|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 4 ΑΑΔ 1048
20 Μαρτίου, 1991
[ΠΟΓΙΑΤΖΗΣ, Δ/στής]
ΠΑΝΙΚΟΣ ΠΟΥΡΟΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 1066/87, 1073/87και 117/88).
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Διορισμοί/Προαγωγές — Ειδικά οι θέσεις πρώτον διορισμού και προαγωγής — Υποψήφιοι για την πλήρωσή τους μπορούν να είναι τόσο δημόσιοι υπάλληλοι όσο και άτομα εκτός της δημόσιας υπηρεσίας — Οι υποψήφιοι δημόσιοι υπαλληλοι δεν έχουν εξ αυτού του λόγου οποιαδήποτε προτεραιότητα έναντι των λοιπών υποψηφίων εκτός αν υπάρχει ρητή νομοθετική πρόνοια περί του αντιθέτου (Κλέαρχος Μιλτιάδους και άλλοι ν. Δημοκρατίας) — Δεν έχει εφαρμογή το άρθρο 44(3) του Ν. 33/67 περί υποχρεωτικής λήψεως υπόψη από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας των συστάσεων του Προϊσταμένου του οικείου Τμήματος που εν πάση περιπτώσει είναι έγκυρες μόνο αν συνάδουν με το περιεχόμενο των φακέλων των υποψηφίων.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Διορισμοί/Προαγωγές — Συστάσεις του Προϊσταμένου επί προαγωγών σε θέσεις πρώτου διορισμού και προαγωγής — Ελαττωματικές λόγω υπερτονισμού των προσόντων των υπ' αυτού υπηρετούντων υποψηφίων, ιδιαίτερα με την απόδοση σοβαρής βαρύτητας στην πείρα τους, όταν υπάρχουν υποψήφιοι που υπηρετούν σε άλλα Τμήματα καθώς και υποψήφιοι εκτός δημόσιας υπηρεσίας — Άνιση μεταχείριση και δυσμενής διάκριση σε βάρος των τελευταίων που οδηγεί σε ακυρότητα και της τελικής επιλογής από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας — Τελικά παραβιάζεται το άρθρο 28 του Συντάγματος (υιοθέτηση προηγούμενης νομολογίας).
Η προαγωγή από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας των τριών ενδιαφερομένων μερών στη μόνιμη θέση Οικονομικού Διευθυντή στο Υπουργείο Οικονομικών αποτέλεσε την προσβαλλόμενη διοικητική πράξη και των τριών αυτών προσφυγών που επειδή επιπλέον ήγειραν σε μεγάλο βαθμό ταυτόσημα ή παρόμοια νομικά σημεία συνεκδικάστηκαν. Εκείνο που κατέστη καθοριστικό και αποτέλεσε τον πρωτεύοντα κοινό εγειρόμενο λόγο ακυρώσεως και στις τρεις προσφυγές, λόγος που τελικά ήταν ο μόνος που απασχόλησε το Δικαστήριο, αφού έκρινε την έκβαση της υπόθεσης στο σύνολο της, ήταν το ζήτημα του κύρους και της νομιμότητας των συστάσεων και εν γένει απόψεων του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Οικονομικών στις οποίες προέβη και εξέφρασε στα πλαίσια της διαδικασίας πλήρωσης των θέσεων στην οποία έλαβε κατά νόμον ενεργό μέρος.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
(1) Δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία ότι οι απόψεις του Γενικού Διευθυντή επενέργησαν ουσιωδώς, αν όχι καθοριστικά στη λήψη της επίδικης απόφασης από την Ε.Δ.Υ., πράγμα που προκύπτει και από τα πρακτικά της ίδιας της Επιτροπής. Το κύρος των απόψεων αυτών πρέπει να κριθεί λαμβανομένων υπόψη: (α) ότι οι επίδικες θέσεις είναι πρώτου διορισμού και προαγωγής και συνεπώς οι υποψήφιοι για αυτές δημόσιοι υπάλληλοι καμμία προτεραιότητα ως της ιδιότητάς τους αυτής, δεν έχουν έναντι των λοιπών, εκτός αν ρητά προβλέπεται κάτι διαφορετικό στο νόμο, (β) ότι το άρθρο 44(4) του Νόμου αρ. 33 του 1967 που επιβάλλει στην Ε.Δ.Υ. να λαμβάνει υπόψη κατά την προαγωγή τις συστάσεις του Προϊσταμένου του Τμήματος δεν έχει εφαρμογή αλλά ακόμα και στις περιπτώσεις που εφαρμόζεται, οι συστάσεις αυτές τότε μόνο είναι έγκυρες αν συνάδουν με το περιεχόμενο των φακέλλων των υποψηφίων για προαγωγή. Στις παρούσες περιπτώσεις δεν μπορεί να λεχθεί ότι οι επίδικες συστάσεις συνάδουν με το περιεχόμενο των φακέλλων όλων των υποψηφίων.
Ενόψει αυτών, τα παράπονα των αιτητών είναι δικαιολογημένα. Οι αιτητές έτυχαν άνισης μεταχείρισης και δυσμενούς διάκρισης αφού οι ικανότητές τους, σε αντίθεση με εκείνες των ενδιαφερομένων μερών, δεν ήταν γνωστές στο Γενικό Διευθυντή. Η σύγκριση των υποψηφίων και η συνακόλουθη σύσταση εκ μέρους του πάσχει ως εκ του λόγου αυτού και οδηγεί την επιλογή της Ε.Δ.Υ. σε ακυρότητα. Πέραν αυτού, η σύσταση πάσχει και επειδή υπερτονίστηκε η πείρα των ενδιαφερομένων μερών στις δραστηριότητες του Υπουργείου Οικονομικών ως κριτήριο καταλληλότητας σε βαθμό που μπορεί εύλογα να ειπωθεί ότι με τον τρόπο αυτό η υποψηφιότητα των αιτητών που δεν είχαν αυτή την πείρα, αλλά ιδιαίτερα η υποψηφιότητα του εξωτερικού υποψηφίου - αιτητή στην Προσφυγή Αρ. 117/88, είχε ουσιαστικά εξουδετερωθεί.
(2) Κατόπιν υιοθετήσεως της προσέγγισης του Δικαστηρίου στις υποθέσεις Θεοφάνης Χατζησάββα ν. Δημοκρατίας και Σάββα ν. Δημοκρατίας, κρίνεται ότι κατά τη λήψη της επίδικης απόφασης η Ε.Δ.Υ. παραβίασε το άρθρο 28 του Συντάγματος παρέχοντας στα ενδιαφερόμενα μέρη ευνοϊκή μεταχείριση έναντι των αιτητών χωρίς επαρκή λόγο που να δικαιολογεί την άνιση αυτή μεταχείριση.
Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Μιλτιάδους και άλλοι ν. Δημοκρατίας (Α.Ε. 789, 791, 796, ημερ. 305.89)·
Σάββα ν. Δημοκρατίας (1980) 3 Α.Α.Δ. 675·
Κωστέας ν. Δημοκρατίας (1987) 3 Α.Α.Δ. 686.
Προσφυγές.
Προσφυγές εναντίον της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας με την οποία τα ενδιαφερόμενα μέρη προάχθηκαν στη θέση Οικονομικού Διευθυντή, Υπουργείο Οικονομικών αντί των αιτητών.
Α.Σ. Αγγελίδης, για τον αιτητή στην Προσφυγή Αρ. 1066/87.
Ε. Ευσταθίου, για τους αιτητές στις Προσφυγές αρ. 1073/87και 117/88.
Α. Παπασάββας, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση,
Π. Πολυβίου, για το ενδιαφερόμενο μέρος Στ. Κοιλιάρη στις προσφυγές 1066/87 και 1073/87 και για το ενδιαφερόμενο μέρος Φρ. Σορόκου σε όλες τις προσφυγές.
Cur. adv. vult.
Ο Διχαστής κ. Πογιατζής ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση.
ΠΟΓΙΑΤΖΗΣ, Δ: Στις 27 Νοεμβρίου 1987 δημοσιεύτηκε στην επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας η προαγωγή από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ) των Ενδιαφερομένων Μερών 1) Φρίξου Σορόκου, 2) Στελακη Κοιλιάρη και 3) Ανδρέα Χειμαρίδη στη μόνιμη θέση Οικονομικού Διευθυντή, Υπουργείο Οικονομικών από 1/12/ 1987. Εναντίον της προαγωγής και των τριών Ενδιαφερομένων Μερών στρέφονται οι προσφυγές αρ. 1066/87 και 1073/87 οι οποίες καταχωρίστηκαν από τους Αιτητές Πανικό Πούρο και Κωνσταντίνο Χατζηκωνσταντίνου αντίστοιχα. Η προσφυγή αρ. 117/88 η οποία καταχωρίστηκε από τον Αιτητή Στέλιο Παπαδόπουλο στρέφεται μόνο εναντίον των Ενδιαφερομένων Μερών Φρίξου Σορόκου και Ανδρέα Χειμαρίδη.
Επειδή οι τρεις προσφυγές στρέφονται εναντίον της ίδιας διοικητικής πράξης και εγείρουν εν πολλοίς ταυτόσημα ή παρόμοια νομικά σημεία, το Δικαστήριο εξέδωσε οδηγίες για την συνεκδίκασή τους. Κανένα από τα Ενδιαφερόμενα Μέρη δεν έλαβε ενεργό μέρος στη διαδικασία. Ο δικηγόρος που εμφανίστηκε για τα Ενδιαφερόμενα Μέρη Σορόκο και Κοιλιάρη υιοθέτησε την ένσταση και τη γραπτή αγόρευση του δικηγόρου των Καθ'ων η Αίτηση.
Η θέση Οικονομικού Διευθυντή, Υπουργείο Οικονομικών, είναι θέση πρώτου διορισμού και προαγωγής και η μισθοδοτική της κλίμακα είναι Α15. Τα καθήκοντα και οι ευθύνες της θέσης καθορίζονται στο Σχέδιο Υπηρεσίας ως εξής:
"2. Καθήκοντα και ευθύνες:
(α) Βοηθά το Γενικό Διευθυντή στην οργάνωση, διοίκηση και εύρυθμη λειτουργία του Υπουργείου Οικονομικών, τη διαμόρφωση και εφαρμογή της Κυβερνητικής πολιτικής που αφορά στις αρμοδιότητες του Υπουργείου, καθώς και στη λήψη ή/και εφαρμογή των ενδεδειγμένων αποφάσεων.
(β) Προΐσταται μιας από τις ακόλουθες Διευθύνσεις του Υπουργείου Οικονομικών.
(1) Προϋπολογισμών και Δημοσιονομικού Ελέγχου.
(2) Χρηματοδότησης και Επενδύσεων.
(3) Οικονομικών Μελετών.
(4) Φορολογικής και Οικονομικής Διαχείρισης.
(γ) Προγραμματίζει, συντονίζει και εποπτεύει την εργασία του προσωπικού που υπηρετεί στη διεύθυνση που προΐσταται.
(δ) Εκτελεί οποιαδήποτε άλλα καθήκοντα που θα του ανατεθούν."
Όπως διευκρινίστηκε στην επιστολή του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Οικονομικών με την οποία τέθηκε σε λειτουργία η διαδικασία πλήρωσης των επίδικων θέσεων, οι θέσεις αυτές αφορούσαν τις Διευθύνσεις εκτός από τη Διεύθυνση Προϋπολογισμού και Δημοσιονομικού Ελέγχου. Για τις Διευθύνσεις αυτές το Σχέδιο Υπηρεσίας της επίδικης θέσης απαιτεί τα ακόλουθα προσόντα:
"3. Απαιτούμενα προσόντα:
Ι. Για Πρώτο Διορισμό. Α. Για όλες τις Διευθύνσεις εκτός από τη Διεύθυνση Προϋπολογισμών και Δημοσιονομικού Ελέγχου:
(1) Πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλος ή ισότιμο προσόν στα Οικονομικά και μεταπτυχιακό Δίπλωμα ή τίτλος στις Οικονομικές Επιστήμες.
ή
(2) (α) Μέλος ενός από τα πιο κάτω Σώματα Επαγγελματιών Λογιστών ή οποιουδήποτε άλλου Σώματος που θα εγκριθεί ως ισότιμο από τον Υπουργό Οικονομικών:
(i) The Institute of Chartered Accountants in England and Wales.
(ii) The Institute of Chartered Accountants in Scotland.
(iii) The Institute of Chartered Accountants in Ireland.
(iv) The Chartered Association of Certified Accountants.
(v) The Institute of Costs and Managements Accountants.
(vi) The Institute of Chartered Accountants in Australia.
(vii) The Canadian Institute of Chartered Accountants.
(viii) The New Zealand Society of Accountants.
(ix) The American Institute of Certified Public Accountants'
και
(β) Πανεπιστημιακό Δίπλωμα ή Τίτλος ή ισότιμο προσόν στα Οικονομικά ή Μεταπτυχιακό Δίπλωμα ή Τίτλος ή Πιστοποιητικό στις Οικονομικές Επιστήμες μετά από σπουδές διάρκειας ενός τουλάχιστον έτους.
Β ...........
Γ. Και για τα δυο Α και Β:
Δεκαετής τουλάχιστον πείρα σε υπεύθυνη θέση σε θέματα προϋπολογισμών ή/και δημοσιονομικού ελέγχου ή/και φορολογικής ή/και οικονομικής διαχείρισης ή/και χρηματοδότησης ή/και επενδύσεων ή/και οικονομικών μελετών ή/και βραχυπρόθεσμης διεύθυνσης της οικονομίας.
Π. Για προαγωγή:
(1) Πανεπιστημιακό Δίπλωμα ή Τίτλος ή ισότιμο προσόν στα οικονομικά.
(2) Τριετής τουλάχιστον υπηρεσία στη θέση Ανώτερου Οικονομικού Λειτουργού.
(3) Μεταπτυχιακό Δίπλωμα ή Τίτλος ή Μετεκπαίδευση στα Οικονομικά διάρκειας τουλάχιστον ενός ακαδημαϊκού έτους θα αποτελεί πλεονέκτημα.
III. Και για τα δύο Ι και II:
(1) Ακεραιότητα χαρακτήρα, διοικητική και οργανωτική ικανότητα, πρωτοβουλία, υπευθυνότητα και ευθυκρισία.
(2) Πολύ καλή γνώση της Ελληνικής και της Αγγλικής γλώσσας."
Οι θέσεις δημοσιεύτηκαν στην επίσημη εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερομηνίας 29 Μαΐου 1987. Υποβλήθηκαν για τις τρείς προκηρυχθείσες θέσεις συνολικά 19 αιτήσεις από υποψήφιους τόσο εντός όσο και εκτός της δημόσιας υπηρεσίας.
Η Τμηματική Επιτροπή που συστάθηκε με Πρόεδρο το Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Οικονομικών κ. Χα-τζηαναστασίου σύστησε για προαγωγή 12 υποψηφίους που έκρινε ότι κατείχαν τα απαιτούμενα από το Σχέδιο Υπηρεσίας προσόντα. Τόσο οι τρείς Αιτητές όσο και τα τρία Ενδιαφερόμενα Μέρη περιλαμβάνονταν στους υποψήφιους που συστήθηκαν. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να αναφέρω ότι κατά τον ουσιώδη χρόνο και τα τρία Ενδιαφερόμενα Μέρη κατείχαν τη θέση Ανώτερου Οικονομικού Λειτουργού στο Υπουργείο Οικονομικών, ότι ο Αιτητής στην Προσφυγή Αρ. 1066/87 Πανίκος Πούρος κατείχε τη θέση Ανώτερου Λειτουργού Προγραμματισμού στο Γραφείο Προγραμματισμού, ότι ο Αιτητής στην Προσφυγή Αρ. 1073/87 Κωνσταντίνος Χατζηκωνσταντίνου κατείχε τη θέση Ανώτερου Λειτουργού Βιομηχανίας στο Υπουργείο Εμπορίου και Βιομηχανίας και ότι ο Αιτητής στην προσφυγή αρ. 117/88 Στέλιος Παπαδόπουλος δεν ήταν δημόσιος υπάλληλος.
Στη συνεδρία της ημερομηνίας 21 Σεπτεμβρίου 1987, η ΕΔΥ μελέτησε την έκθεση που ο Πρόεδρος της Τμηματικής Επιτροπής της είχε υποβάλει στις 15 Σεπτεμβρίου 1987. Αφού έλαβε υπόψη τα πορίσματα της έκθεσης και τα εν γένει ενώπιον της στοιχεία η ΕΔΥ αποφάσισε να καλέσει σε συνεντεύξεις, σε ημερομηνίες που θα ορίζονταν αργότερα, τους υποψηφίους που συστήθηκαν από την Τμηματική Επιτροπή, στην παρουσία του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Οικονομικών.
Στις 26 και 27 Οκτωβρίου 1987 η ΕΔΥ δέχτηκε τους υποψηφίους σε ξεχωριστές συνεντεύξεις. Η απόδοση των Αιτητών και των Ενδιαφερομένων Μερών στις συνεντεύξεις αυτές αξιολογήθηκε από το Γενικό Διευθυντή και από την ΕΔΥ (μετά την αποχώρηση του Γεν. Διευθυντή) ως ακολούθως:
|
Όνομα |
Κρίσεις Γεν. Διευθυντή |
Κρίσεις ΕΔΥ | |
|
Αιτητές |
|
|
|
|
Π. Πούρος |
|
Εξαίρετος |
Πάρα πολύ καλός |
|
Κ.Χ"Κωνσταντίνου |
Σχεδόν πολύ καλός |
Σχεδόν πολύ καλός | |
|
Στ. Παπαδόπουλος |
Πάρα πολύ καλός |
Πάρα πολύ καλός | |
|
Ενδ. Μέρη |
|
|
|
|
Στ. Κοιλιάρης |
Εξαίρετος |
Εξαίρετος | |
|
Φρ. Σορόκος |
|
Εξαίρετος |
Πάρα πολύ καλός |
|
Α. Χειμαρίδης |
Εξαίρετος |
Πολύ καλός | |
Ακολούθως η ΕΔΥ ανέβαλε την περαιτέρω εξέταση του θέματος για τις 2 Νοεμβρίου 1987 προκειμένου, όπως αναφέρεται στο πρακτικό, "να κληθεί και πάλι ο Γενικός Διευθυντής, Υπουργείο Οικονομικών, για να δώσει ορισμένα πρόσθετα στοιχεία σ' ό,τι αφορά τις τρεις κενές θέσεις και για να εκφέρει τις απόψεις του σ' ό,τι αφορά τη φετινή επίδοση των υποψηφίων που υπηρετούν στο Υπουργείο Οικονομικών."
Ο Γενικός Διευθυντής, Υπουργείο Οικονομικών, παρέστη στη συνεδρία της ΕΔΥ ημερομηνίας 2 Νοεμβρίου 1987 και εξέφρασε τις απόψεις του επί μακρόν. Οι απόψεις αυτές καταγράφηκαν και καταλαμβάνουν οκτώ δακτυλογραφημένες σελίδες του πρακτικού που τηρήθηκε για τη συνεδρία εκείνη. Οι απόψεις που εξέφρασε δεν περιορίστηκαν στα δυο θέματα για τα οποία, σύμφωνα με το πιο πάνω απόσπασμα του πρακτικού, η ΕΔΥ είχε αποφασίσει να ακούσει τις απόψεις του. Αρχικά αναφέρθηκε στο γεγονός ότι οι θέσεις βρίσκονται πολύ ψηλά στην κυβερνητική ιεραρχία και ότι θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη η συγκριτική ικανότητα των υποψηφίων να αναλάβουν διευθυντικές ευθύνες μέσα στο περιβάλλον της κυβερνητικής μηχανής όπως και οι γνώσεις και η πείρα τους αναφορικά με τη λειτουργία της δημόσιας υπηρεσίας. Στη συνέχεια, έκαμε εκτενή αναφορά στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των τριών διευθυντικών θέσεων του Υπουργείου και τις ιδιότητες που θα πρέπει να έχει ο κάτοχος τους τονίζοντας ότι και στις τρείς θέσεις χρειάζεται πείρα, γνώση και τριβή στους εξειδικευμένους κλάδους μέσα στην κυβερνητική μηχανή και στις δραστηριότητες του Υπουργείου Οικονομικών. Δήλωσε επίσης ότι με βάση όλα τα ενώπιον του στοιχεία, ως άμεσα προϊστάμενος των υπηρεσιών των διευθυντικών θέσεων για τις οποίες διαγωνίζονται οι υποψήφιοι, μπορεί να εκφράσει με εμπιστοσύνη τις απόψεις του για τη συγκριτική καταλληλότητα των υποψηφίων στο να αποδώσουν στις τρεις διευθυντικές θέσεις. Ολοκλήρωσε τις απόψεις του επί του προκειμένου αναφέροντας, σύμφωνα με το σχετικό πρακτικό, τα εξής:
"Ολοκληρώνοντας τις απόψεις του για την καταλληλότητα των υποψηφίων, θα πρέπει να αναφέρει ότι σε μια συγκριτική αντιπαράθεση όλων των δεδομένων που υπάρχουν για τους υποψηφίους, εσωτερικούς και εξωτερικούς, και με γνώμονα το κριτήριο των πιο κατάλληλων για ανάληψη των διευθυντικών θέσεων, όπως έχει αναλυθεί πιο πάνω, οι τρεις υποψήφιοι τους οποίους κρίνει ως τους καταλληλότερους για τις τρεις διευθυντικές θέσεις είναι οι Στέλιος Κοιλιάρης, Φρίξος Σορόκος και Ανδρέας Χειμαρίδης, οι οποίοι υπερέχουν κατά πολύ όλων των υποψηφίων σε σχέση και με τις τρεις διευθύνσεις του Υπουργείου Οικονομικών. Οι υποψήφιοι που δεν υπηρετούν στο Υπουργείο Οικονομικών υστερούν σε πολλά σημεία σ' ό,τι αφορά και στις τρεις διευθύνσεις τόσο των τριών πιο πάνω όσο και των υπόλοιπων δύο υποψηφίων που υπηρετούν στο Υπουργείο αυτό.
Ο Στέλιος Κοιλιάρης υπερέχει των άλλων υποψηφίων που υπηρετούν στο Υπουργείο Οικονομικών καθώς και εκείνων που δεν υπηρετούν σ' αυτό και που προσφέρονται για τη θέση, δηλαδή των Πούρου, Πασιαρδή και Παπαδόπουλου. Σε σχέση με τον πρώτο εξωτερικό υποψήφιο υπερέχει στα ακαδημαϊκά προσόντα, όπως επίσης και στην πείρα στον εξειδικευμένο κλάδο των δραστηριοτήτων του Υπουργείου Οικονομικών. Σε σχέση με τους υπόλοιπους εξωτερικούς υποψηφίους, Πασιαρδή και Παπαδόπουλο, οι οποίοι διαθέτουν τα ίδια ακαδημαϊκά προσόντα, διαθέτει σημαντική υπεροχή στο θέμα της πείρας στους εξειδικευμένους κλάδους του Υπουργείου Οικονομικών, τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά, και υπερέχει κατά πολύ στο θέμα διεξαγωγής οικονομικών μελετών στο περιβάλλον της κυβερνητικής μηχανής και στο θέμα των εξειδικευμένων γνώσεων και τριβής σε θέματα οικονομικών μελετών και άλλων δραστηριοτήτων του Υπουργείου Οικονομικών στο περιβάλλον της δημόσιας υπηρεσίας, οικονομικές μελέτες που διεξάγονται ή και διευθύνονται και οι άλλες δραστηριότητές του αφορούσαν θέματα εφηρμοσμένης πολιτικής και στενά συνυφασμένα με τις απαιτήσεις του Υπουργείου Οικονομικών, που επιμετρούν σημαντικά στο θέμα της καταλληλότητας των υποψηφίων για να προΐστανται των διευθύνσεων του Υπουργείου Οικονομικών. Εξάλλου, η εξαίρετη απόδοσή του ήταν εμφανής στις συνεντεύξεις, στη διάρκεια των οποίων πραγματικά εντυπωσίασε.
Ο Φρίξος Σορόκος υπερέχει των άλλων υποψηφίων και ιδιαίτερα των εξωτερικών. Η υπεροχή του καθίσταται εμφανής και συνίσταται στην ποιότητα της πείρας στις εξειδικευμένες γνώσεις που διαθέτει και στην τριβή του στις κυβερνητικές διαδικασίες στα πλαίσια των δραστηριοτήτων του Υπουργείου Οικονομικών, στοιχεία ουσιαστικά για την επιλογή του πιο κατάλληλου υποψηφίου. Επιπρόσθετη επιβεβαίωση αποτελεί και η βαθμολογία που ο ίδιος έδωσε γι' αυτόν στις συνεντεύξεις, όπου τον αξιολόγησε ως' εξαίρετο'.
Ο Ανδρέας Χειμαρίδης, ο οποίος υπερέχει των υπόλοιπων υποψηφίων που υπηρετούν στο Υπουργείο και κατά πολύ και των άλλων υποψηφίων στους κλάδους δραστηριοτήτων του Υπουργείου Οικονομικών, διαθέτει μακρόχρονη και υψηλής ποιότητας πείρα και τριβή σ' όλους τους τομείς των δραστηριοτήτων του Υπουργείου Οικονομικών και ιδιαίτερα στους κλάδους δημοσιονομικής διαχείρισης και οικονομικής διοίκησης. Διαθέτει επίσης βαθιές γνώσεις και τριβή με τις κυβερνητικές διαδικασίες και τα δημόσια οικονομικά, όπως επίσης και πανεπιστημιακά προσόντα πέρα από το ελάχιστο επίπεδο που απαιτείται από το Σχέδιο Υπηρεσίας. Εξάλλου, στις συνεντεύξεις πραγματικά εντυπωσίασε με την όλη προσωπικότητά του και ο ίδιος τον έχει αξιολογήσει ως' εξαίρετο'.
