|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 4 ΑΑΔ 3189
30 Σεπτεμβρίου, 1991
[ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΙΧΑΗΛ ΦΙΛΗ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ
ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η Αίτηση.
(Υποθέσεις Αρ. 671/90, 741/90, 775/90, 778/90).
Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας — Σχέδια Υπηρεσίας — Η ερμηνεία και η εφαρμογή τους είναι μέσα στην αρμοδιότητα της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας — Το Δικαστήριο επεμβαίνει μόνον αν η ερμηνεία και η εφαρμογή αυτή δεν είναι εύλογα επιτρεπτή στην ειδική περίπτωση.
Ερμηνεία Σχεδίου Υπηρεσίας — Η ερμηνεία της περί πλεονεκτήματος πρόνοιας, παράγραφος 4, του σχεδίου υπηρεσίας της θέσης του Βοηθού Κτηματολογικού Λειτουργού — Η μόνη ορθή ερμηνεία είναι ότι η φράση ίσοι αναφορικά με τα υπόλοιπα κριτήρια για προαγωγή" αναφέρεται στα άλλα δύο νομοθετημένα κριτήρια, την αξία και την αρχαιότητα — Η λέξη "υπόλοιπα" δεν μπορεί να παραγνωριστεί.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Πλεονέκτημα — Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας έχει υποχρέωση να αιτιολογήσει ειδικά γιατί παραγνώρισε υποψήφιο που κατέχει το προσόν πλεονέκτημα (βλ. και Ανδρέας Γεωργίου κ.ά. ν. Δημοκρατίας Α.Ε. 525).
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Εμπιστευτικές Εκθέσεις — Λαμβάνεται υπόψη η γενική αξιολόγηση και όχι η επί μέρους βαθμολογία — Η απόδοση περισσότερης βαρύτητας, κατά τη διαδικασία προαγωγών, στις τελευταίες εμπιστευτικές εκθέσεις είναι σύμφωνη με τη νομολογία.
Δημόσιοι Υπάλληλοι —Προαγωγές — Συστάσεις Προϊσταμένου — Η σύσταση του Διευθυντή δεν είναι αναγκαίο να είναι αιτιολογημένη —Αν είναι, η αιτιολογία της υπόκειται σε ακυρωτικό έλεγχο.
Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας — Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας έχει καθήκον να επιλύει τον καταλληλότερο υποψήφιο — Το Δικαστήριο δεν υποκαθιστά τη δική του κρίση, αναφορικά με την επιλογή του καταλληλότερου υποψηφίου, στην κρίση του αρμοδίου οργάνου.
Οι αιτητές με τις προσφυγές αυτές ζήτησαν ακύρωση της προαγωγής των ενδιαφερομένων μερών αντ' αυτών, στη μόνιμη θέση του Βοηθού Κτηματολογικού Λειτουργού. Η πλάνη περί το νόμο κατά την ερμηνεία του οικείου σχεδίου υπηρεσίας από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας καθώς και η παράλειψη ειδικής αιτιολόγησης της παραγνώρισης του πλεονεκτήματος υποψηφίου ήταν οι κυρίαρχοι λόγοι ακυρώσεως που απασχόλησαν το Δικαστήριο.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας τις προαγωγές όλων των ενδιαφερομένων μερών πλην ενός, αποφάσισε ότι:
1. Η ερμηνεία και η εφαρμογή του σχεδίου υπηρεσίας είναι μέσα στην αρμοδιότητα της Επιτροπής και το Δικαστήριο επεμβαίνει μόνο αν η ερμηνεία και η εφαρμογή του σχεδίου υπηρεσίας από την Επιτροπή δεν είναι εύλογα επιτρεπτή στην ειδική περίπτωση.
