|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 4 ΑΑΔ 2891
9 Αυγούστου, 1991
[ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΑΔΕΙΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 381/88).
Αναθεωρητική Αρχή Αδειών — Ιεραρχική Προσφυγή — Εξουσία — — Δεν αναθεωρείται η ορθότητα του ιεραρχικά κατώτερου οργάνου αλλά η υπόθεση εξετάζεται εξυπαρχής — Δεν οφείλει η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών να αναφέρει λόγους για τους οποίους θεώρησε την απόφαση της Αρχής Αδαών εσφαλμένη — Εξέταση Ιεραρχικής Προσφυγής αφού δοθεί η ευκαιρία έκθεσης των απόψεων των ενδιαφερομένων — Δεν είναι απαραίτητο να δοθεί ευκαιρία προφορικής έκφρασης των απόψεων όταν αυτές βρίσκονται ενώπιον της Αρχής στο σχετικό φάκελο της υπόθεσης.
Ο αιτητής προσέβαλε με την προσφυγή αυτή την απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών να αποδεχτεί την ιεραρχική προσφυγή του ενδιαφερόμενου μέρους κατά της απορριπτικής γι' αυτόν απόφασης της Αρχής Αδειών και να του χορηγήσει την αιτούμενη άδεια αγροτικού ταξί.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
(1) Η ιεραρχική προσφυγή δεν γίνεται για να αναθεωρηθεί η ορθότητα του ιεραρχικά κατώτερου οργάνου, δηλαδή της Αρχής Αδειών, αλλά η υπόθεση εξετάζεται εξ υπαρχής, χωρίς το ιεραρχικά ανώτερο όργανο να δεσμεύεται καθ' οιονδήποτε τρόπο με την απόφαση του κατώτερου οργάνου. Επομένως ουδεμία παράλειψη υπάρχει ως προς την μη αναφορά των λόγων για τους οποίους θεωρήθηκε εσφαλμένη η απόφαση της Αρχής Αδειών. Επαρκής αιτιολογία υπάρχει στο κείμενο της απόφασης.
(2) Ο ισχυρισμός περί πλάνης προβλήθηκε αόριστα, δεν έγινε οποιαδήποτε αναφορά σε γεγονότα που στοιχειοθετούν την ισχυριζόμενη πλάνη και ο αιτητής απέτυχε να αποδείξει τον ισχυρισμό του αυτό.
(3) Δεν υπάρχει υποχρέωση στη διοίκηση να άκουσα τον διοικούμενο, όταν αποφασίζει πάνω σε διοικητικής φύσεως θέματα. Τέτοια υποχρέωση υπάρχει σε πειθαρχική διαδικασία ή όταν ρητά το ορίζει ο νόμος. Σύμφωνα με το άρθρο 4Α(3) του περί Ρυθμίσεως Τροχαίας Μεταφοράς Νόμου 1982 (Ν.9/82) όπως τροποποιήθηκε με τον Ν. 84/84 απαιτείται όπως η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών εξετάζει την ιεραρχική προσφυγή αφού ακούσει τους ενδιαφερόμενους ή τους δώσει την ευκαιρία να εκφράσουν τις απόψεις τους. Η ευκαιρία αυτή είχε δοθεί στον αιτητή εφόσον οι απόψεις του βρίσκονταν στον σχετικό φάκελο της υπόθεσης και επομένως δεν ήταν απαραίτητο να του δοθεί η ευκαιρία να εκφράσει τις απόψεις του προφορικά.
Προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Kyriakou v. Republic (1986) 3 CLR 1207·
Tsouloftas v. Republic (1983) 3 CLR 426.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών με την οποία αποδέκτηκε την ιεραρχική προσφυγή του ενδιαφερομένου μέρους και έδωσε σ' αυτό άδεια για αγροτικό ταξί.
Σ.Α. Καραπατάκης, για τον αιτητή.
Μ. Τσιάπα (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α', για τους καθ' ων η αίτηση.
