|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2021:C225
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Αναθεωρητική Εφεση Αρ. 166/2014)
7 Ιουνίου, 2021
[ΛΙΑΤΣΟΣ, ΓΙΑΣΕΜΗΣ, ΠΟΥΓΙΟΥΡΟΥ,
ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ, ΣΑΝΤΗΣ, Δ/ΣΤΕΣ]
xxx ΣΤΡΑΤΟΥΡΑΣ,
Εφεσείων,
ν.
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΓΓΡΑΦΗΣ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΡΓΟΛΗΠΤΩΝ
ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ,
Εφεσιβλήτων.
_ _ _ _ _ _
Γ. Παπαδόπουλος με Ε. Τόλλα (κα) για Μ. Ηλιάδη και Συνεργάτες ΔΕΠΕ, για τους Εφεσείοντες.
Δ. Νικολετόπουλος για Ευστάθιος Κ. Ευσταθίου ΔΕΠΕ, για τους Εφεσίβλητους.
_ _ _ _ _ _
Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου
θα δοθεί από τον Λιάτσο, Δ.
_ _ _ _ _ _
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ.: Ο Εφεσείων απέκτησε απολυτήριο σχολής μέσης παιδείας το 2007. Στις 27.11.2012 υπέβαλε αίτηση για εγγραφή στο Συμβούλιο των Εφεσιβλήτων, ως Εργολήπτης Τεχνικών ΄Εργων Γ΄ Τάξης. Τόσο η αίτησή του όσο και σχετικό διάβημά του προς επανεξέταση, οδηγήθηκαν σε απόρριψη, με το ακόλουθο αιτιολογικό:
«Το Συμβούλιο, αφού μελέτησε και εξέτασε όλα τα στοιχεία που υπέβαλε ο κ. Στρατουράς, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν κατέχει την απαιτούμενη Πείρα των δεκατεσσάρων ετών σε υπεύθυνη θέση σε εγγεγραμμένο Εργολήπτη κάτοχο Ετήσιας Άδειας για Τεχνικά Έργα Γ' Τάξης, από τα οποία τουλάχιστον τα εννέα στο εργοτάξιο για την εκτέλεση ολοκληρωμένων Τεχνικών Έργων συνολικής δαπάνης τουλάχιστον €4.275.000 (£2.500.000) από τα οποία ένα Έργο να είναι δαπάνης τουλάχιστον €684.000 (£400.000) με τιμές 1995, για την Εγγραφή του στη Γ' Τάξη, σύμφωνα με τα Άρθρα 15(1) και 32(3) Δεύτερος Πίνακας Μέρος ΙΙΙ του Νόμου 29(Ι)/2001».
Προσβάλλοντας την πιο πάνω απόφαση, ο Εφεσείων ισχυρίστηκε πρωτοδίκως ότι είναι αναιτιολόγητη σε βαθμό που δεν επιτρέπει τον δικαστικό έλεγχο, παντελώς αυθαίρετη και ουσιωδώς πεπλανημένη και ότι λήφθηκε κατά παράβαση της χρηστής διοίκησης και της καλής πίστης.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε ότι ο χρόνος απόκτησης του απολυτηρίου από τον Εφεσείοντα «.. ως αμέσως συνδεόμενος με την κατοπινή αυτού πείρα είναι καθοριστικός». Επεξηγώντας - με αναφορά στο άρθρο 15(1)(ζ) του περί Εγγραφής και Ελέγχου Εργοληπτών Οικοδομικών και Τεχνικών ΄Εργων Νόμου του 2001, Ν. 29(Ι)/2001 (ο Νόμος) και στην παράγραφο Β του Μέρους ΙΙΙ του Δεύτερου Πίνακα του Νόμου - κατέληξε ως ακολούθως, απορρίπτοντας την προσφυγή:
«Με τον αιτητή να έχει αποκτήσει το απολυτήριό του το 2007 και να έχει υποβάλει την αίτησή του το 2012, δεν συμπληρώνονται τα απαιτούμενα 14 χρόνια και ως εκ τούτου τόσο η έκθεση του αρμόδιου λειτουργού όσο και εν τέλει η προσβαλλόμενη απόφαση είναι το αποτέλεσμα της δέουσας έρευνας και περιέχουν την απαραίτητη αιτιολογία η οποία επιτρέπει το δικαστικό έλεγχο. Ενόψει αυτής της κατάληξης, δεν χρειάζεται να ασχοληθώ με το κατά πόσο ο αιτητής πληροί την περαιτέρω προϋπόθεση να έχει εκτελέσει ολοκληρωμένα έργα αξίας €4.275.000. Το δε αίτημά του για επανεξέταση συνδέεται ακριβώς με το είδος των έργων που έχουν εκτελεστεί και με την κατάληξη ως προς την ελλιπή έκταση της πείρας του ως απόφοιτος σχολής Μέσης Παιδείας, ορθά δεν οδήγησε στη διαφοροποίηση της αρχικής απόφασης των καθ' ων η αίτηση.»
Η πρωτόδικη κρίση προσβάλλεται με σειρά λόγων έφεσης. Καθοριστική όμως ως προς το τελικό αποτέλεσμα είναι η ερμηνεία της προαναφερθείσας νομικής διάταξης και των διαλαμβανομένων στη σχετική παράγραφο Β του Δεύτερου Πίνακα του Νόμου.
Το άρθρο 15 του Νόμου καλύπτει τα προσόντα για εγγραφή πολίτη στο Μητρώο Εργοληπτών ως εργολήπτη οικοδομικών ή τεχνικών έργων ορισμένης τάξης. Πέραν των υπολοίπων προϋποθέσεων που διαλαμβάνει, θα πρέπει το Συμβούλιο να ικανοποιηθεί, άρθρο 15(1)(ζ), ότι ο αιτητής είναι κάτοχος ακαδημαϊκού προσόντος, μεταξύ άλλων, στοιχείο που αφορά την ενώπιόν μας περίπτωση, κατά τα διαλαμβανόμενα στο άρθρο 15(1)(ζ)(iv), «απόφοιτος σχολής μέσης παιδείας, ο οποίος κατέχει πρακτική πείρα πέντε τουλάχιστο συνολικά ετών στην εκτέλεση ολοκληρωμένων οικοδομικών ή τεχνικών έργων μετά την αποφοίτησή του από τα οποία τα τρία έτη ως επιστάτης».
Στον Δεύτερο Πίνακα του Νόμου τίθενται οι προϋποθέσεις προς έκδοση άδειας για κάθε Τάξη, είτε οικοδομικών είτε τεχνικών έργων. Οι Τάξεις είναι πέντε. Ως προς την απόκτηση άδειας Τρίτης Τάξης, που αφορά το επίδικο ζήτημα, οι προϋποθέσεις παρατίθενται στο Μέρος ΙΙΙ. Στην παράγραφο Β προβλέπεται, ότι αιτητής ο οποίος είναι απόφοιτος σχολής μέσης παιδείας θα πρέπει να πληροί την απαραίτητη προϋπόθεση κατοχής πείρας σε οικοδομικά ή τεχνικά έργα 14 ετών, σε υπεύθυνη θέση, σε εγγεγραμμένο εργολήπτη, κάτοχο ετήσιας άδειας για οικοδομικά ή τεχνικά έργα.
Προβάλλει ο ευπαίδευτος συνήγορος του Εφεσείοντα ότι πουθενά στο Δεύτερο Πίνακα του Νόμου δεν τίθεται ως προαπαιτούμενο, πέραν της κατοχής απολυτηρίου σχολής μέσης παιδείας, η προβλεπόμενη 14χρονη πείρα να έχει αποκτηθεί μετά το χρόνο λήψης του υπό αναφορά απολυτηρίου. Προεκτείνοντας, θέτει ότι, εάν αυτό ήθελε ο νομοθέτης, θα το παρέθετε «ρητά και απερίφραστα». Συνακόλουθα, εισηγείται ότι συνάγεται αβίαστα από το κείμενο του Νόμου ότι η απαραίτητη προϋπόθεση που θέτει ο νομοθέτης, ως προς την πείρα για τους απόφοιτους σχολής μέσης παιδείας, είναι όπως από την συνολική πείρα τους τα πέντε χρόνια θα πρέπει να αποκτήθηκαν μετά την απόκτηση του απολυτηρίου.
Με όλο το σεβασμό, δεν μας βρίσκει σύμφωνους η πιο πάνω προσέγγιση. Το άρθρο 15 του Νόμου αποκλειστικό σκοπό έχει τον καθορισμό των απαραίτητων προσόντων για εγγραφή στο Μητρώο εργοληπτών. Καθορίζεται μια σειρά από προαπαιτούμενα και ρητώς καταγράφεται, στην παράγραφο (δ) του εν λόγω άρθρου, ότι ο αιτητής θα πρέπει να πληροί τις προϋποθέσεις ως προς την απαιτούμενη πείρα που αναφέρεται στον Δεύτερο Πίνακα, για να επιτύχει την έκδοση ετήσιας άδειας για οποιαδήποτε από τις Τάξεις.