Έχοντας υπόψη το λεκτικό του σχεδίου υπηρεσίας, η ερμηνεία που δόθηκε στην παράγραφο 4 του σχεδίου, αναφορικά με το πλεονέκτημα, ήταν όχι μόνο εύλογα επιτρεπτή αλλά η μόνη ορθή ερμηνεία. Το προσόν πλεονέκτημα είναι μέρος των προσόντων. Ο υποψήφιος πρέπει να κατέχει τα τρία πρώτα προσόντα. Ως εκ τούτου, ισοτιμία αναφορικά με τα προσόντα υφίσταται με την κατοχή των υπόλοιπων προσόντων. Η φράση "ίσοι αναφορικά με τα υπόλοιπα κριτήρια για προαγωγή" αναφέρεται στα άλλα δύο νομοθετημένα κριτήρια - την αξία και αρχαιότητα. Η λέξη "υπόλοιπα" δεν μπορεί να παραγνωριστεί.
2. Η Επιτροπή έχει υποχρέωση να αιτιολογήσει ειδικά γιατί παραγνώρισε υποψήφιο που κατέχει το προσόν πλεονέκτημα. Ελλείψει της ειδικής αυτής αιτιολογήσεως της παραγνώρισης του πλεονεκτήματος του αιτητή στην υπόθεση 671/90, όλες οι προαγωγές είναι άκυρες εκτός εκείνης του ενδιαφερομένου μέρους που επίσης κατέχει το πλενέκτημα και η προαγωγή του δεν αμφισβητήθηκε με την προσφυγή 671/90. Η προαγωγή του ενδιαφερομένου αυτού μέρους ήταν εύλογα επιτρεπτή στην Ε.Δ.Υ.
3. Λαμβάνεται υπόψη η γενική αξιολόγηση και όχι η επί μέρους βαθμολογία.
4. Η απόδοση περισσότερης βαρύτητας στις τελευταίες εμπιστευτικές εκθέσεις είναι σύμφωνη με τη νομολογία.
5. Η σύσταση του Διευθυντή δεν ήταν αναγκαίο να είναι αιτιολογημένη. Ο Διευθυντής όμως αιτιολόγησε τη σύστασή του με απαντήσεις που έδωσε στα μέλη της Επιτροπής και η αιτιολογία και η όλη σύσταση ήταν νόμιμες.
6. Η Επιτροπή έχει καθήκον να επιλέξει τον καταλληλότερουποψήφιο.
7. Το Δικαστήριο δεν υποκαθιστά τη δική του κρίση, αναφορικά με την επιλογή του καταλληλότερου υποψήφιου για προαγωγή ή διορισμό, με την κρίση του αρμοδίου οργάνου.
Επίδικες προαγωγές, πλην μίας, ακυρώνονται χωρίς διαταγή για έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Papaleontiou v. Republic (1987) 3 C.L.R. 211·
Μιλτιάδους και Άλλοι ν. Δημοκρατίας, (Α.Ε. 789, 791 και 796, ημερ. 30/5/89)·
Γεωργίου και άλλοι ν. Δημοκρατίας (Α.Ε. 525, ημερ. 16/6/89)·
Δρουσιώτης και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (Προσφυγές Αρ. 701/86, 715/86, ημερ. 11/3/89)·
Republic v. Panayiotides (1987) 3 C.L.R. 1081·
Demetriades and Others v. Republic (1986) 3 C.LR. 2473·
Βασιλείου ν. Δημοκρατίας (Προσφυγή Αρ. 102/87, ημερ. 16/9/89)·
Δημοκρατία και Άλλος ν. Στυλιανού και Άλλου (Α.Ε. 1028, 1029 και 1034, απόφαση ημερ. 10/7/90)·
Loizidou -Papaphoti v. Republic (1984) 3 C.LR. 933.
Προσφυγές.
Προσφυγές εναντίον της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας με την οποία τα ενδιαφερόμενα μέρη προάχθηκαν στη θέση Βοηθού Κτηματολογικού Λειτουργού στο Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας αντί των αιτητών.
Α.Σ. Αγγελίδης, για τον αιτητή στην υπόθεση Αρ. 671/90.
Α. Ποιητής, για τον αιτητή στην υπόθεση Αρ. 741/90.
Μ. Χριστοφίδης, για τον αιτητή στην υπόθεση Αρ. 775/90.
Ε. Ευσταθίου, για τον αιτητή στην υπόθεση Αρ. 778/90.
