|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Δεν έχει εντοπιστεί νομοθεσία ή απόφαση ή δικονομικός θεσμός στον οποίο να κάνει αναφορά η απόφαση αυτή
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ECLI:CY:AD:2019:C170
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 1/2013)
(Υπ. Αρ. 1172/10)
8 Μαϊου, 2019
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π., ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, ΛΙΑΤΣΟΣ, ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ/στές]
SIGAN MANAGEMENT LTD
Εφεσείοντες / Αιτητές
ΚΑΙ
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ, ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ
ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ
Εφεσιβλήτων / Καθ' ων η Αίτηση
_________________________
Χ. Βελάρης, για τους Εφεσείοντες-Αιτητές
Ε. Συμεωνίδου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους Εφεσίβλητους-Καθ' ων η Αίτηση
__________________________
Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Νικολάτος, Π.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π.: Η πρωτόδικη απόφαση προσβάλλεται ως εσφαλμένη, με ένα λόγο έφεσης, ο οποίος αφορά στο πρωτόδικο «αυτεπάγγελτο» συμπέρασμα ότι η προσβαλλόμενη απόφαση του Υπουργού Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού, ημερομηνίας 23.6.2010, δεν συνιστούσε εκτελεστή διοικητική πράξη, αλλά βεβαιωτική και επομένως, μη εκτελεστή πράξη.
Τα ουσιαστικά γεγονότα, σε συντομία, είναι ότι στις 8.5.2009, οι Εφεσείοντες-Αιτητές ενημερώθηκαν, από το Υπουργείο Εμπορίου, ότι η Συμβουλευτική Επιτροπή Χορηγιών είχε εγκρίνει την παραχώρηση, σ' αυτούς, χορηγίας ύψους €161.076,60. Στις 18.11.2009, αρμόδιος λειτουργός του Υπουργείου Εμπορίου ζήτησε την έγκριση του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου για την παροχή της προαναφερόμενης χορηγίας και την υπογραφή της σχετικής συμφωνίας, η οποία δεν δόθηκε. Το Υπουργείο Εμπορίου κάλεσε τους Εφεσείοντες-Αιτητές σε τελετή παραχώρησης της χορηγίας, στις 14.12.2009. Όμως, στις 14.12.2009, το πρωί, οι Εφεσείοντες-Αιτητές ενημερώθηκαν, προφορικά, από αρμόδιο λειτουργό του εν λόγω Υπουργείου πως, εάν παρέλειπαν να προσκομίσουν άδεια οικοδομής για τα υποστατικά τους δεν θα παραλάμβαναν οποιανδήποτε χορηγία.
Στις 12.3.2010, οι Εφεσείοντες-Αιτητές απέστειλαν επιστολή προς τον Υπουργό Εμπορίου, ζητώντας την επανεξέταση του θέματος και την παροχή της χορηγίας, ανεξαρτήτως της εξασφάλισης και προσκόμισης άδειας οικοδομής. Ο αρμόδιος Υπουργός απάντησε, στις 23.6.2010, πως δεν μπορούσε να επανεξεταστεί το ζήτημα. Οι Εφεσείοντες-Αιτητές καταχώρησαν προσφυγή εναντίον της απόφασης του Υπουργού, ημερομηνίας 23.6.2010, η οποία απορρίφθηκε από το πρωτόδικο Δικαστήριο, το οποίο έκρινε, χωρίς το ζήτημα αυτό να αποτελέσει επίδικο θέμα, ότι η απόφαση του Υπουργού, ημερομηνίας 23.6.2010, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα των Αιτητών για επανεξέταση του ζητήματος της μη παραχώρησης της χορηγίας σ' αυτούς, ήταν βεβαιωτική πράξη, η οποία στερείτο εκτελεστότητος, ζήτημα το οποίο εξετάζεται αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο. Το πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε, συναφώς, ότι η εκτελεστή διοικητική πράξη ήταν εκείνη που κοινοποιήθηκε στους Εφεσείοντες-Αιτητές, από αρμόδιο λειτουργό του Υπουργείου Εμπορίου, στις 14.12.2009.
