ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
TAYLON LIMITED ν. SOTERIOU (1982) 1 CLR 777
MILTIADOUS ν. MILTIADOUS (1982) 1 CLR 797
Θρασύβουλου ν. Arto Estates Ltd (1993) 1 ΑΑΔ 12
Ελλάδας Διονυσίου Κυπριανού ν. Κώστα Νικόλα Πιλλακούρη (2000) 1 ΑΑΔ 1873
Lanitis E.C. Estates Ltd κ.ά. ν. Δημοκρατίας κ.ά. (1989) 3 ΑΑΔ 3252
Δημητριάδη Aνθή Δημήτρη και Άλλοι ν. Yπουργικού Συμβουλίου και Άλλων (1996) 3 ΑΑΔ 85
Μεττή Μιχαλάκης και Άλλοι ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2001) 3 ΑΑΔ 157
Γεωργίου Αλίκη ν. Συμβουλίου Αποχετεύσεων Λάρνακαςκαι Άλλου (2002) 3 ΑΑΔ 475
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ECLI:CY:AD:2018:C473
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 268/12
(Υποθ. Αρ. 1044/10)
1η ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2018
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π., ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, ΛΙΑΤΣΟΣ, ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ/ΣΤΕΣ]
XXXXX ΚΚΑΪΛΑ
ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΑ/ΑΙΤΗΤΗ
ΚΑΙ
ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΓΕΩΡΓΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ/ΚΑΘ' ΟΥ Η ΑΙΤΗΣΗ
--------------------
Κ. Κουκούνης με Χρ. Ζαντή (κα), για τον Εφεσείοντα
Γ. Παπαντωνίου με Κ. Παπαντωνίου, για τον Εφεσίβλητο
-------------------------------------
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π. Η απόφαση είναι ομόφωνη και θα δοθεί από το Παρπαρίνο, Δ.,
---------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ. Σύμφωνα με τα αναμφισβήτητα γεγονότα, ο Εφεσείων ενοικίαζε κατά τον ουσιώδη χρόνο, τεμάχια γης στο χωριό Κοφίνου της Επαρχίας Λάρνακας, τα οποία καλλιεργούσε με σιτηρά και ειδικά, Βίκο. Κατά την καλλιεργητική περίοδο 2009-2010 καλλιέργησε τα πιο πάνω κτήματα με σπόρο Βίκου, αλλά επειδή η βροχόπτωση κατά τους μήνες Μάρτιο-Απρίλιο του 2010, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του, δεν ήταν ικανοποιητική, η εσοδεία επηρεάστηκε δυσμενώς. Ο Εφεσείων αξίωσε από τον Εφεσίβλητο την κήρυξη της περιοχής ως ανομβριόπληκτης, ούτως ώστε νόμιμα να δικαιούται να απαιτήσει τη σχετική αποζημίωση από τον Εφεσίβλητο, Οργανισμό Γεωργικής Ασφάλισης. Ο τελευταίος με απόφαση του ημερ. 17.5.2010 έκρινε ότι δεν συνέτρεχαν επαρκή στοιχεία που να δικαιολογούν την κήρυξη της περιοχής του αγροκτήματος της Ιεράς Μονής Παναγίας Γαλακτοτροφούσας στην Κοφίνου, την οποία ενοικίαζε και καλλιεργούσε ο Εφεσείων, ως ανομβριόπληκτης.
Προσφυγή του Εφεσείοντα απερρίφθη από το πρωτόδικο Δικαστήριο για τους λόγους που αναφέρονται στην απόφαση του ημερ. 14.11.2012.