Ρ. Παπαέτη (Δ/νις), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ Δ. ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Οι αιτητές με τις προσφυγές αυτές ζητούν την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, (η "Επιτροπή"), για προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών στη μόνιμη θέση Βοηθού Κτηματολογικού Λειτουργού (Τακτικός Προϋπολογισμός), Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας, από 1η Ιουνίου, 1990, που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, ημερομηνίας 20 Ιουλίου, 1990, Αριθμός Γνωστοποίησης 2319.
Ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Εσωτερικών, με επιστολή ημερομηνίας 16 Μαρτίου, 1989, ζήτησε την πλήρωση επτά κενών μόνιμων (Τακτικός Προϋπολογισμός) θέσεων Βοηθού Κτηματολογικού Λειτουργού, Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας.
Η Επιτροπή έστειλε στην αρμόδια Τμηματική Επιτροπή το σχέδιο υπηρεσίας, κατάλογο των υποψηφίων, τους προσωπικούς φακέλους και τους φακέλους εμπιστευτικών εκθέσεων τους.
Η Τμηματική Επιτροπή, στην έκθεσή της, σύστησε κατ' αλφαβητική σειρά 28 προσοντούχους υποψήφιους, μεταξύ των οποίων τα ενδιαφερόμενα μέρη και τους αιτητές, εκτός από τον αιτητή στην Προσφυγή Αρ. 671/90 Μιχαήλ Φιλή.
Η Επιτροπή, αφού εξέτασε παραστάσεις που υποβλήθηκαν από υποψηφίους που δεν συστήθηκαν, αποφάσισε την περίληψη του αιτητή Φιλή στον τελικό κατάλογο των εκλεξίμων.
Στη συνεδρία της 17ης Μαΐου, 1990, στην οποία παρευρέθηκε ο Διευθυντής, η Επιτροπή του ζήτησε να υποβάλει τις συστάσεις του, με βάση τα τρία κριτήρια στο σύνολό τους - αξία, προσόντα, αρχαιότητα. Μετά από την υποβολή των συστάσεων του Διευθυντή, η Επιτροπή ασχολήθηκε με την αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων. Η Επιτροπή, αφού εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το φάκελο πλήρωσης της θέσης, καθώς και από τους προσωπικούς φακέλους και τις εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψηφίων, και έλαβε, επίσης, υπόψη τα πορίσματα της Τμηματικής Επιτροπής και τις κρίσεις και συστάσεις του Διευθυντή, κατέληξε:-
"Συμπερασματικά η Επιτροπή, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα ενώπιόν της ουσιώδη στοιχεία, έκρινε με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - ότι οι παρακάτω υπερέχουν των άλλων υποψήφιων και αποφάσισε να τους προαγάγει σαν τους πιο κατάλληλους στη μόνιμη (Τακτ. Προυπ.) θέση Βοηθού Κτηματολογικού Λειτουργού, Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας, από 1.6.90:
1. ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΚΗΣ Αλέκος
2. ΒΙΟΛΑΡΗΣ Μιχαήλ
3. ΓΕΩΡΓΙΟΥ Πανίκος (κατά πλειοψηφία τριών έναντι δύο)
4. ΓΕΩΡΓΟΥΔΗΣ Παναγιώτης
5. ΚΟΥΜΕΤΤΟΣ Παύλος
6. ΜΑΛΛΙΩΤΗΣ Ανδρέας
7. ΜΗΝΑ Ανδρέας."
Με τις κρινόμενες προσφυγές προσβάλλονται οι πιο κάτω προαγωγές:-
Προσφυγή Αρ. 671/90: Όλες οι προαγωγές εκτός του Πανίκου Γεωργίου.
Προσφυγή Αρ. 741/90: Όλες οι προαγωγές.
Προσφυγή Αρ. 775/90: Η προαγωγή του Παναγιώτη Γεωργούδη, Ανδρέα Μηνά, Μιχαήλ Βιολάρη και Ανδρέα Μαλλιώτη.
Προσφυγή Αρ. 778/90: Αρχικά προσβλήθηκαν οι προαγωγές όλων των ενδιαφερομένων μερών. Στη γραπτή αγόρευση εγκαταλείφθηκε το αίτημα ακύρωσης της προαγωγής των ενδιαφερομένων μερών εκτός του Πανίκου Γεωργίου.
