|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2021:A592
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Έφεση κατά απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου Αρ. 161/2020)
(Προσφυγή αρ. 1691/2017)
22 Δεκεμβρίου 2021
[ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ/στές.]
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕΣΩ,
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Εφεσείουσα/Καθ΄ης η Αίτηση,
ν.
XXX ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ,
Εφεσίβλητου/Αιτητή.
____________________
Ε. Παπαγεωργίου (κα), Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας,για την Εφεσείουσα.
Γ. Χατζημιχαήλ-Κορακοβούνη (κα), για τον Εφεσίβλητο.
____________________
ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Μαλαχτό, Δ.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.: Με τέσσερις λόγους έφεσης η Εφεσείουσα προσβάλλει την απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου με την οποία αποδέχτηκε την προσφυγή του Εφεσίβλητου και ακύρωσε την απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, Ε.Δ.Υ., ημερ.29.8.2017, με την οποία είχε προαχθεί το Ενδιαφερόμενο Μέρος, Ε.Μ., στη μόνιμη θέση Ανώτερου Λειτουργού Εφαρμογών, στο Υπουργείο Ενέργειας, Εμπορίου και Βιομηχανίας και Τουρισμού, αναδρομικά από 1.6.2010.
Η επίδικη απόφαση της Ε.Δ.Υ. λήφθηκε κατόπιν επανεξέτασης, μετά την ακυρωτική απόφαση στην Οικονομίδης ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσωΕπιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, Αναθ. Έφ.179/2011, ημερ.5.5.2017, ECLI:CY:AD:2017:A306, που αφορούσε σε προσφυγή του Εφεσίβλητου κατά του διορισμού τρίτου προσώπου, του Χ.Ι., στην επίδικη θέση.
Κατά την επανεξέταση,κλήθηκε και παρέστη ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου, ο οποίος, αφού σύστησε για προαγωγή τον Χ.Ι., αποχώρησε από τη συνεδρία. Η Ε.Δ.Υ. δεν υιοθέτησε τη σύσταση του Διευθυντή, αλλά έκρινε ότι το Ε.Μ. υπερείχε των λοιπών υποψηφίων και την προήγαγε.
Η συγκριτική εικόνα Εφεσίβλητου και Ε.Μ. στα θεσμοθετημένα στοιχεία κρίσης αποκαλύπτει ότι στο κριτήριο της αξίας, κατά τη διάρκεια της πενταετίας που προηγήθηκε της ημερομηνίας πλήρωσης της επίδικης θέσης, ο Εφεσίβλητος αξιολογήθηκε στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις με 8 Εξαίρετα, ενώ το Ε.Μ. σε δύο από τις Εκθέσεις αξιολογήθηκε με 7 Εξαίρετα και 1 Πολύ Ικανοποιητικά.
Ως προς τα προσόντα, ο Εφεσίβλητος είχε τον τίτλο Bachelor of Engineering, State University of New York, των Η.Π.Α., δίπλωμα με τίτλο Graduate Diploma in Industrial Engineering, University of Witwaterstand,Johannesburg, της Νοτίου Αφρικής, τον τίτλο Master in Public Sector Management, Cyprus International Institute of Management,ενώ ήταν και κάτοχος του τίτλου Certified Internal Auditor, The Institute of Internal Auditors.Το Ε.Μ. κατείχε δίπλωμα Χημικής Μηχανικής από το Πανεπιστήμιο Ζάγκρεπ της Γιουγκοσλαβίας,το οποίο, όπως αναφέρεται στην πρωτόδικη απόφαση, είχε με απόφαση του ΚΥ.Σ.Α.Τ.Σ. ημερ.24.1.1979, αναγνωριστεί ως δίπλωμα επιπέδου Master και δίπλωμα Διεύθυνσης από το Μεσογειακό Ινστιτούτο Διεύθυνσης. Και οι δυο ήταν μέλη του Ε.Τ.Ε.Κ., ο Εφεσίβλητος στον κλάδο Μηχανολογικής Μηχανικής και το Ε.Μ. στον κλάδο Χημικής Μηχανικής.