Ο Εφεσείων, με την Έφεση του, προσβάλλει την πρωτόδικη απόφαση ως εσφαλμένη για πέντε λόγους. Προβάλλει ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο υπό καθεστώς πλάνης περί τα γεγονότα και τον Νόμο έκρινε ότι η κακή εσοδεία Βίκου στην επίδικη περιοχή, δεν οφειλόταν σε ανεπαρκή βροχόπτωση αλλά ότι η μορφολογία του εδάφους που έπαιζε σημαντικό ρόλο στη μειωμένη απόδοση των τεμαχίων του (πρώτος λόγος). Επίσης ότι αυτό εσφαλμένα και υπό καθεστώς πραγματικής και νομικής πλάνης έκρινε ότι οι ισχυρισμοί του περί έλλειψης δέουσας ερεύνης και αιτιολογίας δεν ευσταθούν και ότι η έκθεση των εμπειρογνωμόνων ήταν εμπεριστατωμένη και πλήρως αιτιολογημένη (δεύτερος λόγος). Με τον τρίτο λόγο προβάλλει ότι εσφαλμένα έκρινε το πρωτόδικο Δικαστήριο ότι στην περιοχή δεν υποβλήθηκε άλλο αίτημα από άλλους γεωργούς και επ' αυτού απέρριψε την προσφυγή ενώ στην πραγματικότητα ο Εφεσείων καλλιεργούσε μεγάλη έκταση περί τα 600 δεκάρια στην περιοχή και συνεπώς η κακή εσοδεία ήταν γενική και όχι μεμονωμένη. Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη του την έκθεση του πραγματογνώμονα/γεωργού του Παναγροτικού όπως και αυτήν του Δρ XXXXX Ιωσηφίδη, εμπειρογνώμονα/γεωπόνου του Εφεσείοντα και εσφαλμένα δεν αξιολόγησε τα στοιχεία, γεγονότα και παραρτήματα ενώπιον του. Τέλος, με τον πέμπτο λόγο προσβάλλει ως εσφαλμένη την πρωτόδικη απόφαση επιδίκασης των εξόδων της προσφυγής εναντίον του.
Πιστεύουμε ότι είναι χρήσιμο να αναφερθούμε στην έκθεση η οποία ετοιμάσθηκε από την προβλεπόμενη από τη νομοθεσία Επιτροπή καθώς και το σχετικό σκεπτικό του Διοικητικού Συμβουλίου με το οποίο απορρίφθηκε το αίτημα του Εφεσείοντα αφού λήφθηκε υπόψη η ετοιμασθείσα Έκθεση της Επιτροπής.
"Έκθεση της προβλεπόμενης από τη νομοθεσία Επιτροπής για διερεύνηση αναμβριόπληκτων περιοχών
Ύστερα από, απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Οργανισμού, συστάθηκε η προβλεπόμενη από την περί Γεωργικής Ασφάλισης νομοθεσία Επιτροπή, η οποία στις 4 Μαΐου 2010, επισκέφθηκε την περιοχή «Παναγία Γαλακτοτροφούσα» της κοινότητας Κοφίνου, όπου ο κ. XXXXX Καϊλάς, ο οποίος υπέβαλε προφορικό ,αίτημα για κήρυξη της ως ανομβριόπληκτης, καλλιεργεί γύρω στα 400 δεκάρια .βίκο. Στην περιοχή αυτή καλλιεργούνται γύρω στα 500 δεκάρια σιτηρά και ξηρικά κτηνοτροφικά φυτά, ενώ σε ολόκληρη την περιοχή μέσα στα διοικητικά όρια Κοφίνου καλλιεργούνται γύρω στα 9000 δεκάρια σιτηρά και ξηρικά κτηνοτροφικά φυτά, ενώ σε ολόκληρη την περιοχή μέσα στα διοικητικά όρια Κοφίνου καλλιεργούνται γύρω στα 9000 δεκάρια σιτηρά και ξηρικά κτηνοτροφικά φυτά.
Η Επιτροπή, αφού περιόδευσε την υπό επισκόπηση περιοχή, διαπίστωσε τα ακόλουθα:
α) Εικόνα καλλιέργειας:
Ο βίκος, στο 70% περίπου της έκτασης είχε κοπεί, από το οποίο μέρος του είχε μπαλαριστεί και μετακινηθεί, ενώ το υπόλοιπο ήτο αμπαλάριστο.
Στο 30% περίπου της έκτασης που ο βίκος είχε, κοπεί δεν υπήρχαν μάρτυρες, ενώ στο υπόλοιπο αν και είχαν αφεθεί μάρτυρες, δεν ήσαν οι προβλεπόμενοι από τη νομοθεσία αντιπροσωπευτικοί μάρτυρες, δηλαδή ασυγκόμιστες λωρίδες πλάτους ενός μέτρου που να βρίσκονται στο μέσο και να διασχίζουν κατά μήκος όλο το αγροτεμάχιο.
β) Σύσταση και μορφολογία εδάφους:
Το έδαφος, στο 30% περίπου την έκτασης είναι επικλινές, αβαθές και ελαφράς σύστασης, ενώ το υπόλοιπο είναι επίπεδο, πιο βαθύ και καλύτερης σύστασης.
γ) Ανάπτυξη/απόδοση της καλλιέργειας
Στα επικλινή εδάφη η ανάπτυξη της καλλιέργειας ήταν πολύ πτωχή, σε αντίθεση με τα επίπεδα, όπου ο βίκος αναπτύχθηκε παράγοντας ικανοποιητική ποσότητα χαρτομάζας. Τα φυτά ολοκλήρωσαν την καρπόδευση και ωρίμασαν φυσιολογικά, ανάλογα βέβαια και με το είδος του εδάφους.
δ) Μετεωρολογικά δεδομένα
Όπως φαίνεται στα συνημμένα Δελτία Καταγραφής Βροχόπτωσης, τόσο του σταθμού Κοφίνου, όσο και των γειτονικών σταθμών,, η βροχόπτωση στα τέλη Οκτωβρίου και αρχές Νοεμβρίου 2009 δημιούργησε ικανοποιητικές συνθήκες προετοιμασίας του εδάφους για σπορά ενώ κατά το τρίμηνο Δεκεμβρίου 2009-Φεβρουαρίου 2010, το ύψος της βροχόπτωσης υπερέβη κατά πολύ το ύψος της κανονικής, με αποτέλεσμα παρά το γεγονός ότι κατά τους μήνες Μάρτιο και Απρίλιο δεν είχε βρέξει σχεδόν καθόλου, τα κανονικά εδάφη, να διατηρήσουν υγρασία για αρκετό ακόμα διάστημα, ικανοποιητική για την ανάπτυξη των ξηρικών καλλιεργειών.
Αντίθετα, στα επικλινή και αβαθή εδάφη, που ως εκ της φύσεως τους δεν
συγκρατούν την .αναγκαία υγρασία για αρκετό διάστημα, λόγω της μη ύπαρξης όψιμων βροχοπτώσεων, η απόδοση του βίκου δεν ήταν η αναμενόμενη.
Ένας σημαντικός παράγοντας πού διαδραμάτισε ρόλο στην ανάπτυξη των φυτών ήταν και η πολύ ψηλή βροχόπτωση της 18ης Ιανουαρίου 2010, γύρω στα 80 χιλιοστά, η οποία είχε ως αποτέλεσμα το ξέπλυμα των θρεπτικών στοιχείων, ιδιαίτερα των επικλινών και ελαφρής σύστασης εδαφών, που για την υπό επισκόπηση περιοχή είχε ακόμα περισσότερη σημασία, αφού η συγκεκριμένη καλλιέργεια βίκου ήταν βιολογική και συνεπώς με λιγότερα διαθέσιμα θρεπτικά στοιχεία.
Συμπέρασμα:
Λαμβάνοντας υπόψη τα μετεωρολογικά δεδομένα, μεταξύ των οποίων και το γεγονός ότι με το ίδιο ύψος και την ίδια κατανομή βροχόπτωσης, τόσο στην ευρύτερη περιοχή Κοφίνου, όσο και παγκύπρια, τα ξηρικά κτηνοτροφικά φυτά αναπτύχθηκαν ικανοποιητικά, χωρίς να τίθεται και να εξετάζεται οπουδήποτε θέμα ανομβρίας, η Επιτροπή κατέληξε, κατά πλειοψηφία, στο συμπέρασμα ότι η όποια μείωση της παραγωγής δεν οφειλόταν αποκλειστικά στην ανεπαρκή βροχόπτωσή και κατά συνέπεια δεν μπορεί να τεκμηριωθεί εισήγηση για κήρυξη των ξηρικών κτηνοτροφικών φυτών της υπό επισκόπηση περιοχής ως ανομβριόπληκτων.
Οι εκπρόσωποι της ΠΕΚ και του Παναγροτικού, ζήτησαν και κατέγραψαν ξεχωριστά τις απόψεις τους, όπως αυτές φαίνονται στα συνημμένα Παραρτήματα ......."
Τα μέλη της Επιτροπής
1. Εκπρόσωπος του Διευθυντή του ΟΓΑ, Πρόεδρος
XXXXX Γιωρκάτζης, Αν. Λ.Γ.Α.,
2. Εκπρόσωπός του Αν. Επαρχ. Γεωργ. Λειτ., Λάρνακας
XXXXX Τοφαρή, Λειτ. Γεωργίας
3. Γεωπόνος ΟΓΑ
XXXXX Κουτσόλουκα, Λ.Γ.Α. Α'
4. Εκπρόσωπος ΠΕΚ
XXXXX Παπαπέτρου
5. Εκπρόσωπος Παναγροτικού
XXXXX Χαραλάμπους"
"Το Διοικητικό Συμβούλιο, αφού μελέτηση την Έκθεση της αρμόδιας Επιτροπής κήρυξης ανομβριόπληκτων περιοχών και αφού έλαβε υπόψν όλα τα στοιχεία και πληροφορίες που περιέχονται στην σχετική αλληλογραφία μεταξύ του κ. Καϊλά του δικηγόρου του και του Οργανισμού, καθώς και στην ΄Εκθεση του ιδιώτη Γεωπόνου, η οποία ετοιμάστηκε για λογαριασμό του κ. Καϊλά και η οποία επισυνάπτεται σαν Παράρτημα Β', ύστερα από διεξοδική συζήτηση αποφάσισε κατά πλειοψηφία ότι δεν συντρέχουν επαρκή στοιχεία που να δικαιολογούν την κήρυξη της περιοχής ως ανομβριόπληκτη.
Με την απόφαση του Συμβουλίου διαφώνησε ο κ. Θ. Τσαγγαρίδης ο οποίος υποστήριξε πως τα ως άνω στοιχεία τεκμηριώνουν το ανομβριόπληκτο της περιοχής."
Θα προχωρήσουμε να εξετάσουμε από κοινού τους τέσσερις πρώτους λόγους έφεσης λόγω του ότι συμπλέκονται αλλά και διότι όλοι αφορούν ουσιαστικά την εξέταση στην οποία προέβη η Επιτροπή ως άνω.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος του Εφεσείοντα εισηγήθηκε, μεταξύ άλλων, ότι η Επιτροπή και κατ' επέκταση το πρωτόδικο Δικαστήριο κατά τη διαμόρφωση της απόφασης τους δεν έλαβαν υπόψη το είδος της καλλιέργειας του Αιτητή, που αφορούσε "Βίκο". Αυτή η καλλιέργεια σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες προκειμένου να αναπτυχθεί χρειάζεται νερό τους μήνες Μάρτιο-Απρίλιο και στην υπό εξέταση υπόθεση η βροχόπτωση κατά τους μήνες Μάρτιο-Απρίλιο 2010 ήταν μηδενική. Επίσης, ότι δεν λήφθηκε υπόψη η μεγάλη έκταση της καλλιεργήσιμης γης υπό του Αιτητή που ήταν περίπου 400 δεκάρια και κάλυπτε περίπου ολόκληρη την καλλιεργήσιμη περιοχή της Κοφίνου. Έτερο παράπονο του είναι, ότι η Επιτροπή προέβη σε έρευνα με βάση λανθασμένο Κανονισμό ήτοι τον Κανονισμό 8 αντί του Κανονισμού 6 των Περί Γεωργικής Ασφάλισης Κανονισμών του 1977, που είναι εφαρμοστέος στην παρούσα περίπτωση. Δέκτηκε όμως ότι η Επιτροπή όταν προέβαινε στην έρευνά της είχε υπόψιν της όλο το σχετικό υλικό συμπεριλαμβανομένης της Έκθεσης του Εμπειρογνώμονα/Γεωπόνου κ. Ιωσηφίδη ο οποίος την ετοίμασε κατόπιν οδηγιών του Εφεσείοντα/Αιτητή.
Εξετάσαμε με πολλή προσοχή όλα όσα έχουν τεθεί ενώπιον μας και είναι η κρίση μας ότι και οι τέσσερις λόγοι είναι αβάσιμοι.
Όπως γίνεται αντιληπτό η υπόθεση αφορά σε θέματα τεχνικής φύσεως. Όπως έχει νομολογηθεί η κρίση της διοίκησης επί θεμάτων τεχνικής φύσεως δεν ελέγχεται, παρά μόνο σε περιπτώσεις πλάνης περί τα πράγματα ή υπέρβαση των ακραίων ορίων της διακριτικής εξουσίας της διοίκησης. Το Δικαστήριο δεν υπεισέρχεται σε διαπιστώσεις που αποτελούν απόρροια τεχνικών γνώσεων (βλ. Lanitis E.C. Estates Ltd κ.α. ν. Δημοκρατίας κ.α. (1989) 3(Ε) Α.Α.Δ. 3252, Δημητριάδη κ.α. ν. Υπουργικού Συμβουλίου κ.α. (1996) 3 Α.Α.Δ. 85, Γεωργίου ν. Συμβούλιο Αποχετεύσεων Λάρνακος (2002) 3 Α.Α.Δ. 475, Μεττή κ.α. ν. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 157).
Εδώ δεν υφίστανται λόγοι πλάνης περί τα πράγματα. Όπως είναι παραδεκτό η Επιτροπή είχε ενώπιον της όλα τα στοιχεία συμπεριλαμβανομένης και της Έκθεσης Ιωσηφίδη. Λήφθηκαν υπόψιν όλες οι σχετικές παραμέτροι από την Επιτροπή, ως φαίνεται από την ίδια την Έκθεση και συνεπώς έγινε η δέουσα έρευνα τόσο από την ίδια όσο και από το Διοικητικό Συμβούλιο του Εφεσίβλητου. Το μόνο το οποίο θα μπορούσαμε να προσθέσουμε είναι ότι δεν είναι βάσιμη η εισήγηση του ευπαίδευτου συνήγορου του Εφεσείοντα ότι η έρευνα της Επιτροπής διεξήχθη με βάση τον Κανονισμό 8 αντί τον Κανονισμό 6. Ο Κανονισμός 6 θέτει τα κριτήρια πότε μια περιοχή κηρύσσεται ανομβριόπληκτη και ο Κανονισμός 8 τον "χρόνο εκτίμησης της ζημιάς καθυστέρησις εις την εκτίμησιν ζημιάς, προεκτίμησις ζημιάς". Όπως δε φαίνεται από το συμπέρασμα στην Έκθεση, η Επιτροπή κινήθηκε στο ορθό πλαίσιο του Κανονισμού 6. Για χάρη πληρότητας αναφέρεται ο Κανονισμός 6(3):
"6(3) Οιαδήποτε περιοχή κηρύττεται, υπό του Διοικητικού Συμβουλίου, ως πληγείσα υπό της ανομβρίας, εφόσον συμφώνως τη υποβληθείση υπό της Επιτροπής εκθέσει συντρέχουσιν επαρκή στοιχεία δεικνύοντα πέραν πάσης αμφιβολίας ότι η κακή εσοδεία σίτου ή κριθής ή ξηρικών κτηνοτροφικών φυτών, εις την υπό μελέτην περιοχήν, οφείλεται εις ανεπαρκή βροχόπτωσιν και ότι η συνεπεία ταύτης απώλεια συμποσούται τουλάχιστον εις τεσσαράκοντα πέντε τοις εκατόν (45%) της μέσης εσοδείας ως αύτη θα καθορίζεται υπο του Διοικητικού Συμβουλίου του Οργανισμού, προσέτι δε ότι η κακή εσοδεία είναι γενική εις την υπό έρευναν περιοχή και δεν παρατηρείται μεμονωμένως εις τινας αγρούς και εάν ακόμη οι αγροί ούτοι είναι διεσπαρμένοι εφ' ολοκλήρου της περιοχής."
Το πρωτόδικο Δικαστήριο αντιμετώπισε το θέμα ως ακολούθως:
"Ο αιτητής υποστηρίζει ότι η Επιτροπή ενήργησε κατά παράβαση των σχετικών κανονισμών και ιδιαίτερα του κανονισμού 6 αφού δεν κατέληξε ότι η απώλειά του συμποσούτο τουλάχιστον σε 45% της μέσης εσοδείας.
Και αυτό το επιχείρημα θα πρέπει να απορριφθεί. Η Επιτροπή ενήργησε μέσα στα πλαίσια του σχετικού κανονισμού, αφού κατέληξε ότι η μειωμένη απόδοση δεν οφειλόταν σε ανεπαρκή βροχόπτωση αλλά στη μορφολογία του εδάφους. Περαιτέρω σημειώθηκε ότι η κακή εσοδεία δεν ήταν γενική, αλλά παρατηρήθηκε μόνο στα τεμάχια του αιτητή, ενώ δεν αποδείχθηκε πέραν πάσης αμφιβολίας ότι η κακή εσοδεία οφειλόταν σε ανεπαρκή βροχόπτωση. Με βάση τα πιο πάνω στοιχεία δεν ήταν αναγκαίο για την Επιτροπή να υπολογίσει το ποσοστό απώλειας της εσοδείας του αιτητή."
Συνεπώς από την στιγμή που δεν έγινε δεκτό ότι η μείωση της παραγωγής οφειλόταν ουσιαστικά στην ανεπαρκή βροχόπτωση το θέμα τελειώνει μέχρις εκεί. Το πρωτόδικο Δικαστήριο ήταν ορθό στη διαπίστωση του και ορθά ερμήνευσε τον Κανονισμό 6.
Με τον τελευταίο λόγο Έφεσης ο Εφεσείων ισχυρίζεται ότι εσφαλμένα το πρωτόδικο Δικαστήριο τον καταδίκασε σε έξοδα της προσφυγής, ενόψει του ότι η προσφυγή του ήταν δικαιολογημένη.
Η επιδίκαση των εξόδων όπως έχει νομολογηθεί, ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου η οποία θα πρέπει να ασκείται δικαστικά. Κατά κανόνα τα έξοδα ακολουθούν το αποτέλεσμα της δίκης. Υπάρχουν, βεβαίως, εξαιρέσεις.
Στην Κυπριανού ν. Πιλλακούρη (2000) 1 Α.Α.Δ. 1873 λέχθηκαν τα ακόλουθα:
"Κατά κανόνα τα έξοδα ακολουθούν το αποτέλεσμα της δίκης. "Κλασσικό παράδειγμα εξαίρεσης από τον κανόνα αποτελεί η περίπτωση επιτυχόντα διαδίκου, ο οποίος συμβάλλει με το χειρισμό της υπόθεσης του, στην αύξηση των εξόδων της δίκης. σ΄ εκείνη την περίπτωση δικαιολογείται ο μετριασμός της εφαρμογής του κανόνα (τα έξοδα ακολουθούν το αποτέλεσμα) και η άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του δικαστηρίου ώστε να αντανακλάται η συμβολή του επιτυχόντα διαδίκου στη διόγκωση των εξόδων" (Θρασυβούλου ν. Arto Estates Ltd (1993) 1 A.Α.Δ. 12, 15. Βλ. και El Alam v. Τουμαζίδη, Πολιτική ΄Εφεση 9023/18.5.98. Βλ. επίσης Papakokkinou (πιο πάνω) (σελ, 79, 80), στην οποία υποδείχθηκε: "Το αποτέλεσμα της δίκης δεν είναι ο μόνος παράγοντας ο οποίος λαμβάνεται υπόψη από το δικαστήριο. Η διαγωγή των διαδίκων είναι, επίσης, σχετική, ειδικώς το ύψος της απαίτησης εξεταζόμενο σε αντιπαράθεση με το ποσό των επιδικασθέντων αποζημιώσεων. ΄Οπου οι ενάγοντες με την διαγωγή τους έχουν προκαλέσει μέρος των εξόδων της διαδικασίας, είναι θεμιτό για το πρωτόδικο δικαστήριο, να τους στερήσει μέρος ή το σύνολο των εξόδων τους όπως ορθά έπραξε το πρωτόδικο δικαστήριο στην παρούσα υπόθεση"). Βλ. και Talyon Ltd v. Soteriou (1982) 1 C.L.R. 777 και Miltiadous v. Miltiadous (1982) 1 C.L.R.797)."
Στην παρούσα υπόθεση ακολουθήθηκε ο κανόνας. Δεν ευρίσκουμε από το σύνολο των στοιχείων που περιβάλλουν την υπόθεση λόγο απόκλισης απ' αυτόν. Συνεπώς και ο πέμπτος λόγος έφεσης απορρίπτεται.
Η Έφεση απορρίπτεται.
Τα έξοδα ύψους €2.500 να είναι εις βάρος του Εφεσείοντα και υπέρ του Εφεσίβλητου.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π.,
Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.
Μ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ.
Α.Ρ. ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ.
Τ.Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.
/γκ