Οι λόγοι ακυρότητας που προβλήθηκαν είναι:-
1. Οι προσβαλλόμενες προαγωγές λήφθηκαν με πλάνη περί το νόμο, με το νόημα ότι η ερμηνεία που δόθηκε στο σχέδιο υπηρεσίας αναφορικά με το προσόν πλεονέκτημα ήταν νομικά εσφαλμένη.
2. Η Επιτροπή παρέλειψε να δώσει ειδική αιτιολογία για παραγνώριση του προσόντος πλεονεκτήματος του αιτητή στην Προσφυγή Αρ. 671/90.
3. Οι συστάσεις του Διευθυντή ήταν αντίθετες και ασύμφωνες με τα στοιχεία των φακέλων.
4. Έλλειψη δέουσας έρευνας και αιτιολογίας.
5. Πλάνη περί τα πράγματα.
6. Οι αιτητές είχαν έκδηλη υπεροχή, γιατί υπερτερούσαν σε αξία, προσόντα και αρχαιότητα.
Το σχέδιο υπηρεσίας προβλέπει:-
" Απαιτούμενα Προσόντα:
(1).........
(2)........
(3).........
(4) Μεταξύ υποψηφίων που είναι ίσοι αναφορικά με τα υπόλοιπα κριτήρια για προαγωγή, η κατοχή Πανεπιστημιακού διπλώματος ή τίτλου σε κατάλληλο θέμα, π.χ. τα Νομικά, (περιλαμβανομένου του Barrister-at-Law), τη Διαχείριση Περιουσίας, τις Εκτιμήσεις κλπ. ή μέλος του Royal Institution of Chartered Surveyors (General Practice Division) θα αποτελεί πλεονέκτημα."
Η ερμηνεία που έδωσε η Επιτροπή στην παράγραφο αυτή είναι ότι το προσόν πλεονέκτημα μετρά σε περίπτωση που υπάρχει ισοδυναμία όσον αφορά τα άλλα δύο κριτήρια, δηλαδή, αξία και αρχαιότητα.
Υποστηρίχτηκε ότι η ερμηνεία αυτή πάσχει από πλάνη νόμου και ότι η ισοδυναμία έπρεπε να καλύπτει και τα τρία νομοθετημένα κριτήρια, περιλαμβανομένων και των προσόντων, τα οποία δεν περιέλαβε η Επιτροπή.
Η ερμηνεία και η εφαρμογή του σχεδίου υπηρεσίας είναι μέσα στην αρμοδιότητα της Επιτροπής και το Δικαστήριο επεμβαίνει μόνο αν η ερμηνεία και η εφαρμογή του σχεδίου υπηρεσίας από την Επιτροπή δεν είναι εύλογα επιτρεπτή στην ειδική περίπτωση. (Βλ. Papaleontiou ν. Republic (1987) 3 C.L.R. 211· Κλέαρχος Μιλτιάδους και Άλλοι ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Αναθεωρητικές Εφέσεις Αρ. 789, 791 και 796, (Απόφαση δόθηκε στις 30 Μαΐου, 1989, δε δημοσιεύτηκε ακόμα).)
Το προσβαλλόμενο απόσπασμα των πρακτικών της τελικής συνεδρίας της Επιτροπής, ημερομηνίας 17 Μαΐου, 1990, έχει:-
'Τέλος ζητήθηκε από το Διευθυντή να υποβάλει τις συστάσεις του με βάση τα τρία κριτήρια στο σύνολό τους - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - και αφού λάβει υπόψη και το πλεονέκτημα που προβλέπεται στο Σχέδιο Υπηρεσίας, το οποίο όμως, σύμφωνα με την ερμηνεία που έδωσε η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας στο πλαίσιο προηγούμενης διαδικασίας πλήρωσης άλλων ίδιων θέσεων, μετρά μόνο σε περίπτωση που υπάρχει ισοδυναμία όσον αφορά τα δύο άλλα κριτήρια, δηλαδή την αξία και την αρχαιότητα.
