|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Ζαπίτης κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1989) 3 ΑΑΔ 1098
Eπιτροπή Eκπαιδευτικής Yπηρεσίας ν. Aντώνη Zάμπογλου (1997) 3 ΑΑΔ 270
Oικονομίδης Γεώργιος ν. Δημοκρατίας (1998) 3 ΑΑΔ 47
Motorways Ltd ν. Υπουργού Οικονομικών και Άλλου (1999) 3 ΑΑΔ 447
Κυπριακή Δημοκρατία ν. Mαρίας Μαυράκη (1999) 3 ΑΑΔ 817
Πούρος Πανίκος και Άλλοι ν. Άννας Μαρίας Χατζηστεφάνου και Άλλων (2001) 3 ΑΑΔ 374
Κυπριακή Δημοκρατία ν. Ανδρέα Πογιατζή (2001) 3 ΑΑΔ 787
Νικολαΐδης Ευαγόρας ν. Κυπριακής Δημοκρατίας και Άλλου (2005) 3 ΑΑΔ 325
Φανίδης Χαράλαμπος και Άλλος ν. Αρχής Λιμένων Κύπρου (2008) 3 ΑΑΔ 396
Παπαδοπούλου Aγάθη και Άλλη ν. Pαδιοφωνικού Iδρύματος Kύπρου (2009) 3 ΑΑΔ 362
Κυπριακή Δημοκρατία και Άλλος ν. Ανδρέα Ασσιώτη (2010) 3 ΑΑΔ 395
Ρούσος Χαράλαμπος ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2014) 3 ΑΑΔ 478, ECLI:CY:AD:2014:C796
Γρουτίδης Χριστόδουλος ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2017) 3 ΑΑΔ 265, ECLI:CY:AD:2017:C93
Παναγιωτάκης Γιάννος ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2017) 3 ΑΑΔ 397, ECLI:CY:AD:2017:C136
Zήνωνος Kυριάκος ν. Δημοκρατίας (Eπιτροπή Δημόσιας Yπηρεσίας) (1993) 4 ΑΑΔ 882
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ECLI:CY:AD:2018:C178
Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 131/2012
19 Απριλίου, 2018
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ,
ΓΙΑΣΕΜΗ, ΠΟΥΓΙΟΥΡΟΥ, Δ/ΣΤΕΣ]
ΜΕΤΑΞΥ:
Εφεσείουσας/Αιτήτριας
ΚΑΙ
Εφεσίβλητης/Καθ' ης η αίτηση
........
Α.Σ. Αγγελίδης, για την εφεσείουσα
Λ. Ουστά (κα) για την εφεσίβλητη
Για το Ενδιαφερόμενο Μέρος, καμία εμφάνιση
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Χριστοδούλου, Δ.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ.: Μετά από σύσταση του Διευθυντή της Μετεωρολογικής Υπηρεσίας (στο εξής ο Διευθυντής), η Επιτροπή Δημοσίας Υπηρεσίας (ΕΔΥ) προήγαγε στις 30.4.2010 στη θέση Μετεωρολογικού Λειτουργού Α΄ την Χρυστάλλα Παπαχριστοδούλου (ΕΜ) από 15.5.2010.
Για προαγωγή στη θέση, υποψήφια ήταν και η εφεσείουσα η οποία πρόσβαλε τη νομιμότητα της απόφασης της ΕΔΥ στη βάση δύο λόγων. Ο πρώτος, ότι η σύσταση του Διευθυντή έπασχε και, ο δεύτερος, ότι η απόφαση της ΕΔΥ ήταν αναιτιολόγητη. Ανεπιτυχώς όμως εφόσον το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε και τους δύο λόγους ακυρώσεως, επικυρώνοντας δυνάμει του άρθρου 146.4(β) την προσβληθείσα απόφαση.
Η εφεσείουσα θεωρεί ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο εσφαλμένα έκρινε (α) ότι η σύσταση του Διευθυντή αναφορικά με τη συνάφεια του πρόσθετου προσόντος του ΕΜ δεν έπασχε (1ος λόγος έφεσης) και (β) ότι η απόφαση της ΕΔΥ λήφθηκε κατόπιν δέουσας έρευνας και αιτιολογίας (3ος λόγος έφεσης). Τρίτος λόγος έφεσης (2ος στην Ειδοποίηση) που αφορούσε την βαρύτητα που δόθηκε από την ΕΔΥ στην ηλικιακή αρχαιότητα του ΕΜ, απεσύρθη κατά την επ΄ ακροατηρίω συζήτηση της υπόθεσης.