Εξετάσαμε με προσοχή τα γεγονότα της παρούσας Έφεσης, υπό το φως των ικανών αγορεύσεων των ευπαιδεύτων συνηγόρων των διαδίκων. Καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι η πρωτόδικη απόφαση είναι ορθή και η Έφεση είναι αβάσιμη, για τους εξής λόγους:
Το ζήτημα της παροχής χορηγίας, στους Εφεσείοντες, για την προστασία του περιβάλλοντος από τη βιομηχανική ρύπανση, τέθηκε από αρμόδιο λειτουργό του Υπουργείου Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού προς τον Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου εκείνου, προς έγκριση, μετά από την έγκριση της αρμόδιας Συμβουλευτικής Επιτροπής Χορηγιών. Ο Γενικός Διευθυντής αρνήθηκε να δώσει την έγκριση του, ενόψει της μη ύπαρξης άδειας οικοδομής των υποστατικών των Αιτητών-Εφεσειόντων. Η απόφαση εκείνη κοινοποιήθηκε δεόντως, προφορικά, στους Αιτητές, στις 14.12.2009, από αρμόδιο λειτουργό του Υπουργείου Εμπορίου, ο οποίος είπε, ουσιαστικά, στους Αιτητές ότι, η απόφαση του Υπουργείου ήταν να μην τους παραχωρηθεί η χορηγία αν δεν προσκομίσουν άδεια οικοδομής. Οι Εφεσείοντες-Αιτητές δεν προσέβαλαν την προαναφερόμενη απόφαση, η οποία ήταν εκτελεστή, αφού επέβαλλε την υποχρέωση, στους Εφεσείοντες-Αιτητές, να εξασφαλίσουν και να προσκομίσουν άδεια οικοδομής για να μπορέσουν να λάβουν τη χορηγία τους. Οι Εφεσείοντες, με επιστολή τους, ημερομηνίας 12.3.2010, προς τον αρμόδιο Υπουργό, ζήτησαν την επανεξέταση του ζητήματος, χωρίς όμως να υποβάλουν οποιαδήποτε νέα στοιχεία, προς τούτο.
Κρίνουμε ότι, η απόφαση που κοινοποιήθηκε αρμοδίως στους Εφεσείοντες-Αιτητές, στις 14.12.2009, δεν ήταν προπαρασκευαστική πράξη, όπως εισηγήθηκε ο ευπαίδευτος συνήγορος τους, αλλά εκτελεστή διοικητική πράξη, εφόσον σ' αυτή διατυπώνετο η μονομερής απόφαση της διοίκησης, δια των αρμοδίων οργάνων της, να μην παραχωρήσει την προαναφερόμενη χορηγία στους Αιτητές, εκτός εάν προσκόμιζαν άδειαν οικοδομής. Αντιθέτως, η απόφαση του Υπουργού, ημερομηνίας 23.6.2010, δεν μπορεί να θεωρηθεί ως εκτελεστή διοικητική πράξη, καθότι με αυτή επιβεβαιώθηκε απλώς η προηγούμενη απόφαση της 14.12.2009. Δεν μπορεί να θεωρηθεί ως νέα εκτελεστή διοικητική πράξη, η απόφαση του Υπουργού, εφόσον οι Εφεσείοντες-Αιτητές, υποβάλλοντας αίτημα για επανεξέταση στις 12.3.2010, δεν υπέβαλαν οποιαδήποτε νέα στοιχεία, τα οποία θα μπορούσαν να αποτελέσουν το υπόβαθρο για νέα εξέταση των δεδομένων από τον Υπουργό και, επομένως, για νέα εκτελεστή διοικητική πράξη.
Για τους προαναφερόμενους λόγους, η Έφεση απορρίπτεται και η πρωτόδικη απόφαση επικυρώνεται. Έξοδα, υπολογιζόμενα σε €2.500, επιδικάζονται εις βάρος των Εφεσειόντων και υπέρ των Εφεσιβλήτων.
Π. Δ. Δ. Δ. Δ.
/ΜΣ