Καταλήγοντας, περιληπτικά αναφέρει ότι δεν έχει κανένα δισταγμό να υποδείξει τους Στέλιο Κοιλιάρη, Φρίξο Σορόκο και Ανδρέα Χειμαρίδη ως τους πιο κατάλληλους για τις τρεις διευθυντικές θέσεις.
Ο πρώτος κατέχει τα ανώτερα δυνατά ακαδημαϊκά προσόντα στις οικονομικές επιστήμες και για χρόνια ασχολείται μεταξύ άλλων και στους εξειδικευμένους τομείς των οικονομικών μελετών που έχουν άμεση σχέση με τις δραστηριότητες του Υπουργείου Οικονομικών και προΐσταται ομάδας λειτουργών και ερευνητών του Υπουργείου. Θα πρέπει να αναφέρει ότι στη διάρκεια του 1987 έχει βελτιωμένη απόδοση συγκριτικά με το 1986 και ότι δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα συνεργασίας με άλλες κυβερνητικές υπηρεσίες, που με βάση τα δεδομένα που συνέβησαν δεν οφειλόταν σε δική του υπαιτιότητα. Ο δεύτερος κατέχει πολύ υψηλά ακαδημαϊκά προσόντα, πέρα από το ελάχιστο επίπεδο προσόντων που προβλέπει το Σχέδιο Υπηρεσίας, και ασχολείται για χρόνια με οικονομικά θέματα και ιδιαίτερα με θέματα χρηματοδότησης επενδύσεων και εγγυήσεων. Προΐσταται ομάδας λειτουργών και εποπτεύει και κατευθύνει την εργασία τους. Το 1987 έχει βελτιώσει την απόδοση του συγκριτικά με το 1986.
Ο τρίτος κατέχει υψηλά ακαδημαϊκά προσόντα, πέρα από το ελάχιστο επίπεδο που προβλέπεται στο Σχέδιο Υπηρεσίας, και ασχολήθηκε για πάρα πολλά χρόνια σχεδόν με όλους τους τομείς της οικονομικής και δημοσιονομικής διαχείρισης, συμπεριλαμβανομένων και των προϋπολογισμών του κράτους και άλλων ημικρατικών οργανισμών και οργάνων τοπικής διοίκησης. Προΐσταται ομάδας λειτουργών και εποπτεύει και κατευθύνει την εργασία τους. Το 1987 έχει βελτιωμένη απόδοση συγκριτικά με το 1986.
Επίσης θα πρέπει να σημειωθεί ότι και οι τρεις πιο πάνω λειτουργοί βαθμολογούνται για χρόνια στις Εμπιστευτικές τους Εκθέσεις ως' Εξαίρετοι' και διαθέτουν όλα τα απαραίτητα στοιχεία για ανάληψη των καθηκόντων και των τριών διευθύνσεων του Υπουργείου Οικονομικών.
Έχει τη γνώμη ότι το πλεονέκτημα που προβλέπεται στην παράγραφο 3 των προσόντων του Σχεδίου Υπηρεσίας για προαγωγή ισχύει ενδεχομένως και σε περίπτωση σύγκρισης με τους εξωτερικούς, οι οποίοι θα πρέπει να το έχουν εν πάση περιπτώσει.
Η απόδοση των Σταύρου Κληριώτη και Ανδρέα Τρυφωνίδη για το 1987 θα είναι ελαφρά βελτιωμένη σε σύγκριση με το 1986."
Ο Γενικός Διευθυντής, Υπουργείο Οικονομικών, ακολούθως απεχώρησε και η ΕΔΥ προχώρησε σε αξιολόγηση και σύγκριση όλων των υποψηφίων για το σύνολο των θέσεων και όχι για την κάθε μια Διεύθυνση χωριστά, σημειώνοντας ότι δεν καλείται να πληρώσει τρείς ξεχωριστές θέσεις, μια για την κάθε Διεύθυνση, αλλά τρεις θέσεις με τον ίδιο τίτλο και ότι εναπόκειται στην αρμόδια αρχή να τοποθετήσει τους επιλεγέντες στις κατάλληλες θέσεις. Σ' ό,τι αφορά το πλεονέκτημα που προβλέπεται στην παράγραφο 3 του Σχεδίου Υπηρεσίας, η ΕΔΥ αποφάσισε να ζητήσει νομική συμβουλή κατά πόσο εφαρμόζεται και στην περίπτωση σύγκρισης των υπηρετούντων υπαλλήλων με άλλους εξωτερικούς υποψηφίους για τους οποίους η κατοχή του μεταπτυχιακού προσόντος είναι απαιτούμενο προσόν και, επομένως, δεν αποτελεί πλεονέκτημα γι' αυτούς. Περαιτέρω η ΕΔΥ έκρινε ότι "θα πρέπει να ζητηθούν οι απόψεις του Γενικού Διευθυντή, Γραφείο Προγραμματισμού, αναφορικά με τους Πούρο, Καρλεττίδη και Κόκκινο που υπηρετούσαν στο Γραφείο αυτό και του Γενικού Διευθυντή, Υπουργείο Εμπορίου και Βιομηχανίας, αναφορικά με το Χ "Κωνσταντίνου που υπηρετεί στο Υπουργείο αυτό, σ' ό,τι αφορά τη φετινή επίδοση αυτών στην εργασία τους".
Στη συνεδρία της ΕΔΥ ημερομηνίας 12 Νοεμβρίου 1987 προσήλθαν για να εκφράσουν τις απόψεις που τους είχαν ζητηθεί για την επίδοση για το 1987 των υποψηφίων που υπηρετούσαν στο Γραφείο Προγραμματισμού και στο Υπουργείο Εμπορίου και Βιομηχανίας οι Γενικοί Διευθυντές τους κ. Αριστείδου και κ. Ερωτόκριτος αντίστοιχα. Χωρίς συγκρίσεις και σχόλια ο μεν κ. Αριστείδου δήλωσε ότι η επίδοση των υποψηφίων Χαράλαμπου Καρλεττίδη και Πανικού Πούρου για το 1987 ήταν η ίδια όπως για το 1986, όμως εκείνη του Γιαννάκη Κόκκινου ήταν βελτιωμένη σε σύγκριση με του 1986, ο δε κ. Ερωτόκριτος δήλωσε ότι η επίδοση του υποψήφιου Κωνσταντίνου Χατζηκωνσταντίνου για το 1987 ήταν περίπου η ίδια με εκείνη του 1986.
