ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αρχείο σε μορφή PDF - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


(1991) 4 ΑΑΔ 2573

16 Ιουλίου, 1991

[Α. ΛΟΙΖΟΥ, Π.]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

ΓΕΩΡΓΙΑ ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΗ,

Αιτήτριες,

ν.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ,

Καθ' ων η αίτηση.

(Υπόθεση Αρ. 836/90).

Έννομο Συμφέρον — Δημόσιοι Υπάλληλοι — Στερείται εννόμου συμφέροντος ο αιτητής όταν επικαλείται ακυρότητα της πράξης διορισμού επειδή στους υποψηφίους συμπεριλήφθηκε μη προσοντούχος, ο οποίος δεν διορίστηκε.

Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Εμπιστευτικές Εκθέσεις — Τροποποιήσεις στη βαθμολογία με συμφωνία αξιολογούντος και προσυπογράφοντος λειτουργού — Δεν απαιτείται αιτιολογία.

Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Συστάσεις Προϊσταμένου — Όταν συνάδουν με τα στοιχεία των φακέλλων αποτελούν μέρος της αξίας ενός υποψηφίου.

Οι αιτητές, που προσέβαλαν με την προσφυγή τους αυτή την προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών στην επίδικη θέση ισχυρίστηκαν προς υποστήριξη της προσφυγής τους τα πιο κάτω:

Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:

(1) Ο πρώτος ισχυρισμός των αιτητών ότι κατά λάθος περιλήφθηκε στον κατάλογο των υποψηφίων η Κάτια Πιριλλίδου δεν ευσταθεί. Άσχετα όμως από την ουσία του θέματος το κύρος της επίδικης απόφασης δεν θίγεται γιατί η Πιριλλίδου δεν έχει επιλεγεί για προαγωγή. Ο αιτητής σε περίπτωση που ο προσβαλλόμενος δεν προήχθηκε δεν θίγεται και επομένως δεν έχει έννομο συμφέρον.

(2) Όσον αφορά στην αξία των υποψηφίων όλοι είχαν αξιολογηθεί τα πέντε τελευταία έτη ως εξαίρετοι. Η Επιτροπή ορθά αποφάσισε όσον αφορά τις εμπιστευτικές εκθέσεις να μη λάβει υπόψη τις τροποποιήσεις που είχαν γίνει παράτυπα από τον προσυπογράφοντα λειτουργό για το 1983. Επιπλέον ουδεμία παρατυπία έχει αποδειχθεί που να έχει ουσιωδώς επηρεάσει την έκβαση της επίδικης απόφασης. Δεν παρίστατο ανάγκη να δοθεί αιτιολογία σχετικά με τροποποιήσεις που έγιναν εφόσον δεν υπήρχε διαφωνία μεταξύ αξιολογούντος και προσυπογράφοντος λειτουργού. Στην περίπτωση του ενδιαφερομένου μέρους Παναγίδη η διόρθωση είχε γίνει από τον αξιολογούντα λειτουργό προς το καλύτερο χωρίς να αλλοιώνει καθ' οιονδήποτε τρόπο τη γενική αξιολόγηση.

(3) Σύσταση του Τμηματάρχη έχουν τα ενδιαφερόμενα μέρη ενώ οι αιτητές όχι. Μια δε και η σύσταση, που συνάδει με τα στοιχεία του φακέλλου αποτελεί μέρος της αξίας ενός υποψηφίου, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι η επίδικη απόφαση ήταν εύλογα εφικτή στους καθ' ων η αίτηση και ιδιαίτερα εφόσον οι αιτητές απέτυχαν να αποδείξουν έκδηλη υπεροχή έναντι των ενδιαφερομένων μερών στοιχείο απόλυτα απαραίτητο για να μπορεί το Δικαστήριο να επέμβει στην επίδικη απόφαση.

Προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.

Αναφερόμενες υποθέσεις:

Δημοκρατία ν. Κουλία (1991) 3  Α.Α.Δ. 370·

Sekkides v. The Republic (1988) 3 C.L.R. 2136·

Evangelou v. Republic (1965) 3 C.L.R. 292·

Μιλτιάδους και  άλλοι   ν.  Δημοκρατίας  (Α.Ε.   789  ημερομ. 30.5.1989).

Προσφυγή.

Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας με την οποία τα ενδιαφερόμενα μέρη προάχθηκαν στη θέση Αρχιφοροθέτου 1ης Τάξης αντί των αιτητών.

Οι αιτητές παρουσιάζονται αυτοπροσώπως.

Α. Βασιλειάδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α', για τους καθ' ων η αίτηση.

Cur. adv. vult.

Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π. ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Οι αιτητές με την παρούσα προσφυγή ζητούν από το Δικαστήριο τα πιο κάτω:

"Δήλωση και/ή Απόφαση του Δικαστηρίου ότι αι προαγωγαί των κυρίων Παναγιώτη Α. Παναγίδη και Λέλλας Χατζηνέστορα από την θέση Αρχιφοροθέτου 1ης τάξης στη θέση Ανώτερου Αρχιφοροθέτου, την 1ην Αυγούστου 1990 (ίδετε Επίση. Εφημερίδα της Κυπριακής Δημοκρατίας ημερ. 31.8.90 Ειδ. 2678), είναι άκυροι και ή παράνομοι και/ή αντισυνταγματικαί και/ή εστερημέναι οιασδήποτε νομικής ισχύος και/ή αποτελέσματος."

Για την πλήρωση δύο κενών μόνιμων (Τακτ. Προΰπ.) θέσεων Ανώτερου Αρχιφοροθέτη, Τμήμα Εσωτερικών Προσόδων που είναι θέση προαγωγής συστήθηκε Τμηματική Επιτροπή, ο Πρόεδρος της οποίας διαβίβασε την έκθεση της με την οποίαν συστήνονταν κατ' αλφαβητική σειρά επτά υποψήφιοι, ανάμεσα στους οποίους περιλαμβάνονταν τόσο τα ενδιαφερόμενα μέρη όσο και οι αιτητές (Παράρτημα 4).

Στη συνεδρία της στις 18 Δεκεμβρίου 1989, η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας - η Επιτροπή -, εξέτασε την έκθεση της Τμηματικής Επιτροπής. Ασχολήθηκε με τις εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψηφίων και αποφάσισε όπως οι τροποποιήσεις που έγιναν από τον προσυπογράφοντα λειτουργό στις εκθέσεις του 1983 για τους Λέλλα Χατζηνέστορα, Γεωργία Φιλίππου και Αντωνάκη Παρτέλλα μη ληφθούν υπόψη, γιατί δεν τηρήθηκαν οι πρόνοιες της σχετικής Κανονιστικής Διάταξης.

Στη συνεδρία της 20ης Ιουλίου 1990, η Επιτροπή επανέλαβε την απόφαση της να μη ληφθούν υπόψη οι τροποποιήσεις που έγιναν από τον προσυπογράφοντα λειτουργό στις εμπιστευτικές εκθέσεις των, Λέλλας Χατζηνέστορα, Γεωργίας Φιλίππου και Αντώνη Παρτέλλα, για το 1983 αλλά να ληφθούν υπόψη μόνο οι αξιολογήσεις των αξιολογούντων λειτουργών.

Στη συνεδρίαση της στις 20 Ιουλίου 1990 η Επιτροπή εξέτασε τις παραστάσεις των Λεωνίδα Παπαδόπουλου και Γεωργίας Φιλίππου, που περιέχονταν στις επιστολές τους με ημερομηνίες 12 Απριλίου 1990, και 21 Απριλίου 1990, αντίστοιχα, και αναφέρονται στις εμπιστευτικές εκθέσεις τους για το 1989 και αφού έλαβε επίσης υπόψη τις απόψεις του Διευθυντή του Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων, που περιέχονται στην επιστολή του ημερομηνίας 2 Μαΐου 1990, έκρινε ότι δεν έχει αποδειχτεί οποιαδήποτε κατάχρηση εξουσίας στην ετοιμασία των εμπιστευτικών εκθέσεων και έτσι αυτές θα λαμβάνονταν κανονικά υπόψη.

Η Επιτροπή στη συνέχεια άκουσε τις κρίσεις και συστάσεις του Διευθυντή του Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων και αναφορικά με τις οποίες στο σχετικό πρακτικό της Επιτροπής (Παράρτημα 6) αναφέρονται τα πιο κάτω:

