|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2018:C267
(Αναθεωρητική ΄Εφεση Αρ. 96/2011)
1 Ιουνίου, 2018
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, ΠΑΝΑΓΗ, ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ,
ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ/στές]
Εφεσείων-Αιτητής,
ν.
ΔΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ,
Εφεσιβλήτων-Καθ' ων η Αίτηση
_________________________
Σάββας Βασιλείου, για Αργεντούλα Ιωάννου, για τον Εφεσείοντα.
Ιωάννα Δημητρίου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Εφεσίβλητους.
_________________________
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου
θα δώσει ο Δικαστής Γ.Ν. Γιασεμής.
_________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Γ.Ν. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.: Ο εφεσείων, περί το τέλος Δεκεμβρίου 2008, εισήγαγε στην Κύπρο, από το Ηνωμένο Βασίλειο, ένα αυτοκίνητο, τύπου Jeep Wrangler Rubicon Auto, (το αυτοκίνητο), το οποίο, κατά τον ίδιο, στη χώρα προέλευσής του, ενέπιπτε στην κατηγορία van. Εν αναμονή της πράξης τελωνισμού του, το τοποθέτησε σε αποθήκη τελωνειακής αποταμίευσης. Προς το σκοπό δε αυτό, στις 15.1.2009, κατέθεσε σχετική ηλεκτρονική διασάφηση, με την οποία το κατέταξε σε κωδικό ανταποκρινόμενο σε οχήματα μεταφοράς προσώπων, υπό την επιφύλαξη μελλοντικής τροποποίησής του.
Προφανώς, υπήρχε διαφωνία μεταξύ του εφεσείοντος και του Τμήματος Τελωνείων ως προς τη δασμολογική κατάταξη του αυτοκινήτου. Γι' αυτό, ο εφεσείων, στις 11.2.2009, απηύθυνε, μέσω της δικηγόρου του, προς το Τμήμα Τελωνείων, επιστολή, με την οποία, κατ' ουσίαν, ζητούσε τη δασμολογική κατάταξή του στην κατηγορία που ο ίδιος θεωρούσε ως την ορθή, καθώς, επίσης, την εγγραφή του. Το Τμήμα Τελωνείων, με γραπτή απάντησή του, ημερομηνίας 24.2.2009, του υπέδειξε ότι, για την εγγραφή αυτοκινήτων, αρμόδιο ήταν το Τμήμα Οδικών Μεταφορών, με βάση το σχετικό νόμο. ΄Οσον αφορούσε δε τη δασμολογική κατάταξη του αυτοκινήτου, τον πληροφόρησε ότι αυτό, δεδομένης της κατασκευής και της εσωτερικής διαρρύθμισής του, έπρεπε να καταταγεί στην κλάση 8703, στην οποία κατατάσσονται οχήματα κατασκευασμένα κυρίως για τη μεταφορά προσώπων. Σημειώνεται πως, στην επιστολή αυτή, δε γίνεται λόγος για επιβολή φόρου κατανάλωσης σε οποιοδήποτε ποσό. Σε κάποιο στάδιο, όμως, πρέπει να είχε γίνει αναφορά στο φόρο που επιβαλλόταν για αυτοκίνητα, όπως το υπό αναφορά, εξ ου και η διαμαρτυρία του εφεσείοντος ότι το Τμήμα Τελωνείων δεν εκτίμησε ορθά τα γεγονότα που ήταν σχετικά, για τη δασμολογική κατάταξη του αυτοκινήτου.
