|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2016:C207
(2016) 3 ΑΑΔ 222
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 139/13)
15 Απριλίου 2016
[ΣΤ. ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Π. ΠΑΝΑΓΗ, Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΥ,
Κ. ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Τ.Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δικαστών]
MΕΝΕΛΑΟΣ ΙΕΡΟΔΙΑΚΟΝΟΥ
Εφεσείοντας/Αιτητής
και
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΥΔΑΤΟΠΡΟΜΗΘΕΙΑΣ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
Εφεσίβλητο/Καθ΄ου η αίτηση
_________
Α.Σ. Αγγελίδης, για τον Εφεσείοντα.
Χρ. Μιχαηλίδου (κα) για Μ. Ηλιάδη & Συνεργάτες, για το Εφεσίβλητο.
_________________
ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα
δώσει ο Δικαστής Τ.Θ. Οικονόμου.
____________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
OIKONOMOY, Δ.: Με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου του 2001, το Συμβούλιο Υδατοπρομήθειας Λευκωσίας (ΣΥΛ) ανέλαβε το Τμήμα Υδάτων του Δήμου Λατσιών, με αποτέλεσμα την ένταξη του προσωπικού του Τμήματος στο προσωπικό του ΣΥΛ, περιλαμβανομένου του εφεσείοντα, που εργαζόταν μέχρι τότε στο Δήμο Λατσιών ως Τεχνικός Επιθεωρητής Υδατοπρομήθειας.
Το 2006 το Υπουργικό Συμβούλιο ενέκρινε νέα οργανωτική διάρθρωση των θέσεων (οργανόγραμμα) του προσωπικού του ΣΥΛ, με την οποία οι Συντεχνίες των υπαλλήλων συμφώνησαν, βάσει της οποίας ο εφεσείων τοποθετήθηκε ως Τεχνικός Επιθεωρητής με κλίμακα Α10 (ι) σε «ξεχωριστή δομή».
Ο εφεσείων αρχικά προσέβαλε και πέτυχε ακύρωση της μεταφοράς του στην υπηρεσία του ΣΥΛ[1]. Αργότερα συναίνεσε και μετακινήθηκε στο ΣΥΛ αναδρομικά από το 2001. Διαφώνησε όμως με την τοποθέτησή του σε «ξεχωριστή δομή» και καταχώρισε προσφυγή, στην οποία όμως πρωτοδίκως και κατ΄έφεσιν κρίθηκε ότι δεν στοιχειοθέτησε ενεστώς έννομο συμφέρον[2].
Παράλληλα, με την υπό έφεση τώρα προσφυγή προσέβαλε την προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους στη θέση Βοηθού Προϊσταμένου Τεχνικών Υπηρεσιών αντί του ιδίου, ισχυριζόμενος ότι προαποκλείστηκε από υποψήφιος με τη δικαιολογία ότι ανήκει σε «ξεχωριστή δομή» στο οργανόγραμμα. Παρομοίως είχε προσβάλει και μια άλλη προαγωγή από την οποία αποκλείστηκε για τον ίδιο λόγο[3]. Η προσφυγή του εκείνη απερρίφθη επειδή θεωρήθηκε πως η νομιμότητα της απόφασης για τοποθέτηση σε ξεχωριστή δομή ήταν δεδομένη, εφόσον είχε προηγηθεί η πρωτόδικη απόφαση στην προαναφερθείσα προσφυγή (2009) 4 ΑΑΔ 1116. Ειδικότερα, ελέχθησαν τα ακόλουθα:
«Δεν βλέπω πώς η προσφυγή κατά της απόφασης του ΣΥΛ για προαγωγή του ΕΜ αντί του Αιτητή μπορεί να επιτύχει στη βάση των υφιστάμενων δεδομένων. Εφ΄όσον ο Αιτητής δεν εθεωρήθη δικαιούμενος να διεκδικήσει τη θέση λόγω της προηγούμενης τοποθέτησης του σε ξεχωριστή δομή στο οργανόγραμμα, η νομιμότητα της απόφασης για τοποθέτηση του σε ξεχωριστή δομή είναι δεδομένη εν όψει και της απόρριψης της προσφυγής του Αιτητή κατά της απόφασης εκείνης, ούτε βεβαίως μπορεί η νομιμότητα της απόφασης εκείνης να εγείρεται και να εξετάζεται παρεμπιπτόντως, στην παρούσα προσφυγή, όπως επιχειρείται στην αγόρευση. Ούτε βεβαίως, εφ΄όσον ο Αιτητής απεκλείσθη εξ αρχής για τον ως άνω λόγο, μπορεί να εξετασθεί οτιδήποτε περαιτέρω αν είχε θεωρηθεί δικαιούμενος.»
