|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2023:A155
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Έφεση Κατά Απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου Αρ. 42/2016)
8 Μαΐου, 2023
[ΓΙΑΣΕΜΗΣ, ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ, ΣΑΝΤΗΣ, Δ/στές]
ΠΕΤΡΟΣ ΚΙΤΤΟΥ
Εφεσείων,
ν.
1. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΜΟΥΡΤΟΥΒΑΝΗ
2. ΜΟΝΙΚΑΣ ΦΑΝΟΥΡΙΟΥ
Εφεσίβλητων,
ν.
ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΚΥΠΡΟΥ
Καθ' ων η Αίτηση.
......
Αίτηση ημερομηνίας 17.1.23 για Παραμερισμό Απόφασης Εφετείου
Τ. Εοτζουριάν (κα) μαζί με Π. Γεωργίου (κα), για Eojourian & Georgiou LLC, για τους Αιτητές/Εφεσίβλητους.
Ξ. Ευγενίου (κα), για Α.Σ. Αγγελίδης Δ.Ε.Π.Ε., για το Ενδιαφερόμενο Μέρος 3/Εφεσείοντα-Καθ' ου η Αίτηση.
Μ. Αντωνίου (κα), για Χρυσαφίνης και Πολυβίου Δ.Ε.Π.Ε., για τους Καθ' ων η Αίτηση.
......
ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί
από τον Σάντη, Δ.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΣΑΝΤΗΣ, Δ.: Με την υπό κρίση διά Κλήσεως Αίτηση ημερομηνίας 17.1.23 («η Αίτηση»), οι Εφεσίβλητοι/Αιτητές ζητούν (με το Αιτητικό Α), τη διαγραφή, απόρριψη, παραμερισμό ή και ακύρωση τής εναντίον τους εκδοθείσας απόφασης του Εφετείου στην Κίττου ν. Μουρτουβάνη και Άλλων, Ε.Δ.Δ. 42/16, ημ. 5.10.22 («η εφετειακή απόφαση»), ως κατ' ουσίαν καταχρηστικής και παράνομης, και (με τα Αιτητικά Β-Δ) τη διαγραφή, απόρριψη, παραμερισμό ή και ακύρωση των επιδόσεων της Ειδοποίησης Έφεσης ημερομηνίας 7.7.16 («η Ειδοποίηση Έφεσης»), της Ειδοποίησης Έφεσης για Προδικασία ημερομηνίας 22.5.17 («η Ειδοποίηση Έφεσης για Προδικασία») και της Ειδοποίησης ημερομηνίας 28.7.22 για Ακρόαση της Έφεσης («η Ειδοποίηση για Ακρόαση»), ως ομοίως καταχρηστικών και παράνομων και (ειδικότερα εν σχέσει προς την Ειδοποίηση Έφεσης για Προδικασία), ως πλαστογραφημένων ή και δολίων.
Η Αίτηση συνοδεύεται από ένορκη δήλωση των Εφεσίβλητων/Αιτητών, στην οποία καταγράφονται σειρά λόγων που, κατά την άποψη τους, θεμελιώνουν το αίτημα. Οι λόγοι αυτοί θα μπορούσαν αδρομερώς να συνοψισθούν στο ότι οι Εφεσίβλητοι/Αιτητές δεν γνώριζαν για την έφεση (Ε.Δ.Δ. 42/16), αφού, ανάμεσα σε άλλα, η επίδοση της Ειδοποίησης Έφεσης έγινε προς την υπεύθυνη τού χώρου εργασίας των Εφεσίβλητων/Αιτητών, με αυτήν ωστόσο - είτε λόγω αμέλειας είτε εξαιτίας αλλότριων σκοπών - να μην τους πληροφορεί σχετικώς.
Περαιτέρω, αναφορικώς προς την επίδοση της Ειδοποίησης Έφεσης για Προδικασία, οι Εφεσίβλητοι/Αιτητές διατείνονται και πάλι πως δεν έλαβαν γνώση αυτής ή υπόγραψαν «. σχετικό έντυπο επίδοσης .» και ότι «. οι φερόμενες υπογραφές δεν μας ανήκουν, αφού ουδέποτε υπογράψαμε τέτοια επίδοση .», μολονότι οι εκεί υπογραφές προσομοιάζουν σε κάποια σημεία με τις υπογραφές τους, δίχως εντούτοις να «. είναι δικές μας σε καμία περίπτωση .» (οι περικοπές είναι αυτούσιες όπως και όσες ακολουθούν).
Επιπροσθέτως, σε σχέση προς την Ειδοποίηση Ακρόασης, τούτη «. φέρει την υπογραφή του παραλήπτη του κ. Αντρέα Θεμιστοκλέους ο οποίος κατέχει θέση ως εσωτερικώς κλητήρας, άνθρωπος ο οποίος φαίνεται να έχει υπογράψει ως υπεύθυνος στον χώρο εργασίας μας στην πιο πάνω επίδοση ...», με τούτα τα έγγραφα να μην φθάνουν «... ποτέ στην κατοχή μας και ως εκ τούτου δεν λάβαμε ποτέ γνώση σε κανένα στάδιο, με αποτέλεσμα να μην λάβουμε γνώση ούτε και στην Ακρόαση ημερ. 13/09/22 .».
Τέλος, οι Εφεσίβλητοι/Αιτητές λέγουν ότι η εφετειακή απόφαση εκδόθηκε χωρίς ποτέ να ειδοποιηθούν περί αυτής για να μπορέσουν να εμφανιστούν ή και να εκπροσωπηθούν ενώπιον του Εφετείου.
O Εφεσείων (Ενδιαφερόμενο Μέρος 3) Πέτρος Κίττος, όπως και το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου («το ΡΙΚ») - αμφότερων εμφανιζόμενων στην παρούσα ως Καθ' ων η Αίτηση - με αντίστοιχη Ειδοποίηση για Πρόθεση Ένστασης απορρίπτουν το περιεχόμενο της Αίτησης και πλείστα όσα την επικουρούν, προτάσσοντας πως δεν συντρέχει καμία συναφής προϋπόθεση για επιτυχία της.
Αποτιμήσαμε καθετί που μας τέθηκε, στην πλήρη του μορφή.
Το ίδιο, και τις αγορεύσεις των ευπαίδευτων δικηγόρων.
Για λόγους που θα εξηγήσουμε, η Αίτηση χρήζει απόρριψης.
Ως προκύπτει από τον φάκελο του Δικαστηρίου (και τα αφορώντα προς τούτο έγγραφα και ένορκες δηλώσεις επίδοσης), αντίγραφο της Ειδοποίησης Έφεσης επιδόθηκε την 14.7.16, (από ιδιώτη δικαστικό επιδότη) στην Αφροδίτη Γιαννίκη, υπεύθυνη του χώρου εργασίας των Εφεσίβλητων/Αιτητών, ενώ η Ειδοποίηση Έφεσης για Προδικασία επιδόθηκε προσωπικώς προς αυτούς από άλλον δικαστικό επιδότη την 30.5.17, ενώ η Ειδοποίηση Ακρόασης επιδόθηκε (ξανά από δικαστικό επιδότη διαφορετικό από τους δύο προηγούμενους) την 2.8.22 προς τον Αντρέα Θεμιστοκλέους (υπεύθυνο στον χώρο εργασίας των Εφεσίβλητων/Αιτητών).
Τίποτα από όσα ισχυρίστηκαν οι Εφεσίβλητοι/Αιτητές δεν αφίσταται των προβλέψεων της Δ.5 θ.2 των Περί Πολιτικής Δικονομίας Θεσμών, η οποία ορίζει, μεταξύ άλλων, πως επίδοση σε φυσικό πρόσωπο, αν τούτο δεν εντοπιστεί στην οικία του ή στον συνήθη τόπο εργασίας του, θεωρείται ότι επιτεύχθηκε προσηκόντως, αν αντίγραφο του αφορώντος εγγράφου αφεθεί σε μέλος της οικογένειας του φυσικού προσώπου (το οποίο φαίνεται να είναι ηλικίας 16 ετών και άνω ευρισκόμενο στην πόλη ή στο χωριό του ή εντός της περιοχής του), ή προς οποιοδήποτε πρόσωπο τέτοιας ηλικίας που να είναι υπεύθυνο του τόπου εργασίας του.[1]
Στην Δανιήλ ν. Ελληνικής Τράπεζας Λτδ, Π.Ε. 340/10, ημ. 17.1.17, ECLI:CY:AD:2017:A7, το Εφετείο ανέφερε και τα εξής, κατ' αναλογία σχετικά, με ό,τι εδώ απασχολεί:
«...................................
Η επίδοση, στη συγκεκριμένη περίπτωση, του κλητηρίου εντάλματος, έγινε δυνάμει των προνοιών της Δ.5, Κ. 2(1) ... και δη της υποπαραγράφου (ι) αυτού. Επισημαίνεται, συναφώς, ότι επίδοση κλητηρίου εντάλματος σε πρόσωπο άλλο από τον ίδιο τον εναγόμενο, σε οποιαδήποτε από τις περιπτώσεις που προβλέπονται στον πιο πάνω Κανονισμό, είναι, οπωσδήποτε, επιτρεπτή και θεωρείται ότι γίνεται δεόντως, (βλ. Θεοδώρου κ.ά. ν. Σ.Π.Ε. Μακράσυκας (2003) 1 Α.Α.Δ. 1305, σελίδα 1312). Εναπόκειται δε στον εναγόμενο να αποδείξει, στη βάση του ισοζυγίου των πιθανοτήτων, ότι αυτός δεν έχει λάβει πραγματική γνώση της εναντίον του αγωγής. Σύμφωνα με την κατάληξη, σχετικά, του εκδικάσαντος Δικαστή, ο εφεσείων απέτυχε να αποσείσει το πιο πάνω βάρος. Από τις προαναφερθείσες δε παρατηρήσεις, δε διαπιστώνεται αυτός να υπέπεσε σε οποιοδήποτε σφάλμα, κατά την αξιολόγηση της σχετικής με τη συγκεκριμένη πτυχή μαρτυρίας και, εν τέλει, ως προς τα ευρήματά του για την αλήθεια τους, τα οποία συνήγαγε από αυτήν, ούτε, βεβαίως, και σε σχέση με την αντίκρυσή τους από νομικής άποψης.
