|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ECLI:CY:AD:2019:C317
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 83/2013)
(Υπ. Αρ. 738/11)
16 Ιουλίου, 2019
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π., ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, ΛΙΑΤΣΟΣ, ΓΙΑΣΕΜΗΣ,ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ/στές]
xxxx ΠΕΤΡΟΥ κ.α.
Εφεσειόντων / Αιτητών
ΚΑΙ
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
Εφεσίβλητης / Καθ'ης η Αίτηση
_________________________
Α. Σ. Αγγελίδης, για τους Εφεσείοντες-Αιτητές
Κ. Σταυρινός, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού
Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους Εφεσίβλητους - Καθ'ων η Αίτηση
__________________________
Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Νικολάτος, Π.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π.: Το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή των Εφεσειόντων - Αιτητών, ως απαράδεκτη, επειδή αυτοί είχαν αποδεχτεί ανεπιφύλακτα την προσφορά των Εφεσιβλήτων - Καθ' ων η Αίτηση για διορισμό σε συγκεκριμένη θέση, από συγκεκριμένη ημερομηνία και, κατά συνέπεια, απώλεσαν το έννομο τους συμφέρον στην καταχώριση της προσφυγής.
Οι Εφεσείοντες - Αιτητές, με την προσφυγή τους ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου, προσέβαλαν την εγκυρότητα της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (Ε.Δ.Υ), με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα τους να διοριστούν αναδρομικά, στη θέση Λειτουργού Βιομηχανικών Εφαρμογών, Υπηρεσίες Εμπορίου και Βιομηχανίας (Λειτουργός).
Το πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε ότι, τα γεγονότα της ενώπιον του υπόθεσης ήγειραν ζήτημα απώλειας εννόμου συμφέροντος εκ μέρους των Εφεσειόντων - αιτητών. Συναφώς, αναφέρθηκε στο ιστορικό της υπόθεσης και ειδικά στη δημοσίευση για πλήρωση οκτώ μόνιμων θέσεων Λειτουργών που έγινε στις 16.4.2004. Μετά από τις διάφορες διαδικασίες προς πλήρωση των προαναφερόμενων θέσεων, η Ε.Δ.Υ. αποφάσισε να προσφέρει διορισμό στους Εφεσείοντες - Αιτητές, με ημερομηνία έναρξης της ισχύος του διορισμού τους την 17.1.2011, πλην του Αιτητή αρ. 6, του οποίου ο διορισμός θα άρχιζε από τις 4.4.2011.
Οι Εφεσείοντες - Αιτητές αποδέχτηκαν τον διορισμό τους, από τις προαναφερόμενες ημερομηνίες, χωρίς οποιανδήποτε επιφύλαξη.
Στις 25.2.2011, ο ευπαίδευτος συνήγορος των Εφεσειόντων - Αιτητών, με σχετική επιστολή του, έθεσε ενώπιον της Ε.Δ.Υ. γεγονότα, σύμφωνα με τα οποία, στο μεσοδιάστημα από την προκήρυξη των θέσεων το 2004 μέχρι τον διορισμό τους το 2011, μεσολάβησαν πέντε νέες προκηρύξεις αναλόγων θέσεων, οι οποίες πληρώθηκαν έγκαιρα (και όχι με καθυστέρηση επτά ετών όπως συνέβηκε με τους Εφεσείοντες-Αιτητές), με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί αδικία εις βάρος των Εφεσειόντων-Αιτητών, εφόσον τα πρόσωπα που προσλήφθηκαν στις πέντε, μεταγενέστερα προκήρυχθείσες θέσεις, απέκτησαν αρχαιότητα έναντι των Εφεσειόντων. Με την επιστολή, ημερομηνίας 25.2.2011, ζητείτο όπως αρθεί η προαναφερόμενη αδικία εις βάρος των Εφεσειόντων-Αιτητών, με την αναδρομική ισχύ του διορισμού τους, ώστε οι πέντε διορισμοί που έγιναν σε ανάλογες θέσεις, πριν τον διορισμό των Εφεσειόντων-Αιτητών, αλλά αφορούσαν σε προκηρύξεις μεταγενέστερες εκείνων που ίσχυαν για τους Εφεσείοντες-Αιτητές, να μην έχουν αρχαιότητα έναντι των Εφεσειόντων-Αιτητών.