Ως προς την αρχαιότητα, ο Εφεσίβλητος και το Ε.Μ. διορίστηκαν στην αμέσως προηγούμενη της επίδικης θέση του Λειτουργού Βιομηχανικών Εφαρμογών την 15.10.2014, ενώ παρατηρείτο υπεροχή του Ε.Μ. έναντι του Εφεσίβλητου κατά έντεκα χρόνια και έξι μήνες, στην προ-προηγούμενη θέση, του Βοηθού Λειτουργού Βιομηχανικών Εφαρμογών, όπου το Ε.Μ. διορίστηκε την 2.1.1982 και ο Εφεσίβλητος την 1.7.1993.
Στην απόφαση της η Ε.Δ.Υ. αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι:
«Στη συνέχεια, η Επιτροπή, με βάση τα ενώπιον της στοιχεία και αφού έλαβε υπόψη τα όσα ανέφερε ο Γενικός Διευθυντής στη σύστασή του για το πλεονέκτημα, έκρινε ότι προσόν που συνιστά σύμφωνα με το Σχέδιο Υπηρεσίας πλεονέκτημα διαθέτουν οι [Ε.Μ.], η οποία διαθέτει αναγνώριση από το ΚΥΣΑΤΣ ότι το Δίπλωμα Χημικής Μηχανικής που κατέχει είναι ισότιμο με Μεταπτυχιακό Δίπλωμα επιπέδου Master, και [Εφεσίβλητος], ο οποίος διαθέτει το Graduate Diploma in Industrial Engineering, το οποίο επίσης έχει αναγνωριστεί από το ΚΥΣΑΤΣ ως τίτλος ισότιμος προς Πιστοποιητικό Μεταπτυχιακών Σπουδών.
Η Επιτροπή περαιτέρω σημείωσε ότι επιπρόσθετα προσόντα που δεν συνιστούν όμως πλεονέκτημα διαθέτουν οι [Ε.Μ.](Δίπλωμα Διεύθυνσης -Μ.Ι.Μ.), ο [Ι.Α.] (Master in Public Sector Management-CIIM) και ο [Εφεσίβλητος] (Master in Public Sector Management-CIIM). Τα προσόντα αυτά είναι στη Διοίκηση και δεν μπορούν, σύμφωνα με το Σχέδιο Υπηρεσίας, να λογιστούν ως πλεονέκτημα, αλλά ως επιπρόσθετα προσόντα, σχετικά με τα καθήκοντα και τις ευθύνες της θέσης.
................................
Επιλέγοντας την [Ε.Μ.], η Επιτροπή δεν παρέλειψε επίσης να λάβει υπόψη ότι πλεονέκτημα και επιπρόσθετο προσόν σχετικό με τα καθήκοντα της υπό πλήρωση θέσης διαθέτει και ο [Εφεσίβλητος], καθώς και ότι ο [Ι.Α.] επίσης διαθέτει επιπρόσθετο προσόν σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης, έχοντας, ωστόσο, υπόψη τη Νομολογία του Δικαστηρίου σε σχέση με την αξία, σημείωσε ότι η [Ε.Μ.] δεν υστερεί έναντι τους σε αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις των τελευταίων προ του ουσιώδους χρόνου ετών, και, επιπλέον, προηγείται αυτών σε αρχαιότητα στην προηγούμενή τους θέση (Βοηθού Λειτουργού Βιομηχανικών Εφαρμογών) κατά 11 χρόνια και έξι μήνες».
Η Ε.Δ.Υ. κατ' ουσία εξίσωσε τον Εφεσίβλητο και το Ε.Μ. σε σχέση με τα δύο πρώτα θεσμοθετημένα κριτήρια της αξίας και των προσόντων, ώστε να καταλήξει στο τρίτο, την αρχαιότητα, οπόταν και προσμέτρησε το γεγονός ότι το Ε.Μ. είχε διοριστεί στην προηγούμενη θέση αυτής που κατείχαν πριν από τον Εφεσίβλητο.