Ο εφεσείων θεώρησε μη ικανοποιητική την πιο πάνω απόφαση του Τμήματος Τελωνείων. Γι' αυτό, με επιστολή, ημερομηνίας 10.4.2009, μέσω της δικηγόρου του και πάλι, ζήτησε όπως το προαναφερθέν «αίτημά» του και, ειδικά, ως προς τη δασμολογική κατάταξη του αυτοκινήτου, επανεξεταστεί. Το Τμήμα Τελωνείων θεώρησε ότι, με τη νέα αυτή επιστολή, ζητείτο η αναθεώρηση της προηγούμενης απόφασής του, ημερομηνίας 24.2.2009, και εξέτασε το περιεχόμενό της υπό το πρίσμα των προνοιών του άρθρου 112(4) του περί Τελωνειακού Κώδικα Νόμου του 2004, (Ν. 94(Ι)/2004). Η απόφαση, στην οποία αυτό κατέληξε και η οποία καταγράφεται στην απαντητική επιστολή του, ημερομηνίας 8.5.2009, ήταν ίδια, όπως και προηγουμένως.
Στο μεταξύ, στις 7.5.2009, ο εφεσείων καταχώρισε την προσφυγή αρ. 529/2009, με την οποία πρόσβαλε την απόφαση του Τμήματος Τελωνείων ημερομηνίας 24.2.2009, ως μη συνάδουσα με το εφαρμοζόμενο δίκαιο. Προς το σκοπό αυτό, πρόβαλε διάφορους λόγους, για τους οποίους θεωρούσε ότι η εν λόγω απόφαση παραβίαζε, κυρίως, πρόνοιες της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, σχετικές προς το συγκεκριμένο τομέα. Δε χρειάζεται να γίνει παράθεση των προβληθέντων λόγων ακύρωσης, αφού ό,τι εξετάστηκε, τελικώς, πρωτόδικα ήταν δύο προδικαστικές ενστάσεις, τις οποίες ήγειραν οι εφεσίβλητοι. Με αυτές, τέθηκε ότι η απόφαση της 24.2.2009, κατά πρώτο, δεν αφορούσε σε εκτελεστή διοικητική πράξη, καθότι δε δημιουργούσε έννομο αποτέλεσμα και, κατά δεύτερο, συνεπεία της επανεξέτασης που ακολούθησε, όπως αναφέρεται πιο πάνω, ενσωματώθηκε στην τελική απόφαση του Τμήματος Τελωνείων, ημερομηνίας 8.5.2009, η οποία, όμως, δεν προσβλήθηκε. ΄Εγιναν και οι δύο προδικαστικές ενστάσεις δεκτές, με αποτέλεσμα, στη βάση τους και μόνο, η προσφυγή να απορριφθεί.
Με την παρούσα έφεση, προσβάλλεται η ορθότητα της πιο πάνω δικαστικής απόφασης, σε σχέση και με τις δύο αυτές πτυχές της. Με δεδομένο το αντικείμενο κάθε μιας, σαφώς, προέχει η εξέταση του λόγου που αφορά στην πρώτη προδικαστική ένσταση. Ο ευπαίδευτος Δικαστής του Δικαστηρίου τούτου, που εξέτασε πρωτοδίκως την υπόθεση, έκρινε, σε σχέση με αυτή, ότι:-
«Η προσβαλλόμενη πράξη είναι στην ουσία πληροφοριακού χαρακτήρα ή και πράξη προπαρασκευαστική που δεν προσβάλλεται παραδεκτώς με αίτηση ακυρώσεως εφόσον δεν απορρέουν άμεσα εκτελεστά διοικητικά αποτελέσματα με βάση τη νομολογία.»
Η πιο πάνω κρίση είναι ορθή. Βασίστηκε σε πρωτόδικη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, η οποία πραγματεύεται παρόμοιας φύσεως περιπτώσεις, (βλ. The Vintage Mot. Ent. Ltd v. Διευθ. Τελωνείων (1989) 3 Α.Α.Δ. (Ε) 1588, Archer Navigation Ltd v. Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 938, Cyprus Import Corporation Ltd v. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 162/2003, 8.10.2004 και Pittas Dairy Industries Ltd v. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 1521/2005, 11.9.2007).