Στη συνέχεια η ΕΔΥ ασχολήθηκε με το θέμα του πλεονεκτήματος το οποίο προβέπεται στην παράγραφο 3 του Σχεδίου Υπηρεσίας. Καθοδηγούμενη από σχετική νομική συμβουλή έκρινε ότι Μεταπτυχιακό Δίπλωμα ή Τίτλος ή Μετεκπαίδευση στα Οικονομικά διάρκειας τουλάχιστο ενός ακαδημαϊκού έτους αποτελεί πλεονέκτημα και λαμβάνεται υπόψη μόνο σ' ό,τι αφορά τη σύγκριση ανάμεσα σε υποψηφίους δημοσίους υπαλλήλους οι οποίοι διεκδικούν τη θέση με προαγωγή και δεν αποτελεί πλεονέκτημα έναντι οποιουδήποτε άλλου εξωτερικού υποψηφίου. Με βάση τα πιο πάνω έκρινε ότι το πλεονέκτημα κατέχουν και οι πέντε διάδικοι στις παρούσες προσφυγές που είναι δημόσιοι υπάλληλοι, δηλαδή τα τρία Ενδιαφερόμενα Μέρη και οι Αιτητές Πούρος και Χατζηκωνσταντίνου.
Ακολούθως η ΕΔΥ ασχολήθηκε με τη γενική αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων. Εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το Φάκελο Πλήρωσης της θέσης, από τις αιτήσεις και τα δικαιολογητικά των υποψηφίων, καθώς και από τους Προσωπικούς Φακέλους και τις Εμπιστευτικές Εκθέσεις των υποψηφίων που είναι δημόσιοι υπάλληλοι. Έλαβε επίσης υπόψη τα πορίσματα της Τμηματικής Επιτροπής και της απόδοσης των υποψηφίων στις συνεντεύξεις τους με την ΕΔΥ, "υπό το φως και των σχετικών κρίσεων και απόψεων του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Οικονομικών".
Για τον προσδιορισμό της αξίας των υποψηφίων που είναι δημόσιοι υπάλληλοι, η ΕΔΥ έλαβε επίσης υπόψη όλα όσα αναφέρονται στο ακόλουθο απόσπασμα από τα πρακτικά της συνεδρίας της ημερομηνίας 12/11/1987 που παραθέτω αυτούσιο:
"Για τον προσδιορισμό της αξίας των υποψηφίων που είναι δημόσιοι υπάλληλοι λήφθηκαν επίσης υπόψη οι δηλώσεις που έκαμαν οι Γενικοί Διευθυντές του Υπουργείου Οικονομικών, του Γραφείου Προγραμματισμού και του Υπουργείου Εμπορίου και Βιομηχανίας όσον αφορά τη φετινή επίδοση των υποψηφίων που υπηρετούν υπ' αυτούς.
Εξάλλου, για τη στάθμιση της αξίας όλων των υποψηφίων λήφθηκε επίσης υπόψη η απόδοσή τους στις ενώπιον της Επιτροπής συνεντεύξεις.
Η Επιτροπή, περαιτέρω, απόδωσε τη δέουσα σημασία στα προσόντα όλων των υποψηφίων, καθώς και στη σταδιοδρομία και την εν γένει πείρα τους, περιλαμβανομένης της αρχαιότητας των υποψηφίων εκείνων που είναι δημόσιοι υπάλληλοι, σύμφωνα με την οποία πρώτος κατατάσσεται ο Χ"Κωνσταντίνου, ο οποίος προάχθηκε από 1.12.78 στη θέση Ανώτερου Λειτουργού Βιομηχανίας (Κλ. Α13), και ακολουθούν κατά σειρά οι Σορόκος (Ανώτερος Οικονομικός Λειτουργός; Κλ, Α13 από 1.7.82), Καρλεττίδης (Ανώτερος Λειτουργός Προγραμματισμού, Κλ. Α13 από 1.7.82) Χειμαρίδης (Ανώτερος Οικονομικός Λειτουργός, Κλ. Α13 από 1.7.82), Κοιλιάρης (Ανώτερος Οικονομικός Λειτουργός, Κλ. Α13, από 1.7.82), Πούρος (Ανώτερος Λειτουργός Προγραμματισμού, Κλ. Α13, από 1.1.84), Κόκκινος (Ανώτερος Λειτουργός Προγραμματισμού, Κλ. Α13, από 1.1.84), Κληριώτης (Ανώτερος Οικονομικός Λειτουργός, Κλ. Α13, από 15.2.84) και Τρυφωνίδης (Ανώτερος Οικονομικός Λειτουργός, Κλ. Α13, από 15.2.84) (εκεί όπου οι ημερομηνίες προαγωγής είναι οι ίδιες, η κατάταξη των υποψηφίων έγινε με βάση την προηγούμενη αρχαιότητά τους).
Η Επιτροπή με βάση όλα τα ενώπιόν της στοιχεία επέλεξε για δύο από τις θέσεις τους Στελλάκη Κοιλιάρη και Φρίξο Σορόκο, οι οποίοι δόθηκαν από το Γενικό Διευθυντή ανάμεσα στους τρεις πιο κατάλληλους για τις θέσεις και οι οποίοι στη συνέντευξη αξιολογήθηκαν από την Επιτροπή ως εξαίρετος και πάρα πολύ καλός, αντίστοιχα, και διαθέτουν το πλεονέκτημα.
Για την τρίτη θέση η Επιτροπή προέβη σε ιδιαίτερη σύγκριση ανάμεσα στους Χειμαρίδη και Πούρο, τους οποίους έκρινε ως καταλληλότερους από τους υπόλοιπους για τη θέση. Η Επιτροπή έλαβε υπόψη την απόδοσή τους στις συνεντεύξεις και σημείωσε ότι σύμφωνα με τις Επιστευτικές τους Εκθέσεις πρόκειται για δύο εξαίρετους υπαλλήλους, με ελαφρά καλύτερο τα δύο τελευταία χρόνια τον Πούρο, αλλά με διαφορετικούς Αξιολογούντες/ Προσυπογράφοντες Λειτουργούς, και ότι διαθέτουν και οι δύο το πλεονέκτημα (Ο Πούρος M.Sc. και ο Χειμαρίδης Μετεκπαίδευση στα Οικονομικά διάρκειας ενός ακαδημαϊκού έτους).
Η Επιτροπή αφού σημείωσε ότι ο Χειμαρίδης δόθηκε από το Γενικό Διευθυντή ανάμεσα στους τρεις καταλληλότερους και ότι προηγείται του Πούρου κατά 11/2 χρόνο σε αρχαιότητα, επέλεξε το Χειμαρίδη.
Η Επιτροπή, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα ενώπιόν της ουσιώδη στοιχεία, έκρινε με βάση το σύνολο των καθιερωμένων κριτηρίων ότι οι παρακάτω υπερέχουν των υπόλοιπων υποψηφίων και αποφάσισε να τους προαγάγει σαν τους πιο κατάλληλους στη μόνιμη (Τακτ. Προϋπ.) θέση Οικονομικού Διευθυντή, Υπουργείο Οικονομικών, από 1.12.87:
1. ΚΟΙΛΙΑΡΗΣ Στελλάκης
2. ΣΟΡΟΚΟΣ Φρίξος
3. ΧΕΙΜΑΡΙΔΗΣ Ανδρέας."
ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
Ο καθένας από τους τρεις Αιτητές επικαλείται διάφορους λόγους για την ακύρωση της επίδικης πράξης της ΕΔΥ. Μερικοί από τους λόγους αυτούς είναι κοινοί. Ανάμεσα στους κοινούς αυτούς λόγους πρωτεύουσα θέση κατέχει ο ισχυρισμός των Αιτητών ότι εφόσο οι συγκρίσεις των υποψηφίων και οι συστάσεις που ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Οικονομικών έκαμε στη συνεδρία της ΕΔΥ ημερομηνίας 2 Νοεμβρίου 1987 επηρέασαν ουσιωδώς την ΕΔΥ στη λήψη της επίδικης απόφασης και εφόσον οι συστάσεις εκείνες έγιναν αντικανονικά και παράνομα, η επίδικη απόφαση πάσχει νομικά και θα πρέπει να ακυρωθεί. Επειδή τυχόν ετυμηγορία μου υπέρ των Αιτητών αναφορικά με τον κοινό αυτό νομικό ισχυρισμό τους θα κρίνει την τύχη και των τριών προσφυγών, αποφάσισα να ασχοληθώ με τον ισχυρισμό αυτό στο παρόν στάδιο.
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι οι απόψεις που ο κ. Χατζηαναστασίου εξέθεσε στην ΕΔΥ στις 2 Νοεμβρίου 1987 έχουν επενεργήσει ουσιωδώς, αν όχι καθοριστικά, στη λήψη της επίδικης απόφασης από την ΕΔΥ. Το γεγονός αυτό αποδεικνύεται από όσα η ίδια ή ΕΔΥ λέγει στο πρακτικό της συνεδρίας της ημερομηνίας 12 Νοεμβρίου 1987, απόσπασμα του οποίου έχω ήδη παραθέσει. Παραμένει να εξεταστεί κατά πόσο οι επίδικες απόψεις του κ. Χατζηαναστασίου κακώς και παρανόμως εξετέθησαν ενώπιον της ΕΔΥ και κατά πόσον, ως εκ του περιεχομένου τους, συνιστούσαν παραβίαση των συνταγματικών δικαιωμάτων των Αιτητών ή παράβαση οποιουδήποτε κανόνα του διοικητικού δικαίου.
Η συγκεκριμένη εισήγηση των Αιτητών επί του προκεμένου είναι- (α) ότι ο κ. Χατζηαναστασίου, με τις απόψεις που εξέθεσε, είχε ουσιαστικά εισάξει ως πλεονέκτημα υπέρ των Ενδιαφερομένων Μερών την πείρα τους στο Υπουργείο Οικονομικών, σε αντίθεση με τις πρόνοιες του Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης· και (β) ότι η σύσταση του κ. Χατζηαναστασίου υπέρ των Ενδιαφερομένων Μερών, όλων υπαλλήλων του Υπουργείου Οικονομικών, ισοδυναμεί με άνιση και άδικη μεταχείριση των Αιτητών των οποίων τις ικανότητες δε γνώριζε ούτε μπορούσε να γνωρίζει εφόσο δεν ήταν ποτέ Προϊστάμενος τους ώστε να μπορεί να κάμει ορθή και δίκαιη αξιολόγηση και σύγκριση μεταξύ όλων των υποψηφίων.
Οι εισηγήσεις αυτές των Αιτητών θα πρέπει να εξεταστούν λαμβανομένων υπόψη των πιο κάτω γεγονότων:
(α) Η ΕΔΥ ουδέποτε ζήτησε από τον κ. Χατζηαναστασίου ή τους άλλους δυο Γενικούς Διευθυντές να κάμουν οποιαδήποτε αξιολόγηση ή σύγκριση των υποψηφίων ή σύσταση για τους καταλληλότερους υποψήφιους για προαγωγή.
(β) Ούτε ο Γενικός Διευθυντής του Γραφείου Προγραμματισμού ούτε ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Εμπορίου και Βιομηχανίας εξέφρασαν οποιεσδήποτε κρίσεις ή σχόλια για τις ικανότητες ή προσόντα των υποψηφίων που εργάζονταν στο Τμήμα ή Υπουργείο τους, πέραν της δήλωσής τους για την απόδοσή τους κατά το 1987.
(γ) Οι επίδικες θέσεις είναι θέσεις πρώτου διορισμού - και προαγωγής. Υποψήφιοι για την πλήρωση τους μπορούν να είναι τόσο δημόσιοι υπάλληλοι όσο και άτομα εκτός της δημόσιας υπηρεσίας. Εκτός αν υπάρχει ρητή νομοθετική πρόνοια περί του αντιθέτου, οι υποψήφιοι που είναι δημόσιοι υπάλληλοι δεν έχουν, ως εκ του λόγου αυτού, οποιαδήποτε προτεραιότητα έναντι των υποψηφίων που δεν υπηρετούν στη δημόσια υπηρεσία. Σχετική επί του προκειμένου είναι η απόφαση της Ολομέλειας ημερομηνίας 30/5/1989 στις Αναθεωρητικές Εφέσεις αρ. 789, 791 και 796 Κλέαρχος Μιλτιάδους και άλλοι ν. Δημοκρατίας. Μπορεί κατ' αναλογία να λεχθεί ότι ούτε οι δημόσιοι υπάλληλοι που υπηρετούν στο Υπουργείο στο οποίο ανήκει η υπό πλήρωση θέση πρώτου διορισμού και προαγωγής έχουν οποιαδήποτε προτεραιότητα έναντι δημοσίων υπαλλήλων που υπηρετούν σε άλλο Υπουργείο.
(δ) Το άρθρο 44(3) του Νόμου αρ. 33 του 1967 το οποίο επιβάλλει στην ΕΔΥ να λαμβάνει υπόψη κατά την προαγωγή τις συστάσεις του Προϊσταμένου του Τμήματος στο οποίο ανήκει η κενή θέση, δεν έχει εφαρμογή.