Κατά πάγια νομολογία, αρχαιότητα που δεν ανάγεται στην αμέσως προηγούμενη της επίδικης θέση, αλλά σε προ-προηγούμενη θέση, δεν είναι ουσιαστικής, αλλά οριακής σημασίας (Δημοκρατία ν. xxx Χρίστου (1991) 3 Α.Α.Δ. 56, 62-3). Αποκτά κάποια οριακή αξία εάν όλα τα υπόλοιπα κριτήρια είναι ίσα. Το πρωτόδικο Δικαστήριο το αναγνώρισε, όμως δεν είχε αντίκτυπο, γιατί, παρά το ότι αποδέχτηκε ότι η υπεροχή του Εφεσίβλητου σε αξία ήταν οριακή και όχι καταλυτικής σημασίας, αποφάνθηκε ότι ο Εφεσίβλητος υπερείχε του Ε.Μ. και στα προσόντα. Το Ε.Μ. υστερούσε του Εφεσίβλητου κατά δύο «εξαίρετα» και το πρωτόδικο Δικαστήριο ανάφερε ότι αυτό συνιστούσε διαφορά που δεν θα μπορούσε να προσδώσει σημαντική υπεροχή σε αξία. Είναι γι' αυτό που αποκτά ιδιαίτερη σημασία το κριτήριο προσόντα και η επί του προκειμένου κρίση του πρωτόδικου Δικαστηρίου που συνιστά και το αντικείμενο της έφεσης.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι το Ε.Μ. δεν είχε πλεονέκτημα, όπως είχε εκλάβει η Ε.Δ.Υ.Ο λόγος για το δίπλωμα Χημικής Μηχανικής που το Ε.Μ. κατείχε. Αυτό είχε ήδη χρησιμοποιηθεί για τον αρχικό διορισμό του Ε.Μ. στην δημόσια υπηρεσία και, κατά το πρωτόδικο Δικαστήριο, ανεπίτρεπτα η Ε.Δ.Υ. το έλαβε εκ νέου υπόψη ως προσόν που ικανοποιεί το υπό του σχεδίου της επίδικης θέσης προβλεπόμενο πλεονέκτημα, στο πλαίσιο της υπό εξέταση προαγωγικής διαδικασίας.
Η επιμέρους αυτή κρίση του πρωτόδικου Δικαστηρίου προσβάλλεται ως εσφαλμένη με το λόγο έφεσης 1, στη βάση ότι προσόν που χρησιμοποιήθηκε αρχικά για διορισμό σε ορισμένη θέση δεν αποκλείεται να έχει και πρόσθετη αξία και να προσμετρήσει και σε επόμενη διαδικασία προαγωγής με διαφορετικό σχέδιο υπηρεσίας. Το πρωτόδικο Δικαστήριο αναγνώρισε τη θέση αυτή, σημειώνοντας πως ό,τι απαγορεύεται είναι η μετατροπή προσόντος από βασικό προσόν σε πλεονέκτημα, αποφαινόμενο ότι αυτό είχε γίνει σε σχέση με το Ε.Μ. Έκρινε ότι ανεπίτρεπτα το συγκεκριμένο προσόν του Ε.Μ. λήφθηκε υπόψη εις διπλούν, δηλαδή ως βασικός τίτλος για τον αρχικό διορισμό της και ως πλεονέκτημα για την προαγωγή της στην επίδικη θέση και ότι δεν επρόκειτο για ένα πρόσθετο προσόν που απλά προσέθετε στην εικόνα του υποψηφίου και ούτε ως τέτοιο αξιολογήθηκε, αλλά ως πλεονέκτημα που ρητά προέβλεπε το σχέδιο υπηρεσίας.
Προχώρησε στη συνέχεια το πρωτόδικο Δικαστήριο αναφέροντας πως ακόμα και να γινόταν δεκτός ο ισχυρισμός ότι ορθά λήφθηκε υπόψη και αξιολογήθηκε το συγκεκριμένο προσόν του Ε.Μ., θα έπρεπε, στη βάση της ίδιας ακριβώς λογικής, να ληφθεί υπόψη και να αξιολογηθεί δεόντως και το Bachelor of Engineering του Εφεσίβλητου, το οποίο είχε χρησιμοποιηθεί για τον αρχικό διορισμό του στη δημόσια υπηρεσία. Η επιμέρους αυτή κρίση προσβάλλεται ως εσφαλμένη με το λόγο έφεσης 2, με την αιτιολογία ότι για τον Εφεσίβλητο το Bachelor of Engineering λήφθηκε υπόψη ως βασικό προσόν και ως πλεονέκτημα προσμέτρησε το Graduate Diploma in Industrial Engineering, ενώ στην περίπτωση του Ε.Μ. το Δίπλωμα Χημικής Μηχανικής λήφθηκε υπόψη τόσο ως βασικό προσόν, όσο και ως πλεονέκτημα, στη βάση της αναγνώρισης του από το ΚΥ.Σ.Α,Τ.Σ. ως ισότιμο και αντίστοιχο με πτυχίο Πανεπιστημιακού επιπέδου και με Μεταπτυχιακό Δίπλωμα επιπέδου Master.