"Έχει μελετήσει το σύνολο των Εμπιστευτικών Εκθέσεων των υποψήφιων που κατέχουν τα απαιτούμενα προσόντα για προαγωγή και έχει δώσει ιδιαίτερη έμφαση στις Εκθέσεις των τελευταίων ετών. Όσον αφορά το κριτήριο αξία, ενδεικτικά αναφέρει ότι τα τελευταία τρία χρόνια οι Παναγιώτης Παναγίδης και Κάτια Πιριλλίδου κατατάσσονται πρώτοι μεταξύ όλων των υποψήφιων. Η Λέλλα Χατζηνέστορα κατατάσσεται δεύτερη με ελάχιστη διαφορά και ακολουθεί ο Αντωνάκης Παρτέλλας. Από πλευράς προσόντων, όλοι οι υποψήφιοι είναι μέλη είτε του Ινστιτούτου των Chartered Accountants in England & Wales ή του Chartered Association of Certified Accountants U.K., όπως προνοούν τα Σχέδια Υπηρεσίας. Η Χατζηνέστορα είναι και κάτοχος του τίτλου B.Sc. in Economics του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, αλλά αυτό, σύμφωνα με τα Σχέδια Υπηρεσίας, δε θεωρείται επιπρόσθετο προσόν.

Από πλευράς αρχαιότητας η Λέλλα Χατζηνέστορα κατατάσσεται πρώτη μεταξύ όλων των υποψήφιων και η Κάτια Πιριλλίδου τελευταία. Ο Αντωνάκης Παρτέλλας δεύτερος και ο Παναγιώτης Παναγίδης πέμπτος. Όμως, η διαφορά στην αρχαιότητα μεταξύ του Παρτέλλα και του Παναγίδη δεν είναι τόσο μεγάλη, διότι ο Παρτέλλας προάχθηκε στην παρούσα του θέση στις 15.3.81 και ο Παναγίδης στις 15.12.81.

Σε μια συλλογική θεώρηση και των τριών κριτηρίων, - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - για την πρώτη θέση κλίνει καθαρά υπέρ της Λέλλας Χατζηνέστορα. Για τη δεύτερη θέση η σύσταση για προαγωγή περιορίζεται μεταξύ των Αντωνάκη Παρτέλλα, Παναγιώτη Παναγίδη και Κάτιας Πιριλλίδου. Η Κάτια Πιριλλίδου, αν και εξαίρετη υπάλληλος με λαμπρά σταδιοδρομία στο ενεργητικό της στο Τμήμα, υστερεί αισθητά στο κριτήριο αρχαιότητα έναντι των άλλων υποψήφιων και δε συστήνεται για προαγωγή. Ως εκ τούτου, η σύσταση περιορίζεται μεταξύ των Παρτέλλα και Παναγίδη. Αν και ο Παρτέλλας τον τελευταίο χρόνο παρουσιάζει στο κριτήριο αξία μια ανοδική πορεία, εντούτοις, συγκρίνοντας τον σε μια συνολική θεώρηση όλων των χρόνων αξιολόγησης με τον Παναγίδη, ο τελευταίος υπερτερεί αισθητά έναντι του Παρτέλλα.

Για τους λόγους που ανάφερε πιο πάνω καταλήγει ότι, με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια που προνοεί η Νομοθεσία, συστήνει για προαγωγή στη θέση Ανώτερου Αρχιφοροθέτη τους Λέλλα Χατζηνέστορα και Παναγιώτη Παναγίδη, οι οποίοι υπερέχουν έναντι όλων των άλλων υποψήφιων που κατέχουν τα προσόντα για προαγωγή και που δε συστήνονται.

Η Λέλλα Χατζηνέστορα υπηρετεί στο Κέντρο και είναι υπεύθυνη για τον Κλάδο Δικαστηρίων και ο Παναγιώτης Παναγίδης υπηρετεί στο Επαρχιακό Γραφείο Λευκωσίας και είναι υπεύθυνος του Κλάδου Φορολογίας."

Στο σημείο αυτό ο Διευθυντής αποχώρησε από τη συνεδρία και η Επιτροπή ασχολήθηκε με την αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων, αφού εξέτασε όπως αναφέρει στο σχετικό πρακτικό τα ουσιώδη στοιχεία από το φάκελο πλήρωσης της θέσης, καθώς και από τους προσωπικούς φακέλους και τις εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψηφίων, έλαβε επίσης υπόψη τα πορίσματα της τμηματικής επιτροπής και τις κρίσεις και συστάσεις του Διευθυντή. Η Επιτροπή ενδεικτικά αναφέρεται επίσης στις εκθέσεις των υποψηφίων για τα πέντε τελευταία χρόνια και στις αξιολογήσεις τους. Αξίζει δε να παρατεθούν εδώ αυτά που αναφέρονται στους δύο προαχθέντες Π. Παναγίδη και Λ. Χατζηνέστορα, και στους δύο αιτητές Γ. Φιλίππου και Λ. Παπαδόπουλο.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"1. Χατζηνέστορα Λέλλα:

1985

"Ε"

(12-1-0)

1986

"Ε"