Ύστερα από τα πιο πάνω, ο Διευθυντής του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας ανάφερε τα εξής:
Με βάση τα τρία κριτήρια στο σύνολό τους και λαμβάνοντας υπόψη την ερμηνεία του πλεονεκτήματος, συστήνει σαν καλύτερο το Μιχαήλ Βιολάρη, μετά συστήνει τον Πανίκο Γεωργίου, στον οποίο λογίζεται και το πλεονέκτημα, και επίσης τους Παύλο Κούμεττο, Αλέκο Αλεξανδράκη, Παναγιώτη Γεωργούδη, Ανδρέα Μηνά και Ανδρέα Μαλλιώτη.
Στη συνέχεια, ο Διευθυντής, απαντώντας σε ερωτήσεις Μελών γιατί έχει συστήσει τους πιο πάνω έναντι άλλων, οι οποίοι έχουν Εξαίρετες'
Εμπιστευτικές Εκθέσεις σ' όλες τις παραγράφους, με ευμενή σχόλια και επαίνους από τον ίδιο σε σημείο μάλιστα που να συστήνονται από αυτόν στις Εκθέσεις ότι αξίζουν προαγωγής με την πρώτη ευκαιρία, με συγκεκριμένη αναφορά στον Πανίκο Γεωργίου έναντι των Σάββα Πολυνείκη και Σάββα Αφαντίτη, διευκρίνισε ότι οι Πολυνείκης και Αφαντίτης άξιζαν προαγωγής με την πρώτη ευκαιρία, αλλά σήμερα υπό τις περιστάσεις ο Γεωργίου υπερέχει, δεδομένου ότι διαθέτει αρχαιότητα σε σύγκριση με αυτούς, είναι άριστος υπάλληλος τα τελευταία χρόνια και έχει το πλεονέκτημα.
Περαιτέρω, απαντώντας σε ερώτηση του Προέδρου, είπε ότι ο Γεωργίου κρίνεται ως ισοδύναμος στο άθροισμα της αξίας και αρχαιότητας με τους άλλους που έχουν αναφερθεί, αποδίδοντας μεγαλύτερη σημασία στις Εμπιστευτικές Εκθέσεις των τελευταίων χρόνων, και πρόσθεσε ότι υπάρχουν πολλοί άριστοι υπάλληλοι."
Έχοντας υπόψη το λεκτικό του σχεδίου υπηρεσίας, το Δικαστήριο κατέληξε ότι η ερμηνεία που δόθηκε στην παράγραφο 4 του σχεδίου, αναφορικά με το πλεονέκτημα, ήταν όχι μόνο εύλογα επιτρεπτή αλλά η μόνη ορθή ερμηνεία. Το προσόν πλεονέκτημα είναι μέρος των προσόντων. Ο υποψήφιος πρέπει να κατέχει τα τρία πρώτα προσόντα Ως εκ τούτου, ισοτιμία αναφορικά με τα προσόντα υφίσταται με την κατοχή των υπόλοιπων προσόντων. Η φράση "ίσοι αναφορικά με τα υπόλοιπα κριτήρια για προαγωγή" αναφέρεται στα άλλα δύο νομοθετημένα κριτήρια - την αξία και αρχαιότητα. Η λέξη "υπόλοιπα" δεν μπορεί να παραγνωριστεί.
Ο πρώτος λόγος ακυρότητας δεν ευσταθεί.
Οι οδηγίες της Επιτροπής προς το Διευθυντή ήταν σαφείς και σύμφωνες με το Νόμο.
Ο αιτητής στην Προσφυγή Αρ. 671/90 κατείχε το προσόν πλεονέκτημα, όπως η ίδια η Επιτροπή ανέφερε στο πρακτικό της.
Ο δικηγόρος του αιτητή αυτού πρόβαλε ότι η Επιτροπή παραγνώρισε το πλεονέκτημα του, χωρίς να δώσει οποιαδήποτε αιτιολογία, και επέλεξε για προαγωγή τα ενδιαφερόμενα μέρη, τα οποία, εκτός του Πανίκου Γεωργίου, δεν κατείχαν το προσόν πλεονέκτημα.
Η Επιτροπή, σύμφωνα με την πάγια νομολογία, έχει υποχρέωση να αιτιολογήσει ειδικά γιατί παραγνώρισε υποψήφιο που κατέχει το προσόν πλεονέκτημα.