Με το λόγο έφεσης 3 προσβάλλεται ως εσφαλμένη η επιμέρους κρίση του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι: «Η . συγκριτική αξιολόγηση όλων των προσόντων των δυο υποψηφίων, περιλαμβανομένου και του Bachelor of Engineering που κατέχει ο αιτητής, ήταν αναγκαία, ιδιαίτερα δε από τη στιγμή που το αντίστοιχο προσόν και/ή τίτλος του Ε.Μ., που είχε ληφθεί υπόψη για τον αρχικό διορισμό του, αξιολογήθηκε και λήφθηκε υπόψη . από την [Ε.Δ.Υ.] στο πλαίσιο της επίδικης διαδικασίας», στη βάση ότι η Ε.Δ.Υ. προέβηκε σε ενδελεχή σύγκριση των προσόντων του Ε.Μ. και του Εφεσίβλητου τα οποία είχε ενώπιον της.
Με το λόγο έφεσης 4 προσβάλλεται ως εσφαλμένη η κρίση του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι η απόφαση της Ε.Δ.Υ. πάσχει γιατί δεν ήταν επαρκώς αιτιολογημένη και δεν φαινόταν να είχε προηγηθεί η δέουσα έρευνα ως προς το κριτήριο των προσόντων του Εφεσίβλητου. Η κρίση του πρωτόδικου Δικαστηρίου εδραζόταν στην απουσία αξιολόγησης τουBachelor of Engineering του Εφεσίβλητου.
Σύμφωνα με το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης Ανώτερου Λειτουργού Εφαρμογών (Απαιτούμενα Προσόντα, παρ.(3)): «Μεταπτυχιακό δίπλωμα ή τίτλος, διάρκειας ενός τουλάχιστον ακαδημαϊκού έτους σε θέμα σχετικό με τις αρμοδιότητες της Υπηρεσίας Βιομηχανικών Εφαρμογών του Υπουργείου Ενέργειας, Εμπορίου και Βιομηχανίας και Τουρισμού θα αποτελεί πλεονέκτημα».
Σύμφωνα με το ’ρθρο 4(1)(α) του περί Αναγνώρισης Τίτλων Ανώτερης και Ανώτατης Εκπαίδευσης και Παροχής Σχετικών Προγραμμάτων Νόμου του 1996 (Ν.68(Ι)/96)το Συμβούλιο του Κυπριακού Συμβoύλιoυ Αvαγvώρισης Τίτλωv Σπoυδώv, ΚΥ.Σ.Α.Τ.Σ., «Προβαίνει σε αναγνώριση τίτλων σπουδών, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 12, και εκδίδει σχετικό πιστοποιητικό». Είναι το αρμόδιο όργανο για να επιλύει θέματα διπλωμάτων ή άλλων συναφών θεμάτων στη Δημοκρατία (Δημοκρατία ν. Χ''Γεωργίου (2008) 3 Α.Α.Δ. 100, 105). Στην περίπτωση του Ε.Μ.,το ΚΥ.Σ.Α.Τ.Σ. αναγνώρισε και προς τούτο εξέδωσε Πιστοποιητικό Ισοτιμίας και Αντιστοιχίας Τίτλου Σπουδών,ημερ.6.8.2009,ότι το Δίπλωμα Χημικής Μηχανικής που είχε ήταν (α)ως τίτλο ισότιμο και αντίστοιχο προς πτυχίο Πανεπιστημιακού επιπέδου στον κλάδο/ειδικότητα μηχανικού στη χημική τεχνολογία και (β)ως τίτλο ισότιμο και αντίστοιχο προς Μεταπτυχιακό Δίπλωμα επιπέδου Master. Ο τίτλος δηλαδή του Ε.Μ. ήταν ισότιμος και αντιστοιχούσε σε δύο προσόντα, Πανεπιστημιακό δίπλωμα και μεταπτυχιακό δίπλωμαMaster.
Το καθοριστικό σε σχέση με το λόγο έφεσης 1 ζήτημα, είναι κατά πόσο το Δίπλωμα Χημικής Μηχανικής είχε «εξαντληθεί»ως βασικό προσόν για το διορισμό του Ε.Μ. στην δημόσια υπηρεσία, οπόταν η χρήση, έστω μέρους του, για σκοπούς προαγωγής θα σήμαινε ότι έστω το μέρος αυτό χρησιμοποιήθηκε εις διπλούν.
