Δράκου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1991) 4 ΑΑΔ 2706

(1991) 4 ΑΑΔ 2706

24 Ιουλίου 1991

[ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ/στής]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΦΡΙΞΟΣ ΛΟΪΖΟΥ ΔΡΑΚΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ,

Αιτητές,

ν.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ (ΜΕΣΩ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ)

Καθ' ων η αίτηση.

(Υποθέσεις Αρ. 550/86, 623/86,642/86,682/86).

Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Εμπιστευτικές Εκθέσεις — Αλλοιώσεις στη βαθμολογία — Αιτιολόγηση όταν υπάρχει διαφωνία αξιολογούντα και προσυπογράφοντα λειτουργού.

Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Συνεντεύξεις — Σε περιπτώσεις πλήρωσης διευθυντικής θέσης όπου η προσωπικότητα είναι σημαντικός παράγοντας, μπορεί να δοθεί αυξημένη βαρύτητα στις συνεντεύξεις — Δεν υπάρχει υποχρέωση υποβολής ίδιων ή ταυτόσημων ερωτήσεων σε όλους τους υποψηφίους — Δεν υπάρχει υποχρέωση καταγραφής ερωτήσεων και απαντήσεων ούτε υποχρέωση λεπτομερής καταγραφής των εντυπώσεων που δημιουργούνται κατά τις συνεντεύξεις — Εκτός αν μεσολαβεί μεγάλο χρονικό διάστημα — Ανάγκη αποκλεισμού της πιθανότητας δημιουργίας πεπλανημένων εντυπώσεων.

Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Προσόντα — Πλεονέκτημα — Απαιτείται ειδική αιτιολογία για επιλογή υποψηφίου που δεν το κατέχει.

Οι αιτητές στις προσφυγές αυτές προσέβαλαν την προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους στη μόνιμη θέση Διευθυντή στο Τμήμα Ταχυδρομικών Υπηρεσιών από 1/9/86.

Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:-

(1) Παρίσταται ανάγκη αιτιολόγησης αλλοιώσεων εμπιστευτικών εκθέσεων από τον προσυπογράφοντα λειτουργό όταν υπάρχει διαφωνία μεταξύ του και του αξιολογούντα λειτουργού. Στην προκειμένη περίπτωση δεν φαίνεται να υπήρξε διαφωνία και συνεπώς δεν ήταν απαραίτητο να δοθεί οποιαδήποτε αιτιολογία.

(2) Παρόλο που επρόκειτο για θέση διευθυντική και επομένως θα μπορούσε να δοθεί στη συνέντευξη αυξημένη βαρύτητα, δεν φαίνεται ότι οι συνεντεύξεις αποτέλεσαν ξεχωριστό και αποφασιστικό κριτήριο για την επιλογή του ενδιαφερόμενου μέρους.

Δεν υπήρχε υποχρέωση υποβολής ίδιων ή ταυτόσημων ερωτήσεων γιατί αυτό που εκρίνετο ήταν η ικανότητα των υποψηφίων να αντεπεξέλθουν με τα διευθυντικά καθήκοντα της θέσης του Διευθυντή Τμήματος Ταχυδρομικών Υπηρεσιών.

Δεν υπάρχει υποχρέωση εκ μέρους της Ε.Δ.Υ. να καταγράφει τις ερωτήσεις και απαντήσεις που δίδονται κατά τη διάρκεια των συνεντεύξεων ούτε να καταγράφει λεπτομερώς τις εντυπώσεις που δημιουργούνται σχετικά με τους υποψηφίους κατά τις συνεντεύξεις, εκτός αν μεσολαβεί μεγάλο χρονικό διάστημα μεταξύ των συνεντεύξεων των υποψηφίων, μέχρις ότου αυτές συμπληρωθούν, για να αποκλειστεί η πιθανότητα δημιουργίας πεπλανημένων εντυπώσεων με την παρέλευση του χρόνου.

(3) Από εξέταση τόσο του πρακτικού της επίδικης απόφασης όσο και του φακέλου της υπόθεσης δεν έχω αμφιβολία ότι η Ε.Δ.Υ. έδωσε ειδική αιτιολογία γιατί επέλεξε το ενδιαφερόμενο μέρος που δεν είχε το πρόσθετο προσόν.

(4) Όλες οι προηγούμενες θέσεις που κατείχε το ενδιαφερόμενο μέρος ήταν υπεύθυνες θέσεις με "διοικητικά" καθήκοντα. Αυτό συνάγεται κυρίως και από τις εμπιστευτικές του εκθέσεις στις οποίες αναφέρονται τα κύρια καθήκοντα του. Εφόσον το Σχέδιο Υπηρεσίας προνοεί τη διοικητή πείρα "κατά προτίμηση" στη Δημόσια Υπηρεσία τότε δεν είναι απαραίτητο η πείρα να προέρχεται από τη Δημόσια Υπηρεσία και αναμφίβολα η θέση του Γενικού Διευθυντή του Κ.Ο.Α. που κατείχε το ενδιαφερόμενο μέρος πληροί τις προϋποθέσεις.

