|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 4 ΑΑΔ 693
14 Φεβρουαρίου, 1991
[ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΩΣΤΑΣ ΠΕΤΡΙΔΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 182/85).
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Συστάσεις Προϊσταμένου — — Η ΕΔΥ οφείλει να ακολουθήσει τις συστάσεις τον Προϊσταμένου του Τμήματος ή να δώσει ειδική αιτιολογία γιατί δεν τις ακολούθησε — Αν οι συστάσεις είναι ασύμφωνες με το περιεχόμενο των φακέλων και των εμπιστευτικών εκθέσεων οφείλει να τις παραγνωρίσει ή να τους δώσει περιορισμένη βαρύτητα.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές—Αρχαιότητα — Είναι ο τελευταίος παράγοντας που λαμβάνεται υπόψη σε προαγωγές σε αντίθεση με την αξία.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Έκδηλη υπεροχή — Υπεροχή που είναι αυταπόδεικτη και προφανής από την εξέταση των φακέλων — Πρέπει να είναι τέτοιας φύσης που να βγαίνει από κάθε άποψη από το συνδυασμένο αποτέλεσμα αξίας προσόντων και αρχαιότητας.
Με την προσφυγή αυτή ο αιτητής προσέβαλε την απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας με την οποία προήγαγε στη θέση Λογιστικού Λειτουργού 1ης Τάξης στο Γενικό Λογιστήριο, τα δυο ενδιαφερόμενα μέρη Πολυκάρπου και Γερούδη αντί του αιτητή. Η θέση είναι θέση προαγωγής.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση ως προς την επιλογή του ενδιαφερόμενου μέρους Πολυκάρπου και απορρίπτοντας την προσφυγή ως προς το ενδιαφερόμενο μέρος Γερούδη, αποφάσισε ότι:
(1) Η ΕΔΥ οφείλει να ακολούθησα τη σύσταση του Προϊσταμένου του Τμήματος ή να δώσει ειδική αιτιολογία γιατί δεν την υιοθέτησε. Όταν οι συστάσεις δεν συμφωνούν με το περιεχόμενο των προσωπικών φακέλων και των φακέλων των εμπιστευτικών εκθέσεων τότε οι συστάσεις του Προϊσταμένου του Τμήματος πρέπει να παραγνωρίζονται ή να δίδεται σε αυτές περιωρισμένη βαρύτητα. Στην παρούσα υπόθεση η ασυμφωνία των συστάσεων με τα στοιχεία των φακέλων δεν αντιμετωπίστηκε όπως θα έπρεπε από την ΕΔΥ και η σύσταση του Γενικού Λογιστή επέδρασε στη λήψη της απόφασης της ΕΔΥ. Επομένως η απόφαση αναφορικά με την Πολυκάρπου λήφθηκε κάτω από πλάνη περί τα πράγματα.
(2) Η ΕΔΥ δεν ενήργησε με πλάνη περί το Νόμο αναφορικά με την αρχαιότητα των μερών αλλά είχε υπόψη της την υπεροχή σε αρχαιότητα του αιτητή. Λαμβάνοντας όμως υπόψη όλα τα άλλα στοιχεία έκρινε ότι αυτή δεν έπρεπε να μετρήσει ουσιαστικά υπέρ του αιτητή. Η αρχαιότητα είναι ο τελευταίος παράγοντας που λαμβάνεται υπόψη σε αντίθεση με την αξία.
(3) Έκδηλη υπεροχή όπως έχει νομολογηθεί είναι η υπεροχή ενός προσώπου η οποία είναι αυταπόδεικτη και προφανής από την εξέταση των φακέλων. Πρέπει δε να είναι τέτοιας φύσης που να βγαίνει από κάθε άποψη από το συνδυασμένο αποτέλεσμα της αξίας, προσόντων και αρχαιότητας. Ο αιτητής δεν απέδειξε "καταφανή υπεροχή" έναντι του ενδιαφερόμενου προσώπου Γερούδη.
Η προσφυγή εναντίον της Πολυκάρπου επιτυγχάνει. Η προσφυγή εναντίον του Γερούδη απορρίπτεται. Καμία διαταγή για έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Republic v. Harris (1985) 3 C.L.R. 106·
Republic v. Koufettas (1985) 3 C.L.R. 1950·
Παπαδόπουλος ν. Δημοκρατίας (Προσφυγή αρ. 37/88, ημερ. 13.12.89)·
Χωραττά ν. Επιτροπής Σιτηρών Κύπρου (Προσφυγή Αρ. 834/88, ημερ. 20.1.90)·
HadjiSavvas v. Republic (1982) 3 C.L.R. 76·
Ζένιου ν. Δημοκρατίας (Α.Ε. 790, ημερ. 272.90).