Η Χατζηγεωργίου ν.Μηλιού, Αναθ. Έφ. Αρ.161/2012, ημερ.2.7.2018, ECLI:CY:AD:2018:C325, την οποία επικαλέστηκε η Εφεσείουσα, αφορούσε περίπτωση όπου ο σχετικός τίτλος σπουδών είχε αναγνωριστεί από το ΚΥ.Σ.Α.Τ.Σ. ως ισότιμος με πρώτο τίτλο σπουδών και με τίτλο Master. Όπως και στην επίδικη περίπτωση.Επεξηγήθηκε στην Χατζηγεωργίου ότι:
«Παρατηρούμε συναφώς ότι δεν πρόκειται περί της κλασσικής, ας μας επιτραπεί ο όρος, περίπτωσης, χρησιμοποίησης και επαναχρησιμοποίησης του ίδιου τίτλου, για δύο σκοπούς. Πρόκειται περί ιδιάζουσας περίπτωσης, όπου τίτλος σπουδών, λόγω του περιεχομένου του, αλλά και ιδιαιτέρως λόγω της αναγνώρισης που τυγχάνει στη χώρα χορήγησης και παρόμοιας προσέγγισης από το αρμόδιο όργανο, το ΚΥΣΑΤΣ, επί του προκειμένου, ουσιαστικά αναγνωρίζεται ως διπλός τέτοιος, χωρίς να υστερεί οτιδήποτε από αντίστοιχες σπουδές, οι οποίες οδηγούν πρώτα σε ενδιάμεσο τίτλο».
Και στην Μάρκου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω της Επιτροπής Δημοσίας Υπηρεσίας, Αναθ. Έφ. Αρ.119/2014, ημερ.28.4.2020, ECLI:CY:AD:2020:C129, στην οποία παρέπεμψε σε έκταση το πρωτόδικο Δικαστήριο, δεν λέχθηκε κάτι το διαφορετικό. Μάλιστα σε εκείνη την περίπτωση ο τίτλος του εφεσείοντα είχε αναγνωριστεί από το ΚΥ.Σ.Α.Τ.Σ. ως ισότιμος με τίτλο Masterκαι όχι ως ισότιμος με πρώτο τίτλο σπουδών και με τίτλο Master, όπως στη Χατζηγεωργίου. Τίτλος Masterδεν απαιτείτο για το διορισμό του εφεσείοντα και επομένως,κρίθηκε ότι:
«To «Δίπλωμα . » του Εφεσείοντα, αναγνωρισμένο ως ισότιμο προς μεταπτυχιακό δίπλωμα επιπέδου Master, δεν χρησιμοποιήθηκε σε όλη του την έκταση, στην έννοια ότι ήταν υπέρτερο του απαιτούμενου για τον αρχικό διορισμό του Εφεσείοντα στη Δημόσια Υπηρεσία. Υπήρχε «κατάλοιπο» προσόντος που δεν θα έπρεπε να αγνοηθεί κατά τη διαδικασία της προαγωγής».
Το Ε.Μ. διορίστηκε στη Δημόσια Υπηρεσία το 1982, στη θέση Βοηθού Λειτουργού Βιομηχανικών Εφαρμογών και το 2014 προάχθηκε στη θέση Λειτουργού Βιομηχανικών Εφαρμογών. Για το διορισμό στη θέση Βοηθού Λειτουργού Βιομηχανικών Εφαρμογών δεν απαιτείτο ως προσόν μεταπτυχιακό δίπλωμα, παρά μόνο Πανεπιστημιακό δίπλωμα. Ούτε και σε σχέση με την προαγωγή στη θέση Λειτουργού Βιομηχανικών Εφαρμογών. Διαφορετικά θα είχε χρησιμοποιηθεί και το μεταπτυχιακό του Εφεσίβλητου. Επομένως, για το διορισμό της είχε χρησιμοποιηθεί το μέρος του τίτλου της που αντιστοιχούσε σε Πανεπιστημιακό δίπλωμα, ενώ το μέρος του τίτλου της που αντιστοιχούσε σε μεταπτυχιακό δίπλωμα παρέμεινε άθικτο και ορθά χρησιμοποιήθηκε ως προσόν που συνιστά πλεονέκτημα, για την προαγωγή της.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο έχοντας ορθά αναφερθεί στη σχετική νομολογία, δεν την εφάρμοσε ορθά και εσφαλμένα έκρινε ότι βασικό προσόν είχε μετατραπεί σε πλεονέκτημα και ότι το ίδιο προσόν είχε ληφθεί υπόψη εις διπλούν. Κατ' ακολουθία, ο λόγος έφεσης 1 επιτυγχάνει.