(5) Διαφωνώ ότι οι συστάσεις του Διευθυντή ήταν πεπλανημένες όσον αφορά το πλεονέκτημα. Όπως φαίνεται από το πρακτικό της Ε.Δ.Υ. ο Διευθυντής αναφέρθηκε απλώς ότι το ενδιαφερόμενο μέρος "παρουσίασε κάποια αντικειμενικά προσόντα γνώσης Γαλλικής" χωρίς να θεωρεί όμως τη γνώση αυτή πλεονέκτημα. Το γεγονός ότι δεν έκαμε ειδική αναφορά στην Ε.Δ.Υ. δεν οδήγησε την τελευταία σε πλάνη γιατί είναι εμφανές ότι η ίδια ερεύνησε το θέμα.

(6) Ουδεμία προκατάληψη έχει αποδειχθεί εκ μέρους των καθ' ων η αίτηση. Η επίδικη απόφαση λήφθηκε ορθά και νόμιμα κατόπιν ενδελεχούς έρευνας και αφού λήφθηκαν υπόψη όλα τα νόμιμα στοιχεία στα οποία προσδόθηκε η δέουσα σημασία και βαρύτητα προς το σκοπό διορισμού του καταλληλότερου υποψηφίου. Η απόφαση είναι απόλυτα αιτιολογημένη. Η Ε.Δ.Υ. ενήργησε στα πλαίσια της διακριτικής της ευχέρειας που σε περιπτώσεις πλήρωσης υψηλής διευθυντικής θέσης είναι ευρεία.

Προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.

Αναφερόμενες υποθέσεις:

Zyngas and others v. Republic (1988) 3 C.L.R. 838·

Sekkides v. Republic (1988) 3 C.L.R. 2136·

Theofillides and others v. Republic (Προσφυγή Αρ. 96/87 κ.λ.π. ημερ. 25/4/89)·

Εκτωρίδης ν. Δημοκρατίας (Α.Ε. 689 ημερ. 15/3/90)·

Andronikou and others v. Republic (1987) 3 C.L.R. 1237·

Frangos v. Republic (1970) 3 C.L.R. 312·

Δημοκρατία ν. Πανταζή (1991) 3 Α.Α.Δ. 47.

Προσφυγές.

Προσφυγές εναντίον της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας με την οποία το ενδιαφερόμενο μέρος προάχθηκε στη θέση Διευθυντή, Τμήμα Ταχυδρομικών Υπηρεσιών αντί των αιτητών.

Ο αιτητής στην Υπόθεση 550/86 παρουσιάσθη αυτοπροσώπως.

Χρ. Τριανταφυλλίδης, για τους αιτητές στην Υπόθεση 623/86.

Α.Σ. Αγγελίδης, για τους αιτητές στις Υποθέσεις 642/86 και 682/86.

Π. Χατζηδημητρίου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α', για τους καθ' ων η αίτηση.

Cur. adv. vult.

ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ. ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με τις προσφυγές αυτές οι αιτητές προσβάλλουν την προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους Θεόδουλου Χαραλαμπίδη στη μόνιμη θέση Διευθυντή (Τακτικός Προϋπολογισμός) Τμήμα Ταχυδρομικών Υπηρεσιών από 1.9.86 αντί των αιτητών.

Επειδή η θέση Διευθυντή του Τμήματος Ταχυδρομικών Υπηρεσιών είναι θέση Πρώτου Διορισμού και Προαγωγής, δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας με ημερ. 18.4.86. Συνολικά υποβλήθηκαν 16 αιτήσεις.

Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (Ε.Δ.Υ.) στη συνεδρίασή της στις 27.5.86, αφού σημείωσε ότι σύμφωνα με τις Κανονιστικές Διατάξεις που διέπουν τη σύσταση, τις αρμοδιότητες και τη μέθοδο ενέργειας Τμηματικών Επιτροπών σύμφωνα με το άρθρο 36 των περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμων του 1967 έως 1986 (Κανονιστική Διάταξη 1) οι θέσεις, μεταξύ άλλων των Διευθυντών Τμημάτων εξαιρούνται από την εφαρμογή των Κανονιστικών Διατάξεων, προχώρησε στην εξέταση των αιτήσεων και των δικαιολογητικών που υποβλήθηκαν και έκρινε ότι μόνο εννέα υποψήφιοι κατείχαν τα προσόντα που απαιτούνταν από το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης. Μεταξύ των υποψηφίων ήταν οι αιτητές και το ενδιαφερόμενο μέρος.