(9-3-0)

1987

"Ε"

(12-0-0)

1988

"Ε"

(11-1-0)

1989

"Ε"

(12-0-0)

2. Φιλίππου Γεωργία:

1985

"Ε"

(10-2-0)

1986

"Ε"

(8-4-0)

1987

"Ε"

(9-3-0)

1988

"Ε"

(8-4-0)

1989

"Ε"

(10-2-0)

 

4. Παπαδόπουλος Λεωνίδας:

1985

"Ε"

 (10-2-0)

1986

"Ε"

(11-1-0)

1987

"Ε"

(10-2-0)

1988

"Ε"

(10-2-0)

1989

"Ε"

(10-2-0)

5. Παναγίδης Παναγιώτης:

1985

"Ε"

(12-0-0)

1986

"Ε"

(12-0-0)

1987

"Ε"

(12-0-0)

1988

"Ε"

(12-0-0)

1989

"Ε"

(12-0-0)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Η Επιτροπή έλαβε επίσης υπόψη και τα προσόντα των υποψηφίων καθώς και την αρχαιότητα τους, η οποία φαίνεται στον ενώπιον της Επιτροπής κατάλογο των υποψηφίων και "έκρινε με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολο τους 'αξία, προσόντα, αρχαιότητα' ότι οι παρακάτω, οι οποίοι έχουν συστηθεί και από το Διευθυντή, υπερέχουν των άλλων υποψήφιων και αποφάσισε να τους προαγάγει σαν τους πιο κατάλληλους στη μόνιμη (Τακτ. Προϋπ.) θέση Ανώτερου Αρχιφοροθέτη, Τμήμα Εσωτερικών Προσόδων, από 1.8.90:

1. ΠΑΝΑΓΙΔΗΣ Παναγιώτης

2. ΧΑΤΖΗΝΕΣΤΟΡΑ Λέλλα."

Ηγέρθηκε από μέρους των αιτητών το θέμα ότι η υποψήφια Κάτια Πιριλλίδου περιλήφθηκε στον κατάλογο των δικαιούχων υποψηφίων κατά λάθος, πράγμα που δεν ευσταθεί. Άσχετα όμως από την ουσία του θέματος το κύρος της επίδικης απόφασης δεν θίγεται γιατί αυτή δεν έχει επιλεγεί για προαγωγή. Στην πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας Κυπριακή Δημοκρατία ν. Κουλία (1991) 3 Α.Α.Δ. 370, αναφέρεται με βάση αποφάσεις του Συμβουλίου Επικρατείας ότι ο αιτητής σε περίπτωση που ο προσβαλλόμενος δεν προήχθηκε δεν θίγεται και επομένως δεν έχει έννομο συμφέρον.

Είναι γενικά η θέση των αιτητών ότι υπερέχουν των ενδιαφερομένων μερών τόσο σε αξία όσο και σε προσόντα, αναφορικά δε με την αρχαιότητα είναι η εισήγηση ότι εφόσον η αρχαιότητα των ενδιαφερομένων μερών σε σύγκριση με τους αιτητές στην παρούσα τους θέση δεν είναι μεγάλη, θα έπρεπε να είχε ληφθεί υπόψη η αρχαιότητα των αιτητών στην προηγούμενη τους θέση. Προβάλλουν δε τον ισχυρισμό ότι οι εμπιστευτικές τους εκθέσεις οι οποίες λήφθηκαν υπόψη είχαν αναιτιολόγητες τροποποιήσεις κατά παράβαση των προνοιών των Κανονιστικών Διατάξεων και της Εγκυκλίου 491/79, και ότι ήταν συνεπώς παράτυπες. Συγκεκριμένα ότι οι εκθέσεις της αιτήτριας Φιλίππου και του ενδιαφερόμενου μέρους Χατζηνέστορα για το 1983 περιείχαν αναιτιολόγητες τροποποιήσεις του προσυπογράφοντα λειτουργού. Επίσης ότι οι εκθέσεις των πιο πάνω υποψηφίων για το 1986 ήταν παράτυπες γιατί είχαν συνταχθεί δύο εκθέσεις για το χρόνο αυτό, μια από τον τέως Διευθυντή του Τμήματος και μια από τον Αναπληρωτή Διευθυντή που είχε αναλάβει καθήκοντα το Δεκέμβριο του 1986.

Τέλος είναι ο ισχυρισμός των αιτητών ότι η επίδικη απόφαση πάσχει λόγω έλλειψης αιτιολογίας για τη μη επιλογή των αιτητών στα πρακτικά της Επιτροπής.