Οι υπόλοιποι λόγοι έφεσης αφορούν στα προσόντα του Εφεσίβλητου και θα εξεταστούν ως μια ενότητα.
Σε σχέση με το λόγο έφεσης 2, σημειώνουμε ότι η αιτιολογία παρουσιάζεται εκ πρώτης να παρεκκλίνει του λόγου έφεσης. Ο λόγος αφορά στο ότι εσφαλμένα το πρωτόδικο Δικαστήριο αποφάσισε ότι η Ε.Δ.Υ. όφειλε να αξιολογήσει το Bachelor of Engineering του Εφεσίβλητου και στην αιτιολογία αναφέρεται ότι η Ε.Δ.Υ. αξιολόγησε όλα τα προσόντα όλων των υποψηφίων.
Κατ' αρχάς, η συνάρτηση που επιχείρησε το πρωτόδικο Δικαστήριο ήταν αβάσιμη, όπως έχει πιο πάνω εξηγηθεί. Το μέρος του τίτλου του Ε.Μ. που αντιστοιχούσε σε Πανεπιστημιακό δίπλωμα και είχε χρησιμοποιηθεί για το διορισμό της, δεν αξιολογήθηκε κατά τη διαδικασία της προαγωγής, ώστε σε αυτή τη βάση να διαπιστώνεται από το πρωτόδικο Δικαστήριο ότι έπρεπε να αξιολογηθεί και το Bachelor of Engineering του Εφεσίβλητου, που είχε χρησιμοποιηθεί για το δικό του διορισμό.
Πέραν τούτου, το Bachelor of Engineering του Εφεσίβλητου που είχε χρησιμοποιηθεί για το διορισμό του, θα μπορούσε να προσμετρήσει ως προσόν σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης Ανώτερου Λειτουργού Εφαρμογών υπό προϋποθέσεις.
Αναφέρθηκε στη Μάρκου ότι:
«Στη Δημοκρατία ν. Πογιατζή (2001) 3(Β) Α.Α.Δ. 787, 795, η Ολομέλεια απέρριψε την άποψη ότι, ως ζήτη΅α γενικής αρχής, προσόν που συγκαταλέγεται στα απαιτού΅ενα του σχεδίου υπηρεσίας δεν ΅πορεί σε κα΅ιά περίπτωση να έχει και πρόσθετη ση΅ασία, αναφέροντας πως υπάρχει περιθώριο κατά την αξιολόγηση για συγκριτική προς τα άνω θεώρηση ανάλογα ΅ε ό,τι το προσόν επιπλέον ε΅περιέχει και σε συνάρτηση πάντοτε ΅ε τις ανάγκες της θέσης. Επισήμανε, ωστόσο, πως: «Διακρίνονται οι περιπτώσεις χρησι΅οποίησης του ίδιου προσόντος στην ίδια έκταση δύο φορές. Χρειάζεται βέβαια προσοχή. Δεν είναι εφικτή ή παραδεκτή η σύγκριση ανό΅οιων εναλλακτικών προσόντων ή, ακό΅α, του ίδιου κατ' ουσίαν προσόντος για προτί΅ηση του ενός προσόντος έναντι του άλλου».
...............................
Αυτή η προσέγγιση ακολουθήθηκε στην Ρούσου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2014) 3 Α.Α.Δ. 478, ECLI:CY:AD:2014:C796, 483 όπου η Ολομέλεια επανάλαβε ότι: «Δεν έχει καθιερωθεί από τη νομολογία γενική αρχή απαγορευτική της εκ νέου για σκοπούς προαγωγής εκτίμησης προσόντος με το οποίο υπάλληλος διορίστηκε σε αρχική ή προηγούμενη θέση» και πως συνεπώς: «προσόν που χρησιμοποιήθηκε για διορισμό δεν αποκλείεται να προσμετρήσει και σε επόμενη προαγωγική διαδικασία» Εξηγήθηκε ότι (σελ.485): «Εκείνο το οποίο απαγορεύεται είναι η μετατροπή προσόντος από βασικό προσόν σε πλεονέκτημα, όπως έγινε στη Δημοκρατία ν. Παπαδοπούλου [Παπαχριστοδούλου] (2002) 3 Α.Α.Δ. 329. Εκεί, βασικό προσόν που ήταν ένα από τα απαιτούμενα και ήταν στην ίδια μοίρα με τα υπόλοιπα, για σκοπούς διορισμού εφόσον δεν διαφοροποιείτο το ένα από το άλλο, κρίθηκε ως μεγαλύτερης βαρύτητας θέτοντας το έτσι, σε διαφορετικό επίπεδο από τα άλλα. Με τον τρόπο αυτό το διορίζον όργανο αλλοίωσε το σχέδιο υπηρεσίας.» Γίνεται αναφορά στη διάκριση της χρησιμοποίησης του ίδιου προσόντος στην ίδια έκταση δύο φορές, αναφέροντας πως: «Ακριβώς το ζητούμενο είναι η χρήση του ίδιου προσόντος στην ίδια έκταση».».