Η Ε.Δ.Υ. δέκτηκε σε χωριστές συνεντεύξεις τους υποψήφιους. Παρών στις συνεντεύξεις ήταν και ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων, ο οποίος αφού ολοκληρώθηκαν οι συνεντεύξεις, εξέφρασε τις κρίσεις και απόψεις του αναφορικά με την απόδοση των υποψηφίων.

Στη συνεδρίασή της την 27.6.86, η Ε.Δ.Υ. αποφάσισε ότι το απαιτούμενο προσόν που απαιτούσε η παράγραφος 5 του Σχεδίου Υπηρεσίας, δηλαδή "πείρα ή/και προσόντα σε Ταχυδρομικά θέματα, καθώς και γνώση της Γαλλικής ή άλλης εκ των επικρατεστέρων Ευρωπαϊκών γλωσσών θα αποτελούν πλεονέκτημα", χρειαζόταν νομική μελέτη και με επιστολή ημερ. 27.6.86, ζήτησε από τη Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, νομική συμβουλή σχετικά με την ερμηνεία της πρόνοιας για "γνώση της Γαλλικής ή άλλης εκ των επικρατεστέρων Ευρωπαϊκών γλωσσών". Επίσης, με επιστολή ημερ. 28.6.86 ζήτησε από τη Γενικό Εισαγγελέα να την συμβουλεύσει κατά πόσο γνώση της "Γαλλικής ή άλλης εκ των επικρατεστέρων Ευρωπαϊκών γλωσσών" θα έπρεπε να καλύπτει και τους τρεις τομείς, δηλαδή της ανάγνωσης, γραφής και ομιλίας.

Με επιστολή του ημερ. 28.6.86, ο Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας συμβούλευσε την Ε.Δ.Υ. ότι η πρόβλεψη για "γνώση Γαλλικής ή άλλης Ευρωπαϊκής γλώσσας", όπως ήταν διατυπωμένη στο Σχέδιο Υπηρεσίας, επέτρεπε όπως η γνώση Γαλλικής ή άλλης Ευρωπαϊκής γλώσσας θεωρείτο από μόνη της "πλεονέκτημα" χωρίς να συνδυάζεται κατ' ανάγκη με την "πείρα ή/και προσόντα σε ταχυδρομικά θέματα".

Επίσης, ο Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας, με νεότερη επιστολή του ημερ. 1.7.86, συμβούλευσε την Ε.Δ.Υ. ότι η "γνώση της Γαλλικής ή άλλης εκ των επικρατέστερων Ευρωπαϊκών γλωσσών" σήμαινε οπωσδήποτε γνώση των εν λόγω γλωσσών στο σύνολο των εκδηλώσεών τους, δηλαδή ανάγνωση, γραφή και ομιλία.

Συνεχίζοντας την εξέταση του θέματος, η Ε.Δ.Υ. στη συνεδρίασή της την 1.7.86, καθοδηγούμενη από τις πιο πάνω συμβουλές και υπό το φως των ενώπιόν της στοιχείων, έκρινε ότι το πλεονέκτημα το διέθεταν οι Γεωργαλλίδης, Καζαντζής και Πρωτοπαπάς μόνο.

Ακολούθως η Ε.Δ.Υ., στη συνεδρία της ημερ. 14.7.86, συνέχισε την εξέταση του θέματος αλλά δεν μπόρεσε να καταλήξει σε έγκυρη απόφαση, γιατί τα δύο παρόντα στη συνεδρίαση μέλη της Επιτροπής έκριναν με βάση τα ενώπιον της Επιτροπής στοιχεία και με τα καθιερωμένα κριτήρια ως καταλληλότερο τον Χαραλαμπίδη, ενώ ο Πρόεδρος έκρινε ως καταλληλότερο τον Καζαντζή. Επειδή ύστερα από τα πιο πάνω προέκυψε αδιέξοδο, δεδομένου ότι δεν μπορούσε να παρθεί απόφαση σύμφωνα με το άρθρο 11(2) των περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμων του 1967 έως 1986, το οποίο προβλέπει ότι καμμιά απόφαση της Επιτροπής θα ήταν έγκυρη αν δεν έχει παρθεί με τρεις ψήφους. Σαν αποτέλεσμα, αποφασίστηκε όπως το θέμα επανεξεταστεί από την ολομέλεια της Επιτροπής και οι υποψήφιοι κληθούν σε νέες συνεντεύξεις, σε ημερομηνία που θα ορίζετο αργότερα. Αποφασίστηκε επίσης πως στη συνεδρίαση θα έπρεπε να παραστεί και ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων.

