ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


public Παναγή, Περσεφόνη Γιώργος Αγγελίδης, για Παύλος Αγγελίδης amp;amp;amp; Σια ΔΕΠΕ, για την Εφεσείουσα. Ουδεμία εμφάνιση, για τους Εφεσίβλητους. CY AD Κύπρος Ανώτατο Δικαστήριο 2022-02-03 el Τμήμα Νομικών Εκδόσεων, Ανώτατο Δικαστήριο Α. Α. PILOTTOS LTD v. KΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΏΝ κ.α., ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙKH ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 21/2015, 3/2/2022 Δικαστική Απόφαση

ECLI:CY:AD:2022:D47

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙKH ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 21/2015

 

3 Φεβρουαρίου, 2022

 

[ΠΑΝΑΓΗ, Πρόεδρος]

[ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, ΜΑΛΑΧΤΟΣ, ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ/στές]

 

Α. Α. PILOTTOS LTD,

                                                                Εφεσείων/Αιτητής,

v.

 

                   KΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ

1.     ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΏΝ,

2.     ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΕΛΩΝΕΙΩΝ,

                   Εφεσιβλήτων/ Καθ΄ων η Αίτηση.

------------------------

Γιώργος Αγγελίδης, για Παύλος Αγγελίδης & Σια ΔΕΠΕ, για την Εφεσείουσα.

Ουδεμία εμφάνιση, για τους Εφεσίβλητους.

    ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει η Παναγή, Π.

-----------------------

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

      ΠΑΝΑΓΗ, Π.:-  Στις 10.8.2012 ο εφεσίβλητος 2 εξέδωσε «Εκ των υστέρων Βεβαίωση Τελωνειακής Οφειλής» για το ποσό των €4.322,93, καθώς και ΦΠΑ συνολικού ποσού €648,14 και χρηματική επιβάρυνση €497,13, πλέον τόκους.  Αντικείμενο της έφεσης είναι η πρωτόδικη απόφαση με την οποία επικυρώθηκε η παραπάνω πράξη.

 

Τα γεγονότα που περιβάλλουν την προσφυγή των εφεσειόντων μπορούν να συνοψισθούν στα ακόλουθα. Στις 30.9.2008 και 3.10.2008 οι εφεσείοντες εισήγαγαν στη Δημοκρατία δύο μεταχειρισμένους γερανούς τους οποίους στις 9.10.2008 έθεσαν σε ελεύθερη κυκλοφορία έχοντας καταχωρήσει στο λογισμικό του Τμήματος Τελωνείων τις σχετικές ηλεκτρονικές διασαφήσεις. Οι διασαφήσεις ελέγχθηκαν ηλεκτρονικά από το λογισμικό και αυτόματα βεβαιώθηκαν οι αναλογούντες εισαγωγικοί δασμοί και φόροι. Ως δασμολογική διάκριση δηλώθηκε η 8426 41 00 00 και ως χώρα προέλευσης ο Καναδάς, με αποτέλεσμα τα εμπορεύματα να επιβαρύνονται με μηδενικό συντελεστή εισαγωγικού δασμού.

 

Κατόπιν οδηγιών του εφεσίβλητου 2, ημερ. 6.5.2011, ο Κλάδος Μετελέγχου του Τελωνείου Λάρνακας ζήτησε και εξασφάλισε από τους εφεσείοντες τα πρωτότυπα έγγραφα συγκεκριμένων διασαφήσεων εισαγωγής.  Από τον έλεγχο των εγγράφων αυτών, αλλά και στη βάση πρόσθετων πληροφοριών, διαπιστώθηκε ότι οι εν λόγω γερανοί είχαν χώρα κατασκευής τις ΗΠΑ και όχι τον Καναδά.  Συνεπώς, λανθασμένα δηλώθηκαν στη δασμολογική διάκριση 8426 41 00 00, αντί στην 8705 10 00 00, με αποτέλεσμα να μην καταβληθεί εισαγωγικός δασμός 3,7% καθώς και  πρόσθετος δασμός 15%.

