|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ECLI:CY:AD:2018:C365
AΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 186/12
16 ΙΟΥΛΙΟΥ 2018
[ΝΑΘΑΝΑΗΛ, ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, ΛΙΑΤΣΟΣ, ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, ΠΟΥΓΙΟΥΡΟΥ, Δ/ΣΤΕΣ]
ΑΡΧΗ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΥΠΡΟΥ
Εφεσείοντες/Αιτητές
και
1. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
2. ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
Εφεσίβλητων/Καθ' ων η Αίτηση
--------------------
Ν. Χατζηιωάννου για Εφεσείοντες
Θ. Πιπερή (κα) για Γενικό Εισαγγελέα, για τους Εφεσίβλητους
-------------------------------------
ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ.: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Παρπαρίνο, Δ.
---------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ. Τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης ως αυτά εκτίθενται στην πρωτόδικη Απόφαση και δεν αμφισβητούνται είναι:
"Στις 16/1/2008, υποβλήθηκε από το Σταύρου, το νέο ιδιοκτήτη του ακινήτου, πολεοδομική αίτηση για εγκατάσταση κεραίας και σταθμού βάσης (εξοπλισμού) κινητής τηλεφωνίας των αιτητών στην ταράτσα της οροφής της υφιστάμενης οικοδομής, η οποία απορρίφθηκε. Στη «Γνωστοποίηση ΄Αρνησης Χορηγήσεως Πολεοδομικής ΄Αδειας», η οποία του απεστάλη στις 18/8/2008, η Πολεοδομική Αρχή σημείωσε τα ακόλουθα:-
«ΛΟΓΟΙ ΑΡΝΗΣΕΩΣ ΧΟΡΗΓΗΣΕΩΣ ΑΔΕΙΑΣ
==================================
Αρ. Αιτήσεως : ΛΕΥ/00087/2008
ΟΝΟΜΑ ΑΙΤΗΤΗ : ΜΑΡΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΥ (Α.ΤΗ.Κ.)
(500) Η αιτούμενη ανάπτυξη προτείνεται σε τεμάχιο στο οποίο υπάρχει ανάπτυξη μη εξουσιοδοτημένη με αναγκαία άδεια που επηρεάζει αρνητικά τις ανέσεις της περιοχής και συγκρούεται με τις πρόνοιες του Σχεδίου Ανάπτυξης κατά παράβαση των προνοιών της παραγράφου 1 (η) του Παραρτήματος Β των Γενικών Προνοιών Πολιτικής των Παραρτημάτων των Τοπικών Σχεδίων. Συγκεκριμένα η αιτούμενη εγκατάσταση κεραίας κινητής τηλεφωνίας της ΑΤΗΚ προτείνεται επί της πλάκας οροφής υφιστάμενης οικοδομής η οποία λειτουργεί αυθαίρετα ως γυμναστήριο.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΙΤΗΤΗ
------------------------------------------
Ενόψει του γεγονότος ότι η πιο πάνω εγκατάσταση κεραίας έχει ήδη πραγματοποιηθεί και η οικοδομή λειτουργεί αυθαίρετα ως γυμναστήριο καλείστε όπως προβείτε στην λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων έτσι ώστε η οικοδομή να επαναφερθεί στην εγκριμένη αρχική χρήση (Βιοτεχνικά εργαστήρια) εντός δύο μηνών διαφορετικά θα ληφθούν τα προβλεπόμενα από το νόμο μέτρα.»
