ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(1991) 4 ΑΑΔ 2884
9 Αυγούστου, 1991
[ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΕΤΑΞΑΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
( Υπόθεση Αρ. 966/87).
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Διορισμοί/Προαγωγές —Επανεξέταση — Κένωση Θέσης Επάρχου λόγω αναδρομικής προαγωγής του προσώπου που την κατείχε, σε άλλη θέση — Η θέση θεωρείται ότι κενώθηκε κατά την ημερομηνία που λήφθηκε η απόφαση της ΕΔΥ περί αναδρομικής προαγωγής του Επάρχου στην άλλη θέση και όχι στην ημερομηνία στην οποία ανατρέχει αναδρομικά ο διορισμός του.
Το βασικότερο θέμα που συζητήθηκε στην υπόθεση αυτή ήταν κατά πόσο ορθά δημοσιεύτηκε η κενωθείσα θέση Επάρχου στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ως θέση Πρώτου Διορισμού και Προαγωγής.
Το ζήτημα προέκυψε από το γεγονός ότι η θέση Επάρχου κενώθηκε μετά από απόφαση της ΕΔΥ για αναδρομική προαγωγή του προσώπου που την κατείχε σε άλλη κενή ίδια θέση στα πλαίσια επανεξέτασης μετά από ακυρωτική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Ο αιτητής ισχυρίστηκε ότι η θέση κατέστη κενή από την ημερομηνία στην οποία αναγόταν αναδρομικά η προαγωγή του προσώπου που την κατείχε και επομένως η θέση θα έπρεπε να πληρωθεί με επανεξέταση βάσει του πραγματικού καθεστώτος που ίσχυε τότε και όχι με δημοσίευση της θέσης εξ υπαρχής. Επίσης ισχυρίστηκε ότι κατά τον τρόπο αυτό δόθηκε παράνομα αναδρομική ισχύς στα Σχέδια Υπηρεσίας γιατί υιοθετήθηκαν αυτά που ίσχυαν κατά την ημέρα της προκήρυξης και όχι της ημερομηνίας που κατά την άποψη του κενώθηκε η θέση.
Εκ μέρους των καθ' ων η αίτηση προβλήθηκε προδικαστική ένσταση ότι οι προσβαλλόμενες με τα αιτήματα (α) και (δ) του αιτητή στην προκήρυξη της θέσης και υιοθέτηση των συγκεκριμένων σχεδίων υπηρεσίας ήταν απλά προπαρασκευαστικές και όχι εκτελεστές πράξεις. Επίσης, αναφορικά με την προσβληθείσα από τον αιτητή παράλειψη πλήρωσης της θέσης σύμφωνα με τα αποτελέσματα της διαδικασίας επιλογής που είχε γίνει αρχικά για την πλήρωση της θέσης, οι καθ' ων η αίτηση εισηγήθηκαν ότι για να υπάρχει παράλειψη πρέπει να υπάρχει υποχρέωση της διοίκησης να ενεργήσει κατά συγκεκριμένο τρόπο.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Η επίδικη θέση κατέστη κενή υστέρα από απόφαση της ΕΔΥ, σε άλλη σχετική διαδικασία, για αναδρομική προαγωγή του Επαρχου. Συνεπώς η κένωση της θέσης ήταν επακόλουθο των πιο πάνω και όχι το αποτέλεσμα της ακυρωτικής απόφασης του Δικαστηρίου σχετικά με την επίδικη θέση. Ο ισχυρισμός του αιτητή περί κενώσεως της θέσης κατά την ημερομηνία στην οποία αναγόταν η αναδρομική προαγωγή δεν ευσταθεί. Η θέση κενώθηκε κατά την ημερομηνία της απόφασης της ΕΔΥ και συνεπώς σύμφωνα με το άρθρο 31(1) του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου (Ν. 33/67) ορθά δημοσιεύτηκε.
Προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Lambis & Others v. Republic (1986) 3 CLR 130·
Iordanous v. The Public Service Commission (1987) 3 CLR 2502·
Argyrou v. Republic (1983) 3 CLR 474.
Προσφυγή.
Προσφυγή για δήλωση του Δικαστηρίου ότι η προκήρυξη από τους καθ' ων η αίτηση της θέσης του Επάρχου στην Επαρχιακή Διοίκηση είναι άκυρη και στερημένη οποιουδήποτε νομικού αποτελέσματος.
Μ. Μαλαχτού (κα) για Γ. Κακογιάννη, για τον αιτητή.
Ν. Χαραλάμπους, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ. αναγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής ζητά τις πιο κάτω θεραπείες:
"(α) Δήλωση και/ή διακήρυξη του Δικαστηρίου ότι η προκήρυξη από τους Καθ' ων η Αίτηση της θέσεως του Επάρχου στην Επαρχιακή Διοίκηση που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας την 9.10.87 (αριθμός 3058) είναι άκυρη και στερημένη οποιουδήποτε νομικού αποτελέσματος.
(β) Δήλωση και/ή διακήρυξη του Δικαστηρίου ότι η παράλειψη των Καθ' ων η αίτηση να πληρώσουν την θέση του Επάρχου σύμφωνα με τα αποτελέσματα της διαδικασίας επιλογής που είχε γίνει το 1984 και το 1985 αναφορικά με την πλήρωση της ίδιας θέσης που είχε προκηρυχθεί με δημοσίευση που είχε γίνει στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας την 28.9.1984 (αριθμός 2270) και την 19.10.84 (αριθμός 2474) δεν έπρεπε να είχε γίνει και ότι καθετί που παραλήφθηκε έπρεπε να είχε εκτελεστεί.
(γ) Δήλωση και/ή διακήρυξη του Δικαστηρίου ότι η παράλειψη των Καθ' ων η αίτηση να διορίσουν στη θέση του Επάρχου του Αιτητή ως τον επικρατέστερο των υποψηφίων σύμφωνα με τη διαδικασία επιλογής που έγινε το 1984 και το 1985 αναφορικά με την πλήρωση της ίδιας θέσης δεν έπρεπε να είχε γίνει και ότι καθετί που παραλήφθηκε έπρεπε να είχε εκτελεστεί.
(δ) Δήλωση και/ή διακήρυξη του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή η απόφαση των Καθ' ων η αίτηση να υιοθετήσουν στην προκήρυξη της θέσης σχέδια υπηρεσίας άλλα από εκείνα που υιοθετούντο κατά το χρόνο της κένωσης της θέσης, δηλαδή, την 1.3.84 είναι άκυρη και στερημένη οποιουδήποτε νομικού αποτελέσματος."
Το Ανώτατο Δικαστήριο με την απόφαση του ημερ. 25.2.86 στις Προσφυγές 122/84, 123/84 και 240/84 (Βλέπε Lambis & Others v. Republic (1986) 3 CLR 130, ακύρωσε την απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (Ε.Δ.Υ.) ημερ. 25.2.84 με την οποία προήχθηκε ο Μίκης Ζαπίτης στη θέση Επάρχου, Επαρχιακή Διοίκηση από την 1.3.84. Ο κ. Ζαπίτης καταχώρησε την Αναθεωρητική Έφεση αρ. 577 εναντίον της απόφασης του Δικαστηρίου την οποία όμως απέσυρε στις 3.7.87.
Ύστερα από την απόσυρση της Έφεσης, το Γραφείο της Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, με επιστολή του ημερ. 16.7.87, συμβούλευσε την Επιτροπή να προχωρήσει στην επανεξέταση της πλήρωσης της θέσης με βάση το πραγματικό και νομικό καθεστώς που ίσχυε κατά τον ουσιώδη χρόνο, δηλαδή στις 25.2.84.
Η Ε.Δ.Υ. στη συνεδρίασή της με ημερομηνία 10.8.87, καθοδηγούμενη από την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου και την πιο πάνω νομική συμβουλή, προχώρησε στην επανεξέταση της πλήρωσης της εν λόγω θέσης Επάρχου και με βάση όλα τα ενώπιόν της στοιχεία που ανάγονταν στον ουσιώδη χρόνο αποφάσισε να προάξει στη θέση Επάρχου, τον Ανδρέα Μαντοβάνη, αναδρομικά από 1.3.84.
Ο Ανδρέας Μαντοβάνης, μέσα στα πλαίσια μεταγενέστερης διαδικασίας για την πλήρωση άλλης κενής ίδιας θέσης, είχε ήδη προαχθεί σε Έπαρχο από 15.7.85 με απόφαση της Ε.Δ.Υ. που λήφθηκε στις 5.7.85, εναντίον της οποίας είχε καταχωρηθεί η προσφυγή αρ. 789/85 από τον αιτητή, που δεν είχε επιλεγεί.
Ύστερα από την πιο πάνω αναδρομική προαγωγή του Μαντοβάνη, η Ε.Δ.Υ. ζήτησε από τη Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας να συμβουλεύσει κατά πόσον κατά την επανεξέταση της πλήρωσης της θέσης Επάρχου που κενώθηκε μετά την αναδρομική προαγωγή του Μαντοβάνη, ο Ζαπίτης ήταν δυνατό να θεωρηθεί ως υποψήφιος παρόλο που δεν είχε υποβάλει αίτηση για τη θέση αυτή, εφόσον κατά το χρόνο εκείνο ήταν ήδη Έπαρχος από 1.3.84.
Το Γραφείο της Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, με επιστολή ημερ. 14.9.87, συμβούλευσε ότι η κενωθείσα θέση θα πρέπει να δημοσιευτεί σύμφωνα με το εδάφιο (1) του άρθρου 31 των περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμων του 167 έως 1987.
Η Ε.Δ.Υ. με επιστολή ημερ. 21.9.87, πληροφόρησε το Γενικό Διευθυντή του Υπουγείου Εσωτερικών ότι η πλήρωση της πιο πάνω κενής θέσης μπορεί να γίνει με νέα εξ υπαρχής διαδικασία, αφού υποβληθεί σχετική πρόταση από την αρμόδια αρχή. Ο Διευθυντής ζήτησε την πλήρωση της θέσης.
Δεδομένου ότι η θέση Επάρχου είναι Πρώτου Διορισμού και Προαγωγής, δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας με ημερομηνία 9.10.87 και αριθμό γνωστοποίησης 3058, με τελευταία ημερομηνία για υποβολή αιτήσων τις 31.10.87.
Είναι ο ισχυρισμός του αιτητή ότι η επίδικη θέση κατέστη κενή αναδρομικά στις 15.7.85, ημερ. που είχε διοριστεί αναδρομικά ο Μαντοβάνης και ότι συνεπώς η Ε.Δ.Υ. ενήργησε κάτω από ουσιαστική νομική και πραγματική πλάνη θεωρόντας ότι η θέση κατέστη κενή στις 10.8.87 ημερομηνία που λήφθηκε η απόφαση της Ε.Δ.Υ. για τον αναδρομικό διορισμό του Μαντοβάνη. Αναφέρτηκε σχετικά στην υπόθεση Iordanous v. The Public Service Commission (1987) 3 CLR 2502 προς υποστήριξη τον πιο πάνω ισχυρισμού του, ότι η θέση υπαλλήλου που προάγεται σε άλλη θέση, κενούται από την ημέρα της ισχύος της προαγωγής του.
Ο δεύτερος ισχυρισμός του αιτητή είναι ότι η Ε.Δ.Υ. ενήργησε αντίθετα προς τη νομική υποχρέωση της να πληρώσει την θέση επανεξετάζοντας με βάση το πραγματικό καθεστώς που ίσχυε στις 15.7.85.
Σε σχέση με αυτό, είναι η εισήγηση του αιτητή ότι, με την προκήρυξη της θέσης τον Οκτώβριο του 1987, οι καθ'ων η αίτηση υιοθέτησαν τα Σχέδια Υπηρεσίας που ίσχυαν κατά το χρόνο της προκήρυξης και όχι κατά την ημερομηνία που κενώθηκε η θέση δηλ. στις 15.7.85, στα οποία Σχέδια Υπηρεσίας τοιουτοτρόπως δόθηκε παράνομα αναδρομική ισχύ.
Εκ μέρους των καθ' ων η αίτηση προβλήθηκε προδικαστική ένσταση ότι οι προσβαλλόμενες με τα αιτήματα (α) και (δ) πράξεις δεν είναι εκτελεστές αλλά προπαρασκευαστικές πράξεις.
Η δημοσίευση πλήρωσης θέσης αποτελεί απλώς μια πρόσκληση προς τους ενδιαφερόμενους να υποβάλουν αίτηση, αν ενδιαφέρονται, δεν επιβάλλει αφ'εαυτής προς τη διοίκηση οιανδήποτε υποχρέωση προς ενεργία, γιατί είναι άγνωστο εάν και κατά πόσο η διοίκηση θα μπορεί να ενεργήσει νοουμένου ότι μπορεί να μην υποβληθούν αιτήσεις, ή να μην υπάρχει υποψήφιος που να πληροί τα απαιτούμενα προσόντα.
Αναφορικά με τα αιτήματα θεραπείας (β) και (γ) είναι η εισήγηση των καθ' ων η αίτηση, ότι δεν ευσταθούν γιατί κατά πάγια νομολογία του Δικαστηρίου, για να υπάρχει παράλειψη πρέπει να υπάρχει υποχρέωση της διοίκησης να ενεργήσει κατά συγκεκριμένο τρόπο. Βλ. Argyrou ν. Republic (1983) 3 CLR 474.
Στην προκειμένη περίπτωση η επίδικη θέση κατέστη κενή ύστερα από απόφαση της Ε.Δ.Υ., σε άλλη άσχετη διαδικασία, να προάξει τον Μαντοβάνη αναδρομικά στη θέση Επάρχου. Συνεπώς η κένωση της θέσης είναι επακόλουθο των πιο πάνω και όχι το αποτέλεσμα ακυρωτικής απόφασης του Δικαστηρίου σχετικά με την επίδικη θέση. Ο ισχυρισμός του αιτητή περί κενώσεως της θέσης στις 15.7.85 δεν ευσταθεί εφόσον η θέση κενώθηκε κατά την ημερομηνία που λήφθηκε η απόφαση της Ε.Δ.Υ. περί αναδρομικής προαγωγής του Μαντοβάνη δηλ. στις 10.8.87.
Συνεπώς και σύμφωνα με τον περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμο 1967 (Νόμος 33/67), άρθρο 31(1), "Κενή θέσης Πρώτου Διορισμού..δημοσιεύεται..".
Δεν υπάρχει υποχρέωση να ανατρέξει η διοίκηση στο χρονικό και νομικό καθεστώς που ίσχυε στις 15.7.85 εφόσον δεν πρόκειται περί επανεξέτασης αλλά περί νέας διαδικασίας πλήρωσης της θέσης που κατέστη κενή.
Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται.
Ο αιτητής να πληρώσει τα έξοδα.
Τα έξοδα να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
Προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.