Οι νέες συνεντεύξεις των υποψηφίων ολοκληρώθηκαν στις 22.8.86 και στη συνέχεια ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων που ήταν παρών σ' αυτές, εξέφρασε τις κρίσεις και απόψεις του αναφορικά με την απόδοση των υποψηφίων που ήταν ως ακολούθως (Βλ. τα σχετικά πρακτικά της Ε.Δ.Υ.):

"Αφού έλαβε υπόψη την αξία των υποψηφίων κατά τις συνεντεύξεις και ειδικά σ' ό,τι αφορά τις γνώσεις, τις ικανότητες, τις επιδεξιότητες που διαφάνηκαν ιδιαίτερα στο διευθυντικό τομέα, την κρίση από την εκδήλωση της πείρας για ανάληψη διευθυντικού ρόλου, την ετοιμότητα στη σκέψη, την πληρότητα των απαντήσεων, την ακριβολογία και γενικά την όλη προσωπικότητα κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, αξιολογεί και κατατάσσει τους υποψηφίους στις εξής βαθμίδες:

Εξαίρετος:	Χαραλαμπίδης Θεόδουλος
Πολύ καλός:	Καζαντζής Γρηγόρης
Σχεδόν πολύ καλοί:	Γεωργαλλίδης Αιμίλιος
	Δράκος Φρίξος
	Κοτσώνης Χαράλαμπος
Καλοί:		Μακρίδης Κώστας
		Πρωτοπαπάς Σάββας
		Τζιωρτζή Αντώνης.

Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα στοιχεία, συμπεριλαμβανομένης και της συνέντευξης, θεωρεί ως τον καταλληλότερο για να καταλάβει τη θέση το Χαραλαμπίδη, ο οποίος, εκτός από τη βαθιά πείρα που κατέχει σε διοικητικά και διευθυντικά θέματα, κατέχει υψηλά ακαδημαϊκά προσόντα, τα οποία του προσδίδουν μια ιδιαίτερη ικανότητα στο να εκτελέσει με επιτυχία διευθυντικό ρόλο στις Ταχυδρομικές Υπηρεσίες. Επίσης, αυτός κατά τη συνέντευξη έδειξε ότι διαθέτει ένα καθαρό και αναλυτικό μυαλό και πάρα πολύ καλή κρίση. Φαίνεται ότι είναι καλός μελετητής των πραγμάτων για τα οποία ενδιαφέρεται. Έδειξε πέρα για πέρα μια τίμια προσέγγιση στα προβλήματα, τα οποία χρειάστηκε να απαντήσει, και γενικά μια ευχάριστη και καλή προσωπικότητα. Έδειξε επίσης ότι τα χαρίσματα που διαθέτει στην αντιμετώπιση και επίλυση προβλημάτων και λήψη αποφάσεων θα τον βοηθήσουν στο να αναλάβει επιτυχώς διευθυντική θέση.

Επίσης έλαβε υπόψη ότι ο Χαραλαμπίδης παρουσίασε κάποια αντικειμενικά προσόντα γνώσης Γαλλικής.

Η επίσημη γλώσσα της Διεθνούς Ταχυδρομικής Ένωσης είναι η Γαλλική, ως "working language" όμως χρησιμοποιούνται όλες οι επίσημες γλώσσες των Ηνωμένων Εθνών."

Στη συνέχεια η Ε.Δ.Υ. αξιολόγησε και η ίδια την απόδοση των υποψηφίων στις ενώπιόν της συνεντεύξεις υπό το φως και των σχετικών κρίσεων του Γενικού Διευθυντή, Υπουργείο Συγκοινωνιών και Έργων.

Παραθέτω πιο κάτω απόσπασμα των σχετικών πρακτικών της Ε.Δ.Υ.:

"Στη συνέχεια η Επιτροπή αξιολόγησε και η ίδια την απόδοση των υποψηφίων στις ενώπιόν της συνεντεύξεις, υπό το φως και των σχετικών κρίσεων του Γενικού Διευθυντή. Η κρίση της Επιτροπής είναι:

Γεωργαλλίδης Αιμίλιος: Πολύ καλός.

Δράκος Φρίξος: Πολύ καλός.

Καζαντζής Γρηγόρης:

Τα τέσσερα Μέλη τον κρίνουν ως πολύ καλό (πρώτο μεταξύ των πολύ καλών) και ο Πρόεδρος ως πάρα πολύ καλό.

Κοτσώνης Χαράλαμπος: Πολύ καλός.

Μακρίδης Κώστας: Σχεδόν πολύ καλός.

Πρωτοπαπάς Σάββας: Σχεδόν πολύ καλός.

Τζιωρτζή Αντώνης: Καλός.

Χαραλαμπίδης Θεόδουλος:

Τα τέσσερα Μέλη τον κρίνουν ως εξαίρετο και Πρόεδρος ως πολύ καλό (ως τον καλύτερο μεταξύ των πολύ καλών).

Η Επιτροπή με βάση τα ενώπιον της στοιχεία, έκρινε ότι όλοι διαθέτουν το απαιτούμενο επίπεδο πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής γλώσσας που απαιτείται από το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης.