Την ίδια προσέγγιση υιοθέτησε και ακολούθησε και το πρωτόδικο Δικαστήριο που επελήφθη της υπό έφεση τώρα προσφυγής, για να καταλήξει ότι, από τη στιγμή που το οργανόγραμμα εγκρίθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο και μάλιστα με την έγκριση των Συντεχνιών, το οργανόγραμμα είναι πλέον δεσμευτικό, η επιφύλαξη του εφεσείοντα είναι άνευ σημασίας και αυτός στερείται εννόμου συμφέροντος. Απέρριψε δε την προσφυγή επί αυτής της βάσης χωρίς να προχωρήσει σε εξέταση των λοιπών λόγων ακύρωσης.
Ο εφεσείων εισηγείται τώρα ότι εσφαλμένα το πρωτόδικο Δικαστήριο αποφάσισε ότι εστερείτο εννόμου συμφέροντος και ότι θα έπρεπε να εξετάσει τους λόγους ουσίας. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνεται η θέση περί παραβίασης της αρχής της ισότητας λόγω αυθαίρετου και αδικαιολόγητου αποκλεισμού υπό συνθήκες δυσμενούς διάκρισης σε βάρος του εφεσείοντα, η οποία έγινε υπό καθεστώς πλάνης, εφόσον με βάση το ισχύον σχέδιο υπηρεσίας της επίδικης θέσης ο εφεσείων εδικαιούτο να είναι υποψήφιος για τη συγκεκριμένη θέση. Περιλαμβάνεται επίσης η θέση ότι η προσβαλλόμενη απόφαση παραβιάζει την αρχή της καλής πίστης και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του πολίτη προς το κράτος δικαίου.
Η άλλη πλευρά επέμεινε πως ο εφεσείων στερείται εννόμου συμφέροντος καθότι υπηρετούσε σε «ξεχωριστό πυλώνα ανέλιξης» και ως εκ τούτου δεν θα μπορούσε να διεκδικήσει προαγωγή σε θέση η οποία ήταν ενταγμένη και προκηρύχθηκε σε άλλο πυλώνα ανέλιξης. Το σχέδιο υπηρεσίας, εισηγήθηκε ο ευπαίδευτος δικηγόρος των εφεσιβλήτων, θα πρέπει να διαβαστεί και να ερμηνευθεί με βάση το οργανόγραμμα και παρέπεμψε σχετικά στην υπόθεση Γεώργιος Μ. Σάββας ν. Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας Λευκωσίας, Υπόθ. Αρ. 1396/2008, ημερ. 5.10.2010, επί της οποίας βασίστηκε και το πρωτόδικο Δικαστήριο. Συνεπώς, δεν μπορεί να τίθεται ισχυρισμός για άνιση μεταχείριση, αφού ο εφεσείων και το ενδιαφερόμενο μέρος, υπηρετώντας σε θέσεις που βρίσκονται σε διαφορετικές δομές/πυλώνες ανέλιξης, δεν τελούσαν υπό τις ίδιες συνθήκες.
Η παρούσα όμως σαφώς διακρίνεται από την Γεώργιος Μ. Σάββα, όπου με το οργανοδιάγραμμα είχαν δημιουργηθεί ξεχωριστά τμήματα, γραμματειακό, οικονομικό και τεχνικό και είχαν προβλεφθεί αντίστοιχοι πυλώνες ανέλιξης. Είναι υπ΄αυτά τα δεδομένα που το Δικαστήριο θεώρησε πως τα διάφορα σχέδια υπηρεσίας μετά την αναδιοργάνωση θα έπρεπε να διαβάζονται και να ερμηνεύονται με βάση το οργανόγραμμα διότι διαφορετικά «η όλη ιδέα των πυλώνων και ο διαχωρισμός των υπαλλήλων σε διαφορετικές κατηγορίες, στις οποίες θα είχαν διαφορετική ανέλιξη, δεν θα είχε οποιαδήποτε πλέον σημασία ή λόγο ύπαρξης».
