|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 4 ΑΑΔ 1629
13 Μαΐου, 1991
[ΚΟΥΡΡΗΣ. Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΥΛΙΛΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υποθέσεις Αρ. 486/89 και 518/89).
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Διορισμοί — Προσόντα — Πλεονέκτημα — Παραγνώρισή τον απαιτεί ειδική αιτιολογία που θα αναφέρεται στην απόφαση.
Με την προσφυγή τους αυτή οι αιτητές προσέβαλαν τον διορισμό των ενδιαφερομένων μερών στην θέση Τεχνικού 2ης Τάξης (Μηχανολογίας), Τμήμα Ηλεκτρομηχανολογικών Υπηρεσιών αντί των ιδίων.
Κύριος ισχυρισμός των αιτητών είναι ότι η απόφαση πάσχει λόγω έλλειψης ειδικής αιτιολογίας αναφορικά με την παραγνώριση του πρόσθετου προσόντος των αιτητών το οποίο σύμφωνα με τα σχέδια υπηρεσίας αποτελεί πλεονέκτημα.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
(1) Αποτελεί αρχή του διοικητικού δικαίου πως όταν το διορίζον όργανο επιλέγει υποψήφιο που δεν διαθέτει το προσόν πλεονέκτημα του σχεδίου υπηρεσίας πρέπει να δώσει ειδική αιτιολογία για την απόφασή του αυτή η οποία θα πρέπει να φαίνεται στο κείμενο της απόφασης και δεν αρκεί να συνάγεται από τα πρακτικά.
(2) Από το πρακτικό της επίδικης απόφασης καθίσταται πρόδηλο ότι η Επιτροπή δεν κάνει αναφορά στο πλεονέκτημα που προβλέπεται από το σχέδιο υπηρεσίας και το οποίο κατέχουν οι αιτητές ούτε δίδεται αιτιολογία για την μη επιλογή τους. Επομένως η επίδικη απόφαση λήφθηκε καθ' υπέρβαση και κατάχρηση εξουσίας.
Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Γεωργίου και άλλοι ν. Δημοκρατίας (Λ.Ε. 525, ημερ. 16.6.89)·
Γεωργίου και άλλοι ν. Δημοκρατίας (Προσφυγές Αρ. 213/84 και άλλες ημερ. 31.7.89)·
Ποτούδη και άλλοι ν. Δημοκρατίας (Προσφυγές Αρ. 44/84, 96/84 και 106/84 ημερ. 30.3.90).
Προσφυγές.
Προσφυγές εναντίον της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας με την οποία τα ενδιαφερόμενα μέρη διορίστηκαν στη θέση Τεχνικού 2ης Τάξης (Μηχανολογίας), Τμήμα Ηλεκτρομηχανολογικών Υπηρεσιών αντί των αιτητών.
Α.Σ. Αγγελίδης, για τον αιτητή στην υπόθεση 486/89.
Γ.Α. Μηχανικός, για τον αιτητή στην υπόθεση 518/89.
Π. Κληρίδης, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
Ο Δικαστής κ. Κούρρης, ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση.
ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ: Οι αιτητές ζητούν την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, όπως δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 5/5/1989, με την οποία τα ενδιαφερόμενα μέρη στις προσφυγές διορίστηκαν στη μόνιμη θέση Τεχνικού 2ης τάξης (Μηχανολογίας - Τακτικός Προϋπολογισμός), Τμήμα Ηλεκτρομηχανολογικών Υπηρεσιών από 2/5/1989, αντί των αιτητών. Οι προσφυγές συνεκδικάστηκαν γιατί προσβάλλουν την ίδια διοικητική πράξη και παρουσιάζουν κοινά πραγματικά και νομικά σημεία.
Τα ενδιαφερόμενα μέρη είναι οι Θεόδωρος Μαυρόκωστας, Φάνος Συρίμης, Χριστάκης Ευθυβούλου, Ιωάννης Βασιάδης και Άθως Ανθίμου.
Ο Γενικός Διευθυντής, Υπουργείο Συγκοινωνιών και Έργων, ζήτησε με επιστολή του ημερομηνίας 11/7/1988, την πλήρωση έξι κενών μονίμων θέσεων Τεχνικού 2ης τάξης (Μηχανολογίας), Τμήμα Ηλεκτρομηχανολογικών Υπηρεσιών.
Επειδή, σύμφωνα με το σχέδιο υπηρεσίας, η πιο πάνω θέση είναι θέση πρώτου διορισμού, η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, αποφάσισε να δημοσιευτούν οι πιο πάνω θέσεις στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας και να δοθεί προθεσμία τριών εβδομάδων για την υποβολή αιτήσεων από τους ενδιαφερόμενους.
Οι θέσεις αυτές δημοσιεύτηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερομηνίας 29/7/1988 και σε ανταπόκριση στην πιο πάνω δημοσίευση υποβλήθηκαν 148 αιτήσεις.
Ο Γραμματέας της Επιτροπής, έστειλε στο Διευθυντή του Τμήματος Ηλεκτρομηχανολογικών Υπηρεσιών ως Πρόεδρο της αρμόδιας Τμηματικής Επιτροπής, τις αιτήσεις των υποψηφίων και αντίγραφα του σχεδίου υπηρεσίας της θέσης.
Ο Διευθυντής του Τμήματος Ηλεκτρομηχανολογικών Υπηρεσιών ως Πρόεδρος της αρμόδιας Τμηματικής Επιτροπής, με επιστολή του ημερομηνίας 8/12/88, διαβίβασε στην Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας την έκθεση της Τμηματικής Επιτροπής, η οποία σύστησε προς επιλογή για διορισμό στην επίδικη θέση, 21 υποψηφίους, ανάμεσα στους οποίους περιλαμβάνονταν ο αιτητής 1 στην προσφυγή 486/89, Μιχάλης Κιλύλης, καθώς και τα ενδιαφερόμενα μέρη. Δεν περιλαμβανόταν, όμως, ο αιτητής 2 στην ίδια προσφυγή, Κώστας Βιολάρης, καθώς και ο αιτητής στην προσφυγή 518/89, Χαράλαμπος Κυριάκου.
Η Επιτροπή αποφάσισε να καλέσει σε συνεντεύξεις ενώπιόν της τους υποψηφίους που συστήθηκαν, εκτός ενός που δεν ικανοποιούσε τα απαιτούμενα προσόντα, καθώς και τους αιτητές Κώστα Βιολάρη και Χαράλαμπο Κυριάκου, οι οποίοι διέθεταν το πλεονέκτημα που προβλέπεται στο σχέδιο υπηρεσίας και όπως στις συνεντεύξεις κληθεί να παραστεί και ο Διευθυντής του Τμήματος Ηλεκτρομηχανολογικών Υπηρεσιών.
Με επιστολή ημερομηνίας 11/1/1989, η αρμόδια αρχή απέσυρε την πρότασή της για πλήρωση της μιας από τις έξι κενές θέσεις, η οποία καταλήφθηκε από έκτακτο υπάλληλο που διορίστηκε δυνάμει των προνοιών του περί Εκτάκτων Δημοσίων Υπαλλήλων (Διορισμός σε Δημόσιες θέσεις) Νόμου του 1985, Ν. 160/85.
Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, δέκτηκε σε χωριστές συνεντεύξεις τους υποψηφίους. Μετά το πέρας των συνεντεύξεων στην κάθε συνεδρίαση, ο Διευθυντής του Τμήματος εξέφρασε τις απόψεις του αναφορικά με την απόδοση των υποψηφίων σε αυτές, και ακολούθως η Επιτροπή αξιολόγησε και η ίδια την απόδοση των υποψηφίων σε αυτές, υπό το φως και των σχετικών κρίσεων του Διευθυντή του Τμήματος. Η Επιτροπή στη συνεδρίασή της στις 10/2/89, ασχολήθηκε με τη γενική αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων. Η Επιτροπή, με βάση όλα τα ενώπιόν της ουσιώδη στοιχεία, έκρινε ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη υπερέχουν γενικά των άλλων υποψηφίων και τους επέλεξε σαν τους πιο κατάλληλους για διορισμό στην πιο πάνω θέση και καθόρισε την 2/5/89 ως ημερομηνία ισχύος του διορισμού τους.
Οι πιό πάνω διορισμοί δημοσιεύτηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας με ημερομηνία 5/5/89 και αριθμό γνωστοποίησης 1291.
Εγείρονται από τους αιτητές τέσσερις βασικοί λόγοι, στους οποίους στηρίζεται το αίτημά τους για ακύρωση της επίδικης πράξης:
(1) Η Επιτροπή δεν έδωσε ειδική αιτιολογία για την παραγνώριση του πρόσθετου προσόντος των αιτητών που αποτελεί πλεονέκτημα σύμφωνα με τα σχέδια υπηρεσίας.
(2) Η Επιτροπή έδωσε υπέρμετρη βαρύτητα στις συνεντεύξεις και οι συνεντεύξεις ήταν το καθοριστικό στοιχείο της επιλογής των υποψηφίων.
(3) Η προσβαλλόμενη απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, στερείται της δέουσας αιτιολογίας, και
(4) Οι αιτητές υπερέχουν των ενδιαφερομένων μερών.
Ο πρώτος λόγος που επικαλούνται οι αιτητές, είναι ότι οι αιτητές που έχουν το πλεονέκτημα που προβλέπουν τα σχέδια υπηρεσίας για την επίδικη θέση δε διορίστηκαν και διορίστηκαν τα ενδιαφερόμενα μέρη, που δεν έχουν το πλεονέκτημα τούτο, χωρίς να δοθεί από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας οποιαδήποτε αιτιολογία για την παραγνώριση του πλεονεκτήματος τους.
Όπως καθορίζεται στα σχέδια υπηρεσίας, πείρα σχετική με τα καθήκοντα της θέσης που αποκτήθηκε είτε σε υπηρεσία σε δημόσια θέση, είτε σε έκτακτη απασχόληση στη Δημόσια Υπηρεσία, θα αποτελεί πλεονέκτημα. Οι αιτητές είναι έκτακτοι Τεχνικοί, 2ας τάξης (Μηχανολογίας), στο Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων και κατείχαν το πλεονέκτημα. Η διαπίστωση αυτή έγινε τόσο από την Τμηματική Επιτροπή στην έκθεσή της, Παράρτημα 5, σελίδα 5, όσο και από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας στη συνεδρίασή της ημερομηνίας 5/1/89, οπόταν και αποφάσισε να τους καλέσει σε συνεντεύξεις.
Η αρχή είναι πως, όταν το διορίζων όργανο αποφασίσει να επιλέξει υποψήφιο που δε διαθέτει το τυχόν πλεονέκτημα του σχεδίου υπηρεσίας, πρέπει να δώσει πειστικούς λόγους ή ειδική αιτιολογία για αυτή του την απόφαση και οι λόγοι αυτοί πρέπει να φαίνονται στην αιτιολογία της απόφασης της Επιτροπής. Η αιτιολογία αυτή δεν μπορεί να συναχθεί από τα πρακτικά της Επιτροπής. (Βλέπε Αναθεωρητική Έφεση 525 μεταξύ Ανδρέα Γεωργίου κ.ά. ν. Δημοκρατίας που εκδόθηκε στις 16/6/89 και τις υποθέσεις με αριθμό 213/84 κ.ά. μεταξύ Ανδρέα Γεωργίου κ.ά. ν. Δημοκρατίας, στις οποίες η απόφασης εκδόθηκε στις 31/7/89 και δεν έχει ακόμα δημοσιευτεί. Επίσης, την υπόθεση Μαρίνας Ποτούδη κ.ά. ν. Δημοκρατίας, που εκδόθηκε στις 30/3/90 από την Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου και που δεν έχει δημοσιευτεί).
