρος ήταν κάτοχος διπλώματος κτηνιατρικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και επομένως, τόσο ο Διευθυντής όσο και η Επιτροπή, ενήργησαν κάτω από πλάνη περί τα πράγματα σχετικά με τα προσόντα του ενδιαφερόμενου μέρους.
Θεωρώ ότι καμμιά πλάνη δεν έχει αποδειχθεί, γιατί, άσχετα του αν το ενδιαφερόμενο μέρος όντως είχε τέτοια βεβαίωση ή δίπλωμα, δεν υπήρξε καμμιά αμφισβήτηση από μέρους των καθ' ων η αίτηση ότι το ενδιαφερόμενο μέρος είχε το προσόν αυτό. Απλώς εκείνο που αναφέρθηκε στους πίνακες ήταν ότι δεν υπήρξε επισυνημμένο δίπλωμα και όχι ότι δεν το κατείχε.
Ο δικηγόρος του αιτητή Ανδρέα Σολωμού πρόβαλε τον ισχυρισμό πως οι εμπιστευτικές εκθέσεις του ενδιαφερόμενου μέρους, στις οποίες βασίστηκε η Επιτροπή για τη λήψη της επίδικης απόφασης, ήταν παράνομες και ουσιαστικά παράτυπες για το λόγο ότι συντάχθηκαν από τον Διευθυντή του Τμήματος υπό τη διπλή ιδιότητα του αξιολογούντος και προσυπογράφοντος λειτουργού, κατά παράβαση και πλήρη αντίθεση προς τις κανονιστικές διατάξεις της Εγκυκλίου 491 για την ετοιμασία και υποβολή των εμπιστευτικών εκθέσεων για δημόσιους υπαλλήλους.
Σύμφωνα με την παράγραφο (3) της Εγκυκλίου, οι εμπιστευτικές εκθέσεις συντάσσονται από αξιολογούντες λειτουργούς και προσφυπογράφονται από προσυπογράφοντες λειτουργούς, με εξαίρεση τις περιπτώσεις εκείνες όπου ο αξιολογών και ο προσυπογράφων λειτουργός είναι ένα και το αυτό πρόσωπο.
Σύμφωνα με την παράγραφο 4(γ) της Εγκυκλίου:
"Προσυπογράφων Λειτουργός δέον να είναι ο αμέσως ανώτερος του Αξιολογούντος Λειτουργού εποπτεύων λειτουργός, ιεραρχικώς ή διοικητικώς υπεύθυνος ή ιεραρχικώς προϊστάμενος του οικείου κλάδου ή υποδιαιρέσεως της υπηρεσίας. Εις Υπουργείον, Ανεξάρτητον Γραφείον η Υπηρεσίαν εις την οποίαν ο Προϊστάμενος αυτής έχει απ' ευθείας γνώσιν της εργασίας του αξιολογουμένου υπαλλήλου, ο Προσυπογράφων Λειτουργός δύναται να είναι ο οικείος Προϊστάμενος:
Νοείται ότι εν περιπτώσει καθ' ην Προσυπογράφων Λειτουργός δεν είναι ο οικείος Προϊστάμενος, ούτος δύναται, νοουμένου ότι έχει γνώσιν της επιδόσεως του υπαλλήλου, να εκφέρη τας απόψεις του."
Πράγματι, όπως έχω διαπιστώσει από τη μελέτη των προσωπικών φακέλων και των εμπιστευτικών εκθέσεων που τέθηκαν ενώπιον μου, το ενδιαφερόμενο μέρος Χατζηζήνωνος αξιολογείτο καθ' όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του στις Κτηνιατρικές Υπηρεσίες από το Διευθυντή του Τμήματος κ. Πολυδώρου. Το ενδιαφερόμενο μέρος ασκούσε καθήκοντα κλινικής εργασίας στην Κλινική Λευκωσίας, ήταν υπεύθυνος παραλαβής όλων των παραλαμβανομένων από το Τμήμα ειδών και εκπροσωπούσε τον Διευθυντή σε διάφορες επιτροπές εκτός Τμήματος. Από τη φύση των πιο πάνω καθηκόντων του, γίνεται φανερό πως ο Διευθυντής του Τμήματος κ. Πολυδώρου, είχε άμεση γνώση και εποπτεία της εργασίας του υπαλλήλου αυτού.
Το ίδιο θα μπορούσε να λεχθεί και για τον αιτητή Ανδρέα Ορφανίδη, του οποίου αξιολογών και προσυπογράφων λειτουργός, καθ' όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του, ήταν επίσης ο Διευθυντής κ. Πολυδώρου. Ο υπάλληλος αυτός ασκούσε καθήκοντα στην Κεντρική Διεύθυνση σε θέματα Κτηνιατρικής Δημόσιας Υγείας, ήταν επίσης τοποθετημένος στην Επαρχία Λευκωσίας και εκπροσωπούσε συχνά τον Διευθυντή σε διάφορες συσκέψεις. Από τη φύση των καθηκόντων του, είναι φανερό ότι ο Διευθυντής είχε άμεση γνώση της εργασίας του.
Ο αιτητής Ανδρέας Σολωμού, ο οποίος πρόβαλε και τον υπό εξέταση ισχυρισμό, αξιολογείτο και αυτός μέχρι το έτος 1987 από τον Διευθυντή κ. Πολυδώρου, μόνον. Έκτοτε και μέχρι το 1988, ο αιτητής αξιολογείτο από τον κ. Γ. Παπαδόπουλο, Ανώτερο Κτηνιατρικό Λειτουργό και από τον Διευθυντή κ. Πολυδώρου, σαν προσυπογράφοντα λειτουργό. Ο αιτητής Σολωμού ήταν υπεύθυνος του Κτηνιατρικού Εργαστηρίου Λεμεσού, υπεύθυνος του κλάδου πτηνοπαθολογίας Λεμεσού-Πάφου και ασκούσε διοικητικά και άλλα καθήκοντα στην απουσία του Επαρχιακού Κτηνιατρικού Λειτουργού. Ως εκ της φύσεως των πιο πάνω καθηκόντων του στην Επαρχία ο αιτητής Σολωμού, εύλογο ήταν να αξιολογείται από τον ιεραρχικά ανώτερο του, ο οποίος ήταν και ο εποπτεύων τον υπάλληλο λειτουργός.
Από όσα πιο πάνω ειπώθηκαν εξάγεται το συμπέρασμα ότι, ο Προϊστάμενος του Τμήματος Κτηνιατρικών Υπηρεσιών κ. Πολυδώρου, είχε την απαιτούμενη απευθείας γνώση των υπαλλήλων Ορφανίδη και Χατζηνέστορος, γεγονός το οποίο συνάδει προς την παράγραφο 4(γ) της Εγκυκλίου Αρ. 491, την οποία παράθεσα πιο πάνω.
Για το ίδιο θέμα, παραπέμπω σχετικά στις αποφάσεις:
α) Theodoulos Charalambides v. PSC (1985) 3 CLR 992, όπου στη σελίδα 1004, αναφέρθηκαν τα ακόλουθα:
"It is clear from the above provision that there are cases in which the reporting officer and the counter-signing officer may be one and the same person, especially in small departments where such person has direct knowledge of the work of the officer and can express a responsible and valid opinion about the work and abilities of the officer and there is no other supervising officer holding a rank immediately higher to that of the person concerned. What, therefore, poses for consideration is whether Mr. Aristidou in this particular case discharged his duty properly as reporting and countersigning officer or whether there was another officer of higher rank supervising the applicant who had direct knowledge of the work of the applicant and could express an opinion about his work."
β) Soteriades & Others v. PSC (1987) 3 CLR 1604, στη σελ. 1612:
"Equally unsuccessful is the case for the applicants concerning the preparation of the reports on Mr. Pastos for the years 1979 and 1980. The reports for both years were prepared and countersigned by one and the same officer. This course is permitted by the regulations (Reg. 3(1) and 4(c)), whenever the hierarchical exigencies of the service make it unavoidable. This occurs whenever the reporting officer is also the Head or Acting Head of the Department. Nothing was placed before the respondents or the Court for that matter to suggest that the office who acted in the dual capacity lacked authority to do so. In view of the above, I conclude that the respondents did not misconceive the facts relevant to the confidential reports on interested party Pastos; consequently, they could properly have regard to them in the discharge of their duty to fill the posts in question."
Επίσης, βλέπε, Ανδρέας Λαγός κ.α. ν. ΕΔΥ, Υπ. Αρ. 171/87, 172/87, 173/87, ημερ. 31.8.89 και Stavros Othonos & Another v. PSC, Υπ. Αρ. 72α ημερ. 19.4.89.
Ο αιτητής, ο οποίος ήγειρε αυτό το λόγο ακύρωσης, δεν προοεκόμισε οποιαδήποτε αποδεικτικά στοιχεία, είτε ενώπιον της Επιτροπής είτε ενώπιον του Δικαστηρίου, που θα μπορούσαν να στηρίξουν την άποψη ότι ο Διευθυντής του Τμήματος, ο οποίος ενήργησε υπό διττή ιδιότητα, δεν είχε εξουσία να πράξει τούτο.
Εν πάση περιπτώσει, εκτός του γεγονότος ότι το στοιχείο αυτό ήταν κοινό για τον αιτητή Ορφανίδη, για το ενδιαφερόμενο μέρος, αλλά και για τον αιτητή Σολωμού, για κάποια σειρά ετών, μέχρι και το 1982, οι τρεις αυτοί υπάλληλοι καθ' όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας τους, αξιολογούντο συνεχώς σαν Εξαίρετοι υπάλληλοι. Επομένως, ακόμη και αν θεωρηθεί ότι υπήρχε οποιαδήποτε παρατυπία στη σύνταξη των εκθέσεων, αυτή ήταν στην προκειμένη περίπτωση επουσιώδης και δεν θα μπορούσε να επιφέρει ακύρωση της διοικητικής πράξης. (Βλ., μεταξύ άλλων, Δημοκρατία ν. Σεκκίδη, (1988) 3 C.L.R. 2136, Χαράλαμπος Βασιλείου ν. ΕΔΥ, Υπ. Αρ. 508/88, ημερ. 26.4.89, Κώστας Καμμίτσης κ.α. ν. ΟΓΑ, Υπ. Αρ. 724/86, ημερ. 25.11.89, Ρένος Αργυρίδης ν. ΕΔΥ, Υπ. Αρ. 23/88, ημερ. 30/9/89, οι οποίες δεν έχουν ακόμη δημοσιευτεί επίσημα).
Ο επόμενος ισχυρισμός των αιτητών είναι ότι οι συστάσεις του Διευθυντή υπέρ του ενδιαφερόμενου μέρους ήταν αυθαίρετες, αναιτιολόγητες, αντίθετες προς το περιεχόμενο των φακέλων και χωρίς πραγματική σύγκριση μεταξύ των υποψηφίων.
Έχει νομολογηθεί σε σειρά αποφάσεων, πως δεν είναι απαραίτητο για τον Διευθυντή να κάμει ειδική αναφορά κατά τις συστάσεις του σε όλους τους υποψηφίους, αλλά είναι αρκετό εάν αναφερθεί μόνο στους υποψήφιους που είχε πρόθεση να συστήσει (Βλ. Tapakis v. R. (1987) 3 CLR 450, 456, Constantinou v. R. (1980) 3 CLR 551, 561, Α. Φωτίου & Άλλοι ν. ΕΔΥ,, Υπ. Αρ. 749/85 και 785/85, ημερ. 7.11.89 και Σάββας Κυπριανίδης ν. ΕΔΥ, Υπ. Αρ. 188/89, ημερ. 13.12.89, οι οποίες δεν έχουν ακόμη επίσημα δημοσιευτεί).
Επιπλέον, από ότι φαίνεται από τους φακέλους που τέθηκαν ενώπιόν μου, τόσο οι αιτητές όσο και το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχαν τα προσόντα, καθώς και το πλεονέκτημα της θέσης. Από πλευράς αξίας, τόσον οι αιτητές όσο και το ενδιαφερόμενο μέρος αξιολογούντο συνεχώς σαν "Εξαίρετοι", όχι μόνον κατά τα τελευταία πέντε χρόνια, αλλά καθόλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας τους.
Όσον αφορά το θέμα της αρχαιότητας, το ενδιαφερόμενο μέρος διορίστηκε στην προηγούμενη θέση Κτηνιατρικού Λειτουργού 2ης Τάξης την 1.6.69, γεγονός που τον καθιστά κατά εννιά μήνες αρχαιότερο του αιτητή Σολωμού, ο οποίος διορίστηκε στην πιο πάνω θέση την 16.3.70 και κατά ένα χρόνο και πέντε μήνες αρχαιότερο του αιτητή Ορφανίδη, ο οποίος διορίστηκε στην ίδια θέση την 16.11.70.
Ενόψει των πιο πάνω, θεωρώ ότι ο ισχυρισμός των αιτητών ότι οι συστάσεις του Διευθυντή ήταν αυθαίρετες και αντίθετες προς το περιεχόμενο των φακέλων, δεν ευσταθεί.
Οι αιτητές και το ενδιαφερόμενο μέρος ήταν δημόσιοι υπάλληλοι. Η αρχαιότητα είναι ένα από τα νομοθετημένα κριτήρια σε περιπτώσεις προαγωγής. Η Επιτροπή έχει καθήκον να συνεκτιμήσει τα τρία κριτήρια, αξία-προσόντα-αρχαιότητα και εναπόκειται σ' αυτήν να αποδώσει τέτοια σπουδαιότητα σ' οποιαδήποτε από αυτά, όπως ήθελε κρίνει, νοουμένου ότι ασκεί ορθά τη διακριτική της ευχέρεια. (Βλ. Odysseas Georghiou v. PSC (1976) 3 CLR 74, R. v. Zachariades (1986) 3 CLR 852, Ζαβρός κ.α. ν. ΕΔΥ Υπ. Αρ. 353/88 & 400/88, ημερ. 25.11.89, Ανδρέας Στυλιανού ν. ΕΔΥ Υπ. Αρ. 915/88, ημερ. 15.9.89).
Οι συστάσεις του προϊσταμένου του Τμήματος είναι ένα σοβαρότατο στοιχείο κρίσεως, από αυτά που συνθέτουν την αξία του υποψηφίου και δεν μπορεί να παραγνωριστεί από την Επιτροπή χωρίς να δόσει ειδική αιτιολογία (Βλ. Theodosiou v. Republic, 2 CLR 44, Ioannou v. R. (1977) 3 CLR 61, Δημοκρατία ν. Πέτρος Παπαμιχαήλ, A.E. Αρ. 745, ημερ. 12.4.89, Μάριος Μουρτζής ν. Δημοκρατίας, Υπ. Αρ. 955/88, ημερ. 4.7.89, Έλενα Σταύρου ν. ΕΔΥ, Υπ. Αρ. 104/87, ημερ. 22.5.89).
Η Επιτροπή είχε ενώπιόν της πλήρη εικόνα των ακαδημαϊκών προσόντων και της σταδιοδρομίας των υποψηφίων. Δεν τέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου κανένα στοιχείο και δεν συντρέχει κανένας λόγος που να καταδεικνύει ότι τα μέλη της Επιτροπής δεν συμπεριέλαβαν στις εκτιμήσεις τους όλα τα ενώπιον τους στοιχεία ή ότι έσφαλαν στην εκτίμηση οποιωνδήποτε από αυτά.
Κανένας από τους αιτητές δεν έχει ικανοποιήσει το Δικαστήριο ότι έχει καταφανή υπεροχή έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους.
Η έννοια της έκδηλης υπεροχής έχει αναλυθεί στην υπόθεση HadjiSavva v. R. (1982) 3 CLR 76, στη σελ. 78 και έχει ως εξής σε ελληνική μετάφραση:
"Η υπεροχή πρέπει να είναι τέτοιας φύσης που να βγαίνει από κάθε άποψη από το συνδυασμένο αποτέλεσμα της αξίας, προσόντων και αρχαιότητα των προσώπων που συναγωνίζονται για προαγωγή· με άλλες λέξεις, πρέπει να βγαίνει ως αναντίρρητο γεγονός, τόσο πειστικό που να εντυπωσιάζει κάποιο από την πρώτη ματιά.
Επειδή με τη φράση ' έκδηλη υπεροχή' εννοείται η υπεροχή ενός προσώπου, για να ευσταθήσει ισχυρισμός αυτού του είδους, πρέπει να είναι αυταπόδεικτος και προφανής από την εξέταση των φακέλλων των υποψηφίων."
(Βλ., επίσης, HadjiΙoannou v. R. (1983) 3 CLR 1041, 1046, Μάριος Μουρτζής ν. ΕΔΥ, Υπ. Αρ. 955/88, ημερ. 4.7.89 και Rolis Lewis ν. Δημοκρατίας, απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Α.Ε. 522, ημερ. 30.5.89, όπου τονίστηκε ότι η υπεροχή "τεκμηριώνεται ως έκδηλη όταν μετά από συνεκτίμηση όλων των σχετικών στοιχείων και σύγκριση μεταξύ του αιτητή και του ενδιαφερομένου, η υπεροχή του αιτητή είναι αντικειμενικά αναντίλεκτη και αυταπόδεικτη").
Η προσβαλλόμενη απόφαση περιέχει επαρκή αιτιολογία, η οποία συμπληρώνεται από τους διοικητικούς φακέλους. (Βλ. Savva & Another v. R. (1985) 3 CLR 694, Kyriacou v. R. (1985) 3 CLR 830).
Οι αιτητές δεν έχουν ικανοποιήσει το Δικαστήριο ότι έχουν καταφανή υπεροχή έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους. Το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει σε απόφαση της Επιτροπής, η οποία λήφθηκε σύμφωνα με το Νόμο και τα γεγονότα της υπόθεσης και ήταν εύλογα επιτρεπτή σ' αυτήν.
Η επίδικη απόφαση ήταν εύλογα επιτρεπτή στην Επιτροπή και λήφθηκε μέσα στα ορθά όρια άσκησης της διακριτικής της ευχέρειας.
Οι προσφυγές αποτυγχάνουν και απορρίπτονται. Η επίδικη πράξη επικυρώνεται.
Δεν επιδικάζονται έξοδα.
Προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.