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας με την οποία προήγαγε στη θέση Λογιστικού Λειτουργού 1ης τάξης, στο Γενικό Λογιστήριο, τα ενδιαφερόμενα μέρη αντί του αιτητή.
Μ. Ηλιάδης, για τον αιτητή.
Ρ. Γαβριηλίδης, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
Ο Δικαστής κ. Δημητριάδης ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση.
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ: Στην προσφυγή αυτή ο αιτητής αιτείται την ακύρωση της απόφασης των καθ'ων η αίτηση, που στην απόφαση μου θα αναφέρονται σαν η ΕΔΥ, με την οποία προήγαγε στη μόνιμη θέση Λογιστικού Λειτουργού, 1ης τάξης, στο Γενικό Λογιστήριο, από 15.10.84 τα ενδιαφερόμενα μέρη στην προσφυγή αυτή Γερούδη Χαράλαμπο και Πολυκάρπου Αλεξάνδρα. Σύμφωνα με το σχέδιο υπηρεσίας η επίδικη θέση είναι θέση προαγωγής και αφού ακολουθήθηκε η νενομισμένη διαδικασία για την πλήρωσή της (βλ. Παραρτήματα 1, 2, 3 και 4 στην ένσταση) το θέμα επελήφθηκε η αρμόδια Τμηματική Επιτροπή, της οποίας ο Πρόεδρος ήταν ο Διευθυντής του Τμήματος, δηλαδή ο κ. Κύρρης, Γενικός Λογιστής της Δημοκρατίας. Η Τμηματική Επιτροπή διαβίβασε στην ΕΔΥ την έκθεσή της στην οποία εισηγήθηκε για προαγωγή οκτώ υποψήφιους, μεταξύ των οποίων ήταν τα δύο ενδιαφερόμενα πρόσωπα και ο αιτητής στην προσφυγή αυτή.
Στη συνεδρίασή της στις 11.10.84 η ΕΔΥ αποφάσισε να προάξει στην επίδικη θέση τα δύο ενδιαφερόμενα πρόσωπα. Οι λόγοι που οδήγησαν την ΕΔΥ να καταλήξει στο συμπέρασμα αυτό φαίνονται στα πρακτικά της συνεδρίασής της αυτής (βλ. Παράρτημα 6 της ένστασης). Παραθέτω πιο κάτω τα σχετικά αποσπάσματα από τα πρακτικά της:
"Στη συνεδρίαση ήταν παρών και ο Γενικός Λογιστής κ. Ρογήρος Κύρρης.
Αυτός ανάφερε τα εξής:
θα ήθελε να κάμει μια γενική παρατήρηση. Όλοι οι υποψήφιοι διορίστηκαν στη θέση που υπηρετούν τώρα την ίδια ημερομηνία και επομένως έχουν όλοι την ίδια αρχαιότητα στη θέση αυτή.
Με βάση την αξία, τα προσόντα και την αρχαιότητα συστήνονται ως πρώτος ο Γερούδης Χαράλαμπος και ως δεύτερη η Αλεξάνδρα Πολυκάρπου.
Ο Γερούδης είναι τοποθετημένος στο Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών ως υπεύθυνος του Λογιστηρίου. Από την ημέρα της τοποθέτησης του έχει επιδείξει αξιόλογη εργασία και έχει βελτιώσει στο μέγιστο δυνατό βαθμό το επίπεδο του εσωτερικού ελέγχου στο Γραφείο αυτό, που στο παρελθόν ήταν προβληματικό από την άποψη του ανεπαρκούς και μη ικανοποιητικού λογιστικού ελέγχου. Φέτος η απόδοση του Γερούδη, μέχρι τώρα, είναι περίπου η ίδια όπως και πέρυσι.
Η Πολυκάρπου υπηρετεί στον Κλάδο Μισθών του Γενικού Λογιστηρίου στα Κεντρικά Γραφεία ως υπεύθυνη δέκα υπαλλήλων και έχει μεταξύ άλλων και την αποκλειστική ευθύνη και έλεγχο σε θέματα προκαταβολών για ολόκληρη τη δημόσια υπηρεσία. Στην εκτέλεση των καθηκόντων της έχει επιδείξει αξιόλογη επίδοση, ιδιαίτερα έχει επιδείξει διακριτικότητα σε πολλές δύσκολες περιπτώσεις. Η επίδοσή της φθάνει σε πολύ υψηλό βαθμό αποδοτικότητας και αποτελεσματικότητας. Φέτος η απόδοσή της, για την περίοδο μέχρι σήμερα, είναι ακόμα καλύτερη από πέρυσι.
Ο Πετρίδης Κωνσταντίνος είναι ο υπάλληλος που τοποθετείται αμέσως μετά τους δύο που συστήθηκαν. Υπηρετεί στο Τμήμα Πολεοδομίας και Οίκησης στη Λευκωσία και φέτος η απόδοσή του, μέχρι τώρα, έχει βελτιωθεί σε σύγκριση με πέρυσι.
.................
Στο σημείο αυτό ο Γενικός Λογιστής αποχώρησε από τη συνεδρίαση.
Στη συνέχεια η Επιτροπή ασχολήθηκε με την αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων.
Η Επιτροπή εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το Φάκελο Πλήρωσης της θέσης, καθώς και από τους Προσωπικούς Φακέλους και τις Εμπιστευτικές Εκθέσεις των υποψηφίων και έλαβε υπόψη τα πορίσματα της Τμηματικής Επιτροπής και τις κρίσεις και συστάσεις του Γενικού Λογιστή.
Η Επιτροπή παρατήρησε ότι όλοι οι υποψήφιοι έχουν την ίδια αρχαιότητα στη σημερινή τους θέση.
Περαιτέρω, η Επιτροπή σημείωσε ότι οι δύο που συστήθηκαν από το Γενικό Λογιστή έχουν συνολικά τις καλύτερες Εμπιστευτικές Εκθέσεις, με πρώτο το Γερούδη. Αναφέρεται ενδεικτικά η βαθμολογία τους τα τρία τελευταία χρόνια. (Γερούδης: 1981 'Εξαίρετος' (12-0-0), 1982 'Λίαν Καλός' (6-6-0) και 1983 'Εξαίρετος' (10-2-0). Η επίδοσή του φέτος, για την περίοδο μέχρι σήμερα, είναι περίπου η ίδια όπως και πέρυσι. Πολυκάρπου: 1981 'Εξαίρετος' (8-3-0-1 δ.ε.), 1982 'Λίαν Καλός' (5-5-0-2 δ.ε.) και 1983 'Εξαίρετος' (7-3-0-2 δ.ε.). Φέτος, για την περίοδο μέχρι σήμερα, είναι ακόμη καλύτερη σύμφωνα με το Γενικό Λογιστή.
...................
Η Επιτροπή πρόσεξε ιδιαίτερα την περίπτωση του Πετρίδη, τον οποίο ο Γενικός Λογιστής έδωσε ως πρώτο επιλαχόντα. Οι Εμπιστευτικές Εκθέσεις αυτού είναι υψηλές (το 1981 Εξαίρετος' (8-4-0), το 1982 'Λίαν Καλός' (5-7-0) και το 1983 'Λίαν Καλός' (7-5-0)) και η φετινή του απόδοση παρουσιάζεται μέχρι σήμερα βελτιωμένη, που σημαίνει ότι είναι τώρα 'Εξαίρετος'. Αυτός έχει έναντι των δύο συστηθέντων αρχαιότητα στην προηγούμενη θέση (επτά μήνες από την Πολυκάρπου και τρία χρόνια από το Γερούδη). Ωστόσο, η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας δε βλέπει λόγο να μην υιοθετήσει τις συστάσεις του Γενικού Λογιστή για προαγωγή των Πολυκάρπου και Γερούδη, των οποίων οι Εμπιστευτικές Εκθέσεις στο σύνολό τους είναι καλύτερες από του Πετρίδη και οι οποίοι εξακολουθούν και φέτος να είναι 'Εξαίρετοι', με την Πολυκάρπου μάλιστα ακόμα καλύτερη από πέρυσι.
Συμπερασματικά η Επιτροπή, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα ενώπιόν της ουσιώδη στοιχεία, έκρινε με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους (αξία, προσόντα, αρχαιότητα) ότι οι παρακάτω υπερέχουν γενικά των άλλων υποψηφίων και αποφάσισε να τους προαγάγει σαν τους πιο κατάλληλους στη μόνιμη (Τακτ. Προϋπ.) θέση Λογιστικού Λειτουργού, 1ης Τάξης, στο Γενικό Λογιστήριο, από 15.10.84:
1. ΓΕΡΟΥΔΗΣ Χαράλαμπος
2. ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΥ Αλεξάνδρα."
Όσον αφορά το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Πολυκάρπου είναι ο ισχυρισμός του αιτητή ότι η ΕΔΥ ενήργησε, καταλήγοντας στην επίδικη απόφαση, κάτω από πλάνη περί τα πράγματα, με αποτέλεσμα η αιτιολογία της να καταστεί παράνομη γιατί οι συστάσεις του κ. Κύρρη για την Πολυκάρπου ήταν αντίθετες ή ασύμφωνες με τη γενική εικόνα που παρουσίαζαν οι υπηρεσιακοί φάκελοι και οι φάκελοι των εμπιστευτικών της εκθέσεων.
Η θέση της ΕΔΥ στο επιχείρημα του αιτητή είναι απλά ότι η επίδικη απόφαση ήταν εύλογα επιτρεπτή στην ΕΔΥ μια και ο αιτητής απέτυχε να αποδείξει "καταφανή υπεροχή" έναντι των ενδιαφερομένων προσώπων.
Το συμπέρασμα στο οποίο ένας θα κατάληγε έχοντας υπόψη του τα όσα ο κ. Κύρρης ανάφερε στη συνεδρίαση της ΕΔΥ, είναι ότι η Πολυκάρπου είχε διευθυντική και εποπτική ικανότητα. Όμως, αν κανείς ανατρέξει στις εμπιστευτικές της εκθέσεις στα δύο τελευταία χρόνια, στα οποία δίδεται και η μεγαλύτερη σημασία σύμφωνα με τη νομολογία μας, δηλαδή στα χρόνια 1982 και 1983, θα διαπιστώσει ότι στο "μέρος Π", εκεί όπου γίνεται "η εκτίμησις επιδόσεως και ιδιοτήτων του υπαλλήλου" στον αριθμό 10 (Διευθυντική/Εποπτική ικανότης) και στον αριθμό 11 (Ηγετική ικανότης) η ενδιαφερόμενη δε βαθμολογείται αλλά μόνο σημειώνεται με "δ.ε.", δηλαδή "δεν εφαρμόζεται". Άρα λοιπόν, η πιο πάνω δήλωση του κ. Κύρρη έρχεται σε αντίθεση με τις εμπιστευτικές εκθέσεις της ενδιαφερόμενης. Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί και τονιστεί ότι ο κ. Κύρρης είχε και προσωπική γνώση της πιο πάνω κατάστασης, γιατί ήταν ο Προσυπογράφων Λειτουργός των ανωτέρω εμπιστευτικών εκθέσεων της ενδιαφερόμενης.
Νομολογιακά έχει καθιερωθεί ότι η ΕΔΥ οφείλει να ακολουθήσει τη σύσταση του Προϊστάμενου του Τμήματος στην περίπτωση προαγωγής δημόσιου υπαλλήλου, ή να δώσει ειδική αιτιολογία γιατί δεν την υιοθέτησε. Όμως, όταν οι σταστάσεις είναι αντίθετες ή ασύμφωνες με τη γενική εικόνα που παρουσιάζουν οι προσωπικοί φάκελοι και οι φάκελοι των εμπιστευτικών εκθέσεων, τότε οι συστάσεις του Προϊστάμενου του Τμήματος πρέπει να παραγνωρίζονται ή να δίδεται σ' αυτές περιορισμένη βαρύτητα, ανάλογα με την έκταση της αντίφασης ή ασυμφωνίας.
Στην παρούσα υπόθεση υπάρχει αντίθεση της σύστασης με τις εμπιστευτικές εκθέσεις της ενδιαφερόμενης, αυτή όμως η ασυμφωνία δεν αντιμετωπίστηκε όπως θα έπρεπε από την ΕΔΥ, όπως άλλωστε υπαγορεύει η νομολογία μας. Ακόμα θα πρέπει να σημειωθεί ότι το Δικαστήριο έχει τη δυνατότητα δικαστικού ελέγχου των συστάσεων του Γενικού Λογιστή στην παρούσα υπόθεση μια και οι συστάσεις αυτού γράφονται αναλυτικά στο Παράρτημα 6 της ένστασης.