Γ. Στυλιανίδης για Ε. Ευσταθίου, για το ενδιαφερόμενο μέρος.
Cur adv. vult
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ. ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής ζητά την ακύρωση της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών με την οποία αποδέκτηκε την ιεραρχική προσφυγή του ενδιαφερόμενου μέρους και έδωσε σ' αυτό άδεια αγροτικού ταξί.
Με αίτηση στην Αρχή Αδειών ημερ. 17.6.86 το ενδιαφερόμενο μέρος Σοφούλλα Αυγουστή, ζήτησε την παροχή άδειας αγροτικού ταξί με έδρα τον Άγιο Θεόδωρο Σολέας σε σχέση με το όχημα της αρ. εγγραφής JU200. Η Αρχή Αδειών έλαβε υπόψη της όλα τα στοιχεία των φακέλλων και της υπόθεσης που ήταν ενώπιον της, τις παραστάσεις του ενδιαφερομένου μέρους, του Αντιπροέδρου της Κοινότητας εκ μέρους του Κοινοτάρχη και τις απόψεις των λεωφορειούχων του χωριού, όπως επίσης και επιστολή της Συνομοσπονδίας Επαγγελματικών Αυτοκινητιστών που την πληροφορούσε ότι ο αιτητής (στην παρούσα προσφυγή) είχε ένσταση και στη συνεδρία της ημερ. 23.4.87 αποφάσισε να αρνηθεί την χορήγηση της αιτουμένης άδειας.
Στις 4.6.87 το ενδιαφερόμενο μέρος υπέβαλε εναντίον της πιο πάνω απόφασης, ιεραρχική προσφυγή στην Αναθεωρητική Αρχή Αδειών.
Στο μεταξύ, στις 29.4.87 ο αιτητής υπέβαλε αίτηση στην Αρχή Αδειών για άδεια αγροτικού ταξί, με έδρα τον Άγιο Θεόδωρο Σολέας, σε σχέση με το όχημα του με αρ. εγγραφής GU657, η οποία απερρίφθη με απόφαση της Αρχής Αδειών ημερ. 10.9.87, γιατί θεωρήθηκε ότι "η φύση των εργασιών του αιτητή είναι τέτοια που δεν μπορεί να προσφέρει ικανοποιητική εξυπηρέτηση καθ' όλο το 24ωρο. Ο αιτητής είναι λεωφορειούχος και επίσης κατέχει και άδεια για περισυλλογή των σκυβάλλων του χωριού." Ο αιτητής δεν εφεσίβαλε την απόφαση αυτή στην Αναθεωρητική Αρχή Αδειών, ούτε στο Ανώτατο Δικαστήριο.
Στις 27.1.88 η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών εξέτασε την ιεραρχική προσφυγή του ενδιαφερομένου μέρους και άκουσε το ενδιαφερόμενο μέρος και τον Αντιπρόεδρο της Κοινότητας ο οποίος δήλωσε ότι η αιτούμενη άδεια ήταν απαραίτητη για την εξυπηρέτηση της κοινότητας. Επίσης, έλαβε υπόψη της όλα τα σχετικά γεγονότα και περιστατικά και στη συνεδρία της ημερ. 26.2.88 αποφάσισε να αποδεχτεί την ιεραρχική προσφυγή του ενδιαφερομένου μέρους.
Εναντίον της αποφάσεως αυτής ο αιτητής καταχώρησε την παρούσα προσφυγή, στην οποία ισχυρίζεται ότι η επίδικη απόφαση είναι αναιτιολόγητη και ιδιαίτερα ότι η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών παρέλειψε εντελώς να αναφέρει στο κείμενο της απόφασής της τους λόγους για τους οποίου θεώρησε ότι η απόφαση της Αρχής Αδειών ήταν εσφαλμένη.
Είναι η θέση του αιτητή ότι η επίδικη απόφαση είναι αποτέλεσμα πλάνης περί τα πράγματα και τέλος είναι η εισήγηση του ότι η απόφαση είναι άκυρη γιατί δεν του δόθηκε η ευκαιρία να ακουστεί αντίθετα προς τις αρχές της φυσικής δικαιοσύνης.
Όπως έχει νομολογηθεί η ιεραρχική προσφυγή δεν γίνεται με σκοπό να αναθεωρηθεί η ορθότητα του ιεραρχικά κατώτερου οργάνου, στην προκειμένη περίπτωση της Αρχής Αδειών, αλλά η υπόθεση εξετάζεται εξ' υπαρχής, χωρίς το ιεραρχικά ανώτερο όργανο να δεσμεύεται καθ' οιονδήποτε τρόπο με την απόφαση του κατώτερου οργάνου. Βλ. Ε. Kyriakou v. Republic (1986) 3 CLR 1207, Tsouloftas v. Republic (1983) 3 CLR 426, στη σελ. 432. Συνεπώς ουδεμία παράλειψη υπάρχει εκ μέρους της καθ' ης η αίτηση αρχής να αναφέρει τους λόγους για τους οποίους θεώρησε την απόφαση της Αρχής Αδειών εσφαλμένη. Όσον αφορά γενικά το θέμα της αιτιολογίας, επαρκής αιτιολογία υπάρχει στο κείμενο της απόφασης, ότι δηλαδή ήταν "για την καλύτερη εξυπηρέτηση των αναγκών της κοινότητας". Επίσης, η αιτιολογία μπορεί να συμπληρωθεί επαρκώς και από το φάκελο της διοικήσεως.
Ο ισχυρισμός περί πλάνη, έχει προβληθεί αόριστα από τον αιτητή, χωρίς να γίνεται οποιαδήποτε αναφορά στα γεγονότα που στοιχειοθετούν την ισχυριζόμενη πλάνη. Ο αιτητής που φέρει το βάρος της απόδειξης, έχει αποτύχει να αποδείξει τον ισχυρισμό του αυτό, ο οποίος και απορρίπτεται.
Τέλος, πρέπει να απορριφθεί και ο ισχυρισμός ότι δεν του δόθηκε το δικαίωμα να ακουστεί. Δεν υπάρχει υποχρέωση στη διοίκηση να ακούσει τον διοικούμενο, όταν αποφασίζει πάνω σε διοικητικής φύσης θέματα. Τέτοια υποχρέωση υπάρχει σε πειθαρχική διαδικασία ή όταν ρητά το ορίζει ο νόμος.
Το άρθρο 4Α(3) του περί Ρυθμίσεως Τροχαίας Μεταφοράς Νόμου 1982 (Ν. 9 του 1982) όπως τροποποιήθηκε από τον Ν. 84 του 1984, προνοεί ότι η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών εξετάζει την ιεραρχική προσφυγή αφού ακούσει τους ενδιαφερόμενους ή δόσει την ευκαιρία σ' αυτούς να εκθέσουν τις απόψεις τους. Στην προκειμένη περίπτωση οι απόψεις όλων των ενδιαφερομένων συμπεριλαμβανομένου και του αιτητή, ήταν στο σχετικό φάκελο της υπόθεσης ο οποίος κατά τον ουσιώδη χρόνο ευρίσκετο ενώπιον της μαζί με όλα τα στοιχεία και γεγονότα. Συνεπώς, δεν ήταν απαραίτητο γι' αυτή να δώσει στον αιτητή το δικαίωμα επιπρόσθετα να εκφράσει τις απόψεις του προφορικά ενώπιόν της, εφόσον αυτός είχε την ευκαιρία και έκαμε τούτο προηγουμένως.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους θεωρώ ότι η επίδικη απόφαση λήφθηκε ορθά και νόμιμα, ήταν μέσα στα πλαίσια της διακριτικής ευχέρειας της καθ' ης η αίτηση Αρχής, και γι' αυτό η προσφυγή πρέπει να απορριφθεί.
Συνεπώς η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται.
Ο αιτητής να πληρώσει τα έξοδα των καθ' ων η αίτηση. Τα έξοδα να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
Προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.