Η Ε.Δ.Υ., με επιστολή της, ημερομηνίας 24.3.2011, απέρριψε το αίτημα και, στη συνέχεια, καταχωρήθηκε η σχετική προσφυγή, με την οποία ζητείτο δήλωση ακυρώσεως της πράξεως που περιέχεται στην επιστολή, ημερομηνίας 24.3.2011, ώστε να αρθεί η άνιση μεταχείριση των Εφεσειόντων-Αιτητών έναντι των προαναφερόμενων αιτητών που προσλήφθηκαν στις πέντε ανάλογες θέσεις.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο, για τους λόγους που εξήγησε και, δίνοντας ιδιαίτερη βαρύτητα στην ανεπιφύλακτη αποδοχή, εκ μέρους των Αιτητών, των όρων του διορισμού τους που περιλάμβαναν και την ημερομηνία έναρξης του διορισμού τους, έκρινε πως οι Αιτητές δεν είχαν έννομο συμφέρον και ότι η προσφυγή τους ήταν απαράδεκτη. Έκαμε ειδική αναφορά στο Σύγγραμμα Π.Δ. Δαγτόγλου, Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο, 3η Έκδοση, Παρ. 548, όπου αναγράφεται ότι, η αποδοχή της προσβαλλόμενης πράξης, η οποία στερεί από τον Αιτητή το έννομο του συμφέρον να προσβάλει την πράξη, πρέπει να προκύπτει σαφώς, είτε από ρητή δήλωση του διοικουμένου είτε από τη συμπεριφορά του, που δεν πρέπει να αφήνει αμφιβολία σχετικά με την έννοιά της. Ανεπιφύλακτη και σαφής αποδοχή προϋποθέτει, μεταξύ άλλων, προβλεψιμότητα των, τυχόν, βλαπτικών συνεπειών από την ανεπιφύλακτη αποδοχή.
Με την παρούσα έφεση, προσβάλλεται η ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης, ως προς την αποδοχή της Προδικαστικής Ένστασης των Καθ'ων η Αίτηση για έλλειψη εννόμου συμφέροντος εκ μέρους των Αιτητών (πρώτος λόγος) για παρανόηση, εκ μέρους του πρωτόδικου Δικαστηρίου, ως προς την πράξη που προσέβαλαν οι Αιτητές, που δεν ήταν αυτή του διορισμού τους, τον οποίο δέχτηκαν ανεπιφύλακτα, αλλά ήταν η απόφαση της Ε.Δ.Υ. να απορρίψει το νέο τους αίτημα για αναδρομική ισχύ του διορισμού τους (δεύτερος λόγος), η, κατ' ισχυρισμόν, εσφαλμένη άσκηση πρωτογενούς κρίσεως εκ μέρους του πρωτοδίκου Δικαστηρίου ως προς την γνώση των πραγματικών περιστατικών εκ μέρους των Αιτητών (τρίτος λόγος) και αίτημα όπως, σε περίπτωση επιτυχίας των Εφεσειόντων, το Εφετείο εξετάσει όλους τους λόγους ακυρότητας που ηγέρθησαν πρωτοδίκως, αλλά δεν εξετάστηκαν από το πρωτόδικο Δικαστήριο (τέταρτος λόγος έφεσης).
Μελετήσαμε όλα τα ενώπιον μας στοιχεία, υπό το φως των ικανών αγορεύσεων των ευπαιδεύτων συνηγόρων των διαδίκων. Με όλο τον προσήκοντα σεβασμό προς το πρωτόδικο Δικαστήριο, θεωρούμε ότι αυτό έσφαλε αναφορικά με την αποδοχή της προδικαστικής ένστασης των Καθ'ων η αίτηση, σύμφωνα με την οποία οι Αιτητές στερούνταν εννόμου συμφέροντος να εγείρουν προσφυγή επειδή είχαν αποδεχθεί ανεπιφύλακτα τον διορισμό τους στην προαναφερόμενη θέση και, κατά συνέπεια, την τοποθέτηση τους, από 17.1.2011 (για τους Αιτητές αρ. 1 - 4) και από 4.4.2011 (για τον Αιτητή αρ. 6) χωρίς οποιανδήποτε επιφύλαξη και χωρίς να θέσουν θέμα αναδρομικότητας διορισμού.