Ο αιτητής στην Προσφυγή Αρ. 671/90, όπως φαίνεται στους εμπιστευτικούς φακέλους, ήταν εξαίρετος όλα τα χρόνια στα οποία η Επιτροπή έκαμε αναφορά. Δεν υστερούσε σε γενική αξιολόγηση από οποιοδήποτε από τα έξι ενδιαφερόμενα μέρη που προσβάλλει την προαγωγή τους.
Στην Απόφαση Ανδρέας Γεωργίου και Άλλοι ν. Δημοκρατίας, Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 525, (Απόφαση δόθηκε στις 16 Ιουνίου, 1989, δε δημοσιεύτηκε ακόμα), ειπώθηκε:-
"Στο θέμα αυτό η χαραγμένη από το Ανώτατο Δικαστήριο νομολογιακή κατεύθυνση, που ακολουθείται αταλάντευτα τα τελευταία χρόνια, είναι ότι υπάρχει υποχρέωση, που αθέτηση της αφαιρεί κατά κανόνα από την πράξη το κύρος της, να αιτιολογείται ειδικά κάθε απόφαση της Επιτροπής που αγνοεί μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών. Εφόσον φυσικά το σχέδιο υπηρεσίας καθιστά την μετεκπαίδευση πρόσθετο προσόν. Ενδεικτικά μόνο αναφέρουμε τις αποφάσεις Σάββα ν. Δημοκρατίας (1980) 3 Α.Α.Δ. 675, Τσούντας ν. Ε.Ε.Υ. (1985) 3 Α.Α.Δ. 784, Γενακρίτου ν. Δημοκρατίας (1985) 3 Α.Α.Δ. 2731, Ρουσσής ν. Δημοκρατίας (1987) 3 Α.Α.Δ. 1674. Πρέπει να σημειωθεί ότι η Επιτροπή δεν έδωσε ειδική αιτιολογία γιατί παραγνωρίστηκε πρόσθετο προσόν που είχαν ορισμένοι από τους εφεσείοντες."
(Βλ., επίσης, Μάριος Δρουσιώτης και Άλλος ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υποθέσεις Αρ. 701/86, 715/86, (Απόφαση δόθηκε στις 11 Μαρτίου, 1989, δε δημοσιεύτηκε ακόμα).)
Ο λόγος αυτός ευσταθεί και, ως εκ τούτου, οι προαγωγές όλων των ενδιαφερομένων μερών εκτός του Πανίκου Γεωργίου, ο οποίος κατέχει το πρόσθετο προσόν και η προαγωγή του δεν προσβλήθηκε με την Προσφυγή Αρ. 671/90, θα ακυρωθούν.
Δεν θεωρείται αναγκαία η εξέταση των άλλων λόγων ακυρότητας που προβλήθηκαν για την προαγωγή αυτών των ενδιαφερομένων μερών.
Προαγωγή Πανίκου Γεωργίου
Προβλήθηκε ο ισχυρισμός ότι η ενδιάμεση απόφαση -ότι ο Πανίκος Γεωργίου κατέχει το προσόν πλεονέκτημα -είναι άκυρη.
Το Δικαστήριο, αφού εξέτασε όλα τα ενώπιον του στοιχεία, κατέληξε ότι η απόφαση της Επιτροπής - ότι το ενδιαφερόμενο μέρος Πανίκος Γεωργίου κατέχει το προσόν πλεονέκτημα - ήταν εύλογα επιτρεπτή στην Επιτροπή.
Το Δικαστήριο έλαβε υπόψη του την αρχαιότητα, όπως καθορίζεται στο Άρθρο 46 του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου του 1967, (Αρ. 33/67), (ο "Νόμος"), τα στοιχεία του προσωπικού φακέλου του ενδιαφερομένου μέρους, την αξία των υποψηφίων όπως αντικατοπτρίζεται στις εμπιστευτικές εκθέσεις, ιδιαίτερα στις τελευταίες, και τις συστάσεις του Διευθυντή.
Έχει νομολογηθεί ότι λαμβάνεται υπόψη η γενική αξιολόγηση και όχι η επί μέρους βαθμολογία. (Βλ. Republic v. Panayiotides (1987) 3 C.L.R. 1081).