Η Επιτροπή, περαιτέρω, με βάση τα ενώπιόν της στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων των ενώπιόν της συνεντεύξεων, έκρινε ότι όλοι οι υποψήφιοι έχουν άριστη γνώση της Ελληνικής γλώσσας, όπως απαιτείται από το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης.

Όσον αφορά το πλεονέκτημα, η Επιτροπή καθοδηγήθηκε από νομική συμβουλή του Γραφείου της Γενικού Εισαγγελέα με στοιχεία Γ.Ε. Αρ. Φακ. 34(Ι)/61/ΙΙ και ημερ. 28.6.86, σύμφωνα με την οποία η ορθή έννοια της παραγράφου 3(5) του Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης Διευθυντή Ταχυδρομικών Υπηρεσιών, όπως είναι διατυπωμένη, επιτρέπει όπως η γνώση Γαλλικής ή άλλης Ευρωπαϊκής γλώσσας θεωρηθεί από μόνη της "πλεονέκτημα", χωρίς να συνδυάζεται κατ' ανάγκη με "πείρα ή/ και προσόντα σε ταχυδρομικά θέματα".

Η Επιτροπή, με βάση τα ενώπιόν της στοιχεία και καθοδηγούμενη από την πιο πάνω νομική συμβουλή, έκρινε ότι το πλεονέκτημα διαθέτουν οι Γεωργαλλίδης, Καζαντζής και Πρωτοπαπάς.

Όσον αφορά το Χαραλαμπίδη, η Επιτροπή έκρινε ότι αυτός δε διαθέτει το πλεονέκτημα, ύστερα από τη δήλωση του ενώπιον της Επιτροπής που είναι παρόμοια με εκείνη που έκαμε και προηγουμένως στο Γραμματέα της Επιτροπής. Παρά το γεγονός ότι αυτός παρακολούθησε επιτυχώς μαθήματα στη Γαλλική, η Επιτροπή, λαμβάνοντας υπόψη τη διευκρίνισή του ότι παρήλθαν πολλά χρόνια από τότε χωρίς να χρησιμοποιήσει τη γλώσσα, ούτε στη γραφή ούτε στην ομιλία, έκρινε ότι δεν είναι δυνατό να θεωρηθεί αυτός ότι διαθέτει το πλεονέκτημα.

Ακολούθως, η Επιτροπή ασχολήθηκε με τη γενική αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων.

Η Επιτροπή εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το Φάκελο Πλήρωσης της θέσης, από τις αιτήσεις και τα δικαιολογητικά των υποψηφίων, οι οποίοι είναι όλοι δημόσιοι υπάλληλοι, καθώς και από τους Προσωπικούς Φακέλους και τις Εμπιστευτικές Εκθέσεις τους, και έλαβε επίσης υπόψη την απόδοση των υποψηφίων στις συνεντεύξεις τους με την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, υπό το φως και των σχετικών κρίσεων και απόψεων του Γενικού Διευθυντή.

Η Επιτροπή απέδωσε τη δέουσα σημασία στο σύνολο των Εμπιστευτικών Εκθέσεων των υποψηφίων. Όσον αφορά το Θεόδουλο Χαραλαμπίδη, η Επιτροπή έλαβε υπόψη τις Εμπιστευτικές του Εκθέσεις μέχρι και το 1984 και σημείωσε ότι από 1.11.84 παραχωρήθηκε σ' αυτόν από το Υπουργικό Συμβούλιο άδεια απουσίας χωρίς απολαβές για λόγους δημόσιου συμφέροντος και διορίστηκε ως Γενικός Διευθυντής του Κυπριακού Οργανισμού Αθλητισμού.

Η Επιτροπή απέδωσε επίσης τη δέουσα βαρύτητα στα προσόντα όλων των υποψηφίων.

Η Επιτροπή περαιτέρω έλαβε υπόψη την αρχαιότητα, πείρα και σταδιοδρομία όλων των υποψηφίων.

Περαιτέρω, η Επιτροπή έλαβε υπόψη τα επαινετικά σχόλια του Γενικού Διευθυντή στο Υπουργείο Συγκοινωνιών και Έργων, που αναφέρονται στις επιστολές που συνοδεύουν τις αιτήσεις των υποψηφίων Καζαντζή και Γεωργαλλίδη.

Η Επιτροπή, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα ενώπιόν της ουσιώδη στοιχεία, έκρινε με πλειοψηφία τεσσάρων ψήφων (των τεσσάρων Μελών), έναντι μιας (του Προέδρου) ότι με βάση το σύνολο των καθιερωμένων κριτητίων ο Θεόδουλος Χαραλαμπίδης, ο οποίος κρίθηκε κατά τη συνέντευξη ως εξαίρετος από το Διευθυντή, ως εξαίρετος από τα τέσσερα Μέλη της Επιτροπής και ως πολύ καλός (ως ο καλύτερος μεταξύ των πολύ καλών) από τον Πρόεδρο της Επιτροπής και ο οποίος διαθέτει υψηλά ακαδημαϊκά προσόντα, υπερέχει των άλλων υποψηφίων.