 

Σε περαιτέρω φυσικό έλεγχο που διεξήχθη στις 16.9.2011, επιβεβαιώθηκε το μοντέλο του ενός γερανού, ο αριθμός σειράς, ο αριθμός πλαισίου και ο αριθμός μηχανής του.  Δεν κατέστη δυνατό να γίνει φυσικός έλεγχος του δεύτερου γερανού, καθότι αυτός είχε εξαχθεί στην Αίγυπτο στις 19.2.2009.

 

Το έντυπο ΜΕΤ 4 με τα νέα αποτελέσματα ελέγχου αποστάληκε διπλοσυστημένο στους εφεσείοντες στις 27.1.2012. Επιστράφηκε όμως με δικαιολογία άγνωστη διεύθυνση για να ακολουθήσει τηλεφωνική επικοινωνία με τους εφεσείοντες στους οποίους στάληκαν όλα τα σχετικά έγγραφα. Οι εφεσείοντες παρουσιάσθηκαν στο Τελωνείο Λάρνακας με τον τελωνειακό τους πράκτορα στις 8.3.2012, όπου τους παραδόθηκε νέο έντυπο ΜΕΤ 4, ίδιας ημερομηνίας, και ενημερώθηκαν για τα αποτελέσματα του ελέγχου. Στο έντυπο ΜΕΤ 4, αναγράφονταν ειδικότερα, οι διαπιστώσεις για λανθασμένη δασμολογική ταξινόμηση των εμπορευμάτων, για λανθασμένη δήλωση χώρας προέλευσης/καταγωγής των εμπορευμάτων καθώς και για τη μη πληρωμή των ορθών δασμών, φόρων και άλλων επιβαρύνσεων. Οι εφεσείοντες, όμως, αρνήθηκαν να παραλάβουν και να υπογράψουν ότι έλαβαν γνώση των αποτελεσμάτων.

 

Στη συνέχεια, υπολογίστηκαν οι διαφυγόντες δασμοί και φόροι και κοινοποιήθηκε στους εφεσείοντες η εκ των υστέρων Βεβαίωση Τελωνειακής Οφειλής ΜΕΤ 97/11 - ΒΤΟ 125/12 ημερ. 12.3.2012.

 

Οι εφεσείοντες στις 27.3.2012, παρέδωσαν επιστολή στο Τελωνείο Λάρνακας με επιφύλαξη των δικαιωμάτων τους ως προς την εκ των Υστέρων Βεβαίωση Τελωνειακής Οφειλής, ενώ στις 9.5.2012 προσκόμισαν στον Τομέα Μετελέγχου τα πιστοποιητικά κατασκευής των δύο πιο πάνω γερανών ημερ. 26.1.2009 στα οποία πιστοποιείται ως χώρα κατασκευής τους η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας. Συνεπεία τούτου, πραγματοποιήθηκε στις 15.5.2012 νέος φυσικός έλεγχος του ενός γερανού, με αποτέλεσμα την ανάκληση στις 30.5.2012 της εκ των Υστέρων Βεβαίωσης.

 

Στις 5.7.2012 ο Κλάδος Συνδυασμένης Ονοματολογίας του Αρχιτελωνείου, με επιστολή προς τον Ανώτερο Τελωνειακό Λειτουργό Λάρνακας, επιβεβαίωσε την κατάταξη των εν λόγω γερανών στη δασμολογική διάκριση 8705 10 και όχι στη διάκριση 8426 41 η οποία είχε δηλωθεί από τους εφεσείοντες. Ως αποτέλεσμα, ο Ανώτερος Τελωνειακός Λειτουργός Λάρνακας απέστειλε στους εφεσείοντες, στις 19.7.2012, το έντυπο ΜΕΤ 4 κοινοποιώντας τους αρχικά τα αποτελέσματα των εκ των υστέρων ελέγχων, δηλαδή τις διαπιστώσεις όπως αναγράφονταν στο προηγούμενο έντυπο ΜΕΤ 4, με εξαίρεση την αναφορά στη λανθασμένη δήλωση για τη χώρα προέλευσης των γερανών, εφόσον το Τελωνείο είχε αποδεχθεί τα προσκομισθέντα από τους εφεσείοντες πιστοποιητικά κατασκευής. Ακολούθως απεστάλη στους εφεσείοντες η Εκ των Υστέρων Βεβαίωση Τελωνειακής Οφειλής ημερ. 10.8.2012 η οποία αποτέλεσε την προσβαλλόμενη απόφαση. 