Η απόδοση περισσότερης βαρύτητας στις τελευταίες εμπιστευτικές εκθέσεις είναι σύμφωνη με τη νομολογία. (Βλ. Demetriades and Others v. Republic (1986) 3 C.L.R. 2473· Χαράλαμπος Βασιλείου ν. Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 508/88, (Απόφαση δόθηκε στις 26 Απριλίου, 1989, δε δημοσιεύτηκε ακόμα)· Κωνσταντίνος Π. Σάββα ν. Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 102/87, (Απόφαση δόθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου, 1989, δε δημοσιεύτηκε ακόμα).)
Υποβλήθηκε ο ισχυρισμός ότι οι συστάσεις του Διευθυντή πάσχουν, γιατί δεν αιτιολογήθηκαν και ο Διευθυντής βασίστηκε αποκλειστικά σε αριθμητική αποτίμηση των εμπιστευτικών εκθέσεων.
Δικηγόροι των αιτητών εισηγήθηκαν ότι η αιτιολογία των συστάσεων επιβάλλεται από τις πρόνοιες του Άρθρου 35(4) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990, (Αρ. 1/90), που προβλέπει:-
"(4) Κατά την προαγωγή η Επιτροπή λαμβάνει δεόντως υπόψη το περιεχόμενο των Προσωπικών Φακέλων και των Φακέλων των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων, αιτιολογημένες συστάσεις του Προϊστάμενου του Τμήματος στο οποίο υφίσταται η κενή θέση και την εντύπωση την οποία η Επιτροπή αποκόμισε για τους υποψηφίους κατά την προφορική εξέταση, αν αυτή έγινε."
Το Άρθρο 89 του ιδίου Νόμου έχει:-
"89. Τηρουμένων των υπόλοιπων διατάξεων του άρθρου αυτού οι περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμοι του 1967 μέχρι 1987 καταργούνται:
Νοείται ότι:
(α)........
(β) οποιαδήποτε διαδικασία πλήρωσης θέσης, που εκκρεμεί ενώπιον της Επιτροπής κατά την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του παρόντα Νόμου, θα συνεχίσει και θα ολοκληρωθεί με βάση τις διατάξεις των περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμων του 1967 έως 1987·"
Στην υπό εξέταση υπόθεση η διαδικασία πλήρωσης των θέσεων άρχισε τον Μάρτιο του 1989, δηλαδή, πριν την έναρξη της ισχύος του νέου Νόμου και, ως εκ τούτου, οι προαγωγές αυτές διέπονται από τον παλαιό Νόμο.
Στην Απόφαση Κυπριακή Δημοκρατία και Άλλος ν. Ανδρέα Στυλιανού και Άλλου, Αναθεωρητικές Εφέσεις Αρ. 1028, 1029 και 1034, (Απόφαση δόθηκε στις 10 Ιουλίου, 1990,), αναφέρονται τα ακόλουθα στις σελ. 6 και 7:-
"Οι συστάσεις του Προϊστάμενου του Τμήματος νομολογιακά, και με το Άρθρο 44(3) των περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμων του 1967 έως 1987, αποτελούν ουσιώδες στοιχείο προσδιορισμού της αξίας των υποψηφίων και δεν μπορούν να παραγνωριστούν από την Επιτροπή χωρίς ειδική αιτιολογία. (Βλ. Michael Theodossiou and The Republic (Public Service Commission) 2 R.S.C.C. 44· Andreas Lardis v. Republic (Public Service Commission) (1967) 3 C.L.R. 64· Costas Hadjiconstantinou and Others v. Republic (Public Service Commission) (1973) 3 C.L.R. 65· Emanouel Petrides v. Public Service Commission (1975) 3 C.L.R. 284· Republic v. Haris (1985) 3 C.L.R. 106· The Republic of Cyprus and Another v. Georghios Kastellanos, Αναθεωρητικές Εφέσεις Αρ. 610 και 612, (Απόφαση δόθηκε στις 24 Νοεμβρίου, 1988, δε δημοσιεύτηκε ακόμα)· Georghios Haris v. The Republic of Cyprus, Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 699, (Απόφαση δόθηκε στις 27 Ιανουαρίου, 1989, δε δημοσιεύτηκε ακόμα).)
Η σύσταση του Τμηματάρχη ήταν πάντοτε ξεχωριστό στοιχείο κρίσεως της αξίας. (Βλ. Κυπριακή Δημοκρατία ν. Αργυρούλλας Βασιλείου, Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 859, (Απόφαση δόθηκε στις 30 Ιανουαρίου, 1990, δε δημοσιεύτηκε ακόμα).)
Ο Προϊστάμενος του Τμήματος είναι σε θέση να εκτιμήσει τις απαιτήσεις της θέσης που πρόκειται να πληρωθεί και τις ικανότητες του υποψήφιου για να εκτελεί τα καθήκοντα της θέσης. Οι συστάσεις του, όμως, αν είναι ασύμφωνες με την εικόνα που παρουσιάζεται στις εμπιστευτικές εκθέσεις, πρέπει να παραγνωρίζονται ή να τους αποδίδεται περιορισμένη βαρύτητα, ανάλογα με την έκταση της ασυμφωνίας. (Βλ. Lardis, (ανωτέρω)· Odysseas Georghiou v. Republic (Public Service Commission) (1976) 3 C.L.R. 74, στη σελ. 84, (Απόφαση Ολομέλειας)· Niki Ioannou v. Republic (Public Service Commission) (1976) 3 C.L.R. 431, στη σελ. 432· Ioannou v. The Republic (1977) 3 C.L.R. 61· Savva v. Republic (1980) 3 C.L.R. 675, στη σελ. 696· Republic v. Koufettas (1985) 3 C.L.R. 1950.)"
Στην Απόφαση Loizidou-Papaphoti v. Republic (1984) 3 C.L.R. 933, στη σελ. 938 το Δικαστήριο είπε:-
"It is not necessary for the recommending person or body to state reasons for such recommendations, but if reasons are given, they are subject to judicial scrutiny. The recommendation, however, could not and should not be inconsistent with the material in the file and the confidential reports."
To πιο πάνω απόσπασμα υιοθετήθηκε από την Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Απόφαση Ανδρέας Γεωργίου και Άλλοι ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, (ανωτέρω).
Με βάση τις πιο πάνω Αποφάσεις, η σύσταση του Διευθυντή δεν ήταν αναγκαίο να είναι αιτιολογημένη. Ο Διευθυντής όμως αιτιολόγησε τη σύσταση του για τον Πανίκο Γεωργίου με απαντήσεις που έδωσε στα μέλη της Επιτροπής, όπως φαίνεται στο πρακτικό, Παράρτημα 6.
Ο Διευθυντής έλαβε υπόψη του και τα τρία νομοθετημένα κριτήρια και η σύσταση του δεν είναι αντίθετη ή ασύμφωνη με τα στοιχεία των φακέλων.
Η Επιτροπή έχει καθήκο να επιλέξει τον καταλληλότερο υποψήφιο.
Το Δικαστήριο δεν υποκαθιστά τη δική του κρίση, αναφορικά με την επιλογή του καταλληλότερου υποψήφιου για προαγωγή ή διορισμό, με την κρίση του αρμοδίου οργάνου.
Η Επιτροπή είχε όλα τα στοιχεία ενώπιόν της. Έκαμε τη δέουσα έρευνα και κατέληξε στην προσβαλλόμενη απόφαση ύστερα από συνεκτίμηση όλων των κριτηρίων.
Η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αιτιολογημένη με επάρκεια και σαφήνεια.
Οι αιτητές, με βάση τα ενώπιον του Δικαστηρίου στοιχεία, δεν έχουν αποδείξει έκδηλη υπεροχή έναντι του ενδιαφερομένου μέρους.
Για τους πιο πάνω λόγους, η προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους Πανίκου Γεωργίου επικυρώνεται και η προαγωγή των άλλων έξι ενδιαφερομένων μερών ακυρώνεται.
Καμιά διαταγή για έξοδα.
Προαγωγή Π. Γεωργίου επικυρώνεται. Προαγωγή άλλων έξι ενδιαφερομένων μερών ακυρώνεται. Καμιά διαταγή για έξοδα.