Η πιο πάνω απόφαση αμφισβητήθηκε από τους αιτητές με ιεραρχική προσφυγή στο Υπουργικό Συμβούλιο. Προς υποστήριξή της, αναφέρθηκε ότι το ακίνητο είχε άδεια ως βιοτεχνικό εργαστήριο και, συνεπώς, η αλλαγή χρήσης του από μέρους των ιδιοκτητών δε θα έπρεπε να επηρεάζει πολεοδομικές αιτήσεις που γίνονται από τρίτους και τις ανέσεις των περιοίκων και ότι η προτεινόμενη ανάπτυξη, με την εγκατάσταση εξοπλισμού κινητής τηλεφωνίας, θα εξυπηρετούσε όχι μόνο τους κατοίκους της περιοχής αλλά και τους χρήστες του παρακείμενου δρόμου. Υποστηρίχτηκε ότι η Πολεοδομική Αρχή θα έπρεπε να ασκήσει τις εξουσίες της με βάση την παράγραφο 2.3 της Εντολής Αρ. 3/06 του Υπουργού Εσωτερικών, η οποία εκδόθηκε δυνάμει του ΄Αρθρου 6 του Νόμου στις 29/5/2006, (η «Εντολή»), και να εκδώσει την αιτούμενη άδεια υπό προϋποθέσεις.
Το Υπουργείο Εσωτερικών, (το «Υπουργείο»), στα πλαίσια εξέτασης της ιεραρχικής προσφυγής, ζήτησε και έλαβε τις απόψεις της Πολεοδομικής Αρχής, του Διευθυντή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως και του Δήμου Λακατάμιας, οι οποίες ήταν αρνητικές. Η Υπουργική Επιτροπή, σε συνεδρία της ημερομηνίας 2/11/2009, αφού μελέτησε το Σημείωμα του Υπουργείου Εσωτερικών, (το «Σημείωμα»), στο οποίο περιέχονται οι απόψεις τόσο των αιτητών όσο και των λοιπών εμπλεκομένων, ομόφωνα απέρριψε την ιεραρχική προσφυγή. Έκρινε ότι η απόφαση της Πολεοδομικής Αρχής ήταν ορθή και σύμφωνη με τις πρόνοιες της πολεοδομικής νομοθεσίας και του Σχεδίου."
Οι Εφεσείοντες δεν ικανοποιήθηκαν με την άνω απόφαση και κατεχώρησαν Προσφυγή για ακύρωση της πιο πάνω απόφασης για τους λόγους ότι "στερείται δέουσας έρευνας, είναι πεπλανημένη, αναιτιολόγητη, λήφθηκε καθ' υπέρβαση εξουσίας και παραβιάζει την Εντολή, η οποία, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1.1. αυτής, αποσκοπεί στον καθορισμό ενιαίας πολιτικής και στην εφαρμογή ομοιόμορφης πρακτικής σε σχέση με το χειρισμό αιτήσεων που αφορούν σταθμούς ραδιοεπικοινωνίας και ισχύει για όλες τις περιοχές στις οποίες εφαρμόζεται ο Νόμος, με εξαίρεση τη χωροθετική πολιτική, η οποία ισχύει μόνο για τις περιοχές όπου δεν καθορίζονται στα ισχύοντα Σχέδια Ανάπτυξης λεπτομερείς πολιτικές για το ίδιο θέμα. Υποστηρίζουν, περαιτέρω, ότι, σύμφωνα με την παράγραφο 2.5 της Εντολής, κατά την εξέταση πολεοδομικής άδειας για σταθμό ραδιοεπικοινωνίας, οι παράγοντες που λαμβάνονται υπόψη πρέπει να αφορούν μόνο το κύριο μέρος του σταθμού και όχι άλλα τμήματα της οικοδομής. Κριτήριο που δεν αφορά το σταθμό ραδιοεπικοινωνίας δε λαμβάνεται υπόψη. Η αλλαγή χρήσης εσωτερικά της οικοδομής, στην παρούσα περίπτωση, δεν επηρεάζει την οροφή της ή τα στατικά, η δε εγκατάσταση κεραίας στην οροφή της δεν αφορά τμήμα της στο οποίο έγιναν διαφοροποιήσεις, ώστε δεν ευσταθεί το επιχείρημα της Πολεοδομικής Αρχής ότι δεν ήταν δυνατή η άσκηση της εξουσίας της για χορήγηση της άδειας υπό προϋποθέσεις βάσει της παραγράφου 2.3 της Εντολής, γιατί δεν είχαν εξασφαλιστεί όλες οι αναγκαίες άδειες.".
Το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν απεδέχθη τους ισχυρισμούς των Αιτητών και απέρριψε την προσφυγή τους.
Με την Έφεση τους οι Εφεσείοντες προσβάλλουν την πρωτόδικη απόφαση ως εσφαλμένη διότι το πρωτόδικο Δικαστήριο εσφαλμένα αντελήφθη και ερμήνευσε την παράγρ. 2.5 της Εντολής 3/06 του Υπουργείου Εσωτερικών (1ος λόγος), εσφαλμένα θεώρησε ότι ο λόγος απόρριψης της ιεραρχικής προσφυγής είναι αιτιολογημένος (2ος λόγος), εσφαλμένα θεώρησε ότι η απόφαση των Εφεσίβλητων δεν ήταν τιμωρητική προς αυτούς (3ος λόγος) και εσφαλμένα δεν έλαβε υπόψιν ότι η εγκατάσταση της κεραίας κινητής τηλεφωνίας εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον (4ος λόγος). Θα προχωρήσουμε να εξετάσουμε τον πρώτο λόγο Έφεσης.
Σύμφωνα με την ευπαίδευτη συνήγορο για τους Εφεσείοντες η επίδικη οικοδομή διέθετε τόσο πολεοδομική άδεια όσο και άδεια οικοδομής. Συνεπώς η ταράτσα επί της οποίας εγκαταστάθηκε σταθμός βάσης και η κεραία είχε τις αναγκαίες άδειες και σ' αυτήν δεν είχε οιανδήποτε διαφοροποίηση σε σχέση με την δοθείσα άδεια. Η αλλαγή χρήσης της οικοδομής δεν επηρέασε την οροφή της οικοδομής ή τα στατικά και η εγκατάσταση της κεραίας δεν έγινε σε τμήμα της οικοδομής όπου έγινε διαφοροποίηση. Συνεπώς, η απόρριψη της ιεραρχικής προσφυγής λόγω μη εξασφάλισης των αναγκαίων αδειών για την οικοδομή είναι λανθασμένη. Το σφάλμα του Δικαστηρίου είναι ότι, σε συμφωνία με τους Εφεσίβλητους, θεώρησε ότι η αλλαγή χρήσης της οικοδομής και οι προσθηκομετατροπές που δεν είχαν άδεια μπορούσε και να είναι λόγος απόρριψης της αίτησης για πολεοδομική άδεια.
Η ευπαίδευτος συνήγορος των Εφεσίβλητων από την άλλη απορρίπτει την άνω θέση και υποστηρίζει την πρωτόδικη απόφαση ως ορθή. Αναφορικά με την εφαρμογή της παραγρ. 2.5 της Εντολής 3/06 του Υπουργού Εσωτερικών είναι η θέση της ότι στην επίδικη οικοδομή στεγάζεται χρήση μη εξουσιοδοτημένη με αναγκαία άδεια η οποία επηρεάζει αρνητικά τις ανέσεις της περιοχής. Αυτός ήταν ο λόγος άρνησης της πολεοδομικής άδειας για εγκατάσταση κεραίας επί της οροφής του υφιστάμενου επίδικου κτηρίου.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο αντιμετώπισε το θέμα ως ακολούθως:
"Από την παράγραφο 2.5 της Εντολής, προκύπτει ότι η πολεοδομική άδεια για εγκατάσταση σταθμού ραδιοεπικοινωνίας «θα χορηγείται μόνο σε περίπτωση υφιστάμενης οικοδομής, για την οποία έχουν εξασφαλισθεί όλες οι αναγκαίες άδειες». Η παράγραφος 2.3 της Εντολής, που επικαλούνται οι αιτητές, αφορά τη δυνατότητα χορήγησης πολεοδομικής άδειας υπό προϋποθέσεις για εγκατάσταση σταθμού σε χαμηλές οικοδομές, κατ' εξαίρεση της απαγόρευσης της παραγράφου 2.2 της Εντολής, που δεν επιτρέπει την εγκατάσταση σταθμού σε οικοδομή ύψους μικρότερου του μέγιστου επιτρεπόμενου, όταν στην ίδια περιοχή και σε απόσταση μικρότερη των 200 μέτρων από το χώρο εγκατάστασης του σταθμού υπάρχουν ή επιτρέπεται να ανεγερθούν ψηλότερα κτήρια. ΄Οπως προκύπτει από το Σημείωμα, το σχετικό επιχείρημα των αιτητών σημειώθηκε, τονίστηκε, όμως, η μη ικανοποίηση των προϋποθέσεων της Εντολής και, ειδικότερα, η μη εξασφάλιση για την οικοδομή όλων των αναγκαίων αδειών. Ο λόγος για τον οποίο η Πολεοδομική Αρχή απέρριψε την αίτηση ήταν ότι η αιτούμενη εγκατάσταση προτεινόταν σε ανάπτυξη μη εξουσιοδοτημένη με αναγκαία άδεια και θα επηρέαζε αρνητικά τις ανέσεις της περιοχής. Η ζώνη στην οποία βρίσκεται το ακίνητο δεν επιτρέπει την προτεινόμενη χρήση. Το γεγονός ότι η παράγραφος 2.5 της Εντολής επιβάλλει όπως αίτηση για σταθμό ραδιοεπικοινωνίας εξετάζεται έστω και αν η οικοδομή στην οποία προτείνεται η εγκατάσταση δε διαθέτει πιστοποιητικό τελικής έγκρισης ή έχουν γίνει σε αυτήν τροποποιήσεις για τις οποίες δεν έχει χορηγηθεί πολεοδομική άδεια, νοουμένου ότι η εγκατάσταση θα αφορά τμήμα της οικοδομής στο οποίο δεν έχει γίνει οποιαδήποτε διαφοροποίηση σε σχέση με την υπάρχουσα άδεια, δεν καθιστά την προσβαλλόμενη απόφαση παράνομη, αφού πάντοτε το ζήτημα επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια της Πολεοδομικής Αρχής. Το ζητούμενο εδώ είναι αν αυτή η ευχέρεια ασκήθηκε ορθά. Προκύπτει, από τα ενώπιόν μου τεθέντα, ότι η αίτηση εξετάστηκε υπό το φως της συμβατότητάς της με τις πρόνοιες του Σχεδίου και αφού λήφθηκε υπόψη η Εντολή, η οποία, όπως αναφέρθηκε, απαιτεί την εξασφάλιση όλων των αναγκαίων αδειών. Θεωρώ ότι η απόρριψη της αίτησης και, στη συνέχεια, της ιεραρχικής προσφυγής ήταν εύλογα επιτρεπτή."
Η παράγρ. 2.5 της Εντολής 3 του 2006 η οποία εξεδόθη σύμφωνα με το Άρθρο 6 του Περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου του 1972, Ν.90/1972, ως τροποποιήθηκε, έχει ως ακολούθως:
"2.5. Η πολεοδομική άδεια για την εγκατάσταση σταθμού ραδιοεπικοινωνίας αφορά το σταθμό ραδιοεπικοινωνίας και τις εγκαταστάσεις που αποτελούν άμεσα μέρος του σταθμού και όχι άλλα τμήματα της οικοδομής ή την οικοδομή ως σύνολο και θα χορηγείται μόνο σε περίπτωση υφιστάμενης οικοδομής για την οποία έχουν εξασφαλισθεί όλες οι αναγκαίες άδειες. Σχετική αίτηση θα εξετάζεται έστω και σε περίπτωση που η οικοδομή στην οποία προτείνεται η εγκατάσταση σταθμού δε διαθέτει πιστοποιητικό τελικής έγκρισης ή σε αυτή έχουν γίνει τροποποιήσεις για τις οποίες δεν έχει χορηγηθεί πολεοδομική άδεια, νοουμένου ότι ο σταθμός θα εγκαθίστανται σε τμήμα της οικοδομής, στο οποίο δεν έχουν γίνει οποιεσδήποτε διαφοροποιήσεις σε σχέση με τη χορηγηθείσα άδεια (π.χ. στο στατικό μέρος τους, κ.λ.π.)."
Εξετάσαμε με πολλή προσοχή κάθε πτυχή της παρούσας υπόθεσης και με όλο το σεβασμό στην πρωτόδικο Δικαστή κρίνουμε ότι οι νοητικές διεργασίες και κατάληξη της είναι λανθασμένη όπως λανθασμένο είναι και το υπόβαθρο της.
Στη "Γνωστοποίηση Άρνησης Χορήγησης Πολεοδομικής Άδειας" ρητά αναφέρεται ότι "η αιτούμενη ανάπτυξη προτείνεται σε τεμάχιο στο οποίο υπάρχει ανάπτυξη μη εξουσιοδοτημένη με αναγκαία άδεια..." που όπως επεξηγεί "Συγκεκριμένα η αιτούμενη εγκατάσταση κεραίας κινητής Τηλεφωνίας της ΑΤΗΚ προτείνεται επί πλάκας οροφής υφιστάμενης οικοδομής η οποία λειτουργεί αυθαίρετα ως γυμναστήριο". Συναφώς η άρνηση στην αίτηση ανάπτυξης συνδέεται ξεκάθαρα με την αυθαίρετη λειτουργία γυμναστηρίου στην οικοδομή και όχι, όπως λανθασμένα εξέλαβε το πρωτόδικο Δικαστήριο ότι "ο λόγος για τον οποίο η Πολεοδομική Αρχή απέρριψε την αίτηση ήταν ότι η αιτούμενη εγκατάσταση προτεινόταν σε ανάπτυξη μη εξουσιοδοτημένη με αναγκαία άδεια και θα επηρεάζει αρνητικά τις ανέσεις της περιοχής". Συνέδεσε μάλιστα αυτό, λανθασμένα, με την ζώνη όπου ευρίσκεται το ακίνητο ότι δηλαδή δεν επιτρέπει την προτεινόμενη χρήση. Όμως αυτό είναι αντίθετο με τα όσα προβλέπονται στο δεύτερο μέρος της παραγρ. 2.5 της Εντολής 3 ότι η αίτηση εξετάζεται και σε περίπτωση που η οικοδομή όπου θα εγκατασταθεί ο σταθμός έχουν γίνει τροποποιήσεις για τις οποίες δεν έχει χορηγηθεί πολεοδομική άδεια νοουμένου ότι ο σταθμός θα εγκαθίστανται σε τμήμα της οικοδομής στο οποίο δεν έχουν γίνει οποιεσδήποτε διαφοροποιήσεις σε σχέση με την χορηγηθείσα άδεια. Εδώ, στο μέρος όπου θα εγκαθίστατο ο σταθμός, δηλαδή στην οροφή της οικοδομής δεν έχουν γίνει οιεσδήποτε τροποποιήσεις. Η εξέταση συνεπώς του αιτήματος των Εφεσειόντων έγινε κατά παράβαση της άνω εντολής και κάτω από λανθασμένη ερμηνεία της.
Ο πρώτος λόγος έφεσης επιτυγχάνει και η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται χωρίς να παρίσταται ανάγκη να εξεταστούν οι υπόλοιποι λόγοι Έφεσης.
Η απόφαση μας σφραγίζει όχι μόνο την Έφεση αλλά συμπαρασύρει σε ακύρωση και την απόφαση της ιεραρχικής προσφυγής η οποία κοινοποιήθηκε στους Εφεσείοντες με επιστολή ημερ. 3.12.2009 η οποία ελήφθη παρανόμως και κατά παράβαση της Εντολής 3 του 2006 ως άνω.
Τα έξοδα της Έφεσης αλλά και της πρωτόδικης διαδικασίας, να είναι εις βάρος των Εφεσίβλητων όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
ΣΤ. ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ.
Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.
Α.Ρ. ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ.
Κ. ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.
Α. ΠΟΥΓΙΟΥΡΟΥ, Δ.
/γκ