Ο Πρόεδρος διαφώνησε με την πιο πάνω απόφαση και υποστήριξε ως καταλληλότερο για να καταλάβει την κενή θέση το Γρηγόρη Καζαντζή, ο οποίος κατά τη γνώμη του έκαμε την καλύτερη εντύπωση στις ενώπιον της Επιτροπής συνεντεύξεις (πάρα πολύ καλή έναντι πολύ καλής - της καλύτερης ανάμεσα στους πολύ καλούς - το Χαραλαμπίδη), έχει μακρά και ευδόκιμη υπηρεσία στο Τμήμα Ταχυδρομικών Υπηρεσιών με εξαιρετικές επιδόσεις και διαθέτει το πλεονέκτημα που προβλέπεται στο Σχέδιο Υπηρεσίας.

Ο Πρόεδρος δεν παρέλειψε να λάβει υπόψη ότι κατά τις συνεντεύξεις ενώπιον της Επιτροπής ο Θεόδουλος Χαραλαμπίδης έκαμε τόσο στο Γενικό Διευθυντή στο Υπουργείο Συγκοινωνιών και Έργων όσο και στα τέσσερα Μέλη της Επιτροπής εξαίρετη εντύπωση, ενώ ο Καζαντζής πολύ καλή (την καλύτερη από τους πολύ καλούς) και ότι ο Γενικός Διευθυντής χαρακτήρισε το Χαραλαμπίδη ως τον καταλληλότερο για τη θέση. Επίσης σημείωσε τα υψηλά ακαδημαϊκά προσόντα του Χαραλαμπίδη, τα οποία όμως σύμφωνα με το Σχέδιο Υπηρεσίας δε συνιστούν πλεονέκτημα, ενώ αντίθετα συνιστούν πλεονέκτημα πείρα ή και προσόντα σε ταχυδρομικά θέματα καθώς και γνώση της Γαλλικής ή άλλης από τις επικρατέστερες ευρωπαϊκές γλώσσες, τα οποία διαθέτει ο Καζαντζής. Τέλος, δεν παρέλειψε να λάβει υπόψη την αρχαιότητα του Χαραλαμπίδη, ο οποίος κατέχει υψηλότερη θέση, καθώς επίσης και το ότι η απόδοσή του στο Γραφείο Προγραμματισμού, όπου υπηρετούσε μέχρι 31.10.84, ήταν υψηλή. Παρ' όλα αυτά, κατά τη γνώμη του υπερέχει ο Γρηγόρης Καζαντής, όταν ληφθούν υπόψη όλα μαζί τα ουσιώδη στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων των πολύ κολακευτικών σχολίων του Γενικού Διευθυντή, αναφορικά με την κατάρτιση, πείρα και προσφορά του υπαλλήλου στο Τμήμα Ταχυδρομικών Υπηρεσιών, τα οποία περιέχονται στην επιστολή του που συνοδεύει την αίτηση του υποψήφιοι αυτού.

Συμπερασματικά, η Επιτροπή κατά πλειοψηφία (4 ψήφοι έναντι 1) αποφάσισε να προαγάγει το Θεόδουλο ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ σαν τον πιο κατάλληλο στη μόνιμη (Τακτ. Προυπ.) θέση Διευθυντή του Τμήματος Ταχυδρομικών Υπηρεσιών από 1.9.86."

Εναντίον της απόφασης αυτής, καταχωρήθηκαν οι προσφυγές αυτές.

Είναι ο ισχυρισμός του αιτητή στην υπ. αρ. 642/86, ότι οι εμπιστευτικές του εκθέσεις για το χρόνο 1983 περιέχουν αλλιώσεις οι οποίες έγιναν χωρίς να δίδεται οποιαδήποτε αιτιολογία.

Έχει νομολογηθεί ότι παρίσταται ανάγκη αιτιολόγησης αλλιώσεων εμπιστευτικών εκθέσεων από τον προσυπογράφοντα λειτουργό όταν βασικά υπάρχει διαφωνία μεταξύ του και του αξιολογούντα λειτουργού. Βλέπε Zyngas & others v. Republic, (1988) 3 C.L.R. 838. Στην προκειμένη περίπτωση δεν φαίνεται να υπήρχε οποιαδήποτε τέτοια διαφωνία, συνεπώς δεν ήταν απαραίτητο να δοθεί οποιαδήποτε αιτιολογία. Βλέπε επίσης Sekkides v. Republic, (1988) 3 C.L.R. 2136.