Στην Πάντης ν. Συμβ. Αποχετεύσεων Λεμεσού-Αμαθούντος(2001) 3(Β) Α.Α.Δ. 1089, 1092, αναφέρθηκε ότι επιτρέπεται να ληφθεί υπόψη ως επιπρόσθετο προσόν εκείνο που υπερβαίνει το απαιτούμενο ώστε το καθένα να έχει την αυτοτέλεια του έστω και αν τα δύο έχουν την ίδια φυσιογνωμία. Αυτή ήταν και η κατάληξη στην Μάρκου, όπου γίνεται αναφορά στην έννοια του υπέρτερου του απαιτούμενου για τον αρχικό διορισμό και στην ύπαρξη κατάλοιπου προσόντος που δεν θα έπρεπε να αγνοηθεί κατά τη διαδικασία της προαγωγής. Ακριβώς αυτή ήταν η βάση της επιχειρηματολογίας του εφεσείοντα στην Μάρκου. Ότι δηλαδή το δίπλωμα που κατείχε ήταν ισχυρότερο προσόν από αυτό που ήταν απαιτούμενο για τον αρχικό του διορισμό στη Δημόσια Υπηρεσία και πράγματι το δίπλωμα του είχε αναγνωριστεί από το ΚΥ.Σ.Α.Τ.Σ., σε χρόνο μεταγενέστερο από τον διορισμό του, ως ισότιμο προς μεταπτυχιακό δίπλωμα επιπέδου Master, που δεν απαιτείτο για να διοριστεί.
Ουσιαστικά, αυτό που το πρωτόδικο Δικαστήριο καταλόγισε στην Ε.Δ.Υ. είναι ότι από την απόφαση της δεν προκύπτει εάν ασχολήθηκε με το κατά πόσο το Bachelor of Engineering του Εφεσίβλητου εμπεριείχε στοιχεία που το καθιστούσαν υπέρτερο του Πανεπιστημιακού διπλώματος, που ήταν απαραίτητο για το διορισμό του, ώστε να προσμετρήσει ως επιπρόσθετο προσόν.
Η αναφορά στην απόφαση ότι ο Εφεσίβλητος είχε επιπρόσθετο προσόν το Master in Public Sector Management-CIIM δεν σημαίνει ότι δεν εξετάστηκε το Bachelor of Engineering του Εφεσίβλητου και κρίθηκε ότι δεν θα μπορούσε να συνιστά επιπρόσθετο προσόν. Τα προσόντα όλων των υποψηφίων ήταν ενώπιον της Ε.Δ.Υ., που τεκμαίρεται ότι προέβηκε στην αναγκαία έρευνα (Μουρτζής ν. Δημοκρατίας (1992) 3 Α.Α.Δ. 543, 548). Καταλήγουμε ότι και οι λόγοι έφεσης 2, 3 και 4 επιτυγχάνουν.
Η έφεση επιτυγχάνει και η ακυρωτική απόφαση παραμερίζεται όπως και η σχετική διαταγή ως προς τα έξοδα, τα οποία επιδικάζονται υπέρ της Εφεσείουσας και εναντίον του Εφεσίβλητου για το ίδιο ποσό που αποφασίστηκε πρωτόδικα. Περαιτέρω, επιδικάζονται 3.000 έξοδα της έφεσης υπέρ της Εφεσείουσας και εναντίον του Εφεσίβλητου.
Κ. Σταματίου, Δ.
Τ. Ψαρά-Μιλτιάδου, Δ.
Χ. Μαλαχτός, Δ.