Εν προκειμένω, ουδέν αναφέρεται στο οργανόγραμμα περί πυλώνων ανέλιξης. Η τοποθέτηση των πρώην υπαλλήλων του Δήμου σε «ξεχωριστή δομή» έγινε με την εξήγηση και μόνο ότι πρόκειται για θέσεις που μεταφέρθηκαν μαζί με τον κάτοχό τους και με την κένωσή τους θα καταργηθούν.
Όχι μόνο δεν προβλέφθηκε οποιαδήποτε διαφορά στην προοπτική ανέλιξης, αλλά, όπως διαπιστώθηκε ενωρίτερα και στην Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 10/2010 μεταξύ των ιδίων διαδίκων και επί των ιδίων γεγονότων, ρητή ήταν η διαβεβαίωση και η δέσμευση του ΣΥΛ ότι οι επηρεαζόμενοι υπάλληλοι δεν θα τύγχαναν σε καμιά περίπτωση δυσμενέστερης μεταχείρισης απ΄ότι ετύγχανε το προσωπικό του ΣΥΛ. Συνεπώς, υπήρχε συγκεκριμένη δέσμευση ότι δεν θα ακολουθούσε διαφορετική μεταχείριση σε καμιά περίπτωση, είτε δηλαδή με διαφορετικούς πυλώνες ανέλιξης, είτε άλλως πως.
Προβάλλει έτσι χωρίς έρεισμα ο τίτλος «Πυλώνας ανέλιξης με βάση το εγκριμένο από το Υπουργικό Συμβούλιο Οργανόγραμμα» μιας επιστολής ημερ. 28.6.2007 (Παράρτημα Ι στην Ένσταση) με την οποία το ΣΥΛ πληροφορούσε τον εφεσείοντα περί της θέσης του (τίτλος, κλίμακα, χωριστή δομή, Σχέδιο Υπηρεσίας, ωφελήματα), την οποία επικαλέστηκε ο ευπαίδευτος δικηγόρος των εφεσιβλήτων. Όπως χωρίς έρεισμα στα γεγονότα αποδεικνύεται και αυτή τούτη η επίδικη απόφαση να αποκλειστεί εκ προοιμίου ο εφεσείων με την πεπλανημένη αντίληψη ότι υπήρχαν διαφορετικοί πυλώνες ανέλιξης και ότι αυτός υπηρετούσε σε ξεχωριστό πυλώνα ανέλιξης.
Ως εκ των άνω, ο εφεσείων είχε έννομο συμφέρον και επί της ουσίας υπέστη επί πεπλανημένης βάσης αυθαίρετη, δυσμενή διάκριση κατά παράβαση της αρχής της ισότητας αλλά και της αρχής της καλής πίστης, ενόψει της αναίρεσης των δεσμεύσεων που είχε αναλάβει ο ΣΥΛ.
Η έφεση επιτρέπεται και η επίδικη πράξη ακυρώνεται με €2.500 έξοδα υπέρ του εφεσείοντα και εναντίον των εφεσιβλήτων, πλέον ΦΠΑ.
Στ. Ναθαναήλ, Δ.
Π. Παναγή, Δ.
Λ. Παρπαρίνος, Δ.
Κ. Σταματίου, Δ.
Τ.Θ. Οικονόμου, Δ.
/ΚΧ¨Π
[1] Μενέλαος Ιεροδιακόνου ν. Συμβούλιο Υδατοπρομήθειας Λευκωσίας (2003) 4 ΑΑΔ 104.
[2] Μενέλαος Ιεροδιακόνου ν. Συμβούλιο Υδατοπρομήθειας Λευκωσίας (2009) 4 ΑΑΔ 1116 και κατ΄έφεσιν, Α.Ε. 10/2010, ημερ. 15.4.2016.
[3] Μενέλαος Ιεροδιακόνου ν. Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας Λευκωσίας , Υπόθ. Αρ. 541/2011, ημερ. 12.7.2012.