Όπως γίνεται αντιληπτό από τα πιο πάνω, στο επίκεντρο της έφεσης βρίσκεται το κριτήριο των προσόντων ενόψει του ότι οι διάδικοι είναι ίσοι σε βαθμολογημένη αξία και το ΕΜ προηγείται ηλικιακά σε αρχαιότητα. Με δεδομένο δε ότι τόσο η εφεσείουσα όσο και το ΕΜ είχαν ειδική εκπαίδευση στο Initial Forecasting Course και στο Advanced Forecasting Course, η προσοχή εστιάστηκε - και ορθώς - στα μη απαιτούμενα από το σχέδιο υπηρεσίας (πρόσθετα) προσόντα. Συναφώς η εφεσείουσα είναι κάτοχος μεταπτυχιακού Διπλώματος στη Γεωλογία, με ειδίκευση στη Μετεωρολογία-Κλιματολογία, του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και το ΕΜ κάτοχος Master of Science in Statistics and Operational Research του Πανεπιστημίου ESSEX, Mεγάλης Βρετανίας. Προσόντα, που σύμφωνα με το Διευθυντή, ήταν σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης προαγωγής και τους αποδόθηκε η δέουσα βαρύτητα. Παραθέτουμε επί του προκειμένου αυτούσια τη σύσταση του Διευθυντή, όπως αυτή καταγράφεται στα πρακτικά της συνεδρίας της ΕΔΥ ημερ. 30.4.10, η οποία ομιλεί αφ΄ εαυτής:-
«Αναλύοντας τα προσόντα των υποψηφίων, σημειώνεται ότι η Παπαχριστοδούλου κατέχει τίτλο Μάστερ στη Στατιστική και Επιχειρησιακή Έρευνα από το Τμήμα Μαθηματικών του Πανεπιστημίου του Essex. Mετά από έρευνα την οποίαν έκανα, αλλά και όπως προκύπτει και από το περιεχόμενο του Φακέλου της Παπαχριστοδούλου, τα μαθήματα τα οποία διδάσκονται στο Μaster αυτό ανήκουν στην επιστήμη των Μαθηματικών. Επομένως, το Μάστερ της Παπαχριστοδούλου είναι σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης, αφού τόσο το πτυχίο στη Στατιστική όσο και στα Μαθηματικά αποτελούν προσόντα για τη θέση που κατέχει. Η Ορφανού κατέχει τον τίτλο Μάστερ στη Μετεωρολογία και Κλιματολογία, που είναι σχετικός με τα καθήκοντα της θέσης προαγωγής, εφόσον αφορά σε δύο από τους τίτλους που απαιτούνται για τη θέση που κατέχει.
..................................
Συγκρίνοντας τα προσόντα των δύο αυτών υποψηφίων, αναφέρω ότι το μεταπτυχιακό που κατέχει η Παπαχριστοδούλου, δηλαδή Μάστερ στη Στατιστική και Επιχειρησιακή Έρευνα από το Πανεπιστήμιο του Essex, είναι σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης προαγωγής και του δόθηκε η δέουσα βαρύτητα και ότι η Άρτεμις Ορφανού κατέχει επιπλέον τον Μεταπτυχιακό τίτλο ειδίκευσης στη Μετεωρολογία-Κλιματολογία από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, που δεν είναι απαραίτητο προσόν, ούτε αποτελεί πλεονέκτημα, θεωρώ όμως ότι επίσης είναι σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης προαγωγής και του αποδίδεται η δέουσα βαρύτητα. Και οι δύο έχουν εκπαίδευση στο Αdvanced Forecasting Course, που είναι μικρής διάρκειας εκπαίδευση σχετική με τα καθήκοντα της θέσης και, παρόλο που δεν αποτελεί απαραίτητο προσόν, ούτε πλεονέκτημα, της έχει αποδοθεί η δέουσα βαρύτητα. Όπως προκύπτει από το περιεχόμενο των προσωπικών τους φακέλων, η Παπαχριστοδούλου έχει παρουσιάσει επιστημονικές εργασίες σχετικές με την Μετεωρολογία σε συνέδρια που έχουν δημοσιευθεί σε πρακτικά. Παρομοίως, η Ορφανού έχει συμμετοχή με εργασίες της σε συνέδρια που έχουν επίσης δημοσιευθεί.
Για τη μια υπό πλήρωση θέση, αφού έχω ζητήσει τη γνώμη των Προϊσταμένων των Τομέων όλων των υποψηφίων και, συνυπολογίζοντας όλα τα κριτήρια για προαγωγή, ήτοι αξία, προσόντα και αρχαιότητα, συστήνω ανεπιφύλακτα την Παπαχριστοδούλου Χρυστάλλα, η οποία υπερέχει σε αρχαιότητα όλων των άλλων υποψηφίων, που ανάγεται στην παρούσα θέση, και ουδενός υστερεί από τους υπόλοιπους υποψηφίους σε αξία και προσόντα που είναι σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης προαγωγής».
Είναι θέση της εφεσείουσας ότι το μεταπτυχιακό προσόν του ΕΜ δεν είναι συναφές με τα καθήκοντα της επίδικης θέσης και η επί τούτου άποψη του Διευθυντή ήταν εσφαλμένη και αποτέλεσμα πλάνης εφόσον δεν το σύγκρινε με το μεταπτυχιακό προσόν της εφεσείουσας το οποίο εξ αντικειμένου ήταν απόλυτα σχετικό. Κατά συνέπεια η ΕΔΥ, αποδεχόμενη τη σύσταση του Διευθυντή χωρίς να προβεί η ίδια σε έρευνα κατά πόσο όντως το επιπρόσθετο προσόν του ΕΜ ήταν σχετικό με την επίδικη θέση, έσφαλε εφόσον το ζήτημα ενέπιπτε στη δική της αποκλειστική αρμοδιότητα. Περαιτέρω, διατείνεται ότι ο Διευθυντής προσήλθε ενώπιον της ΕΔΥ εμφορούμενος από αλλότρια κίνητρα και παραπλάνησε την ΕΔΥ καθότι είχε προαποφασίσει να ευνοήσει το ΕΜ. Εισηγείται επίσης ότι το μεταπτυχιακό του ΕΜ είχε προσμετρήσει ως απαιτούμενο προσόν κατά το διορισμό του στη θέση του Μετεωρολογικού Λειτουργού και ως εκ τούτου δεν ήταν δυνατή η επαναχρησιμοποίηση του ως πρόσθετου προσόντος για σκοπούς προαγωγής. Τέλος, προβάλλει ότι η ΕΔΥ δεν προέβη στη δέουσα υπό τις περιστάσεις έρευνα σε σχέση με τα πρόσθετα προσόντα, δεν αιτιολόγησε επαρκώς την απόφασή της, δεν έδωσε διευκρινήσεις αναφορικά με τη βαρύτητα που αποδόθηκε κατά περίπτωση και, υιοθετώντας τη σύσταση του Διευθυντή, ενήργησε υπό τύπον δέσμιας αρμοδιότητας χωρίς να εξετάσει τη νομιμότητα της.
Η εφεσίβλητη, υποστηρίζοντας την ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης, αντέτεινε ότι τόσο η σύσταση όσο και η επίδικη απόφαση της Επιτροπής είναι πλήρως αιτιολογημένη και σύμφωνη με τα στοιχεία των φακέλων και ότι η εφεσείουσα δεν απέδειξε έκδηλη υπεροχή έναντι του ΕΜ. Το τελευταίο βέβαια θέμα της έκδηλης υπεροχής δεν έχει τεθεί ως ισχυρισμός από την εφεσείουσα, η οποία επιζητεί την ακύρωση της επίδικης απόφασης πάνω στη βάση ισχυριζόμενης πλάνης αναφορικά με τα κριτήρια προαγωγής, έλλειψης δέουσας έρευνας και αιτιολογίας και κατά συνέπεια δεν θα εξεταστεί (βλ. Δημοκρατία v. Mαυράκη (1999) 3 Α.Α.Δ. 817 και Γιάννου Παναγιωτάκη v. Kυπριακής Δημοκρατίας, Αναθεωρ. Έφεση Αρ. 138/2011, ημερ. 12.4.2017, ECLI:CY:AD:2017:C136).
Έχουμε εξετάσει την πρωτόδικη απόφαση υπό το πρίσμα των εκατέρωθεν θέσεων. Καταλήξαμε ότι τα παράπονα της εφεσείουσας δεν ευσταθούν και ως εκ τούτου δεν παρέχεται περιθώριο επέμβασης στην πρωτόδικη απόφαση. Προς τούτο είναι αρκετό να επισημάνουμε τα ακόλουθα:-
Αποτελεί πάγια νομολογιακή αρχή ότι τα μη απαιτούμενα από το Σχέδιο Υπηρεσίας πρόσθετα ακαδημαϊκά προσόντα δεν μπορούν να παραγνωριστούν όταν αυτά σχετίζονται με τη φύση των καθηκόντων της θέσης. Αυτό γιατί αποτελούν στοιχείο εξέτασης και απόφασης επί της ικανότητας ενός υποψηφίου για την καλύτερη διεκπεραίωση των καθηκόντων της θέσης (βλ. Ζαπίτης κ.ά. v. Δημοκρατίας (1989) 3(Γ) Α.Α.Δ. 1098, Ζήνωνος v. Δημοκρατίας (1993) 4(Β) Α.Α.Δ. 882, Νικολαΐδης v. Kυπριακής Δημοκρατίας κ.ά. (2005) 3 Α.Α.Δ. 325, Δημοκρατία κ.ά. v. Aσσιώτη (2010) 3 Α.Α.Δ.395).
Υπό τα περιστατικά της παρούσας υπόθεσης, ο Διευθυντής με τη σύσταση του αναφέρθηκε στα πρόσθετα προσόντα που κατείχαν τόσο η εφεσείουσα όσο και το ΕΜ και επεξήγησε με επάρκεια τους λόγους για τους οποίους έκρινε ως σχετικό το μεταπτυχιακό του ΕΜ. Τούτο, με αναφορά στο περιεχόμενο του προσωπικού φακέλου και ειδικότερα στα επιμέρους μαθήματα που απαιτούνται για την απόκτηση του. Από τα διάφορα δε στοιχεία που παρέθεσε, συμπεριλαμβανομένης και της επίκλησης των απαιτούμενων προσόντων διορισμού στη θέση του Μετεωρολογικού Λειτουργού την οποίαν κατείχαν οι υποψήφιοι, η κρίση του για τη συνάφεια του αντικειμένου του μεταπτυχιακού τίτλου του ΕΜ με τα καθήκοντα της επίδικης θέσης ήταν εύλογα επιτρεπτή. Υπενθυμίζουμε επί του προκειμένου την πάγια νομολογιακή αρχή ότι η ερμηνεία των σχεδίων υπηρεσίας καθώς και η διερεύνηση της συμβατότητας των προσόντων των υποψηφίων και της σχετικότητας τους με τα καθήκοντα της θέσης, ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια του διορίζοντος οργάνου, το δε Δικαστήριο δεν επεμβαίνει αν η ερμηνεία που δόθηκε ήταν εύλογα επιτρεπτή. Επέμβαση του Δικαστηρίου χωρεί μόνο όπου διαπιστώνεται υπέρβαση των ακραίων ορίων της διακριτικής αυτής ευχέρειας (βλ. Οικονομίδης v. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 47, Φανίδης κ.ά. v. Αρχής Λιμένων Κύπρου (2008) 3 Α.Α.Δ. 396, Παπαδοπούλου κ.ά. v. Ρ.Ι.Κ. (2009) 3 Α.Α.Δ. 362 και Χριστόδουλος Γρουτίδης v. Kυπριακής Δημοκρατίας, Αναθεωρ. Έφεση Αρ. 113/2011, ημερ. 22.3.2017, ECLI:CY:AD:2017:C93).
Αναφορικά τώρα με την εισήγηση ότι η ΕΔΥ δεν διενήργησε τη δική της έρευνα για το πρόσθετο προσόν του ΕΜ, να επισημάνουμε ότι δεν υπάρχει αρχή του διοικητικού δικαίου η οποία να υπαγορεύει τη διεξαγωγή έρευνας από το ίδιο το αποφασίζον όργανο, το τελευταίο μπορεί να αναθέσει σε άλλο όργανο την έρευνα και τη συλλογή των αναγκαίων στοιχείων. Αυτό που υπαγορεύουν οι σχετικές αρχές είναι η διεξαγωγή έρευνας με σκοπό των διαπίστωση όλων των ουσιωδών στοιχείων τα οποία παρέχουν βάση για ασφαλή συμπεράσματα και αυτό συνιστά και το κριτήριο για την πληρότητα της έρευνας. Καθήκον και υποχρέωση του αποφασίζοντος οργάνου αποτελεί η τελική εκτίμηση των γεγονότων και η λήψη της σχετικής απόφασης (βλ. Δημοκρατία κ.ά. v. Κοινότητας Πυργών κ.ά. (1996) 3 Α.Α.Δ. 503, Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας v. Ζάμπογλου (1997) 3 Α.Α.Δ. 270, Μotorways Ltd v. Υπουργείο Οικονομικών κ.ά. (1999) 3 Α.Α.Δ. 447).
Κατ΄ ακολουθία των πιο πάνω καταλήγουμε πως ο Διευθυντής εξέτασε αρμοδίως το θέμα των πρόσθετων προσόντων, η δε έρευνα του, ήταν, όπως ήδη λέχθηκε επαρκής, επεκτεινόμενη σε στοιχεία τα οποία παρείχαν έδαφος για ασφαλή συμπεράσματα. Η δε σύσταση του είναι επαρκώς αιτιολογημένη εφόσον εξηγεί τους λόγους της προτίμησης του. Μέσα δε σε αυτά τα πλαίσια το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει σε ότι αφορά την αξιολόγηση στοιχείων και παραγόντων (βλ. Πούρος κ.ά. v. Xατζηστεφάνου κ.ά. (2001) 3 Α.Α.Δ. 374, Δημητριάδης v. Δημοκρατίας (2011) 3 (A) Α.Α.Δ. 116).
Όσον αφορά την εισήγηση ότι ο μεταπτυχιακός τίτλος του ΕΜ δεν μπορούσε να αξιολογηθεί ως πρόσθετο προσόν για σκοπούς προαγωγής καθότι είχε χρησιμοποιηθεί ως απαιτούμενο προσόν για σκοπούς διορισμού, η θέση της εφεσείουσας δεν είναι ορθή. Αντίθετα, όπως έχει νομολογηθεί, προσόντα που απαιτούνταν για διορισμό σε προηγούμενες θέσεις μπορούν να θεωρηθούν επιπρόσθετα προσόντα σε μεταγενέστερη προαγωγή. Ήταν επομένως επιτρεπτή η χρησιμοποίηση ως πρόσθετου, ενός προσόντος το οποίο έχει ήδη χρησιμοποιηθεί προς ικανοποίηση σχεδίου υπηρεσίας προηγούμενης θέσης. (βλ. Δημοκρατία v. Πογιατζή (2001) 3 Α.Α.Δ. 787, Χαράλαμπος Ρούσου v. Kυπριακής Δημοκρατίας, Αναθεωρ. Έφεση Αρ.33/2010, ημερ. 17.10.2014, ECLI:CY:AD:2014:C796).
Ομοίως δεν είναι αποδεκτή και η εισήγηση ότι ο Διευθυντής ενήργησε με πρόθεση να ευνοήσει το ΕΜ και ότι προσήλθε για να συστήσει χωρίς αντικειμενικότητα και με αλλότρια κίνητρα. Επί τούτου παρατηρούμε ότι οι ισχυρισμοί αυτοί παρέμειναν ατεκμηρίωτοι ενόψει του ότι δεν έχει παρουσιαστεί οποιοδήποτε απτό στοιχείο που να οδηγεί σε συμπέρασμα προκατάληψης ή εύνοιας προς οιονδήποτε υποψήφιο. Η έλλειψη αμεροληψίας θα πρέπει να αποδεικνύεται με ικανοποιητική βεβαιότητα, είτε από τα γεγονότα που παρουσιάζονται σε σχετικούς διοικητικούς φακέλους ή με ασφαλή συμπεράσματα που μπορούν να εξαχθούν από την ύπαρξη τέτοιων γεγονότων (βλ. Καψοσιδέρης v. Δημοκρατίας (1995) 3 Α.Α.Δ. 176).
Κατ΄ ακολουθία των πιο πάνω η έφεση απορρίπτεται και η πρωτόδικη απόφαση επικυρώνεται με €2.500 έξοδα προς όφελος της εφεσίβλητης και εναντίον της εφεσείουσας.
Κ. ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.
Μ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ,
Κ. ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.
Γ. Ν. ΓΙΑΣΕΜΗ, Δ.
Α. ΠΟΥΓΙΟΥΡΟΥ, Δ.
/κβπ