(ε) Ακόμα και στις περιπτώσεις που το άρθρο 44(3) έχει εφαρμογή, οι συστάσεις του Προϊσταμένου του Τμήματος τότε μόνο είναι έγκυρες αν συνάδουν με το περιεχόμενο των φακέλων των υποψηφίων για προαγωγή. Στις παρούσες περιπτώσεις δεν μπορεί να λεχθεί ότι οι επίδικες συστάσεις συνάδουν με το περιεχόμενο των φακέλων όλων των υποψηφίων.
Μελέτησα με προσοχή το περιεχόμενο των απόψεων, κρίσεων και συστάσεων του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Οικονομικών κ. Χατζηαναστασίου προς την ΕΔΥ υπό το φως των πιο πάνω γεγονότων και των επιχειρημάτων των ευπαιδεύτων δικηγόρων όλων των πλευρών και έχω φθάσει στο συμπέρασμα ότι τα παράπονα των Αιτητών είναι δικαιολογημένα. Οι Αιτητές έτυχαν άνισης μεταχείρισης και δυσμενούς διάκρισης εφόσο οι ικανότητές τους, σε αντίθεση με εκείνες των Ενδιαφερομένων Μερών, δεν ήταν γνωστές στον κ. Χατζηαναστασίου. Η σύγκριση των υποψηφίων από τον κ. Χατζηαναστασίου κάτω από αυτές τις συνθήκες και η σύσταση που ακολούθησε υπέρ των Ενδιαφερομένων Μερών πάσχει ως εκ του λόγου αυτού και οδηγεί την επιλογή της ΕΔΥ σε ακυρότητα. Πέραν αυτού η σύσταση πάσχει και από το γεγονός ότι υπερτονίστηκε από τον κ. Χατζηαναστασίου η πείρα των Ενδιαφερομένων Μερών στις δραστηριότητες του Υπουργείου Οικονομικών ως κριτήριο καταλληλότητας τους για προαγωγή στην επίδικη θέση, σε βαθμό που μπορεί εύλογα να ειπωθεί ότι με τον τρόπο αυτό η υποψηφιότητα των Αιτητών οι οποίοι δεν είχαν την πείρα αυτή, αλλά ιδιαίτερα εκείνη του εξωτερικού υποψηφίου - Αιτητή στην προσφυγή αρ. 117/88, είχε ουσιαστικά εξουδετερωθεί.
Στην υπόθεση Ανδρέας Σάββα ν. Δημοκρατίας (1980) 3 Α.Α.Δ. 675, κατά την πλήρωση κενής θέσης πρώτου διορισμού και προαγωγής στο Γραφείο Προγραμματισμού, η ΕΔΥ είχε λάβει υπόψη της σύσταση του Προϊσταμένου του Τμήματος στο οποίο υπηρετούσε το Ενδιαφερόμενο Μέρος και δε ζήτησε συστάσεις αναφορικά με τον αιτητή από τον Προϊστάμενο άλλου Τμήματος στο οποίο υπηρετούσε. Το Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι ο αιτητής έτυχε άνισης μεταχείρισης κατά παράβαση του άρθρου 28 του Συντάγματος. Σχετικό είναι το πιο κάτω απόσπασμα της απόφασης στις σελ. 696 και 697:
"The third complaint of counsel is that the Commission took into consideration the recommendation of the Director General of the Planning Bureau in favour of the interested party only, and has failed to ask for additional recommendation from the Director-General of the Ministry of Health with respect to the applicant, and in effect they failed to afford to the applicant equal treatment. Counsel further submitted that the Commission should not have given any weight to the statement of the Director-General of the Planning Bureau, regarding the interested party, once out of the two candidates only the interested party was working in his department; and because the Commission, had that statement before them, coming from a high ranking officer in favour of the interested party only; and inevitably, counsel concluded, the applicant was not equally treated, because he had not had the benefit of a similar recommendation or any other statement. The case of Theofanis HadjiSavva and Another v. The Republic (Public Service Commission), (1967) 3 C.L.R. 155, provides the answer to this. Triantafyllides, J., as he then was, dealing with the recommendations of the Head of the Department concerned, had this to say at p. 180:
' In doing so, the Commission has also contravened Article 28 of the Constitution, by not affording equal treatment to the Applicants and the Interested Party, and by treating the Interested Party more favourably without sufficient grounds justifying such a course'
Counsel in order to make the point of equal treatment more lucid, relied on Georghios Gavriel v. The Republic (Public Service Commission) and/or The Director of the Department of Lands and Surveys), (1971) 3 C.L.R. 185, where at p.2001 had this to say:
' I have no doubt in my mind that a head of department inevitably has to make a comparison of the merits of candidates as to who is more suitable for a post when there are more than one candidates for promotion; especially when a post requires, as in the present case, specialised knowledge and ability, and where they all work in the same department.' With these two cases in mind, with respect, I think no justice and no equal treatment was afforded to the applicant, because out of the two candidates, only the interested party was working in the department of the Director of the Planning Bureau."
Την ίδια προσέγγιση ακολούθησε το Δικαστήριο στην υπόθεση Νίκος Κωστέας ν. Δημοκρατίας (1987) 3 Α.Α.Δ. 686, στην οποία τόνισε ότι συστάσεις Προϊσταμένου του Τμήματος αναφορικά με πλήρωση θέσης πρώτου διορισμού και προαγωγής δυνατόν να οδηγήσουν σε παραβίαση του άρθρου 28 του Συντάγματος σε σχέση με υποψηφίους που δεν υπηρετούν στο Τμήμα αυτό.
Υιοθετώ την προσέγγιση του Δικαστηρίου στις υποθέσεις Θεοφάνης Χατζησάββα ν. Δημοκρατίας (ανωτέρω) και Σάββα ν. Δημοκρατίας (ανωτέρω) και αποφαίνομαι ότι κατά τη λήψη της επίδικης απόφασης η ΕΔΥ, για τους λόγους που έχω εκθέσει, έχει παραβιάσει το άρθρο 28 του Συντάγματος παρέχοντας στα Ενδιαφερόμενα Μέρη ευνοϊκή μεταχείριση έναντι των Αιτητών χωρίς επαρκή λόγο που να δικαιολογεί στην άνιση αυτή μεταχείριση. Οι συ-νεκδικαζόμενες προσφυγές επιτυγχάνουν ως εκ του λόγου αυτού και η προαγωγή των τριών Ενδιαφερομένων Μερών στην επίδικη θέση ακυρώνεται. Υπό τας περιστάσεις δε συντρέχει λόγος περαιτέρω εξέτασης της ουσίας των προσφυγών με αναφορά στα υπόλοιπα νομικά σημεία πάνω στα οποία βασίζονται.
Δεν εκδίδω οποιαδήποτε διαταγή αναφορικά με τα έξοδα.
Επίδικη απόφαση ακυρώνεται χωρίς διαταγή για έξοδα.