Είναι ο ισχυρισμός όλων των αιτητών ότι δόθηκε υπέρμετρη βαρύτητα στις εντυπώσεις που δημιουργήθηκαν από τις συνεντεύξεις των υποψηφίων ενώπιον της Ε.Δ.Υ. κατά παρέκκληση της νομολογίας.

Ιδιαίτερα είναι η θέση του αιτητή στην προσφυγή 550/ 86, ότι δεν υποβλήθηκαν από την Ε.Δ.Υ. οι ίδιες ή ταυτόσημες ερωτήσεις προς τους υποψηφίους, γεγονός που ισοδυναμεί από μέρους της Ε.Δ.Υ. με άνιση μεταχείριση και διάκριση των υποψηφίων μεταξύ τους. Εν πάση περιπτώσει, είναι ο ισχυρισμός του ότι η Ε.Δ.Υ. παρέλειψε να καταγράψει τις ερωτήσεις που υποβάλλοντο στους υποψηφίους και τις απαντήσεις τους, τις εντυπώσεις που της δημιουργήθηκαν κατά τις συνεντεύξεις από τους υποψηφίους, γεγονός που δυσχεραίνει το έργο του Δικαστηρίου για έλεγχο της νομιμότητας της επίδικης απόφασης.

Σύμφωνα με τα πρακτικά της Ε.Δ.Υ. τα οποία ευρίσκονται ενώπιον του Δικαστηρίου, δεν φαίνεται ότι οι συνεντεύξεις αποτέλεσαν ξεχωριστό και αποφασιστικό κριτήριο για την επιλογή του ενδιαφερομένου μέρους, παρόλο που εφόσον στην προκειμένη περίπτωση πρόκειται για μια θέση διευθυντική όπου η προσωπικότητα του υποψηφίου είναι βασικό στοιχείο για την εκτέλεση των καθηκόντων της θέσης και η διοικητική, οργανωτική και διευθυντική ικανότητα, η υπευθυνότητα και πρωτοβουλία είναι απαραίτητα προσόντα, μπορούσε να δοθεί στη συνέντευξη αυξημένη βαρύτητα.

Ειδικά αναφορικά με τους ισχυρισμούς του αιτητή στην υπόθεση αρ. 550/86, εφόσον ο σκοπός των συνεντεύξεων, όπως αναφέρτηκε πιο πάνω ήταν για να υποβοηθηθεί η Ε.Δ.Υ. στην επιλογή του καταλληλότερου υποψηφίου και ιδιαίτερα στην προκειμένη περίπτωση που πρόκειται για υψηλή διευθυντική θέση, δεν υπήρχε υποχρέωση υποβολής ίδιων ή ταυτόσημων ερωτήσεων, γιατί εκείνο που εκρίνετο στην περίπτωση αυτή ήταν η ικανότητα των υποψηφίων να αντεπεξέλθουν με τα διευθυντικά καθήκοντα της θέσης του Διευθυντή Τμήματος Ταχυδρομικών Υπηρεσιών. Βλέπε Theofillides & others v. Republic, Υποθέσεις αρ. 96/87 κλπ. απόφαση ημερ. 25.4.89 (δεν έχει ακόμα δημοσιευτεί).

Έχει επίσης νομολογηθεί ότι δεν υπάρχει υποχρέωση από μέρους της Ε.Δ.Υ. να καταγράφει τις ερωτήσεις και απαντήσεις που δίδονται κατά τη διάρκεια των συνεντεύξεων. Βλέπε απόφαση της Ολομέλειας ημερ. 15.3.90, στην Αναθεωρητική Έφεση 689 Εκτωρίδης ν. Δημοκρατίας (δεν έχει ακόμα δημοσιευτεί). Επίσης δεν είναι απαραίτητο να καταγράφονται λεπτομερώς οι εντυπώσεις που δημιουργούνται σχετικά με τους υποψηφίους κατά τις συνεντεύξεις, εκτός των περιπτώσεων που παρέρχεται μεγάλο χρονικό διάστημα μεταξύ των συνεντεύξεων των υποψηφίων, μέχρις ότου αυτές συμπληρωθούν, οπότε παρίσταται ανάγκη τέτοιας καταγραφής, όχι όμως για σκοπούς ελέγχου από το Δικαστήριο, αλλά για να αποκλειστεί η πιθανότητα δημιουργίας πεπλανημένων εντυπώσεων με την παρέλευση του χρόνου. Βλέπε Andronikou & others v. Republic (1987) 3 CLR 1237, στη σελίδα 1244, Theofiilides & others v. Republic (πιο πάνω).

Είναι ο ισχυρισμός των αιτητών ότι η Ε.Δ.Υ. παρέλειψε εντελώς να δώσει ειδική αιτιολογία γιατί επέλεξε το ενδιαφερόμενο μέρος που δεν είχε πρόσθετο προσόν, το οποίο σύμφωνα με το Σχέδιο Υπηρεσίας αποτελούσε πλεονέκτημα και γιατί παραγνώρισε το πρόσθετο προσόν των αιτητών.