Από τις εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψηφίων που είναι ενώπιον του Δικαστηρίου προκύπτει ότι τόσο τα ενδιαφερόμενα μέρη όσο και οι αιτητές αξιολογήθηκαν τα πέντε τελευταία έτη ως εξαίρετοι. Αναφορικά με τους ισχυρισμούς ότι οι εμπιστευτικές εκθέσεις ήταν παράτυπες, η Επιτροπή όπως έχομε αναφέρει, αποφάσισε να μη λάβει υπόψη τις τροποποιήσεις που έγιναν από τον προσυπογράφοντα λειτουργό για το 1983 στις εκθέσεις της αιτήτριας και της Χατζηνέστορα, και ορθά έπραξε, επιπλέον ουδεμία παρατυπία έχει αποδειχθεί που να έχει ουσιωδώς επηρεάσει την έκβαση της επίδικης απόφασης. Σύμφωνα με τη νομολογία δεν παρίστατο ανάγκη να δοθεί αιτιολογία σχετικά με τροποποιήσεις που έγιναν εφόσον δεν φαίνεται να υπήρχε οποιαδήποτε διαφωνία μεταξύ του αξιολογούντος και του προσυπογράφοντος λειτουργού, εις δε την περίπτωση του ενδιαφερόμενου μέρους Παναγίδη είναι φανερόν ότι η διόρθωση είχε γίνει από τον αξιολογούντα λειτουργό προς το καλύτερο και χωρίς να αλλοιώνει καθ' οιονδήποτε τρόπο τη γενική αξιολόγηση. (Βλέπε Sekkides v. The Republic (1988) 3 C.L.R. 2136.

Από πλευράς προσόντων όλοι πληρούν τα απαιτούμενα προσόντα του σχεδίου υπηρεσίας.

Από πλευράς αρχαιότητας η Χατζηνέστορα είναι η αρχαιότερη έχοντας διοριστεί στη θέση Αρχιφοροθέτη 1ης Τάξης στις 2 Ιανουαρίου 1981, ακολουθούμενη από τη Φιλίππου στις 15 Μαρτίου 1981, και τους Παπαδόπουλλο και Παναγίδη στις 15 Δεκεμβρίου 1981. Οι δύο τελευταίοι έχουν την ίδια ημερομηνία διορισμού στην αμέσως προηγούμενη θέση Αρχιφοροθέτη 2ης Τάξης την 1 Δεκεμβρίου 1978, όμως ο Παπαδόπουλος φαίνεται αρχαιότερος λόγω διορισμού στη θέση Λογιστικού Λειτουργού 1ης Τάξης στις 15 Μαΐου 1969 και Λογιστικού Λειτουργού 2ης Τάξης στις 15 Νοεμβρίου 1965, ενώ ο Παναγίδης είχε διοριστεί στην προηγούμενη θέση του Λογιστικού Λειτουργού 2ης Τάξης την 1 Οκτωβρίου 1971. Σύσταση του Τμηματάρχη έχουν η Χατζηνέστορα και ο Παναγίδης, ενώ οι αιτητές δεν έχουν τέτοια σύσταση. Μια δε και η σύσταση που συνάδει με τα στοιχεία του φακέλλου αποτελεί μέρος της αξίας ενός υποψηφίου καταλήγω στο συμπέρασμα ότι η επίδικη απόφαση ήταν εύλογα εφικτή στους καθ' ων η αίτηση και ιδιαίτερα εφόσον οι αιτητές απέτυχαν να αποδείξουν έκδηλη υπεροχή έναντι των ενδιαφερομένων μερών, στοιχείο απόλυτα απαραίτητο για να μπορεί το Δικαστήριο τούτο στην άσκηση της Διοικητικής του δικαιοδοσίας να επέμβει στην επίδικη απόφαση. (Βλέπε Evangelou v. Republic (1965) 3 C.L.R. 292, επίσης Α.Ε. 789 κλπ., Μιλτιάδους και άλλοι ν. Δημοκρατίας (απόφαση ημερομηνίας 30 Μαΐου 1989).

Επίσης απορρίπτεται ως αβάσιμος ο ισχυρισμός του αιτητή για έλλειψη αιτιολογίας, γιατί επαρκής αιτιολογία υπάρχει τόσο στο κείμενο της επίδικης απόφασης όσο και στα στοιχεία του φακέλου.

Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται και η επίδικη απόφαση επικυρώνεται. Δεν γίνεται όμως οποιαδήποτε διαταγή για έξοδα.

Προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο