|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 4 ΑΑΔ 3366
22 Οκτωβρίου, 1991
[ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΒΙΚΤΩΡΑΣ ΒΑΡΕΛΙΑΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 703/90).
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές —Προσόντα — Πρόσθετο προσόν —Λαμβάνεται υπόψη αλλά αν δεν αποτελεί πλεονέκτημα δεν απαιτείται ειδική αιτιολογία για τη μη επιλογή τον κατόχου του.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Αιτιολογία — Απαιτείται σαφής αιτιολογία — Δεν χρειάζεται καταγραφή των απόψεων των μελών όταν η απόφαση είναι ομόφωνη.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας —Πρέπει να αξιολογήσει η ίδια τους υποψηφίους και να μην περιοριστεί στις συστάσεις της Τμηματικής Επιτροπής.
Ο αιτητής προσέβαλε με την προσφυγή του την προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους στη θέση Ανώτερου Τεχνικού στο Τμήμα Ηλεκτρομηχανολογικών Υπηρεσιών αντί του ιδίου.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
(1) Το ότι ο αιτητής κατείχε το πρόσθετο προσόν ήταν φανερό τόσο από τον προσωπικό του φάκελλο όσο και από την εμπιστευτική του έκθεση για το 1989 που ήταν ενώπιον της Ε.Δ.Υ. Όπως φαίνεται από τα πρακτικά η Ε.Δ.Υ. έλαβε υπόψη τα προσόντα των υποψηφίων.
Η Ε.Δ.Υ. δεν έχει υποχρέωση να καταγράψει τα προσόντα που έχουν οι υποψήφιοι στα πρακτικά αλλά ούτε και να αιτιολογήσει ειδικά την μη επιλογή υποψηφίου που κατέχει μεν πρόσθετο προσόν αλλά αυτό δεν αποτελεί πλεονέκτημα που ρητά αναφέρεται στο Σχέδιο Υπηρεσίας.
(2) Η απόφαση της Ε.Δ.Υ. ήταν ομόφωνη και συνεπώς δεν ήταν αναγκαίο να καταγραφούν οι απόψεις των μελών εφόσον δεν υπήρχε διαφωνία μεταξύ τους. Η προσβαλλόμενη απόφαση ήταν πλήρως αιτιολογημένη.
(3) Το γεγονός της μη σύστασης του αιτητή από την Τμηματική, από μόνο του, δεν εξυπακούει αυτόματα ότι η Ε.Δ.Υ. παρέλειψε να τον αξιολογήσει και να τον λάβει υπόψη ως υποψήφιο. Σύμφωνα με τα πρακτικά της απόφασης της Ε.Δ.Υ. εξάγεται το συμπέρασμα ότι αυτή διεξήγαγε τη δική της έρευνα αναφορικά με όλους του υποψηφίους. Ο αιτητής είναι μεν αρχαιότερος του ενδιαφερόμενου μέρους κατά 8 μήνες αλλά ο τελευταίος υπερέχει καταφανώς σε αξία.
Προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Rallis v. Greek Communal Chamber, 5 R.S.C.C. 11·
Maratheftou v. The Republic (1982) 3 C.L.R. 1088·
Λουκά ν. Δημοκρατίας (1986) 3 Α.Α.Δ. 1640·
Γεωργίου ν. Δημοκρατίας (Α.Ε. 819 ημερ. 17.3.89).
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας με την οποία προήγαγε το ενδιαφερόμενο μέρος στη θέση Ανώτερου Τεχνικού (Ηλεκτρολογίας), Τμήμα Ηλεκτρομηχανολογικών Υπηρεσιών αντί του αιτητή.
Σ. Μαμαντόπουλος, για τον αιτητή.
Μ. Ευαγγέλου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ. ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Αίτημα στην προσφυγή αυτή είναι η ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (που στη συνέχεια θα αναφέρεται ως η Ε.Δ.Υ.) ημερομηνίας 8.5.90 με την οποία προήγαγε το ενδιαφερόμενο μέρος Βάσο Βασιλειάδη στη θέση Ανώτερου Τεχνικού (Ηλεκτρολογίας), Τμήμα Ηλεκτρομηχανολογικών Υπηρεσιών.
Κατά τη διαδικασία πλήρωσης της επίδικης θέσης, η αρμόδια επιτροπή του Τμήματος Ηλεκτρομηχανολογικών Υπηρεσιών απέστειλε στον Πρόεδρο της Ε.Δ.Υ. με επιστολή ημερομηνίας 21.3.90 την έκθεσή της με την οποία σύστηνε για προαγωγή τέσσερις από τους δεκαεπτά υποψηφίους, συμπεριλαμβανομένου του ενδιαφερόμενου μέρους αλλά όχι του αιτητή. Στην έκθεση σημειώνεται ότι τόσο ο αιτητής όσο και το ενδιαφερόμενο μέρος ανήκουν στον κλάδο Ηλεκτρολογίας, κατέχουν το απαιτούμενο από το Σχέδιο Υπηρεσίας προσόν της πενταετούς τουλάχιστον ικανοποιητικής υπηρεσίας στη θέση Τεχνικού Βοηθού, 1ης Τάξης (Ηλεκτρολογίας) στην Ηλεκτρομηχανολογική Υπηρεσία και ότι ικανοποιούν τα άλλα απαιτούμενα προσόντα του Σχεδίου Υπηρεσίας.
Η επίδικη απόφαση λήφθηκε στη συνεδρία της Ε.Δ.Υ. ημερομηνίας 8.5.90. Παρών ήταν και ο Διευθυντής του Τμήματος Ηλεκτρομηχανολογικών Υπηρεσιών, ο οποίος σύστησε για προαγωγή το ενδιαφερόμενο μέρος. Μετά την αποχώρηση του Διευθυντή, η Ε.Δ.Υ. εξέτασε τα στοιχεία από το Φάκελο Πλήρωσης της θέσης, από τους Προσωπικούς Φακέλους και τις Εμπιστευτικές Εκθέσεις των υποψηφίων και έλαβε υπόψη τα πορίσματα της Τμηματικής Επιτροπής και τη σύσταση του Διευθυντή. Η διαδικασία κατέληξε με την επιλογή του ενδιαφερόμενου μέρους για προαγωγή στην επίδικη θέση.
Το κύριο επιχείρημα που προβλήθηκε εκ μέρους του αιτητή είναι ότι δε λήφθηκε υπόψη το πρόσθετο προσόν που είχε ως Associate Member of the Institution of Electrical Engineers (Ινστιτούτο Ηλεκτρολόγων Μηχανικών της Μεγάλης Βρεττανίας). Ούτε η Τμηματική Επιτροπή αλλά ούτε και η Ε.Δ.Υ. αναφέρθηκε καθόλου στο προσόν αυτό, γεγονός που, κατά την εισήγηση, οδήγησε σε ουσιαστική πλάνη περί τα πραγματικά γεγονότα και έλλειψη δέουσας έρευνας.
Το ότι ο αιτητής κατέστη μέλος του πιο πάνω ινστιτούτου είναι φανερό τόσο από τον Προσωπικό του Φάκελο όσο και από την εμπιστευτική του έκθεση για το έτος 1989 τα οποία ήσαν ενώπιον της Ε.Δ.Υ. Όπως φαίνεται από το πρακτικό ημερομηνίας 8.5.90, η Ε.Δ.Υ. έλαβε υπόψη τα προσόντα των υποψηφίων και κατ' ακολουθία και το προσόν αυτό του αιτητή. Δεν υφίσταται οποιαδήποτε υποχρέωση εκ μέρους της Ε.Δ.Υ. να καταγράφει ρητά στα πρακτικά τα προσόντα που κατέχουν οι υποψήφιοι.
Εξάλλου το προσόν αυτό δεν αποτελεί πλεονέκτημα βάσει του Σχεδίου Υπηρεσίας της επίδικης θέσης και συνεπώς δεν εμπίπτει στις περιπτώσεις όπου, σύμφωνα με τη νομολογία, υφίσταται ανάγκη ειδικής αιτιολόγησης όταν επιλέγεται υποψήφιος που δεν κατέχει το πλεονέκτημα που ρητά αναφέρεται στο Σχέδιο Υπηρεσίας.
Οι ισχυρισμοί για πλάνη περί τα πράγματα και ανεπαρκή έρευνα εκ μέρους της Ε.Δ.Υ. καταρρίπτονται ως ανεδαφικοί.
Εξίσου ανεδαφική είναι και η θέση ότι πουθενά δεν υπάρχει καταγραφή των απόψεων των μελών της Ε.Δ.Υ. ώστε να καθίσταται σαφής η αιτιολογία που οδήγησε στη λήψη της επίδικης απόφασης.
Οι αποφάσεις των διοικητικών οργάνων πρέπει να περιέχουν πλήρη και σαφή αιτιολογία ώστε να αντέχουν στο δικαστικό έλεγχο. (Βλ. Stavros Rallis and Greek Communal Chamber, 5 R.S.C.C. 11, Maratheftou v. The Republic (1982) 3 C.L.R. 1088, Λουκά ν. Δημοκρατίας (1986) 3 Α.Α.Δ. 1640, Γεωργίου ν. Δημοκρατίας (Α.Ε. 819, η απόφαση δόθηκε 17.3.89, δε δημοσιεύτηκε ακόμα). Στην υπό εκδίκαση υπόθεση η απόφαση για διορισμό του ενδιαφερόμενου μέρους ήταν ομόφωνη. Συνεπώς δεν ήτο αναγκαίο να καταγραφούν οι απόψεις των μελών εφόσον δεν υπήρχε διαφωνία μεταξύ τους. Η προσβαλλόμενη απόφαση είναι πλήρως αιτιολογημένη.
Υπήρξε επίσης ισχυρισμός ότι η Ε.Δ.Υ. παρέλειψε να συμπεριλάβει τον αιτητή ως υποψήφιο για προαγωγή εφόσον η Τμηματική Επιτροπή δεν το σύστησε για προαγωγή.
Το γεγονός της μη σύστασης του αιτητή από την Τμηματική Επιτροπή, από μόνο του, δεν εξυπακούει αυτόματα ότι η Ε.Δ.Υ. παρέλειψε να τον αξιολογήσει και να τον λάβει υπόψη ως υποψήφιο. Προσεκτική μελέτη των πρακτικών με οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η Ε.Δ.Υ. δεν περιορίστηκε στις συστάσεις της Τμηματικής Επιτροπής, και ότι διεξήγε τη δική της έρευνα αναφορικά με όλους τους υποψήφιους.
Όπως σημειώθηκε και πιο πάνω τόσο ο αιτητής όσο και το ενδιαφερόμενο μέρος κατέχουν τα απαιτούμενα από το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης προσόντα. Ο αιτητής είναι αρχαιότερος του ενδιαφερόμενου μέρους κατά 8 μήνες. Αναφορικά όμως με την αξία, όπως προκύπτει από τις εμπιστευτικές εκθέσεις, το ενδιαφερόμενο μέρος υπερέχει καταφανώς του αιτητή εφόσον έχει εξαίρετες εμπιστευτικές εκθέσεις ενώ η αξιολόγηση του αιτητή κατά τα αντίστοιχα έτη χαρακτηρίζεται ως "Καλή". Επιπρόσθετα, το ενδιαφερόμενο μέρος έχει τη σύσταση του Διευθυντή του Τμήματος. Με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια, αξία, προσόντα και αρχαιότητα, ο αιτητής απέτυχε να αποδείξει ότι έκδηλα υπερέχει του ενδιαφερόμενου μέρους.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους καταλήγω ότι η απόφαση της Ε.Δ.Υ. ήτο εύλογα επιτρεπτή υπό τις περιστάσεις.
Η προσφυγή απορρίπτεται. Δεν εκδίδεται διαταγή για τα έξοδα.
Προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.