Σχετικά με το ίδιο σημείο είναι η θέση του αιτητή στην υπόθεση αρ. 550/86, ότι η Ε.Δ.Υ. ενήργησε κάτω από πλάνη, γιατί παραγνωρίστηκε το γεγονός ότι είχε γνώση της Γαλλικής γλώσσας, που σύμφωνα με το Σχέδιο Υπηρεσίας αποτελεί πλεονέκτημα και επίσης γνώση της Γαλλικής Εμπορικής Αλληλογραφίας, όπως αναφέρεται στο Απολυτήριο Σχολής Μέσης Παιδείας του. Όμως ουδεμία αναφορά έγινε σχετικά από την Ε.Δ.Υ.. Επίσης, παραγνωρίστηκε η πολυετής του πείρα σε ταχυδρομικά θέματα, η οποία επίσης αποτελεί πλεονέκτημα. Είναι δε η εισήγησή του, ότι η πείρα του αυτή πηγάζει από το γεγονός ότι λόγω της θέσης που κατείχε "είχε άμεση σχέση και απ' ευθείας επαφή με πληθώρα εσόδων/θεμάτων του Ταχυδρομείου".

Από εξέταση του πρακτικού της επίδικης απόφασης όπως και του φακέλλου της υποθέσεως, δεν έχω καμμιά αμφιβολία ότι η Ε.Δ.Υ. έδωσε ειδική αιτιολογία γιατί επέλεξε το ενδιαφερόμενο μέρος που δεν είχε πρόσθετο προσόν αντί των υποψηφίων που είχαν στους οποίους και αναφέρεται ειδικά.

Όσον αφορά δε τον ισχυρισμό του αιτητή στην υπόθεση αρ. 550/86, περί κατοχής του πλεονεκτήματος, δεν ευσταθεί. Καμμιά αναφορά δεν γίνεται από αυτόν στην αίτηση του που υπέβαλε για τη θέση και κανένα στοιχείο δεν υπάρχει στους σχετικούς φακέλλους και ειδικά στο φάκελλο του αιτητή βάσει του οποίου θα μπορούσε εύλογα η Επιτροπή να καταλήξει σε τέτοιο συμπέρασμα.

Είναι ο ισχυρισμός του αιτητή αυτού ότι η Ε.Δ.Υ. παρέλειψε να διεξάγει τη δέουσα έρευνα σχετικά με το κατά πόσο το ενδιαφερόμενο μέρος πληρούσε τα απαιτούμενα προσόντα του Σχεδίου Υπηρεσίας και ειδικά κατά πόσο το ενδιαφερόμενο μέρος είχε την απαιτούμενη "πενταετή τουλάχιστο διοικητική, οργανωτική και διευθυντική πείρα", και να δόσει οποιαδήποτε αιτιολογία σχετικά με τα συμπεράσματά της, κατά πόσον οι υποψήφιοι κατείχαν τα απαιτούμενα προσόντα ή όχι.

Είναι η εισήγηση των αιτητών ότι οι θέσεις που κατείχε το ενδιαφερόμενο μέρος προηγουμένως, δεν απαιτούσαν τέτοιες ικανότητες ούτε και τα Σχέδια Υπηρεσίας των θέσεων αυτών προέβλεπαν ψηλό βαθμό ευθύνης ή διοικητικά καθήκοντα:

Το Σχέδιο Υπηρεσίας για την επίδικη θέση προνοεί μεταξύ άλλων ως ακολούθως:

"... 5ετής τουλάχιστο διοικητική πείρα, κατά προτίμηση στη Δημόσια Υπηρεσία".

Το ενδιαφερόμενο μέρος υπηρέτησε στις θέσεις Λειτουργού Προγραμματισμού, 1ης τάξης (Κλ. Α10) από 1.6.70, Λειτουργού Προγραμματισμού Α' (Κλ. A11) από 1.4.82 και Ανώτερου Λειτουργού Προγραμματισμού (Κλ. Α13) από 1.7.82 μέχρι 31.10.84, οπόταν ανέλαβε καθήκοντα Γενικού Διευθυντή στον Κ.Ο.Α., οι οποίες όπως φαίνεται από τα σχετικά Σχέδια Υπηρεσίας είναι υπεύθυνες θέσεις με "διοικητικά" καθήκοντα. Το γεγονός ότι εκτελούσε τέτοια καθήκοντα, συνάγεται επίσης και από τις εμπιστευτικές εκθέσεις του ενδιαφερομένου μέρους, στις οποίες αναφέρονται συγκεκριμένα τα κύρια καθήκοντά του. 2720

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία