|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2017:C384
(2017) 3 ΑΑΔ 835
2 Νοεμβρίου, 2017
[ΝΑΘΑΝΑΗΛ, ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ,
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ/στές]
ΚΥΠΡΙΑΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ
Εφεσείων - Αιτητής,
v.
ΔΗΜΟΥ ΣΤΡΟΒΟΛΟΥ ΚΑΙ/Ή ΤΟΥ
ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΣΤΡΟΒΟΛΟΥ
ΚΑΙ/Ή ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΣΤΡΟΒΟΛΟΥ,
Εφεσιβλήτου - Καθ' ου η αίτηση.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 168/2011)
Διοικητική Πράξη ― Εκτελεστή διοικητική πράξη ― Εκτελεστή είναι η απόφαση επιβολής φόρου θεάματος επί της συνολικής αξίας του εισιτηρίου εισόδου, για τις ποδοσφαιρικές συναντήσεις στο στάδιο Γ.Σ.Π. ― Η κατάσταση λογαριασμού αποτελεί αξίωση ποσών και όχι εκτελεστή διοικητική πράξη ― Περιστάσεις.
Η αποστολή από τον Εφεσίβλητο/Δήμο Στροβόλου κατάστασης λογαριασμού ημερ. 10.2.2009 για Φόρο Θεάματος ύψους €2.688.498,54 στον Εφεσείοντα/Κυπριακό Οργανισμό Αθλητισμού για τα έτη 2002-2008 συμπεριλαμβανομένων, αποτέλεσε αντικείμενο της προσφυγής η οποία απορρίφθηκε από το πρωτόδικο Δικαστήριο. Η απορριπτική απόφαση αποτελεί το αντικειμενο της έφεσης.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας την έφεση, αποφάσισε ότι:
Ο Εφεσείων προβάλλει με τον πρώτο λόγο έφεσης πως εσφαλμένα κρίθηκαν και ταξινομήθηκαν από το πρωτόδικο Δικαστήριο τα πραγματικά γεγονότα ενώπιον του και με τον δεύτερο λόγο έφεσης προσβάλλει ως εσφαλμένο το μέρος της απόφασης αναφορικά με την επιβληθείσα φορολογία για το έτος 2008, όπου κρίθηκε πρωτόδικα ως εκπρόθεσμο.
Ο Εφεσίβλητος το 2002 κοινοποίησε στον Εφεσείοντα απόφαση του, βασισμένη στην περί Δήμων Νομοθεσία (Ν. 111/1985) και Κανονισμούς, με την οποία τον πληροφορούσε ότι στο εξής θα υπολόγιζαν και θα επέβαλλαν φόρο θεάματος επί της συνολικής αξίας του εισιτηρίου εισόδου, για τις ποδοσφαιρικές συναντήσεις στο στάδιο Γ.Σ.Π., μη αφαιρουμένης της αξίας του αθλητοσήμου. Η επιστολή αυτή είναι ημερ. 30.9.2002 και επισυνάφθηκε πρωτόδικα στην ένσταση ως Τεκμήριο Α1. Όπως είναι παραδεκτό ο Εφεσείων δεν συμφώνησε, διαμαρτυρήθηκε, αλλά δεν καταχώρισε αίτηση ακυρώσεως με αποτέλεσμα η απόφαση αυτή να παραμείνει νόμιμη και εκτελεστή. Όπως αποφασίστηκε από την Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, η απόφαση ημερ. 30.9.2002 συνιστούσε εκτελεστή διοικητική πράξη. Οι επιβληθείσες φορολογίες για τα έτη 2002-2008 είναι το απότοκο της πιο πάνω απόφασης ημερ. 30.9.2002 και η κατάσταση λογαριασμού ημερ. 10.2.2009 δεν είναι τίποτε άλλο παρά αξίωση ποσών τα οποία προέκυψαν ως οφειλόμενα δυνάμει της ανωτέρω και όπως αποφασίστηκε σε καμία περίπτωση η κατάσταση λογαριασμού ημερ. 10.2.2009 δεν συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη.
Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα.
Έφεση.
Έφεση από τον Αιτητή εναντίον της απόφασης Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Κληρίδης, Δ.), (Υπόθεση Αρ. 480/2009), ημερ. 10/10/2011.
Μ. Δαμιανού (κα), για Σ. Σαμψών, Χριστοφίδη, Σαμψών & Σία, για τον Εφεσείοντα.
Γ. Λεοντίου, για Γ. Λεοντίου Δ.Ε.Π.Ε., για την Εφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΝAΘΑΝΑΗΛ, Δ.: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Παρπαρίνο, Δ..
ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.: Η αποστολή από τον Εφεσίβλητο/Δήμο Στροβόλου κατάστασης λογαριασμού ημερ. 10.2.2009 για Φόρο Θεάματος ύψους €2.688.498,54 στον Εφεσείοντα/Κυπριακό Οργανισμό Αθλητισμού για τα έτη 2002-2008 συμπεριλαμβανομένων, αποτέλεσε την αφετηρία του Δικαστικού αγώνα που λήγει με την παρούσα απόφαση. Ο Εφεσείων κατεχώρισε αίτηση ακυρώσεως εναντίον του πιο πάνω λογαριασμού με το πιο κάτω αιτητικό:
«Α. Απόφαση του Δικαστηρίου με την οποία να κηρύσσεται άκυρη και στερημένη οποιουδήποτε αποτελέσματος ολόκληρη η απόφαση και/ή πράξη των καθ' ων η αίτηση, (Παράρτημα Α), με ημερομηνία έκδοσης την 10/2/2009, που κοινοποιήθηκε με επιστολή στον Αιτητή και ελήφθη την 16/2/2009, με την οποία οι καθ' ων η αίτηση ορίζουν και/ή επιβάλλουν και/ή ζητούν να εισπράξουν από τον Αιτητή φορολογία και/ή δημοτικό τέλος θεάματος.»
Ο Εφεσίβλητος κατεχώρισε ένσταση και πέραν της αντίκρουσης των προβληθέντων λόγων ακύρωσης επί της ουσίας, ήγειρε και προώθησε μια σειρά προδικαστικών ενστάσεων. Μία εξ' αυτών, αυτή που αφορούσε το εκπρόθεσμο της αίτησης ακυρώσεως, έγινε αποδεκτή από αδελφό Δικαστή ασκώντας πρωτόδικη δικαιοδοσία. Παρατίθεται το σκεπτικό της απόφασης του.
«Εξετάζοντας την προδικαστική αυτή ένσταση των καθ' ων η αίτηση, δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω με τις θέσεις των καθ' ων η αίτηση. Η προσβαλλόμενη "πράξη ή απόφαση" δεν παρουσιάζεται να είναι τίποτε άλλο παρά μια χρεωστική κατάσταση για συσσωρευθείσες φορολογίες επί μέρους ετών και επί μέρους ποδοσφαιρικών αγώνων, οι οποίες είχαν επιβληθεί μετά από κάθε αγώνα και για τη νομιμότητα της επιβολής των οποίων δεν ασκήθηκε από τον αιτητή εμπρόθεσμα, ένδικο μέσο. Η κατάσταση αυτή δεν φαίνεται να είναι οτιδήποτε άλλο πέραν της ενημερωτικής - υπενθυμητικής και βεβαιωτικής φύσεως πράξη σε σχέση με προηγηθείσες επί μέρους φορολογίες οι οποίες είχαν διενεργηθεί μέχρι την 31.12.2008. Η δε παρούσα προσφυγή καταχωρήθηκε στις 27.4.2009, δηλαδή πολύ πέραν της προθεσμίας την οποία καθορίζει το Σύνταγμα για καταχώρηση προσφυγής, είτε με βάση το Άρθρο 146, είτε με βάση το Άρθρο 139, που αφορά σε αμφισβήτηση εξουσίας μεταξύ οργάνων ή αρχών της Δημοκρατίας.
Όπως είχε τονισθεί, μεταξύ άλλων, και στην απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Πολάκης Σαρρής κ.ά. v. Δημοκρατίας (1993) 4(Δ) Α.Α.Δ. 2681:
".. Βεβαιωτική είναι η πράξη που χωρίς επανεξέταση του θέματος επιβεβαιώνει προηγούμενη πράξη ή απόφαση διοικητικής αρχής ή οργάνου, δηλαδή βεβαιώνει την εμμονή της Διοίκησης στην προηγούμενη της απόφαση. Τέτοια πράξη δεν είναι εκτελεστή και έτσι ούτε προσβλητή με προσφυγή. Μπορεί εντούτοις μία βεβαιωτική πράξη να είναι εκτελεστή και προσβλητή όταν επιβεβαιώνει προηγούμενη πράξη μετά από διεξαγωγή νέας έρευνας στο θέμα. (Pieri v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1054)."
Επομένως, αυτή η προδικαστική ένσταση επιτυγχάνει και είναι ασφαλώς αρκετή ώστε να εκθεμελιώσει την προσφυγή και να οδηγήσει στην απόρριψή της, χωρίς την εξέταση άλλων προδικαστικών ενστάσεων ή άλλων λόγων ουσίας.»
Ο Εφεσείων προσβάλλει με την παρούσα έφεση του την πρωτόδικη απόφαση ως εσφαλμένη για δύο λόγους. Ως αποκαλύπτεται από τους λόγους έφεσης αλλά και αιτιολογία τους, εκείνο που ο Εφεσείων προβάλλει είναι ότι εσφαλμένα κρίθηκαν και ταξινομήθηκαν από το πρωτόδικο Δικαστήριο τα πραγματικά γεγονότα ενώπιον του. Ειδικότερα με τον δεύτερο λόγο έφεσης προσβάλλει ως εσφαλμένο το μέρος της απόφασης αναφορικά με την επιβληθείσα φορολογία για το έτος 2008 ως εκπρόθεσμο.
Ενώπιον μας η ευπαίδευτος συνήγορος για τον Εφεσείοντα, αφού αναφέρθηκε με χρονολογική σειρά στα γεγονότα που προηγήθησαν της κατάστασης λογαριασμού ημερ. 10.2.2009 κατέληξε ότι ο Εφεσείων πληροφορήθηκε τα όσα αναφέρονται σε αυτήν για πρώτη φορά στις 16.2.2009, ότε παρελήφθη, και αμέσως μετά κατεχωρήθη υπό του Εφεσείοντα η αίτηση ακύρωσης στις 27.4.2009.
Εξετάσαμε με πολλή προσοχή τα όσα τέθησαν ενώπιον μας, ιδιαίτερα αυτά που πρόβαλε η ευπαίδευτη συνήγορος για τον Εφεσείοντα. Δεν κρίνουμε σκόπιμο να τα επαναλάβουμε. Η υπόθεση είναι απλή και είναι αρκετό να παραθέσουμε τα ακόλουθα.
Εις την πρωτόδικη απόφαση αναφέρονται τα γεγονότα που περιβάλλουν την παρούσα υπόθεση. Σύμφωνα με αυτά ο Εφεσίβλητος το 2002 κοινοποίησε στον Εφεσείοντα απόφαση του, βασισμένη στην περί Δήμων Νομοθεσία (Ν. 111/1985) και Κανονισμούς, με την οποία τον πληροφορούσε ότι στο εξής θα υπολόγιζαν και θα επέβαλλαν φόρο θεάματος επί της συνολικής αξίας του εισιτηρίου εισόδου, για τις ποδοσφαιρικές συναντήσεις στο στάδιο Γ.Σ.Π., μη αφαιρουμένης της αξίας του αθλητοσήμου. Η επιστολή αυτή είναι ημερ. 30.9.2002 και επισυνάφθηκε πρωτόδικα στην ένσταση ως Τεκμήριο Α1. Όπως είναι παραδεκτό με την πιο πάνω απόφαση ο Εφεσείων δεν συμφώνησε, διαμαρτυρήθηκε, αλλά δεν καταχώρισε αίτηση ακυρώσεως με αποτέλεσμα η απόφαση αυτή να παραμείνει νόμιμη και εκτελεστή. Η απόφαση ημερ. 30.9.2002 συνιστούσε εκτελεστή διοικητική πράξη. Οι επιβληθείσες φορολογίες για τα έτη 2002-2008 είναι το απότοκο της πιο πάνω απόφασης ημερ. 30.9.2002 και η κατάσταση λογαριασμού ημερ. 10.2.2009 δεν είναι τίποτε άλλο παρά αξίωση ποσών τα οποία προέκυψαν ως οφειλόμενα δυνάμει της ανωτέρω και σε καμία περίπτωση η κατάσταση λογαριασμού ημερ. 10.2.2009 δεν συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη.
Η έφεση απορρίπτεται με €2.500 έξοδα εις βάρος του Εφεσείοντα.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.