Ο ορισμός της «εκτελεστής διοικητικής πράξης» δίδεται μέσα από την έννοια της «διοικητικής πράξης» στο άρθρο 2 του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999, (Ν. 158(Ι)/1999) και σημαίνει «ατομική διοικητική πράξη με την οποία ένα διοικητικό όργανο καθορίζει μονομερώς τι πρέπει να ισχύσει σε μια συγκεκριμένη περίπτωση∙». Είναι η «πράξη» διά της οποίας προκύπτουν δικαιώματα και υποχρεώσεις, που δεν υφίσταντο προηγουμένως, επηρεάζοντας δυσμενώς το «ίδιον, ενεστώς έννομον συμφέρον» προσώπου, (βλ. Δημοκρατία ν. Sunoil Bunkering Ltd. (1994) 3 Α.Α.Δ. 26 και Γιασεμίδου κ.ά. ν. Δημοτ. Συμβουλίου κ.ά. (Αρ. 1) (1996) 3 Α.Α.Δ. 357), το οποίο, για το λόγο αυτό, δικαιούται να προσφύγει, δυνάμει του ΄Αρθρου 146.2 του Συντάγματος, στο Αναθεωρητικό Δικαστήριο, επιδιώκοντας την ακύρωσή της.
Το περιεχόμενο της επιστολής, εκ μέρους του εφεσείοντος, ημερομηνίας 11.2.2009, αποτελούσε, στην πραγματικότητα, διαμαρτυρία σε σχέση με την πρόθεση του Τμήματος Τελωνείων, όπως αυτή έγινε αντιληπτή, προφανώς, από προηγούμενη αδιευκρίνιστη επικοινωνία, για κατάταξη του αυτοκινήτου, στην περίπτωση τελωνισμού του, σε δασμολογική κλάση άλλην από εκείνην την οποία ο ίδιος θεωρούσε, υπό τις περιστάσεις, ως την ενδεδειγμένη. Με την επιστολή δε του Τμήματος Τελωνείων ημερομηνίας 24.2.2009, ο εφεσείων έλαβε την απάντηση ότι το αυτοκίνητο, μετά το νενομισμένο έλεγχο, ενέπιπτε στη δασμολογική κλάση 8703. Με αυτή, δεν επιβλήθηκε στον εφεσείοντα οποιαδήποτε φορολογία σε σχέση με τον τελωνισμό του αυτοκινήτου, πράξη με την οποία θα προσβαλλόταν ευθέως «ίδιον, ενεστώς έννομον συμφέρον» του. Διαφορετικά τεθέντος, η δασμολογική κατάταξη και μόνο του αυτοκινήτου, από το Τμήμα Τελωνείων, δεν είχε τέτοιο αποτέλεσμα, αλλά ήταν πληροφοριακού χαρακτήρα. Στο ίδιο, ακριβώς, συμπέρασμα κατέληξε, πρωτόδικα, και η Δικαστής Παπαδοπούλου, στην υπόθεση Cyprus Import Corporation Ltd v. Κυπριακής Δημοκρατίας, ανωτέρω, της οποίας τα γεγονότα ήταν, σε μεγάλο βαθμό, όμοια με τα γεγονότα της παρούσας. Υπό το φως της πιο πάνω κατάληξης, δεν κρίνεται αναγκαία η εξέταση του λόγου έφεσης κατά της πρωτόδικης δικαστικής κρίσης σε σχέση με τη δεύτερη προδικαστική ένσταση.
Για τους λόγους που αναφέρονται πιο πάνω, η έφεση αποτυγχάνει και απορρίπτεται, με έξοδα υπέρ των εφεσιβλήτων και εναντίον του εφεσείοντος, τα οποία καθορίζονται στο ποσό των €2.500,00.
Κ. Παμπαλλής, Δ.
Π. Παναγή, Δ.
Μ. Χριστοδούλου, Δ.
Κ. Σταματίου, Δ.
Γ.Ν. Γιασεμής, Δ.
/ΜΠ