Αναφορικά με τα πιο πάνω σχετικές, μεταξύ άλλων, είναι οι αποφάσεις Republic v. Harris (1985) 3 C.L.R. 106. Republic v. Koufettas (1985) 3 C.L.R. 1950. Παπαδόπουλος v. Δημοκρατίας, Αρ. Υπ. 37/88 - η απόφαση δόθηκε στις 13.12.89 και δεν έχει ακόμα δημοσιευτεί. Χωραττά ν. Επιτροπής Σιτηρών Κύπρου, Αρ. Υπ. 834/88 - η απόφαση δόθηκε στις 20.1.90 και δεν έχει ακόμα δημοσιευτεί.
Έχοντας υπόψη μου το πρακτικό της συνεδρίασης της ΕΔΥ, είναι φανερό πως η σύσταση του κ. Κύρρη επέδρασε ουσιαστικά στη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης. Όπως έχω αναφέρει πιο πάνω, η σύσταση δεν ήταν σύμφωνη με τις εμπιστευτικές εκθέσεις και αυτή η ασυμφωνία δεν αντιμετωπίστηκε από την ΕΔΥ.
Για τους πιο πάνω λόγους, κατάληξα στο συμπέρασμα πως η επίδικη απόφαση της ΕΔΥ όσον αφορά το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Πολυκάρπου πάρθηκε κάτω από πλάνη περί τα πράγματα και, επομένως, πρέπει να ακυρωθεί.
Το επόμενο θέμα που πρέπει να αποφασίσω είναι ο ισχυρισμός του αιτητή ότι η ΕΔΥ ενήργησε κάτω από πλάνη περί το Νόμο ή και κατά διαδικασία αντίθετη προς το Νόμο αναφορικά με την αρχαιότητα των διαδίκων. Ο δικηγόρος του αιτητή υποστήριξε ότι ο Γενικός Λογιστής δεν έκανε αναφορά στο θέμα της αρχαιότητας και παράβλεψε να σημειώσει ότι ο αιτητής υπερείχε έναντι και των δύο ενδιαφερομένων προσώπων στο θέμα αυτό. Επίσης είναι ισχυρισμός του αιτητή ότι η ΕΔΥ, παρόλο που ήταν σε γνώση της η υπεροχή του σε αρχαιότητα, εντούτοις παράβηκε τη σχετική διάταξη του νόμου ή και καθόλου δεν έλαβε υπόψη της τις πρόνοιες του άρθρου 46(4) του Ν. 33/67.
Ο δικηγόρος της ΕΔΥ διαφώνησε με τα πιο πάνω και περιορίστηκε να υποβάλει ότι και οι τρεις διάδικοι είχαν την ίδια αρχαιότητα στην κατεχόμενη θέση παρόλον ότι ο αιτητής είχε αρχαιότητα στην προηγούμενη θέση (7 μήνες από την Πολυκάρπου και 3 χρόνια από τον Γερούδη) και υπόδειξε πως η αρχαιότητα είναι ο τελευταίος παράγοντας που λαμβάνεται υπόψη κατά την προαγωγή.
Η θέση του δικηγόρου της ΕΔΥ είναι ορθή. Είναι γεγονός ότι ο κ. Κύρρης, όταν εξέφραζε τη γνώμη του για τους υποψήφιους για την επίδικη προαγωγή, ανάφερε σχετικά με την αρχαιότητα των υποψηφίων μόνο ότι όλοι οι διάδικοι στην υπόθεση αυτή είχαν την ίδια αρχαιότητα στη θέση που υπηρετούσαν πριν την έκδοση της επίδικης απόφάσης. (Βλ. το απόσπασμα των πρακτικών της ΕΔΥ το οποίο παράθεσα πιο πάνω).
Όμως η ΕΔΥ, στη συνεδρίαση της που πήρε την επίδικη απόφαση, επιλήφθηκε του θέματος της αρχαιότητας των διαδίκων. Απ'ότι φαίνεται από το σχετικό απόσπασμα των πρακτικών της, (βλ. Παράρτημα 6), ερεύνησε την αρχαιότητα μεταξύ του αιτητή και των ενδιαφερομένων μερών και κατάληξε στο συμπέρασμα πως ο αιτητής ήταν αρχαιότερος από την Πολυκάρπου κατά επτά μήνες από δε τον Γερούδη κατά τρία χρόνια, διορθώνοντας έτσι ό,τι υποστήριξε ο Γενικός Λογιστής.
Από το απόσπασμα των πρακτικών της ΕΔΥ φαίνεται καθαρά ότι η ΕΔΥ είχε υπόψη της μεν την υπεροχή αυτή του αιτητή έναντι των ενδιαφερομένων μερών, έκρινε όμως ότι η υπεροχή αυτή δεν έπρεπε να μετρήσει ουσιαστικά υπέρ του αιτητή κατά τη λήψη της επίδικης απόφασης, λαμβάνοντας μάλιστα υπόψη και τα άλλα ουσιώδη στοιχεία που συνεκτιμώνται κατά την προαγωγή υπαλλήλων.
Αναφορικά με τον ισχυρισμό του αιτητή ότι η υπεροχή αυτού στην αρχαιότητα δημιουργεί υπέρ του καταφανή υπεροχή έναντι των ενδιαφερομένων προσώπων, διαφωνώ. Όπως αναφέρεται και στην πιο κάτω απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου "η αρχαιότης είναι ο τελευταίος παράγων ο οποίος λαμβάνεται υπόψη σε αντίθεση με την αξία". HadjiSavvas v. Republic (1982) 3 C.L.R. 76 βλ. σελ. 79 που λέγει:-
"Seniority:
There is nothing before the Court to suggest that the respondents failed in any way to accord due consideration to applicant' s seniority, a fact that was before the Public Service Commission. Seniority is, according to s.44(2) of the Public Service Law, 33/67, the least consequential of the three factors that define one's right to promotion. The first consideration is merit, and rightly so, for it is the best guide wherefrom one may forecast who is likely to discharge best duties on a higher plane. In the long run, the reward of merit in the public service and elsewhere, is the best safeguard for an efficient public service."
To συμπέρασμα στο οποίο έχω καταλήξει όσον αφορά το θέμα αυτό, υποστηρίζεται, πιστεύω, και από το πιο κάτω απόσπασμα από την απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Παρασκευή Ζένων ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 790, (η απόφαση δόθηκε στις 27.2.90 (βλ. σελ. 7) και δεν έχει ακόμα δημοσιευτεί):-
"Αυτό που εννοείται με τη φράση 'έκδηλη υπεροχή' έχει επεξηγηθεί από τον δικαστή Πική στην υπόθεση Χ"Σάββα ν. Δημοκρατίας (1982) 3 Α.Α.Δ. σελ. 16 και υιοθετηθεί από την Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, την απόφαση της οποίας εξέδωσε ο δικαστής Στυ-λιανίδης, στην υπόθεση Χ"Ιωάννου ν. Δημοκρατίας (1983) 3 Α.Α.Δ. 1041 (βλ. σελίδα 1046). Το σχετικό απόσπασμα έχει ως εξής, σε μετάφραση:
'Επειδή με τη φράση ' έκδηλη υπεροχή' εννοείται η υπεροχή ενός προσώπου, για να ευσταθήσει τέτοιου είδους ισχυρισμός πρέπει να είναι αυταπόδεικτος και προφανής από την εξέταση των φακέλων των υποψηφίων. Η υπεροχή πρέπει να είναι τέτοιας φύσης που να βγαίνει από κάθε άποψη από το συνδυασμένο αποτέλεσμα της αξίας, προσόντων και αρχαιότητα των προσώπων που συναγωνίζονται για προαγωγή με άλλες λέξεις, πρέπει να βγαίνει ως αναντίρρητο γεγονός τόσο πειστικό που να εντυπωσιάζει κάποιο από την πρώτη ματιά'."
Ενόψει των πιο πάνω κατάληξα στο συμπέρασμα πως ο αιτητής δεν έχει αποδείξει "καταφανή υπεροχή" έναντι του ενδιαφερομένου προσώπου Γερούδη.
Για τους λόγους που έχω εξηγήσει πιο πάνω, η επίδικη απόφαση της ΕΔΥ ακυρώνεται όσον αφορά το ενδιαφερόμενο μέρος Πολυκάρπου.
Η προσφυγή εναντίον του ενδιαφερομένου μέρους Γε-ρούδη απορρίπτεται. Καμιά διαταγή για έξοδα.
Προσφυγή εναντίον Πολυκάρπου επιτυγχάνει. Προσφυγή εναντίον Γερούδη απορρίπτεται. Καμιά διαταγή για έξοδα.