Όπως ήδη λέχθηκε, στο Δεύτερο Πίνακα του Νόμου τίθενται πλέον οι προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούνται για έκδοση άδειας για κάθε Τάξη σε σχέση με πρόσωπα τα οποία είναι ήδη εγγεγραμμένα στο Μητρώο εργοληπτών. Η απαιτούμενη πείρα είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα προσόντα που κατέχει ο κάθε αιτητής. Όπως ορθά ανέπτυξε και ο ευπαίδευτος συνήγορος των Εφεσιβλήτων, η εν λόγω πείρα καθορίζεται και προσδιορίζεται σε συνάρτηση με τα ακαδημαϊκά προσόντα του αιτούντος ετήσια άδεια. Όσο υψηλότερου ακαδημαϊκού επιπέδου είναι τα προσόντα, τόσο λιγότερη είναι και η προβλεπόμενη πείρα. Καταγράφουμε, χαρακτηριστικά, ότι για τη χορήγηση ετήσιας άδειας Τρίτης Τάξης σε πολιτικό μηχανικό ή αρχιτέκτονα η απαιτούμενη πείρα καθορίζεται στα πέντε έτη, σε απόφοιτο του Α.Τ.Ι. στα εννέα έτη και σε απόφοιτο σχολής μέσης παιδείας στα 14 έτη. Η διαφοροποίηση αυτή επιβεβαιώνει ως ορθή ερμηνεία των υπό αναφορά διατάξεων, πως η απόκτηση της απαιτούμενης πείρας ακολουθεί τον χρόνο λήψης του ακαδημαϊκού προσόντος. Είναι ακριβώς το επίπεδο σπουδών και οι συνακόλουθες γνώσεις, που συνιστούν τον καθοριστικό παράγοντα μείωσης του χρόνου της απαιτούμενης πείρας. Σε διαφορετική περίπτωση, εάν δηλαδή ο χρόνος απόκτησης του ακαδημαϊκού προσόντος δεν καθόριζε και τον χρόνο προσμέτρησης της πείρας - αλλά συνυπολογιζόταν και πείρα κτηθείσα σε προηγούμενο χρόνο, ως η εισήγηση του Εφεσείοντα - δεν θα είχε νόημα η συνάρτηση ακαδημαϊκού προσόντος και διαφορετικής χρονικής διάρκειας προς κτήση της προβλεπόμενης πείρας σε οικοδομικά ή τεχνικά έργα.
Στη βάση των πιο πάνω, ορθά κρίθηκε από το πρωτόδικο Δικαστήριο ότι ο Εφεσείων δεν είχε συμπληρώσει τα απαιτούμενα χρόνια πείρας προς χορήγηση ετήσιας άδειας Τρίτης Τάξης. Κατά προέκταση, δεν κάλυπτε τις εκ του νόμου διαλαμβανόμενες προϋποθέσεις. Συνεπώς, ορθά κρίθηκε πρωτοδίκως ότι, ενόψει της κατάληξης αυτής, η προσφυγή δεν είχε περιθώρια επιτυχίας και ως εκ τούτου δεν συνέτρεχε πλέον λόγος ενασχόλησης με το κατά πόσο πληρούσε την περαιτέρω, σωρευτική, προϋπόθεση εκτέλεσης ολοκληρωμένων έργων αξίας €4.275.000.
Ολοκληρώνοντας, προσθέτουμε ότι ούτε το παράπονο του Εφεσείοντα περί αναιτιολόγητης απόφασης του Συμβουλίου είναι βάσιμο, δεδομένου του λόγου για τον οποίο το Συμβούλιο οδηγήθηκε στην απόρριψη της αίτησής του. Η σαφής αναφορά στην έλλειψη της απαιτούμενης πείρας των 14 ετών, σε συνάρτηση με τα αδιαμφισβήτητα γεγονότα και τις νομοθετικές πρόνοιες που έχουμε ήδη εκθέσει, παρείχε επαρκές υπόβαθρο αιτιολόγησης, αποκάλυπτε πλήρως τους λόγους απόρριψης του αιτήματος και επέτρεπε τον δικαστικό έλεγχο προς διακρίβωση της νομιμότητας της προσβαλλόμενης πράξης.
Καταληκτικά, η έφεση απορρίπτεται με €2.500 έξοδα, πλέον ΦΠΑ, αν υπάρχει, εις βάρος του Εφεσείοντα.
Α. ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ.
Γ. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.
Α. ΠΟΥΓΙΟΥΡΟΥ, Δ.
Δ. ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ, Δ.
Ν. ΣΑΝΤΗΣ, Δ.
ΣΦ.