Στην απόφαση της Ολομέλειας Ανδρέα Γεωργίου κ.ά. ν. Δημοκρατίας, προσφυγές αρ. 213/84 κ.ά. αναφέρονται τα εξής:
"Η αιτιολόγηση δε αυτή δέον να εμφαίνεται στο πρακτικό της απόφασης και όχι να αφήνεται να συνάγεται από οποιοδήποτε ή το Διοικητικό Δικαστήριο. Στην υπόθεση Τουρπέκη ν. Δημοκρατίας (1973) 3 ΑΑΔ 592, ο τωρινός Πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου κ. Λοΐζου, είπε τα εξής, στην σελ. 603, σε μετάφραση:
"Ευρίσκω ότι η Επιτροπή δεν έχει κάμει την ικανοποιητική επαρκή έρευνα πάνω σε αυτό το πολύ ουσιώδες στοιχείο και επομένως άσκησε τη διακριτική της ευχέρεια κατά πλημμελή τρόπο, έτσι που η επίδικη απόφαση των καθ' ων η αίτηση να έχει ληφθεί κατά αντίθεση των παραδεγμένων αρχών του Διοικητικού Δικαίου και κατά κατάχρηση και υπέρβαση εξουσιών, και επομένως είναι άκυρη και εστερημένη οποιουδήποτε αποτελέσματος.
Παραπέρα το αποτέλεσμα τέτοιας έρευνας θα έπρεπε να εμφαίνεται στην αιτιολογία της επίδικης απόφασης και στην περίπτωση που η Επιτροπή θα εύρισκε ότι το δίπλωμα που είχε ο αιτητής αποτελούσε πλεονέκτημα, τότε πειστικοί λόγοι θα έπρεπε να δοθούν για την παραγνώρισή του... Ακυρώνω επομένως την απόφαση για έλλειψη επαρκούς αιτιολογίας, η οποία καθιστά την επίδικη απόφαση αντίθετη με το νόμο και ως ληφθείσα καθ' υπέρβαση και κατάχρηση εξουσίας."
Από απλή ανάγνωση του πρακτικού ημερομηνίας 10/2/89, Παράρτημα 11 της ένστασης ατό οποίο περιέχεται η επίδικη απόφαση, καθίσταται πράγματι πρόδηλο ότι η Επιτροπή δεν κάνει καμιά αναφορά στην πρόνοια αυτή του σχεδίου υπηρεσίας αναφορικά με το πλεονέκτημα που διαθέτουν οι αιτητές και δε δίνει αιτιολογία γιατί δεν επιλέγονται. Δεν εμφαίνεται η αιτιολόγηση για την παραγνώριση του πλεονεκτήματος των αιτητών, κατά παράβαση της πάγιας νομολογίας μας, στην οποία έγινε ήδη αναφορά. Συνεπώς η επίδικη απόφαση λήφθηκε καθ' υπέρβαση και κατάχρηση εξουσίας και είναι άκυρη.
Επειδή ο πιο πάνω λόγος ακυρώνει την επίδικη απόφαση της Επιτροπής, δε θα ασχοληθώ με τους υπόλοιπους νομικούς λόγους, για να αφήσω την Επιτροπή ανεπηρέαστη όταν θα επανεξετάσει την υπόθεση.
Για τους πιο πάνω λόγους, οι προσφυγές επιτυγχάνουν και οι διορισμοί των ενδιαφερομένων μερών στην πιο πάνω θέση, ακυρώνονται. Καμιά διαταγή για τα έξοδα.
Επίδικη απόφαση ακυρώνεται χωρίς έξοδα