....................................».
Με τούτα κατά νουν ουδέν παρουσιάστηκε από τους Εφεσίβλητους/Αιτητές - τέτοιας βαρύτητας και πειστικότητας τουλάχιστον - που να ικανοποιεί το εν προκειμένω επίπεδο απόδειξης.
Απεναντίας, οι αιτιάσεις των Εφεσίβλητων/Αιτητών έμειναν γενικόλογες, αόριστες και ανεπαρκείς για ό,τι εδώ τούτοι είχαν υποχρέωση να καταδείξουν.
Οι επίδικες επιδόσεις ήσαν νόμιμες και εντός των παραμέτρων της ισχύουσας νομολογίας και των εφαρμοζόμενων κανονιστικών προβλέψεων (Περατικού ν. Ελληνικής Τράπεζας (Χρηματοδοτήσεις) Λτδ, Π.Ε. 287/13, ημ. 16.6.21, ECLI:CY:AD:2021:A254).
Παρεμβάλλουμε, πως το ΡΙΚ ύστερα από την έκδοση της πρωτόδικης απόφασης ημερομηνίας 24.5.16 - με την οποία έγιναν αποδεκτές οι Προσφυγές έναντι των Ενδιαφερομένων Μερών 2 και 3 και απορρίφθηκαν έναντι των Ενδιαφερομένων Μερών 1 και 4 (με επακόλουθο να ακυρωθεί μερικώς η προσβαλλόμενη απόφαση) - αποφάσισαν τη μη καταχώριση έφεσης και την επανεξέταση για συμμόρφωση προς το ακυρωτικό αποτέλεσμα (για τα Ενδιαφερόμενα Μέρη 2 και 3).
Το Διοικητικό Συμβούλιο του ΡΙΚ σε συνεδρία του ημερομηνίας 10.10.16 επανεξέτασε το θέμα και διόρισε τον Εφεσείοντα (και ένα άλλο πρόσωπο) ως Βοηθό Λειτουργό Προγραμμάτων Τηλεόρασης (αναδρομικώς από την 1.8.11).
Ο Εφεσίβλητος/Αιτητής 1 δεν καταχώρισε αίτηση ακυρώσεως κατά της υπό αναφορά απόφασης του ΡΙΚ ημερομηνίας 10.10.16, με απόρροια, τούτη, να καταστεί τελεσίδικη για τον ίδιον.
Η Εφεσίβλητη 2/Αιτήτρια καταχώρισε την Προσφυγή 1518/16 κατά της προσβαλλόμενης απόφασης η οποία απορρίφθηκε από το Διοικητικό Δικαστήριο με υπόψιν και την εφετειακή απόφαση, με παρεπόμενο η Εφεσίβλητη 2/Αιτήτρια να δεσμεύεται και η ίδια, με την απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου να καθίσταται τελεσίδικη έναντι της.
Καμιά έκφανση των όσων υποβλήθηκαν από τους Εφεσίβλητους/Αιτητές δεν κατατάσσει την κρινόμενη περίπτωση σε εκείνες που θα μπορούσαν να παραμεριστούν στη βάση του σκεπτικού τής Πλήρους Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Δημοκρατία ν. Πουλλή (2001) 3 Α.Α.Δ. 1060 και όσων συναποτέλεσαν μετέπειτα σημείο δικαστικής αναφοράς σε κατ' αρχήν ανάλογες περιπτώσεις (Κονναρή ν. Θεοφάνους, Π.Ε. 35/14, ημ. 15.2.23, ECLI:CY:AD:2023:A53, Βενιζέλου ν. Δημοκρατίας (2016) 3 Α.Α.Δ. 46, ECLI:CY:AD:2016:C59, 52-56).
Η Αίτηση απορρίπτεται.
Τα έξοδα, συν ο ΦΠΑ (αν υπάρχει), επιδικάζονται υπέρ των Καθ' ων η Αίτηση (Εφεσείοντα και ΡΙΚ), και εναντίον των Εφεσίβλητων/Αιτητών, ως τούτα θα υπολογιστούν από την Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Γ.Ν. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.
Δ. ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ, Δ.
Ν.Γ. ΣΑΝΤΗΣ, Δ.
/κβπ
[1] « [Order 5] 2. (1) The service shall, whenever it is practicable, be effected by leaving the copy with the person to be served; but if he is not found at his house or at his usual place of employment, the service shall be deemed to be effected if the copy is left-
(i) with any member of his family of apparently 16 years and upwards then in his town or village or within the lands thereof; or
(ii) with any person apparently of such age and in charge of the place of his employment; or
(iii) with his master in the case of a servant living with his master.
Where service is effected by leaving the copy with a person other than the person to be served, the affidavit of service shall state (if such be the case) that the person to be served was not found at his house or at his usual place of employment. (Form 5.) ».