|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2022:A247
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Έφεση κατά απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου Αρ. 30/2022)
(Προσφυγή Αρ. 34/2021 (Κ))
19 Μαΐου 2022
[ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ/στές.]
RAZA ALI,
Εφεσείοντας/Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ,
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
2. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΡΧΕΙΟΥ
ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ,
Εφεσιβλήτων/Καθ΄ων η Αίτηση.
____________________
Κ. Κουππαρή (κα) για Χρ. Π. Χριστοδουλίδης, για τον Εφεσείοντα.
Ρ. Χρυσάνθου, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους Εφεσίβλητους.
____________________
ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Μαλαχτό, Δ.
____________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.: Με τρείς λόγους έφεσης, ο Εφεσείων προσβάλλει την απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου να απορρίψει την προσφυγή του με την οποία είχε προσβάλει τη νομιμότητα του διατάγματος ημερ.8.12.2021 για την απέλαση του και του διατάγματος ίδιας ημερομηνίας για την κράτηση του για σκοπούς της απέλασης.
Το διάταγμα απέλασης εκδόθηκε δυνάμει των προνοιών του Άρθρου 14[1] του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου, Κεφ.105 και το συναφές διάταγμα κράτησης δυνάμει των προνοιών του Άρθρου 18ΠΣΤ(1)[2] του Κεφ.105, αυθημερόν με τη σύλληψη του Εφεσείοντα για παράνομη παραμονή στη Δημοκρατία. Είχε προηγουμένως, την 2.4.2021, ακυρωθεί το δελτίο διαμονής του, που είχε εκδοθεί στη βάση των προνοιών του περί του Δικαιώματος των Πολιτών της Ένωσης και των Μελών των Οικογενειών τους να Κυκλοφορούν και να Διαμένουν Ελεύθερα στη Δημοκρατία Νόμου του 2007, Ν.7(Ι)/2007, ως αποτέλεσμα γάμου που είχε τελέσει με ευρωπαία πολίτιδα που, στη συνέχεια, διαφάνηκε ότι δεν ήταν γνήσιος.
Εφόσον το εκδοθέν δελτίο διαμονής του Εφεσείοντα είχε ισχύ μέχρι την 16.6.2025, ήταν απαραίτητο να του γνωστοποιηθεί η απόφαση ανάκλησης του. Σύμφωνα με το Άρθρο 4 του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999, Ν.158(Ι)/99, η ουσιαστική ισχύς μιας διοικητικής πράξης αρχίζει από την ημέρα που η δήλωση της βούλησης του διοικητικού οργάνου κοινοποιείται στον ενδιαφερόμενο (Δήμος Παραλιμνίου ν. Κακουλλή (2010) 3 Α.Α.Δ. 173, 180 και Zaharijevic v. Κυπριακής Δημοκρατίας (2011) 3(Α) Α.Α.Δ. 56, 62). Με τη γνωστοποίηση της ανάκλησης και την εκπνοή του προβλεπόμενου χρόνου για την αναχώρηση του από τη Δημοκρατία, ο Εφεσείων καθίστατο απαγορευμένος μετανάστης σύμφωνα με τις πρόνοιες του Άρθρου 6(1)(κ)[3] του Κεφ.105, που ήταν και η βάση για τη σύλληψη του και όσα επακολούθησαν.
Η θέση που ο Εφεσείων πρόβαλε πρωτόδικα ήταν ότι ουδέποτε παρέλαβε την επιστολή ημερ.2.4.2021 και πως το γεγονός της ανάκλησης του δελτίου διαμονής του πληροφορήθηκε αφότου συνελήφθηκε την 8.12.2021.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι στην περίπτωση του είχε εφαρμογή το νομικό τεκμήριο ότι, όταν μια επιστολή έχει ταχυδρομηθεί αλλά δεν έχει επιστραφεί, δημιουργείται μαχητό τεκμήριο παράδοσης στο πρόσωπο προς το οποίο απευθύνεται, με το βάρος να μετατίθεται στο τελευταίο να αποδείξει ότι δεν παρέλαβε την επιστολή ή την παρέλαβε με καθυστέρηση. Παράπεμψε στη Σάββα ν. Δημοκρατίας, Αναθ. Έφ. Αρ.49/2012, ημερ.7.2.2018, ECLI:CY:AD:2018:C63 και Θεμιστοκλέους κ.ά. ν. Δημοκρατίας (2007) 3 Α.Α.Δ. 415, 418.
Ο Εφεσείων δεν αμφισβητεί το νομικό τεκμήριο. Αντίθετα, επικαλείται τις προϋποθέσεις ενεργοποίησης του, ότι δηλαδή πρέπει, μεταξύ άλλων, να αποδεικνύεται το πρωταρχικό γεγονός ότι η επιστολή ταχυδρομήθηκε και με το λόγο έφεσης 1 προβάλλει ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο εσφαλμένα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η επιστολή ημερ.2.4.2021 πράγματι είχε ταχυδρομηθεί.
Στην πρωτόδικη απόφαση δεν καταγράφεται ρητά εύρημα ότι η επιστολή ημερ.2.4.2021 ταχυδρομήθηκε. Αναφέρει το πρωτόδικο Δικαστήριο ότι δεν προέκυπτε να είχε επιστραφεί λόγω μη παραλαβής της και πως δεν είχε τεθεί ενώπιον του οτιδήποτε από τον Εφεσείοντα ικανό να ανατρέψει το τεκμήριο που δημιουργήθηκε με την αποστολή της στην ορθή διεύθυνση. Εμμέσως πλην σαφώς το πρωτόδικο Δικαστήριο είχε αποδεχτεί ότι η επιστολή είχε ταχυδρομηθεί, χωρίς ωστόσο να εξηγείται πώς δικαιολογείτο η κατάληξη αυτή, ιδιαίτερα ενόψει της αμφισβήτησης του Εφεσείοντα ότι την παρέλαβε.
Στο διοικητικό φάκελο υπάρχει επιστολή ημερ.2.4.2021 ενώ στο ημερολόγιο ενεργειών του φακέλου η μόνη σχετική καταγραφή είναι: «2/4/21 Επ. Ακύρωσης 2/4/21». Αναμφίβολα η καταχώρηση αυτή δεν επιμαρτυρεί ότι η ρηθείσα επιστολή κοινοποιήθηκε ή αποστάλθηκε με κάποιο τρόπο στον Εφεσείοντα, πολύ περισσότερο ότι τυχόν τέτοια αποστολή έγινε με την ταχυδρόμηση της επιστολής.
Καταλήγουμε ότι το υλικό που είχε ενώπιον του το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν δικαιολογούσε εξ αντικειμένου το εύρημα του ότι η επιστολή ημερ.2.4.2021 είχε ταχυδρομηθεί προς τον Εφεσείοντα και συνακόλουθα, τα όσα αναφέρθηκαν για την αποτυχία του να πείσει ότι δεν την παρέλαβε, μη ανατρέποντας το μαχητό τεκμήριο, ήταν άκαιρα.
Ουσιωδώς διαφορετικά ήταν τα γεγονότα σε σχέση με το ζήτημα που εξετάζουμε στην Eze v. Κυπριακής Δημοκρατίας, Έφ. Διοικ. Δικ. Αρ.36/2016, ημερ.19.5.2022, που εκδόθηκε νωρίτερα σήμερα, όπου υπήρχε στο ημερολόγιο ενεργειών καταγραφή ότι η σχετική επιστολή είχε κοινοποιηθεί και ήταν παραδεχτό ότι είχε παραληφθεί μέσω του ταχυδρομείου, κατ' ισχυρισμό σε πολύ μεταγενέστερο χρόνο.
Η επιτυχία του λόγου έφεσης 1 σφραγίζει και την επιτυχία της έφεσης καθιστώντας αχρείαστο να αναφερθούμε στους υπόλοιπους λόγους έφεσης.
Η έφεση επιτυγχάνει. Η πρωτόδικη απόφαση, περιλαμβανομένης της διαταγής για τα έξοδα παραμερίζεται. Το διάταγμα ημερ.8.12.2021 για την απέλαση του Εφεσείοντα και το διάταγμα ίδιας ημερομηνίας για την κράτηση του για σκοπούς της απέλασης ακυρώνονται. Τα πρωτόδικα έξοδα, όπως είχαν καθοριστεί σε €1.800, επιδικάζονται υπέρ του Εφεσείοντα, όπως και €2.000 έξοδα της έφεσης, πλέον το Φ.Π.Α. σε αμφότερα τα ποσά, εάν υπάρχει.
Κ. Σταματίου, Δ.
Τ. Ψαρά-Μιλτιάδου, Δ.
Χ. Μαλαχτός, Δ.
[1] 14.-(1) Τηρoυμέvωv τωv διατάξεωv τoυ Νόμoυ αυτoύ και τωv όρωv oπoιασδήπoτε άδειας ή έγκρισης πoυ χoρηγήθηκε βάσει τoυ Νόμoυ αυτoύ ή oπoιωvδήπoτε Καvovισμώv πoυ εκδόθηκαv βάσει αυτoύ και με την επιφύλαξη των διατάξεων του περί Προσφύγων Νόμου, o Αvώτερoς Λειτουργός Μετανάστευσης δύvαται vα διατάξει oπoιoδήπoτε αλλoδαπό o oπoίoς είvαι απαγoρευμέvoς μεταvάστης ή oπoιoδήπoτε πρόσωπo τo oπoίo, αφoύ εισήλθε στη Δημoκρατία με άδεια vα παραμείvει σε αυτή για περιoρισμέvη περίoδo, παραμέvει στη Δημoκρατία μετά τηv παρέλευση της περιόδoυ αυτής ή oπoιoδήπoτε πρόσωπo τo oπoίo περιλαμβάvεται εvτός της κατηγoρίας πoυ απαριθμείται στηv παράγραφo (θ) τoυ εδαφίoυ (1) τoυ άρθρoυ 6 vα απελαθεί από τη Δημoκρατία και, εv τω μεταξύ, vα τεθεί υπό κράτηση.
[2] 18ΠΣΤ.-(1) Εκτός εάν στη συγκεκριμένη περίπτωση επιτρέπεται να εφαρμοστούν αποτελεσματικά άλλα επαρκή αλλά λιγότερο αναγκαστικά μέτρα, ο Υπουργός Εσωτερικών δύναται να εκδίδει διάταγμα με το οποίο να θέτει υπό κράτηση υπήκοο τρίτης χώρας υποκείμενο σε διαδικασίες επιστροφής, μόνο για την προετοιμασία της επιστροφής και/ή τη διεκπεραίωση της διαδικασίας απομάκρυνσης, ιδίως όταν -(α) υπάρχει κίνδυνος διαφυγής.
[3] oπoιoδήπoτε πρόσωπo τo oπoίo εισέρχεται ή διαμέvει στη Δημoκρατία κατά παράβαση oπoιασδήπoτε απαγόρευσης, όρoυ, περιoρισμoύ ή επιφύλαξης πoυ περιλαμβάvεται στo Νόμo αυτό ή σε oπoιoυσδήπoτε Καvovισμoύς πoυ εκδόθηκαv βάσει τoυ Νόμoυ αυτoύ ή σε oπoιαδήπoτε άδεια πoυ παραχωρήθηκε ή εκδόθηκε βάσει τoυ Νόμoυ αυτoύ ή τωv Καvovισμώv αυτώv·