Είναι προφανές ότι, από όλα τα ενώπιον μας στοιχεία, δεν μπορεί να συναχθεί, εύλογα, το συμπέρασμα ότι, όταν οι Εφεσείοντες-Αιτητές αποδέχθηκαν ανεπιφύλακτα τον διορισμό τους και τους όρους του διορισμού, περιλαμβανομένης και της ημερομηνίας έναρξης της ισχύος του διορισμού, γνώριζαν τις δυσμενείς συνέπειες, στην ανέλιξή τους, που είχε ο διορισμός των προαναφερόμενων άλλων πέντε ατόμων, κατ' ανατροπή της χρονικής σειράς των διαδοχικών προκηρύξεων.
Περαιτέρω, η προσφυγή των Αιτητών-Εφεσειόντων, ζητούσε την ακύρωση της απόρριψης του αιτήματος τους για αναδρομική ισχύ του διορισμού τους και δεν αφορούσε τον ίδιο τον διορισμό τους, τον οποίο ανεπιφύλακτα είχαν αποδεχτεί.
Η έλλειψη εννόμου συμφέροντος εξαιτίας της ανεπιφύλακτης αποδοχής της προσβαλλόμενης πράξης εξυπακούει πλήρη γνώση των γεγονότων εκ μέρους του διοικουμένου, ο οποίος, ανεπιφύλακτα, αποδέχεται μια διοικητική πράξη. Στην προκείμενη περίπτωση δεν υπήρχε αυτή η πλήρης γνώση, ως ανωτέρω αναφέρεται.
Η απώλεια εννόμου συμφέροντος ένεκα της ανεπιφύλακτης αποδοχής μιας διοικητικής πράξης από τον διοικούμενο, προσομοιάζει, κατά κάποιον τρόπο, με την αρχή του κωλύματος λόγω συμπεριφοράς (estoppel by conduct), η οποία εφαρμόζεται στο Αγγλοσαξωνικό Δίκαιο, σύμφωνα με τις αρχές της επιεικείας (equity). Σύμφωνα με την αρχή αυτή, η απώλεια ενός δικαιώματος λόγω συμπεριφοράς, στην προκείμενη περίπτωση, του εννόμου συμφέροντος των Εφεσειόντων-Αιτητών, επιβάλλεται από τους κανόνες της επιεικείας, διότι, αν τους επιτρεπόταν να ασκήσουν το δικαίωμα τους, σύμφωνα με τον Νόμο, για προσβολή της διοικητικής πράξης που αποδέκτηκαν, αυτό θα κατέληγε σε άδικο αποτέλεσμα. Στην προκείμενη περίπτωση δεν φαίνεται να υπάρχει οτιδήποτε το άδικο αν, υπό τις περιστάσεις, επιτραπεί στους Εφεσείοντες-Αιτητές να προωθήσουν την προσφυγή τους ασκώντας τα νόμιμα τους δικαιώματα.
Εν όψει των προαναφερομένων, η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται.
Σύμφωνα με τις αποφάσεις της Ολομέλειας στις υποθέσεις Χριστοδουλίδης v. Πανεπιστημίου Κύπρου, Α.Ε. 95/2012, ημερ. 6.7.2018, ECLI:CY:AD:2018:C344 και Δήμος Γεροσκήπου v. Primetel Public Co. Ltd, Α.Ε. 42/2012, ημερ. 6.7.2018, ECLI:CY:AD:2018:C336, σε περιπτώσεις όπου το Ανώτατο Δικαστήριο ανατρέπει μια πρωτόδικη απόφαση σε προσφυγή, όπου η προσφυγή απορρίφθηκε ως απαράδεκτη, χωρίς να εξεταστεί η ουσία της, η ορθή διαδικασία είναι να παραπεμφθεί η υπόθεση στο Διοικητικό Δικαστήριο, ώστε να εξεταστεί η ουσία.
Για τους προαναφερόμενους λόγους, η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται και η Προσφυγή 738/2011 παραπέμπεται στο Διοικητικό Δικαστήριο για εκδίκαση, κατά προτεραιότητα, των λόγων ακύρωσης, που δεν έχουν εξεταστεί.
Τα έξοδα της Έφεσης επιδικάζονται υπέρ των Εφεσειόντων και εναντίον των Εφεσιβλήτων, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο. Όσον αφορά τα έξοδα της πρωτόδικης διαδικασίας, να ακολουθήσουν το αποτέλεσμα της νέας εκδίκασης.
Μ. Μ. Νικολάτος, Π.
Μ. Χριστοδούλου, Δ.
Α. Ρ. Λιάτσος, Δ.
Γ. Ν. Γιασεμής, Δ.
Τ. Θ. Οικονόμου, Δ.
/ΜΣ