 

Οι εφεσείοντες προσέφυγαν στο Ανώτατο Δικαστήριο ισχυριζόμενοι ότι η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε χωρίς να προηγηθεί η δέουσα έρευνα, ότι είναι προϊόν κατάχρησης εξουσίας και είναι αναιτιολόγητη. Θέσεις τις οποίες το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε.

 

Με την έφεση προβάλλονται δύο λόγοι έφεσης. Περίγραμμα αγόρευσης καταχώρησαν μόνο οι εφεσείοντες.

 

Με τον 1ο λόγο έφεσης προβάλλεται ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο εσφαλμένα θεώρησε ότι η απόφαση του Τελωνείου ήταν «εύλογα επιτρεπτή», φράση, σημειώνουμε, που δεν χρησιμοποιείται στην πρωτόδικη απόφαση. Υποστηρίζουν ότι είχε διαπιστωθεί ήδη πριν από την τελική απόφαση των εφεσιβλήτων, έστω με καθυστέρηση η οποία οφειλόταν στους ίδιους, ότι οι γερανοί ήταν γερμανικής προέλευσης και επομένως ήταν κακόπιστη η ενέργεια τους να επιβάλουν τελωνειακή οφειλή και ΦΠΑ βασιζόμενοι σε εύρημα ότι η προέλευση των γερανών ήταν οι ΗΠΑ και όχι ο Καναδάς.  Περαιτέρω, ενώ οι εφεσίβλητοι ανακάλεσαν την αρχική τους απόφαση, εντούτοις, στη συνέχεια και χωρίς να αποδείξουν ότι το λάθος των εφεσειόντων ήταν κακόπιστο, δεν προέβηκαν σε έρευνα για 4 χρόνια, επωφελούμενοι από τη δική τους παράλειψη, επειδή οι εφεσείοντες είχαν κάνει λάθος. Όφειλαν δε, μέσα στο χρόνο αυτό να διερευνήσουν την πραγματική προέλευση των γερανών αντί να στηριχθούν μόνο στα στοιχεία που παρείχαν οι εφεσείοντες. Κατά κατάχρηση εξουσίας, δημιούργησαν τετελεσμένα με την παράλειψή τους, αφού ο ένας γερανός πωλήθηκε στο εξωτερικό πριν από την επίδικη απόφαση και εκτελωνίστηκε με λανθασμένο δασμό, με αποτέλεσμα οι εφεσείοντες να στερηθούν της ευκαιρίας να προσθέσουν το ύψος του δασμού στο τίμημα πώλησης του. Οι εφεσείοντες, επικαλούνται, συναφώς, την Τάσσος Τρουλλίδης Λτδ ν. Δημοκρατίας (2001) 4(Α) ΑΑΔ 258, ισχυριζόμενοι ότι καταχρηστικά οι εφεσίβλητοι κατέταξαν τους γερανούς σε άλλη δασμολογική διάκριση μετά την πώληση του ενός.

 

Με τον δεύτερο λόγο έφεσης προβάλλεται πως παρά το ότι οι εφεσίβλητοι γνώριζαν από τις 30.5.2012 ότι η χώρα προέλευσης των γερανών ήταν η Γερμανία, εντούτοις επέβαλαν δασμούς κατά παράβαση του άρθρου 4(1)(2) του περί Τελωνειακών Δασμών και Φόρων Καταναλώσεως Νόμου του 1998 (Ν. 11(Ι)/98)[1] το οποίο παραπέμπει στο «Πρωτόκολλο της Συμφωνίας της Συνιστώσης Σύνδεσιν μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας» που προνοεί ότι για προϊόντα που προέρχονται από χώρα-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπάρχει προτιμησιακός συντελεστής 0%.

 

Παρατηρούμε, κατ' αρχάς, ότι η επικαλούμενη από τους εφεσείοντες υπόθεση Τρουλλίδης (ανωτέρω), δεν τους βοηθά και διακρίνεται από την παρούσα.  Στην υπόθεση εκείνη ηγέρθη ζήτημα κατά πόσο υπήρξε παραβίαση της αρχής της χρηστής διοίκησης με την ανάκληση ευμενούς διοικητικής απόφασης κατόπιν παρέλευσης 2 χρόνων από την έκδοσή της και κατά πόσο η επαλήθευση δύναται να διενεργείται σε χρόνο μεταγενέστερο της τελώνισης των προϊόντων.  Δεν υπήρχε μαρτυρία ότι η εφεσείουσα εταιρεία «εμπλέκετο σε οποιαδήποτε ανακρίβεια του πιστοποιητικού.», η οποία και θα ευθυνόταν για την όποια σχετική καθυστέρηση. Αντιθέτως, στην προκειμένη περίπτωση, όπως μαρτυρούν τα γεγονότα και χωρίς να αποκτά σημασία αν ήταν ακούσια ή εκούσια, οι εφεσείοντες καταχώρησαν λανθασμένο κωδικό της συνδυασμένης ονοματολογίας και/ή της δασμολογικής ταξινόμησης, με αποτέλεσμα να εφαρμοστεί μηδενικός συντελεστής και να αποφευχθεί η πληρωμή εισαγωγικού δασμού.

 

Η χώρα προέλευσης ήταν όντως ένας από τους παράγοντες που επηρέαζε το ζήτημα της οφειλής ή μη δασμού, δεν ήταν όμως ο μόνος. Άλλος παράγοντας ήταν το είδος του γερανού, κάτι που μπορούσε να διαπιστωθεί και χωρίς φυσικό έλεγχο, με την κατάλληλη διερεύνηση από τους εφεσίβλητους.

 

Εν προκειμένω, η δασμολογική διάκριση η οποία δηλώθηκε από τους εφεσείοντες 8426 41 00 00 αφορούσε σε «άλλες μηχανές και συσκευές, αυτοπροωθούμενες, πάνω σε ελαστικούς τροχούς», σε αντίθεση με τη διάκριση την οποία οι εφεσίβλητοι θεωρούσαν ορθή,  και στην οποία κατέταξαν τους γερανούς, δηλαδή 8705 10 00 00: «Αυτοκίνητα Οχήματα, Ελκυστήρες, Ποδήλατα και άλλα Οχήματα για Χερσαίες Μεταφορές, τα Μέρη και Εξαρτήματα τους - Αυτοκίνητα οχήματα ειδικών χρήσεων, άλλα από εκείνα που είναι κατασκευασμένα κυρίως για τη μεταφορά προσώπων ή εμπορευμάτων [πχ αυτοκίνητα-συνεργεία επισκευής οχημάτων, αυτοκίνητα φορτηγά-γερανοί, οχήματα πυροσβεστικά, φορτηγά-αναμεικτήρες σκυροδέματος (μπετονιέρες), αυτοκίνητα καθαρισμού δρόμων, αυτοκίνητα-καταβρεχτήρες, αυτοκίνητα-εργαστήρια, αυτοκίνητα-ακτινολογικά εργαστήρια], Φορτηγά-γερανοί».  Οι εφεσείοντες δεν ασχολήθηκαν με το ουσιαστικό αυτό θέμα της κατάταξης σε δασμολογική διάκριση, παραμένουσα εν τέλει αναντίλεκτη η εν λόγω δασμολογική κατάταξη από τον εφεσίβλητο 2.

 

Υπό το φως των πιο πάνω, κρίνουμε ότι η προσβαλλόμενη απόφαση ορθά επικυρώθηκε από το πρωτόδικο Δικαστήριο.

 

Η έφεση απορρίπτεται, με έξοδα, αν υπάρχουν, υπέρ των εφεσιβλήτων και εναντίον των εφεσειόντων, όπως θα υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή.

 

                                                          Π. ΠΑΝΑΓΗ, Π.

 

 

                                                          Κ. ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.

 

 

Τ. ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ.

 

 

Χ. ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.

 

 

Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ.

/ΣΓεωργίου



[1] Ο Νόμος αυτός καταργήθηκε από τον Ν.111(1)/1998


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο